Hammarskjoeld slaat ijver der Amerikanen in UNO ijzig gade Protesten, maar geen actie van Labour-oppositie Bagdad haalde juichend zijn nieuwe president in Het weer van a.s. zondag f1000.- ►...dus bierweer! r Waarnemers hadden juist overal toegang gekregen ^Praatótoel NIVEA Van dag tot dag Nogmaals: schuld Britse troepen naar Jordanië Lloyd naar Washington voor spoedconferentie Nasser waarschuwt tegen agressie in Irak WIN Terugkomst 3 Proef met Jupiter-raket Ondanks bevelen van Junta terreur in Bagdad? &p de* Oudste twee prinsessen enkele dagen in Londen Saoedi-Arabië IMC0S l Voor vlug en veilig bruin worden ultra-olie Onthullingen over Franco's „justitie" Een protest van het JVV DONDERDAG 17 JULI 19.SS Een voorhistorische toestand op ver keersgebied heeft drie doden geëist: een onbewaakte overweg met volkomen onvol doend uitzicht bij Winterswijk, waar geen knipperlichten zijn aangebracht en waar de blauwe Diesels dagelijks voorbij snel len. Een Duitse personenwagen werd aan splinters gereden en de drie inzittenden verloren er het leven bij. Vreemdelingen, voor het eerst van hun leven wellicht ter plaatse, vertrouwend op de zorg van de Nederlandse overheid voor de veiligheid van het openbare verkeer, werden er door een uit het verborgene toesnellende geweldenaar neergeslagen en zullen waarschijnlijk niet meer de tijd hebben gehad, zich te verwonderen over dit verbazingwekkend gebrek aan respect voor mensenlevens. Drie doden tegelijk nu komen er mis schien knipperlichten. In Nederland is het blijkbaar niet mogelijk, gevaren vooruit te zien en te ondervangen. Zij moeten zich degelijk en ondubbelzinnig manifesteren en bewijzen, voordat men overgaat tot daden die uit hoofde van verantwoordelijkheid en functie vereist zijn. De N.S. zijn weliswaar al jaren bezig, on bewaakte overwegen van knipperinstalla ties te voorzien, waarbij uitgegaan wordt van verkeersintensiteit en urgentie. Het is zeker een kostbare voorziening, die daar om helaas in etappes geschiedt. Doch wat let een plaatselijke overheid, die het ge vaar dagelijks onder ogen heeft, de N.S. in een bepaald urgent geval een kostenver goeding aan te bieden in ruil voor een snelle voorziening? Het ongeluk bij Winterswijk vestigt er nogmaals de aandacht op, dat autoriteiten die laks en kortzichtig blijven onder welk argument ook, in een bepaald geval niet vrij te pleiten zijn van dood door schuld. Nogmaals moet ons van het hart, dat de rechter in dergelijke gevallen onmisken baar de taak heeft, deze schuld te beves tigen en openbaar te maken. NEW YORK, (Reuter) Ondanks de Amerikaanse voorspelling, dat de Veilig heidsraad woensdag zou stemmen over een door de Amerikaan Lodge ingediende resolutie, die strekt tot uitbreiding van de groep waarnemers van de UNO in Liba non tot een internationale politiemacht, is de zitting woensdag tot donderdagmiddag verdaagd om „een verdere gedachtenwis- seling" mogelijk te maken. Tot deze ver daging werd besloten, nadat de Zweedse vertegenwoordiger Jarring had meege deeld, dat volgens zijn regering de aanwe zigheid van Amerikaanse mariniers in Li banon het gewenst maakt de werkzaamhe den van de waarnemers te doen opschor ten. Jarring is de opsteller geweest van de resolutie, die heeft geleid tot vorming van een groep waarnemers van de UNO voor Libanon. Jarring behield zich woensdag het recht voor een resolutie hierover in te dienen. Secretaris-generaal Hammarskjoeld heeft een verklaring in de Veiligheidsraad afgelegd, waarin men vrijwel algemeen een houding jegens de Amerikaanse in menging las, die op zijn minst gezegd koel was. Kort voor de verdaging van de zitting zei Hammarskjoeld te verwachten, dat hij donderdag inlichtingen zou ontvangen, die een betere basis zullen bieden voor het be palen van de waarde van het werk van de groep. De Rus Sobolev verklaarde, dat aan vaarding van de Amerikaanse resolutie zou betekenen, dat de Veiligheidsraad medeverantwoordelijkheid draagt voor een verergering van de internationale toe stand en het nemen van een stap in de rich ting van een derde wereldoorlog, waar voor thans alleen de Verenigde Staten verantwoordelijk zijn. Volgens de Egyptenaar Loetfi verzoekt de voorzitter van het Libanese parlement, dat de Amerikaanse strijdkrachten onmid dellijk uit Libanon worden teruggetrok ken. De Japanner Matsoedaira zei, dat er veel ruimte is voor meningsverschil over de Amerikaanse landing in Libanon. Hij steunt het Amerikaanse voorstel, maar met reserves. (Reuter) Secretaris-generaal Ham marskjoeld heeft woensdag bij de hervat- 99 ting van het debat in de Veiligheidsraad over de Libanese kwestie meegedeeld, dat de waarnemersgroep van de UNO thans de gehele Libanese grens kan inspecteren. Dat zij dit had weten te bereiken op de dag van de landing der Amerikaanse mari niers noemde Hammarskjoeld volkomen toevallig, daar haar succes het logisch ge volg was van vroegere stappen. De secretaris-generaal was van oordeel dat de waarnemers nu geheel de hun toe bedeelde rol in het streven van de UNO kunnen vervullen. Hij hoopte dat „latere ontwikkelingen" geen terugslag zullen ge ven en dat de waarnemersgroep, „hoewel zij noch in het verleden noch waarschijn lijk in de toekomst het enige werktuig van de UNO ter bereiking van het algemene doel voorkoming van het binnenkomen van manschappen en wapens zal zijn, haar sleutelpositie zal behouden." Van een verzoek van de Libanese par lementsvoorzitter verklaarde Hammars kjoeld niets te weten. Loetfi zei hierop, dat hij de tekst van het telegram uit Cairo had gekregen. Volgens dit stuk sprak de kamervoorzitter als de leider van het eni ge gezagsorgaan van het Libanese volk. Hij verklaarde dat de veiligheid van de Amerikaanse burgers in Libanon nooit was bedreigd en dat daarmee het argu ment voor de landing was vervallen. Voorts noemde hij de gebeurtenissen in Libanon en Irak zuiver binnenlandse aan gelegenheden. Loetfi voegde hieraan toe, dat „delen van de Libanese strijdkrachten de beweging van Amerikaanse troepen bij Beiroet schenen te hinderen." Assemblee bijeen? Vervolgens las Sobolev de verklaring van de Sovjet-regering voor dat de „vei ligheidsraad en de Algemene Vergadering met de meeste spoed en met de grootste nadruk maatregelen moeten nemen om een eind aan de agressie te maken en de nationale onafhankelijkheid van de Ara bische landen, die het slachtoffer van een niet-uitgelokte aanval zijn, te handhaven". Deze verklaring werd gezien als een aan wijzing, dat de Russen wellicht om een buitengewone bijeenkomst van de Alge mene Vergadering zullen vragen. Sobolev zei dat de Sovjet-Unie een dringend be roep op de V.S. deed om „een einde aan de gewapende inmenging in de binnenland se aangelegenheden van de Arabische lan den te maken en hun troepen uit Libanon terug te trekken." CAPE CANAVERAL (UPI) Het Ame rikaanse leger heeft vanochtend een Jupi ter-raket voor middelbare afstanden ge lanceerd op de proefterreinen van Cape Canaveral. Volgens de eerste aanwijzin gen is de proef met het meer dan twintig meter lange projectiel geslaagd. Het projectiel werd gelanceerd om even na tien uur. Onmiddellijk zijn marine-een- heden in actie gekomen om te trachten de neus van de raket terug te vinden. BEIROET (UPI) Volgens niet-beves- tigde berichten uit Bagdad zijn bendes de afgelopen 48 uur zeer actief geweest in de Iraakse hoofdstad, ondanks een oproep van de Junta om de rust te bewaren. Zij zouden het hotel Nieuw-Bagdad hebben aangevallen en twee daarin aanwezige Amerikanen hebben vermoord. Reizigers uit Duitsland, Italianen en Japanners zou den zich in veiligheid hebben kunnen stel len door hun toevlucht te zoeken op het dak van het gebouw. De bendeleden zouden ook het gebouw van de Amerikaanse ambassade in Bag dad hebben willen aanvallen. Dit plan werd echter in de kiem gesmoord door militair ingrijpen. Een van de berichten maakte melding van het vermoorden van drie leden van de Junta. Zij zouden zijn doodgeslagen. Berichten uit Bagdad, die in Ankara zijn ontvangen, gewagen van plundering van de woningen van Iraakse leiders en een aantal rijke Irakezen tijdens de op stand. In de Iraakse hoofdstad zouden 250 mensen vermoord zijn. In een spoedzitting heeft het Britse ka binet zich vannacht beraden met de chefs van staven op de ontwikkelingen in het Nabije Oosten. De zitting vond plaats na een Lagerhuisdebat in de avonduren, waarin de regering bekendgemaakt had dat zij aan Jordanië troepen zal sturen zo dra koning Hoessein daarom zou verzoe ken. Staande de kabinetsvergadering kwam uit Jordanië het bericht van een Canadese radioverslaggever, dat Engelse troepen reeds in Jordanië zouden zijn aan gekomen. Dit bericht werd echter onmid dellijk door de regering tegengesproken. De minister van Buitenlandse Zaken Selwyn Lloyd ontbrak bij het nachtelijke overleg van de ministerraad. Hij was per vliegtuig onderweg naar Washington voor een spoedconferentie met zijn Amerikaan se en Canadese ambtgenoten. Selwyn Advertentie BAGDAD (Reuter) In het eerste tele gram, dat sedert de opstand rechtstreeks van Reuters correspondent in Bagdad is ontvangen, wordt verklaard, dat de „be vrijdingsbeweging" binnen enkele uren slaagde, nadat de beweging verscheidene weken lang zorgvuldig was voorbereid. Toen de operatie begon werden bliksem snel post- en telegraafkantoren, het radio station en bruggen bezet. Toen werd het paleis aangevallen, dat binnen enkele mi nuten in handen van de opstandelingen viel. De correspondent meldt voorts, dat de opstandelingentroepen in Bagdad thans weer in de kazernes zijn teruggetrokken, afgezien van wachtposten, die onder meer ambassades beschermen. De regeringsbu reaus hebben het werk hervat en de win kels zijn weer geopend, nadat zij dinsdag wegens een openbare vrije dag waren ge sloten. De correspondent deelt verder mee, dat de nieuwe president van de Iraakse repu bliek, generaal Nadjib al Roebal, woensdag bij zijn aankomst in Bagdad een grootse ontvangst kreeg. Hij kwam uit Djedda in Saoedi-Arabië, waar hij ambassadeur was. Meer dan 100.000 mensen juichten hem toe op de weg van het vliegveld van Bagdad naar het ministerie van Defensie. Hij was onder andere vergezeld van het hoofd van de Junta, Kassim. Engelsen, Fransen, Amerikanen en Ita lianen zijn weer aan het werk gegaan. Pre mier Kassim heeft onmiddellijk na zijn ambtsaanvaarding een oproep tot de be volking gericht in overeenstemming met de Arabische traditie zeer vriendschappe lijk en hartelijk te zijn tegenover de bui tenlanders, de „gasten van uw land". BAGDAD (Reuter) Radio-Bagdad heeft woensdag officieel meegedeeld, dat koning Feisal en kroonprins Abdoel Illah gedood zijn. Dit gebeurde toen de lijfwacht in het paleis verzet trachtte te bieden tegen het „bevrijdingsleger" dat het paleis wilde bezetten en beide mannen wilde arresteren. CAIRO (AFP) Agressie tegen Irak zal worden beschouwd als agressie tegen de Verenigde Arabische Republiek, aldus heeft president Nasser woensdag ver klaard. Dit wordt gemeld door radio- Cairo. Krachtens het Arabische verdrag voor gemeenschappelijke verdediging zal de V.A.R. de republiek Irak te hulp ko men, indien het laatstgenoemde land het slachtoffer van een aanval wordt, zo zei Nasser. Volgens de president is het duidelijk, dat de Amerikaanse regering de binnen landse revolutie in Libanon heeft gebruikt als voorwendsel voor haar ware bedoeling, namelijk bezetting van Libanon en bedrei- De prinsessen Beatrix en Irene hebben voensdag in Londen het huwelijk bijge woond van jkvr. Lydia Loudon, een Neder landse, met de Schotse edelman John Ste- wart-Clark. De prinsessen brengen op het ogenblik een particulier bezoek van enkele dagen aan de Engelse hoofdstad. ging van de onafhankelijke landen in het Nabije Oosten. CAIRO (AFP) Het Egyptische pers bureau voor het Nabije Oosten heeft uit Damascus bericht ontvangen, dat alle mi nisters van het kabinet-Noeri es Said in Irak zijn gearresteerd. CAIRO (UPI) Volgens het Egyptische blad „Al Ahram" heeft kroonprins Feisal van Saoedi-Arabië, de opvolger van ko ning Saoed, vandaag de minister van De fensie, Emid Fahad, uit Cairo teruggeroe pen naar Djedda, in verband met de si tuatie in het Nabije Oosten. De nieuwe Iraakse republiek is inmid dels erkend door Rusland, China, Joego slavië en Tsjechoslowakije. LONDEN (Reuter) Radio-Bagdad heeft woensdagavond verklaard, dat in de afgelopen twee dagen „grote demonstraties ter ondersteuning van de overwinning van het Iraakse volk" zijn gehouden in Nabloes en Irbid in Jordanië, alsmede in een aantal Jordaanse dorpen. Weerdlenst London seint: Komende dagen droog en warm met lange zonnige perioden Een service van d6 gezamenlijke brouwers van het beste Nederlandse bier. een reis van Win binnen 8 dagenl Schrijf op briefkaart hoeveel mm neerslag en hoeveel uur zonneschijn u voor a.s. zondag verwacht. Stuur aan 'Het bier is weer best', Postbus 2200, A'dam. Briefkaarten moeten uiterlijk vrijdag gepost zijn. Wié het dichtst komt bij meting De Bilt (gemeten te De Bilt) wint 1000 gulden vakantiereis. (Bij meer goede voorspellingen wordt deze prijs gedeeld. Beslissing van het C.B.K. Is bindend Correspondentie niet mogelijk). Bovendien zijn er 100 troostprijzen (doosjes bierglazen). Vorige zondag: 4.2 uur zon. 0.8 mm neerslag. Er waren 4 prijs winnaars onder wie de prijs gelijk is verdeeld. WAT IS IMCOS? International Meteorological Consultant Services: weerkundigen, die het weer voor de geallièerde operaties voorspelden. VAN ONZE REIZENDE ROELAND Scheveningen - Naar verluidt was het Holland Festival tevens het Festival van het Beste Bier. Buitenlandse Kunstenaars genoten van deze nationale 'meesterwerkjes achter glas I' BIER IS BEST VOOR BEIOEN Hij: 'Hoe vind je die voorspellingen van de IMCOS 2' Zij'Eén ding hebben ze altijd goed: 't is altijd bierweerl' Lloyd had dit zelfs enige uren tevoren tij dens het Lagerhuisdebat over de situatie meegedeeld. Deze verrassende medede ling, kenmerkend voor de toenemende ernst van de situatie in het Nabije Oos ten, bracht kennelijk ook de Labour-oppo sitie onder de indruk. Wel richtten de so cialisten felle rethorische aanvallen tegen de Amerikaanse actie in Libanon en de Britse ondersteuning daarvan, maar tot een motie van afkeuring kwam het hun nerzijds niet. Selwyn Lloyd betoogde dat de waarnemersgroep van de UNO in Li banon te klein en te slecht toegerust is om alle infiltraties tijdig te onderkennen en te signaleren. Nog deze dag, zo zei hij, zijn er hele co lonnes over de grens van Libanon binnen gerukt en in Libanon bestaat de indruk dat de waarnemers deze troepenbewegin gen liever maar niet melden. Daarom was een actie als die der Amerikaanse landing noodzakelijk en gerechtvaardigd, want als dit soort dingen achterwege zou blij ven, zou het ene na het andere kleine land zijn onafhankelijkheid verliezen. Van de zijde der oppositie roerde voor al de ex-Labour-„rebel" Aneurin Bevan zich, toen hij met zijn oude onstuimigheid de regering verweet, op een scheuring in het Engelse volk aan te sturen en ook overigens „met vuur te spelen". Hugh Gaitskell deed het wat kalmer aan. Hij maakte zich tot tolk van hen die vrezen dat het Westen wil tussenbeide komen om een bepaald politiek regime te redden Dit voorbeeld zou de Russen in Oost-Euro pa de vrije hand geven. Het stabiliseren de effect van militaire hulp aan het Na bije Oosten achtte Gaitskell denkbeeldig In elk geval drong hij op de grootste voor zichtigheid aan. Van Labourzijde werd betoogd, dat alles gedaan moest worden om tot een vergelijk met het zogenaamde Pan-Arabisme te komen. Dit is echter in de huidige noodtoestand gemakkelijker ge zegd dan gedaan. Er is niemand in Enge land die de klok in het Nabije Oosten wil terugzetten. Militaire maatregelen, indien deze niet vermeden kunnen worden, moe ten zo luidt het algemene oordeel een adempauze scheppen die een blijven de constructieve oplossing mogelijk moet maken. Betreurd wordt daarbij, dat het westen totnutoe niet veel anders heeft ge daan dan achter de feiten aanlopen. Sir Winston Churchill woonde een ge deelte van het Lagerhuisdebat bij. Op de tribune zag men de figuren van twee som- berkijkende sjeiks in Arabische kleder dracht, die op het ogenblik de gast zijn van de Engelse regering. Een vraagstuk van min of meer filosofisch-religieuze aard, dat niettemin een be nauwende actualiteit vertoont, werd mij dezer dagen voorge legd door een persoonlijkheid wierts levenservaring zich be perkt tot zes jaren, moeizaam doorgebracht in wieg en kleu terklas. Een persoonlijkheid dus, die zich nog bezig houdt met werkelijk belangrijke onder werpen des levens, aangezien de minder belangrijke angst vallig verre van hem worden gehouden. Hij leest nog geen krant hij leest trouwens in het geheel niets, aangezien hij het nog moet leren en hij heeft dus geen gelegenheid zich nutteloos druk te maken over opmerkingen van Kroesj- tsjev of opwellingen van Dul les, noch over de daaruitvoort- vloeiende gemoeds- en troe penbewegingen. Hij beschikt over hetzelfde verstand als ieder ander gezond mens, doch het is niet verward geraakt in onoplosbaarheden en daarom heeft hij nog de mogelijkheid zich te bezinnen op de dingen, die de mens en zijn aardse avontuur zeer dringend aan gaan. Het vraagstuk, dat hij op perde, vloeide voort uit zijn eerste kennismaking met de dood via het Bijbelverhaal over de Zondvloed. Bijbelver halen betekenen voor kinderen altijd een kennismaking met de dood in velerlei vormen. In geen enkel ander boek immers wordt zo gemakkelijk met mensenlevens omgesprongen en vallen doden in zulke ver bazingwekkende hoeveelheden tegelijk. Men had hem met deze mas sale liquidatie van de mens heid trachten te verzoenen door van de wederopstanding te gewagen, waarbij men hem het beeld geschilderd had van een jongste dag, waarop de doden zouden herleven in een vereeuwigde, zonnige wereld. Voor hem werd aldus het grote vraagstuk: in welke leef tijdsgedaante zullen al die mensen herleven? Hij formu leerde de vraag enigszins an ders, doch dat kwam niet door een gebrek aan begrip voor het grote probleem, doch door een gebrek aan woordenkennis ten gevolge van zijn nog onvol tooide opleiding. En inderdaad. Ik moet zeg gen dat het een enorm vraag stuk is, waarbij men gerust eens even mag stilstaan. Het lijkt mij zelfs belangrijker dan de vraag, welke nieuwe goo cheltruc de internationale di plomatie zal uitvinden om morgen weer ergens op de wereld oorlogsspanning op te roepen en vervolgens te doen verdwijnen. Hoe oud zullen wij allen zijn, als wij elkander op de jongste dag zullen weerzien? De kleine mens, die deze vraag in de argeloosheid van zijn gaarne gelovend en zuiver verstand beantwoord wil zien, denkt onmiddellijk ook aan de onmogelijkheden. Hij kan niet aannemen dat Jantje van de buren, die eergisteren geboren is en zoals ieder mens. groot of klein de kans loopt in een atoomzondvloed onder te gaan, straks zal herleven in dezelfde gedaante als die van het Jantje van heden: dertig centimeter lang, zonder haar of tanden, enkel zuigend en slapend, omwonden door tal £m, van doeken en andere toestan den, niet bewust van het feit dat hij mensgeworden is. Jantje van de buren, eeuwig Jantje van de buren blijvend in dat onooglijke lichaampje. De onlangs gestorven oudste inwoonster van Heerwaarder- huizen, herlevend als de oudste inwoonster van Heerwaarder- huizen, even tandeloos als Jantje, doch uitgedroogd als een herbariumblad en krach teloos in een stoel bij de haard van haar kleinkinderen han gend, reeds gestorven van geest doch nog onmerkbaar bewegend door een lichaam dat vergat tijdig dood te gaan: en in die toestand eeuwig levend op een zonnige wereld, net als Jantje. Dat kan dus niet. Daarin moest ik mijn diepzinnige vragensteller gelijk geven. Doch hoe zal het dan wèl zijn? Vertrouwende dat de eeuwi ge, zonnige wereld van straks inderdaad een gelukkige we reld met gelukkige mensen zal zijn, moeten we aannemen dat het moment van de dood voor hen niet bepalend kan wezen voor de gedaante, waar in zij zullen herrijzen. Zouden we moeten veronderstellen dat er van leeftijdsverschil geen sprake zal kunnen zijn, wan neer wij allen gelukkig willen zien? Ik ken vrouwen die dodelijk jaloers zijn op haar vrien dinnen van enkele jaartjes jonger een onvruchtbare en hopeloze jaloezie, aangezien dat verschil nooit zal kunnen worden ingelopen. Ik ken mannen die trots als een pauw over de wereld stappen, omdat hun beste vriend reeds grijze haren heeft en zij niet. Er zijn jongedames die snakken naar de twintig en jongemannen die hun baard laten staan om voor mondig te worden aange zien. „Als ik groot benis een bron van idealisme en energie, die het kinderleven voedt met machtige verwach tingen en kernachtige voor nemens. Dat alles zou moeten worden uitgeschakeld, zo men het plan van een eeuwige heilstaat verwezenlijken wil. Het is een enorm vraagstuk, dat weinig uitzicht biedt. Behalve dan misschien dit en daarmee heb ik de zesjarige persoonlijkheid tevreden kun nen stellen: er is in ieder mensenleven een tijdstip, waarop de mens zich volledig en volmaakt bewust wordt van zijn ogenblikkelijk geluk. Voor velen is het een kort stondig moment, een flits zelfs. Doch soms vallen plot seling vrees en benauwenis weg in een oceaan van tevre den voldoening. Dan is er geen morgen meer met pro blemen of angsten, geen ver leden met doorworstelde el lende of gemiste kansen, geen heden van diep verdriet of eenzaamheid. Er is dan nog slechts een stabiele vreugde, één seconde of één uur of één oogwenk lang. Op dat moment zou men eeuwig moeten kun nen blijven leven in een onbeweeglijke tijdeloosheid, vasthoudend aan het ogenblik en bevroren in een massieve, onveranderlijke sfeer van zaligheid. Dat is dan het mo ment, waarop men volstrekt lang genoeg geleefd heeft. En wellicht is dat het ogenblik, waarop men vereeuwigd wordt in de gedaante van het onsterfelijke lichaam, dat eens zal wederkeren. Ik vroeg de jonge persoon lijkheid, wanneer in zijn leven hij zich het gelukkigst had ge voeld. „Toen ik hoorde dat ik een broertje had gekregen", zei hij met diepe, overtuigde zekerheid. Welnu, het kan zijn dat deze kleine, doch volgroeide mens zal terugkeren als de kleine, volmaakte jongen die onop houdelijk en eeuwig alsmaar broertjes krijgt. Neen, dat is niet om te lachen. Want de vreugden van de hemel zijn anders dan de onze zij gaan niet voorbij en zijn geen zeep bellen noch verglijdende zonnestralen. Men zou die wereld van straks reeds kunnen zien, wanneer men zich van zijn diepe, indringende vreugden in het leven niet liet wegsleu ren door de luide kreten en gewelddaden var. hen, die hun eigen vreugde hebben gemist. Ik vraag u, volwassenen met uw vele mogelijkheden tot vermaak en geluk: Hoe zou het zijn, nog eens de blijd schap te beleven van „een broertje te hebben gekregen?" Het kan niet meer wij hebben daarvoor te lang ge leefd. Maar toen wij nog slechts zes jaar waren en nog geen kranten lazen en niets lazen omdat we het nog moes ten' leren toen zijn wij reeds, meermalen misschien, volmaakt en grondig mens ge weest. Wat valt er eigenlijk nog méér te beleven op deze wereld? Obsessie De enorme aanwas van de wereldbevol king houdt me terdege bezig. Ik denk aan de verdubbeling van de wereldbevolking in de komende veertig jaar en een ander, sprekend cijfer: elk uur worden bijna zes duizend wereldburgers geboren; dat wil zeggen elke keer dat u tien minuten op de bus staat te wachten zien duizend paar verbaasde oogjes het levenslicht. Moet u zich toch eens even goed inden ken: als u een uur zit te tafelen komen er zesduizend hongerige magen bij. Wanneer u naar een voetbalwedstrijd zit te kijken komen er zo'n tienduizend jongens en meisjes aan. Terwijl u uw acht uurtjes slaapt, alsof u van niets weet: hopla! er liggen 48.000 baby's in de wieg Toch een eigenaardige gedachte, waar of niet? Het is allemaal moeilijk te verwer ken. Ik zelf moet mij zelf bevechten op het terrein mijner onwillekeurig-primitieve ge dacht enf Hts en ten dezeWanneer ik denk aan de verdubbeling der bevolking kan ik nauwelijks nalaten met mijn toekomstblik telkens twee parmantige commissarissen der Koningin te zien, twee stoere verkeers agenten, twee liedjeszangers, twee bio scoopportiers waar ik er nu één zie. Ik iveet wel, dat het niet zo is, maar ik kan deze individuele verdubbeling van alle eenlingen die op mijn levenspad treden niet kwijt raken. En hetzelfde is het geval met die bijna- zesduizend per uur. Alle tien minuten die ik op de bus sta te wachten, vervullen mij met angst voor een horde van duizend mannen en vrouwen die op 't laatste ogenblik komen aange- marcheerd om óók in de tram te gaan. Wanneer ik de een- of tweezaamheid zoek op stille weggetjes, in een achteraf café'tje, in kleine afgelegen stadjes, op een bank op de dijk van een brede rivier - verwacht ik elk half uur drieduizend men sen die mij joelend komen verdringen. Ik weet dat het niet zo is. Toch wordt het een obsessie. Tot in mijn slaap toe. Iedere morgen, na zes uur slapens, word ik angstig wakker met de gedachte dat er zes-en-dertig-duizend baby's in mijn ka mer zijn Elias Advertentie Nivea ultra-olie is 'extra versterkt' en laat alleen de gezonde stralen van de zon door. Verkrijgbaar in flessen met praktische, geribbelde zijkant (ligt vast in de hand). Met handig plastic zakje voor vlekvrij opbergen. kleine fles f 0.95 normalt fles f 1.50 grote fles f 2.50 BRUSSEL, (UPI) Het Internationaal Verbond van vrije vakverenigingen (I.V.V.) heeft een uitspraak van Franco, dat „sinds 1939 in Spanje niemand om po litieke redenen is gestraft", een leugen ge noemd. „Deze verklaring, die Franco vorige maand tegenover een verslaggever van een Frans dagblad zou hebben afgelegd is in strijd met de feiten", aldus het I.V.V.in een te Brussel gepubliceerde verklaring. „Toen Enrique Nadal en Eduardo Vega, oud-voorzitters van de door vervolging in de illegaliteit gedreven vakbond Union Ge neral de Trabajo van deze verklaring hoorden, schreven zij Franco, dat zij uit sluitend op grond van hun politieke over tuiging gevangen zitten". „Deze mannen, die reeds vele jaren zijn opgesloten, voegden hier aan toe dat zij door de zogenaamde „justitie" van Fran co van diefstal waren beschuldigd met het doel, hun goede naam in discrediet te brengen en hen gevangen te kunnen hou den". „Zij verzochten Franco, zijn verklaring in te trekken en de onrechtvaardigheid van de tegen hen ingebrachte beschuldi gingen te erkennen." „Als antwoord op hun brief zijn Nadal en Vega in strafcellen geplaatst. Zij zijn thans in hongerstaking gegaan om de aan dacht te vestigen op hun lot", aldus het I.V.V., dat bij de Spaanse regering thans aangedrongen heeft op de onmiddellijke invrijheidstelling van Nadal en Vega.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 3