PARAMOUNT
EEN GULDEN!
NU KUNT U VOOR
nu in Nederland
Oost-Duitsland verlicht het
lot der intellectuelen
de wereldberoemde
NAAIMACHINES
ïïfrï öf bprlpliFn iijit
Deense verkeersleergang
Voetgangersbeschermmg,
een ne
Wervelstorm geselde
Tokio en omstreken
i\ ii
Artsenberoep is niet aan
ideologie gebonden
'1350
op M/rótt i/uüf.
Zweeds geschenk aan
Koningin overgedragen
Vrachtauto voor het
Rode Kruis
„Atlas'" nog steeds niet
intercontinentaal
100 jaar
geleden
r N
Van dag tot dag
y
Frisse wind
Volgend jaar nieuwe
zilveren rijksdaalders
0p de
<~Praatótoel
VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1958
Af*ERlCAN
KOPENHAGEN Twee conclusies kon
den slechts worden getrokken uit een fo
rumdiscussie der zeshonderd deelnemers
aan de internationale verkeerstechnische
leergang te Kopenhagen na urenlange be
schouwingen over voetgangervraagstuk
ken. De éne is, dat het nog steeds onmo
gelijk is gebleken de voetgangers tegen
zichzelf en het andere verkeer afdoende te
beschermen. De tweede is, dat het drin
gend noodzakelijk is internationaal dezelf
de verkeerstekens en verkeerslichten voor
voetgangers te gaan gebruiken.
De algemene opinie was om zo syste
matisch mogelijk overal ter wei-eld de re
gelingen voor voetgangers eenvoudig en
consequent te houden. Dit ook met het oog
op het rijdende verkeer, dat in verwar
ring komt door reeksen van verschillende,
dikwijls in een voor hen vreemde taal ge
schreven aanwijzingen bij oversteekplaat
sen en dergelijke.
Verkeersdeskundigen uit tal van grote,
middelgrote en kleine steden, verspreid
over de hele aardbol, vertelden iets van
hun methoden en vroegen het oordeel van
het forum, dat door dr. W. H. Glanville,
directeur van het Britse wegenlaborato
rium, werd gepresideerd.
Tal van sprekers bevalen bij door ver
keerslichten beschermde oversteekplaat
sen gebruik van een wandelend mannetje
in rood en groen aan. Een Amerikaan ver
telde, dat vreemdelingen de opschriften
„walk" en ..don 't, walk" bij kruispunten
wel eens voor straatnamen aanzien.
De mededeling van het hoofd van de
Utrechtse verkeerspolitie de heer B. W.
Quist, dat in zijn stad groene knipperlich
ten op oversteekplaatsen worden gebruikt
teneinde voetgangers voor afslaand ver
keer te waarschuwen, vond geen alge
meen gunstige beoordeling. Groen bete
kent „veilig" naar veler mening en daar
om was men bevreesd voor verwarring,
hoewel de heer Quist zeide, dat zijn sys
teem geen aanleiding tot misverstand
geeft.
Het afslaand verkeer op kruispunten,
vooral indien dit zwaar is, schept tal van
veiligheidsvraagstukken. Deze kunnen
worden opgelost met een verkeerslichten
systeem in brede straten maar in smalle
straten niet. Het gebruik van diagonale
oversteekpaden op kruispunten naast het
gebruik van rechte paden op punten met
intensief afbuitend verkeer houdt groot ge
vaar van verwarring in en wordt blijk
baar in vele landen als niet-acceptabel be
schouwd. Tunnels zijn doorgaans te duur.
Bij de besprekingen kwam steeds weel
de dringende eis naar voren van uniforme
verkeerstekens zonder opschriften voor
voetgangers, zowel in het belang van het
lopend als van het rijdend verkeer. Het
instellen van een passee verbod voor rij
dend verkeer op oversteekplaatsen werd
noodzakelijk geacht.
TOKIO (AFP) De wervelstorm, die
donderdag het gebied van Tokio teisterde,
beeft de dood van vijfentwintig mensen
veroorzaakt. Er worden 47 personen vér-
mist en er zijn 111 gewondeir, aldus deelt
de politie van Tokio mee.
(Reuter) Meer dan 13.000 vissers zijn
dakloos doordat hun huizen zijn onderge
lopen of verwoest. Meer dan 200 bruggen
zijn vernield. Grondverschuivingen en
overstromingen hebben verbindingen met
de hoofdstad afgesneden.
Met het oog op het naderen van de wer
velstorm, die donderdag Japan teisterde,
is woensdagavond om één minuut voor 'es
Nederlandse tijd het in Tokio uit Amster
dam aangekomen K.L.M.-vliegtuig PH-
LKV (de Super Constellation „Meson"),
leeg uitgeweken naar 't ten Noorden van
Nagasaki gelegen Fukuoka. De machine zou,
zodra de weersomstandigheden dat toe
laten, naar Tokio terugkeren teneinde van
daar uit met passagiers naar Amsterdam
te vliegen. Het vertrek uit Tokio werd
voor onbeoaaldo tijd uitgesteld.
(Van onze .correspondent in Bonn)
Het politieke bureau van de Oostduitse
communistische partij, de S.E.D., wil met
een reeks maatregelen trachten de vlucht
van Oostduitse in'-.-'ectuelcn naar 't Wes
ten tot staan te brengen. Te Oost-Berlijn
is bekend gemaakt, dat artsen en andere
academisch gevormden voortaan onder
meer wetenschappelijke congressen in
West-Duitsland mogen bezoeken. De vlucht
van artsen, hoogleraren en andere acade
mici heeft de laatste maanden tot verwar
de toestanden in Oost-Duitsland geleid. In
de eerste acht maanden van dit jaar zijn
813 artsen, 115 apothekers, bijna 2400 le
raren en onderwijzers en 200 hoog'eraren
en universiteitsassistenten naar het Wes
ten gevlucht.
De Oostduitse communistische partij
gaf gisteren toe, dat de uitoefening van
het artsenberoep niet gebonden is aan de
marxistische levens r ,'.v ing Artsen
en andere wetenschappelijk gevormden
dienen de mogelijkheid te hebben tot on
gehinderde scheppende arbeid, aldus de
S.E.D., die tot voor kort een geheel ander
standpunt innam. Voorts wordt in een of
ficieel communiqué gezegd, dat er voor
de kinderen van artsen en andere acade
mici voldoende plaatsen zijn op middel
bare scholen en universiteiten. Tot voor
enige weken weerde men dergelijke kin
deren zoveel mogelijk. Thans wordt voor
gesteld kinderen, die totdusver niet wer
den toegelaten een kans te geven. Tenslot
te meent de S.E.D., dat het zenden van
artsen en andere wetenschappelijke on
derzoekers naar wetenschappelijke con
gressen in het buitenland, ook in West-
Duitsland niet moet worden verhinderd.
De schuld
Juist deze punten (het weren van hun
kinderen van middelbare scholen en uni
versiteiten en "t reisverbod) waren het die
voor vele artsen en hoogleraren de emmer
Advertentie
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Heutstr. 181, Tel. 14444
deden overlopen De S.E.D. geeft de schuld
van deze vlucht der intellectuelen nu aan
bepaalde ministeries. De situatie op genees
kundig gebied in Oost-Duitsland is de laat
ste tijd, kennelijk tengevolge van de art-
senvlucht, kritiek geworden. Verscheide
ne ziekenhuizen hebben geen chirurgen
meer en in andere zijn vele belangrijke
medische functies vakant. In het Charité-
ziekenhuis in Oost-Berlijn zijn, alleen in de
keel-, neus- en oorkliniek, tien artsen te
weinig. De afdeling verloskunde heeft 31
artsen tekort.
(Reuter) De Oostberlijnse hoogleraar
in de economie Lemnitz deed gisteren in
hei partijblad Nou es Deutschland een hef
tige aanval op het staatssecretariaat voor
universiteiten dat „met een overvloed
van regels en bepalingen alle initiatief van
geleerden doodt". Met name fulmineerde
Lemnitz tegen de bepaling dat jonge ge
leerden binnen twee jaar Russisch moeten
leren en drie jaar het marxisme-leninisme
moeten bestuderen.
■tsste*
mmmÉ
^WONINGINRICHTING
BEVERWIJK
Breestr. 74-84 250 modelkamers
Geopend: B-1230en IA-I8u. Dinsdag 8-13 u.
Advertentie
Ut etr pMv/eyrip
In paleis Soestdijk is de overdracht aan
net Nederlandse Rode Kruis geschied van
de Zweedse vrachtauto, die de Koningin is
geschonken door de directie van de Scan a
Vabis autofabrieken te Södertalje tijdens
haar bezoek aan Zweden in mei 1957.
Het chassis is door een Nederlandse
carrosseriefabriek voorzien van een 3-
persoons cabine en een gesloten laadbak
van 5 meter lengte. Het nuttig draagver
mogen is 6'/2 ton. De auto zal worden in
gedeeld bij de noodcolonne van het Rode
Kruis.
In het paleis Soestdijk is deze vracht
auto door de twee directeuren van Scan-'a
Vabis in tegenwoordigheid van de Zweedse
ambassadeur in Nederland, de heer S.
Dahlman, aan de Koningin overdragen.
Koningin Juliana droeg vervolgens de
vrachtauto over aan de tweede ondervoor
zitter van het Nederlandse Rode Kruis,
generaal-majoor-arts dr. H. J. van der
Giessen.
CAPE CANAVERAL (Reuter) Een
drietraps ,.Atlas"-raket van de Ameri
kaanse luchtmacht is donderdag ander
halve minuut nadat zij van de proef-
basis te Cape Canaveral was gelanceerd,
in de lucht ontploft.
Het was de bedoeling, dat de grote ra
ket een afstand van 9.000 kilometer zou af
leggen, aldus werd onofficieel vernomen.
Bij eerdere proeven met dit rakettype wa
ren de raketmotoren ingesteld op een af
stand van 5000 kilometer. Deze proeven
slaagden. De „Atlas" ontplofte thans op
een hoogte van ongeveer 15.000 meter.
(UPI) De luchtmacht, die zelden uit
eenzet waarom iets mislukt is, heeft gis
teren geen uitzondering op die regel ge
maakt.
Als het afvuren geslaagd was, zou het
«■are wapen bijna 1000 kilometer boven
de aarde uit zijn gestegen en enkele ogen
blikken later zijn bijzondere neuskegel in
de zuidelijke Atlantische Oceaan hebben
laten neerkomen op naar schatting onge
veer 19.000 km. van Cape Canaveral.
Uit de Opregte Woensdagsche
Haarlemsche Courant
PARIJS, 21 SEPTEMBER: De heer De
Lesseps houdt zich, naar
men meldt, thans ijverig
bezig met de organisatie
van de doorgraving der
landengte van Suez. Hij
heeft zijn agenten, in het
buitenland gevestigd, ge
machtigd om inschrijvingen
aan te nemen van gelden voor de bedoelde
gewichtige onderneming. Reeds zoude voor
140 millioenen zijn geteekend, zoodat nog
slechts inschrijvingen voor 60 millioenen
zouden moeten worden verkregen. De gel
den zullen evenwel niet eer behoeven ie
worden gestort dan nadat de Raad zal zijn
georganiseerd; de plannen, bij het ontwerp
gevoegd, goedgekeurd, en de machtiging
der Porte verkregen.
Uit de Opregte Donderdagsche
Haarlemsche Courant
LONDEN, 20 SEPTEMBER: De stoom
schepen Cory en Reliance, aan boord heb
bende den metalen kabel voor den nieuwen
electrisehen telegraaf tusschen dit land en
het vasteland van Europa, zouden heden
van Greenwich vertrekken, om dien kabel
tusschen Dunwich, op de kust van Suf
folk, en Zandvoort op de Hollandsche kust,
in de zee neerteleggen. De bedoelde kabel,
welke vier geleiddraden bevat, is 140 mijlen
lang, en weegt 1400 ton; hij is per mijl
10 maal zwaarder dan de kabel van den
Atiantischen telegraaf.
In de rijksbegroting voor 1959 is rekening
gehouden met de aanmunting van 15 mil
joen nieuwe zilveren rijksdaalders en met
de vervaardiging van 80 miljoen kwartjes
en andere kleinere pasmunten tot- een
waarde van 4.7 miljoen gulden. Met het
oog op het voornemen om in 1959 een begin
té maken met de aanmaak van nieuwe
zilveren rijksdaalders, is de vervaardiging
van guldens zo versneld, dat deze aan het
einde van dit jaar beëindigd kan worden.
Advertentie
De derde dinsdag in september heeft
niet alleen in de weersomstandigheden de
koelte van de herfsttijd doen voelen, doch
ook een frisse wind verwekt in de oude za
len die het Binnenhof omringen. Want de
opnieuw gekozen voorzitter der Tweede
Kamer, dr. L. G. Kortenhorst, heeft in zijn
eerste rede herinnerd aan de bij zijn jubi
leum in augustus tot uiting gekomen zijn
de wenselijkheid, een parlementaire ver
frissing te bewerkstelligen, en daarbij al
aanstonds een plan tot vereenvoudiging
der begrotingsbehandeling voorgelegd,
dat steunde op een suggestie van het kabi
net en reeds door het seniorenconvent der
Kamer als experiment wordt aanbevo
len.
„Met frisse moed treden wij de nieuwe
zitting der Staten-Generaal tegemoet",
aldus zei dr. Kortenhorst aan het einde
van zijn rede. Het wil ons voorkomen, dat
deze frisse moed niet onbelangrijk zal wor
den gestimuleerd door de nieuwe proce
dure van begrotingsbehandeling, die de
voorzitter heeft geopperd. De voordelen
ervan springen dadelijk in het oog: de uit
eenzetting der standpunten van leden en
fracties in een mondeling debat en niet
meer zoals voordien in schriftelijke
„voorlopige verslagen" zal het Kamerde
bat vele keren interessanter en levendi
ger maken, het bijwonen der Kamerverga
deringen stimuleren en de parlementa
riërs de kans geven zich in slagvaardig
heid en improvisatie te meten met hun col
lega's. Een papieren rompslomp zal wor
den vermeden en een beknopter behande
ling der afzonderlijke hoofdstukken dei-
begroting zal worden bereikt, waardoor
het publiek op een directer, boeiender wij
ze zal kunnen kennisnemen van het behan
delde.
De fracties zullen wanneer zij met
het plan instemmen en niet proberen er
„onderuit te komen" al dadelijk moe
ten beginnen met een stevige beperking
van de omvang hunner rapporten. Wanneer
het systeem consequent wordt toegepast,
zal het ook doorwerken in de behandeling
van andere dan begrotingsonderwerpen en
zal het parlement wennen aan een proce
dure, die de hele parlementaire activiteit
een ander, minder langdradig, inspireren-
der karakter zal geven.
„Het parlement dichter bij het volk" is
een leuze, die de parlementariërs zelf ter
dege als noodzakelijke richtlijn hebben le
ren kennen. Een goede stap in die richting
wordt dus nu nog bijwijze van proef
gezet en men mag verwachten dat in de
toekomst nog meer „vuur" in de volksver
tegenwoordiging tot ontbranding zal wor
den gebracht.
Ons vermaak
Zo'n Centraal Bureau voor de Statistiek
weet toch wel van wanten. Ze kunnen ons
daar alles, zo maar, in nette, onthullende,
overtuigende cijfers voorzetten. Mijn res
pect!
Zo heeft dit bureau dezer dagen bekend
gemaakt dat wij, Nederlanders met ons
allen, in 1957 honderd-acht-en-dertig mil
joen gulden naar de kassa's onzer ver
makelijke instellingen hebben doen rollen,
ongetwijfeld wel zéér ten vermake van de
heren, die deze vermakelijkheidsinstellin
gen exploiteren.
Met ons allen hebben wij honderd-elf-
en-een-half-miljoen bezoeken aan deze in
stellingen gebracht en gemiddeld hebben
wij dus in 1957 twaalf gulden en vijf-en-
zestig cent aan ons vermaak besteed- G e-
middeld. Hetgeen zich laat aanhoren,
want de paar gulden die ik boven de 12,65
aan de plezierigheid heb besteed, zijn, naar
ik hoogstwaarschijnlijk acht, gecompen
seerd door een paar gulden die staatsraad
Beel niet in het kasregister van de Paler
mo-bar en van de cakewalk op de kermis
heeft laten rinkelen. En wat dal fuifnum
mer van nummero 17 bij mij in de straat
boven de 12,65 heeft verbrast, dat heeft
maarschalk Staf weer minder besteed aan
dansen op de Zaedijk in Amsterdam.
Nu houdt zo'n statistiekbureau alleen
rekening met. vermaak, waarvoor verma
kelijkheidsbelasting wordt betaald en dit
trekt Het V ermaeckelijke Tafereel der
Vaderlandse Plezieren wel een beetje
scheef. Want. knikkeren, slagroom waf els
eten, deie stukjes „Op de PraatsoeV' lezen,
schommelen, wandelen met Miep, eendjes
voeren, buren treiteren en nóg een stuk of
twintig vermaken vallen er niet onder.
Maar het cijfer van 12,65 per persoon
is toch wel een troostrijk iets, vooral als u
rekent dat museumbezoek en alle zware
concerten daar óók onder vallen. Troost
rijk, omdat, vermaak toch altijd, als het
maar even kan, iets lichtzinnigs veronder
stelt; nu - ifat cijfer pleit dan voor ons.
Ik (persoonlijk) moge dan al iets lucht
hartiger zijn dan bovengenoemde heer
Beel. toch kom ik niet meer dan 3,16 bo
ven het gemiddelde. Dat is dan twee bios-
coopjes en één draaimolen meer dan de
hooggeachte staatsraad, maar toch altijd
non niet om er schande van te spreken.
Kortom: een en ander is bijzonder ge
ruststellend.
Wij zijn een thuiszittend volk.
Wel saai, maar toch ook wel respec
tabel.
Dat dit zo moge blijven, is de hartgron
dige wens van uw, u hartelijk toegenegen,
stukjes-schrijver.
Elias
Gelezen hebbende dat in
Londen momenteel 'n expositie
van beeldende kunst wordt
gehouden, waarvan de werken
vervaardigd zijn door gewone
apen, en apen van jongens,
welke laatsten in leeftijd
variëren van enkele maanden
tot enkele jaren en verder
kennis genomen hebbende
van het feit, dat het tentoon
gestelde oeuvre in vele geval
len uitmunt door een hoge
expressiviteit, die kunstcritici
verbaasd doet staan moet
het mij van het hart dat dit
helemaal niets nieuws of on
gewoons mag heten, vermits
ik een kennis heb wiens twee
ling van zes maanden niet
alleen grote vaardigheid ten
toonspreidt in het scheppen
van adembenemende schil
derstukken, doch zelfs motie
ven voor glas-in-lood-ramen
ontwerpt en verder grote be
kwaamheid aan de dag legt
bij het maken van imponeren
de kleifiguren.
De tweeling heeft nog nooit
geëxposeerd, doch ik vraag mij
af of de tijd daartoe niet ge
komen is. nu hij over enkele
weken zeven maanden wordt.
De twee jongelieden lijken mij
op een leeftijd te komen, die
een verdere verborgenheid
hunner talenten onverant
woord maakt. Men weet hoe
het in onze moderne wereld
gesteld is: maar al te spoedig
wordt men ouderwets en con
servatief genoemd door jon
gere generaties en vooral in
de kunst volgen de stromingen
elkander met zulke snelheden
op, dat menigeen reeds uit de
tijd blijkt te zijn op het mo
ment, dat hij voor het eerst
naar buiten treedt.
De tweeling, twee mannetjes
uiteraard, hebben reeds een
omvangrijk oeuvre dat wan
den en hoeken van hun ate
lier siert. Zij werken met alle
mogelijke materialen en in
strumenten, al naargelang hun
visie en inspiratie. Opvallend
is de snelheid, waarmee zij
arbeiden. Zij zitten niet uren-
of dagenlang te zwoegen op
een detail, doch zetten alles
met een forse zwier op en
hebben blijkbaar een hekel
aan het poezelige, fijne en
microscopische gepeuter,
waarmee oudere broeders in
de kunst als Raphael. Coecke
of Hals zich bezighielden.
Zij zijn echte expressionis
ten, die de ganse bewogen
heid van hun gemoed in één
streek weten te openbaren.
Ik heb hen aan het werk ge
zien en ik moet zeggen dat
hun methode een felheid en
verbetenheid verraadt, die
frisser aandoet dan het ge-
borstel en gewriemel van
sommige kunstenaars, wier
produkten plegen te groeien
als grashalmen zo langzaam
en zorgvuldig.
De vader van de kunst
zinnige tweeling heeft hun
voorliefde voor de beeldende
kunst bij toeval ontdekt. Een
der jongens kreeg namelijk
in een onbewaakt ogenblik
het fototoestel van pa in han
den en haalde er met een
kromme wijsvinger alle inge
wanden, lenzen en voorzie
ningen uit.
Toen het nog intact geble
ven filmpje later werd afge
drukt, vertoonde de laatste
foto een kromme wijsvinger,
diagonaal over het beeld in
wazig grijs tot zwart, met
felle lichtplekken onder en
boven. Het geheel was in een
mysterieus waas gehouden,
zwak genuanceerd met scha-
top tot teen vol met verf en
rollen elkander daarna beur
telings over de papieren.
Wanneer de werkstukken
klaar zijn, worden zij met de
beschilderde zijden op elkan
der geplakt, vervolgens sa
mengevouwen en later weer
uit elkaar gehaald. Zodoende
krijgt de expressieve kracht
van de artiesten de volledige
kans, zich te uiten.
Merkwaardig is ook de ma
nier, waarop glas-in-lood-ont-
werpen tot stand komen. De
vader legt daartoe een glas
ruit op de oneffen vloer van
het atelier, waarop een der
tweelingbroeders zich met het
zitvlak daarmidden op laat
vallen. De aldus verdeelde
glasplaat vertoont dan een pa
troon, waarvan de delen nog
slechts behoeven te worden
gekleurd door de „afwerker",
namelijk de vader der artis
tieke jongelui, die zelf helaas
geen enkele oorspronkelijk-
lijkheid bezit.
Met boet.seerklei wordt
weer anders gewerkt. De
werkstukken worden direct
tegen de muur geprojecteerd,
meestal van een afstand af,
door het zogenaamde „wer
pen". Het werpen geschiedt
uit de volle hand en de kracht,
waarmee de mop klei tegen
de muur vliegt, doet een
ogenschijnlijk grillige doch in
wezen veelzeggende, diepzin
nige vorm ontstaan, die dan
verder uit eigen bezieling ter
plaatse hard wordt.
Eenmaal hard genoeg, valt
het werkstuk vaak naar be
neden en op de vloer ontstaat
dan het eigenlijk eindoeuvre.
Blijft het tegen de muur zit
ten, dan wordt het geacht
daar functioneel te behoren en
beschouwen de kunstenaars
het als een „los-van-de-
aarde" ontwerp, dat door zijn
verhevenheid uiteraard een
geheel apart spel met zijn
omgeving speelt.
Een treffende bijzonderheid
bij dit alles is, dat de twee
jonge kunstenaars dagelijks
een bewonderenswaardig be
wijs leveren voor de stelling,
dat ware kunst niet gebonden
is aan conventionele middelen
of technieken. Hun schep
pingsdrift komt vaak tot
uiting op volkomen onver
wachte ogenblikken, zoals bij
voorbeeld onder de maal
tijden, waarbij zij dan in
de huiskamer kunststukken
scheppen met het materiaal
pudding, aardappelpuree of
sperziebonen.
Doch waarmee en wanneer
zij ook werken, hun schep
pingen verraden steeds een zo
felle, driftige bewogenheid en
een zo indringende zeggings
kracht, dat men bij het aan
schouwen ervan pas goed be
grijpt hoezeer onze naturalis
tische, figuratieve kunst tot
de verleden tijd is gaan be
horen.
Wat erg jammer en be
treurenswaardig is: het blijkt
dat de artistieke tweeling
door oudere figuren, die
waarschijnlijk de bescheiden
heid van de jonge kunste
naars willen uitbuiten, wordt
geïmiteerd en gecopieerd.
De grootheid van hun kunst
ontvangt daardoor echter een
nadruk temeer. En het tekent
de zuiverheid van hun ge
moed dat ten aanzien van
deze beunhazerij nooit een
klacht over hun lippen komt.
J. L.
De tubes worden in gril
lig, doch artistiek arrange
ment over de vellen papier
gelegd, die de vloer bedekken
Een interessante bijzonderheid
is, dat de kunstenaars niet
meer de conventionele metho
de van het afschroeven der
tube-dopjes volgen. Zij per
sen in een afwisselend samen
spel met elkander hun volts
gewicht zodanig op de tubes,
dat de verf uit de naden barst,
wat een geheel apart effect
geeft.
Soms volgen zij ook de indi
recte methode, die weer an
dere navrante nuances geeft.
Zij smeren dan elkander van
duw- en lichtpartijen, tegen
een schimmige achtergrond
van grijze ijsbloemen.
De foto verwierf een eer
ste prijs onder de titel „Vin
ger in grijs en zwart" en ont
ketende een ware ovatie bij
de jury, die al dagenlang met
verveelde gezichten had zit
ten staren op alsmaar wol
kenpartijen boven wuivend
koren.
Van dat moment af was de
tweeling niet meer te hou
den. De twee keerden zich
volledig af van opwindbare
autootjes en blokkendozen en
verkoos uitsluitend nog verf,
klei en papier.
Men gelooft zijn ogen niet,
als men het aanziet:
Zodra is het ontbijt van
havermout en appel achter
de kiezen, of het tweetal zet
zich in het atelier naast
elkander op de vloer en
grijpt naar de verven of de
boetseerklei.
