BLFOiO
De Gaulle voor beslissende keus
Vijftig jaar geleden
Hammarskjoeld tegen Westerse
interventie in Libanon
Van dag tot dag
Klein Ajax
Reële oplossing voor Algerijns probleem,
óf buigen voor politieke noodzaakjes
FRATERNISATIE
PACIFICATIE
INTEGRATIE
^Praatótccl
Nasser schuift Libanese stafchef
als sleutelfiguur naar voren
3
Verkiezingen in Indonesië
Straling trof 8 arbeiders
in Amerikaans kerncentrum
zondag.... Zij PI
fotograferen
met
's werelds
beste rolfilm
HP3 34° - FP3 29°
|IIII!IIIIIIIIIIIIIIIIIIII1!IIIIBIIIIIIIIII
Voor Uw vacantie
llllllillllllllllllll
(SLOT)
De cijfers
De kansen
Indonesiërs vonnisten
Grieks kapitein
Vier maanden wegens hulp
aan opstandelingen
GARAGE DEN HOUT
Uit Haarlems Dagblad
van 20 juni 1908
VRIJDAG 20 JUNI 1958
In de huidige omstandigheden lijkt het
Britse Cyprus-plan, dat immers staat en
valt met de onderlinge goede wil en sa
menwerking, slechts theoretische waarde
te bezitten. Het is een vernuftig stuk
maakwerk, dat echter de kern van de
Griekse verlangens niet raakt. Het gaat
eerder in de richting van de Turkse wens
naar deling. Zolang de gemoederen door
kunstmatige opzweping verhit blijven,
lijkt het plan weinig of geen kans te ma
ken. Maar er zijn redenen voor gematigd
optimisme.
Mogelijk zal de NAVO er in slagen
de hartstochten tot bedaren te brengen
en de Griekse en Turkse regeringen er
van te overtuigen, dat de Westelijke soli
dariteit de voorkeur verdient boven een
territoriaal dispuut. Daarbij zulen zij on
getwijfeld verzocht worden zich te spie
gelen aan de Saar en Triëst, waarover de
stormen eveneens zijn geluwd.
Er is thans bovendien alle kans, dat de
Labouroppositie de voorstellen in begin
sel zal aanvaarden. Een belangrijke factor
in het Griekse verzet tegen elke voor
lopige regeling was totdusver de verwach
ting, dat een Labour-regering aan de ver
langens der Griekse Cyprioten zou tege
moet komen, en dat Cyprus daarom in
de kortst mogelijke tijd in de armen van
Griekenland zou vallen. Maar het Turkse
verzet heeft de socialisten voorzichtiger
gemaakt. In werkelijkheid is Labour voor
stander van geleidelijkheid en staat het op
het standpunt, dat het juist de grote fout
van de betrokkenen op Cyprus is geweest,
dat zij niet elk plan, dat een eerste stap
was op de weg naar zelfbeschikking gretig
hebben aanvaard.
Een bemoedigende faktor is dat de be
volking op het eiland de onzekerheid en
het geweld beu is. Een zwakheid in het
plan is, dat het geen politieke belofte doet
voor de toekomst na de periode van „goed
gedrag".
Een tegenvaller voor de Grieken is, dat
de Britten, ook als de zeven jaar om zijn,
geen aanstalten schijnen te willen maken
om Cyprus te verlaten, aangezien volko
men onafhankelijkheid tot aansluiting bij
Griekenland dreigt te leiden en daardoor
tot een conflict met Turkije. Een vasthou
den van Engeland aan het eiland met
zogenaamde gedeelde soevereiniteit is in
het oog van de Britse regering blijkbaar
de enige overgebleven mogelijkheid. Maar
dit dreigt ook het grootste struikelblok te
worden voor het zo voorzichtig in elkaar
gepaste plan. In feite is een politieke de
ling tot stand gebracht. De algemene
opvatting is, dat zelfbestuur niet op volks
groepen behoort te berusten, maar zowel
Grieken als Turken hebben deze ontwik
keling zelf bevorderd en zullen thans de
gevolgen moeten dragen. Het succes van
het plan hangt in elk geval van Athene
en Ankara af. Het lijkt Engeland's laatste
woord, vooral omdat een zogenaamde in-
ternationalisex-ing van het vraagtuk in
NAVO- of UNO-verband, waarover som
migen vaak zo gemakkelijk spreken, vol
gens deskundigen in de praktijk onuit
voerbaar zal blijken te zijn.
Ware sportvrienden zullen met leedwe
zen vernomen hebben, hoe onaangenaam
zich het elftal van Ajax gedragen heeft in
den vreemde. De Ajax-spelers hebben in
Pretoria een demonstratie van onsportivi-
teit gegeven, die haar terugslag op de
mening der Zuid-Afrikaanse sportliefheb
bers over de mentaliteit der Nederlandse
voetballers niet zal missen.
Het gaat er uiteraard niet om, of
Ajax gelijk had met zijn protesten tegen
beslissingen van de scheidsrechter tijdens
de wedstrijd tegen Noord-Transvaal. Het
is best mogelijk, dat de arbiter zich ver
gist heeft of zelfs, dat hij partijdige be
slissingen heeft genomen. Doch wanneer
een Nederlands elftal in het buitenland
vrendschappelijke tournée-wedstrijdeD
speelt, zijn het elf ambassadeurs van spor
tieve vriendschap die in het veld komen
en moeten het niet elf verbeten strevers
naar de overwinning zijn.
De houding der Ajax-spelers was klein
en primitief. Zij maakten het publiek
slachtoffer van hun verschil van mening
met de scheidsrechter en demonstreerden
daarmee een belachelijke kleinzieligheid,
die een bar slechte indruk moet hebben
gemaakt. Bovendien zij bleken daarbij
in het geheel niet doordrongen te zijn van
de enigszins diplomatieke doch in ieder
geval zeer nuttige stelregel, dat op inter
nationaal sportgebied een moedig gedra
gen nederlaag duizendmaal meer sym
pathie wekt bij het buitenlandse publiek
dan een onsportief bevochten overwin
ning. En thans is een onsportief verdragen
nederlaag het enige resultaat met een
bittere nasmaak voor alle betrokkenen.
DJAKARTA (AFP) —In februari 1959
zullen voor de tweede maal sedert de on
afhankelijkheidsverklaring algemene ver
kiezingen in Indonesië worden gehouden,
aldus meldt radio-Djakarta.
Voor eind juli moet men zich kandidaat
hebben gesteld, zo voegt de radio eraan
toe.
OAK RIDGE (Reuter) In het Ameri
kaanse atoomcentrum te Oak Ridge (Ten
nessee) is maandag bij de behandeling
van een hoeveelheid verrijkt uranium on
verwachts een kernreactie veroorzaakt,
die weliswaar geen ontploffing te weeg
bracht, maar toch tot gevolg had, dat acht
arbeiders werden blootgesteld aan aan
zienlijke radio-actieve straling.
De doses straling, die de mannen ont
vingen, variëerden van 20 tot ongeveer
320 rad (een rad is een rekeneenheid voor
straling), terwijl 400 tot 600 rad dodelijk
kan zijn, zo heeft de Amerikaanse Com
missie voor kernenergie donderdag be
kendgemaakt.
De getroffen mannen staan onder dokters-
toezicht. Zij voelen zich goed. Bij vijf hun
ner is het ruggemerg enigszins bescha
digd. Men houdt ook nog verdere bescha
digingen van de bloedvormingsweefsels
voor mogelijk.
Beschadiging van het beendermerg kan
bloedingen, infectie en bloedarmoede ver
oorzaken.
De drie andere mannen vertonen geen
symptomen van stralingsaandoeningen.
Het ongeluk, dat gebeurde toen een der
mannen verrijkt uranium van de ene hou
der overbracht in een andere, is het eer
ste dat in het instituut plaatshad.
Advertentie
naar buiten%§h'/l\\s\^
(Van onze reisredacteur)
ALGIERS, midden juni Iedere Franse premier weet dat het motto „Algerije
is Frans" falikante onzin is. Iedere Franse premier ziet in dat er over een poli
tieke oplossing met de Algerijnse nationalisten onderhandeld moet worden. Maar
nog nooit hebben die wetenschap en dat inzicht stand kunnen houden, wanneer
zo'n Franse premier op het Forum van Algiers geconfronteerd werd met zijn
landgenoten uit Algerije. Ironischer nog, hoe meer zij geneigd waren tot praten,
hoe harder zij na de behandeling op het Forum de Franse troepen op de Alge
rijnse rebellen lieten inhakken. Guy Mollet werd met tomaten bekogeld, zijn
vredesplannen bleken niet bestand tegen een bombardement met tuinbouw-
produkten. Generaal De Gaulle is nu met bloemen en toejuichingen bestookt.
Men begint te vrezen dat Frankrijks sterke man inzake Algerije reeds thans
door de knieën gaat, dat De Gaulle, die bij herhaling heeft laten weten dat hij
Algerije lokale autonomie binnen een Franse federatie toedacht, tegen beter
weten in nog het onzalig experiment van de integratie de volledige versmelting
van Algerije en Frankrijk, wil proberen. Toegegeven, hij heeft het woord
integratie geen enkele maal uitgesproken en uit zijn omgeving verneemt men
dat hij er een dwangelement in ziet en het woord „assimilatie" verkiest. Men
zegt ook dat hij die assimilatie, een vrijwillig naar elkaar toegroeien, slechts
proefsgewijs wil proberen, om, als zij niet lukt, alsnog naar een federatie te
streven. Maar De Gaulle heeft na zijn bezoek aan Algerije wel gezegd dat hij
van dit gebied „naar lichaam en ziel" een Frans gebiecl wil maken. De man, die
men met alle reden een overmatig gezag toe kon schrijven, heeft de mogelijk
heid van een lossere band niet openbaar durven uiten.
van de krijgsman toemeten, zijn woorden
op een goudschaaltje af te meten en te zeg
gen dat hü alle mogelijkheden open houdt,
waarmee hij echter hetzij en passant
gezegd de methode overneemt van de
door hem verfoeide politici van het „sy
steem". Maar uit zijn gebruik van die
methode leest men zijn vrees voor de
mannen, die hem aan de macht brachten.
Het lijkt na de opwinding en het elan van
de eerste dagen, waarin inderdaad zich
nieuwe mogelijkheden leken te openen, dat
die mannen, de samenzweerders van Al
giers, De Gaulle inderdaad een eindweegs
tot de integratiegedachte hebben gedwon
gen. Hetgeen rampzalig zcu zijn. Waarom?
De drie pijlers van zo'n beleid zouden
zijn: fraternisatie, pacificatie en integratie.
Fraternisatie is de verbroedering tussen
Fransen en mohammedanen, die onlangs
op vrij kunstmatige manier is ingezet.
Pacificatie is een mooi woord voor de mas
sale acties van het Franse leger tegen de
Algerijnse F.L.N.-rebellen, acties waaron
der ook de mohammedaanse bevolking zeer
te lijden heeft. Integratie is de versmelting
van Algerije met Frankrijk, gelijke poli
tieke en economische rechten voor alle
inwoners. Het is moeilijk een beleid te
ontwerpen, waarvan alle grondslagen zo
wezenlijk met elkaar in strijd zijn als dit.
Een eenvoudig voorbeeld? In de „casbah"
van Algiers komen de parachutisten des
ochtends de mohammedaan Ahmed halen
voor een verbroederingsmanifestatie op
het Forum. Ahmed zwaait met een Franse
vlag, zingt de Marseillaise, wordt op de
rug gekloet en weent van ontroering over
zoveel vriendelijkheid, 's Middags staan de
para's weer voor Ahmed's deur. Ahmed
begroet zijn nieuwe vrienden stralend van
vreugde, maar de pret is nu van korte
duur. Hij krijgt een geweldige kaakslag en
moet met zijn hele familie met de handen
omhoog tegen de muur gaan staan, terwijl
de para's zijn huis doorsnuffelen, op zoek
naar een paar terroristen, die in zijn wijk
zijn verdwenen. Kortweg, men kan slechts
verbroederen, wanneer de wapens zwijgen,
niet wanneer men doende is een groot
scheepse terreuractie neer te slaan, waar
bij ieder lid van de Algerijnse oevolking
een potentiële verdachte is.
Advertentie
s Een SPORTCOLBERT of een
S BLAZER in
■9
39.75 - 44.75 etc.
daarbij een PANTALON in
„Draion" 19-75 - 23.75
plooihoudend
waterafstotend
vuilafstotend
GR. HOUTSTR. T3
TELEFOON f2239
HAARLEM
Zozeer als de verbroedering en de mili
taire actie met elkaar in strijd zijn zo is de
pacificatie dat met een oprechte integratie.
Om politieke redenen: men kan niet hon
derdduizenden nationalisten te vuur en te
zwaard bestrijden en hen tegelijkertijd
afgevaardigden in het Franse parlement
laten kiezen. Maar meer nog om financiële
redenen. De kosten van de pacificatie zijn
reeds overstelpend: rechtstreekse uitgaven
drie miljard gulden per jaar, produktiever-
lies door dienstplicht ruim een miljard per
jaar, overmatige vraag naar militaire en
andere produkten twee miljard per jaar.
Anderhalf miljard, een derde van het
totale tekort op dé Franse betalingsbalans,
komt voort uit de Algerijnse operaties.
Zonder deze cijfers, afkomstig uit officiële
bron, te willen dramatiseren, kan men wel
vaststellen dat zij voor een aanzienlijk deel
schuldig zijn aan de ernstige financieel-
economische moeilijkheden, waarmee
Frankrijk kampt, moeilijkheden die Frank
rijk voortdurend tot het vragen om buiten
landse steun drijven.
Nu zijn deze uitgaven nog niet dodelijk
voor de Franse economie, maar wat, wan
neer hierbij nog eens de kosten voor een
plotseling optrekken van het Algerijnse
levenspeil zouden komen? Formeel zou
men zelfs een volledig gelijkstellen met
het Franse kunnen eisen. Hoe onzinnig die
eis zou zijn, blijkt uit de volgende cijfers.
De lonen van de zeshonderdduizend land-
bouwai-beiders in Algerije bedragen nog
niet de helft van die in Frankrijk. Honderd
duizenden anderen hebben geen of onvol
doende werk. Sociale uitkeringen in Alge
rije bedragen per hoofd slechts een tiende
van die in Frankrijk. Voor gelijkstelling
van het onderwijs zou men zich een zes
voudige inspanning moeten getroosten, die
1,7 miljard gulden zou kosten. De uitgaven
per hoofd voor het algemeen bestuur zijn
in Frankrijk bijna drie maal zo hoog. Men
zou 2,4 miljard moeten uittrekken om de
Algerijnen even goed te bedienen. Dit is
slechts een handjevol voorbeelden. Deze
cijfers krijgen extra reliëf wanneer men
bedenkt dat er in Algerije in het jaar 2000
zevenendertig miljoen Algerijnen kunnen
zijn tegen 45 miljoen Fransen in Frankrijk.
Reeds nu zijn deze cijfers voldoende om te
bewijzen dat een beleid van gelijktijdige
pacificatie en integratie eenvoudig een
financieel waandenkbeeld is.
Men zou zich echter tevreden kunnen
stellen met een beperkt en geleidelijk pro
gram van economische ontwikkeling van
Algerije. Zo'n plan bestaat: het voorziet in
een verdrievoudigde produktie en een stij
ging van het gemiddelde inkomen met vijf
percent per jaar in een periode van tien
jaar. Dat zou Frankrijk ongeveer dertien
Een lief droompje van Frans-Alge
rijnse broederschap, ocmpleet met
offeranden op het Forum van Al
giers. Maar zelfs op zulke zoete
dromen volgt het pijnlijk hard ont
waken in de politieke realiteit.
DJAKARTA (ANP) De Griekse ka
pitein Joseph Psacoulakis is donderdag
door de rechtbank te Surabaia veroordeeld
tot vier maanden gevangenisstraf en een
boete van 10.000 rupiahs, subsidiair vier
maanden gevangenisstraf wegens hulp aan
de opstandelingen in Noord-Celebes en
schending van het verbod inzake scheep
vaart in de wateren bij de kust van Cele
bes. De 56-jarige Griek was kapitein van
het Costaricaanse vrachtschip „Mintric",
dat in charter van D. W. Richardson en
Co. Ltd. Londen voer. Het werd enige
maanden geleden door een patrouilleboot
van de Indonesische marine ontdekt en
naar Surabaia versleept. Het schip zal
worden geconfiskeerd en de kapitein moet
de kosten van het geding betalen.
Kapitein Psacoulakis was „weloverwo
gen" de haven Bitung in Noord-Celebes bin
nengevaren, ofschoon hij wist dat de wa
teren bij de kust van Celebes voor de
scheepvaart gesloten waren verklaard
door de Indonesische marine-autoriteiten.
De rechter verwierp het argument van de
kapitein, dat hij niets wist van de opstand
en het sluiten van de territoriale wateren,
daar hij vijftig dagen in de Indonesische
wateren had gevaren voordat hij die ha
ven binnenging en er dus op de hoogte
van moest zijn.
De opzet werd ook duidelijk bewezen ge
acht door feiten en getuigenissen van de
kapitein zelf. De rechter voegde eraan
toe, dat de kapitein na enkele dagen in de
haven van Bitung te hebben vertoefd eni
ge leden van zijn bemanning opdroeg aan
land te gaan en contact te zoeken met
twee officieren van de opstandelingen.
De „Mintric" en de bemanning stonden
na het opbrengen van het schip onder toe
zicht van de Indonesische marine. Het is
niet bekend of de kapitein in hoger beroep
zal gaan.
Zijn vrouw en 15-jarige dochter wonen
in Athene.
v :Mms 11I
miljard gulden kosten. Het is een uit
stekend plan, maar na verwezenlijking er
van zou het Algerijnse levenspeil nog
steeds mijlen bij het Franse ten achter lig
gen. Het bewijst alweer, dat Algerije niet
Frans is. Maar het zou zeker uitvoering
verdienen in plaats van de huidige mili
taire actie en binnen het politieke kader
van een zich zelfbesturend Algerije, met
federale banden aan Frankrijk gebonden.
Hoe men het Algerijnse probleem ook
keert of wendt, men komt altijd op een
oplossing in deze zin uit, de enige die op
werkelijkheid is gegrond. De Gaulle heeft
betere kansen, want hij heeft meer gezag
bij Fransen en Algerijnen dan welke Franse
politicus ook om tot zo'n oplossing te
komen. Maar iedere dag, die hij aan een
nutteloos assimilatie-experiment verknoeit
vermindert die kansen. Gebruikt hij zijn
gezag om tot een werkelijke oplossing voor
het Algerijnse probleem te komen, dan redt
hij zijn land. Laat hij zijn gezag beïnvloe
den door rotte tomaten of toejuichingen,
offert hij het grondprobleem op aan Frank
rijks politieke noodzaakjes van alledag,
zoals de polititci van de vierde republiek
dat deden, dan zal hij gelijk die politici
ten ondergaan. Met veel ernstiger gevol
gen. want dan resteert er geen mystieke
figuur meer om de botsing der politieke
werkelijkheden op te vangen.
0/? de
Bra
Het is mij nooit helemaal duidelijk ge
worden waarom een bepaald vrouwelijk
kledingstuk dat toch een héél behoor
lijke, beschrijvende naam heeft altijd
zo discretelijk met een afkorting wordt
aangeduid. Twee letters die klinken als
een beschaamde zucht, medeklinkers van
geluidloos allure, die overigens even on
dubbelzinnig als de welsprekende, vol
ledige naam van dat ding aangeven waar
over men het heeft.
Daar is nu echter een kleine verande
ring in gekomen, dank zij het Engels, wel
ke taal de voertaal in onze modemaga
zijnen is geworden. Men spreekt nu ten
minste met een heel klein klinkertje, en
zegt ingetogen: bra.
Zo ingetogen als men erover spreekt, zo
brutaal beeldt men het kledingstuk met
volledige inhoud in de advertenties af.
Een dezer advertenties bracht mijn
vrouw op het idee, zo'n super-de-super-
de-bra aan te schaffen in verband met de
aanstaande zomervakantie. We gaan naar
zee bij wijze van afwisseling en daar
om, enfin, u begrijpt, strapless en zo.
Maar hoe ter wereld mijn vrouw op het
afschuwelijke idee gekomen kan zijn, haar
man met het „even meebrengen" van de
bra fe belasten, is mij voor altijd een raad
sel. Dat kan alleen zijn voortgekomen uit
een gebrek aan verbeeldingskracht.
De juffrouwen keken al vreemd toen ik
binnenkwam. Net meisjes van de kost
school, die een man in de slaapzaal ont
waren.
Zij luisterden allemaal naar wat ik zeg
gen zou, dat voelde ik. De hele winkel
was ademloos, toen ik naar een bra vroeg.
Een braWat voor een? Eentje
met Eentje zonderEentje
vanEentje voor
De juffrouw maakte geen enkele zin af
en keek mij telkens argwanend aan, alsof
zij mij ervan verdacht haar tot boze daden
te willen verleiden.
Ik raakte van mijn stuk en zei: Een zee-
bra.
De ganse winkel zuchtte van afschuw
en keerde zich gegeneerd af. De directrice
zette zich in de aanloop om de onfatsoen
lijke grapjas de deur te wijzen.
Six-in-one, zei ik haastig, want dat
stond ook in de advertentie.
Six?! vroeg de juffrouw ontsteld, als
of dat getal onmogelijk kon kloppen. Dat
kón volgens mij ook niet maar ik haalde
bevend en zwijgend de advertentie uit
mijn zak.
O! De maidenform six halter criss
cross pre-formed strapless!! riep de hele
winkel opgelucht.
Natuurlijk, meneer. Dat maar doen?
Ik zei, dat ik dat maar zou doen, doch
dacht erbij: voor het laatst van mijn leven.
R. Agteran
Advertentie
het wonder-
reinigingsmiddel
voor het schoonmaken van
verfkwasten.
wni
.--.i
per flesje
ALABAST1HE HOLLAKO N.V. LEIDSEGRACHT 6. AMSTERDAM
Advertentie
De R E N A U L T-fabrieken zijn de
meest geautomatiseerde ter
wereld
Vandaar de zeer lage prijzen der personen-,
-bestel en vrachtautomobielen.
Kwaliteit?
6 maanden garantie, inclusief arbeidsloon op
ALLE RENAULT-PRODUKTEN
BEIROET (Reuter). Secretaris
generaal Hammarskjoeld die donder
dagochtend te Beiroet is aangekomen,
heeft het duidelijk gemaakt, dat hij
tegen Amerikaanse of Britse militaire
interventie in Libanon is gekant, zo is
in officiële Libanese kringen ver
klaard. Hij zou van oordeel zijn dat
waarnemers van de UNO voldoende
in staat zullen zijn om de grenzen te
controleren.
Naar in diplomatieke kringen te Beiroet
verluidt, doen de Westelijke mogendheden
hun best om president Sjamoen er van te
overtuigen, dat hij onmiddellijk alles in het
werk moet stellen om de opstand neer te
slaan daar het anders wellicht te laat zal
zijn. De Westelijke ambassadeurs zouden
er de nadruk op leggen dat de tijd voor de
opstandelingen werkt. Nu is de krachts
verhouding zo, dat het leger de strijd kan
winnen, maar de sterkte van de opstande
lingen neemt toe. Waarnemers, die een be
zoek hebben gebracht aan het door de op
standelingen bezette deel van de hoofdstad,
waren verbaasd over de betrekkelijk lichte
bewapening van de rebellen, voornamelijk
bestaande uit geweren en enkele lichte
machinegeweren, terwijl de eenheden van
het leger beschikken over pantserwagens
en zwaar anti-tankgeschut. De Westelijke
diplomaten zouden trachten president Sja
moen er toe te bewegen de stafchef van het
leger, generaal Foead Sjehab, te ontslaan
als deze het leger niet opdracht geeft om
een offensief te beginnen.
(UP) De naam van Foead Sjehab is
door Nasser genoemd toen de Amerikaanse
ambassadeur hem benaderde met de vraag
zijn invloed aan te wenden om het conflict
in Libanon te doen beëindigen. Volgens een
woordvoerder van de Verenigde Arabische
Republiek zei Nasser, dat alle partijen in
Libanon zich zouden moeten verenigen
rondom een neutrale figuur, die aller ver
trouwen heeft: generaal Foead Sjehab.
Nasser verklaarde hiertoe gaarna met
Washington te willen samenwerken.
Volgens de woordvoerder heeft Washing
ton op dit voorstel geantwoord, dat het
Nasser's denkbeeld over zou brengen aan
de Libanese president Sjamoen, maar dan
als een van Nasser afkomstig voorstel. Dat
wilde Nasser niet, aldus Afra, want zo zou
het een bemiddeling worden tussen hem en
Sjamoen alleen.
(Reuter) Secretaris-generaal Ham
marskjoeld heeft inmiddels een onderhoud
met president Sjamoen in diens versterkte
paleis gehad. Volgens een woordvoerder
van de UNO is de duur van Hammar-
skjoelds verblijf in Libanon nog niet vast
gesteld.
De leider der Libanese opstandelingen,
Saeb Salam, verklaarde naar aanleiding
van Hammarskjoelds bezoek: „zijn wijs
heid doet ons hopen, dat zijn bezoek vrucht
zal dragen voor de vrede in Libanon, het
Nabije Oosten en de hele wereld. Onze
zaak is een Libanese. Wij willen de on
schendbaarheid van Libanon verzekeren.
Ons land moet onafhankelijk, Arabisch en
vrij van buitenlandse bondgenootschappen
en verplichtingen zijn. De in de oppositie
zijnde Libanese politici zijn, naar verluidt,
bezig met de opstelling van een memoran
dum, dat zij aan de secretaris-generaal der
UNO willen overhandigen.
Vuurdoop van waarnemers
Intussen is Dag Hammarskjoeld in Liba
non druk doende met het organiseren van
inspectie-groepen, met het doel zo spoedig
mogelijk de orde in het land te herstellen,
waardoor voorkomen zal kunnen worden,
dat de Libanese regering Engeland en de
Verenigde Staten om steun verzoekt.
De UNO heeft tot nu toe drie waarne
mingsposten ingericht. De waarnemers
hebben ook reeds een vuurdoop gehad-
Toen zij de UNO-vlag hesen op een hotel
in Tripoli floten de kogels om hun oren.
Er werd donderdag slechts op enkele
plaatsen gevochten. Het leger gebruikte
anti-tankgeschut om versterkingen van de
rebellen in Tripoli te vernietigen. De op
standelingen beantwoordden het vuur met
granaatwerpers.
MOSKOU (UPI) Het orgaan van de
Russische communistische partij, de „Prav-
da" heeft vandaag te verstaan gegeven,
dat de Sovjet-Unie misschien „vrijwilli
gers naar Libanon zal zenden als Groot-
Brittannië en de Verenigde Staten beslui
ten de strijdkrachten van president Sja
moen te versterken.
Het blad vergelijijk de toestand, die
thans in Libanon bestaat met die aan de
vooravond van de Brits-Franse invasie in
de Suez-zone.
LONDEN De Prins en de Prinses
van Wales hebben een nieuwe onder-
aardsche gang geopend, die onder de
Theems van Lowerroad naar Stepney
loopt. De lengte is twee kilometer. Er
is een weg voor rijtuigen en automo
bielen van vijf meter breedte en twee
paden voor voetgangers, elk anderhalve
meter breed. De kosten van de tunnel,
de dertiende onder de Theems en de
grootste in haar soort ter wereld, heb
ben 24 millioen gulden bedragen. Men
rekent, dat er jaarlijks anderhalf mil
lioen menschen bij gebaat zullen
worden.
