Lauro brengt carnavalsstemming in de Italiaanse verkiezingsstrijd In Llivia kost alles de helft" Vijftig jaar geleden Kroesjtsjev schrijft dr. Drees over staken der kernproeven „Vijfde colonne Linkerschoen cadeau - rechter af te halen wanneer de kandidaat gekozen wordt ^Hoe is het ontstaan?^ 3 Van dag tot dag De Haagsche Courant bestaat 75 jaar Musicus P. W. Paludanus in Den Haag overleden Kort nieuws ROOK MINDER of stop er mee! Uit Haarlems Dagblad van 9 april 1908 Let op gemerkte zwaluwen Tien jaar UNO-organisatie voor Wereldgezondheid Steun van de Nederlandse regering gevraagd voor het Sovjet-Russische initiatief voor weinig geld ^QraatóteeL garage den hout Dit woord MISSCHIEN WOENSDAG 9 APRIL 19 58 99 De (mislukte) aanslag op het leven van gurhanuddin Harahap, minister van De fensie in de Indonesische tegenregering, jS de eerste gepleegd op enig lid van die regering. Enige tijd terug werd een kom- plot, dat tot doel had het „rebellengezag" omver te werpen, verijdeld. Een Javanen- kolonie in het gebied van de revolutionai ren, die in opstand was gekomen tegen de tegenregering, bleek, na het neerslaan van die (tegen)revolte in het bezit van wapenen geweest te zijn, die haar waren verstrekt door Djakarta. Uit dit alles blijkt wel dat de tegen regering niet slechts met militaire en eco nomische acties van de centrale regering heeft te maken: er is een kennelijk goed georganiseerde „vijfde colonne" aanwezig in het steeds kleiner wordend gebied van de tegenregering. Naarmate hot gebied van de tegenregering kleiner wordt, wordt ook de kans op steun van de zijde van Zuid-Sumatra en Atjeh kleiner. Het ziet er overigens niet naar uit dat een recht streekse aanval door de strijdkrachten van de centrale regering op de steden Pa- dang en Bukittinggi met succes kan wor den afgeslagen. Alles bijeengenomen: de zorgen der te genregering nemen met de dag toe. Er zal wel een wonder moeten gebeuren wil de tegenregering niet spoedig gedwongen zijn alleen een guerillaoorlog te voeren. Maar voor een guerilla die succesrijk kan worden is de volle steun van de bevolking nodig. Of die bevolking in een straks ge heel of grotendeels door Javaanse troepen bezet gebied die steun zal verlenen (met de wetenschap wat haar te wachten staat als zij daarop wordt betrapt of daarvan zelfs maar verdacht wordt) is een vraag, die nu nog niet kan worden beantwoord. Directie, personeel en medewerkers van de Haagsche Courant hebben gisteren het feit herdacht dat deze courant 75 jaar ge leden, op 7 april 1883, werd opgericht door de heer Albert Sijthoff. De voorzitter van de uit het personeel gevormde jubileum- commisie, de heer P. H. de Wit, heeft uit voerig de geschiedenis van de Haagsche Courant belicht en daarbij in het bijzonder de grote verdiensten van de oprichter en diens beide zoons. A. W. en H. C. Sijthoff, gememoreerd. De directie ontving vele jubileumge schenken van personeel, bezorgers en me iewerkers. De directeur, de heer A. G. ■Sijthoff, bood aan een Haagse dame, wier geboorteadvertentie in het eerste nummer van de Haagsche Courant had gestaan en die bij deze jubileumviering aanwezig was, een geschenk aan. Zaterdag is in het Nebo-ziekenhuis te Den Haag op negenvijftigjarige leeftijd overleden de bekende musicus P. W. Palu danus, die gedurende lange jaren een voor aanstaande plaats heeft ingenomen in het Nederlandse amusementsmuziekleven. Na 'n Den Haag het einddiploma piano en cello aan het Koninklijk Conservatorium te hebben behaald, maakte de thans over ledene als tweede cellist deel uit van het orkest van de Franse opera in Parijs. Latei- speelde hij in diverse amusementsensem bles in bekende hotels van de grote ste den. Dikwijls heeft hij samen met Pierre Palla aan radio-uitzendingen medegewerkt. Tevens werkte hij voor de Duitse film maatschappij UFA en voor de Nederlandse filmindustrie. Hij is de componist van di verse muziekstukken, ook van meer se rieuze werken. De begrafenis van het stof felijk overschot had woensdagochtend om elf uur plaats op de begraafplaats Nieuw Eyck en Duynen in Den Haag. Sarcofaag Willem V. De sarcofaag met het stoffelijk overschot van de in 1806 in ballingschap te Brunswijk overleden laatste Nederlandse stadhouder, Willem V van Oranje, zal op 28 april op verzoek van Koningin Juliana naar Delft worden over gebracht en in het familiegraf der Oranjes in de Nieuwe Kerk te Delft worden bij gezet. ADVERTENTIE Bl| apoth«k«r en drogiit HAARLEM. In den Gemeenteraad heeft de Voorzitter geantwoord op een klacht van de heer Van den Berg over het harde rijden door automobielen en rijwielen. De Commissaris van Politie heeft daarover een rapport uitgebracht, waaruit blijkt dat van 25 December tot 5 April 126 processen-verbaal zijn opge maakt wegens het harde rijden. Of er ook veroordeelingen op gevolgd zijn, kon de Voorzitter niet zeggen. Er wordt zoo veel mogelijk op gelet. Het verbieden van het rijden met motorrijtuigen in sommige gedeelten der stad zal door B. en W. in studie worden genomen. (Van onze correspondent in Rome) Nu de verkiezingsstrijd in Italic officieel begonnen is, kunnen wij ons een denkbeeld vormen van wat ons te wachten staat. Van de uitslag kan voorlopig niet meer gezegd worden dan dat cle christen-democraten wel weer als verreweg de sterkste partij uit het strijdperk zullen treden. En de communisten als nummer twee. In zoverre geen veranderingenmaarer zijn 86 partijen, waarvan er een zestig in de laatste weken zijn gevormd. Ze hebben geen schijn van kans om ook maar één mannetje naar Monte Citorio, laat staan naar de Senaat, te sturen, maar ze dienen om verwarring te stichten. Het is kenmerkend dat de nieuwelingen voor het overgrote deel tot de rechtervleugel gerekend moeten worden. Eén daarvan is de „Beweging voor echtscheiding". De minister van Binnenlandse Zaken heeft enige tijd geleden verklaard dat het wel nuttig zou zijn indien de verkiezingen voor beide kamers tegelijk konden worden gehouden (hetgeen nu ook gaat gebeuren), omdat dit kosten bespaart. Verkiezingen kosten de staat ongeveer twaalf miljard lire, terwijl de partijen gezamenlijk onge veer 38 miljard uitgeven. De minister was beslist optimistisch. Er is nadien van ver schillende kanten geprobeerd na te gaan wat in Italië verkiezingen kosten en de laagste schattingen komen op ten minste zestien miljard (honderd miljoen gulden) voor de staat en vijftig tot honderd voor de partijen. Alleen de zeer rijke partijen kunnen zich de weelde verooi-loven van een groots opgezette verkiezingscampagne, zoals de christen-democraten, de communisten, de monarchisten van Lauro en als er indus triëlen zijn, die er wat geld in willen ste ken, de fascisten. De anderen moeten het hebben van gevestigde overtuigingen en niet van propaganda. Het oprichten van een dagblad (er komen er iedere dag een paar bij en we weten nu al dat zij na 25 mei zullen ophouden te bestaan) is al een dure liefhebberij, maar een werkelijk groot opgezette verkiezingstournee in dit land is nog heel wat anders. Grootscheeps De christendemocraten hebben met de eigenlijke voorbereidingen de groepslei ders in alle dorpen en stadswijken belast. Dat zijn er in totaal vijftigduizend. Deze heren moeten zich laten bijstaan door een vrouwelijke kracht en iemand van de jeugdactie. Hun eerste taak is de volledige 'kiezerslijst van hun district uit te pluizen Wie heeft vroeger christendemocratisch gestemd en van wie kan verwacht worden dat hij of zij dit weer zal doen? Wie heeft zich van de stemming onthouden? Wie heeft voor een andere partij gestemd, maar mag als voor overreding vatbaar worden beschouwd? Het parool is dat elke groepsleider, door samenkomsten, huis bezoek en dergelijke, moet bereiken dat voor elke tien christen-democratische stemmen in zijn district in 1953 uitge bracht, er nu twaalf moeten komen. Op die wijze zou het aantal stemmen voor de partij van Fanfani met twintig percent toenemen en dan ongeveer dertien mil joen stemmen bedragen, hetgeen hem in de kamer bijna de helft van alle zetels zou bezorgen. De communisten werken op ongeveer dezelfde wijze. Ook zij verwachten veel van huisbezoek en van besprekingen in fabrieken en werkplaatsen. Een half mil joen min of meer geschoolde propagan disten is aan het werk. De andere partijen beschikken niet over het vereiste apparaat om een zo grootscheepse actie te beginnen Maar zij hebben andere middelen. Groots De ex-burgemeester van Napels, Achille Lauro, doet de zaken eveneens in het groot. Zijn methoden zijn in ieder geval pittoresk, en hij gooit er een slordige vier miljard tegen aan. Hij trekt heel Zuid- Italië door mei de „auto-inform"een ka ravaan van vijftien motorfietsen (met open knalpol natuurlijk), elf vrachtauto's, waarin ook een volledige drukkerij is ge ïnstalleerd voor het aan de lopende band drukken van manifesten, strooibiljetten en „muurcour anten", een radio centrale, een fotografisch atelier en projectielantaarns voor het vertonen van films, die aan bur gers en buitenlui zullen laten zien, welke wonderwerken „Don Achille" in Napels tot stand heeft gebracht (in de eerste plaats de wolkenkrabber van 107 meter, die de prachtige aanblik welke de Golf van Na pels eenmaal bood, volslagen heeft be dorven). De karavaan wordt gesloten door de luxe-reiswagen van de „commandante" voorzien van slaapkamer, bad, salon, keu ken, en uitklapbare spreektribune. Twee helikopters, bestemd om strooibiljetten over de volksmenigte uit te werpen, bege leiden de Lauro-karavaan op zijn reis door het schiereilad. Op deze wijze kan Lauro iedere dag in vijf, zes of meer plaatsen toespraken hou den en films vertonen. De plaatselijke ver tegenwoordigers van zijn partij hebben Bij Kaapstad in Zuid-Afrika wox-den boerenzwaluwen geringd die daar over winterd hebben. De organisator, dr. J. G. Broekhuizen, hoopt dat deze op hun broed plaatsen in Europa worden aangetroffen en hij zodoende een beeld kan krijgen van de herkomst van deze vogels. De zwalu wen dragen een ring van de „South Afri can Ornithological Society" en zijn tevens gemerkt met een gekleurde vlek op de borst. Men wordt verzocht, indien der gelijke vogels in Nederland worden waar genomen, bericht te sturen aan het vogel trekstation, Raamsteeg 2 te Leiden, en zo mogelijk mede te delen of de ring is waar genomen en zo ja aan welke poot, de kleur van de vlek op de borst, datum en plaats van waarneming, of de vogel broedend wérd aangetroffen, en zo mogelijk het nummer van de ring. reeds de nodige voorraden voetzoekers, zevenklappers, gillende keukenmeiden en ander geruchtmakend tuig ontvangen om de karavaan bij aankomst te begroeten en daarna weer uitgeleide te doen. Een spe ciaal muziekkorps begeleidt de stoet. Aan de kiezers zullen behalve de gebruikelijke geschenken (pakken macaroni, tomatenpu ree, linkerschoenen, „de rechter af te ha len wanneer de plaatselijke kandidaat ge kozen wordtkleine radiotoestellen, wekkers, huisschorten, zakdoeken, bal- puntpennen, sleutelringen, en dergelijke worden uitgedeeld. Op al deze fraaie voor werpen (er zijn er enige tientallen mil joenen besteld) staat de spreuk: „Gebruik hem goed (je stem). Stem P.M.P."). In het zuiden is de partij van Lauro, al heeft ze nagenoeg geen programma, stel lig een gevaarlijk concurrent voor de christen-democraten, misschien even ge vaarlijk als de communisten. De overige rechtse partijen (monarchistische bewe ging, fascisten, rechts-liberalen en een eindeloos aantal snipperpartijtjes) hebben tegenover Lauro niet veel kans. GENèVE, (Reuter) De Wereldge zondheidsorganisatie, die maandag tien jaar bestond is „een vertrouwd instru ment in dienst van alle landen" geworden, aldus zegt de directeur-generaal, dr. M. G. Candau in een speciale boodschap. Tien jaar geleden was dit gespeciali seerde bureau van de UNO „slechts een visioen, dat alleen door enkele ver voor uitziende mensen werd gezien". De orga nisatie heeft nu meer dan vijfhonderd pro fessoren, dokters, verpleegsters en ander personeel „te velde" en werkt mee aan on geveer zevenhonderd projecten in 120 lan den. Op 7 april 1948 werden de statuten van de organisatie, die haar hoofdkwartier in Genève heeft, door 26 landen geratifi ceerd. Nu zijn er 88 leden-landen en de jaarlijkse begroting is van minder dan vijf miljoen dollar opgelopen tot 13.500.000 doi- lar. Door de hele wereld is er een uitwisse ling van kennis en ervaring ontstaan waar door het mogelijk is, dat mensen in veraf gelegen en minderontwikkelde gebieden profiteren van de jongste vorderingen van de medische wetenschap. Gesels van tropische en subtropische ge bieden, vooral malaria en framboesia, zijn op voortvarende wijze aangepakt met de hulp van de wereldgezondheidsorganisa tie en andere bureaus, zoals het UNO nood fonds voor kinderen, aldus dr. Candau. De Russische ambassadeur te 's Gra- venhage, de heer S. P .Kirsanov, heeft gis teren aan de minister-president, dr. W. Drees, in diens kabinet een brief van Kroesjtsjev overhandigd. De tekst van de brief luidt volgens een niet-officiële verta ling, verstrekt door de Russische ambas sade: Geachte Heer eerste-minister. Een van de dringendste kwesties in de internationale betrekkingen, die miljoenen mensen van alle landen ter wereld bijzon der diepgaand bezorgd maken, is heden ten dage de kwestie van de noodzaak van onmiddellijke stopzetting der proeven met verschillende soorten atoom- en waterstof wapens. De grote bezorgdheid, die wordt gewekt door voortdurende proeven met kernwapens in alle geledingen van de be volking, van politici en wetenschappe lijke deskundigen tot gewone mensen, ge wone arbeiders van steden en dorpen, moe ders van gezinnen is gemakkelijk te begrijpen. Het zijn de proeven die de be wapeningswedloop opzwepen en die ge bruikt worden voor het uitwerken van nieuwe, nog vernietigender en dodelijker soorten kernwapens en die zodoende steeds meer het gevaar van een atoomoorlog, die de mensheid bedreigt, vergroten. Boven dien schaden voortdurende proefontplof- fingen van atoom- en waterstofwapens juist nu in vredestijd de gezondheid van vreedzame, niets vermoedende, mensen van verschillende landen, die nergens schuldig aan zijn. De petities, getekend ADVERTENTIE Fraaie metalen houder Extra crèmig Urenlang houdbaar Nieuwste modetinten harmoniërend met de kleuren van Cutex Nagellak I Prijs slechts f. 1.80 I LIPSTICK met zuivere lanoline. tHümuaiiu^ door 9235 geleerden uit 44 landen, die in januari werden overhandigd aan de secre taris-generaal van de UNO, verklaren, dat elke proef met een kernbom de hoeveel heid radio-actieve afvalstoffen vergroot, die de gezondheid van mensen in de gehe le wereld schaden en de normale ontwik keling van komende generaties in gevaar brengen. De Sovjet-x-egering is, rekening houdend met dit alles, tot de slotsom gekomen, dat het onmogelijk is de oplossing van de kwestie van staking der proeven met kern wapens verder uit te stellen, omdat men niet mag t .elaten dat de gezondheid van de mensheid onherstelbaar geschaad wordt. Tot op heden bezitten slechts drie mogendheden de Sovjet-Unie, de Vere nigde Staten en Groot-Brittannië kern wapens en daarom kan een overeenkomst voor het staken van proeven met kernwa pens betrekkelijk gemakkelijk '/orden be reikt. Als de proeven nu niet worden stop gezet, dan zullen over enige tijd andere landen kernwapens bezitten en onder der gelijke omstandigheden zou het zeker veel moeilijker zijn overeenstemming over sta king van de proeven te bereiken. In de af gelopen drie jaar heeft de Sovjet-regering herhaaldelijk een beroep gedaan op de re geringen van de Verenigde Staten en Groot-Brittannië met het voorstel de proe ven van atoom- en waterstofwapens stop te zetten. Aangezien de regering van de Verenigde Staten, en ook de regering van Groot-Brittannië, niet wenste in te stem men met onbeperkte staking van kern proeven, is v n Sovjet-zijde het voorstel naar voren gebracht als begin de proeven, tenminste voor een beperkte tijd van bij voorbeeld twee of drie jaar, stop te zetten. Dit voorstel van de Sovjet-Unie verschaft instelling van de nodige internationale con trole over de staking der proeven. Ondanks dit alles zijn de besprekingen over de regeling van de kwestie van on middellijke en onvoorwaardelijke staking, of tenminste tijdelijke staking van kern proeven, tot op heden helaas niet geslaagd. Geleid door het verlangen een praktisch begin te maken voor staking der proeven met atoom- en waterstofwapens overal ter wereld en zodoende de eerste stap te doen naar uiteindelijke redding van de mens heid van de bedreiging van een vernieti gende atoomoorlog, heeft de Opperste Sov jet (parlement) van de Unie van Socialis tische Sovjet-Republieken stopzetting van proeven met alle soorten atoom- en water stofwapens in de Sovjet-Unie geboden. Ter uitvoering var dit gebod van de Opperste Voor Pedro Isern Pons hoeft het verdrag van 1659 heus niet te worden herzien. Hij prijst de toenmalige regeringen van Frankrijk en Spanje nog graag om wat zij driehonderd jaar geleden ten aanzien van de en clave Llivia besloten hebben. En nog heden ten dage wonen drieduizend Spanjaarden, in gesloten door Frankrijk en omringd door de Pyreneeën, in hun klein paradijsje even ten oosten van Andorra. De ge beurtenissen, die Europa de laatste vijfentwintig jaar heb ben geschokt, lieten hen uiter lijk onberoerd. En zij verdie nen geld, veel geld zelfs. Waarom ik Pedro Isern Pons uit deze Spaanse voorpost in Frankrijk voor het voetlicht haal? Hij is er een van de be langrijkste figuren: burge meester van het dorp Llivia, dat niet veel meer dan zeven honderd inwoners telt. Boven dien drijft hij een uitstekend beklante slagerij. De Span jaarden uit de enclave eten er goed van. de Fransen hebben er met plezier een hele reis voor over om hun inkopen in dit goedkoopte-eiland te doen. Hij slaat deskundig een malse biefstuk plat en zegt: „Ze hebben gelijk en wij doen beste zaken. Bij hun eigen sla ger betalen ze voor dit stuk vlees minstens het dubbele. Daar lopen ze met liefde an derhalve kilometer voor." Dit noemt men de kleine grenssmokkel, een oogluikend toegestane sport. Op zon- en feestdagen komen bewoners van Perpignan, Narbonne en Carcassonne met autobussen Twaalf kilometer ten noorden van de Spaanse grens wonen enkele duizenden Spanjaarden in een enclave, omringd door de ivoeste toppen van de Pyreneeën Zij genieten alle voordelen van hun uitzonderlijke positie en worden rijk door de handel met hun buren. vol naar Llivia. Bij een bordje, dat streng vermaant: „Verder rijden leidt tot inbeslagname van het voertuig" wordt ge stopt en van daar uit gaat de tocht te voet verder, een lut tele vijftienhonderd meter. De lege tassen en zakken van s morgens staan 's avonds rond van het fruit, de groente, het vlees en de textielwaren. De douanebeambten knijpen wel sen oogje dicht, zo lang er nog snige waarschijnlijkheid zit in de bewering, dat dit alles voor sigen gebruik bestemd is. „Komen er altijd zoveel <opers de grens over als van daag?" vraag ik, nadat Pedro de order van een jonge Fran- paise heeft uitgevoerd. Nóg moet hij af en toe zijn boekje „Duizend woorden Frans" raadplegen om een klant te woord te kunnen staan. „We mogen nooit klagen, maar het wisselt toch wel met de jaargetijden. De zomer- en wintermaanden beschouwen wij als het hoofdseizoen. In de lente en de herfst is het wat stiller in zaken." De Lliviaanse middenstand, vertegenwoordigd door zo'n vijfentwintig winkeliers, vaart dus wel bij de uitzonderlijke ligging van het dorpje. Franse francs zijn er even welkom als Spaanse peseta's. U zult er echter niet van opkijken, als ik u vertel, dat het niet bij levensmiddelen en kleine ge bruiksartikelen blijft. De Fran sen weten ook drommels goed hoe billijk de prijzen zijn van de Spaanse maatkleermakers en met hoeveel vakmanschap zij binnen korte tijd een kos tuum in elkaar zetten. Daarom kan men ze op zondagen in de café's treffen, de meester-tail- leurs uit Barcelona, en zij ko men daar bepaald niet alleen om een glas goedkope anis te drinken, maar veeleer om aan de lopende band Franse bezoe kers de maat te nemen. In onze munt omgerekend kost een aangemeten kostuum van honderdvijfentwintig tot twee honderdvijftig gulden en voor dit laatste bedrag heeft men werkelijk iets exclusiefs. Voor dergelijke spotprijzen is in Frankrijk op geen stukken na confectie te koop. Goed, je noet er een dagje voor uittrek ken en later nog een keer te rugkomen om te passen, maar och, die onkosten worden dub bel en dwars goedgemaakt door de andere inkopen. Dit is al geen kleine grens smokkel meer, toegegeven. Maar er kunnen in en om Lli via dingen gebeuren, die eco nomisch beschouwd een veel ernstiger betekenis hebben. In de enclave wonen ook ver scheidene boeren en, begrijpe lijk, de weidegronden in dit berggebied zijn betrekkelijk schaars en dientengevolge snel afgegraasd. Het kan daardoor wel eens voorkomen, dat een kudde koeien de grens passeert wanneer het gras er aan de andere kant wat sappiger uit ziet. Wat is een grens voor een koe? In normale gevallen past de herder wel op: als de zon achter de bergen in het westen dreigt weg te zinken, verzamelt hij zijn beesten en drijft ze terug. Soms ook niet. Dan blij ven die koeien in Frankrijk achter en altijd is er wel een Franse herder, die zich over de kudde ontfermt. Gebeurt zo iets naars, dan doen de doua niers een tijdje erg secuur hun dienst, maar tot nu toe zijn die opflikkeringen van plichtsbe trachting steeds weer snel ge doofd. Nee, burgemeester Pedro, die ;r uitziet of hij nooit overmatig van zijn eigen produkten snoept, heeft me dit alles niet verteld. Dat hoort en ziet men in de café's en langs de weg. F-Iij is daarentegen onmiddel lijk bereid een boom op te zetten over de geschiedenis van Llivia. Alle bijzonderheden ervan heeft hij in zijn hoofd, zoals een magistraat past. Hij smijt met verdragen en jaar tallen om zich heen en goo chelt wat met koningshuizen, tot hij bij de tweede wereld oorlog eindigt. „De Duitsers moesten ons met rust laten. Ik geloof wel, dat ze even vreemd opkeken hier Spanjaarden aan te tref fen. Dat was, nadat ze de Vichy-regering omver hadden geblazen. Toen ze begrepen niets in Llivia te maken te hebben, vielen ze ons niet las tig. De verbindingsweg met de grensplaats Puigcerda in Spanje werd tot neutraal ge bied verklaard en zo is de situatie nu nog. Als we naar Spanje gaan komen er dus geen douaneformaliteiten aan te pas." Hij stopt een kind een stukje worst in de handen, als toegift en vervolgt: „Ook van de bur geroorlog hebben we zo goed als niets gemerkt. Er waren hier enkele knapen" zijn stem daalt tot een verti'ouwe- lijk gefluister „die per se met Franco mee wilden doen en anderen voelden meer voor de i-epublikeinse regering, nou ia, dat is allemaal met een sisser afgelopen. We hebben het uitgepraat, gezellig onder een glaasje wijn." Ik ben veel te welopgevoed jm hem tegen te spreken. In Llivia wijst men de bezoeker nog de oude koninklijke ge vangenis, waarin een behoor lijke groep republikeinen maandenlang opgeborgen is geweest. Ongetwijfeld om te bekomen van het gezellige glaasje wijn. J. J. F. Remming Beste honden Beste honden, als ge dit leest weet dan dat ik niet schrijf uit haat of afkeer. Ik heb u lief, op een afstand doch met vriende lijke sympathie. Als ik ergens op visite kom waar een hond is, ben ik terstond op goede iwet met het dier. Niet, dat het mij zeer dicht aan het hart ligt, na een half uur begint het me al te vervelen. Doch dit hebben honden gemeen met de kinderen mijner vrienden. Kinderen hebben nadelen. Ze hebben sommen die uitgerekend moeten worden, ze bekijken met oprechte afschuw mijn kaal wordende hoofd, ze hebben jambe- smeerde wangen die ze tot een kleverige kus aanbieden. Maar ze blaffen niet. Zo kinderen al één voordeel voor zichzelf wil len opeisen dan zij dit hun onblafbaarheid. Kinderen worden in goede gezinnen niet na donker op straat gestuurd om daar een uur achter elkaar doordringend te staan blaffen en keffen. Kinderen janken niet van elf uur tot middernacht in de tuin mijner buren. Ik zeg dit niet om kinderen een pluim op de hoed te steken. Kinderen behoeven dit niet van mij. Ze hebben daartoe ge meenlijk ouders of de voogdijraad en tan tes en het voortreffelijk corps der onder- vnjzers. Er zijn pedagogen, kinderpsycho logen en kleutertuinen waar hun onbedor ven karakters tot die van mannelijke en vrouwelijke leiders onzer arme maatschap pij worden omgevormd. Ik hemel enkel de kinderen op, om honden het schaamrood op de baardharen te doen groeien. Beste honden, in welke stad. ik ook woon en werk, welke taal of welk dialect ge ook spreekt, neem een voorbeeld aan de kin deren. Zo ge wilt blaffen, luid en onop houdelijk, bespreek plaats in een satelliet. Deze harde uitspraak is wreed en zal vele lezers van mij vervreemdenMaar werke lijk, veel van mijn rust van ontspanning en werk is gestolen door hondengeblaf. Beste honden, zo gij dit kunt lezen, denk er aan, volgend maal dat ge onder mijn raam uw bek open spert: S.V.P. Niet Blaffen! Nicht Bellen! Do not bark! En gij onder mijn lezers, die geen hon den zijt, zet uw radio wat zachter aan. II. B. Fortuin ADVERTENTIE „DE BESTE CRITICUS IS HET PUBLIEK" wordt vrijwel algemeen aangenomen. Het publiek kocht binnen 2 jaar meer dan 300.000 RENAULT-DAUPHINE'S, de grootste productie, ooit door een Europese fabriek in zo'n korte tijd na de lancering behaald. Vierdeurs sedan vanaf 5995. Sovjet van de Sovjet-Unie heeft de Sovjet regering het besluit genomen om eenzij dig pi-oef nemingen met atoom- en water stofwapens van welke aard ook stop te zet ten van 31 maart 1958 af. De Sovjet-rege ring heeft een beroep gedaan op de rege- i-ingen van de Vex-enigde Staten en Groot- Brittannië met het voorstel zich bij deze maatregel aan te sluiten. De Sovjet-rege ring doet een beroep op de regering van Nedei'land haar steun te geven aan dit initiatief voor het algemeen welzijn van de gehele mensheid. Als de regeringen van de landen cjie nu kernwapens bezitten, dit voorstel van de Sovjet-Unie steunen en op hun beurt het besluit nemen alle verdere proeven af te schaffen, dan zou de kwestie die de men sen van de gehele wereld di- x bezorgd maakt, tenslotte haar oplossing vinden en zou zodoende een grote stap worden ge daan naar vestiging van echt vertrouwen tussen de staten, naar versterking van de vrede. Doch als de regeringen van de lan den die kernwapens bezitten, niet wensen in te gaan op dit besluit van de Sovjet-re gering en er de voox-keur aan geven de dingen te laten zoals zij zijn en hun proe ven met atoom- en waterstofwapens voort zetten, dan is het in zulk een geval duide lijk, dat voor de Sovjet-Unie, in het be lang van haar veiligheid, geen andere weg over is dan zich ontslagen te achten van de verplichtingen ten aanzien van de sta king van kex-nproeven. De Sovjet-Unie zou het betreux-en als deze zaak op die manier uitpakte. In het beroep van de Sovjet-re- gering aan de regeringen van de Verenig de Staten en Groot-Brittannië is de hoop uitgesproken, dat deze regeringen zich zul len aansluiten bij het initiatief van de Sov jet-Unie en dat zij het zodoende mogelijk zullen maken dat de px-oeven met kernwa pens overal voor goed worden stopgezet. Deze eerste praktische stap op de weg naar bescherming van het volk tegen ram pen waarmee het moderne kernwapen het bedreigt, zou een garantie zijn voor vor deringen naar de oplossing van de taak, de mensen volledig te redden van de drei ging van een atoomoorlog. Vrijwel nie mand zou ontkennen dat staking van proe ven de politieke sfeer als geheel zal ver- beteren en gunstiger voorwaarden zal scheppen voor oplossing van andex-e niet geregelde internationale vraagstukken. Sta me toe, mijnheer de eerste minister, de hoop uit te spreken dat het hierboven gegeven voorstel van de Sovjet-Unie een positieve houding van de zijde der Neder landse x-egering zal ontmoeten. Met oprechte hoogachting, (w.g.) N. KROESJTSJEV Behalve dr. Drees, hebben de regerings hoofden van de Verenigde Staten, Groot- Brittannië, West-Duitsland. Italië, Noor wegen, Denemarken, België, Oostenrijk, Zwitserland en Oost-Duitsland een derge lijk epistel ontvangen. In, oude teksten vindt men vormen als misscien, messcien, masscien. maar ook machscien en zelfs tmachscien. Dit laatste woord is zeer verhelderend. Het maakt duidelijk dat misschien een koppeling is van drie woorden: het, mach (van het werkwoord mogen in de betekenis: kunnen) en scien (ge schieden). Kennelijk is misschien te vergelijken met het Franse peutêtre (het kan zijn) en met het Engelse maybe. Doordat de klemtoon op de tweede lettergreep viel, is de a van de eerste verzwakt tot een kleurloze klank die met i wordt weergegeven. Uit de betekenis: het kan geschieden is die ^an: wellicht gemakkelijk te verklax-er^y

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 5