CETAFLEX
lilmt koud alle hont!
Horen en zien
MARCHWOOD
Proeven van toneelschrijfkunst
in openbare uitvoering
Agenda voor
Haarlem
De Kroon van Koning Pompodilio IV
4
knnsth ar slijm
Ceta-Bever
De kinderoperette
„Pepi, de herdersjongen
in Santpoort"
radiotelevisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Wieverstelde teleur
Muzikaal feest met
Strauss in München
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
Opmerkelijk blijspel
Cupfinale op t.v.
Humanistisch Verbond
Sam de Wolff nam afscheid
van de politiek
Examens
Schroothandelaar opnieuw
aangehouden
Nieuwe Afrikamuseum
officieel geopend
Nieuwe samenstelling van
toneelgroep „Arena"
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR IRIS BROMIGE
MAANDAG 21 APRIL 1958
Maar al dat zoeken en speuren leverde niets op; de kroon was niet te vinden, in het
hele paleis niet. De hele hofhouding was de wanhoop nabij, maar ook koning Pompo
dilio zelf was ten einde raad. „Als ik moet regeren zonder mijn kroon op mijn hoofd,
zal ik vast en zeker een lelijke kou vatten!", klaagde hij.
Ja, daar moest iets aan gedaan worden. De koning mocht beslist niet verkouden
worden!
Toen vouwde de opperlakei een muts van een krant en zette die op het hoofd van
Zijne Majesteit. Dat stoyid veel minder fraai dan een gouden kroon, maar het kon
tenminste een kou voorkomen
ADVERTENTIE
Het viel zaterdagavond hard om na het
genieten van de sublieme humor van de
tekenfilm, wier geschiedenis in een uitste
kende documentaire van Walt Disney werd
weergegeven en met stuk voor stuk ge
slaagde specimens werd geïlustreerd,
de mislukking van een goedbedoelde po
ging tot oorspronkelijkheid in het televi
siespel „Een Wereld Als Wiever" te moe
ten erkennen. De mislukking was inder
daad niet te ontkennen, want zelfs de ac
teurs gaven haar toe in de moedeloosheid
van hun halve probeerseltjes om er nog
iets van te maken. De belofte van de eer
ste aflevering, vijf weken geleden, is niet
gehonoreerd en deze tweede paragraaf
was ronduit slecht in alle opzichten.
„Wiever" zal niet meer te redden zijn en
als de KRO ermee doorgaat, is het waar
schijnlijk enkel om programma-techni
sche redenen. Het is jammer maar het
is niet anders.
Beeldschermer
Dank zij de samenwerking van de vier
omroepverenigingen, die zorg droegen voor
het relayeren van een door de Beierse
Staatsopera uitgevoerd „Johann Strauss"-
programma, is de zondagavond in menige
Nederlandse huiskamer tot een spranke
lende muzikale feestavond geworden. In
het Herkules-Theater te München werd
op deze avond een uitvoering gegeven van
fragmenten uit operettes van Johann
Strauss en van enkele van zijn walsen
en polka's, amusementsmuziek, inderdaad,
maar van een onvergankelijk kunstzinnig
gehalte, dat in later jaren misschien nog
wel eens is benaderd, doch dat nog nooit
overtroffen is. Ja, Johann Strauss schreef
voor zijn tijd dansmuziek. Ook in onze tijd
wordt dansmuziek geschreven, maar wie
zou het wagen de decadente moderne oer-
woudprodukten onder te brengen bij het
zelfde lichte genre, dat Strauss met zovele
voortreffelijke werken heeft verrijkt?
De avond begon in kalme rust. De con
ferencier vertelde iets over de pogingen,
die men in het werk stelt om een nationale
opera te München te bouwen, voor welk
doel de baten van dit concert zouden wor
den aangewend. Hij deelde het een en an
der mede over de werken, die gespeeld
zouden worden en introduceerde de optre
dende solisten. Maar aanvankelijk kon hij
de vele toehoorders in de zaal niet in
de bedoelde stemming brengen. Dat ge
beurde later pas, vooral door het toedoen
van de charmante zangeres Erika Köth.
Ter inleiding speelde het orkest van de
Beierse staatsopera onder leiding van de
ook in ons land bekende dirigent Ferenc
Fricsay de ouverture tot „Der Zigeuner
baron", die wij dan nu te horen kregen in
de oorspronkelijke prachtige instrumenta
tie. De cameraman kende de partituur uit
stekend en wist die istrumentatie door het
overwogen richten van de lens aanschou
welijk te maken Het beroemde introduc
tielied van Barinkay en het duet „Wer
uns getraut" volgden. Daarna leidde Fric
say een meeslepende vertolking van de
wals „Geschichten aus dem Wienerwald"
en hiermede werd vrij baan gemaakt voor
de feestelijke stemming, die aan het slot
van het concert een hoogtepunt zou be
reiken. De zanger van het gondellied uit
de operette „Eine Nacht in Venedig" zocht
het concertkarakter in een opvoerings-
trant te wijzigen. Toen kwam de defini
tieve wending van de avond. Erika Köth
zong de „Frühlingsstimmenwalzer" met
fraaie stemklank en met een prachtige be
heersing der coloratuur. Met een fijn door
voelde, innemende en geestige voordracht
maakte zij deze vertolking tot een mees
terlijke prestatie.
Een toegift moest wel volgen. Dit was
ook nodig na de uitvoering van de „Tritsch-
Tratsch"-polka. Bij die herhaling trok de
dirigent zich met geestig gebaar terug en
liet het orkest alleen maar verder gaan.
En ten slotte kwam dan de muziek uit de
operette „Die Fledermaus" met twee frag
menten: „Mein Herr Marquis" (guitig ge
zongen door Erika Köth) en de finale van
het tweede bedrijf, waarbij deze voortref-
HILVERSUM I 402 M. 7.00-24.00 KRO.
KRO- 7.00 Nieuws, 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed
en lit. kal. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de
huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 9.45 Lichtba
ken. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30
Schoolradio. 10.50 Gram. 1.00 Voor de vrouw. 11.30
Schoolradio. 11.50 Als de ziele luistert. 12.00 Mid
dagklok - noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Gram. 13.30 Lichte
muz. 14.00 Schoolradio. 14.30 Wij vrouwen van
het land. 14.40 Gevar. progr. 16.00 Voor de zieken.
16.30 Zieken lof. 17.00 Voor de kinderen. 17.40
Beursber. 17.45 Regeringsuitz.Rijksdelen Over
zee. Suriname en zijn districten, door rar. J. A.
J. van Gorkom. 18.00 Lichte muz. 18.20 Idem. 18.45
Gram. 19.00 Nieuws. 19.10 Comm. 19.15 Lichte muz.
19.35 Gram. 20.20 Katechismus. 20.30 Act. 20.45 De
gewone man 20.50 En Gij zult het aanschijn der
aarde vernieuwen. 22.00 Omr.orkest en sol. 22.40
Sport. 22.45 Avondgebed en lit. kal. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Nouveauté's.
HILVERSUM II 298 M. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00 - 24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Voor de
vrouw. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 9.55 Boek-
bespr. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Theaterork. en soliste. 11.30 Sopr. en piano. 11.50
Gram. 12.00 Lichte muz. 12.20 Regeringsuitzend.
Landbouwkron.: De boer van Nooitgedacht. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Orgel en hobo. 13.00
Nieuws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Metropole
ork. 13.55 Beursber. 14.00 Gram. 14.40 Schoolradio.
15.00 Instr. kwint. 15.30 Voor de zieken. 16.30 Voor
de jeugd. 17.20 De dierenwereld en wij, caus. 17.30
Lichte muz. 18.00 Nieuws. 18.15 Act. 18.30 Ama-
teursprogr. 18.55 Paris vous parle. 19.00 Voor de
kinderen. 19.05 Viool en piano. 19.45 Voor de
jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr. 22.15 Ca-
rillonmuziek. 22.25 Gram. 22.35 Strijkkwart 23.00
Nieuws. 23.15 Koersen v. New York. 23.16 New
York calling. 23.21—24.00 Gram.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerbericht.
12.34 Pianospel. 13.00 Nieuws. 13.11 Gram. 14.00
Schoolradio. 15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.02
Symf.orkest en solist. 16.30 Gram. 17.00 Nieuws.
17.10 Viool en piano. 17.45 Boekbespr. 18.00 Voor
de jeugd. 18.30 Voor de soldaten. 19.00 Nieuws.
19.30 Wereldtentoonstelling. 20.00 Caus. 20.10 Gram.
20.15 Voor de vrouw. 21.10 Omr.ork. en sol. 22.00
Nieuws. 22.15 Ork.conc. 22.45 Gram. 22.55—23.00
Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.30 Journaal en weerbericht. VARA:
20.45 Filmprogramma.
felijke zangeres weer het middelpunt van
alle aandacht werd, hoewel ook andere
vocalisten en het koor zich onderscheid
den door uitnemende zang.
Met grote erkentelijkheid voor deze le
vensvreugde en muzikale schoonheid, ho
pen wij, dat onze omroepverenigingen
nog dikwijls met een dergelijke verras
sing zullen komen.
Beeldschermer
Zondagavond heeft de K.R.O. ander
maal een bekroond werk in haar luister
spelprijsvraag 1957-1958 uitgezonden. De
ze keer ging het om een komedie van dr.
Jan Starink, die zich herhaaldelijk op dit
terrein met veel kennis van zaken be
weegt.
Hij was het die de tekst schreef voor de
radiofonische opera „Orestes" van ir. H.
Badings, welke enige jaren geleden een
Prix Italia verwierf. Het blijspel „Au bon
plaisir du roy" dat wij zondagavond be
luisterden toonde opnieuw aan, dat Sta
rink een voortreffelijke schrijver van dia
logen is. De conversatie van een paar figu
ren: een luitenant, een pastoor, een wedu
we van een gevallen veldmaarschalk,
een markies, een gelegenheidsdichter, die
antichambreren voor een audiëntie van
Lodewijk XV, welke gesprekken zich
kenmerken door een sfeer van onnozel
heid, serviliteit en kuiperij met de figuur
van de luitenant als karakter-tegenspeler
was van begin tot eind schuimend als
champagne, zoals door het onderwerp
werd vereist. Bovendien werd door dit
vuunverk van geestige clausen heen een
nauwkeurige karaktertekening bereikt,
waardoor een bijzonder gave slotindruk
resteerde.
Golfbreker
De Nederlandse Televisie Stichting zal op
zaterdagmiddag 3 mei een reportage uit
zenden van de „Cup-finale" tussen Man
chester United en Bolton Wanderers in het
Wembley-stadion in Londen
Voorts verzorgt de N.T.S. op zondag 27
april een reportage van de Davis-Cup (ten
nis) wedstrijd DuitslandNederland, die in
München wordt gespeeld. Commentator is
dr. A. C. van Swol.
Na zes jaar verdwijnt het radiopro
gramma „De familie Doorsnee" uit de
aether. Zaterdag werden in het Con
certgebouw te Amsterdam de laatste
opnamen gemaakt voor de uitzending
van hedenavond. De medewerkenden
ontvingen na afloop een bloemenhulde.
Op de foto ziet men een kleine afvaar
diging van de populaire familieV.l.n.r.
Lia Dorana (dochter Liesbeth), Kees
Brusse (zoon Rob), Hetty Blok (Sjaan)
en Wim lbo (regisseur en verteller).
Het congres van het Humanistisch Ver
bond, dat te Wageningen is gehouden, heeft
een motie aangenomen, waarin de verkla
ring inzake de gevolgen van de kernwa
pens, welke op het Londense congres van
de internationale humanistische beweging
is aangenomen, nog eens werd onder
streept. In deze verklaring werd aange
drongen op het totstandkomen van een
wereldconferentie van vertegenwoordi
gers van alle in aanmerking komende
takken van wetenschap om wegen te vin
den om het gevaar van de kernwapens te
keren.
Tijdens een officiële ontvangst van de
deelnemers in het stadhuis te Wageningen
heeft burgemeester mr. M. de Niet in zijn
welkomstrede nadrukkelijk vastgesteld,
dat hij niet alleen het feit van het bestaan
van het Humanistisch Verbond, maar ook
het recht daarvan wenste te erkennen.
De heer Sam de Wolff heeft op een re
ceptie te Amsterdam afstand gedaan van
zijn politieke functies: hoofdbestuurder
van het. Sociaal Democratisch Centrum van
leden der Partij van de Arbeid en redac
teur van „Socialistisch Perspectief".
De heer De Wolff, die 79 jaar is, werd bij
dit afscheid, dat samenviel met een twee
daags congres van het Sociaal Democra
tisch Centrum, gehuldigd door de vice-
voorzitter van de Partij van de Arbeid, ir.
H. Vos.
Leiden. Geslaagd voor het artsexamen: mej. H.
de Boer te Overveen, mej. Th. L. Jamin te Voor
burg, mej. A. Rot te Leiden en de heer J. A.
Scholte te Den Haag.
Een der directeuren van de Zeeuwse,
de schroothandel, die betrokken is bij de
fraudezaak ten nadele van de Europese
Gemeenschap voor Kolen en Staal, is voor
de tweede keer in de loop van het onder
zoek in deze affaire in arrest gesteld. Het
is de 46-jarige Vlissingse metaalhandelaar
S. S. Ook zijn zoon, eveneens in het be
drijf werkzaam, is aangehouden. De ar
restaties geschiedden door de fiscale re
cherche, die beide zakenlieden ervan ver
denkt onjuiste belastingaangiften te heb
ben gedaan.
De commissaris der Koningin in de pro
vincie Gelderland, mr. H. W. Bloemers,
heeft zaterdagmiddag in de Ooster Meer
wijk onder Berg en Dal bij Nijmegen het
nieuwe Afrikamuseum, een stichting van
de paters missionarissen van de H. Geest,
die over heel Afrika hun missiegebieden
hebben, officieel geopend. In Nederland
se wetenschappelijke en ethnografische
kringen bestaat bijzondere belangstelling
voor dit Afrikamuseum.
In meer dan één opzicht was de opvoe
ring van werkstukken der sectie Toneel
schrijfkunst - ressorterende onder de Stu
diekring voor dramatische kunst - zater
dagmiddag in het Nieuwe de la Marthea-
ter een interessante belevenis. Allereerst
om die werkstukken zelf. Vervolgens door
de medewerking van de leerlingen van De
Toneelschool in de hoofdstad. Tenslotte
door het feit, dat men nu enig inzicht
kreeg in de bemoeienissen van de Studie
kring voor dramatische kunst.
De directeur van De Toneelschool,
W. Ph. Pos, introduceerde de Studiekring
bij het publiek met een korte inleiding,
waarin hij het program harer werkzaam
heden ontvouwde en wees op de samen
werking tussen de sectie Toneelschrijf
kunst en de Toneelschool, wier leerlingen
het ontstaan van een toneelstuk van nabij
konden ervaren - aan den lijve voelen -
terwijl anderzijds de auteurs hun spel on
middellijk konden toetsen aan de praktijk-
op het lijf schrijven. Ik meen tenminste,
dat de heer Pos hierop doelde in zijn in
troductie. De toneelschool is er niet alleen
meer voor de komende acteurs, maar ook
voor de auteurs. Wel een verandering van
klimaat sinds de dagen van Jan Walch en
Balthasar Vrhagen, wiens principes inza
ke de Dramaturgie mochten gelden voor
de klassieken, Shakespeare en Molière,
maar, aldus de heer Pos, ten aanzien van
de moderne toneelschrijfkunst Ionescu
en Osborneniet onveranderd kunnen
voortbestaan.
Als eerste onderdeel van de manifestatie
kregen de toeschouwers een drietal varia
ties op het thema van de verloofde jonge
man in afwachting van zijn meisje. Hij
droomt zich haar komst en ziet haar dan
werkelijk verschijnen. De droom beïnvloedt
in sterke mate zijn reacties op de werke
lijkheid. Van deze drie variaties viel mij
„Illusie" van W. Ph. Pos het meest op dooi
de bijzonder gave compositie met herha
ling van hele flarden tekst in een steeds
andere toonaard. Het stukje „Na elkaar"
van Manuel van Loggem had een bizar uit
gangspunt met sterke effecten, die minder
modulatie mogelijk maakten „Amorpheus"
van Berend Boudewijn verraste voora'
door de geestige tekst, die overigens ook
op een doordachte compositie steunde. De
leerlingen van de eerste klas der toneel
school voerden de drie korte eenacters op
Hun verschijning bevredigde over alle
linies, al kreeg men een ietwat eenzijdige
indruk door de aparte geaardheid van de
tekst, die paste in hun levensgevoel. Het
ware echter verkeerd hen daarnaar te be
oordelen. De stukjes verschaften hun de
mooiste oefenstof, die zij zich konden
wensen, omdat ze hunzelf en anderen ge
legenheid boden henzelf en hun uitbeel
ding op de primaire aandriften te toetsen
Een goede indruk liet de eenacter
„Brand in de regen" na van Magda Berg.
Het is een op sterke effecten gebaseerd
werkje, waarin alles speelt om de vast
stelling van elementaire feiten, waarin
voortdurend de realiteit resoneert. De
schrijfster laat haar personen geen woord
te veel zeggen en bedient zich nauwelijks
van genuanceerde overgangen. Zij past een
felle directheid toe volgens een procédé,
dat men van de film kent. Haar effect
bejag mag dan wel eens onnatuurlijk aan
doen, haar beeldende taal, die geladen
wordt met begrips-.en woordspelingen, is
uitermate pakkend. Het totaalbeeld dat zij
ermee verkrijgt, indrukwekkend. De op
voering door leerlingen van de tweedt
klas was vooral heel goed geregisseerd.
Het kwam dan ook in het bijzonder op de
regie aan Die moest de kleur in de voor
stelling brengen door de elementaire di
rectheden tegen elkaar af te wegen. Peter
Oosthoek, eveneens leerling der tweede
klasse, maakte er zijn prestatie van.
He,t spelletje „Min maal min" van Erik
Brent Besemer pretendeerde de poëzie te
verenigen met het drama in een vinger
oefening die een soort Pierrot zonder lan
taarn bleek, met veel fantasie opgezet,
maar met filosofische uitweidingen, dip
"zich niet manifesteerden in enige samen
hang tot wat men kon begrijpen als inte
graal aan de handeling. De poëzie kreeg
het karakter van het ulevellenrijm. Erik
Vos regisseerde deze opvoering met leer
lingen van de derde klas. Een wat steriel"
vertoning, die ook qua spel achterbleef bij
de verwachtingen.
P. W. Franse
De toneelgroep Arena zal in het volgend
seizoen, onder de directie van Erik Vos en
B. Hugo J. de Jong, als volgt, zijn samen
gesteld: Nanni Vermeer, Mary Wagenaar.
Kitty van Wijk, Nelly Wiegel, Nelly Noord
hof, Ton Berger, Bob Bouber, Jan Kore-
vaar, Paul Meyer, Cees Pijpers, Jan Staal
Henk Votel en Kees Waterbeek, alsmed<-
Joop van der Donk, Arthur Boni, Frans
Koppers. Peter van der Linden, Sacco van
der Made en Ton Verwey.
„Arena" zal dit seizoen in plaats van d<=
driehonderd door het rijk vereiste voor
sh Hingen een aantal van vierhonderd
vijftig bereiken, namelijk honderd voor hel
middelbaar onderwijs en driehonderdvijftit.
voor het lager onderwijs.
Herdenking. Op zaterdag 26 april zal
in het Gemeentemuseum in Arnhem de
herdenkingstentoonstelling gewild aan het
werk van nrofessor F. A. Eschauzier wor
den geopend. De tentoonstelling is inge
richt in de nieuwe vleugel van het mu
seum. de laatste schepping v. n de bouw-
mo T.
j»
Van de kinderoperettes, die in het
Jeugdhuis te Santpoort als onderdeel
van het jeugdwerk door en voor de groe
pen „Vrije Vogels en „Bosvolk" wor
den opgevoerd, behoren die van vrijdag
en zaterdag stellig tot de meest geslaag
de, ondanks het feit, dat deze steeds in
een enigszins primitieve entourage moe
ten wordenopgevoerd, welke niet veel
mogelijkheden tot groeperen en monte
ring overlaat. Maar misschien is dit. pri
mitieve juist een der grootste charmes
van deze voorstellingen.
Ditmaal werd Jeanne van Asselts kin
deroperette „Pepi, de herdersjongen" ge
speeld, die wat intrige betreft even kin
derlijk is als het publiek, waarvoor het
stuk uiteindelijk is bestemd. Daarom past
het de volwassene niet te lachen bij de
naïeve ontknoping, als de koningin in de
vissersknaap haar verloren zoon herkent.
En hij mag zich evenmin vrolijk maken
over het anachronisme van een in zestien-
de-eeuws kostuum gestoken vorstelijk ge
zelschap naast modern geklede matroos
jes, dorpelingen en vissersmeisjes. Want
hoe kan men een kind de vorstelijke staat
van een koningin beter laten aanduiden,
dan door haar te tooien met fraaie pruik
en hoepelrok?
Van veel groter belang is, dat de muziek
van Jeanne van Asselt uit pittige melo
dietjes bestaat, waarbij steeds rekening
werd gehouden met de beperkte stemmo-
gelijkheden van jeugdige acteurs. Dit heeft
allerminst afbreuk gedaan aan de beko
ring daarvan. Integendeel, er viel zelfs
menig oorspronkelijke melodie te beluis
teren, zoals de vrolijke samenzang tussen
matrozen en vissersmeisjes. Bovendien
werden zij bijzonder aardig gezongen.
Verder telde de opvoering de gebruikelij
ke dansjes, die van een gedegen voorbe
reiding getuigden. En wanneer wij dan
nog herinneren aan de vrijmoedige ver
tolking, die de titelrol van een jeugdig
acteur verkreeg, dan is het grote succes
van de?e voorstellingen hiermee voldoen
de verklaard, vooral wanneer men be
denkt dat het publiek uit trotse ouders en
vertederde familieleden bestaat.
MAANDAG 21 APRIL
Stadsschouwburg: Operetteclub „Diogé"
met „1001 nacht", 20 uur. Concertgebouw:
Het r.-k. gemengd koor geeft concert o.l.v.
Ger de Barbanson, 20 uur. Frans Hals
museum: Avondopenstelling met verlicht
interieur en oude muziek, 20.30—2,2.30 uur.
TENTOONSTELLINGEN
Vishal: Benelux-Fotosalon 1317.30 en
19.3022 uur.
FILMS
33. Hij was een zacht type geleerde, weet je Zijn lief
hebberij was 't observeren van vogels. De gedachte,
dat Laurie gemarteld zou worden, bracht hem volkomen
van de kook en hij pleegde zelfmoord"
„Vreselijk!"
„Ja. Hij was zo'nvriendelijke oude baas. Laurie
was echter ontsnapt, toen hij en de Gestapo-mannen
op weg naar het hoofdkwartier door de Engelse lucht
macht werden gebombardeerd. Mijn broer met zijn ge
broken been was er betrekkelijk nog het beste afge
komen van het hele gezeLchap. In de verwarring wist
hij weg te komen en bracht de volgende zes maanden
door met voortdurend vluchten van 't ene punt naar
het andere. Tenslotte werd hij geholpen door de Fran
se verzetsbeweging en slaagde er in om definitief
weg te komen. Zijn been leverde de grootste moeilijk
heid op. Toen hij weer thuis kwam, hoorde hij, dat va
der dood was en dat zijn verloofde was getrouwd met
een Canadees officier. Het was geen vrolijke thuis
komst".
Celia bleef zwijgend zitten, een beetje verdoofd door
de tragedie, die achters lans achteloze mededelin
gen school. Woorden leken zo onvoldoende. Tenslotte
zei hij bedaard:
„Wat moet hij zich ellendig gevoeld hebben".
„Laurie is nogal gesloten ten opzichte van zijn ge
voelens, weet je. Nog meer sedert zijn terugkomst.
Maar het waren een paar stevige klappen voor hem.
Ik was toendertijd nog maar een schooljongen, maar
dat wist ik toch. Dat verklaart ook, waarom hij af en
toe een beetje ongenaakbaar schijnt".
„Ja, dat kan ik me begrijpen. Is hij lang verloofd ge
weest?"
„Sedert het jaar voor de oorlog. Ik heb Elinor eigen
lijk nooit goed gekend. Ik was op school en zag haar al
leen in de vakanties. Haar ouders waren onze buren.
Zij was buitengewoon knap. Ik heb zelden een mooier
meisje gezien. Blond haar en blauwe ogen. Maar zij
had toch ministens kunnen wachten tot Laurie's dood
officieel bevestigd was".
„Stel je voor, dat je na allerlei moeilijkheden en ont
beringen naar huis komt, zoals hij gedaan moet heb
ben' voortdurend op de vlucht met een gewond been,
en dan een dergelijk welkom te krijgen".
Ian keek haar aan, sprong toen op en stak de hand
uit.
„Kom mee. We moeten niet somber gaan worden.
Het is tenslotte toch allemaal oude koek."
Toen zij hem verlaten had en naar huis wandelde,
lag er een verontruste uitdrukking op Celia's gezichtje,
lans verhaal had haar de verklaring gegeven van veel,
dat haar in Deverel onverklaardbaar geleken had en
had geïrriteerd. De reserve en de hardheid, die zij
als het ware automatisch in hem aangevoeld had, spe
ciaal waar 't vrouwen betrof, werden maar al té ge
makkelijk verklaard door zijn opgedane ervaringen.
Zij voelde zich beschaamd over haar oppervlakkig
oordeel. Haar vader had blijkbaar vermoed, dat het le
ven voor Deverel niet al te vriendelijk was geweest
Zij had alleen maar haar trots te hulp geroepen tegen
over zijn heerschappij en zich gedragen als een bedor
ven kind.
Zij vroeg zich af, of hij inderdaad veel van Elinor ge
houden had. Zijn gevoelens zouden wel diep gaan. Ian
kon uit een afgebroken liefdeshistorie komen met niet
meer dan een paar krabben en een besluit om voortaan
tot cricket te bepalen. Maar voor Laurie zou de
wond waarschijnlijk niet zo gemakkelijk helen. Zij
werd zich bewust van een gevoel van medelijden met
hem, toen zij aan die thuiskomst dacht, maar zij wist
ook, dat medelijden wel het laatste was, wat hij ver
langde. Het zou voor iedere vrouw een harde taak
zijn de slagbomen om het hart van Laurence Deverel
af te breken. Hij zou zeker niemands medelijden ver
langen. Hij had voldoende controle over zichzelf en
zijn leven; hij wist, waar hij heenging en was in staat
zonodig meedogenloos te zijn. Zij had het inzicht van
haar vader gemist in het beoordelen van de vraag,
welke rol het verleden had gespeeld om hem te ma
ken tot de man, die hij was en zij werd er zich van be
wust, dat hij niet iemand was, die men gemakkelijk
kon doorgronden. Er waren daar bladzijden, die
voor haar gesloten waren, maar zij was zeker van een
of twee feiten over hem en die waarschuwden haar
zich op een afstand te houden.
Maar, dacht zij, toen zij het hekje van Coryton
Cottage openduwde, zij was nooit een erg voorzichtig of
verstandig mens geweest
Op de zaterdag voor Kerstmis was het vol in de win
kel. Juffrouw Bellows had de leiding aan Margaret en
Celia overgegeven en zat nu met een glimlach
aan de kassa. Zij was een vriendelijk vrouw
tje met lichtblauwe ogen en zacht, wat pluize-
rig haar, dat altijd aan de haarspelden ontsnapte. De
twee meisjes hadden zich veel moeite gegeven voor de
etalage en de uitstalling van boeken in de winkel zelf.
De zaken gingen goed en met de hulst en andere ver
sieringen, die van de zoldering hingen, had de alge
mene atmosfeer een vrolijk en feestelijk aanzien.
Celia zag Deverels donkere hoofd zodra hij binnen
kwam. Hij was in gezelschap van een vreemde. Zij
was bezig geweest met een der uitstallingen, om open
gevallen plaatsen aan te vullen en bleef een ogenblik
doodstil staan, terwijl zij het stapeltje boeken tegen
haar borst drukte. Zij werd zich bewust van een eigen
aardige pijn toen zij hem om zich heen zag kijken,
blijkbaar om eens poolshoogte te nemen en hij daarna
door de menigte op haar toe kwam. Haar polsen klop
ten hevig.
„Hallo. U doet hier blijkbaar goede zaken vandaag.
Ik heb een vriend meegebracht, om hier zijn inkopen
te doen, Meneer FieldingJuffrouw Howard".
Fielding was iemand van ongeveer Deverels leeftijd
met een gebronsd glad geschoren gezicht en vriende
lijke blauwe ogen. Hij ging recht op zijn doel af.
„In de eerste plaats wilde ik voor mezelf een ca
deautje kopen in de vorm van een boek over het Me-
ren-District, dat verleden week verschenen is. Ik hoop,
dat u het hebt?"
„Dat nieuwe boek van Bridgewater bedoelt u?"
„Juist. Hebt u het?"
„Ja. We hebben twee exemplaren. Hier in deze
afdeling."
Hij volgde haar naar de achterkant van de winkel
en zij vond het boek voor hem.
„U kent het Meren-District heeft Laurence mij ver
teld", zo merkte hij op, terwijl hij het hoek stond
door te bladeren.
„Ja. Mijn vader en ik hebben daar vaak vacanties
doorgebracht. Prachtig terrein om te wandelen."
„Ja, er is niet veel, wat daarmee vergeleken kan
worden. Hebt u ook geklommen?"
Cinema Palace: „Het vlees is zwak", 18
iaar, 19 en 21.15 uur. Frans Halstheater:
.Een man kwam terug", 14 jaar. 19 en 21.15
uur. Lido Theater: „Sayonara", 14 jaar,
18.30 en 21.15 uur. Luxor Theater: „Het
licht aan de overkant", 18 jaar. 19 en 21.15
uur. Minerva Theater: „La Strada", 18 j.,
20.15 uur. Rembrandt Theater: „Quo Va-
dis", 14 jaar, 19.30 uur. Roxy Theater:
„Tarzan en de Wazuri diamanten", 14 j.,
19 en 21.15 uur. Studio Theater: „De lord,
de lady en de butler", a.l., 19 en 21.15 uur.
DINSDAG 22 APRIL
Concertgebouw: Het Noordhollands
Philhnrmonisch Orkest geeft tweede con
cert in de Beethovencyclus, 20.15 uur.
Frans Halsmuseum: Avondopenstelling
met verlicht interieur en oude muziek,
20.30—22.30 uur.
TENTOONSTELLINGEN
Huis Van Looy: Tentoonstelling van
werken van leden van „Kunst Zij Ons
Doel", 10—12.30 en 13.30—17 uur. Vishal:
Benelux-Fotosalon, 13—17.30 en 19.30—22
uur.
FILMS
Cinema Palace: „Het vlees is zwak", 18
jaar, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Frans Hals-
theater: „Een man kwam terug", 14 jaar,
14.30, 19 en 21.15 uur. Lido Theater: „Sayo
nara", 14 jaar, 14, 18.30 en 21.15 uur. Luxor
Theater: „Het licht aan de overkant", 18
14, 19 en 21.15 uur. Rembrandt Theater:
„Quo Vadis", ,14 jaar, 14 en 19.30 uur. Roxy
Theater: „Tarzan en de Wazuri diaman
ten", 14 jaar, 14.30, 19 en 21.15 uur. Studio
Theater: „De lord, de lady en de butler",
a.l., 14.15, 19 en 21.15 uur.
DIVERSEN
Brinkmann: Voor de Vereniging „Huma-
nitas" spreekt drs. H. G. Bos over: „De
psychologie in de praktijk van het maat-
fWordt vervolgd) 'schappelijk werk", 20.30 uur.
