Groen Co
Meesterwerken onder de hamer
TIP VAN BOOTZ
Vijftig jaar geleden
Zes maanden geëist tegen man
die Haarlems meisje schaakte
Tweemaal aangehouden zaak werd
donderdagmiddag behandeld
BADKLEDING
^Qraatótoa!
3
Referendum
Voorzichtigheid geeft
meer veiligheid
Acht jaar gevangenisstraf
wegens poging tot moord
Verdere inmenging in leiding
van Nederlandse bedrijven
SPORTHUIS SCHOLTE
RENAULT!
GARAGE DEN HOUT
Bloemencorso
Lenteparade
Twee kustvaarders in
precaire positie
Centrale Verwarming
Tweede Kamer tot 3 juni
met vakantie
India's vijfjarenplan niet te
verwezenlijken
Uit Haarlems Dagblad
van 9 mei 1908
VRIJDAG 9 MEI 1958
De Westduitse Bondsregering is in een
dispuut gewikkeld met de deelstaten Hes
sen, Hamburg en Bremen over een kwes
tie, die ook buiten Duitsland de gemoede
ren danig in beweging houdt: de uitrus
ting van het Westduitse leger met atoom
wapenen.
Het Duitse dispuut spitst zich toe op de
vraag, of de deelstaten het recht hebben
volksstemmingen te organiseren zoals
zij van plan zijn over de vraag of de
ze atoombewapening inderdaad moet door
gaan. De federale regering heeft met de
ze atoombewapening ingestemd namens
de gehele Bondsrepubliek, steunend op
haar grondwettelijke bevoegdheid van be
slissing in zaken van defensie en buiten
landse politiek.
De deelstaten echter zeggen de referen
da te beschouwen als een poging om de
openbare mening over deze belangrijke
aangelegenheid te toetsen, opdat de Bonds
regering met deze mening rekening zal
kunnen houden.
Ogenschijnlijk staan hier redelijke ar
gumenten tegenover elkaar. De federale
regering kan moeilijk tolereren dat ten
aanzien van vraagstukken, die volkomen
inhaerent zijn aan haar buitenlandse po
litiek en haar defensiebeleid, plaatselijke
en regionale volksuitspraken gewicht in
de schaal komen leggen. De deelstaten
hebben volledig het recht, binnen hun are
aal de openbare mening gelegenheid te
geven zich te uiten over onderwerpen, die
direct met de menselijke belangensfeer te
maken hebben.
Er is echter een zeer belangrijk aspect
van het probleem gelegen in het feit, dat
de oppositie in de Bondsdag niet bij mach
te is gebleken haar verzet tegen de atoom
bewapening tot gelding te brengen, of
schoon zij de Bondsregering terdege dui
delijk heeft gemaakt dat er een grote af
keer van deze bewapening bestond. Dat
die afkeer in het parlement slechts tot een
minderheid beperkt bleef, ligt besloten in
de politieke verhoudingen. Op deze wijze
echter zou de bewapening worden doorge
voerd tegen de wil van een zeer groot
zij het net niet tot de helft plus één verte
genwoordigd deel van het Westduitse
volk in. Vandaar, dat in gevallen van'
plaatselijke meerderheid der socialisten
in de „Lander" en de gemeenten de mo
gelijkheid tot uiting der publieke mening
is aangegrepen.
Een referendum over de soort van be
wapening, waarmee een leger moet wor
den uitgerust, is een gevaarlijk experi
ment. Deze aard van bewapening is im
mers niet een kwestie van sentiment, doch
van doeltreffendheid. Wanneer tussen alle
andere legers der wereld het Westduitse
zich bij volksuitspraak zou moeten bepa
len tot pijl en boog, zou dat de pacifisten
wellicht uiterst welkom zijn, doch het zou
niet meer een praktisch bruikbaar defen
sie-apparaat vormen en niet meer passen
in de wél-aanvaarde NAVO-samenwer-
king.
Men kan een referendum moeilijk be-
slissings- of zelfs maar adviesrecht toe
dichten over een zo technisch-militair pro
bleem. Doch dat in het algemeen volks
uitspraken in de deelstaten ongrondwet
telijk zouden zijn, lijkt een argument dat
weinig steek houdt. Uiting van de open
bare mening immers kan nooit in strijd
zijn met de bedoelingen van een. demo
cratische constitutie.
ADVERT ENT II
DE WAARHEID
OMTRENT. NO-IRON
Lang niet alle overhemden, die
no-iron heten, kunnen zonder
strijken volstaan. Kerko Espres
soshirts, de nieuwe, sneeuw
witte little or no-iron poplin over
hemden zijn echter volkómen
no-iron! Ze hoeven inderdaad niet
te worden gestreken. Wilt u ze
echter nóg beter dan best hebben -
strijkt u ze dan heel even, heel
licht, heel gemakkelijk. Een
werkje, dat u doet voor uw plezier
Kerko Espressoshirts: slechts
f 13.50.
Let eens op
hoe MOTORRIJDERS vlak vóór of
op kruispunten andere voertuigen
voorbij rijden. Ook dat is onvoor
zichtig rijden, zelfs al wordt de as
van de weg niet overschreden en al
is het dus toegestaan, want tien te
gen één, dat er ook nog dwarsver-
keer is.
Voorzichtigheid geeft meer
veiligheid!
De officier van Justitie bij de Haarlem
se rechtbank mr. G. W. F. van der Valk
Bouman heeft donderdagmiddag een ge
vangenisstraf van zes maanden met aftrek
gecist tegen een 38-jarige Amsterdamse
verfhandelaar omdat hij in juni van het
vorig jaar de toen nog minderjarige dochter
van een Haarlems ambtenaar aan het
ouderlijk gezag heeft onttrokken en met
haar naar België is uitgeweken. Het paar
werd een maand later in Brugge opge
spoord en teruggeleid. Het misdrijf scha
king, waarvoor de vervolging op klacht
van de ouders van het meisje was inge
steld, heeft echter inmiddels zijn straf
baarheid verloren, aangezien het op 8
januari meerderjarig geworden meisje op 2
mei met de verdachte is getrouwd. Daarom
was de cis niet gebaseerd op artikel 281 van
het Wetboek van Strafrecht, dat betrek
king heeft op schaking, maar op artikel
279, dat dc onttrekking van een minder
jarige aan het ouderlijk gezag strafbaar
stelt.
De zaak had reeds tweemaal eerder op
de rol gestaan, maar was beide keren ge
schorst, de eerste maal omdat het meisje
niet als getuige was verschenen (zeggen
de dat de verzorging van haar pas geboren
kindje dit onmogelijk maakte) de tweede
maal omdat zowel de verdachte als het
meisje te laat arriveerden, waarop de pre
sident, mr. A. M. baron van Tuyll van Se-
rooskerken de onmiddellijke gevangenne
ming van de verdachte beval, welke enige
dagen later geschiedde.
De als getuige gehoorde Haarlemse amb
tenaar verklaarde, dat zijn dochter de
verfhandelaar, die filiaalhouder in Haar
lem was, in februari van het vorig jaar had
leren kennen en tegen de wens van haar
ouders een relatie met hem had aange
knoopt. Reeds op 25 april was op zijn klacht
een bevel tot opsporing gegeven, omdat
het meisje en de verdachte met onbeken
de bestemming waren verdwenen. Ook van
18 tot 21 mei was zij er met hem tussenuit
getrokken, maar toen kwam zij uit eigener
beweging terug. Op 17 juni vertrok zij uit
huis met de mededeling dat zij naar het
strand ging en zij werd op 18 juli in gezel
schap van de verdachte teruggevonden in
Brugge. Zij hadden door werkzaamheden
in een hotel in Gent in hun onderhoud voor
zien. Vervolgens werd de vader van de ver
dachte als getuige a décharge gehoord,
die verklaarde, dat het voorlichtingsrap
port dat door een reclasseringsambtenaar
over zijn zoon is opgemaakt op verschillen
de punten niet op waarheid berustte, met
name wat betreft de verhouding tussen de
verdachte en zijn tweede vrouw, van wie
hij was gescheiden toen de affaire met het
Haarlemse meisje begon. Een pension
houdster, bij wie het paar verblijft, betuig
de als getuige a décharge haar waardering
voor de wijze, waarop de verdachte zorg
draagt voor zijn huidige echtgenote.
De verdachte zelf zei bij zijn verhoor,
dat hij lange tijd vergeefs had getracht bij
de ouders een voet aan de grond te krijgen.
Het meisje had, nadat zij op 17 juni naar
het strand was gega'an, córitdót' ihet hem
gezocht Het uitwijken naar België, was
volgens de verdachte een besluit, dal bei
den vei-volgens in wanhoop na een langdu
rig besluit hadden genomen. Van die opzet
was dus toen het meisje van huis ging vol
gens de verdachte nog geen sprake ge
weest. Het was de bedoeling van beiden,
vervolgens naar Schotland te reizen om
daar een huwelijk aan te gaan en daarna
beiden naar Amerika te emigreren, waar
hij een baan kon krijgen aan een middel
bare school in Kansas-City. In het najaar
zou de baan vrijkomen, vandaar de haast.
Het wordt een mode
In zijn requisitoir zei de officier van Jus
titie, dat onder de waarden, die sterk aan
het devalueren zijn, ook die var het ouder
lijk gezag is. „Ook wij waren vroeger
geen lieve jongens, maar de fout van men
sen zoals de verdachte is, dat zij rustig hun
eigen gang gaan en hun omgeving telkens
voor een fait accompli stellen. Hij zeide de
houding van de ouders van het meisje
volledig te kunnen begrijpen vooral met
het oog op de persoon van de verdachte,
maar voegde eraan toe dat men zoiets als
dit toch nooit tegenhoudt. Aangezien de
verdachte, zoals de officier het uitdrukte
inmiddels „met het object van de schaking"
is getrouwd, is geen veroordeling wegens
schaking meer mogelijk, maar wel wegens
het onttrekken van een minderjarige aan
het ouderlijk gezag. Ten behoeve van de
algemene preventie („schaking begint
een mode te worden") en met het oog op
de persoon van verdachte meende hij, dat
een veroordeling diende te volgen en hij
eiste, zoals reeds gemeld is, zes maanden
met aftrek.
De raadsman van de verdachte, mr. P.
J. Prinsen Geerligs, betoogde, dat hetgeen
de getuigen a décharge hadden verklaard,
een geheel ander licht op de verdachte
had geworpen dan het voorlichtingsrapport
had gedaan. Hij vroeg zich af of de houding
van de ouders in dit geval wel zo redelijk
was geweest en constateerde dat. de Haar
lemse ambtenaar door te volharden in zijn
houding een zware verantwoordelijkheid op
zich laadde voor de toekomst van het echt
paar. Het had hierdoor, naar hij zeide,
maar een haartje gescheeld of de baby had
als een onwettig kind gegolden.
Hij achtte een veroordeling wegens ont
trekking aan het ouderlijk gezag niet aan
vaardbaar als uitweg nu het delict van
schaking niet meer strafbaar is. Dit ge
beuren is volgens hem niet in beide delict
omschrijvingen te vangen. Hier was naar
zijn mening ten volle sprake van scha
king. „Wanneer de officier om toch op
een veroordeling aan te sturen, artikel 279
aangrijpt, dan maakt hij daarmee het be
paalde in artikel 281 tot een dode letter",
aldus de raadsman. Hij verzocht dan ook
vrijspraak of ontslag van rechtsvervol
ging voor zijn cliënt. De rechtbank zal op
22 mei des middags om twee uur uitspraak
doen.
ADVERTENTIE
De juf op de dorpsschool te Schagen
Had schik in haar jeugdige blagen.
Rijm jij eens op groots,
Wel juf„TIP van BOOTZ"
Was 't antwoord op één van haar vragen
Nieuwe limericks inz. aan H. BOOTZ N.V., A'dam
Inz. Mevr. J. dc H., Den Haag, ontv. 1 fl. TIP 1 Lfl. Rood van Bootz.
De vergiftigde oliebollen
Het gerechtshof te Amsterdam heeft de
49-jarige timmerman J. L. A. N. uit Mid-
denmecr, die in eerste instantie wegens
poging tot moord door de rechtbank te
Alkmaar tot tien jaar was veroordeeld, een
gevangenisstraf van acht jaar met aftrek
der preventieve hechtenis opgelegd. Dit
arrest is overeenkomstig de eis van de
procureur-generaal.
De man had in september 1956 op de
verjaardag van een zijner drie kinderen
een dosis vergif in een beslag gemengd,
waarvan hij voor het gehele gezin oliebol
len ging bakken. Hij at zelf slechts weinig
van de tractatie, maar de overige leden
van het gezin deden zich eraan tegoed,
ondanks de bijsmaak. De gezinsleden wer
den allemaal ernstig ziek en moesten nog
dezelfde avond in het ziekenhuis te Alk
maar worden opgenomen. Wekenlang zijn
zij verpleegd. Volgens een voorlichtings
rapport waren huwelijksmoeilijkheden de
aanleiding tot de daad. De politie uit
Middenmeer ontdekte na het gebeurde dat
de timmerman, die in Amsterdam werkte
en alleen gedurende de weekeinden thuis
was, in de. hoofdstad een verhouding had
met een buffetjuffrouw. Al eerder had
de timmerman vergif gemengd door een
portie rode kool, maar toen had zijn vrouw
het weggegooid wegens de vreemde geul
en de afschuwelijke smaak.
Indo
neste
De Indonesische minister van Handel,
prof. Sunardjo, heeft de „raad voor han
delszaken" gemachtigd vertegenwoordi
gers van deze raad aan te stellen in de lei
ding van Nederlandse bedrijven, „indien
dit noodzakelijk wordt geacht om de eco
nomische belangen van het land te beveili
gen". De raad moet „erop toezien, dat de
Nederlandse bedrijven zich strikt beper
ken tot hun taak in het economische
vlak".
Tenslotte verklaarde de minister dat
„overname van de Nederlandse bedrij
ven door nationaal kapitaal in overweging
zou kunnen worden genomen". Dit zou dan
bij afzonderlijke regerings-ordonnantie
worden geregeld.
ADVERTENTIE
BADPAKKEN - Lastex en Katoen
ZWEMSLIP - Lastex en Wol
GIERSTRAAT 59 - TEL. 21346 - HAARLEM
ADVERTENTIE
BESPAREN OP UW AUTO-UITGAVEN
Juist voldoende motorkracht voor lange
levensduur en laag verbruik, doch geen
smijten met P.K.'s.
Geringe jaarlijkse waardevermindering door
niet steeds modellen te wijzigen.
De rninisters proj. dr. L. Erhard, dr. 1 ir. H. Wille in een gesprek tijdens het
Marga Klompé, prof. dr. J. Zijlstra en congres van de Internationale Unie van
Christen-Democraten te Scheveningen.
Het tijdschema van het bloemencorso
..Lenteparade", dat zaterdag door de
bloembollenstreek zal trekken, is als
volgt:
11.Vertrek bij Warmonderdam.
11.15 Aankomst in centrum Sassen-
heim.
12.15 Aankomst in centrum Lisse.
13.In centrum Hillegom.
13.45 Aankomst bij keerpunt grens
Hillegom-Bcnnebroek. Rustpauze.
15.Vertrek van keerpunt voor terug
tocht.
15.45 In centrum Hillegom.
16.30 Aankomst in centrum Lisse.
17.30 In centrum Sassenheim.
18.Aankomst bij Warmonderdam
De Nederlandse kustvaarder „Drie Ge
broeders" is gisteren veilig de haven van
Visby op het eiland Gotland binnenge
sleept.
Het schip was kort tevoren op 7 mijl uit
de kust aan de grond gelopen en vlot ge
bracht door een sleepboot. Het 500 ton
grote schip was met hout onderweg van
Mantiluoto, in Finland", naar Nederland
Een voorlopig onderzoek in de haven van
Visby wees uit, dat dè „Drie Gebroeders"
niet lek was.
Gisteravond is de Nederlandse kustvaar
der „Castor" vlak voor de haven van
Vlissingen aan de grond gelopen. Het schip
vervoerde aardappelen van Hansweert
naar Vlissingen. Verwacht werd, dat het
schip bij hoog water op eigen kracht zou
vlot komen.
0p de
ADVERTENTIE
Pow-S-Matte Oüehranders
BI.OEMENDAAL
TELEFOON 54855
Hotel Drouot stelt bij eerste
aanblik nogal leleur. Van een
gebouw, waarin men in de
loop van tientallen jaren met
beroemde namen op het gebied
der schone kunsten heeft ge
smeten, verwacht ik op z'n
minst een zekere waardigheid.
Hier zijn Renoirs, Manets,
Monets, Chagalls, Rembrandts
en Vermeers verhandeld tegen
exorbitante prijzen. Hier
worden nog dagelijks op grote
witte aanplakbiljetten met
ouderwetse letters veilingen
aangekondigd van „kostbare
kunstvoorwerpen uit het Verre
Oosten, mitsgaders porcelein
en antieke meubelen uit China
en Japan". Als je zoiets leest
en je ziet dan het kale, romme
lige veilingsgebouw met zijn
tientallen zalen waar opko
pers zich in wolken van kwa
lijk riekende tabakswalm ver
dringen voor de tafels van de
afslagers, dan ben je alweer
een illusie armer.
Ik verken eerst de buiten
kant van de dingen en slenter
door de brede gang van de
benedenverdieping.langs ver
schillende zalen. In „Salie no.
.14", die letterlijk uitpuilt van
kooplustigen, is juist een
spinnewiel ingezet. De stem
van de veilingmeester is niet
bij machte tot in de gang door
te klinken. Ik hoor alleen maar
schorre kreten uit diverse hoe
ken van de ruimte, zonder de
biedingen te kunnen volgen.
De hamer valt het spinne
wiel heeft een nieuwe eige
naar gevonden. Maar eens ver
der kijken of ik ergens anders
beter de transacties kan vol
gen. Salle no. 17 is wat min
der vol, wat in dit geval wil
zeggen, dat ik me met moeite
ongeveer twee meter naar bin
nen kan werken. Nu kan ik
zelfs waarnemen, dat de af
slager lelijk dcor zijn haar
Wie in Parijs het befaamde veilinggebouw Hotel Drouot be
zoekt, mag zich vooral niet door een eerste, onaangename,
indruk laten afschrikken. Men moet verder in de doolhof van
zalen doordringen om een kijkje te nemen achter de coulissen
van een venduhuis, waarin jaarlijks voor honderden miljoenen
omgaat.
heen is gegroeid. Hij wijst met
een dramatisch gebaar naar
een vaas, die door een veiling
knecht, een commissionnaire,
in de hoogte wordt gehouden.
Mij vangt hij er niet mee: het
is een afschuwelijk produkt
van massa-fabricage. Ik wor
stel me weer los uit de menig
te en begrijp uit de inhoud van
het naast de deur aangeplakte
biljet, dat de heer Maurice
Quoniam, commissaire-priseur
uit de rue de Provence, in op
dracht van de justitie de in
boedel tracht te slijten van de
een of andere arme drommel,
die in schulden is geraakt. Een
klein drama dus en niets bij
zonders uit een oogpunt, van
kunst- of handelswaarde. Een
ouderwetse radio, een dubbel
buffet wat kan dergeujk
goed in deze tijd nog opbren
gen?
Ik ben toch hier wel goed
terecht? Maar nee, ik kan me
niet vergissen, dit is de Rue
Drouot, de straat van de Pa-
rijse postzegelhandelaren en
van het beroemde in 1858 ge
stichte „Hotel des Ventes". En
ik heb wel degelijk goed in mij
opgenomen, dat op deze plaats
door een andere makelaar, toe
vallig ook een Maurice, maar
voorzien van de minder klas
sieke achternaam Rheims, bin
nenkort tapijten uit Aubusson
onder de hamer zullen worden
gebracht. En schilderijen van
meesters, wier namen in de
hels wereld met eerbied wor
den uitgesproken: Berckheide,
Bol, Brueghel, David, Moreel-
se, Murillo, Prévost, Teniers.
En wanneer ik me de tekst
van een volgende aankondiging
voor de geest haal (moderne
kunst: Buffet, Derain, Dufy,
Jongkind, Picasso, Van Don-
gens, benevens Arabisch zil
verwerk en Delfts blauw), be
sef ik het niet zo gauw te mo
gen opgeven.
„U moet morgenvroeg tussen
tien en elf uur maar eens bo
ven gaan kijken," raadt mij
een portier. Zijn uniform ziet
eruit ailsof hij zojuist een stel
letje stoffige meubelen heeft
versleept. Maar dat doet'niets
af aan de juistheid van zijn
advies.
Op de eerste étage is het
beeld inderdaad heel anders.
Natuurlijk is het er niet een
bij uitstek ordelijke boel, dat
kan nu eenmaal in Frankrijk
niet. Er heerst echter, ook ty
pisch Frans, een wanorde van
onvergelijkbare charme.
Het is kijkdag en alles wat
zich in kunstvoorwerpen en
antikiteiten interesseert, vak
mensen en verzamelaars, be
schouwt de tentoongestelde
artikelen met toegewijde aan
dacht. Een bonte verscheiden-
neid van zeldzaamheden, echte
meubelen van stijl, oosterse
sieraden. Perzische tapijten,
antiek porcelein en schilderij
en uit verschillende perioden,
zal hedenmiddag in veiling ko
men en alle belangstellenden
zijn er nu al op gebrand de
strategisch meest gunstige po
sitie in te nemen.
„Daar staat Sophie Leclair,"
zegt iemand achter mij half-
iuid en als ik de richting van
zijn blik volg, zie ik de char
mante actrice in bewondering
verzonken voor een Chinese
vaas. Een waardige oude heer
mét een zorgzaam onderhouden
baard onderzoekt door een
loupe een oud-Hollands land
schap en vraagt zich vermoe
delijk af tot hoe hoog hij straks
kan gaan. Voor iedere liefheb
her is er wat: een dame met
een monocle in het rechteroog
heeft uitsluitend belangstelling
voor tapisserieën met jachtta
ferelen, een andere kijker, een
antiquair, heeft blijkbaar zijn
keuze laten vallen op een
groep schoorsteenstukken uit
de Rococotijd.
's Middags zitten alle geïn
teresseerden als zoete school
kinderen op de houten banken.
Zij letten gespannen op de
Handelingen van de commis
saire-priseur, die, vergezeld
van een staf deskundigen en
klerken, achter een tafel op
een podium troont. Het gaat
er rustig toe volgens het ritu
eel, dat in de honderd jaar van
het bestaan van Hotel Drouot
tot een maximum aan delicaat
raffinement is gegroeid. Hier
klinken de soms zeer
hoge biedingen niet als ve
nijnige zweepslagen door de
zaal. Men verheft nauwelijks
zijn stem of men steekt even
quasi-onverschillig de vinger
op of geeft een alleen door
ingewijden begrepen hoofd
knikje. De afslager maakt de
inzet van een nummer bekend
en de prijs wordt herhaald
door een „crieur", welke
functie allerminst letterlijk als
„schreeuwer" mag worden ver
taald. Zijn beschaafde stem
klinkt weinig luider dan die
van de veilingmeester.
Nog niet zo lang geleden is
er op deze manier voor vier
miljoen gulden in één middag
verhandeld. Maar toen ging
het ook om meesterwerken van
de beroemdste Franse impres
sionisten en expressionisten.
Dergelijke sensaties maak ik
helaas niet mee, al brengen
enkele moderne doeken het tot
vele- honderdduizenden francs.
De procedure is echter dezelf
de. Met vingeropsteken, knik
ken, soms zelfs alleen maar
knipogen stijgt het bod tot de
verwachte prijs. Na enige ma
len kan ik er al enigszins de
routine uithalen: op dat mo
ment heft de afslager als drei
gend zijn witte hamer omhoog.
Nog even krijgen de aanwezi
gen gelegenheid zich te bera
den. Zij aarzelen, soms volgt
nog een uiterste bod. En dan
horen zij het „une fois, deux
fois", lang aangehouden en de
hamer valt: „J'adjuge!", ook
wel „adjugé!" toegewezen.
De veiling is afgelopen en
het publiek verspreidt zich.
Een gelukkige koper sjouwt
met een Delfts wandbord on
der de arm naar beneden en
wacht op de hoek van de
straat een taxi af. Sophie Le
clair stapt in een luxe slee;
zij is ook tevreden, maar laat
haar aankoop thuisbezorgen.
Op de eerste verdieping gaat
de handel nog een tijdje voort
ik zie, dat in Salle no. 13
op een formidabele kooi met
een levensgrote' toekan wordt
geboden.
J. J. F. Remming
Oh! Rudyard!
Zo maar dwalend door de tuin der min
nelijke lente, vond ik ergens, gefotogra
feerd in mijn achterhoofd, een citaat van
de door mij zo hogelijk bewonderde Rud
yard KiplingIn zijn „The Man Who
Was" geeft hij zijn opinie over de Rus in
ongeveer de volgende overpeinzing: Zo
lang de Rus Oosterling blijft en het hemd
los buiten de broek draagt zal hij gentle
man blijven; zodra hij echter dit kleding
stuk in de broek gaat sloppen en de West-
Europeanen voelen zich gedrongen het er
buiten te gaan dragen, dan zal er iets mis
gaan in onze contreien".
Hij zal zich ongetwijfeld op schoner wij
ze hebben uitgedrukt, zo was hij wel, maar
ik bedoel te zeggen dat ik hier op kwam
door het aanschouwen van onze spes pa
triae (het mannelijke gedeelte dan) die
hier het lyceum pleegt te frequenteren.
In hun pauze-uurtjes zie ik hen, druk dis
puterend over zaken die hun belangstel
ling hebben, die hun jonge hersens ernstig
schijnen te beroeren. Een opwekkende aan
blik overigens. Maar, zij toch waren de
aanleiding waardoor ik mij afvroeg of ons
aller Rudyard ook hier een vooruitziende
blik heeft gehad en of er in onze buurten
inderdaad het een en ander mis is. Want
ziet: de jeugd draagt thans niet alleen de
haren gekapt op een wijze die riekt naar
de Siberische zink- en zoutmijnen, maar
ook de lelijkst denkbare, meest grof-ge-
ruite hemden hangend buiten te smal ge
pijpte broeken.
En als we dan nu kijken naar onze Rus
sische vrienden (nog steedsgestoken in
garderobes die alleen de meeste verwende
westerse dandy's zich gaarne zouden ver
oorloven, met zijden hemden in de zorg
vuldig geperste pantalons
Well Rudyard, old cock. Daar gaan we
Jan van Ees
De Tweede Kamer heeft gistermiddag
zonder hoofdelijke stemming het wetsont
werp aangenomen tot vereenvoudiging
van het belastingrecht, door de in verschil
lende wetten verspreide regelingen samen
te vatten in één enkele algemene wet,
waardoor de wetten, op grond waarvan de
diverse belastingen worden geheven, kor
ter kunnen zijn.
Iedereen is verplicht voor de controle op
zijn belastingaangifte zijn administratie
ter inzage te stellen. Daarbij zal hij zich
niet kunnen beroepen op enigerlei ver
plichting tot geheimhouding.
Voor de artsen wilde de heer Lucas
(K.V.P) een uitzondering maken, maar
zijn amendement werd verworpen, omdat
hij alleen de steun van zijn partijgenoten
kreeg.
Een amendement van de heer Toxo-
p e u s (V.V.D.) om de maximumstraf op
belastingfraudes te verlagen van vier
jaar tot twee jaar werd met 27 tegen
72 stemmen verworpen. Vóór stemden de
V.V.D. en een aantal leden van de K.V.P.
en de C.H.U. Ook geen van de amendemen
ten kon een meerderheid verwerven. Al
leen een voornamelijk technisch amende
ment van de heer Lucas (K.V.P) nam mi
nister Hofstra over.
De Tweede Kamer is op reces gegaan tot
dinsdag 3 juni. In dit reces vallen de He
melvaartsdag, Pinksteren en de verkiezin
gen voor de gemeeenteraden op 28 mei.
NEW DELHI (Reuter) De Indiase
Plannencommissie heeft bekend gemaakt,
dat het tweede vijfjarenplan voor de eco
nomische ontwikkeling van India niet ge
heel zal kunnen worden verwezenlijkt.
Tot dusverre het plan is thans in zijn
derde jaar blijven de middelen bene
den de verwachtingen, terwijl bovendien
de kosten die aan de uitvoering van het
plan zijn verbonden aanzienlijk zijn ge
stegen. Oorspronkelijk waren de kosten
begroot op 48 miljard rupees. Wanneer
men niet verder dan dit bedrag kan gaan
kunnen de doelstellingen van het plan
niet worden bereikt, maar thans blijkt bo
vendien dat de werkelijk beschikbare mid
delen slechts ongeveer 42,6 miljard rupees
bedragen.
ADVERTENTIE
de énige échte
DEN HAAG. De minister van Oorlog
ontving van een Rotterdammer, die
volgende week onder de wapenen
moet komen, een verzoekschrift, waar
in een maand uitstel van opkomst
werd gevraagd. Als reden gaf de Rot
terdammer op, dat hij twee broedsche
kippen op eieren heeft zitten, die zijne
verzorging niet kunnen missen
