West-Duitsland tegen
Frankrijk tegen de
de Zweden
Brazilianen
en
Geroutineerde cracks leidden
Zweden tot zege op Rusland
Strijdlustige Arie van Wetten
eerste aan finish in Nijmegen
Weer produktieve Fransen
versloegen Noord-ïerland
Wales - zonder Charles - moest het
hoofd buigen voor Brazilianen
Duitse voetballers overwonnen de
Joegoslaven door schot van Rahn
Zweden sloegen pas in
de tweede helft toe
De Ronde in cijfers
MAGNEET
W. METZ
Noord-Ierland bood
weinig verweer
Bij de rust was er nog
niet gescoord
Na rust kwamen Duitsers
met rug tegen de muur
3 LOCOMOTIEF
11
IN HALVE FINALES WERELDKAMPIOENSCHAP VOETBAL
Voor MAGNEET-RIJWIELEN
DE RONDE VAN NEDERLAND
Van Looy en Van Steenbergen
weer in het peloton
JAN v. d. MEER
VRIJDAG 20 JUNI 1958
West-Duitsland, Zweden, Frankrijk en Brazilië, drie
ploegen uit West-Europa en een uit Zuid-Amerika, heb
ben zich geplaatst in de halve finales voor het wereld-
kamipoenschap voetbal in Zweden.Beslissingswedstrijden
zijn niet nodig wat de organisatoren wellicht zal spij
ten en in ^feen enkel treffen is verlenging noodzakelijk
geweest, alhoewel twee overwinningen slechts met de
enige goal van de match werden verkregen Het is wel
veelzeggend dat de drie landen, die zware beslissings
wedstrijden achter de rug hadden om de kwartfinales te
bereiken, t.w. Wales, Rusland en Noord-Ierland, alle
drie werden uitgeschakeld. Ierland leed, tegen een ver
rassend goed en effectief spelende Franse ploeg, de
zwaarste nederlaag: 40. Maar de Fransen die over een
uiterst gevaarlijke voorhoede beschikken met Kopa als
groot tacticus en Fontaine als kanonnier, hebben dan
ook te Norrköping een topprestatie geleverd die ze wel
licht niet zo spoedig kunnen herhalen. Bij de Ieren stond
Gregg weer in het doel, en het was aan zijn prachtig
spel te danken dat de score niet veel hoger is geworden.
Fontaine liet twee doelpunten aantekenen en is top
scorer van het toernooi met een totaal van acht.
De Ieren hadden reserves moeten opstellen voor ge
wonde spelers, een grote handicap, en hetzelfde gold
voor Wales, dat zonder zijn grote ster, de midvoor John
Charles, 45 minuten stand hield tegen de favoriet Bra
zilië, en daarna slechts met I0 onder ging. De Brazi
lianen, die kennelijk last hadden van de frisse tempera
tuur, waren veel minder goed op dreef dan in die
gedenkwaardige strijd waarin zij de Russen ridiculi
seerden.
Rusland verloor met 20 van Zweden, dat op eigen
grond en met zijn „Italiaanse" sterren in staat is elke
tegenstander te doen struikelen. Duitsland, qua stoot
kracht superieur, klopte de Joegoslaven door een doel
punt van Rahn, niet onverdiend want al lieten de Joego
slaven technisch hoogstaand spel zien, de kunst van doel
punten maken bleken ze niet te verstaan.
In de halve finales, die dinsdag 24 juni gespeeld wor
den, komt Duitsland in Gothenburg uit tegen Zweden,
en Frankrijk in Stockholm tegen Brazilië. De publieke
belangstelling was naar Nederlandse begrippen ook voor
deze kwartfinales weer zeer gering. De vier wedstrijden
trokken samen iets minder dan 90.000 toeschouwers. Het
totaal aantal kijkers bij alle tot nu toe gespeelde wed
strijden bedraagt ongeveer 663.000.
De sensatie is compleet: 33.000 enthousiaste Zweden hebben het machtige Rusland
uitgeschakeld. Want zo was het toch, door de steun van het geestdriftige, doch zeker
ook objectieve en sportieve Zweedse publiek, heeft het team
van Gunnar Gren de Russen kunnen verslaan. Dat houdt
beslist niet in, dat de Zweden donderdagavond in het Solna-
stadion in Stockholm onverdiend tol die prachtige 2-0 zege
zjjn gekomen. Het is een overwinning geworden, behaald
dank zjj eigen kracht, dank zij vooitreffelijke buitenspelers
en geroutineerde cracks. Het pleit voor de Scandinaviërs, dat
zij alles deden om de stryd te blijven beheersen, na die 4de
minuut van de tweede helft toen Hamrin met een snelle
reactie doelman Jashin de eerste maal had verslagen. Zij
wilden niet op een zo klein mogelijke zege teren en dat
behoefde ook niet. Zelfs kon linkshalf Parling in het laatste
kwartier nog enkele malen het doel van Jashin gevaarlijk
dicht naderen. Neen, het accent was en bleef op de aanval.
De sfeer heeft ditmaal het treffen boeiend gemaakt. Want
al stond de wedstrijd op een aanvaardbaar peil, een ont
moeting tussen twee tactisch en technisch zeer goede ploegen
is het niet geworden. En dat is begrijpelijk. Voor de Russen
was het de vijfde wedstrijd in 12 dagen, dat was merkbaar.
Zij toonden vaak tekenen van vermoeidheid en het ontbreken
van de steun van de bekwame aanvoerder Igor Netto door
een blessure uitgeschakeld heeft zijn invloed op het moreel
van de ploeg gehad.
De Zweden reeds zeker van een plaats in de kwartfinales na twee wedstrijden
hadden zich in de laatste ontmoeting kunnen sparen. Zij hadden toen zelfs Hamrin,
Simonsson, Greh én Liedholm niet binnen de lijnen gebracht. Bovendien hadden zij
niet, zoals de Russen, twee dagen tevoren een zware beslissingswedstrijd behoeven
te spelen.
Die rust heeft veteraan Gren kennelijk goed gedaan. Opnieuw was hij het immers,
die op de voor de Russen meest ongelegen ogenblikken plotseling, als uit het niet,
opdook, de bal bemachtigde en een gave pass door de Russische verdediging gaf. Ja,
Gren was groots. Maar de gehele Zweedse ploeg speelde trouv/ens een goede wedstrijd.
Wederom is het gebleken: goede buitenspelers brengen vaart en verrassing in de
aanvallen. En voor verrassingen konden zy zorgen, de in het Italiaanse profvoetbal
geschoolde Kurt Hamrin en Skoglund. De Russische verdedigers werden compleet
„dol" gespeeld. En in de tweede helft moest Kouznetsov zelfs één keer zover gaan,
dat hy Hamrin, die een sprint op het doel van Jashin ondernam, alleen maar kon
stoppen door de rappe Zweed vallend vast te grypen.
Voor de Russen is het toernooi dus ten
einde. En men kan niet zeggen, dat Rus
land ten onrechte is uitgeschakeld. De „hel
van Deurne" was er rustig bij. Geleid door
volksmenners-in-spe vormden zich lang
voor de wedstrijd al spreekkoren op de
tribunes, die overigens ook ditmaal maar
voor de uiteraard goedkoopste helft
waren bezet. De aanmoedigingen daverden
over en weer. En in die sfeer kwamen de
spelers dan eindelijk op.
Maar de atmosfeer mocht dan geladen
rijn, de spelers waren dat niet, zij begon
nen rustig, heel rustig zelfs. Toch namen
de Zweden direct al het initiatief. De on
vermoeibare Gren, die men weliswaar nooit
in een snelle sprint zag, doch die constant
in beweging bleef, was de grote animator.
Steeds weer haalde de Zweedse voetbalprof
de bal in de eigen verdediging op, zocht
even naar de vrije ruimte en gaf dan een
pass, waarmee eigenlijk alleen maar wat
goeds kon worden gedaan. De Russen wer
den bijna overspeeld in het eerste half uur.
Maar verder dan een vijftal hoekschoppen
kwamen de Zweden niet, tot groot verdriet
van hun niet versagende supporters. Pas in
het laatste kwartier vonden de Russen de
juiste tactiek om de goede en snelle
Zweedse aanvallen tot staan te brengen
voordat deze gevaarlijk werden.
Goed begin
Kurt Hamrin, de bekwame rechtsbuiten,
zorgde voor een uitbarsting van enthou
siasme die tot ver buiten Stockholm hoor
baar moet zijn geweest. Op de rechtervleu
gel won hij, in de vierde minuut van de
tweede helft, het duel van linksback
Kouznetsov. Snel sprintte hij op het doel
van Jashin af. Maar hij durfde niet te
schieten uit de stellig toch niet te kleine
hoek. Evenwijdig aan de doellijn plaatste
hij, tot schrik van de supporters, de bal
naar de vrijstaande Liedholm.
Maar tussen Hamrin en Liedholm stond
stopper Krigevski, die de bal gemakkelijk
had kunnen onderscheppen. Het leder
sprong terug van het lichaam van de stoere
Rus en met een bliksemsnelle reactie
maakte Hamrin zyn bijna zo kostbare fout
goed. Een nijdig knikje met het hoofd was
voldoende om de bal achter Jashin te
werken (1-0).
Zij konden het niet verwerken, de Rus
sen. Aanval na aanval volgde. Zij begonnen
feller, te fel zelfs te spelen. Doch ook dat
was niet voldoende om de Zweedse aan
vallers tot staan te brengen. Pech hadden
de Zweden, dat arbiter Leafe in de 21ste
minuut weigerde de voordeelregel toe te
Passen, nadat Hamrin wat al te hard werd
aangevallen. Te laat zag de Brit dat Ham
rin in het bezit bleef van de bal en een
vrij veld voor zich had. Hard kogelde de
Zweed in, juichend wilde hij al terug
lopen, maar alles was tevergeefs
Geen verweer
Zij hadden geen verweer meer tegen de
snelle aanvallen van de Zweedse voor-
waartsen. Kouznetsov moest,'zoals gezegd
eenmaal zelfs Hamrin met de hand grijpen
om hem een gevaarlijke kans te ontnemen.
Leafe kon deze onsympathieke overtreding
niet zwaarder bestraffen dan door een vrije
trap voor Zweden toe te kennen.
Toen kwam de periode Parling. Keer op
keer ondernam de zware en wat trage
linkshalf Parling zijn rushes door de Rus
sische verdediging. Tot op de doellijn durf
de hij door te dringen, maar een doelpunt
leverde dat toch niet op.
Dat doelpunt kwam byna aan de andere
kant. De Zweden mochten van geluk spre
ken, dat Leafe floot, toen hij zag dat rechts
buiten Ivanov door een Zweedse verdediger
te fors werd aangevallen. Want de bal
kwam direct daarna al voor de voeten van
rechtshalf Voinov, de man met het harde
en gerichte schot, weliswaar kogelde Vio-
nov het leer hoog in de touwen, maar
Leafe had gefloten. En ook dit doelpunt
werd geannuleerd.
Pas twee minuten voor tijd maakte mid
denvoor Simonsson aan alle onzekerheid
een einde. Weer was het Hamrin. die de
bal tot vlak voor het Russische doel op
dreef. Ook nu schoot hij niet zelf, maar
ditmaal was de pass naar middenvoor Si
monsson zuiver. Met de binnenkant van
de schoen tikte de Zweedse aanvalsleider
de bal langs de lange Russische doelman.
Niet tot rust
En toen kende de vreugde geen einde.
De „koele" Zweden bleken Zuidamerikaan-
se gewoonten te hebben aangenomen. De
menigte op de tribunes kon gewoon niet tot
rust komen. Nog was de rust niet hersteld
toen Leafe het. eindsignaal gaf. Opnieuw
laaide het enthousiasme hoog op. Lang
waren de Russen die hun tegenstanders
sportief gelukwensten, al naar binnen toen
de toeschouwers er eindelijk aan dachten
het stadion te verlaten. Maar naar huis
gingen zij nog niet. Want op het moment
waarop de Zweedse spelers breed lachend
en nog steeds dolgelukkig 't Solna-stadion
verlieten, stonden buiten de poorten nog
duizenden geestdriftige bewonderaars van
de mannen van Gunnar Gren. En dat de
toejuichingen minder langdurig werden,
was nauwelijks te merken. Minder luid
waren deze in ieder geval niet
De uitslag van de derde etappe van de
Ronde van Nederland van Zwolle naar Nij
megen over 230 km. luidt:
1. Van Wetten (Ned. geel) 5.46.54; 2. Schroe-
ders z.t.; 3. Van der Pluym (Ned. blauw) z.t.:
4. Adrie Voorting (Ned. groen) z.t.; 5. Van
Looy (Belg. 2) 5.47.14; 6. Van Steenbergen
(België 1) z.t.; 7. Van Putten (Ned. groen) z.t.;
8. Piet van Est (Ned. blauw) z.t.; 9. Post
(Ned. zwart) z.t.; 10. Steenvoorden (Nederl.
zwart) z.t.; 11. Burrey (Duitsl.) z.t.; 12. De
Roo (Ned. blauw) z.t.; 13. ex aequo alle ove
rige renners in dezelfde tijd als Van Looy.
De Belg Couvreur staakte de strijd.
Het algemeen klassement luidt:
1. Kersten (Ned. blauw) 15.29.59; 2. Post
(Ned. zwart) 15.30.10; 3. Piet van Est (Ned.
blauw) 15.30.11; 4. Van Dael (België 2) 15.30.40;
5. Roks (Ned. groen) 15.30.43; 6. Van Looy
(Belg. 2) 15.31.33: 7. Schulte (Ned. zwart) z.t.;
8. Pos (Ned. zwart) z.t.; 9. Adrie Voorting
(Ned. groen) z.t.; 10 Van den Brand (Ned.
groen z.t.; 1. Coone (Duitsl.) z.t.: 12. Hinsen
(Ned. geel) z.t.; 13. Van der Pluym (Ned.
blauw) 15.35.00: 14. De Roo (Nederl. blauw)
15.36.10; 15. Verhoef (Nederl. zwart) z.t.: 16.
Vlayen (Belg. 1) z.t.: 17. De Groot (Nederl.
blauw) z.t.; 18. Gerrit Voorting (Ned. geel)
15.41.10: 19. Sehroeders (Belg. 2) 15.41.28; 20.
Schils (Belg. 2) 15.41.31.
Het ploegenklassement van de derde etappe
luidt: 1. Nederland geel 17,20.32: 2. België 2
17.21.02; 3. Nederland blauw 17.21.32; 4. Ne
derland groen z.t.; 5. België 1 17.21.57; 6. Ne
derland zwart z.t.; 7. Duitsland z.t.
Het algemeen ploegenklassement ziet er als
volgt uit: 1. Nederland groen 46.32.44; 2. Ne
derland zwart 46.33.16: 3. Nederland blauw
46.35.10; 4. België 2 46.42.00: 5. Nederland geel
46.53.48; 6. Duitsl. 46.57.10; 7. België 1 47.02.34.
De prestatieprijs werd toegekend aan Van
Wetten, de winnaar van de etappe.
Advertentie
J. KERSTEN, in de Oranje trui, mede dank
zij zijn lichtlopende Magneet Fiets met
Vredestein banden.
Snel en sterk
voor sport en werk
DE SPORTSPECIAIIST
ZOETESTRAAT 2 bij de KROCHT
BEZUINIGING. Met ingang van het
nieuwe voetbalseizoen heeft Go Ahead zijn
manager, de heer P. van Donk, ontslag ge-
gegeven. Men kan zijn salaris niet meer
betalen.
Met een brede grijns op zijn van inspan
ning vertrokken gelaat nam Arie van Wet
ten op de Mollenhutseweg naast het Gof-
fertstadion in Nijmegen de overwinnings-
kus van Rita Schmidt, miss Holland 1956:
die evenals in Olympia's tour als „ronde
miss" fungeert, in ontvangst. De lange
wielrenner had ons vlak voor de start in
Zwolle gezegd: „Ik rijd goed" en bijna zes
uur later onderstreepte hij die woorden
door als winnaar van de derde etappe over
de meet te gaan, na een wilde spurt met
Willy Sehroeders, waarbij hij bijna een
persfotograaf onderste boven reed.
Nog voordat de kopgroep gearriveerd
was, hadden de journalisten reeds de prijs
voor de strijdlustigste renner aan Van
Wetten toegekend, een premie die hem
beslist toe kwam. Want het was aan zijn
initiatief te danken, dat na 102 km. de be
slissende fase werd ingeleid. Van Wetten
gaf toen de stoot voor de vorming van de
kopgroep, die 130 km. verder nog steeds
intact was. Dat achteraf die vlucht van
geen betekenis bleek te zijn voor de alge
mene klasseringen, omdat het peloton de
achterstand van vier en halve minuut op
25 seconden na goed maakte, kon Arie niet
helpen. Hij had hard genoeg gewerkt om
een ander resultaat te bereiken.
De veronderstelling, dat de meute het
met 230 km. voor de boeg voorlopig wel
De Fransen, die vriend en vijand ver
bazen door hun prestaties in Zweden, heb
ben zich in de halve finales geplaatst door
een overtuigende overwinning op Noord-
Ierland. De cijfers (4-0), laten geen twij
fel over wat betreft de superioriteit van
Kopa en zijn mannen. Zij komen nu in
de halve eindestrijd uit tegen de grote fa
voriet Brazilië, en afgaande op wat zij in
de vorige wedstrijden hebben laten zien,
en vooral ook in de tweede helft van de
wedstrijd van gisteren, zullen zij zeker
niet kansloos zijn in het treffen op dins
dag.
Ieder had voorspeld dat de Noord-Ieren
de terugslag zouden ondervinden van de
zware beslissingswedstrijd van twee da
gen tevoren. Maar in de eerste helft viel
hier toch weinig van te merken. Want
met de vinnige strijdlust, die kenmerkend
is voor hun spel, vielen zij telkens ver
woed aan, en de perioden waarin de Fran
sen, ietwat nerveus, een veldoverwicht
hadden, werden gevolgd door momenten
waarin de Ieren domineerden.
De Fransen kregen de meeste kansen en
de situatie voor het Ierse doel leek hache
lijk toen Fontaine zich na ongeveer 18 mi
nuten vrij speelde en op Gregg afstoof.
Dat Wales zich in de kwartfinale tegen
Brazilië weinig van de reputatie van zijn
tegenstanders aantrok, bleek al in de eer
ste minuten. De 23.000 toeschouwers, die
naar het stadion van Gothenburg waren
gekomen, zagen een ploeg, die van doel
man Kelsey tot en met linksbuiten Jones
bezield was met de gedachte, dat in voet
bal alles mogelijk is. Het dappere Wales
heeft echter, zoals verwacht, moeten ca
pituleren voor de technische overmacht,
maar het heeft met het hardnekkige ver
zet van de sterke verdediging weten te be
reiken, dat de nederlaag tot 1-0 beperkt
bleef.
De Braziliaanse voorhoede werd over
bluft door de koelbloedigheid, waarmee
de Welshe defensie elke aanval van de
Zuid-Amerikanen tegemoet trad. De don
kere Brazilianen hadden kennelijk hinder
van de koude en nooit zag men het flit
sende vuurwerk, waarmee zij zondag Rus
land hadden overmeesterd.
Wales kreeg in de eerste minuten zelfs
enkele kansen om de score te openen toen
Webster twee maal tot vlak voor doelman
Gylmar doordrong. Daarna kwam de Bra
ziliaanse voorhoede echter in actie en Kel
sey moest felle schoten van Pele en Gar-
rincha uit zijn kooi ranselen. De aanval
van Wales moest het van uitvallen heb
ben en misschien was succes niet uitge
bleven wanneer John Charles de voorhoe
de weer had kunnen leiden. Maar Charles
zat met een blessure op de tribune en
Webster kon hem niet naar behoren ver
vangen.
Met merkwaardig gemak bleven de Bra
zilianen de toon aangeven, waarbij de
prachtige lichaamsbeheersing weer op
viel. Zij namen bezit van het middenveld
en daar, rond de middencirkel, bouwden
de formidabele goochelaar Didi en links
binnen Pele aanval op aanval op. De ver
dediging van Wales hield stand al kroop
Kelsey enkele malen door het oog van een
naald bij flitsende acties van Pele en Gar-
rincha.
Na de rust die met 0-0 was ingegaan,
werd het allengs duidelijker, dat Wales de
toenemende druk niet zou kunnen weer
staan. Kelsey speelde onder de Welshe lat
een heldenrol. Hij stopte schoten van Za-
gallo en Mazola op grootste wijze, maar
in de 24ste minuut van de tweede helft
stond hij machteloos tegenover een scherp
schot van de neger Pele. Garrincha pas
seerde in een adembenemende dribbel
drie verdedigers, bracht de bal vervol
gens met een getrokken voorzet voor het
doel waar Pele het leder uit een kluwen
spelers via de paal inschoot.
Iedereen voelde het: nu was het gebeurd
met Wales. De tegenstand stortte ineen en
het ging er nog slechts om of het 1-0 zou
blijven of dat meer Braziliaanse doelpun
ten zouden komen. Brazilië was ongeluk
kig met schieten en zodoende kwam in de
stand geen verandering meer.
Maar deze redde met een fraaie duik-
sprong. Vijf minuten later probeerde de
Fransman het met een kopbal, maar weer
redde Gregg, geholpen door de doellat.
Aan de andere kant kon keeper Abbes
zijn klasse tonen op een hard schot van
de Ierse rechtsbuiten Bingham, waarna
Mcllroy, de linksbinnen, zijn geluk pi-o-
beerde maar juist naast de paal schoot.
Een minyut voor rust opende de Franse
rechtsbuiten Wiesnieski de score met een
keihard schot, na goed samenspel met
Fontaine. Misschien kregen de haantjes
hiermee wel wat meer dan hun toekwam.
In de tweede helft gaven zij echter een
demonstratie van technisch gaaf voetbal
die de 15.000 toeschouwers herhaaldelijk
in vervoering bracht, en die tot het beste
behoorde van wat men in Zweden tot nu
toe voorgeschoteld heeft gekregen. De
Ieren, altijd even moedig en vechtlustig,
bleven zich tot het einde toe heftig ver
weren. Maar zij konden niet op tegen de
briljant combinerende Franse voorhoede
en liepen vast op een verdediging die geen
steek liet vallen. In twaalf minuten moes
ten ze drie goals afstaan, en daarmee was
het pleit overtuigend beslist.
Na de pauze namen de Fransen het spel
meteen in handen. De druk op het Ierse
doel nam steeds toe en in de elfde minuut
viel het tweede doelpunt. Kopa ontfutsel
de de bal bij de hoekvlag aan Mc Michael
en schoof het leer naar Penverne, die on
middellijk een zuivere voorzet gaf. Gregg
wilde ingrijpen, maar Fontaine was hem
voor en stootte het leer met het hoofd in
het doel. De Ieren verweerden zich zo
goed zij konden, maar moesten de wet van
de sterkste ondergaan.
Twintig minuten na de hervatting legde
Kopa drie tegenstanders in de luren en
plaatste toen naar Fontaine die op zijn
beurt Cunningham passeerde, daarna de
uitlopende Gregg omspeelde en de bal toen
in de touwen dreef. En daarbij bleef het
niet, want vier minuten later schiep Pian-
toni zich een kans. Hij dribbelde langs Mc
Michael en maakte met een keihard schot
het vierde doelpunt.
De Fransen deden het daarna wat kal
mer aan, maar de Ieren, nu toch erg ver
moeid, konden hier niet van profiteren.
Mc Pariand had geen geluk toen een hard
schot nog juist door Kaelbel van richting
werd veranderd, zodat de bal naast ging.
Maar al met al werd ook in deze - periode
het doel van Gregg het meest bedreigd.
In de Franse ploeg blonk de hele voor
hoede uit, maar ook de verdediging bleek
van grote klasse.
De titelhouder Duitsland heeft zich in
Malmö in een moeilijke wedstrijd tegen
Joegoslavië met een 1-0 overwinning in
de halve finales gespeeld. Een moeilijke
wedstrijd, omdat de Joegoslaven vooral
in de tweede helft sterker zijn geweest en
gedurende de volledige twee maal drie
kwartier blijk gaven over een betere
techniek te beschikken. Er waren echter
enkele voor cup-voetbal zeer belangrijke
factoren in het voordeel van Duitsland. In
de eerste plaats was de strijdlust van de
wereldkampioenen weer onblusbaar en
ten tweede wisten de Duitse voorwaartsen
wat schieten was. Daartegenover opereer
den de Joegoslaven met hun artisten-aan-
val veelal met verrukkelijke combinaties,
voorbeelden van zuiverheid en maatwerk,
maar eenmaal voor Herkenrath was nie
mand in staat tot een schot. Alleen mid
denvoor Milutinovic vond af en toe de
goede richting, doch dan was Herkenrath
er altijd nog.
De grote man in de Duitse stormlinie was
weer Rahn, die op de rechtsbuitenplaats
een prachtige partij speelde en in de elf
de minuut ook de maker was van het doel
punt, dat Duitsland het recht gaf tegen
Zweden (de glorieuze overwinnaar van
de machtige, maar fantasieloze Russische
voetbalmachine) te mogen uitkomen voor
een plaats in de finale.
De Joegoslaven namen na de aftrap het
initiatief, met hoger tempo en beter sa
menspel. Het waren gevaarlijke minuten
voor de Duitsers, die wat lichtvaardig
traag waren gestart. Een schutter van
formaat zou Joegoslavië in die eerste tien
minuten een voorsprong hebben gegeven,
maar alles wat de Zuid-Europeanen ook
hadden, een man met een schot hadden
zij niet.
Een Duitse tegenaanval in de elfde mi
nuut had succes. Rahn kreeg de bal, trok
er mee naar voren. Hij kwam schuin voor
het doel van Krivecuka, de vervanger van
de geblesseerde Beara. Op het moment
dat iedereen een voorzet verwachtte,
schoot Rahn tot verbazing van de slechts
16.000 toeschouwers en de ontsteltenis van
de Joegoslaven uit een ogenschijnlijk on
mogelijke hoek raak (1-0).
Het was even gedaan met de veldmeer-
derheid van Joegoslavië en een tweede
Duitse treffer hing in de lucht. Midden
voor Uwe Seeler kon zich zelden losma
ken van spil Zebec, maar Rahn verschaf
te zich telkenmale voldoende vrijheid om
de gevaarlijkste man te blijven.
Joegoslavië kwam terug en Duitsland had
geluk toen Erhardt een doorbraak van
Veselinovic op het nippertje tot staan kon
brengen.
Na rust werden de Duitsers met de rug
tegen de muur gedrongen. Gestuwd door
Zebec begon Joegoslavië onder het motto
„alles of niets" op te dringen en zo be
nauwd werden de situaties voor het doel
van Herkenrath, dat zelfs de luidruchtige
Duitsers op de tribune er stil van werden.
Er kwamen ook nog kansen voor Rahn
en zijn makkers, maar er kwam geen ver
andering meer in de stand.
Advertentie
De volledige serie LOCOMOTIEF
MODELLEN 1958 bij:
GEN. CRONJÉSTRAAT no. 1,
om de hoek. - TEL. 16152
De vier renners v.l.n.r. Van Wetten,
Van den Broek, Sehroeders en Van
der Pluym die de rit van gisteren
„maakten" in de huurt van het Gel
derse plaatsje Hengelo.
rustig aan zou doen, bleek op een vergis
sing te berusten. Want al direct na Zwol
le op de brede rijksweg naar Heino tracht
ten renners van diverse ploegen te demar
reren. Zij noopten de hoofdmacht steeds
weer tot tegenacties. Voor één coureur
was dat teveel. De Belg Hilaire Couvreur
was met een dikke knie aan de start ge
komen en na vijf kilometer vond hij het
welletjes en stapte in de bezemwagen.
Even later meldden de ordonnansen laco
niek: „Couvreur slaapt."
Geen tijd
Maar voor de overigen was er geen tijd
om te dommelen. Want tegen de Nijver-
dalse berg probeerden Arie van Wetten,
Gerrit Blaauw, Geurt Pos, Piet Damen,
Michel Stolker, Willy Sehroeders en Leon
van Daele weg te komen. Zonder succes
overigens. Dat was maar goed ook, want
in de eerste vijftig kilometer moest de ka
ravaan driemaal voor gesloten spoorbo
men halt houden.
Harry Schoenmakers was de volgende,
die de gezellige kout in het peloton ont
vluchtte. Maar toen Steenvoorden, Cera-
mi, weer Sehroeders en Van der Pluym
hem na 68 km. te dicht bijkwamen ging
de Eindhovenaar rustig een banaantje zit
ten pellen en ook deze episode behoorde
spoedig weer tot het verleden. In Olden-
zaal (80 km) werden Van den Proek, de
Duitser Burrey en „hoe kan het anders"
Willy Sehroeders na een korte vlucht tot
de orde geroepen.
Vlak na Haaksbergen, na 102 km. viel
dan eindelijk de grote slag. Arie van Wet
ten had de rug gekromd, de tanden nog
eens extra op elkaar geklemd en liet het
peloton de achterkant van zijn gele trui
zien. Hij kreeg steun. Van Leo van der
Pluym, die zich op dat tijdstip eigenlijk
tri de president van de rechtbank in Bre
da voor de behandeling van zijn korte ge
ding had moeten presenteren, Henk van
den Broek, die meeging om de eerste
plaats van zijn equipe in het ploegenklas
sement veilig te stellen en van.. Willy
Sehroeders, de trouwe adjudant van Rik
van Looy.
Het was heus niet aan het werk van
Sehroeders te danken, dat de voorsprong
van de kopgroep zo spoedig groeide, want
hij deed er niet veel aan. Het zware werk
werd aanvankelijk door Van Wetten en
Van den Broek en later ook door Leo van
der Pluym verricht, toen hij van Kees Pel-
lenaars toestemming had gekregen om
eventueel ploegmaat Jaap Kersten de
oranjetrui te ontnemen.
De organisatoren hadden een magnifiek
parcours gekozen,, dwars door het sterk
geaccidenteerde terrein van de Posbank
en vooral hier konden de vluchtelingen
het verschil met de rest vergroten. Op de
Rijnbrug bij Arnhem (187 km) volgden
van Vaerenbergh, Cerami, Ziegler en Ab
Geldermans, die na 150 km. de achtervol
ging hadden ingezet op twee minuten en
het nog luierende peloton op drie en hal
ve minuut.
Bij de eerste binnenkomst van Nijme
gen na 206 km. lag Geldermans, die het
wel eens alleen wilde proberen op 2.20 sec.
de drie anderen op 3 min. en het peloton
op 4'/s minuut. De strijd leek gestreden.
De eerste tegenslag voor de kopgroep
kwam 12 km. verder, in Groesbeek, waar
zij 45 seconden voor gesloten spoorbomen
verloor en bovendien uit cadans geraak
te. Inmiddels waren de vijandelijke mach
ten in het peloton gaan samenspannen en
hadden aan de achterstand geknaagd.
Op de zeven heuvelenweg met lange
klims en afdalingen ging ook de ver
moeidheid van de leiders meespreken en
zij mochten nog blij zijn met de 25 secon
den die zij tenslotte overhielden. Evenals
woensdag vochten Rik van Looy en Rik
van Steenbergen in een vinnige spurt om
de ereplaats van het peloton, een strijd,
die wederom door Rik van Looy gewonnen
werd. Slechts twee renners eindigden met
een vrij grote achterstand. Jan Hijzelen-
doorn, die drie kilometer voor de finish
een wiel aan Wim van Est had moeten af
staan, en de Duitser Ziegler, die de tol be
taalde voor zijn inspanningen tijdens de
ze zware etappe.
Advertentie
RIJWIELEN VOOR SPORT
ZEOT
O
o V. WETTEN
5 de winnende fiets
-i
GEMONTEERD MET
VREDESTEIN BANDEN
^31HDH IdOOT dSliOWOO0
