HELPERS
WYBERT
Opticiëns vragen verbod van
ziekenfondswinkels
Interne warboel in Pakistan
noopte Mirza tot ingrijpen
Massale actie tegen „on
eerlijke concurrentie"
Prachtige
collectie
Betaling vanaf f 2.- per week
HAARL. KLEDING CENTRALE
^Praatótoel j
„Mentaliteit der politici" deed hem
van verkiezingen niets verwachten
„De Hoop" bracht tien
patiënten aan wal
Twee doden in het verkeer
tune King Size sigaret alles
Apartheidspolitiek
eerste agendapunt
Poets zingend Uw schoenen!
30 ct.
DONDERDAG 9 OKTOBER 1958
(Van een onzer redacteuren)
Honderden opticiens hadden gis
teren hun zaken gesloten om deel te
nemen aan een protestactie tegen de
huns inziens oneerlijke concurrentie
van de zogenaamde ziekenfondswin
kels, waar brillen tegen aanmerkelijk
lagere prijzen verkocht worden dan
volgens de geldende tarieven van de
georganiseerde opticiens. Deze mani
festatie begon 's morgens met een
protestvergadering in de Haagse
Dierentuin en eindigde met een op
tocht van alle deelnemers naar het
ministerie van E-conomische Zaken,
ter aanbieding van een petitie waarin
op wettelijke maatregelen tegen de
ziekenfondswinkels wordt aangedron
gen en waarbij ook verzocht wordt, de
positie van de opticiens afzonderlijk
bij de wet te regelen. Woordvoerders
op de protestvergadering waren de
voorzitter der opticiens-federatie en
bestuursleden van de drie midden
standsbonden.
In een persconferentie, voorafgaande aan
de bijeenkomst in de Dierentuin, heeft het
bestuur van de Federatie van Neder
landse Opticiens-organisaties haar bezwa
ren tegen dit „maatschappelijk onrecht"
nader toegelicht. „Het gaat slechts tegen
enkele ziekenfondsen", zo werd betoogd,
„want de meerderheid van deze fondsen
houdt zich aan de overeenstemming, die
in november vorig jaar werd bereikt over
de tarieven van brillen en brilmonturen. De
overeenstemming was gebaseerd op een
uitvoerig economisch onderzoek van het
Economisch Instituut voor de Midden
stand, dat richtlijnen voor redelijke prij
zen uitwerkte. Desondanks zijn enkele zie
kenfondsen toch doorgegaan met het stich
ten van winkels in hun eigen fondskanto
ren. Het aantal van deze winkels is de laat
ste tijd zelfs nog aanmerkelijk toegenomen.
Men vindt ze nu in Amsterdam, Den Haag,
Bussum en Leiden terwijl in andere gro
te gemeenten dergelijke ziekenfondsopti-
ciënsbedrijven in voorbereiding zijn. Dit
alles zien de vrije opticiëns als een oneer
lijke vorm van concurrentie. Een sociale
instelling als een ziekenfonds beconcur
reert hier de middenstand, hetgeen een
gevaarlijke precedent schept. Het zieken
fonds kan op die manier uitgroeien van
een verzekerings- tot een verzorgingsinsti
tuut, dat de gehele gezondheidszorg naar
zich toetrekt en ook de vrije keuze van
de consument uitholt. Juist door de vesti
ging van deze winkels in de ziekenfonds
kantoren wordt immers bij de verzekerde
de suggestie gewekt, dat hij in deze win
kels zijn bril moet kopen, hetgeen in de
ogen van de opticiensfederatie een ontoe
laatbare inbreuk op de regels van het
vrije maatschappelijke krachtenspel
vórmt
„Afvallige" opticiens
Overigens zijn de opticiens van oordeel,
dat op den duur ook de vakkundigheid, de
kwaliteit en de service en daarmee dus
ook volksgezondheid onder deze ont
wikkeling aullen gaan leiden, hoewel zij
nog geen concrete gevallen konden noemen
van onvoldoende kwaliteitsverzorging door
de z.g. ziekenfondswinkels. Bovendien, zo
zeggen zij, beschikt het ziekenfonds door
zijn binding met de verzekerden over veel
meer propaganda-mogelijkheden (via bo
de-apparaat, fondsblaadjes e.d.) dan de
particuliere opticien ooit kan hebben. Om
al deze redenen achten zij de combinatie
van ziekenfonds en brillenwinkel maat
schappelijk ongewenst en onzuiver. Der
halve vragen zij in hun petitie met klem
om wettelijke maatregelen om aan deze
huns inziens gevaarlijke ontwikkeling zo
spoedig mogelijk een einde te maken.
Er is echter nog een ander aspect in de
ze oorlog om de brillenprijzen. Een drietal
opticiens, (waaronder een Haarlemse fir
ma) leden van de genoemde federatie,
Advertentie
WINTERMANTELS JAPONNEN
leuke modellen in REGENMANTELS -
COSTUUMS, moderne REGENJASSEN,
aparte COLBERTS en grote sortering
PANTALONS (ook Terlenka).
JANSSTRAAT 6S HAARLEM
Het hospitaalkerkschip „D^ Hoop" is
vanmorgen omstreeks half tien de haven
van Scheveningen binnengelopen om tien
patiënten aan wal te brengen. Onder de
patiënten waren er zeven afkomstig uit
Scheveningen, één uit Katwijk en twee
uit Duitsland. Een van de Duitsers moest
in een ziekenhuis worden opgenomen. „De
Hoop" heeft vandaag weer zee gekozen.
De 70-jarige heer H. Niekerk uit De
Meern is woensdagavond op de Zandweg
in De Meern door een bromfiets aange
reden en daarbij zwaar gewond. In de loop
van afgelopen nacht is hij in een zieken
huis te Utrecht aan de opgelopen verwon
dingen overleden.
De 81-jarige heer A. Burgers uit Am
sterdam, die vorige week donderdagavond
Hi het oversteken van het Frederiksplein
door een bromfietser werd aangereden, is
in het Waesperpleinziekenhuis overleden.
heeft onlangs, in navolging van de ge
wraakte ziekenfondsen, besloten om bril
len tegen lagere prijzen te gaan leveren
in daartoe nieuw te vestigen winkels. In
enkele plaatsen waren reeds winkelpan
den gehuurd. Te elfder ure heeft de fe
deratie het drietal „afvalligen" toch nog
bewogen, van hun plannen af te zien, waar-
bjj hun naar gisteren ter persconferentie
toegegeven werd uit de organisatiekas
alle reeds gemaakte onkosten en huren
vergoed zouden worden. Het motief van
het federatiebestuur tot dit ingrijpen was,
dat de actie van de drie Opticiens op dit
ogenblik de verwarring van het publiek
nog maar groter zou maken.
Overigens werd uitdrukkelijk betoogd, dat
die opticiens, die b.v. op grond van een
zeer grote omzet tegen lagere prijzen kun
nen leveren, daarbij vrijelijk hun gang
kunnen gaan wat het federatiebestuur be
treft. „Elke opticien heeft trouwens", zo
werd ons verzekerd, „een sortering billij
ke monturen zodat men ook voor een zeer
goedkope bril bij hem altijd terecht kan".
Wederhoor
Om ook de wederpartij gelegenheid te
geven, haar standpunt toe te lichten leb
ben wij een onderhoud gehad met de he'er
Scholte, directeur van de n.v. „Unie-Op
tiek" te Amsterdam, die zes ziekenfonds
brillenwinkels in de hoofdstad, een in Bus
sum en een in Leiden exploiteert. Op een
na zijn die winkels alle gevestigd in de
kantoren van het Algemeen Onderling Zie
kenfonds, dat ook „een financieel belang"
(van welke omvang wenste de heer Schol-
te ons niet te zeggen) in dit winkelbedrijf
heeft. „Deze combinatie van ziekenfonds
en winkel in een pand is uitsluitend tot
stand gebracht uit utiliteitsoverwegingen"
aldus deze zegsman, „maar van enige mo
rele pressie op het publiek, om bij ons een
bril te kopen, is natuurlijk geen sprake.
Verzekerden en niet-verzêkerden krijgen
bij ons op de monturen een korting
van ongeveer dertig percent, terwijl de fe
deratie-opticien formeel slechts aan verze
kerden een korting van ten hoogste twin
tig percent op de overeengekomen tarie
ven mag geven. Vele „vrije" opticiens ge
ven overigens aan iedereen aanmerkelijke
kortingen: wel een bewijs, dat er nog flink
wat speling in de officiële tarieven zit.
Voor monturen hanteert de georganiseer
de opticien b.v. een vermenigvuldigings
factor van 2,31 maal zijn inkoopsprijs, ter
wijl een eenvoudig brilleglas, dat hem in
koop 75 cent kost, bruto voor 3,45 aan
de man gebracht wordt. Er is praktisch
geen een branche, die zulke hoge winst
marges heeft als de opticiens en daarom
is het een aperte leugen, als zij beweren,
dat de prijzen voor brillen niet lager
gesteld kunnen worden. Het is dan
ook onbegrijpelijk, dat zoveel zieken
fondsen berust hebben en blijkbaar
nog steeds berusten in de veel te hoge
tarieven die de opticiens hun vorig jaar
november voorgelegd hebben".
Wij laten deze argumenten en cijfers
uiteraard geheel voor rekening van onze
zegslieden. Maar het leek ons toch billijk,
in deze kwestie ook het wederhoor toe te
passen.
Advertentie
Wij zijn het er öv^r eins, dat de
is, wat een eerste klas sigaret moet zijn -
zacht, voldoening schenkend,
subliem aroma, steeds
gelijkblijvende kwaliteit.
Ik houd van het
„Silk Filter" - hij heeft ze
liever zonder mondstuk.
Gladstone met of zonder
Silk Filter houdt de smaak
0p de
Willem
Elke dag bracht de Haagse grootvader
zijn vierjarig kleinzoontje naar de kleu
terschool en elke dag passeerden zij het
ruiterstandbeeld van Koning Willem I op
het Buitenhof. Al enige malen had het
jongetje ernstig opgekeken naar de forse
figuur op het edele ros, maar gezegd had
hij niets.
Eindelijk kwam de vraag.
Wie is dat, opa?
Opa, van de geschiedenis des vaderlands
niet meer zo op de hoogte als van een
Nederlander en zeker van een Hagenaar
verwacht mag worden, antwoordde::
Dat is Willem. En na een ogenblikje:
Willem van Oranje. (Dat kon nooit missen).
Het jongetje bleef staan en keek omhoog.
Staat hij daar altijd?
Ja. Altijd.
Ook als het regent?
Opa knikte.
En als het En als het héél
erg waait?
Altijd, zei opa
Zou hij het dan niet erg koud hebben?
Neen, zei opa pedagogisch, want hij is
heel flink.
Toen liepen ze door. Maar in het ver
volg verzuimde het jongetje nooit het
standbeeld goedendag te zeggen bij het
passeren en aan zijn groet een opmerking
toe te voegen die verband hield met de
weersomstandigheden.
Dag Willem, lekker weer hè?
Dag Willem, heb je 't niet koud?
Dag Willem, ben je niet vreselijk nat?
De grootvader dacht: dat wordt een goed
vaderlander. Nu al leeft hij mee met zijn
vorstenhuis-
Toen ging de familie van het jongetje
verhuizen en voor de laatste maal liepen
grootvader en kleinzoon langs het stand
beeld.
Willem, zei het jongetje, ernstig om
hoog kijkend, we gaan verhuizen. Maar als
ik groot ben, kom ik weer terug en dan
zeg ik je weer elke dag goedendag. Is dat
goed?
Toen liepen ze door. Maar opeens bleef
het jongetje staan. Hij keek om naar zijn
oude vriend en blééf een poos kijken. Opa
wachtte geduldig.
En toen kivam de vraag.
Opa. wie is eigenlijk die vent op Wil
lem z'n rug?
P. H. Schroder
Meer dan duizend opticiens en hun
personeelsleden hebben gistermiddag
deelgenomen aan de demonstratieve
optocht naar het ministerie van Econo
mische Zaken, waar de directeur-
generaal voor de Middenstand, dr. J.
Groeneveld Meijer, en de directeur-
generaal voor de Volksgezondheid,
prof. dr. P. Muntendam namens de
ministers Zijlstra en Suurhoff hun pe
titie tegen de ziekenfondswinkels in
ontvangst namen. Een deel van de
stoet voor het departement.
Speciale politieke commissie
NEW YORK (AFP) De speciale poli
tieke commissie van de UNO heeft woens
dag onder voorzitterschap van de Roemeen
Mihai Magheru eenstemmig besloten de
kwestie van de apartheidspo'itiek in Zuid-
Afrika als eerste punt op haar agenda te
plaatsen.
Voorts heeft de commissie na een lang.
geanimeerd debat over de procedure mei
42 tegen 10 stemmen bij 17 onthoudingen
een Amerikaans voorstel aangenomen om
de beslissing over de andere agendapunten
uit te stellen.
NEW YORK (Reuter) De Algemene
Vergadering der UNO heeft woensdag Ar
gentinië, Italië en Tunesië gekozen als
niet-permanente leden van de Veiligheids
raad. Zij volgen op 1 januari respectieve
lijk Columbia, Zweden en Irak op, die dit
jaar aan de beurt waren om af te treden
De Veiligheidsraad telt elf leden, name
lijk de grote vijf (Amerika, Engeland, Rus
land, Frankrijk en nationalistisch China)
als permanente leden en zes niet-perma-
nente leden. (De drie niet-permanente
leden die dit jaar niet behoeven af te
treden zijn Canada, Japan en Panama. Zij
treden eind volgend jaar af).
KARATSJI (UPI) Het Pakistaanse
leger heeft sinds president Iskander Mirza
dinsdagavond de staat van beleg afkondig
de alle macht in handen. In Karatsji ston
den woensdag troepen Óp wacht bij alle re-
gerings- en openbare gebouwen. Het vlieg
veld, de openbare diensten, de haven en
verbindingsdiensten stonden eveneens on
der toezicht van het leger. De president
heeft de militairen opgeroepen hun taak
te verrichten „zonder vrees en zonder be
gunstiging", omdat van hen „het voortbe
staan van Pakistan als onafhankelijke na
tie afhangt". De ingrijpende maatregelen,
zoals de afschaffing van de grondwet van
1956, de ontbinding van alle nationale en
provinciale volksvertegenwoordigingen en
van alle politieke partijen en de afkondi
ging van de staat van beleg, waren door
hem met zeer grote tegenzin genomen, al
dus de president, maar het belang van
staat en volk eiste zulk ingrijpen.
De Pakistaanse politici verweet hij de
„nietsontziende machtsstrijd, corruptie en
Advertentie
Uw schoenen blijven fonkelnieuw door
geregeld poetsen met (^a-va-seul. Nooit
barstjes, want Ricinusolie houdt het
leer soepel
Sommige mensen lijken op
de wereld te zijn gekomen met
de uitdrukkelijke opdracht,
hun medemensen een hart
onder de riem te steken en
met een opgewekt gemoed de
helpende hand te bieden. En
zoals alles in de natuur naar
het evenwicht streeft an
deren daarentegen hebben
blijkbaar de naargeestige taak
gekregen hun evennaasten
voortdurend de sombere kant
der medaille voor te houden
en met vermanende, bestraf
fende vinger de gal in hun
lever op te wekken.
Beide categorieën zijn actief
en ijverig werkzaam. Men kan
hen dagelijks ontmoeten en
het is daarbij een troost, dat
men hen doorgaans om beur
ten tegenkomt. Het is dan
echter zaak, zeer nauwkeurig
te onderscheiden met welke
categorie men te doen heeft.
Ik moet thans denken aan de
navrante ervaring van een
prille jongeling, die mij steeds
is bijgebleven.
Een prille jongeling, die blij
van zin de wijde poort des
levens binnentrad, na zijn
jeugd in de quarantaine dei-
schoolgebouwen te hebben
doorgebracht.
De jongen had een verstan
dige vader: een "ader die be
greep, dat zijn zoon pas goed
zou kunnen leren op eigen
benen te staan, als hij met
zachte drang uit het ouderlijke
nest gestoten zou worden. Hij
zond derhalve zijn spruit naar
een vreemde stad ,om daar een
betrekking te zoeken. Als
enige steun gaf hij hem een
geldsbedrag voor de eerste
dagen en aanbevelingsbrieven
.aan twee zijner goede relaties
mee.
De jongen reisde af, kocht
zich voor een week in bij een
bescheiden pension en toog
naar de adressen, die op zijn
aanbevelingsbrieven stonden.
Hij was vol goede moed en
optimistisch vertrouwen, want
hij had de twee categorieën
der mensen nog niet leren
onderscheiden en dacht, dat
de ganse wereld voor hem
klaar stond met uitgebreide
armen en een moederlijke
glimlach.
Hij beklom de stoep van
grijsblauw hardsteen, trok aan
een welgesmede bel en luis
terde in spanning naar de so
nore klanken, die breed en
deftig weerkaatsten in holle
ruimten daarbinnen.
De zware, donkerbruine deur
werd van een uitvoerige ket
ting ontdaan en tien centi
meter geopend. Een in diep
zwart uitgevoerde gestalte
vertoonde zich, trok de wenk
brauwen op en keek alsof zich
niet een nette jongeling doch
een paardevijg op de stoep be
vond.
De jongeling maakte het
doel van zijn komst kenbaar
en vroeg naar de heer des
huizes. De zwarte gestalte,
wier gezicht uit oud en de
gelijk behang gesneden leek,
zuchtte vol twijfel en begaf
zich naar het binnenste dei-
donkere gewelven, die achter
de deur verborgen bleken te
zijn geweest.
Later werd hij in een sche
merig vertrek gevoerd, waar
het rook naar eikehout, boen
was en eeuwen. Het pluche
tafelkleed was van ingetogen
paars, de meubelen stonden
dreigend en zwaar als samen
zweerders tegen de wanden en
een ervaren klok gaf iedere
seconde een tik, alsof een be
nige knokkel op een lijkkist
sloeg.
De jongeman zat neer op
een stoel, die de zwarte ge
stalte hem zwijgend had ge
wezen en keek omhoog naai
de kristallen luchter, die
dreigde op hem neer te stor
ten. Doch hij bleef vol ver
trouwen, want hij had een
brief en hij was erg jong.
Er kwam een andere zwarte
gestalte binnen. Zij liep niet,
doch zij schreed zij was van
het mannelijke geslacht en
droeg een gezicht waarop dit
zeer bewust en trots werd
medegedeeld. Een wit boord
gaf een bleek, grijs hoofd vrij,
dat stekende ogen achter een
gouden lorgnet bezat.
Een dunne, bloedloze streep
opende zich onwillig en zei:
„Geef mij de brief".
De ogen gingen snel over de
regels die joviale, vriende
lijke regels van een vrolijke
vader en de wenkbrauwen
rezen, alsof zij beledigd
werden.
„Ik betwijfel, of ik iets voor
u doen kan", zei de dominee.
„Gij hebt geen ervaring en
nauwelijks kennis. Ik zal
trachten mijn invloed aan te
wenden. Ik geef u echter geen
enkele hoop. Goedendag".
De jongeling werd buiten
overvallen door een nieuwe
soort vrees een angst die hij
nooit gekend had: de vijandig
heid van een gehele wereld
was onverhoeds als een dom
per over zijn vertrouwen ge
vallen.
Doch het tweede adres was
een gastvrij uitziende villa in
een kleurige, bonte tuin, waar
schreeuwende kinderen speel
den. En een plezierige, dikke
man in overhemdsmouwen
klopte hem verwelkomend op
de schouder. „Een brief? Een
aanbeveling? Maar dat is
nauwelijks nodig. Ik ken je
vader en dat is genoeg. Kom
binnen, drink een kop koffie.
Natuurlijk zal ik je helpen.
Maak je geen zorgen, ik be
loof je dat je over een week
op gouden eieren zit. Een
flinke jongen als jij! Er zijn
baantjes genoeg! Ik maak er
onmiddellijk werk van. Kom,
dan kan je de volière zien.
Mijn vrouw zet koffie. Je
moet hier maar gauw eens
tei-ugkomen, als je aan het
werk bent. We hebben het ge
zellig hier. Steek een sigaret
op. Zo, en vertel me eens hoe
je vader het maakt".
Toen de jongen naar zijn
pension terugging, was zijn
hart weer licht en vol vreug
de. Er blonk verwachting en
dankbaarheid in, en de scha
duwen trokken zich terug tot
in de hoeken, zonder nochtans
geheel te verdwijnen.
Die schaduwen verdwijnen
nooit, want zij zijn de Er
varing.
Een weck nadien reeds
kreeg de jongen een schitte
rend aanbod. Een veelbeloven
de betrekking stond voor hem
open en zo ook dus de
wereld, met uitgebreide armen
en een glimlach.
Doch de brief, waarin hem
dat werd medegedeeld, kwam
van de dominee en de jo
viale man in hemdsmouwen
met zijn gezellige villaatje liet
nooit meer iets van zich horen.
Vandaar, dat men nauw
keurig de mensen moet be
schouwen, vooraleer men hen
indeelt bij een van de twee
categorieën.
J. L.
schandelijke uitbuiting van de eenvoudige
eerlijke, vaderlandslievende en ijverige
volksmensen en misbruik van de islam
voor politieke doeleinden". Politieke avon
turiers, smokkelaars, zwarthandelaren,
hamsteraars en verraders, aldus de pre
sident, hebben samengewerkt voor het on
dermijnen van het huidige regeringsstel
sel en hebben de staat gebracht aan de
rand van de ontbinding.
In het bijzonder verweet president Mir
za de politici in gebreke te zijn gebleven
bij de oplossing van de ernstige voedsel
schaarste in Pakistan. „Voedsel is een
kwestie van leven en dood in ons land,
waar er overschotten zouden moeten be
staan," zei hij. „De landbouw is onderge
schikt gemaakt aan de politiek, zodat geen
politieke partij bij het huidige regerings
systeem in staat zal zijn iets positiefs te
doen voor een uitbreiding van de produk-
tie".
In Oost Pakistan bestaat naar hij zeide
een goed georganiseerde smokkelarij in
voedsel, medicijnen en andere noodzakelij
ke levensartikelen. Het volk lijdt daar ge
brek door de tekorten, die door de smok
kelarij zijn ontstaan, omdat ook de prijzen
veel te hoog worden. De invoer van voed
sel, aldus de president, is de laatste jaren
een voortdurende, zware last geweest voor
onze deviezenvoorraad met het gevolg, dat
de regering zich gedwongen heeft gezien
de zo noodzakelijke binnenlandse ontwik
kelingsprojecten te beperken.
De president wees op een onwaardige
vertoning, die onlangs heeft plaatsgehad in
de volksvertegenwoordiging van Oost-Pa-
kistan, waar „de voorzitter werd afgeran
seld, diens plaatsvervanger gedood en de
nationale vlag onteerd werd". „De men
taliteit in de politieke partijen is zó diep
gezonken, dat ik niet langer in staat ben
te geloven, dat een verkiezing een verbe
tering zou brengen voor de huidige chao
tische binnenlandse toestand en ons de
mogelijkheid zou geven voor het vormen
van een sterke en stabiele regering, die
in staat zou zijn de ontelbare, ingewikkel
de problemen van het ogenblik tot een op
lossing te brengen". Een nieuwe verkie
zing zou niet vrij zijn, aldus Mirza. per
soonlijke, regionale en sectarische belan
gen zouden een hoofdrol erin spelen, en
er zou geen verandering door komen.
De president verzekerde het Pakistaan
se volk, dat hij een buitenlandse politiek
zal voortzetten, gericht op vriendschappe
lijke betrekkingen met alle landen en op
nakoming van de internationale betrekkin
gen. j
Um^acca in Oost-Pakistan wordt ge-
melaMLit de mensen zich daar met de
maatregelen van president Iskander Mir
za verzoend schijnen te hebben. Alles
gaat zijn gewone gang. Er zijn geen ar
restaties geweest en een uitgaansverbod
is niet uitgevaardigd.
Generaal-majoor Umrao Khan, die ver
antwoordelijk is voor het toezicht op de
staat van beleg in Oost-Pakistan, heeft op
een persconferentie mededeling gedaan
van een aantal maatregelen tegen ham
steren van noodzakelijke levensartikelen
en tegen het houden van demonstraties of
bijeenkomsten of het aansporen tot sta
king. Ook aan de pers zijn een aantal be
perkingen opgelegd.
Advertentie
Bescherm Uw
keel en voorkom
verkoudheid met
