Een óoede figurant is een maaltijd waard
Trawler „Ada" VL. 7 gestrand op
Engelse Oostkust bij Boulmer
kerko
RYNRENDE'S NIEUW ROOD
TOENADERING
Loodschef bij grote bollen veiling
verkocht voor „eigen rekening"
Kort en bondig
9
KERKELIJK LEVEN
Kodaly leest uit
de Bijbel
Leger des Heils
Na 4 uur vlot gebracht door De Hoop"
NON-STOP
Daders van grote inbraak
in Apeldoorn gepakt
Kunstmaanverschijningen
mm
medinos
de sup
HAARLEMSE RECHTBANK
Tegen hem een jaar gevangenisstraf geëist
Hans Croiset weer bij
„Het Rotterdams Toneel"
Polen trok zich terug van
filmfestival in Venetië
Eerste optreden van Max
Tailleur ging niet door
VRIJDAG 22 AUGUSTUS 1958
De Leidse predikant, dr. H. J. Westerink
die in Centraal Weekblad (Geref.) in een
aantal artikelen de resultaten bespreekt
van een enquête over de oecumenische
activiteiten in de Gereformeerde kerken,
ingesteld door de werkgroep voor toena
dering tussen kerken der Reformatie, con
stateert bij de Gereformeerde kerken een
groeiende openheid ten opzichte van de
Hervormde kerk.
Nadat hij heeft, gereleveerd, dat, op de
kerstdagen van vorig jaar zes van de acht
tien kerken in de classis Leiden een ge
meenschappelijke dienst hebben gehouden
met. de Her-vormde kerk, schrijft dr. Wes
terink ondermeer het volgende:
Het komt mij voor, In het licht van de
gehouden landelijke enquête, dat de Leidse
situatie niet zoveel verschilt van de lan
delijke. Wij komen onmiskenbaar in een
heel ander klimaat als voorheen ten op
zichte van de verhouding tot de Hervorm
den. Ik wil nog eens herhalen, dat dit al
lerminst een verloochening van de ai-
scheiding en Doleantie is. Integendeel. Het
is immers nooit de bedoeling geweest om
de Hervormde kerk aan zichzelf over te
laten. Niet alsof deze kerk niet zelf haar
zaken zou kunnen regelen, maar wel zo,
dat de Gereformeerdè kerken een verant
woordelijkheid hebben ten opzichte van de
Hervormde kerk. Het ergste wat tussen
twee kerken plaats kan grijpen, is vol
komen vervreemding van elkaar. In dit
verband is reeds een ontmoeting van ker
keraden en kerkleden van zo groot belang.
Om van gemeenschappelijke diensten maar
niet te spreken. Hier immers is de recht
streekse verbondenheid der gelovigen als
gemeenschap der heiligen veel directer.
Dr. Westerink begrijpt wel, dal hier
moeilijkheden liggen. Bijvoorbeeld in een
vrijzinnig hervormde gemeente, doch hij
realiseert zich ook dat. de Gereformeerden
van het probleem der vrijzinnigheid bitter
weinig begrijpen „omdat wij er niet mee
zitten". Toch lijkt hem het bestaan van de
vrijzinnigheid geen onoverkomelijk be
zwaar voor contact met een plaatselijke
rechtzinnige hervormde gemeente.
„Hier bestaat immers de essentiële ge
loofsgemeenschap in Jezus Christus als
Heer en Heiland. Wanneer we er (tereent)
bezwaar tegen hebben, dat deze geloofs
gemeenschap opgebroken is met Gerefor
meerden (onderhoudende art. 31) en met
de Christelijk-Gereformeerden, dan moe
ten we er ook terecht bezwaar tegen in
brengen, dat deze geloofsgemeenschap op
gebroken wordt tussen hervormden en ge
reformeerden.
De vraag rijst dan in hoeverre vanuit
deze geloofsgemeenschap een kerkgemeen
schap kan groeien. Dat is inderdaad een
netelige vraag. Want wanneer hier sprake
kan zijn van een zekere kerk-gemeenscliap
zitten we met de volgende vraag: waarom
kan deze weg naar kerkgemeenschap met.
ten volle afgelopen worden tot kerk-één-
heid. Ja zelfs, in hoeverre is dit niet nood
zakelijk? Natuurlijk kan men daar weer
tegenin brengen, dat men wel beginnen
kan, maar dat nog allerlei beletselen voor
het volledig afleggen van de weg moeten
worden weggenomen.
Zo rijzen hier in de praktijk allerlei
theoretische vragen, die niet met een hand
omdraai zijn op te lossen. Maar tegelijk is
reeds gebleken, dat de praktijk een oplos
sing zoekt, waar die theoretisch niet ge
geven is. Wanneer zes Gereformeerde ker
ken in een classis van achttien tot een ge
meenschappelijke dienst met hervormde
gemeenten komen, dan is de praktijk de
theorie een stuk vooruit".
De correspondent van de „Frankfurter
Neue Px'esse" maakt melding van een
communistische scholingsavond in een
fabriek te Boedapest, die, zo meent hij, de
arbeiders niet zo snel zullen vergeten.
De bekende Hongaarse componist Zol-
tan Kodaly had kortgeleden van de rege
ring de opdracht gekregen om voor de
arbeiders van een grote fabriek te spreken
over „de socialistische vredescampagne".
De samenkomst verliep evenwel geheel
anders dan de initiatiefnemers gedacht
hadden. De verslaggever beschrijft deze
aldus:
Iedere Hongaar kent de pex-soonlijke
moed van Kodaly en weet, dat zijn sym
pathieën voor het huidige regime niet groot
zijn. Met spanning zag men daarom uit
naar de componist. Maar op datgene, wat
er gebeurde, was niemand voorbereid, wel
allerminst de agenten van de Geheime
Politie. Kodaly komt de grote zaal binnen.
Hij gaat langzaam door de dichte rijen van
aanwezigen en bestijgt het podium, lüen
zwart boek, dat hij onder de arm draagt,
wordt op de lessenaar neergelegd en op
geslagen. Met duidelijke stem begint hij
te lezen. Maar het is geen communistisch
vredesmanifest en geen propaganda voor
de regering, die de arbeiders en de partij
functionarissen te horen krijgen. Kodaly
leest uit de Bijbel, uit de brief van de
apostel Paulus aan de Korinthen.
De aanwezigen verwachten ieder ogen
blik, dat de politiemannen de componist
onderbreken zullen en misschien zelfs
arresteren. Maar er gebeurt niets. Als
Kodaly klaar is, sluit hij de Bijbel. Dan
gaat hij weer door de grote zaal en ver
laat het gebouw.
Op een conferentie van de hoofdleiders
van het Leger des Heils te Londen, die
kortgeleden in de Royal Albert Hall werd
gehouden, vormden de leerstellingen van
het Leger het hoofdthema. In de drie
samenkomsten van die dag werd met na
druk naar voren gebracht, hoe noodzake
lijk het is, dat de heilsoldaat in een tijd
waarin het christelijk geloof wordt aange
vallen, de grondslagen van zijn geloof be
grijpt en met woord en daad verdedigt.
In de loop van de bespekingen werd
aandacht geschonken aan de grote sociale
misstanden, die het gemeenschapsleven m
vele landen verwoesten. Duidelijk kwam
naar voren, dat de heilsoldaten meer dan
ooit het gezin moeten beschouwen als het
fundament van de nationale welvaart en
het huwelijk als heilig en onverbrekelijk,
zoals God dit heeft ingesteld.
De invloed van films, boeken en bladen,
die de instelling van het huwelijk goed
koop doen lijken en naar beneden halen,
dient niet alleen te worden betreurd, doch
't Leger moet voortgaan dit kwaad te be
strijden. In een discussie over de sociale
arbeid kwamen problemen zoals de prosti
tutie, homosexualiteit e.d. aan de orde.
De bijeenkomst te Londen stond onder
leiding van Generaal Kitching, die in een
van zijn toespraken hulde bracht aan de
grote schare trouwe soldaten en plaatse
lijke officieren, die het Leger over de ge
hele wereld rijk is.
Vier uur lang heeft vannacht het noodsein Mayday door de ether geklonken voor
de in IJmuiden thuishorende Vlaardingse trawler Ada VL 7. Omstreeks drie uur
vannacht liep het schip aan de grond in de monding van de rivier de Tyne aan de
Engelse oostkust. Een Engelse reddingboot, een sleepboot en de kustwacht kwamen
in actie om de in een moeilijke positie verkerende bemanning van de trawler te hulp
te snellen. Ook het hospitaalkerkschip „De Hoop", dat op slechts achttien mijl van
de strandingsplaats tussen de drijfnetvloot op de visgronden was, zette onmiddellijk
koers naar de „Ada". „De Hoop" was als eerste bij de trawler en slaagde erin de
,Ada" vanmorgen om tien minuten over zeven vlot te brengen, nadat een vislijn van
de trawler naar het hospitaalkerkschip was overgebracht om als sleepdraad te dienen.
De trawler „Ada", die eigendom is van
de n.v. Zeevisserijmaatschappij Holland
directeur de heer D. Kwakkelstein te
Vlaardingen, liep aan de grond op on
geveer drie mijl ten noorden van Boulmer.
De schipper van de „Ada" deelde mee, dat
zijn schip bij laag water op de stenen was
gezet. Hij verzocht via de Engelse radio-
kuststations om assistentie van een red
dingboot en een sleepboot, daar de kans
op lekslaan van het schip niet gering was.
Advertentie
Met 3 NON-STOP shirts
bent u pas goed „uil"-
Sneeuwwit en parelgrifs
In het begin van dit jaar werd in Apel
doorn bij Vroom en Dreesmann bij een in
braak ongeveer 15.000 uit de brandkast
gehaald. De daders, een 28-jarige en een
31-jarige Rotterdammer, zijn thans gear
resteerd. Zij hebben een bekentenis af
gelegd. Bij hun verhoor is gebleken dat
het maar weinig had gescheeld of het pand
van V- en D. was in de nacht van 12 op
13 .januari in vlammen, opgegaan. Toen
namelijk de inbrekers bezig waren twee
brandkasten met snijbranders te forceren
raakten de gordijnen in brand. De man
nen slaagden er met moeite in, de vlam
men te doven. Het onderzoek van de poli
tie heeft vele maanden geduurd. De eer
ste aanknopingspunten kreeg men toen in
Alblasserdam, Spijkenisse en Sliedrecht
enkele inbraken op dezelfde manier waren
gepleegd als die in Apeldoorn.
Ook de schroef liep ernstig gevaar te
worden beschadigd.
Ook het hospitaalkerkschip „De Hoop"
kwam daarna in de lucht. De marconist
deelde namens de kapitein mee, dat men
de visgronden had verlaten om op volle
kracht koers te zetten naar de gestrande
„Ada". Binnen anderhalf uur zou „De
Hoop" ter plaatse zijn. Ondanks de dichte
mist op de Noordzee kon het schip volle
kracht blijven draaien door gebruik te
maken van de radarinstallatie tijdens de
navigatie.
Om kwart over vier was de reddingboot
van Boulmer in zee en vijf minuten later
ging ook de Britse kustsleepboot „Tumak"
onderweg. De sleepboot moest echter nog
ruim 55 mijl afleggen om de „Ada" te be
reiken. Ook de Nederlandse zeesleepboot
„Zeeland" van n.v. Bureau Wijsmuller, die
gisteravond omstreeks negen uur de kust
vaarder „Mutua Fides" in Delfzijl aflever
de en vannacht terugkeerde naar Den Hel
der om het bergingsstation weer te bezet
ten, kwam in de ether om haar assistentie
aan te bieden. De afstand was echter te
groot, omdat andere schepen de „Ada"
veel eerder zouden kunnen bereiken.
Tegen half vijf werd door het radiokust-
station Cullercoats op de noodgolf aan de
schipper van de „Ada" gemeld, dat ook
een zeesleepboot van de Tyne onderweg
was naar de trawler en dat de kustwacht
van Boulmer was begonnen met het in ge
reedheid brengen van het wippertoestel,
om de bemanning van de „Ada" eventueel
van boord te kunnen halen.
Toen de reddingboot van Boulmer om
streeks vijf uur op slechts vijftig meter
van de „Ada" stand-by hield, was het hos
pitaalkerkschip „De Hoop" nog slechts
enige mijlen van de „Ada" verwijderd. Om
twintig minuten over vijf was „De Hoop"
vlak bij de trawler en besloot men om één
van de twee vislijnen van de trawler vast
te maken op een van de bolders op het
achterschip van „De Hoop". Deze poging
tot vastmaken slaagde bijzonder vlot en
korte tijd daarna lag het hospitaalkerk
schip alsof-het een zee- en bergingssleep
boot was aan de sleepdraad te trekken.
Om tien minuten over zeven vanmorgen
kwam er beweging in de „Ada". De traw
ler gleed in dieper water en kwam vrij
van de grond. Het Mayday-verkeer werd
beëindigd. De trawler was vanmorgen on
derweg naar de haven van IJmuiden om
voor inspectie in het dok van het Staats-
vissershavenbedrijf te worden geplaatst.
Volgens mededelingen van de Sterren
wacht te Utrecht zal vanavond de raket
van de derde Russische kunstmaan te
zien zijn om 20.41 uur in het zuidwesten
op een hoogte van 32 graden, gaande van
west naar zuid.
Advertentie
.(*0?
vSV
Let Op
Zeer gr°te
de
erieure tandcream
d0„, me. Hond,e
Normale tube bö ct.
tube
85 ct.
Uitfluitend v«rkrijgba«r bij H.H. apotheken, droglftan. kappara ao da apaciaalbraneba.
Advertentie
NIEUWE OOGST
1/1 literfles f 6.70 (exci. glas) SjfffW zonneschijn met volle teugen!
In de loop van 1957 verwisselden tien
duizenden bloembollen op een grote veiling
in Lisse op onrechtmachtige wijze van
eigenaar. Een 51-jarige loodschef uit Am
sterdam zou zijn vertrouwenspositie bii dit
bedrijf op grove wijze misbruikt hebben
door de bollen op eigen houtje tegen sterk
gereduceerde prijzen te verkopen en de
opbrengst in eigen zak te steken. Verdacht
van deze malversaties moest de loodschef
zich gistermiddag voor de Haarlemse
rechtbank verantwoorden. De officier van
Justitie, mr. dr. R. H. W. Pitlo. eiste tegen
hem een jaar gevangenisstraf met aftrek
van de tijd in voorarrest doorgebracht
wegens medeplichtigheid aan en uitlokking
van de diefstal. Een 53-jarige bloemist uit
Sassenheim, die de hem aangeboden bollen
had gekocht, maar er later spijt van had
gehad, hoorde een gevangenisstraf van
twee maanden tegen zich eisen. Deze
verdachte had naderhand de veiling vol
ledig schadeloos gesteld voor het ge
leden verlies.
Uit het vex-hoor van de loodschef bleek,
dat hij verscheidene keren aan de bloemist
had gevraagd of hij buiten de veiling om
bollen wilde kopen. De bloemist voelde
daar wel voor en bestelde ettelijke tien
duizenden tulpen- en hyacintenbollen. De
loodschef onttrok de bollen aan de veiling
en gaf een 32-jarige chauffeur uit Lisse
opdi-acht deze bij de bloemist te bezorgen.
De chauffeur, die op de hoogte was van
het feit, dat de zaak niet „gezond" was,
ontving f 1150,als aandeel in de „winst".
Hij werd veertien dagen geleden veroor
deeld tot zeven maanden gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest, welke straf de
chauffeur intussen heeft uitgezeten.
De officier was van mening dat het wetti
ge bewijs, dat de loodschef diefstal pleegde
niet te leveren, was,.'„Verdachte liet liever
het vuile werk door anderen opknappen.
Hij stelde de adressen vast, waar de ge
stolen bollen heen gebracht moesten wor
den. De bollenhandel is gevestigd op onder
ling vertrouwen, maar deze verdachte
heeft dit vertrouwen schromelijk be
schaamd," aldus mr. Pitlo.
De raadsman van verdachte, mr. J. H.
Junge, wees op het blanco strafblad van
zijn cliënt en op diens slechte gezondheids
toestand. Hij bepleitte de uiterste clemen-
Twee jaar- Een stratenmaker uit St.
Willibi-ox-d en zijn zwager, een havenarbei
der uit Roosendaal, die op 22 mei bij een
inbraak in een juwelierszaak te Ierseke
voor ruim 7.00Ö,sieraden stalen, zijn
ieder veroordeeld tot een gevangenisstraf
van twee jaar.
tie en verzocht de rechtbank een gecombi
neerde straf op te leggen en daarbij het
onvoorwaardelijke deel zo kort mogelijk te
houden.
„Het zit toch wel goed?"
De bloemist uit Sassenheim, die hierna
in het verdachtenbankje plaatsnam, ver
klaarde niet geweten te hebben dat de
bollen, die de loodschef hem aanbood, van
diefstal afkomstig waren. De loodschef had
hem op de veiling aangesproken. Ver
dachte had nog gevraagd: „Het zit toch
wel goed?" Hij had verder geen argwaan
gekoestei-d omdat de loodschef ook een
eigen bollenbedrijf bezat. In 1957 had hij
met tussenpozen van ongeveer twee maan
den vijf a zes keer bollen van de loodschef
gekocht. Afgerekend werd er met de
chauffeur, een kwitantie werd niet uitge
schreven. „Bij de laatste keer dacht ik:
dat zaakje zit niet goed," zo legde de bloe
mist uit. Hij was naar de loodschef toe
gegaan en had gevraagd de hele partij
terug te nemen omdat hij de zaak niet ver
trouwde. Uit eigen beweging bad hij ae
veiling toen f 1500,betaald als restitutie.
De loodschef verklaarde echter als getuige,
dat de bloemist geweten moet hebben, dat
de bollen gestolen waren. De prijs van de
bollen lag vijftien a twintig percent bene
den de minimumprijs op de veiling. Ook
hieruit had de bloemist kunnen opmaken,
dat er iets aan de hand was, aldus de
getuige. Zelfs zou de bloemist zich tegen
over de loodschef beklaagd hebben over de
kwaliteit van de bloembollen. „Jullie de
hele winst en ik niets," zou hij daax-bij
hebben gezegd.
Ook de officier van Justitie was de
mening toegedaan dat verdachte wel dege
lijk op de hoogte was van de herkomst dei-
bollen. „Verdaohte houdt zich -thans van
de domme," zo zei hij:
Dé raadsman van de bloemist, mr." W.
de Clercq uit Leiden, meende dat zijn
cliënt te goeder trouw was. Hij rekende de
rechtbank voor, dat de prijs van de door
zijn cliënt gekochte bloembollen vrijwel
gelijk lag met de veilingprijs. De verdedi
ger schetste zijn cliënt als een eerlijke,
betrouwbare man, die zich door hard wer
ken van eenvoudig arbeider tot de eige
naar van een florerend bedrijf heeft opge
werkt. Mr. De Clercq vestigde er de aan
dacht op dat zijn cliënt spontaan en onver
plicht alle schade aan de veiling had ver
goed toen hem was gebleken, dat de bloem
bollen van diefstal afkomstig waren. Daar
hij de tenlastegelegde opzetheling niet be
wezen achtte, concludeerde mr. De Clercq
tot vrijspraak.
De rechtbank bepaalde de uitspraak van
deze zaak op donderdag 4 september.
Prof. A. van Wijngaarden. Volgens
telefonisch bericht uit Schotland aan de
familie in Nederland zou prof. dr. ir. A.
van Wijngaarden uit Amstelveen, die bij
een auto-ongeluk in Schotland ernstig is
gewond, buiten levensgevaar zijn.
Lector. Mevrouw dr. I. Hijmans
Tromp is benoemd tot lector in de facul
teit der letteren en wijsbegeerte om on
derwijs te geven in de Italiaanse taal en
lettei-kunde aan de Leidse universiteit.
Mevrouw Hijmans, die in 1920 te Vincen-
te Lopez (Argentinië) geboren is, studeerde
aan de universiteit te Edinbui-gh. In 1947
werd zij aan de Leidse universiteit be
noemd, aanvankelijk als assistente, later
als hoofdassistente voor de Italiaanse taal
en letterkunde. In juli 1957 is zij cum
laude gepromoveerd tot doctor in de let
teren en wijsbegeerte op een proefschrift
getiteld: „Vita e opere d'Agnole Torini".
Verkeer naar Marken. Op verzoek
van de gemeente Marken heeft de A.N.W.B.
advies uitgebracht over de te nemen ver-
keersmaati-gelen die noodzakelijk zullen
zijn zodra de vaste oevervex-binding en de
nieuwe toegangsweg op het eiland voor
het verkeer woi-den opengesteld.
Het wegenstelsel is in geen enkel opzicht
berekend op rij verkeer van enig belang.
Det A.N.W.B. heeft geadviseerd de toe
gangen tot het dorp af te sluiten voor
auto's, motorfietsen en bromfietsen. Voorts
dienen aan het einde van de toegangsweg
behoorlijke parkeerplaatsen te worden
aangelegd.
Ontslag gevraagd. De Antilliaanse re
geringsvoorlichtingsdienst heeft medege
deeld, dat de minister van Onderwijs en
Volksontwikkeling, de heer A. E. Booi, aan
gouverneur Speekenbi-ink ontslag uit zijn
ambt heeft gevraagd.
Aanhangwagens. De Koninklijke Ne
derlandse Motorrijders Vereniging heeft
de minister van Verkeer en Waterstaat
verzocht ook op de Nederlandse wegen het
gebruik van aanhangwagens achter motor
rijwielen mogelijk te maken, zoals dat in
andere landen is toegestaan.
Expositie. In Brussel begint op acht
september een congres van de Internatio
nale Farmaceutische Federatie. Ter gele
genheid van dit congres zal de Internatio
nale Unie voor de Geschiedenis van de
Farmacie een tentoonstelling, getiteld
„Kunst en farmacie" houden.
Opgravingen te EIsloo. De opgravin
gen te EIsloo, welke enige tijd geleden
moesten worden stopgezet aangezien het
hiervoor beschikbaar gestelde rijkssub
sidie was verbruikt, zullen per 1 septem
ber door de Rijksdienst voor Oudheidkun
dig Bodemonderzoek hervat kunnen wor
den. De minister heeft een extra subsidie
beschikbaar gesteld, zodat dr. Modderman
van de Rijksdienst gelegenheid krijgt het
terrein verder af te graven, waarop spoe
dig een school gebouwd zal worden.
Natuurbescherming. Van 11 tot 19
september zal in Athene de zevende tech
nische bijeenkomst van de Internationale
Unie voor Natuurbescherming worden ge
houden. Voor deze bijeenkomst hebben ook
Nederlanders bijdragen geleverd. Het zijn
prof. dr. J. Baai-s van het Instituut voor
Gezondheidstechniek te 's-Gravenhage, de
heer R. J. Benthem. van .bet staatsbosbe
heer te Utrecht, dr! C. L. Deelder van. het
Rijksinstituut voor Visserrijonderzoek te
IJmuiden, ir. W. C. Visser van het in
stituut voor Cultuurtechniek en Water
huishouding te Wageningen en de heer
G. W. Bloemen van dit instituut.
Advertentie
Er staan enkele personen
auto's op het parkeerterrein
van Portofino met duidelijk
zichtbare plakkaten op de
achterruit: Maxima Film Ro
ma. En daaronder: Racconti
d'Estate. Ik loop met de in
houd van enkele bussen uit
Genua en Rapallo mee naar de
haven en let ternauwernood
op deze reclame. De korte Via
Roma scheidt mij nog van de
Piazza dell'Olivetta dan zal
ik weer het onovertroffen
pleintje met zijn decor van
pastelkleurig geschilderde bui
zen zien. En recht voor mij uit
kan ik mijn ogen laten gaan
over het schilderachtige ha
ventje, vol pleziex-boten en
statige jachten, waarvan de
eigenaars nog uitslapen na het
late diner van gisteravond.
Ja, alles is nog zoals mijn
herinnering mij dat heeft in
gegeven, behalve de angstval
lig voor motorisch verkeer
gesloten piazza. Op het onge
lijke plaveisel, waarmee de
naaldhakken van Italiaanse
schonen soms zo'n moeite Kun
nen hebben, zijn vier reus
achtige trucks neei-geplant. Er
huizen geheimzinnige appara
ten in en er kronkelen elek
trische kabels uit naar ver
schillende richtingen. Rechts
op het plein, bij het befaamde
restaurant Delfino, bouwen
mannen met bronzen boven
lijven een decor op. Er wordt
een indrukwekkende camera
bedrijfsklaar gemaakt; de
operateur lijkt zich voorlopig
best te vermaken met zich
heen en weer te laten rijden
en zich af en toe omhoog en
omlaag te laten krikken. De
dorpsjeugd en groepjes toe
risten verdringen elkaar voor
de beste plaatsen: dit is een
onverwachte attractie voor het
dorp! De kerkklok slaat half
tien. Het zal een warme dag
worden; de zon steekt nu al.
Ik heb een uitstekende front-
Komende winter zal de Italiaanse kleurenfilm Racconti
d'Estate in cinemascope ook op de Nederlandse schermen te zien
zijn. Wij hebben de eer gehad er op een zeer bescheiden wijze
aan mee te werken.
loge veroverd en kan nu van
stukje tot beetje volgen wal
er gaat gebeuren. Diensters en
kelners uit Delfino zetten een
extra terras in elkaar, er
wordt een baldakijn boven
opgesteld. Maxima Film is
blijkbaar met een maximale
bezetting naar Portofino ge
komen, want de toeschouwers
overtreffen nauwelijks de
zwoegers binnen de steeds
meer opdringende kring in
aantal.
Ach, ik geloof het eigenlijk
wel. Wat zou ik de mooie dag
nog langer verknoeien door
hier van het ene been op het
andere te hippen in de gloei
ende zon? Om tien uur ver
trekt een bootje naar San
Fruttuoso waar het strand
lokt. Te laat. Een man met
een goedig Fernandelgezicht
heeft al een paar keer in mijn
richting gekeken en komt nu
op mij af. „Zoudt u niet een
half uurtje willen figureren?"
Slechts heel even aarzel ik,
dan wint de nieuwsgierigheid
het. Een nieuwe ervaring. Een
kans om met Italiaanse film
mensen te praten.-Ik slof al
met hem mee naar een tafel
tje, waaraan een charmant
meisje is gezeten. Straks zal
ik mooi in het beeld zijn, tien
meter van de camera, maar
juist niet meer onder het bal
dakijn. Och wat, een beetje
zon doet niemand kwaad.
De hulpregisseur knipoogt:
„Ik zal een koel drankje voor
u halen". Enkele geschminkte
grootheden van beiderlei kun
ne staan de scène te repeteren
Ik verontschuldigde me even
bij mijn tafeldame en schiet
een ander hulpje aan. „U bent
journalist?" zegt hij. Na af
loop zal ik u voorstellen aan
de regisseur Gianni Francio-
lini. We filmen een verhaal
van Alberto Moravia in cine
mascope en in kleur. Het is
een Frans-Italiaanse produk-
tie. De namen van de spelers?
Noteert u maar: Michèle Mor
gan, Silvia Koscina die
blonde daar Dany Carrel,
Dorian Gx-ay, Lorella de Luca,
Alberto Sordi, Marcello Mas-
troianni, George Mistral". Een
indrukwekkende lijst. Me
dunkt dat ik me wel in dit
gezelschap kan vertonen.
Ik neem weer plaats. Een
kelner heeft intussen het
tafeltje voorzien van volledige
bestekken, een fles mineraal
water en een fles koele Bianco
Portofino. Aan een lange tafel
tussen mij en de camera zitten
de hoofdrollen. Er wordt nog
was geëxperimenteerd met
lampen en reflectoren en
Franciolini geeft met een
brede glimlach om zijn gro'e
witte tanden aanwijzingen. De
boot van tien uur zal al wel
bijna in San Fruttuoso zijn.
Het wordt steeds warmer.
Het gaat beginnen. „Atten-
zione!" roept iemand. Ik wend
mij tot mijn tafeldame en
praat wat in het wilde weg.
terwijl ik met een volmaakt
beheerst gebaar de as van mijn
sigaret tik. Achter mij komt
Marcello Mastroianni op. Hij
loopt met gebogen hoofd voor
bij en moet verrast opkijken
als een aan de lange tafel zit
tende vriend hem aanroept.
Dan voegt deze zich bij hem
en zij staan een ogenblik te
praten. Einde van de scène.
„Stop!" Er ging iets verkeerd,
overdoen.
Er ontstaat een lichte dei
ning in het publiek. Een dame
met een sympathiek gezicht
wringt zich door de menigte
en voegt zich bij de groep aan
tafel. Franciolini wint de wed
loop en geeft haar als eerste
een handkus. De andere neren
volgen. Michèle Morgan, on
geschminkt. Ze komt er alleen
maar even uit belangstelling
bij en pakt een stoel met de
x-ug naar de camera.
Tweede opname, derde, vier
de. Ik kan niet steeds blijven
praten en met mijn sigaret
spelen en het zou zonde zijn
de wijn in de zon te laten be
derven. Ik schenk dus twee
glazen vol en heb nu de ge
legenheid bij elke nieuwe ner-
haling een zwijgende toast uit
te brengen. Dat geeft houding.
Dat verslaat ook een paar
seconden de dorst, want
had ik het al verteld? het
is verschrikkelijk warm. De
enkele zonnestralen, die mij
passeren, worden door boos
aardig grijnzende assistenten
bij de reflectoren onbarmhar
tig teruggezonden. De klok
wijst half twee en ik krijg
honger.
Er worden een paar kleine
vei-anderingen aan het decor
aangebracht, dan beginnen we
aan close-ups. Een kelner
heeft een heerlijke homp kaas
voor mij neergezet en ik be
gin met smaak te eten. „At-
tenzione!" Ik breek een stukie
van een broodje af en breng
dit keurig naar mijn. mond.
„Stop!" Heb ik iets fout ge
daan? De regisseur knikt in
mijn richting: goed zo. Geluk
kig maar, ik heb het gevoel,
of de hele produktie van mij
afhangt.
Er volgt een korte pauze en
ik schiet mijn opdrachtgever
aan. „Wat gaat er nu gebeu
ren? Ik heb nog niet gegetïn!"
Duizend verontschuldigingen:
„Ik zal er direct voor zorgen.
Eerst krijgt u een apéritif".
Dat is beter en de Campari is
heerlijk koel en smakelijk. Ook
wat koppig, maar de maaltijd
is nu toch onderweg.
„Attenzione!" De kellner
heeft mij van een Verrukke
lijke pizzaiola, een malse
vleeslap, en mijn aantrekke
lijk gezelschap van frutto mis-
to di mare voorzien. En van
een nieuwe fles Bianco Por
tofino. Ik krijg nu door wat
filmspelen is je doet net of
er niets aan de hand is. Ik
speel voortreffelijk, met sap
pig vlees, met croquante flin
tertjes aardappel. En de fles
gaat er weer aan. Met pen
zucht van welbehagen drink
ik een espresso na.
„Attenzione!" Rondom mij
blijft het een drukte van be
lang ik speel door op mijn
manier. Het wordt drie uur,
vier uur, half vijf. „Stop!" Dit
maal is het de laatste stop. De
mannen, die het publiek in
bedwang hebben gehouden,
trekken zich terug en een leger
autogrammenjagers stox-t zich
op de filmspelers. Ik ga nog
wat met de regisseur praten.
„Goed?" vraag ik. „Best", zegl
de grote Franciolini warm.
De koelte onder de veranda
van het restaurant is van een
hemelse behaaglijkheid. Een
beetje soezerig kijk ik naar het
tafereeltje voor mij: tientallen
jonge meisjes lopen met Doek
jes en ballpoints van de ene
naar de andere ster. Zelfs het
meisje aan mijn tafeltje zit
handtekeningen weg te geven.
Maar niemand komt naar mij
toe.
J. J. F. Kemming
Hans Croiset, die wegens het vervullen
van zijn dienstplicht het vorig seizoen geen
deel uitmaakte van „Het Rotterdams To
neel" is voor het seizoen 19581959 weer
aan dit gezelschap verbonden.
VENETIë, (UPI) Polen heeft zich te
ruggetrokken van deelneming aan het
filmfestival in Venetië, omdat de film
„Der achte Wochentag" vertoond zal wor
den. Van de zijde van de Poolse regering
waa hiertegen geprotesteerd zodra be
kend werd dat deze film voor vertoning ge
selecteerd was. Toen de oi-ganisatoren
verklaarden desondanks een vertoning
van de Duitse film te zullen arrangeren,
trok de Poolse delegatie zich terug, met
de film „Eroika".
„Der achte Wochentag" zal op 26 augus
tus vertoond worden.
PARAMARIBO (ANP) Het K.L.M.-
toestel, dat kort na de ramp van de „Hugo
de Groot" Schiphol verliet voor de reis
naar Suriname en de Nedei'landse Antil
len, kreeg motorpech en bleef zesendertig
uur aan de grond staan in Dakar (Zuid-
Afrika). Voor de passagiers was het een
hele troost, dat Max Tailleur, de bekende
Amsterdamse moppentapper, aan boox-d
was. Met zijn gein zag hij kans zijn mede
passagiers de zenuwen te doen vergeten
en het wachten op het snikhete vliegveld
aan de rand van de woestijn te verkorten.
Door dit oponthoud ging de eerste voor
stelling van de heer Tailleur, die op maan
dag in Paramax-ibo zou worden gegeven,
niet dooi-, daar het vliegtuig eerst dinsdag
ochtend vx-oeg Pax-amaribo bereikte en de
passagiers, inclusief Max Tailleur, dolge
lukkig waren heelhuids naar bed te kunnen
gaan om uit te x-usten van de spanningen
en vei-moeienissen van deze emotionele
vliegtocht.
Concert. Het bekende Don-Kozakken-
koor onder leiding van Serge Jaroff zal op
1 september een groot concert geven in de
„Staar"-zaal in Maastricht. Daarvoor con
certeert het koor in 's-Gravenhage.
