EEN OMWENTELING TEWEEGGEBRACHT
Schildwacht in de poort van
Afrika thans overmeesterd
Cyprus balanceert op de
rand van burgeroorlog
Vijftig jaar geleden
op vakantie...
Een revolutie die nog
onzeker is over haar
eisen doeleinden
3
amerika 1958 DE TELEVISIE HEEFT
V.S. negeren „ultimatum"
van Peking
A lies aangepast
LONDEN MACHTELOOS
Geen kijkgeld
de
<^Pra.atótcsl
Uit Haarlems Dagblad
van 15 juli 1908
D IS D A Li 15 JULI 1958
Sedert Henry Ford meer dan een halve eeuw geleden de automobiel in
Affiprika populair begon te makenheeft geen enkele uitvinding een grotere
invloed op de Amerikaanse levenswijze gehad dan de televisie. De vervanging
van paard-en-wagen door de auto heeft indertijd tot gevolg gehad, dat de
plattelandsbevolking in 't bijzonder die ,van de toen uiterst dun bevolkte
staten in het Midden-Westen, Noordwestenen Zuidwesten uit haar maat
schappelijk isolement werd verlost, hetgeen een nieuwe trek naar die gebieden
tot gevolg heeft gehad. Nu heeft de televisie de plattelandsbevolking in alle
delen van de V. S. ook uit haar geestelijk en cultureel isolement verlost, en er
zijn al tekenen die er op wijzen, dat deze jongste ontwikkeling eveneens gaat
leiden tot een bevolkingsverplaatsing uit de grote steden naar „buiten".
Om zich goed te kunnen voorstellen,
welk een omwenteling hier in enkele ja
ren tot stand is gekomen, diene men te
bedenken dat 65 percent van alle land
bouwbedrijven in de V.S. in 1940 nog ver
stoken waren van elektrische stroom. Dat
wil dus zeggen dat er, nog slechts 18 jaar
geleden, ongeveer drie-en-een-half mil
joen Amerikaanse boerderijen waren, die
het zonder elektrisch licht moesten stel
len en waar dus ook van radio geen spra
ke kon zijn. Deze achterlijkheid sproot
voort uit de enorme afstanden, die Ame
rikaanse landbouwondernemingen vaak
scheiden van het dichtstbij gelegen
plaatsje van ook maar enige betekenis,
waardoor uitbreiding der elektriciteitsnet
ten tot al die boerderijen een ongelooflijk
kostbare zaak werd. De regering van
Franklin D. Roosevelt heeft tijdens de
eerste ambtsperiode van deze president 'n
grandioos „plan voor landelijke elektrifi
catie" uitgewerkt (waarover onze landge
noot Joris Ivens toen in opdracht van die
regering een interessante documentaire
film heeft gemaakt) en dankzij dat plan
zijn nu ongeveer 96 percent van alle land
bouwbedrijven in het- land van elektrische
stroom voorzien. En elektrische stroom,
dat betekende in de jaren na 1940 niet
slechts elektrisch licht, maar ook: elek
trische waterpompen, elektrische maal- en
koelmachines, elektrische melkerij-appa-
raten, en bovendien.radio. Maar nauwe
lijks vijf jaar later betekende het ook:
televisie, en dus de mogelijkheid voor
(niet alle, maar toch wel zeer vele) land
bouwersgezinnen op de eenzame prairies
van Utah of op de eindeloze schaapswei
den van Montana om in hun eigen huis
kamer de grootste acteurs en actrices van
het Amerikaanse toneel, de vermaardste
komieken van het Amerikaanse variété te
zien optreden en de belangrijkste sport
evenementen gade te slaan. Men moet zich
zoor ogen houden hoe volkomen van het
zrote-stads-leven afgesloten deze mensen
tot dat ogenblik hadden geleefd, om te be
seffen welk een revolutie in hun bestaan
de komst van de televisie heeft gebracht
Waarschijnlijk moet deze wonderbaar
lijk snelle overgang van het tijdperk der
petroleumlampen naar dat van het overal-
zelf-bij-zijn op die miljoenen vierkante ki
lometers van het Amerikaanse platteland
danook wel beschouwd worden als een der
voornaamste factoren van de triomf, wel
de televisie in da. V.S. ten deel is ge
vallen. Zeker, ook in de steden was de
,.t.v." van meet af aan een succes, maar
voor de stadsbevolking voorzag ze niet
:n een zo elementaire behoefte als voor
die van het platteland, die plotseling en
onverwachts de deuren van een geheel
nieuwe wereld voor zich zag opengaan.
Pas enige tijd na de oorlog, toen de elek
tronische industrieën zich dus niet meer
voornamelijk met de produktie van mili
taire apparaten behoefden bezig te hou
den, begonnen de eerste televisie-toestel
len in de winkels te verschijnen; drie jaar
geleden waren er in 't land 32 mil joen van
die toestellen in gebruik! En op het ogen
blik schat men het totaal op circa 60 mil
joen... (waaronder reeds ongeveer een
half miljoen toestellen voor kleurentele
visie).
Het aantal televisie-zendstations kan nog
in de verste verte niet op tegen dat van
de radio-zenders, dat meer dan driedui
zend bedraagt (afgezien van enige hon
derdduizenden amateur-zenders). Toch
zijn er al ongeveer 500 televisie-zenders,
cd enkele uitzonderingen na alle in dienst
van de commerciële televisie. Zeer vele
van deze zenders zijn zakelijk met elkaar
verbonden tot landelijke organisaties (de
zogenaamde „nation-wide networks") die
dikwijls programma's van uitzonderlijke
betekenis voor al hun zendstations tege-
i jk kunnen contracteren natuurlijk met
i daarbij behorende reclame. Maar daar
naast hebben ook de zenders, die tot een
«network" behoren, elk een afzonderlijke
bak in het verzorgen van régionale pro
gramma's, gewoonlijk in combinatie met
regionale reclame-campagnes. Dit gehele
systeem van organisatie is vrijwel ana-
Hog aan dat van de radio; beide indus
trieën, met inbegrip van de bijbehorende
toestellenproduktie en zenderbouw, zijn
trouwens voor een heel groot deel in de-
'ifde handen. Maar hoewel 't aantal luis
teraars nog altijd groter is dan het aantal
hijkers (er zijn tussen de 120 en de 130
miljoen radiotoestellen in gebruik), heeft
televisie in commercieel opzicht de ra
dio volkomen overvleugeld en hebben de
op dit gebied oppermachtige Amerikaan
ss reclamebureaus de radio die tien
Har geleden nog als het reclame-orgaan
WASHINGTON (UPI) De Verenigde
aten zullen het Chinese verzoek, de Ge-
Tfse besprekingen over de vrijlating van
merikanen die in China worden gevangen
Thouden te hervatten, naast zich neer-
Tien, zo is hier bekendgemaakt. Peking
orzficht de V.S. op 1 juli in een nota
o het karakter van een ultimatum droeg
de besprekingen voor 15 juli te her-
Aten. Deze besprekingen werden in de
cember 1957 afgebroken.
Het Amerikaanse ministerie van Buiten
landse Zaken bereidt thans een memoran
dum voor, waarin wordt voorgesteld de
besprekingen in Warschau te heropenen.
bij uitstek werd beschouwd nu een
tweede- of derde-rangs positie toebedeeld.
De reclame-koningen verklaren dit door,
aan de hand van duizend-en-een markt
analyses en onderzoeken volgens het
steekproef-systeem, te betogen dat de ge
middelde Amerikaan met veel intensieve
re belangstelling een t.v.-programma dan
een radio-programma volgt aangezien
hij... „het geduld niet meer kan opbren
gen, naar iets te luisteren zonder er ook
iets bij te zien"! (Componisten van ern
stige muziek mogen het zich voor gezegd
houden.)
Hoe intensief die belangstelling voor de
televisie-programma's is, kan men onge
veer afmeten aan het feit, dat tal van
Amerikaanse industrieën de goede burge
rij zulke dingen proberen te verkopen als
„t.v.-meubelen", „t.v.-kleding" en „t.v.-
maaltijden". De „t.v.-meubelen" hebben
niets te maken met televisie-toestellen en
tafeltjes, waarop men die neerzet, maar
bestaan vooi-namelijk uit gemakkelijke
stoelen die niet teveel plaats innemen en
waarop men urenlang naar het televisie
scherm kan zitten staren zonder stijf te
worden; de „t.v.-kleding" moet daarbij
tot het grootst mogelijke lichamelijke com
fort bijdragen; en de „t.v.-maaltijden"
die de kruidenier kant en klaar, met saus
je en toetje en al, voor u uit zijn ijskast
haalt, moeten het de huisvrouw mogelijk
maken, ook de namiddag-programma's te
volgen zonder door keukenplichten te wor
den weggeroepen. Onder deze omstandig
heden is het niet meer zo verwonderlijk,
dat er al wordt gesproken van een nieuwe
trek der stadsbevolking naar buiten: men
heeft nu immers veel minder behoefte dan
vroeger aan schouwburg of bioscoop en
men kan dus van de genoegens van het
buitenleven genieten zonder dat men veel
van de grote-stads-genoegens behoeft te
ontberen.
De invloed van deze gang van zaken op
schouwburg en bioscoop is duidelijk te
merken, vooral in New York. Het aantal
schouwburgen wordt daar als 't ware zien
derogen kleiner, want het ene theater na
het andere wordt daar gekocht of gehuurd
door de „networks" of door kleinere maat
schappijen, om voortaan dienst te doen
als televisie-studio's. Afgezien van een
handvol heel kleine avantgarde-theatcrtjes
zijn er in New York nog maar ruim twin
tig schouwburgen in bedrijf, of minder
dan de helft van het vooroorlogse aantal.
Dat de meeste van die schouwburgen ge
regeld stampvol zijn, bewijst op zichzelf
niets ten aanzien van de televisie, want
die twee dozijn schouwburgen zijn be
stemd voor een bevolking bijna zo groot
als die van heel Nederland, en bovendien
wordt een zeer aanzienlijk deel van het
New Yorkse schouwburgpubliek steevast
door met zijn vrouw, Lucille Ball, in „t.v.
shows" op te treden, maar vooral door de
kleinere filmstudio's van Hollywood te hu
ren (later ook te kopen) en ze voor het op
nemen van televisiefilms te verhuren. Op
die persconferentie kondigde Arnaz aan,
dat hij een contract met een der „net
works" had gesloten voor het produceren
van 48 amusementsprogramma's elk van
een uur, tegen de prijs van een kwart mil
joen dollar per stuk. Al dit geld, plus een
flinke winstmarge voor de maatschappij,
die de zenders exploiteert, moet natuurlijk
uiteindelijk worden opgebracht door een
firma die vóór, na en tijdens zo'n program
ma haar produkten wil adverteren, want
van kijkgeld heeft men in Amerika tot dus
ver nooit gehoord.
„Tot dusver", want het zou wel eens
kunnen gebeuren, dat daar binnen afzien
bare tijd verandering in komt. Niet dat de
regering overweegt, van de bezitters van
televisie-toestellen een vaste heffing te
eisen, zoals dat in Nederland gebeurt; de
plannen, die men in de V.S. heeft, zijn van
heel andere aard. Er is namelijk een
systeem in voorbereiding, dat het mogelijk
zou maken, bepaalde programma's te ver
tonen uitsluitend voor die kijkers, die er
voor willen betalen. In de praktijk zou dit
hierop neerkomen dat men een zeker be
drag (bij voorbeeld een dollar) in munten
in de gleuf van een per draad met een
zendstation verbonden televisietoestel
zou moeten werpen om contact met die
zender te krijgen en zo een programma te
ontvangen, dat langs draadloze weg niet
op te vangen zou zijn. In Hollywood stelt
men zich voor „premières" van zeer be
langrijke of zeer groot opgezette films op
deze manier voor het televisie-publiek te
geven alvorens ze in de bioscopen te zien
zouden zijn en men meent, dat zeker één
op de vier Amerikaanse televisie-kijkers
daar wel een dollar voor over zou hebben.
Bij de huidige stand van 60 miljoen t.v.-
toestellen zou dit dus een bruto opbrengst
van 15 miljoen dollar voor één uitzending
betekenen, hetgeen in de meeste gevallen
al het veelvoudige van de kostprijs van de
film zou zijn. En dit nog voordat de film
in de normale roulatie komt! Een speciale
attractie voor de kijkers zou hierbij nog
zijn, dat deze bijzondere uitzendingen
niet zouden worden onderbroken (en dus
bedorven) door reclame.
Op het ogenblik worden er met dit
systeem, zonder dat er veel ruchtbaar
heid aan wordt gegeven, al proeven geno
men in enkele kleine plaatsen, waar voor
dit doel een tijdelijke draadverbinding tus
sen toestellen en zendstation tot stand is
gebracht. Over de resultaten van die proe
ven is uiteraard nog weinig of niets be
kend. Maar het lijkt wel zeker dat, als zij
slagen en als het systeem werkelijk in het
hele land wordt toegepast, de aard van de
Amerikaanse televisie weldra belangrijk
zal veranderen, al was het alleen maar
omdat de macht van de reclame-bureaus
en van de reclame-makende firma's over
haar programma's en over ieder, die aan
die programma's medewerkt, dan aan
zienlijk zou worden verminderd. In welke
richting de Amerikaanse televisie zich zal
ontwikkelen als zij er inderdaad in slaagt,
zich aan die greep van de reclame te ont
worstelen, is een vraag waarover thans in
de twee amusementscentra van de V.S.
in Hollywood en New York zo fel wordt
gedebatteerd als over weinig andere on
derwerpen.
Simon Koster
Advertentie
De televisie-ontvanger is een nieuw massaprodukt geworden, dat aan de lopende
band wordt gefabriceerd en bij duizenden zijn weg vindt naar verbruikers. Het is
echter een massaprodukt dat een enorme betekenis voor de geestelijke ontwikke
ling heeft en als zodanig kan worden gerangschikt onder de cultuurbeïnvloedende
factoren, die door de techniek tot gelding zijn gebracht.
(Van onze correspondent in Londen)
De gebeurtenissen in Irak zijn minstens
zo ernstig als de Suez-crisis. Toen dacht
men nog iets te kunnen ondernemen.
Thans heerst het verlammende gevoel
dat het Nabije-Oosten in zijn geheel bezig
is het Westen te ontglippen. Hoewel de
Britten nauwer dan anderen bij Irak be
trokken zijn het Bagdad-pact was een
Brits denkbeeld kan in de gegeven om
standigheden nauwelijks enig Brits initia
tief worden verwacht. Het is zelfs de vraag
of dit niet de genadeslag is voor de Britse
invloed in het Nabije Oosten. Londen
wacht op Washington, maar het is twijfel
achtig of dit iets kan doen. Militair ingrij
pen Ujkt voorshands onwaarschijnlijk, om
dat ook hier weer strikt genomen van een
Interne aangelegenheid sprake is, al be
seft men dat Nasser er eveneens achter
zit, dat op hem de donkere schaduw valt
van Kroesjtsjev. In Engelse politieke krin
gen is men natuurlijk zeer bezorgd over
dit wankelen van het enige belangrijke
westelijke steunpunt in de Arabische we
reld en de bedreiging van het westelijke
defensie-systeem in dit gebied, maar voor
al over het ontbreken van een gemeen
schappelijke westelijke politiek.
Na Suez heeft het Westen, zo stelt men
hier met verbittering vast, zijn kansen la
ten voorbij gaan. Het is de vraag of het
Bagdad-pact deze klap kan overleven. In
elk geval is het reeds ernstig ondermijnd.
Over de olie maakt men zich minder be
zorgd, omdat er anders dan tijdens de Suez-
crisis thans een overvloed, ook van tan
kers is. Wat dit betreft is er geen reden
tot wanhoop. Men is ook verstoord over
het feit, dat de westelijke diplomatie blijk
baar geen lucht van de op handen zijnde
staatsgreep had gekregen. Indien dit zo is,
dan werken de voelhorens van het Westen
nog slechter dan ten tijde van de Suez-
crisis. Een Engelse ingenieur, die gister
ochtend vroeg Bagdad per vliegtuig had
verlaten en inmiddels in Londen is aange
komen, verklaarde niets bijzonders in de
stad te hebben opgemerkt. Alles was, toen
hij vertrok, rustig en vreedzaam.
In Irak was de Britse invloed nog altijd
aanzienlijk. Indien Irak definitief verloren
gaat, betekent dit een belangrijke ver
zwakking van het Pact, dat een dijk wilde
vormen tegen verder opdringen van de
Russen naar de Perzische Golf en voor
al ook beschouwd moest worden als een
schildwacht aan de poort van Afrika.
Treuzelende heersers
Al kwamen de gebeurtenissen in Irak
als een verrassing, ingewijden zijn er niet
verbaasd over. Want het was natuurlijk
bekend, dat evenals in de andere Arabi
sche landen vooral de jongeren sterke re
publikeinse neigingen vertoonden, omdat
zij de monarchie als een hinderpaal voor
sociale vooruitgang beschouwden. De kri
tiek, die ook Londen heeft, is dat de heer
sers van Irak te lang hebben getreuzeld
met het verzetten van de bakens en dat
zij de jonge generatie te weinig kansen
gaven om deel te nemen aan het landsbe
gevormd door toeristen en andere men
sen van buiten de stad.
De concurrentie, die de bioscopen van
de televisie ondervinden, wordt in niet
geringe mate opgeheven door het profijt,
dat Hollywood trekt van het verhuren van
oude films aan televisie-zendstations. Wel
ke bedragen daarmee gemoeid zijn, kon
ik tijdens mijn verblijf in Hollywood con
stateren, toen ik bij Twentieth Century-
Fox hoorde dat deze maatschappij de te
levisie-vertoningsrechten van 390 van
haar oude films (de nieuwste dateerde
van 1947) aan een t.v.-filmverhuurkantoor
had verkocht voor het aardige bedrag van
dertig miljoen dollar plus de helft van de
aandelen in het verhuurkantoor!
De bedragen, welke de exploitanten van
Amerikaanse televisie-zenders, en natuur
lijk vooral die van de „nation-wide net
works", besteden aan hun programma's,
zijn trouwens in 't algemeen wel geschikt
om de produktieleiders van onze minia
tuur televisie-studiootjes in Bussum met
stomheid te slaan. Het was eveneens tij
dens mijn verblijf in Hollywood, dat Desi
Arnaz, die kort na de oorlog uit Mexico
in de filmstad aankwam met niet veel
meer dan een smoking en een paar jazz-
instrumenten, een persconferentie hield
waarop de hele Californische pers en zelfs
een deel van de New Yorkse vertegen
woordigd was.
Want Desi Arnaz is in minder dan tien
jaar televisie-magnaat geworden, deels
mmmmmmmmrnm
1
stuur. Al volgen de rebellen blijkbaar thans
Nasser's techniek, het behoeft volgens
Irak-kenners niet te betekenen, dat de
staatsgreep rechtstreeks van Egypte is uit
gegaan. Maar het is waarschijnlijk dat de
opstandelingen zich als zij slagen tot Nas
ser zullen wenden, aangezien er in Irak
geen figuur schijnt te zijn van Nasser's
kaliber. In elk geval zijn de rebellenlei
ders gezien de stemming in het land ge
dwongen de Verenigde Arabische Repu
bliek als ideaal hoog te houden. Indien de
staatsgreep lukt is Nasser in elk geval de
overwinnaar!
De politieke reden tot de opstand schijnt
klemmender dan de economische, want
er heerst in Irak minder ontevredenheid
dan in de andere Arabische landen. De
olieopbrengst, waarvan Irak vijftig per
cent ontving, kwam voor 70 percent ten
goede aan beleggingen en sociale maatre
gelen, waardoor er op allerlei gebied voor
uitgang werd geboekt en de levensstan
daard steeg. In de Irak Petroleum Maat
schappij in Lenden wordt voor de
helft geparticipieerd door British pe
troleum en de Royal Dutch Shell
(half Engels half Nederlands) en voor de
andere helft door Amerikaanse en Franse
oliemaatschappijen. Irak, dat jaarlijks 35
miljoen ton ruwe olie produceert, is een
van de vier grote olieproducerende gebie
den in het Nabije Oosten. Het nog onaan
geboorde potentieel is nog groter. Hoewel
het niet allemaal Britse olie is, is het wel
sterling-olie.
Belangen in Koeweit
Het Britse kapitaal in Irak, dat thans ge
vaar loopt evenals het Nederlandse, Fran
se en Amerikaanse, is formidabel. Men
gelooft echter niet dat de opstandelingen
in Mossadeqs oorspronkelijke fout zullen
vervallen door het Westen geheel uit de
olievelden te verdrijven. Maar tot nationa
lisatie zal het vrij zeker komen. Engeland
dekt zijn oliebehoeften voornamelijk in
Koeweit, waarvan het vijf maal zoveel be
trekt als van Irak. Of de sheikdommen en
Saoedie Arabië in de zuiging van de revo
lutie zullen worden meegesleept, als Irak
omvalt, is op 't ogenblik een andere bezorg
de vraag. Maar ongeruster maakt men
zich in Londen over het op zijn grondves-
Zeepkist
Op mijn kamer in het Londense hotel lag
een brief van Bram, waarin hij meldde:
„Ik zit al een week moederziel alleen in
Birmingham en ik hoorde, dat jij dito in
Londen huist. Daarom lijkt het me wel
gezellig om je in het weekend op te zoe
ken.
Een aardig idee, vond ik. Want al is
Bram een jongen, die een onverwoestbaar
geloof in zichzelf heeft en dat niet onder
stoelen of banken steekt, zo'n Engelse zon
dag in je eentje ombrengen is óók niet
alles
Mijn hotel lag in de buurt van Hyde
Park en kenners van de Londense folklore
zullen begrijpen, dat wij die zondag koers
zetten naar Marble Arch, waar talloze
zeepkist-redenaars voortdurend trachten
de wereld te verbeteren zonder je de in
druk te schenken, dat ze met zichzelf be
gonnen zijn. Het is overigens wel een schil
derachtig schouwspel, die met vlaggen,
borden en spandoeken uitgeruste stand
werkers waarvan er vele op de m.arkt
geen gek figuur zouden slaan als ze er
scheermesjes of laxeerpillen verkochten in
plaats van hooggestemde idealen, bittere
critiek of beloften voor de eeuwige zalig
heid.
Toen we er arriveerden stond een groot
aantal toehoorders geschaard om een Ierse
rebel met vuurrode kuif, die een onbe
schaamd, maar m.et kurkdroge humor ver
sierd verslag gaf van zijn verblijf in de
vele gevangenissen waarin hij successieve
lijk terecht was gekomen. Het Engelse pu
bliek beloonde hem af en toe met een
vriendelijk applausje tot er opeens een
keurig heertje met witte sik naar voren
trad en zeer luid zei:
„U bent gek, meneer!"
De Ier zweeg precies drie seconden. Toen
antwoordde hij, allerminst beledigd: „Dat
is onmogelijk, meneer. U weet toch, dat
gekken geen gevoel voor humor heb
ben.
Luide bijval van de omstanders. De sik
dacht even na, toen zei hij ernstig: „U hebt
volkomen gelijk, meneer". Zo gaat dat daar
in Engeland. Geen wit vertrokken gezich
ten, geen wijsvinger die ritmisch tegen het
voorhoofd tikt. Daardoor kon ook Bram
zich ongestraft overgeven aan vurige de
batten met de soapbox-orators en tenslotte
beklom hij zelfs de zeepkist van een zacht
zinnige, broodmagere wereldhervormer, die
wel tvat onthutst moest toezien hoe zijn
opvolger, als de Great Dictator zélf, boven
de menigte torende en zijn, niet altijd
accentloze volzinnen over het voetlicht
bracht
Toen ik hem eindelijk in een taxi naar
het station gewerkt had- zei hij schor m.aar
uiterst voldaan: „Gezellig geweest, kerel.
Goed idee van me, hè? Om even over te
wippen.
Op de terugweg naar het hotel bedacht
ik, dat wij in Holland toch eigenlijk slecht
bedeeld zijn. Geen speelzalen, geen voet
balpool, neen wedrennen en zelfs geen
zeepkistjes in de Haarlemmerhout. Zou
daar niet iets aan te doen zijn? Want het
lijkt me énig om des zondags naar de Dreef
te wandelen en daar, op een solide zeep
kist, onze eigen Godfried Bomans aan te
treffen, gesierd met bakkebaarden en hoge
hoed. Terwijl hij een vlammend pleidooi
houdt voor het invoeren van een jaarlijk
se Hildebrand-week. Compleet met dili
gences, verguldpartijen en een trekschuit
in de Leidsevaart.
Het is alleen te hopen, dat de Haarlem-
uiers in dat geval hun rottinkjes thuis
laten. Want zo beleefd als die Engelsen
zijn we hier nu ook weer niet
Am. de Vita
ten trillende Jordanië. Perzië dreigt ach
ter de Nasser-linie te worden geïsoleerd.
Voor Israel zien de dingen er somber uit.
Wat Nasser betreft kan worden opge
merkt, dat hij, indien het nieuws uit Bag
dad juist is, zijn doel bereikt heeft zonder
zich geheel aan de Russen te binden. Mo
gelijk zal hij thans in staat zijn om zijn in
vloed te versterken niet met het geld uit
Moskou, maar door chantage tegen het
Westen. Na Suez hebben Engeland en de
Verenigde Staten hun kansen voorbij laten
gaan om Nasser tot rede te dwingen.
Er zijn nog niet veel auto's met televisie uitgerust, doch men mag aannemen dat
ook deze toepassing in de toekomst een ontwikkeling zal ondergaan, die de
televisie zal populariseren en tot gemeengoed zal maken, zoals ook de radio tot
een algemeen gebruiksartikel in allerlei omstandigheden is geworden. Op de foto
ziet men een verslaggever van UPI, die een druk gebruik maakt van zijn televisie
toestel, dat een scherm heeft op het dashboard en waarvan de antenne op de
achterbumper is gemonteerd.
ANKARA (UPI) Turkye heeft maan
dagavond by de Britse regering een in
krachtige termen vervat protest ingediend
tegen nieuwe moordpartijen op Turkse
Cyprioten gedurende de laatste 24 uur. In
de nota wordt gezegd, dat Turkije niet
werkeloos kan toezien by de „partijdige"
houding van Engeland. Turkye is bereid,
maatregelen ter bescherming van de Turk
se bevolking op Cyprus te nemen, indien
de Britse regering niet in staat is zulks
te doen.
De Britse gouverneur van Cyprus, Sir
Hugh Foot, heeft maandagavond in een
radiorede verklaard, dat de autoriteiten
niet zullen aarzelen af te rekenen met
iedereen die krankzinnig genoeg is om
Cyprus in een burgeroorlog te willen stor
ten".
Nieuwe terreuracties
NICOSIA (Reuter) Ondanks drastische
veiligheidsmaatregelen die het openbare
leven op Cyprus vrijwel tot stilstand heb
ben gebracht, zijn maandag bij aanslagen
op het eiland toch nog vier mensen gedood.
Gouverneur Foot had, zoals gisteren ge
meld is, zondag een uitgaansverbod afge
kondigd om een eind te maken aan de
gewelddaden die de vorige week 33 men
senlevens hebben geëist. Doch tijdens de
korte perioden dat de mensen maandag ge
legenheid kregen om boodschappen te doen,
zijn opnieuw aanslagen gepleegd.
De leiders van de Turkse en de Griekse
gemeenschappen op het eiland hebben
maandag overleg gepleegd met gouverneur
Foot. De Grieks-Cyprische burgemeesters
van het eiland hebben de gouverneur
maandag gevraagd de verbannen leider der
Grieks-Orthodoxe kerk, aartsbisschop Ma-
karios, zo spoedig mogelijk naar Cyprus
terug te laten keren.
„Ontbindt de Turkse politie"
(Reuter) De burgemeesters verzochten
Foot voorts, de inheemse politie, die bijna
geheel uit Turken bestaat, te ontbinden,
omdat deze politiemannen verantwoorde
lijk voor „terroristische acties tegen Grie
ken" zouden zijn. De burgemeesters pro
testeerden tegen de „schandalige bevoor
rechting" van de Turken door de Britse
veiligheidstroepen. Zij deelden de gouver
neur mee, dat het naar hun mening geen
zin zou hebben, opnieuw bijeen te komen,
als hij niet op hun verzoeken kon ingaan.
Volgens waarnemers zouden er zonder
de uitgebreide veiligheidsmaatregelen van
de dertigduizend Britse militairen en po
litiemannen op het eiland waarschijnlijk
tientallen doden zijn gevallen door wraak
oefeningen van de ene bevolkingsgroep
tegen de andere.
In Limassol brak maandag brand uit in
een houtopslagplaats van een Griek, terwijl
in Lefka, ten westen van Nicosia een wo
ning van een Griek afbrandde. In de afge
lopen nacht werd brand gesticht in 25
Turkse huizen in het dorp Arnadhi.
DEN HAAG. Uit het voorloopige
verslag der Eerste Kamer over de wij
ziging der Motor- en Rij wiel wet, waar
door de gemeentebesturen vrijheid
wordt gegeven, het snelheidsmaximum
voor automobielen en motorrijwielen in
de bebouwde kom tot 10 kilometers per
uur te beperken, blijkt wel, dat er ook
in onzen Senaat een meerderheid voor
dezen maatregel te vinden is, welke
reeds door de Tweede Kamer is goed
gekeurd. De tegenstanders zijn hier
door zeer teleurgesteld, want het rijden
met een automobiel of een motorfiets
zal hierdoor practisch onmogelijk wor
den gemaakt, aangezien men met een
rijtuig of een gewone fiets wel harder
dan 10 kilometers mag rijden!
