Haarlem's Dagblad | 1958 | 12 juli 1958 | pagina 11

EDO'er
naar

De Nieuwe sloeg Nederland
de Europese honkbaltitel

Pierino Baffi tijdens honend gefluit
etappe-winnaar in sprint te Beziers

Italianen waren op critieke
moment niet vechtlustig

Tour-renners namen rust na
vermoeiende Pyreneeën

DE TOUR
DIE
VERDWEEN

Wim van Est werd
gedeklasseerd

ZATERDAG 12 JULI 1958

11

Finale in cijfers

Italiaan Glorioso was
de beste werper

Eervolle vermelding
voor het publiek

Europees all star team

Nederlandse honkballers
naar wereldkampioenschap

Franse deelneemster aan de
Alpen-rally verongelukt

Ook Tak moest strijd
staken in Alpen-rally

De vergoedingen voor
amateurs-tennissers

12JUU-17eET 189KM.

bezi ers :-vz

DE TOUR IN CIJFERS

Nederland is voor de derde achtereenvolgende maal
Europees kampioen honkbal. De beslissende wedstrijd
werd gisteravond in Amsterdam met 52 van Italië ge
wonnen. Piet de Nieuwe (EDO) en Keulemans (Scho
ten) waren de grote figuren in de Nederlandse ploeg,
die vooral aan slag produktief was. De worpen van
Rimini hadden niet genoeg vaart om de Nederlanders
te stuiten. Het is bijzonder jammer, dat de Italianen in
dit toehnooi zo'n zwaar programma hadden af te wer
ken, want in deze beslissende wedstrijd, de zesde voor
Italië en de derde voor Nederland, bleek dat de Italia
nen op het kritieke moment niet meer voldoende vecht

lust konden opbrengen. Overigens is ook dit jaar de titel
verdiend in handen van de Nederlanders gekomen.
Weliswaar spelen Duitsland en Italië beter honkbal,
maar het werpen staat in Nederland op een veel hoger
peil. Ook taktisch hebben de buitenlandse ploegen nog
heel wat te leren. Was men aanvankelijk enthousiast
over het veldwerk van de Duitse, de Italiaanse en de
Spaanse ploeg, in de laatste wedstrijd toonden De Nieu
we en Keulemans, dat zij evenveel in hun mars hebben
als de andere deelnemers. De reis naar Amerika, die de
Nederlandse spelers met dit kampioenschap hebben
verdiend, komt hen ten volle toe.

Evenals woensdagavond bij Nederland—Duitsland waren ook nu ruim 8000 toe
schouwers op de tribunes aanwezig, toen de beide ploegen
het veld betraden. De Nederlanders hadden Hannie Urbanus
op de heuvel en Jole was vervangen door Houtkamp. Bij de
Italianen wierp Rimini. Glorioso speelde niet mee en ook
Tagliaboschi zat in de Italiaanse dug-out. Toen de Duitse
hoofdscheidsrechtcr Oellenrath het sein gaf om te beginnen,
kwam voor Nederland Keulemans als eerste man aan slag
en hy werd begroet met een luid applaus. Hy kwam echter
niet op de honken, want zyn hoge tik werd door de Italiaanse
rechtsvelder gevangen. De Nieuwe ging het proberen, en met
succes, want hij sloeg de bal tussen de eerste en tweede
honkman van Italië door. Kok moest toen ervaren, dat Macri, de kleine korte stop
van de Italianen, in grootse vorm was en Regeling stelde teleur en werd door Gold
stein op het eerste honk uitgemaakt. Italië begon beter. Cameroni peuterde 4 w. los,
kwam ongehinderd op het tweede honk, werd door een stootslag van Faraone op het
derde geholpen en profiteerde toen van een wilde worp van Urbanus (1-0). Een zwak
begin van de Nederlandse werper, die verder echter in deze innings geen enkele
Italiaan op de honken toeliet. Nederland probeerde door Oosterbaan, Houtkamp en
Urbanus de stand gelijk te maken, maar deze drie slagmensen werden teruggewezen
door de Italiaanse korte stop en derde honkman.

Ook de Italianen hadden geen succes in
hun tweede slagbeurt, zodat Nederland met
een kleine achterstand de derde poging tot
scoren ging wagen. Aanvankelijk mislukte
dit, want én Geurts èn Lukkien werden
met drie prima slagballen naar hun plaats
teruggestuurd. Het publiek roerde zich al
lang niet meer zo enthousiast en men zag
de situatie donker in. Slechts de gedachte
aan een beslissingswedstrijd hield de moed
er nog een beetje in.

De gelijkmaker

Maar met twee nullen kwam Henk Keu
lemans aan slag. Hy kreeg een vrye loop.
In grootse stijl stal hy het tweede honk
en toen gaf Piet de Nieuwe zyn tweede
honkslag, die voor Keulemans voldoende
was om de stand gelyk te maken (1-1).

Het stadion veranderde op slag in een
ware honkbalhel, maar alle ratels, fluiten,
toeters en stembanden ten spijt, Kok ging
uit op een korte slag, nadat ook De Nieuwe
het tweede honk had gestolen. De Italianen
trokken zich van al het lawaai niets aan
en brachten de handen van het publiek op
elkaar met twee mooie hits, die het derde
honk bezet brachten. Kok behandelde de
lage, harde tik van Luzi echter feilloos en
worgde daarmee voor de derde nul.

Rimini hield de Nederlanders in de vier
de innings in bedwang. Slechts Houtkamp
kon een honkslag geven, maar de volgende
slagman kreeg drie slag. Ook Urbanus
werd sterker en nam twee Italianen voor
zijn rekening, terwijl Oosterbaan in deze
innings de aandacht op zich vestigde door
een fraaie running-catch.

De vijfde slagbeurt werd een triomf voor
Macri, die in grootse stijl twee Nederlandse
tikken onschadelijk maakte. Rimini wilde
niet achterblijven en schakelde Keulemans
op drie slag uit. Maar Urbanus gaf twee
slagmensen geen schijn van kans en Piet
de Nieuwe onderstreepte zijn glanzende
vorm en wees Cerea terug.

Weer een honkslag

In de zesde innings opende Piet de Nieu
we voor Nederland. En evenals in de vorige
twee beurten gaf hij een honkslag, wat het
publiek in extase bracht. Dit was te veel
voor Rimini en Cameroni, de Italiaanse
catcher. Want voor de derde maal was een
Nederlandse honkloper hem te snel af.
Akelig nerveus zat de kleine Italiaan, die
in alle voorgaande wedstrijden schitterend
had gespeeld, achter de plaat. De volgende
worp van Rimini liet hij doorschieten,
waarvan De Nieuwe profiteerde en op het
derde honk ging dansen. De Italiaanse
coach vroeg stop. Even een klein praatje,
waarvan alle Italiaanse binnenvelders op
kikkerden, behalve Cameroni. Rimini had
hier ook last van en Herre Kok kreeg 4 w.
Weer vroeg de Italiaanse coach stop, weer
werd er even gepraat, maar Cameroni en
Rimini konden niet meer tegen het oor
verdovende lawaai, wat de volle tribunes
produceerden, op. De volgende worp van
Rimini kreeg Cameroni ook niet onder
controle en De Nieuwe scoorde (2-1).

Catcher vervangen
De tribunes veranderden in springende
mensenmassa's. Door hun vreugde merkten
velen niet, dat de Italianen weer stop had
den gevraagd en na een kort, maar drama
tisch gesprek werd besloten catcher Came
roni te vervangen door Caiazzo. Het pu
bliek gaf de kleine, teleurgestelde catcher
wat hem toekwam: een hartclyk en lang
durig applaus.

Hennie Regeling was de eerste slagman,
die het tegen deze nieuwe combinatie op
moest nemen, en deed dat met succes, want
zijn lage tik in het rechtsveld betekende
een honkslag. Kok kwam hierdoor op het
derde honk. Oosterbaan was de volgende
slagman en tijdens dit duel riep Rimini
iets naar de Italiaanse dug-out, waaruit
prompt een tweetal werpers naar de wer
persheuvel in het verreveld verdwenen,
om zich in te gooien. Rimini herwon echter
zijn zelfvertrouwen en schakelde Ooster
baan op drie slag uit. Houtkamp deed daar
na, wat van hem verwacht werd en sloeg
de bal naar het eerste honk, waarop Kok
indelijk kon scoren. Weliswaar kreeg Ur-
'anus nog 4 wijd, maar Geurts raakte de
'al half en zijn hoge tik werd door Luzi
evangen (3-1).

Een ieder verwachtte een fel Italiaans
egenoffensief. Dat kwam dan ook direct,
derst schakelden De Nieuwe en Keulemans
Qder een Italiaan uit, maar Luzi kwam op
ie honken door 4 w. en werd door Macri
ainnengeslagen, ook al omdat de effect
volle bal langs Lukkien rolde (3-2).

Nederland: 0-0-1-0-0-2-1-0-1 5
Italië: 1-0-0-0-0-1-0-0-0 2
Werpersresultaten: Urbanus (Neder
land): 7-3-4; Rimini (Italië): 9-5-7.

Veldcrsresultaten: Nederland: 3 veld-
fouten; Italië: 6 veldfouten.

Slagprestaties: Italië: Cameroni: 1.000,
Mariggio: 1.000; Macri: 250, Rimini: 333.
Nederland: De Nieuwe: 800, Keule
mans: 333; Regeling: 250, Houtkamp:
250.

Rimini (Italië)

In de zevende innings besliste Nederland
de wedstryd in haar voordeel. Keulemans
gaf een honkslag, raakte tussen het eerste
en tweede honk ingesloten, maar bereikte
het tweede honk door een blunder van
Goldstein. Direct werd Goldstein vervan
gen. Glorioso nam zyn plaats in. De
Nieuwe sloeg een hoge bal achter het
eerste honk, die Glorioso niet onder con
trole kreeg. Keulemans scoorde wederom
(4-2). Dat De Nieuwe ook ingesloten raakte
tussen het eerste en tweede honk en deze

Keulemans (Schoten).

ook het tweede bereikte, nu door een blun
der van Glorioso, veranderde niets aan de
stand, maar kwam Glorioso op een hevig
„boe"-geroep te staan.

In de zevende innings bewees Nederland
ook in het veld schitterend te kunnen spe
len. Eerst ving Oosterbaan een vinnige tik
van Glorioso op een manier, die men zel
den op de Nederlandse velden ziet, en even
daarna zorgden Kok en Keulemans voor
een fantastisch mooi dubbelspel.

Italië was gebroken. Urbanus was onge
naakbaar en de spelers, die toch op de
honken kwamen, werden op het tweede
honk uitgemaakt. Dat Piet de Nieuwe in
de negende innings Keulemans wederom
binnensloeg was alleen nog maar van be
lang voor de officiële scorers en het publiek
dat de beide uitblinkers een grootse ovatie
bracht, toen beiden met de armen om el-
kaars schouders naar de dug-out liepen.
De uitslag stond vast. Nederland was on
betwist winnaar in deze wedstrijd. En dus
Europees honkbalkampioen.

Het Europees honkbalkampioenschap
vond een zeer hlij slot tijdens de officiële
prijsuitreiking in Krasnapolsky in Am
sterdam. De voorzitter van de FEB., de
Italiaanse prins Steno Borgnese, sprak
nog eens zijn voldoening uit over wat hij
noemde „de beste organisatie tot nog toe
van alle gehouden Europese kampioen
schappen". Daarna was het de beurt aan
de spelers. Keulemans nam voor Neder
land de legpenning, beschikbaar gesteld
door prins Bernhard voor de winnaar van
het toernooi, in ontvangst, en daarna de
Europa-cup. die Nederland nu voor de eer
ste keer in bezit heeft genomen. Alle spe
lers van de Nederlandse ploeg kregen een
kleine beker.

Tijdens deze prijsuitreiking ook werden
de gegevens bekend gemaakt, die door een
internationale perscommissie zijn vastge
steld. Tot beste werper van het toernooi
werd de Italiaan Glorioso uitgeroepen. De
beste catcher werd de Italiaan Cameroni.
De Italianen kregen nog meer prijzen.
De beste binnenvelder was volgens de
commissie de Italiaanse kortestop Macri.
Tot beste buitenvelder werd de Duitser
Heller aangewezen. Piet de Nieuwe sleep
te voor Nederland ook een extra prijs
weg: hij was de beste slagman, daar be
stond geen twijfel over.

De beste coach was de Amerikaan Ron
Frazier van de Duitse ploeg. Bij het aan
wijzen van de sportiefste ploeg had de in
ternationale commissie een beetje met de
handen in het haar gezeten. De drie bui
tenlanders in deze commissie, een Belg,
een Spanjaard en een Italiaan, wilden met
alle geweld de prijs toekennen aan het pu
bliek. Maar dit is ten enenmale onmogelijk
en daarom werd uiteindelijk besloten de
plaquette toe te kennen aan de Duitsers,
maar het publiek een zeer eervolle ver
melding te geven.

Dat Mario Ottaviani tot de beste verzor
ger van het toernooi werd uitgeroepen was
een verdiende beloning voor het zwoegen
van deze kleine Italiaan, die niet alleen de
leden van zijn eigen ploeg hielp, maar ook
steeds met zijn korte beentjes en de onaf
scheidelijke emmer water over het veld
rende, als een speler van een der andere
ploegen assistentie nodig had.

De Haarlemmer Piet de Nieuwe ging
na afloop op de schoudersTerecht,
want hij had een zeer belangrijk aan
deel in de Nederlandse zege gehad.

De internationale perscommissie heeft
een ploeg samengesteld, die echter wel
nooit in deze samenstelling in het veld zal
komen, een Europees „all star"-ploeg.
Deze zou er dan zo moeten uitzien:

werpers: Glorioso (Italië), Urbanus
(Nederl.) en Jurgen Heimig (Duitsland);

achtervangers: Cameroni (Italië) en
Geurts (Nederland);
eerste honk: Cornelias (Spanje);
tweede honk: Keulemans (Nederland);
derde honk: Philipp (Duitsland);
korte stop: Macri (Italië);
buitenvelders: Pueyo III (Spanje); Hel
ler (Duitsland) en Oosterbaan (Nederland);

pinchhitters: De Nieuwe (Nederland) en
Faraone (Italië),
coach: Ron Frazier (Amerika);
verzorger: Ottaviani (Italië).

Door het behalen van de Europese honk
baltitel zal Nederland dit jaar, evenals in
1956 en 1957, deelnemen aan het toernooi
om het wereldkampioenschap honkbal
voor amateurs, dat in de eerste week van
september in Detroit wordt gespeeld.

Mej. Eyglier, een Franse deelneemster
aan de Alpenrallye is op de St. Bernard-
pas verongelukt. Toen het ongeluk gebeur
de werd de wagen door de Fransman Cate-
lin bestuurd. Hij is in een ziekenhuis opge
nomen met een gebroken rechter voet.

De Nederlander Tak, die samen met Hest
in een Mercedes 300 sl. aan de Alpen
rally deelneemt, heeft tussen Brescia en
Megève, het eindpunt van de tweede etap
pe, de strijd moeten staken wegens een
lekke benzinetank. Maar niet alleen de Ne
derlander behoorde tot de uitvallers, niet
minder dan 11 wagens verdwenen op dat
traject uit de strijd.

Dezer dagen is in Brussel, tijdens
het congres van de Internationale Lawn-
tennis Federatie, besloten dat vanaf 1 ja
nuari 1959 amateur-spelers ten hoogste
150 dagen per jaar verblijfsgoedingen mo
gen ontvangen. De afgevaardigden be
paalden voorts dat de dagvergoedingen de
5 Engelse ponden (ruim 50 gulden) niet te
boven mogen gaan.

UVigan1CJ7km StHippotytetPkm
ColcteRogup'A'530m

MIDDELLANDSE ZEE~~

ravitaillering Aberg

CduWnt700m.

C de Rogues530m.

Béziers

Nr'mes

De 16e etappe, van Toulouse naar Beziers
over 187 km, is gewonnen door de Italiaan
Baffi in 5 uur 27 min. 34 sec. (met bonificatie
5.26.34); 2 Dacquay (Parijs Noordoost) z.t.,
(met bonificatie 5.27.04); 3 Graczyk (Centr.
Zuid Frankrijk) 5.30.16; 4 Nascimbene (Italië)
z.t.; 5 Busto (Centr. Zuid Frankrijk) z.t.; 6.
Wim van Est (Nelux) 5.33.43; 7 Padovan (It.)
z.t.; 8 Nencini (It.) z.t.; 9. Tueller (D.-Zw.-
ploeg) z.t.; 10 Piet van Est (Nelux (z.t.); 11
Planckaert (B) z.t.; 12 Gret (Zw.-B.-ploeg)
z.t.; 13 Gilbert Desmet (B) z.t.; 14 Rolland
(Centr. Z.-Fr.) z.t.; 15 Gainche (W-Z-W) z.t.;
16 Ernzcr (Nelux) z.t.; 17 Hoorelbeke (Parijs-
N-O) z.t.; 18 Lamy (Parijs NO) z.t.; 19
Brittain (Int. ploeg) 5.33.43;. 20 Het grote
peloton met o.a. Anquetil, Bauvin, Bobet,
Darrigade (Fr.); Ferlenghi (It.); Adriaensens,
Brankart, A. Desmet (B), voorts de overige
leden van de Nelux-ploeg: Damen, De
Jongh, Kersten, Voorting, Bolzan, Gaul,
Schmitz, allen in 5.33.43.

Na de 16de etappe luidt het algemeen
klassement: 1 Favero (It.) 74.42.27; 2 Gémini-
anl (Centr. Z Fr.) 74.43.24; 3 Bauvin (Fr.)
74.48.00; 4. G. Desmet (Belg.) 74.48.22; 5
Planckaert (Belg.) 74.51.24; 6.Anquetil (Fr.)
74.51.43; 7. Botella (Sp.) 74.52.44; 8 Gaul
(Nelux-pl.) 74.53.08; 9 Robinson (Int. pl.)
74.53.28; 10 Bobet (Fr.) 74.53.49; 11 Grankart
(Belg.) 74.54.25; 12 Adraenssens (Belg.) 74.55.04;
13 Nencini (It.) 74.55.55; 14 Darrigade (Fr.)
74.56.34; 15 Hoevenaers (Belg.) 74.59.33; 16
Rohrbach (Centr. Z-Fr.) 75.01.02; 17 Bergaud
(Fr.) 75.01.14; 18. Ernzer (Nelux) 75.01.41; 19
Delberghe (Par. N.-O.) 75.03.12; 20 Voorting
(Nelux) 75.05.07; 21. Piet van Est (Nelux)
75.0543; 26. Damen (Nelux) 75.08.23; 31. De
Jongh (Nelux) 75.18.10; 32. Bolzan (Nelux)
75.19.01; 33. Schmitz (Nelux) 75.21.41; 56. Wim
van Est (Nelux) 75.46.42; 65. Kersten (Nelux)
75.54.32.

Het ploegenklassement van de 16de etappe
luidt: 1 Italië (Baffi, Nascimbene, Padovan)
16.30.33; 2. Centraal Zuid-Frankrijk 16.34.15;

3. Parijs Noord-Oost 16.34.30; 4 ex aequo:
Nelux (Wim van Est, Piet van Est, Ernzer);
Zwitsers-Duitse ploeg; België; West-Zuid-
West; Internationale ploeg; Frankrijk Na
tionaal; Spanje, alle in 16 uur 41 minuten
en 9 seconden.

Na de zestiende etappe luidt het algemeen
ploegenklassement als volgt: 1 Frankrijk Na
tionaal (Bauvin, Anquetil, Bobet) 224.33.32; 2.
België 224.34.11; 3 Centraal Zuid-Frankrijk
224.52.34: 4 Nelux (Gaul, Ernzer en Voorting)
224.59.56; 5. Italië 225.05.45; 6. Internationale
ploeg 225.24.29: 7 Spanje 225.32.13; 8 Parijs
Noord-Oost 26.06.12; 9. Zwitsers-Duitse ploeg
226.10.26; 10 West-Zuid-West 226.18.56.

Na de zestiende etappe luidt het punten
klassement als volgt: l Graczyk (Centraal-
Zuid-Frankrijk) 223 pnt.; 2 Planckaert (Belg.)
277 pnt.; 3 Darrigade (Fr. Nat.) 233 pnt;

4. Bauvin (Fr. Nat.) 311 pnt.; 5. Gilbert
Desmet (Belg.) 328 pnt.; 6. Gainche (W-Z-W)
338 pnt.: 7 Robinson (Int. ploeg) 370 pnt.; 8
Baffi (Italië) 438 pnt.; 9. Delborghe (Parijs
N.O.) 441 pnt.; 10. Anquetil (Fr.-Nat.) 450 pnt.;
11 Hoevenaers (Belg.) 485 pnt.: 12 Piet van
Est (Nelux) 497 pnt.; 13. Wim van Est (Nelux)
499 pnt.; 14 Gerrit Voorting (Nelux) 513 pnt.;
15. Thomin (W-Z.W.) 524 pnt.; 16. Christian
(Int. ploeg) 536 pnt.; 17 Ernzer (Nelux) 587
pnt.; 18. Adriaenssens (België) 598 pnt.; 19
Nencini (Italië) 608 pnt.; 20 Bover (Spanje)
609 pnt.

De prijs voor de meest-ongelukkige renner
ln de 16de etappe werd toegekend aan de
Franse Nationalen Gilbert Bauvin en André
Darriage, die bij de aankomst in Beziers een
val maakten. Daar de prijs voor de etappe
Royan—Bordeaux niet was uitgekeerd, ont
vingen belden een volledige dag-premie.

De prijs voor de meest-strijdlustige renner
ging naar Dacquay van de Parijse Noord-
Oost ploeg.

De brave Pierino Caffi begreep er echt niets van. Triest, met de bloemen in de hand
en het hoofd gebogen, maakte hij vrijdagmiddag in Beziers zijn protocolaire ereronde
langs een hysterisch, dolgeworden publiek, dat hem enkele minuten tevoren nog als
een vorst had ontvangen. En de Italiaan durfde onder het woedende vijandige gefluit
nauwelijks een gebaar van triomf te makenNeen, Baffi heeft geen plezier be
leefd van zyn overwinning in de zestiende Tourrit, zijn tweede in deze ronde. Op de
zege was echter niets aan te merken, ook al trachtten de chauvinistische toeschouwers
de jury een deklassering van de Italiaan op te dringen. Hetgeen gelukkig niet ge
schiedde. Want de oorzaak van alle opwinding lag echt niet bij Baffi, maar by diens
strijdmakker Jean Dacquay, met wie hij na 107 km een geslaagde ontsnapping had
ingezet en die nu als de beledigde onschuld speculeerde op de licht-ontvlambare,
patriotische gevoelens van de inwoners van Beziers. Wat was gebeurd? Baffi en
Dacquay bereikten als eersten de smalle, lemen atletiekbaan van het kleine stadion,
waarop de renners nog een ronde moesten afleggen. De Paryzenaar zou in de eind
sprint kansloos zijn tegen de snelle, slagvaardige Italiaan, hij wist het. En daarom
deed hij in de voorlaatste ronde een wanhoopsdaad: tegen alle regels in probeerde
hy Baffi aan de binnenkant van de baan te passeren. Het plannetje gelukte niet.
Baffi sloot het gat tijdig af en Dacquay moest helemaal buitenom proberen weer
naast de Italiaan te komen. En toen geschiedde wat niet kon uitblijven, de Paryze-
woedend on de ncda'en, slipte en sloea tegen de rrond. Daarna kwam
het vijandige geschreeuw en gefluit, dat zeker nog tien minuten boven de kleine
piste is blijven hangen. Arme Baffihij had het echt niet verdiend.

De slotronde van Baffi en Dacquay is
overigens het enige opwindende moment
geweest in deze 16de etappe, die sterk her
innerde aan de Tour van 1957. Want het is
eindelijk echt zomer geworden in de ron
de. De zon brandde onbarmhartig op de
kale, woestijnachtige vlakte van de Laga-
mas, die Goddet in het routeschema had
opgenomen om de renners enige rust te

geven na de vermoeienissen van de Pyre
neeën. Bij de pompen en cafés langs de
weg werd weer een ware slag geleverd
tussen de waterdragers, de tuinslangen vol
verkwikkend vocht werden weer attri
buten waarvoor zelfs de favorieten een
extra wending maakten. En voor de rest
geloofde de karavaan het wel.

Want heus, tijdens de 176 km lange rit
van Toulouse naar Beziers, door de dorre
vlakten en langs de weelderige wijngaar
den, is beslist niets gebeurd dat de alge
mene lijn van deze Tour heeft verstoord.
De aanval van de Franse nationalen, door

Op het ogenblik dat de commissaris, in volslagen
duisternis naast de professor voortrijdend, uitriep „De
grond is anders!", begon de duisternis juist iets minder
duisternis te worden. „Ik zie lantaarns!" riep professor
Randou. „Onzin!" snaxiwde de angstige commissaris, „er
staan hier geen lantaarns, ik ken deze berg als mijn
tuin. Maar de grond - hee, zeg! - dat lijken wel lampen.
Grote God, dat moet een vliegtuig zijn!" „Onzin", zei de
professor weinig origineel, „ze staan stil! Ik wou dal
we nu toch maar konden stoppen". Zijn wens werd
prompt verhoord. Hun vaart minderde tot volkomen
stilstand en stijf stapten de mannen af- De grote hon
den drukten zich angstig tegen hen aan. ,,'t Wordt lich
ter", zei Bizet met gedempte stem. „Zeg, het zijn lan
taarns en er komen er steeds meer. Maar dat is krank
zinnig. Gisteren was hier nog niet eens een petroleum
lamp!"

Terwijl het heel langzaam lichter werd, bleven de
mannen minuten lang zwijgend staan, hun ogen tra
nend van inspanning. De commissaris wreef met zijn
voet langs de grond. „Professor", fluisterde hij, „die
grond is als een spiegel, geen steentje, geen bobbeltje.
Dit kan de Galibier niet zijn, die is net zo ruw als een
denappel!"

„Commissaris, doe mij nu één genoegen en bewaar je
nuchtere verstand. Tovenarij bestaat niet. Straks zeg je
me nog dat je je vader bent. Maar die lantaarns, die-".
En op dit moment gloeiden zij aan als echte booglampen
langs een verkeersweg. Zij wierpen hun schijnsel langs
de gladde, glasachtige wanden en op het wegdek van
hetzelfde materiaal. „God sta me bij!" hijgde de com
missaris, „Randou, we, het, we zitten in een tunnel!"
In zijn zelfbeheersing was professor Randou op dat
moment een groot man. „Een tunnel", zei hij ineens

bijna speels, „kijk dat is iets nieuws in de Galibier".

„Het kan niet", zei commissaris Bizet met benepen
stem. ,,'t Spijt mij, professor, maar ik lijd aan waan
voorstellingen. Misschien is het niet nodig, dat ik het u
zeg, want misschien staat u daar niet eens. Misschien
lig ik in mijn bed en bent u een verpleger. Misschien
heb ik hier geen fiets in mijn hand, maar een spijl van
een bed. Misschien ben ik geen commissaris van politie.
Nu ik hier in een tunnel in de Galibier zit, geloof ik
niets meer. Best mogelijk, dat ik net uit een gesticht
ontsnapt ben en nu op een besneeuwde grafsteen aan
longontsteking lig te sterven. Best mogelijk, dat dat
daar helemaal geen hond is. Illustrerend maakte hij
een voetbeweging naar een bloedhond. Deze begreep
het verkeerd en beet door „Waaau!" schreeuwde de
commissaris. „Stil toch" zei Randou. „Ik hoor iets!"

Bidot reeds voorspeld voor de Pyreneeën,
bleef uit, eenvoudig omdat de tricolores
enkele renners in hun rijen hadden van
wie geen enkele krachtsinspanning kon
worden gevergd.

Aanval

De renners bleven trouw bijeen in het
peloton. Zelfs Louison Bobet kon twee
keer afstappen voor een handeling, die
Charly Gaul het vorig jaar de eindzege
van de Ronde van Italië kostte. En Dar
rigade liet zich enkele keren afzakken om
eens gezellig met de journalisten in de
volgauto's te babbelen.

Pas na de ravitaillering in Carcassonne
(90 km) was er voor Goddet aanleiding om
de rode vlag uit zijn wagen te steken, het
teken, dat de slag was begonnen. De regio
naal Morvan sprong weg, maar onmiddel
lijk kleefden enkele Italianen aan zijn
wiel. Maar het peloton liet hen niet ver
komen.

Tenslotte waagden Dacquay en Baffi hun
kans en zowaar de hoofdmacht liet hen
gaan. Het verschil werd vijftien seconden
en lange tijd zag het er naar uit dat de
voorsprong niet groter zou worden, maar
de hoofdmacht had geen belangen bij de
vluchtelingen en de voorsprong groeide
steeds duidelijker. Anderhalve minuut,

drie minuten entenslotte zes minuten.

Walkowiak en de regionaal Varnajo wer
den uiteindelijk de dupe van de tempo
verhoging, die het peloton plichtmatig in
zette. Op een klein heuveltje temidden
van de gele verdorde aarde verloren zij het
contact met het peloton en vielen steeds
verder terug.

Herstel

Graczyk greep de kans om zich te revan
cheren voor de nederlaag in de Pyreneeën.
De positie van Graczyk in het puntenklas
sement werd langzamerhand ernstig be
dreigd door Bauvin en de snelle sprinter
Darrigade. Maar nu, in een vlakke etappe,
wenste hij geen risico te nemen. Vijftig
km voor de finish ontvluchtte hij in gezel
schap van Busto en Nascombene, die de
Italiaanse zege in het dagploegenklasse-
ment veilig wilden stellen.

Hij had geluk, het peloton reageerde
niet. Deze groep van drie renners bleef
voortdurend tussen de kopgroep en het
peloton, met als gevolg, dat Graczyk zijn
groene trui van het puntenklassement,
dagelijkse rente 50.000 franks, weer voor
enige tijd stevig om zijn schouders deed.
Want tijdens het gedrang op de baan in
Beziers kwam Bauvin ten val, terwijl
Darrigade als 29ste eindigde. De eerzuch
tige Franse nationaal verloor dus 26 pun
ten en dat kon tenslotte wel eens beslis
send zijn voor het lot van de groene trui.

Wim van Est bereikte de eindstreep dui
delijk als zesde. Om de een of andere on
naspeurlijke reden (hij zou in het gedrang
hebben geduwd) werd hy echter gedeklas
seerd tot de 70ste plaats. Goldschmidt, be
ducht voor de financiën van de Nelux-
ploeg, zal ongetwijfeld protesteren.
Moeilijke rit

Wij zijn in de rit van Toulouse naar Be
ziers over de gloeiend hete, schaduwloze
wegen lange tijd bang geweest nog een
Nederlander te zien uitvallen. Piet de
Jongh had slecht geslapen. Zijn darmen
waren van streek en in zijn hotel in Tou
louse had hij de nacht meer zittend dan
liggend doorgebracht. Met de hoge tempe
ratuur en de onvermijdelijke dorst vrees
den wij het ergste, maar Piet de Jongh
is een harde doorbijter en hij bofte boven
dien, dat het peloton er deze dag een wan
delrit van maakte. Hij haalde in het pelo
ton met alle Nederlanders en Luxembur
gers de finish in Beziers. Maar hij was op,
totaal leeggereden en uitgeput.