Eerste repatriëringsfaze is
naar wens verlopen
Paul Steenbergen speelt „De
Humorist" van Osborne
Bij moeilijk proces der inpassing
kan iedere landgenoot helpen
11
MINISTER KLOMPE:
Congres Federatie van
vluchtelingenhulp
Help de réfugié'sweer
vertrouwen te vinden
De groei der bevolking
Nog geen opvolger voor
professor Van Slogteren
Kamerlid stelt vragen over
vliegramp in Abadan
Ruim 150 Santpoorters
willen geen buslijn 9
Onderwijzerstekort in 1957
Bilderbergconferentie
geëindigd
Indonesische troepen
zuiveren Korintji
Slecht handschrift kost ons
land 100 miljoen per jaar
Nieuwe stichting propageert
schriftverbetering
Samenvoeging van
Opmeer en Spanbroek
Vreemde toestand
Drie boerderijen na
blikseminslag afgebrand
Schadeloosstelling voor
onteigende bedrijfspanden
Nieuwe Canadese
ambassadeur
Twee doden in het verkeer
Vier Nederlanders gewond
in botsing bij Trier
DINSDAG 16 SEPTEMBER 1958
tf
,.De eerste fase van de versnelde repa
triëring uit Indonesië is nu voorbij. De gro
te stroom is, globaal gesproken, tot een
einde gekomen. Alle gerepatrieerden heb
ben een onderdak, al is het veelal nog
slechts van tijdelijke aard. Velen zijn er
gelukkig in geslaagd werk te vinden. Ik
heb er behoefte aan u allen gezamenlijk
daarvoor hartelijk te danken".
Dit zei de minister van Maatschappelijk
Werk, mej. dr. M. A. M. Klompé maan
dag in een toespraak voor radio en televi
sie over de repatriëring.
„Nu op zes september de Waterman als
laatste schip van het speciale repatrië
ringsschema uit Indonesië in Nederland is
aangekomen mag men constateren aldus
de minister, dat de bijna 37.000 landgeno
ten, die sedert december 1957 in ons land
zijn gearriveerd, bevredigend zijn opge
vangen. Het probleem van de huisvesting
heeft aanvankelijk de meeste zorgen ge
geven, doch de reacties op de oproep, tij
delijk woonruimte ter beschikking te stel
len is na een wat aarzelende inzet,zeer
bevredigend geweest. Van de aanbiedingen
bleek echter slechts een zeer bescheiden
gebruik behoeven te worden gemaakt".
Ruim 18.000 gerepatrieerden verblijven
thans nog in contractpensions en kleinere
beroepspensions. Via de arbeidsbureaus
zijn van januari tot nu toe ruim 2.000 ge-
rapatrieerde mannen en vrouwen in een
passende werkkring geplaatst. Honderden
anderen hebben zelf een betrekking ge
vonden.
„De obsessie van de mensen in Oost-
Europa is het besef, dat zij, hoezeer zij
zich ook voor de communistische maat
schappij inspannen, door een fout nader
hand als klassevijand kunnen worden be
stempeld", zo sprak de Duitse prof. dr. H.
Kohier op het congres dat de Nederlandse
Federatie voor Vluchtelingenhulp maan
dag in samenwerking met de Raad van
Overleg van de nationale vluchtelingenor
ganisaties in Amsterdam heeft gehouden.
Prof. Kohier, die aan de vrije universiteit
van West-Berlijn doceert, geloofde niet
dat de jonge generatie op den duur voor
het communisme gewonnen kan worden.
„De vluchtelingen trachten in het Westen
weer een beeld van de mens te vinden
waarop zij kunnen vertrouwen. Onze taak
is om hen hierbij te helpen", zo besloot
prof. Kohier zijn rede.
„Europese" stem
Prof. dr. H. Brugmans, rector van het
Europa-college in Brugge, sprak over de
moeilijkheden en mogelijkheden bij
de integratie van vluchtelingen. Hij
schetste in dit verband de licht-en scha
duwzijden van het West-Europese cul
tuurpatroon.
Bejaardenprobleem
Dr. N. W. Komar de derde inleider toon
de met een reeks van voorbeelden en cij
fers aan hoe zwaar het vluchtelingenpro
bleem thans weegt. Zeer moeilijk noemde
dr. Komar, Pool van geboorte en thans
docent aan de K.M.A. in Breda, het pro
bleem van de bejaarde vluchtelingen. Hij
was van mening dat gestreefd moet wor
den naar onderbrenging van deze mensen
in afzonderlijk bejaardentehuizen, waar
bij de nationale organisaties van vluchte
lingen zoveel mogelijk de culturele en
maatschappelijke verzorging op zich
moeten nemen.
Diplomakwestie
„Het moet mogelijk zijn, dat de kosten
die de verzorging van alle vluchtelingen
vergt worden gedragen door de Europese
landen" zo zei dr. Komar. Hij pleitte voor
een erkenning van de diploma's die de
vluchtelingen in hun vaderland hebben be
haald.
Na dr. Komar voerden nog de heren
Bela Zöldi en mr. F. J. A. Verberk het
woord over de integratiemoeilijkheden
van de vluchtelingen. Des avonds werd in
Bellevue een manifestatie gehouden van
zang, dans en muziek waaraan groepen
van de nationale vluchtelingenorganisaties
in Nederland deelnamen.
In juli is, naar het C.B.S. becijfert,
voor het eerst in dit jaar het aantal immi
granten in ons land kleiner dan in de over
eenkomstige maand van 1957. Het be
droeg 3946 tegen 4310 in juli 1957. Voor de
eerste zeven maanden van dit jaar be
draagt het aantal immigranten 49.161 te
gen 26.895 in de eerste zeven maanden van
1957. De grote stijging is toe te schrijven
aan het grote aantal repatriërenden uit In
donesië. Het aantal emigranten bedroeg
in juli 4.420 tegen vorig jaar 5.815 en in de
eerste zeven maanden van dit jaar 32.521
tegen 40.956 in de eerste zeven maanden
van 1957.
Het aantal huwelijken in ons land be
droeg in juli 9039 (v.j. 9068) en in de eerste
7 maanden van dit jaar 51.145 (v. j.
(53.021). Het aantal levend geborenen was
in juli 18.925 (v.j. 19.715); het aantal over
ledenen 6.231 (v.j. 6.183). Voor de eer
ste zeven maanden van dit jaar bedraagt
het aantal levendgeborenen 137.173 (v.j.
137.934) en het aantal overledenen 50.787
(v.j. 46.910).
Het aantal inwoners van ons land be
droeg op 1 augustus 11.198.374.
Vandaag gaat officieel het ontslag in
an professor dr. E. van Slogteren in Ben-
i eb roek als hoogleraar in de planteziek-
lenkunde aan de Landbouwhogeschool in
Wageningen en directeur van het Labora
torium voor Bloembollenonderzoek in
Lisse. Er is echter nog geen opvolger voor
professor Van Slogteren benoemd, zodat
hij zijn functie als directeur van het labo
ratorium voorlopig blijft vervullen.
Minister Klompé zeide voorts dat de re
gering er zich van bewust was, dat de
massale repatriëring uit Indonesië aller
lei gevaren kon meebrengen voor de volks
gezondheid in ons land. „Vandaag kunnen
wij zeggen, dat alles Gode zij dank
als door een wonder in orde is gekomen".
De minister bracht namens de regering
dank voor het werk, dat ten behoeve van
de zieken en bejaarden is verricht. Zij be
sloot met te zeggen, dat het er thans op
aankomt ook het verdere proces van de
repatriëring tot een goed einde te brengen
n.l. de moeilijke inpassing van de gere
patrieerden in de Nederlandse samenir-
ving. „Hier ligt een taak die niet alleen
door de kerken, de organisaties en het be
drijfsleven verricht kan worden, doch
door ieder van ons persoonlijk", aldus mi
nister Klompé.
Het Tweede Kamerlid de heer Ritmees
ter (V.V.D.) heeft aan de minister van Ma
rine een aantal vragen gesteld naar aan
leiding van het ongeluk met het „Martin
Mariner"-vliegtuig op het vliegveld in
Abadan, waarbij de tien inzittenden om
het leven zijn gekomen. De heer Ritmees
ter vraagt, of het regel is de „Mariners"
van Biak voor groot herstel naar Neder
land te zenden en hoeveel vliegboten deze
reis al gemaakt hebben en hoeveel dagen
zij daarover hebben gedaan. Voorts infor
meert hij naar de toestand waarin de thans
nog in Nederlands-Nieuw-Guinea aanwe
zige vliegboten verkeren. Hij vraagt of
zekerheid kan worden gegeven, dat deze
daar niet zo lange tijd in dienst worden
gehouden, dat een terugzending naar Ne
derland meer dan noodzakelijk riskant
wordt.
„Was de vliegboot. die bij Abadan ver
ongelukt is, voor groot herstel aange
wezen en in welke toestand verkeerde dit
vliegtuig bij vertrek uit Biak, hoe lang
heeft het over de reis tot Abadan gedaan
en zo er reeds moeilijkheden onderweg
waren, waarin bestonden deze dan?" zo
vraagt de heer Ritmeester verder. „Is
het juist, dat aan de oorspronkelijke be
manning opdracht is gegeven het toestel
te Abadan achter te laten en dal daarna
maartpas vier weken later een her-
stelploeg naar dat vliegveld is gezonden?
Welke overwegingen hebben ertoe geleid
om deze beslissing zo laat te nemen? Moet
uit het feit, dat te Abadan twee nieuwe
motoren in het toestel werden geplaatst,
worden afgeleid, dat de oude motoren op
waren? Zo ja, was het dan wel juist om
het vliegtuig uit Biak de verre tocht te
doen aanvaarden?" Tenslotte vraagt de
heer Ritmeester of de commandant de
tocht van Abadan naar Nederland niet
zou hebben aanvaard, zo hij niet volstrekt
overtuigd zou zijn geweest, dat het toestel
inderdaad geheel vliegwaardig was en dus
geen kostbare mensenlevens onnodig zou
den worden geriskeerd, of was hij aan een
zekere tijd van terugkeer gebonden?
Inwoners van Santpoort hebben een
adres tot de directie van de N.Z.H.V.M. ge
richt met het verzoek de buslijn 9 niet van
Bloemendaal naar Santpoort door te trek
ken. Het verzoek is afkomstig van bewo
ners uit de buurt, omgeven door de Wtts-
telaan. Spoorlaan en het Burgemeester
Rijkenspark. Niet minder dan 152 bewo
ners hebben het verzoek ondertekend. Der
tien bewoners hebben zich van onderteke
ning onthouden.
De Santpoorters hebben dit verzoek ge
daan omdat zij van de buslijn 9 weinig nut
verwachten. „Niemand heeft er iets aan",
verklaarde een van de ondertekenaars. De
meeste mensen in deze wijk beschikken
over een eigen vervoermiddel. Zij wonen
voorts in de onmiddellijke omgeving van
het station Santpoort, zodat zij dus /o
nodig voor de verbinding met Haarlem van
de trein gebruik kunnen maken.
De ondertekenaars verwachten dat de
bus de rust in deze buurt zal verstoren en
een gevaar zal zijn voor spelende kinderen.
„Wij zijn hier juist om de rust komen
wonen".
Men acht de straten voor het busverkeer
te nauw, zodat men parkeerverboden
vreest. Anders zou het zijn als de buslijn
8 ter hoogte van deze buurt een halte
meer zou krijgen. Deze buslijn loopt na
melijk naar het station Haarlem. Een af
schrift van het verzoek om de buslijn niet
door te trekken hebben de adressanten
naar het gemeentebestuur van Velsen ge
zonden.
Een woordvoerder van de N.Z.H. ver
klaarde dat het doortrekken van buslijn 9
gebeurt op verzoek van bewoners uit de
genoemde buurt. Zonder dit verzoek was
men hiertoe niet overgegaan. Thans kan
de N.Z.H. moeilijk op haar besluit terug
komen. Het is onmogelijk buslijn 8 ter
hoogte van de buurt een halte meer te
geven omdat de weg ter plaatse te smal
is en een bushalte te veel verkeersmoei
lijkheden zou veroorzaken. „Als niemand
in Santpoort van buslijn 9 gebruik maakt,
zal die overigens gauw verdwenen zijn",
aldus de woordvoerder van de N.Z.H.
Uit de thans door het Centraal Bureau
voor de Statistiek gepubliceerde cijfers
blijkt dat in 1957 bij het lager onderwijs
5475 onderwijzers (inclusief schoolhoof
den), ofwel 10,3 pet. van de bezetting op
16 januari 1957, nodig waren voor het be
zetten van vakante plaatsen (1956: 5408).
De behoefte ontstaan door vertrek of
overlijden van onderwijzers (vervan
gingsbehoefte) bedroeg 3964 of 7,5 pet.
(1956: 3570). Wegens uitbreiding van het
lager onderwijs waren 1511 onderwijzers
of 2,9 pet. (1956: 1838) nodig.
In de totale behoefte kon door aanstel
ling van 5092 onderwijzers voor 93 pet.
worden voorzien (1956: 94,4 pet.).
De in 1957 aangestelde onderwijzers wa
ren voor 56 pet. jonger dan 25 jaar, terwijl
716 gehuwde vrouwen (22,5 pet. van alle
aangestelde onderwijzeressen) naar het
onderwijs terugkeerden.
Onder voorzitterschap van prins Bern-
hard is in Buxton in het Engelse graaf
schap Derbyshire de zevende Bilderberg
conferentie gehouden, waaraan werd deel
genomen door tachtig afgevaardigden uit
elf Europese landen, de Verenigde Staten
en Canada. Zij werd maandag gesloten en
heeft drie dagen geduurd.
Er is onder meer gesproken over de
Europese Economische Gemeenschap en
de vrijhandelszone, de vorderingen en de
toekomst van de NAVO, de westelijke hou
ding jegens Rusland en het communisme.
Prins Bernhard heeft de Bilderberggroep
in 1954 opgericht ter bevordering van een
nauwere samenwerking tussen Europa en
de Verenigde Staten.
In een te Buxton uitgegeven communi
qué wordt gezegd, dat de deelnemers ver
tegenwoordigers waren van het politieke
leven, de industrie, de handel, het geld
wezen, de vakbeweging en het onderwijs.
Zij namen aan de conferentie deel als par
ticuliere personen en de denkbeelden, die
zij opperden, waren persoonlijke opvattin
gen.
Op de conferentie werd een overzicht
gegeven van de belangrijkste politieke en
economische gebeurtenissen sedert de vo
rige bijeenkomst. Hierbij werd van ge
dachten gewisseld over de gebeurtenis
sen in het Verre Oosten en het Na
bije Oosten.
DJAKARTA (ANP) De legervoorlich-
tingsdienst in Djakarta heeft medege
deeld, dat de regeringstroepen het vis
sersplaatsje Painan, zestig kilometer ten
zuiden van Padang, hebben bezet. Painan,
dat gelegen is aan de weg naar het nog
door de opstandelingen beheerste gebied
van Korintji, was een der laatste plaatsen
van betekenis, die nog in handen der op
standelingen waren. De stad werd vanuit
twee richtingen door de regeringstroepen
aangevallen. Volgens het legercommuni
qué leden de regeringstroepen geen ver
liezen. Die aan de zijde der opstandelingen
zijn niet bekend.
Tegelijkertijd werd medegedeeld, dat
de regeringstroepen een week geleden
omvangrijke operaties zijn begonnen om
het gebied, dat de rijstschuur van Mid-
den-Sumatra wordt genoemd, zijn al door
het centrale leger bezet.
(Reuter) De Indonesische regering
maakte al eerder op de dag melding van
nieuwe gevechten in Midden-Sumatra.
Bij Lumbanrang werden negentien op
standelingen gedood, er vielen aan de zij
de der regeringstroepen twee doden en
vier gewonden. Bij Kotaradja werden
25 opstandelingen gedood.
„In Nederland is de laatste vijftig jaar
nooit schrijven geleerd". Deze krasse uit
spraak kon men maandag in Utrecht be
luisteren op de eerste bijeenkomst van de
Stichting ter Verbetering van het Hand
schrift. De voorzitter, de heer J. A. Dort-
mond uit Utrecht, verklaarde dat door
slecht en onleesbaar handschrift grote
schade aan de economie van een land
wordt toegebracht.
Voor de Verenigde Staten is deze op
wetenschappelijke basis geschat op 2 mil
jard dollar. Voor Nederland moet de schade
door slecht schrift gesteld worden op niet
minder dan 100 miljoen gulden per jaar.
Geen wonder dat in Amerika de industrie
graag wat geld over heeft om de „hand
writing Foundation" te steunen, die op
grote schaal handschriftverbetering propa
geert.
De Nederlandse stichting wil iets derge
lijks doen. Het is niet het plan om een
bepaald schrijfsysteem of bepaalde schrijf
materialen te propageren. De stichting
meent, dat het handschrift wordt bedreigd
door een gevaar dat ernstiger is dar. welke
technische verbetering, die tot dusverre
aan zijn debiet heeft geknaagd. Dit gevaar
komt volgens de stichting van binnen uit:
het handschrift devalueert als communica
tiemiddel ten gevolge van een toenemende
onleesbaarheid.
Enerzijds komt dit door het levenstempo,
anderzijds kan een verminderde belang
stelling voor het handschrift op verschil
lende levensniveaus mede als belangrijke
oorzaak voor de devaluatie van het hand
schrift worden aangemerkt.
Reeds dreigt volgens de stichting een
onleesbaar handschrift het symbool te
worden van intellectuele ontwikkeldheid.
Het vaak nauwelijks te lezen schrift van
sommige artsen wordt vergoelijkend als
„een dokterspootje" betiteld en krijgt daar
mee volgens de stichting ten onrechte het
aureool van wetenschappelijke vorming.
Op talrijke gebieden, zoals onderwijs, be
drijfsleven en postaal verkeer veroorzaakt
de afnemende leesbaarheid van het met de
hand geschrevene grote problemen.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot vereniging van de ge
meenten Opmeer en Spanbroek. In de toe
lichting deelt de minister van Binnenland
se Zaken mee dat van de 42 gemeenten,
waaruit Westfriesland bestaat, 4 gemeen
ten minder dan 1000 inwoners hebben, 14
tussen de 1000 en 2000 inwoners, 11 ge
meenten tussen de 2000 en 3000 inwo
ners, 8 gemeenten tussen de 3000 en 5000
inwoners, 3 gemeenten tussen de 5000 en
10.000 inwoners en 2 gemeenten meer dan
10.000 inwoners. Het behoeft geen betoog,
aldus de minister, dat een dergelijke ge
meentelijke indeling, nog afgezien van an
dere bezwaren, noodzakelijk moet leiden
tot een versnippering van de gemeentelij
ke bestuurskracht. Opmeer en Spanbroek
behoren tot de 29 gemeenten in deze streek
met minder dan 3000 inwoners. Zij telden
op 1 januari 1958 resp. 777 en 2378, teza
men 3155 inwoners.
Het personeelstekort bij het onder
wijs heeft in Vlaardingen wel tot een
vreemde situatie geleid. Elke morgen
kunnen de inwoners mevrouw Schol
ten-Van der Meer met haar zoontje van
zeven maanden, Wimmie. in de kinder
wagen naar school zien rijden, waar
moeder als gehuwde onderwijzeres in
de eerste klas les geeft. Wimmie wordt
dan in een kinderbox gezet, die in de
spreekkamer van het hoofd der school
staat. Ook haar vader van 73, die ge
pensioneerd schoolhoofd is, staat weer
voor de klas.
Mevrouw Th. Laue-Drucker te Den
Haag verrijkte het Frans Halsmuseum
te Haarlem met een tweetal fraaie
aanwinsten, te weten een interieur met
figuren door Alexander Hugo Bakker-
Korf f (1824-1882) en een kerkinterieur
door Johannes Bosboom (1817-1891).
Beide aanwinsten werden reeds aan de
verzamelingen toegevoegd. Een foto
van het werk van Johannes Bosboom.
In Friesland zijn maandagmiddag ten
gevolge van blikseminslag twee boerde
rijen afgebrand. De ene boerderij behoorde
toe aan een veehouder in Rottum, ge
meente Haskerland, de andere aan een
veeboer in Langelille, gemeente Weststel
lingwerf. Beide boerderijen brandden tot
de grond toe af.
Bij de brand te Rottum ging 140 voer
hooi verloren. De blikseminslag ging hier
gepaard met een hevige knal. De boerderij
stond in korte tijd in lichter laaie en
brandde geheel uit.
In Langelille, waar het boerengezin juist
aan de maaltijd zat, sloeg de bliksem in
de schoorsteen. Ook van dezë boerderij
bleef geen steen op de ander.
Bluswater ontbrak
In Hengelo is de bliksem ingeslagen in
een boerderij aan de Oldenzaalsestraat.
Aangezien er in de omgeving geen water
te vinden was en de druk op de water
leiding te gering bleek, kon de brandweer
niets uitrichten. De boerderij brandde tot
de grond toe af. Van de inboedel kon niets
worden gered. De bewoners, man, vrouw
en kind, wisten zich ternauwernood in
veiligheid te stellen.
De Haagse Comedie
is het nieuwe toneel
seizoen begonnen met
„De Humorist" van
John Osborne, wiens
Omzien in wrok"
in ons land door
„Theater" gespeeld
met Kees Brusse in
de hoofdrol ver
leden jaar zoveel op
zien baarde. Woens
dagavond kan men
dit stuk, waarvan de
oorspronkelijke titel
„The Entertainer"
luidt, in dè Haar
lemse Schouwburg
gaan bekijken en
beluisteren. Voor
ondergetekende is
het een moeilijk ge
val. Ik geloof dat
het een vertoning is,
waar vele mensen
met gevoelens tussen
verbazing en ver
bijstering op zullen
reageren, voorname
lijk tengevolge van
het „ongewone". Met
alle respect voor de
bedoelingen om de
tradities van het zo
genaamde natura
lisme te doorbreken,
moet men inderdaad
vaststellen dat het
de buitengewoon be
gaafde auteur niet is
gelukt op zijn an
dere manier zijn
negatieve figuren tot levende mensen te
ontwikkelen. Er zijn twee uitzonderingen:
de titelheld en diens beklagenswaardige
echtgenote. En alleen al om de wijze,
waarop dit duo door Paul Steenbergen en
Ida Wasserman voor het voetlicht wordt
gebracht, mag men deze voorstelling niet
overslaan. Een zeer wezenlijke ontroering,
zoals men tegenwoordig maar zelden bij
manifestaties van dramatische kunst er
vaart, heeft zich van mij meester gemaakt.
John Osborne zijn tekst, de liedjes
daarbij inbegrepen, is door Michel van der
Plas uitmuntend vertaald heeft tot on
derwerp het uitsterven van het variété als
karakteristieke Engelse volkskunst. De
hoofdpersoon is de daar typisch toe be
horende humorist-conférencier-zanger Ar
chie Rice, reeds vervallen tot het arm
zalige peil van een vierderangs revue met
een troep naaktdanseressen, waarvan
slechts de pailletten schitteren, als voor
naamste attractie. Hij vlucht voor schuld
eisers en huiselijke ellende in frivool ge
zelschap en de alcoholische roes. Zijn on
dergang is niet te keren, maar hij probeert
op de planken met de bekende toffe-
jongensmentaliteit de moed erin te hou
den. Het is de moed van de. wanhoop, die
dagelijks groeit door de tegenslagen in zijn
gezinsleven, waarvan als hevigste aan
komt het bericht dat zijn vermiste zoon
in het Nabije Oosten is gesneuveld. Beur
telings ziet men Archie Rice strijd leveren
op het toneel en in de gehuurde kamer in
een armoewijk van een badplaats. Deze
ellendjge scènes-uit-het-deven en de goed
kope scherts van de vaudevillenummers
rijmen op elkaar met wanklanken. Het na
vrante geheel herinnert aan het aloude
procédé van „lach dan, Paljazzo, als je
hart is gebroken". Het aangrijpende daar
bij is, dat de komiek geen effect meer
sorteert met zijn optreden als hij de tra
giek van zijn bestaan niet meer bij be
wustzijn bevecht. Hij is naar twee zijden
machteloos. Slechts in een toestand van
nachtelijke beschonkenheid komt hij in
een gesprek met zijn dochter tot een ont
hulling van zijn misère: „Kijk in mijn
ogen. Daarachter is het zo dood als de hele
futloze troep.... Ikgeef nergens een
bliksem om". Hij schuift de schuld van
zich af. Twintig jaar lang heeft hij de be-
De Raad voor het Midden- en Klein
bedrijf zal in een op 24 september te hou
den openbare vergadering in behandeling
nemen een ontwerpadvies over de scha
deloosstelling van huurders van bedrijfs
panden, wanneer die bedrijfspanden wor
den onteigend Dit ontwerp-advies is sa
mengesteld tot voorlopige regeling in ver
band met de schadeloosstelling van huur
ders van gebouwde onroerende goederen,
welke worden gebezigd voor de uitoefe
ning van een bedrijf, in geval van ont
eigening of van vordering in eigendom et)
in een geval van ontruiming van het ge
huurde.
De algemene strekking van het wetsont
werp is, de onbillijkheden welke voort
vloeien uit het stelsel van gefixeerde ver
goeding zoals dit in enkele wetten is
geregeld te verzachten. Blijkens de me
morie van toelichting beoogt de regering
met dit wetsontwerp een voorlopige maat
regel te treffen, welke zal gelden tot het
tijdstip waarop de Huurwet kan worden
ingetrokken. Dit is derhalve, aldus hrt
ontwerp-advies van de Raad voor hel
Midden- en Kleinbedrijf het tijdstip waar
op kan worden geconstateerd dat de wo
ning en bedrijfsruimteschaarste is opge
heven.
Op grond van het tijdelijke karakter van
de voorgestelde maatregel meent de rege
ring dat aan de huurder van bedrijfs
ruimte geen recht op volledige schadever
goeding zonder enige begrenzing kan wor
den toegekend, mede om niet vooruit te
lopen op de conclusies van de commissie-
Houwing en de beslissingen welke naai
aanleiding daarvan zullen worden ge
nomen.
Het is moeilijk in te zien. aldus het ad
vies van de Raad voor het Midden- en
Kleinbedrijf, waarom en in hoeverre hei
tijdelijke karakter van een maatregel eer
rechtvaardigheidsgrond kan opleveren om
een bepaalde groep van ondernemers,
voornamelijk in het midden- en kleinbe
drijf, willens en wetens te benadelen.
De huidige Canadese ambassadeur in
Nederland, de heer Thomas A. Stone, is
benoemd in Mexico. Zijn plaats in Den
Haag zal worden ingenomen door Charles
P. Hebert, die nu Canada vertegenwoor
digt in België en Luxemburg, aldus is
in Ottawa bekendgemaakt.
De drie hoofdpersonen van „De Humo
rist" van John Osborne: van links naar
rechts Myra Ward, Paul Steenbergen
en Ida Wasserman.
lasting kunnen ontduiken, maar aan het
einde van zijn loopbaan wacht de dood
tussen de coulissen. Het slot is zo thea
traal als de gestelde situatie maar veroor
looft. Osborne heeft inderdaad een kunst
stuk volbracht: „De Humorist" is bij alle
directe benadering van het publiek een
gesloten geheel géwordén, met een bijna
macabere eenheid van stijl. En wat nu
de gebrekkige karaktertekening betreft:
men zou er een soort allegorie in kunnen
zien, de klucht van het leven met een be
dorven toekomst enfin, naar diepere
bedoelingen kan zoeken wie wil.
Paul Steenbergen speelt de rol van wat
Koos Speenhoff treffend als „levenslieder-
ling" kenschetste op fenomenale wijze. Met
behulp van Lou Bouwmeester heeft hij de
solonummers in het theater ingestudeerd.
Hij presenteert deze als een geroutineerde
vakman met alle chichi van de ouder
wetse variétéartiest. Bij zijn opkomst denkt
men direct aan de nabootsingen van Mau
rice Chevalier, zoals men die in zovele
Nedei'landse „bonte programma's" heeft
leren kennen. Maar dan voltrekt zich het
wonder. Hij ontplooit zich als een vol
strekt unieke verschijning, in wie zich de
bijzondere kenmerken van de vele charla
tans van het chanson hebben samenge
trokken. En hij wordt gaandeweg „de"
kleine man in de komedie van een mis-r
lukt bestaan, die probeert zich groot te
houden. Die. komediant is hij ook temid
den van zijn verwanten, steeds kaler wor
dend naarmate hij zich pi'onkender heeft
opgeblazen. Subliem wordt de tweede be
langrijke rol in het stuk vervuld door Ida
Wasserman, wier aandeel in het succes
ik zonder aai-zeling een der pi'achtigste
creaties noem die ik ooit van een Neder
landse actrice heb gezien. Aldus mag men
eigenlijk niet generaliseren, ofschoon haar
Phoebe Rice een onvergelijkbare vrouw
is geworden. Er is iets zeldzaam pathetisch
aan haar, zoals zij in haar verflenste
schoonheid i'ondschaxTelt, zonder een vaste
plaats, intellectueel de mindex*e van een
echtgenoot, die haar niet de middelen kan
verschaffen tot een geregeld huishouden.
Alle gegevens, die de schrijver in zijn uit
eenzettingen heeft verwerkt, zijn in haar
lichamelijke gedaante verdisconteerd.
Haar klaaglijke ruzietoon, haar sentimen
tele jengelen, haar geforceerde uitbundig
heid overstemmen nooit de fundamentele
roep om wat gewone hartelijkheid.
De dochter, die haar verloving verbreekt
omdat zij nu eenmaal in deze onmogelijke
sfeer geboi-en en getogen is, wordt door
M.yra Ward met warmgekleurde agressivi
teit vooi-gesteld. Joris Diels verbeeldt aan
doenlijk en imposant de nietszeggende
waardigheid van de vorige generatie, die
wel veel mooie frasen maar geen hulp kan
bieden (dit motief is knap in het stuk tot
gelding gebracht) en Coen Flink de twee
de, in het doodlopende spoor van zijn va
der tredende zoon. Hep van Delft ont
wierp de voortreffelijk aan de eisen be
antwoordende decoi's en Jurriaan Andries-
sen levei-de voor het kleine tingeltangel
orkest precies de klaterende px-etmuziek,
die erbij hoort om de opgewekte narigheid
comple-' të maken.
David Koning
In Rotterdam is op het kruispunt Dorps
wegGroene Kruisweg de 69-jarige wiel
rijder F. J. Warrena door een vrachtauto
aangereden. Hij kreeg een schedelbasis-
breuk en is korte tijd later in een zieken
huis overleden.
De 82-jarige mevrouw C. M. Huysmans-
Bauer, die enkele dagen geleden in de
Vierambachtsstraat te Rotterdam bij het
oversteken door een scooter werd aange
reden, is in het Coolsingelziekenhuis over
leden.
Bij een botsing tussen een kleine Neder
landse bus en een Duitse bestelwagen op
de Bundesstrasze 49 bij Trier zijn maan
dagmiddag twee Duitsex-s gedood en vier
Nederlandse toeristen eimstig gewond ge
raakt. De vier Nederlanders zijn: Corne
lius Groenendijk, 34, Maria Groenendijk,
30, Lucas Vaessen. 29. en Max'ia Vaessen,
24, allen afkomstig uit Voex-endaal (Lim
burg). Zij zijn opgenomen in het Herz
Jesu-ziekenhuis te Trier.
De twee wagens reden in volle vaart
tegen elkaar op en werden volkomen ver
nield. De inzittenden van de Duitse wagen
werden bij de botsing op de straat geslin
gerd en waren op slag gedood. Hun auto
kwam twaalf meter verder in een weiland
terecht.
