Hindernissen in de Kamer ris to Gebroeders (DAF) Van Doorne: „Mannen van de Maand" Van dag tot dag Beroep van Chessman nu verworpen CPraatótoeL Maak uw huis vriendelijk met Décorstoffen Op en om het Binnenhof 3 r Y V Mustergatienen BETER INTERIEUR KLEUR OVERVEEN Na zes keer uitstel van executie Ambassadeur in Oostenrijk Prinses Beatrix bekeek moskee in Paramaribo Dr. Adenauer naar Londen President Sukarno heeft een zoon Expeditie-Fuchs nadert het einddoel van haar tocht Labourbestuur keert zich tegen splintergroep Evacués uit Indonesië Eretitel en beloning overgedragen aan het gehele personeel WYERS Stassen bepleit akkoord met Rusland over kernproeven Verschil van mening met president Eisenhower '"Hoe is het ontstaan?^ Dit woord: MIKMAK ZATERDAG 1 MAART 1958 Ondanks alle goede voornemens om de herinneringen aan vroegere „Wehrmach- ten" en derzelver praktijken uit te wissen en een nieuw leger op te bouwen op be schaafde en humane grondslagen, verval len de Duitse militaire autoriteiten toch weer in fouten die in het buitenland be denkelijk scepticisme moeten wekken. Zij kunnen er blijkbaar niet buiten, de krijgs tucht te gebruiken als een soort van super evangelie, dat de menselijke persoonlijk heid dient te beïnvloeden en soldaten van een bepaald buitennissig kaliber moet fa briceren, waarbij de militiare overheid als een kunstmatig opperwezen zetelt op de Olympus en zeggenschap heeft over goed en kwaad. In West-Duitsland is nu bepaald dat een Duits soldaat, die voor een lange periode dienstneemt, toestemming nodig heeft voor een huwelijk en dat het ministerie van Verdediging zeggenschap heeft over de al of niet aanvaardbaarheid van het meisje als huwelijkspartner. Daarbij wordt uitgegaan van de overweging, dat het huwelijk het aanzien van het leger niet mag schaden. De verloofde moet een getolereerde politieke gezindheid hebben en „geen onbehoorlijke of onzedelijke le venswandel hebben geleid". Het komt niet in het hoofd der Duitse militaire regelaars op, dat het leger meer schade aan het huwelijksleven zou kun nen toebrengen dan andersom, maar af gezien daarvan is het volkomen onbegrij pelijk welke normen men voor de ver loofden der soldaten wil aanleggen en hoe men die normen wil toepassen. Wat is „een slechte reputatie"? Waar ligt de grens tussen „onbehoorlijk" en „behoor lijk" wat de levenswandel betreft en hoe zal men de definitie kunnen vaststellen? Hoe zal men de politieke gezindheid van de toekomstige soldatenvrouwen kunnen toetsen en wat zal in dat opzicht toelaat baar en ontoelaatbaar zijn? Wie zal oor delen over al deze problemen, welk hou vast zal de beoordelaar hebben en waar op zal hij zijn conclusies kunnen baseren? Het hele onderwerp roept zulke vol strekt onoplosbare, onzinnige vraagstuk ken op en leidt tot zulke absurde compli caties, dat men zich afvraagt in welke maniakale breinen deze gedachte kan zijn opgekomen. Men behoeft zich slechts vluchtig in de aangelegenheid te verdie pen om tot de conclusie te komen dat hier mee een onoverzienbare zee van intrige mogelijkheden en andere kleinburgerlijke onhebbelijkheden wordt geschapen, waar in schipbreuken onvermijdelijk zijn. Het bloed, dat kruipt waar het niet gaan kan, heeft een doorgang gevonden waar het beruchte Pruisische „Militar" de toegang verboden is. Het gaat nu van de vrijwilligerskern geen starre, geestloze benenzwaaiers meer maken, maar ver edelde soldatengezinnen met gezuiverde mentaliteiten en kunstmatige morelen. Wat is het ergste? ADVERTENTIE VOOR EXCLUSIEVE INTERIEURS BINNENHUISARCHITECTUUR BIOEMENDAAISEWEG 259 TEL. 51728 Het Hoger Gerechtshof van Los Ange les heeft een beroep van de reeds in 1948 ter door veroordeelde Caryl Chessman verworpen. Chessman had zijn beroep ge baseerd op de omstandigheid, dat de grif fier bij de eerste rechtszitting was over leden voor hij zijn aantekeningen had uit gewerkt. De rechter besliste echter, dat de veroordeling op basis van door een an der uitgewerkte aantekeningen volkomen rechtsgeldig was. Chessman ging weer in beroep. Chessman, veroordeeld wegens in to taal vijftien misdrijven en misdaden, is er zes keer in geslaagd een executie uit gesteld te krijgen. Gedurende de behan deling van zijn laatste beroep, die twee en een halve maand duurde, zeide hij: „Wanneer dit mislukt zal ik de San Quen- ting-gevangenis vermoedelijk wel in een kist verlaten." Chessman, die door „Do dencel 2455" en twee andere boeken gro te bekendheid verkreeg, heeft zijn verde diging voornamelijk zelf gevoerd. In „Er bij" treft men vandaag een bespi-eking van zijn laatste boek: „Mijn laatste kans." Bij Koninklijk Besluit is mr. H. F. Eschauzier, ambtenaar van de buitenlandse dienst der 2de klasse, benoemd tot Neder lands ambassadeur in Oostenrijk. Gisteren reed Prinses Beatrix in gezel schap van de minister van Sociale Zaken, de heer P. A. R. Kolader, al vroeg uit voor een rondrit in de naaste omgeving van Pa ramaribo en door de stad zelf. Na een kwartier bereikte het gezelschap de nieu we moskee van de Hidayat Ahle Sunnath Wal Jamaat. Deze moskee werd bezich tigd, zodat de Prinses overeenkomstig de mohammedaanse wetten haar schoenen moest uittrekken. De moskee werd enkele maanden geleden geopend en ingewijd. Bij het vertrek van de Prinses riep de priester de gelovigen op tot een gebed voor het welzijn van het Huis van Oranje in 't. algemeen en van de Koningin in 't bij zonder. Vervolgens ging het naar Beekhui zen. De stichting Volkshuisvesting Surina me, heeft daar het systeem toegepast van de zogenaamde „aided selfhelp". Hierbij wordt een selectie toegepast onder gega digden, die bereid zijn, in hun vrije tijd met hulp en onder toezicht van de stich ting, hun eigen woningen te bouwen. Door dit systeem worden de bouwkosten aanmerkelijk lager aangezien de arbeids lonen en andere lasten worden uitge spaard. Gezien de resultaten ligt het in het voornemen, voort te gaan met deze wijze van bouwen. De auto's reden vervolgens het empla cement van Bruynzeel op, waar de Prin ses gelegenheid kreeg de bedrijvigheid bij deze houtwerf en zagerij te bekijken. In de triplexfabriek werd de fabrikage van tri plex gevolgd. De directie bood de Prin ses een door de Surinaamse schilder Er- win de Vries vervaardigd schilderij aan. Hierna werden enkele nieuwe woningwij- ken voor kleine landbouwers en arbei ders bezocht. De huizen, die eveneens ge bouwd zijn door de stichting Volkshuisves ting, zien er zeer vriendelijk uit. Om de Prinses zo'n huis ook van binnen te laten zien, werd een kopje koffie gedronken bij één der families. Het volgende program mapunt was een bezoek aan 's Lands Wel dadigheidsgesticht. Deze inrichting is be last met de verzorging van behoeftige ouden van dagen en andere niet voor ar beid geschikte personen. In de inrichting worden thans vijfhonderd personen ver pleegd. Door de verbetering van de econo mische omstandigheden vermindert hun aantal voortdurend. Hierna ging het gezel schap naar de Beatrixstichting. In deze in richting van ouden van dagen verbleef de Prinses ruim een half uur. De huishoud school was de volgende pleisterplaats, waar de Prinses kennismaakte met de re sultaten van de kookafdeling. Met een be zoek aan het bureau van de „Home Econo mics", van het Surinaams-Amerikaans bureau voor technische samenwerking, werd de tocht besloten. Des avonds woon de de Prinses een culturele avond bij in het gebouw van het toneelgezelschap Thalia. Deze vereniging van amateurs voerde fragmenten op uit Surinaamse to neelstukken, die als een revue met elkaar verbonden waren. BONN (UP) Een woordvoerder van de Westduitse regering heeft bevestigd, dat bondskanselier Adenauer „in de eerst komende maanden" zijn lang voorgenomen bezoek aan premier Macmillan van Groot- Brittannië zal afleggen. Er is nog geen datum voor het bezoek vastgesteld en evenmin is er via diploma tieke kanalen een agenda opgesteld. Aan genomen wordt hier, dat Adenauer met de. Britse regeringsleider de Westduitse wen sen over een topconferentie tussen Oost en West wil bespreken. DJAKARTA (UP) De echtgenote van president Sukarno van Indonesië, mevrouw Hartini-Sukarno, heeft vrijdag het leven geschonken aan een zoon. De naam van het kind zal zijn Muhammad Boyu Sukarnapu- tra. Het is de tweede zoon uit dit huwelijk. De kleine Muhammad werd geboren in het zomerpaleis in Bogor; het kind woog 7'/2 pond. De president heeft vijf kinderen bij zijn andere echtgenote, Fatmawati. MCMURDO SOUND (UP) Dr. Vivian Fuchs en zijn expeditie hebben vrijdag bijna zeventig kilometer afgelegd alvo rens tenten op te slaan op ongeveer 185 kilometer van Scott-Basis. De weersomstandigheden zijn nog gun stig, zodat gehoopt wordt dat McMurdo Sound zondagmiddag (zaterdag tegen middernacht Nederlandse tijd) kan wor den bereikt. In McMurdo Sound hield de „Philharmo- nische mars- en welkomband" een repe titie voor de aankomst van de expeditie. Begeleid door het gejank der slede-hon den oefenden de zestien „orkest"-leden met overgave op een reeks van instru menten, van een wasplank tot lege con servenblik! es. Dr. Fuchs liet via de radio weten, dat het weer goed is en dat de expeditie snelle vorderingen maakt over een uitstekend be gaanbare ijsvlakte. De commandant van Scott Basis Claydon, heeft zich vrijdag bij de expeditie gevoegd. Hij werd ge bracht met een Beaver-vliegtuigje. De Britse fysioloog, dr. Adam, volgt de ex peditie met een ander klein vliegtuig. De expeditie trekt voort onder heldere zon neschijn, die de temperatuur heeft doen rijzen tot even onder, het vriespunt. De landingsbaan bij McMurdo Sound is zo slecht geworden, dat er geen vliegtui gen uit Nieuw Zeeland meer kunnen lan den behalve helikopters en eenmotorige toestellen. De zomerploeg die hier nog ver toeft zal worden opgehaald door de Ame rikaanse ijsbreker Glacier op 11 maart. Mevrouw Sukarno-Hartini, tweede echtgenote van president Sukarno van Indonesië, kreeg vrijdag j.l. haar tweede zoon uit dit huwelijk. LONDEN (UP) Het bestuur van de Britse Labourparty heeft zich in een brief aan alle 630 partij-afdelingen tegen de „Victory for Socialism"-groep gekeerd. Partij-secretaris Morgan Phillips wekt de afdelingen op één front te vormen tegen de activiteiten van de splintergroep, die „slechts verwarring sticht en de vooruit zichten van de socialisten bij een nieuwe verkiezing in gevaar brengt". De „Victory for Socialism"-groep is ge vormd door een aantal vooraanstaande af gevaardigden. Binnen de plaatselijke partij afdelingen zouden reeds nevengroepen worden gesticht. Het partijbestuur is „diep verontrust", aldus Phillips. GENUA (UP) Met de „Sydney", de „Aurelia" en de „Neptunia" zijn vrijdag ruim 1.100 Nederlandse évacués uit Indo nesië in Genua aangekomen. Zij werden aan de kade verwelkomd door vertegenwoordigers van het Neder landse consulaat in Napels en het minis terie van Sociale Zaken. Kort na aankomst vertrokken de évacués met drie speciale treinen naar Nederland. De „Johan van Oldenbarnevelt" is met 869 évacués uit Tandjong Priok vertrok ken; het schip wordt op 24 maart in Am sterdam verwacht. ADVERTENTIE De diepe indruk, die de prestatie van de DAF-personenauto in binnen- en buitenland heeft gemaakt, is voor de daartoe ingestelde onafhankelijke jury van journalisten aanleiding geweest om de titel van „Man van de Maand" toe te kennen aan de twee-eenheid de heren Huub en Wim van Doorne. Teneinde met deze onderscheiding uitdrukkelijk hulde en waardering te brengen aan alle medewerkers van hoog tot laag die ieder voor zich een belangrijke bijdrage aan deze presta tie hebben geleverd, hebben de heren Van Doorne zowel de titel als de daarbij behorende beloning (een aan zienlijke hoeveelheid sigaren) aan de gehele DAF-gemeenschap overgedra gen. De Nederlandse Sigarenindustrie. on der wier auspiciën de actie „Man van de Maand" wordt gevoerd, heeft in een gisteren gehouden bijeenkomst van de Ondernemingsraad der DAF- fabrieken de benoeming bekend ge maakt en als blijk van waardering een pakket van 3000 sigaren overhan digd. Bij deze gelegenheid werd de verwachting uitgesproken, dat de DAF-personenwagen straks in de we reld een even voortreffelijke naam en faam zal verwerven als de Neder landse sigaar sinds jaar en dag geniet. 0/? de Wat is „mooi"? Wat is „mooi?" Dat is eigenlijk net zo'n lastige vraag als: Wat is Waarheid? Je kunt daar, als je er een aangename klankbodem voor hebt, in de vorm van een goeie vrind of vriendin, een hele tijd over delibereren. Met het eerste probleem wat is mooi? - werd ik vanmorgen geconfronteerd. Dat ging zo. We zaten met z'n allen in een kleine stationswachtkamer, met vlak naast mij, tegenover mekaar, een zeer oude grootvader en een zeer jonge kleindochter, zo eentje van hoog-xdt zes. Zij zat aan dachtig haar imitatie-grote-mensen-da- mestasje te bewonderen. „Vind jij 'em mooi?", hield ze 't aan opa voor. „Heel mooi", voxid deze. „Ik vind 'em ook wel een beetje mooi, maar niet zo heel erg; ma.ar ik hou wél veel van dit tasje. - Hoe kan dat nou, opa?" „Misschien omdat je 't van mammie ge kregen hebt", bedacht opa. „O, ja". - Even een stilte en dan: „Vixid jij mijn manteltje mooi?" „Ja", zei opa, „je manteltje is mooi!" Een ogenblik werd er peinzend naar buiten gekeken en toen viel het probleem. „Opa, wat is mooi?" Daar had je 't dan. Ik geef het iedereen te doen, daar maar zo opeens een ant woord op te weten. Wat is mooi? Om tijd te winnen, denk ik, zei opa al leen maar: „Tja!", hetgeen de kleindochter kennelijk niet bevredigde. Weer dwaalde haar blik naar het perron, waarna ze aan dachtig haar opa bekeek. „Opa", kwam er kei-hard „jij bent niet mooi, hè?!" Nou was opa dat bepaaldelijk niet. Hij had een gezichtje als een vergeten w'ui- terappeltje, duizend rimpeltjes en een vergane blos. Ik vond hexn, zelfs bekeken met een schildersoog, als ik dat al bezat, niet mooi, niet interessant en ook niet artistiek-karakteristiek. Echt zo'n verge ten appeltje waar je eigenlijk geen weg xnee weet en dat je in de tuin mikt voor: „misschien hebben de lijsters er nog wat an". Wat hij wèl was, die opa, diplomatiek. Hij gooide de zaak resoluut over een an dere boeg: „Zou jij een rolletje drop lusten?" „Ja, opa!", wipte ze op. Hij ging xnoeilijk, sterk gebogen naar het bxiffetje en kwam met het zo fel begeerde snoepje bij het kleinkind. Gretig plukten de kleine vingertjes aan het zilverpapier. Ze nam er twee tegelijk. Of het door een tocht kwam van achter dat buffet-loketje of door een deur die even open stond, ik weet het niet, maar er rolde een traan over opa's wang en tegelijk glimlachte hij naar het kind. Toen viel de dropmond half open en in een oprechte verbazing kwam het er in eens uit: ,Opa, hoe kan dat nou? Opeens vind ik je xvèl mooi!" Met een zucht van „tja!" stond ik nu op en betrad het perron. Het kind had gelijk. Ik had het ook gezien. Het winter appeltje was verdwenen en had plaats gemaakt, voor een zielvol oud gelaat. En dat had een traan, samen met een glimlach, gedaan. Jan van Ees Het DAF-personeel ook al aan de sigaar! De behandeling door de Tweede Kamer van de algemene wet inzake rijksbelastin gen viel een tijdlang niet bepaald boeiend te noemen. Dat kon ook moeilijk, aange zien het daarbij in overwegende mate om, dikwijls hoogst ingewikkelde, technische kwesties op het gebied van de belasting organisatie ging. Maar plots kwam er le ven in de brouwerij. Dr. Lucas (K.V.P.) ondernam een poging om met behulp van een amendement nog aanmerkelijke ver sterking van de rechtswaarborgen voor de belastingschuldigen te bereiken. Op zichzelf heeft dat natuurlijk iets aantrek kelijks. Want hoe meer bescherming de burger kan verwerven tegen de grijparm van de Kneuterdijk waar de Cerberus huist, die daar op zijn post is ter bewaking van de schatkist en van haar belangen hoe aangenamer dit alle belastingplichti gen aandoet. De minister van Financiën en zijn ambtgenoot van Justitie voerden tegen het betoog van dr. Lucas aan, dat het aanhangige ontwerp toch werkelijk al op behoorlijke wijze zorg draagt voor een juiste rechtsbescherming, maar dat het wijzigingsvoorstel van genoemde afge vaardigde de deur zou open stellen om al te veel gevallen bij de administratieve rechter aanhangig te kunnen maken. Ge volg: overbelasting van hen, die recht heb ben te spreken, ontzaglijke achterstand in de berechting, kortom in feite zou men op die manier alleen maar op papier nog meer rechtswaarborgen in het leven roepen. In de praktijk zouden immers duizenden en duizenden bij hun leven toch niet aan hun (rechts-)lrekken komen! Nauwelijks had de Kamer dit geluid vernomen, ook van de minister van Justitie, of deze werd daarop duchtig onder vuur genomen. Zo wel dr. Lucas als prof. mr. Oud (V.V.D.) betichtte de ministers ervan, dat zij een stelsel voorstonden, dat thuis hoort in een politie-staat, doch niet in een rechtsstaat. Dit liet minister Samkalden verre van on bewogen. Met evenveel vuur als deugdelij ke argumenten zette hij nog eens zijn standpunt uiteen. Intussen wilden de mi nisters gaarne nog eens met behulp van een nota duidelijk maken, hoezeer het ont werp de gewenste waarborgen ten behoe ve van de rechtsstaat bevat, terwijl mo gelijk ook nog zou kunnen worden nage gaan of binnen de voorgestelde regeling toch nog meer bevrediging aan de be zwaarde Kamerleden te geven viel. Daar om opperde minister Samkalden nu maar tot schorsing van de beraadslagingen over te gaan. Aldus geschiedde, zodat de mi nisters in elk geval bespaard werd, dat woensdagmiddag het door hen bestreden amendement werd aangenomen. Met dit al was het zeker minister Hofstra niet welgevallig, dat hij thans op zulk een ver rassende hindernis moest stuiten. De vraag kan dan 0(jk rijzen, of dit alles bij nog wat beter overleg tussen regering en Ka mer wel nodig geweest ware. Meteen is er nog een andere vraag, te weten, of de kritiserende afgevaardigden toch niet wat te ver gingen en niet te zeer een weg be wandeld wilden zien, die praktisch geen nut zal opleveren. Nogmaals, de rechts bescherming van de burgers is een groot goed, maar wanneer men het daarbij zo ver wil drijven, dat het alleen op mooie theoretische bepalingen neerkomt die praktisch niet te verwezenlijken vallen, dan heeft het toch wel zin om, gelijk ge beurde, van regeringszijde daartegen te waarschuwen. Enfin, over een paar we ken pas zal wellicht nader kunnen blijken, in hoeverre er toch meer te bereiken valt dan louter papieren rechtsbescherming. Slecht samenspel Op de dag na de zoëven vermelde gang van zaken deed zich in 's lands verga derzaal opnieuw een nogal vreemd en te vens ietwat bedenkelijk oponthoud voor. De anti-revolutionaire afgevaardigde Bieuwenga had ongeveer een uur lang zijn interpellatie gehouden inzake de werkloos heid en inzake de door de regering te ne men maatregelen ter bestrijding hiervan. Daarop had minister Suurhoff van ant woord gediend en toen... ging de kamer tot de volgende week dinsdag uiteen. Van een werkelijk interpellatiedebat en van een gedachten wisseling, naar aanleiding van de aard en omvang der door de minister van Sociale Zaken aangekondigde maatre gelen, kwam niets. Het wonderbaarlijke was, dat heel wat Kamerleden, naar mij bleek, zelf over deze „regie" slecht te spreken waren. Terecht, want nu maakte het de indruk alsof onze volksvertegen woordigers niet eens bij machte waren verder terstond van gedachten te gaan wisselen over een zo brandend vraagstuk als dat van de werkloosheid en van de be strijding van de werkloosheid. Zeker, de minister had heel wat cijfers ter tafel ge bracht en dus kan men zich wel voorstel len, dat de interpellant in de eerste plaats, maar bovendien ook andere Kamerleden, welke aan het debat willen deelnemen, gaarne eerst nog eens even die cijfers na der zouden hebben willen bekijken. Doch daarvoor zou schorsing van niet meer dan ten hoogste een uur zeker rijkelijk vol doende geweest zijn. Waarom heeft de regering, die ongetwijfeld niet later dan de vorige week vrijdag in de ministerraad haar standpunt, ook wat de te treffen maatregelen betreft, bepaald zal hebben, er niet op aangestuurd, dat de Kamer op zijn laatst de maandag daarop in het be zit was van de gegevens, die nu door de minister van Sociale Zaken verstrekt zijn? Dan had er volop gelegenheid bestaan er donderdag meteen in een goed opgezette gedachtenwisseling op in te gaan. Sterker nog, hoe komt het dat toen (nu alweer een kleine veertien dagen geleden) de Ka mervoorzitter aan het kabinet gevraagd heeft of het wellicht een nota wilde indie nen over het geheel van vraagstukken met betrekking tot de werkloosheid, daar op afwijzend is geantwoord? Tenslotte is het, goed beschouwd, op niets anders neer gekomen dan op een beantwoording van de interpellatie in een uiteenzetting, die zulk een nota had moeten bevatten. Alles te samen genomen heeft het er veel van, dat in het onderhavige geval een betere en nauwere samenwerking tussen ministers en Kamer tot een bepaald minder onbe vredigende gang van zaken dan die van jl. donderdagmiddag had kunnen leiden. On juist ware te menen, dat het de regering er om te doen was, de volksvertegenwoor diging nog maar een beetje aan het lijntje te houden en dat daarom op zulk een uit zonderlijk vroeg uur de verdere beraad slagingen geschorst zijn. Evenmin was het zo er mee gesteld, dat de Kamer uit een soort laksheid de zaken nu maar tot de volgende week op haar beloop heeft willen laten. Neen, de enige verklaring is, dunkt me, hierin gelegen, dat het dit keer aan een goede regie heeft ontbro ken en zeker ook aan een deugdelijk sa menspel. Aflossing van de wacht Wederom heeft een Kamerlid ontslag genomen. Deze keer de communistische afgevaardigde Reuter. Ofschoon hij in alle ADVERTENTIE Gordijnstoffen in moderne vrolijke dessins... absoluut kleurvast! Vraag uw woninginrichter naar ARISTO GORDIJNSTOFFEN met garantiebewijs voor kleurechtheid. talen het stilzwijgen heeft bewaard over de reden, waarom hij het Binnenhof ver laat, is het,'in het licht van de gebeurte nissen in zijn partij, overduidelijk, dat de heer Reuter zich door politieke verwikke lingen genoodzaakt heeft gezien zijn Ka merlidmaatschap neer te leggen. Meer en meer schijnt in de communistische gele deren hier te lande de heer De Groot met zijn naaste aanhang doende te zijn om allen, die in de partij en in aanverwante organisaties niet naar zijn pijpen willen dansen, tot slachtoffers te maken van de door hem geleide staatkundige ketter jacht. Of dit alles de Communistische Par- tij Nederland bij de komende Staten- en Raadsverkiezingen veel goed zal doen, valt natuurlijk ten zeerste te betwijfelen. Doch iemand, die zo streng in de leer is als de heer De Groot wel te verstaan de leer, die hij vandaag meent te moeten voorstaan trekt zich natuurlijk daar van niets aan. Hem gaat immers het „be ginsel" boven platte zetelbaatzucht! Partij en kiezers Laat ik vandaag tot besluit nog een en kele opmerking over hetgeen de Partij van de Arbeid heeft ondernomen met de bij ongeveer 300.000 kiesgerechtigden gehou den „politieke enquête", die er toe heeft geleid, dat omstreeks 80.000 antwoorden in de demokratische ideeënbus zijn bin nengekomen. Er zitten aan deze, in ons land tot dusverre nog door geen enkele andere politieke partij ondernomen poging om aldus tot een belangwekkend direkt contact met de kiezers te komenen, tal van kanten vast. Ik hoop over verschillen de daarvan, en dan zeer zeker ook en niet in de laatste plaats over de resultaten van het onderzoek, een volgend maal het een en ander op te merken. Voor heden alleen de opmerking, dat het in beginsel alles zins juist te achten valt om na te gaan, hoe de kiezers denken over allerlei actue le vraagstukken, waarmee zowel 's lands overheid als de volksvertegenwoordiging zich heeft bezig te houden. Zo dikwijls kan men de klacht horen, dat de afge vaardigden veel te ververwijderd staan van het kiezerscorps, dat er al te veel ont breekt aan het contact tussen gekozenen en kiezers. Welnu, een van de beste mid delen om te vermijden, dat er inderdaad een te grote afstand zou ontstaan tussen de burgerij en hen, wier taak het is zich dagelijks aan de behartiging van de be langen van de burgex-ij te wijden, kan ongetwijfeld ook zijn het betreden van pa den als thans door de Partij van de Ar beid ingeslagen. Mij dunkt, deze partij maar niet alleen zij kan aardig wat le ren uit hetgeen het hier bedoelde onder zoek heeft opgeleverd. Daarover echter en over andere facetten van dit partij poli tieke initiatief de volgende keer. Dr. E. van Raaite WASHINGTON, (Reuter) Harold Stassen, voormalig adviseur van presi dent Eisenhower voor ontwapeningskwes ties, heeft als getuige in de ondercom- sie voor ontwapening van de Amerikaan se Senaat voorgesteld, dat de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, als eerste stap naar ontwapening, een overeenkomst slui ten om gedurende twee jaar geen kern proeven te houden. In die twee jaar zou den onderhandelingen kunnen worden ge houden over verdere maatregelen. De opschorting der kernproeven zou on derworpen moeten zijn aan een inspectie stelsel vanwege een UNO-commissie. Stas sen acht het nodig en waarschijnlijk dat de NAVO-bondgenoten de overeenkomst goedkeuren en nuttig, dat alle leden van de Veiligheidsraad ermee instemmen. Stassen heeft reeds eerder voorgesteld een topconferentie op het UNO-hoofdkwartier te New York te houden met secretaris-ge neraal Hammarskjoeld als voorzitter. De conferentie zou moeten worden bijge woond door de vier grote mogendheden en Tsjechoslowakije en Polen. Niet gemakkelijk? (UP) Eisenhower zei woensdag op zijn wekelijkse pers-conferentie, dat het waarschijnlijk niet gemakkelijk zou zijn sommige NAVO-landen het plan van Stas sen te doen aanvaarden. Hij wilde Stas- sens voorstel niet in bijzonderheden bespre ken. De journalist die Eisenhowers oor deel vroeg, merkte op, dat Stassen de door de Amerikaanse regering gestelde eis, dat een verbod van kernproeven gepaard moet gaan met stopzetting van de produk- tie van materiaal voor kernwapens, heeft laten vallen. De president negeerde deze opmerking bij de beantwoording. Dat geeft maar mikmak, wil zeggen' dat geeft maar gezeur, daarvan is een minder goede verstandhouding het ge volg. Het woord is niet heel oud: de oudste vindplaatsen dateren uit de achttiende eeuw. Het Franse micmac of miquemaque, waaraan het ontleend schijnt, is reeds in zeventiende-eeuwse teksten aangetroffen. In dialectisch En gels komt miffmaff voor in de beteke nis: nonsense, foolishness, humbug. Hel Duits kent zowel mickmack als mick und mack. De oorspronkelijke en ook thans nog wel gangbare betekenis is rommel, allerlei zaken door elkaar. Men zegt: gooi de hele mikmak maar in de wagen. Daaruit ontstaan betekenissen als geklets, gekonkel, stoornis, onenig- ^heid.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 5