Pius XII was een groot politicus
Peking zou bereid zijn het
vuren langer te staken
kerko
Rome rouwt om de dood
van zijn bisschop
Persoonlijke diplomatie van
Macmillan en Adenauer
DAMPO
Van „kindschrijver" tot kerkvorst
Politie nam gisteren dagbladen met een
voorbarig doodsbericht in beslag
Amerika staakt escorte voorwaardelijk
9
Nuntius
Kardinaal
Paus
Zijn pausschap
Na de oorlog
Europese vrijhandelszone moet tot stand komen
verkouden
'5 Hertogenbosch heeft
70.000 inwoners
Raad van Europa morgen in
Straatsburg bijeen
Havenplaats Sibolga
op rebellen heroverd
geeft uw zenuwen rust
jntspant en is zo lekker
NON-STOP
Beraad over kernproeven in
Geneve zal doorgaan
pONDERDAG 9 OKTOBER 1958
gugenio, Maria, Giuseppe, Giovanni Pacelli is negentien jaar Paus geweest in
een van de meest dramatische tijdvakken der wereldgeschiedenis. Hij werd ge
kozen in 1939 toen nazi-Duitsland en fascistisch-Italië op het toppunt van hun
macht stonden, de Spaanse burgeroorlog met een overwinning van Franco en
(je Asmogendheden geëindigd was, de democratieën machteloos stonden en de
oorlogsdreiging tastbaar was. Hij beleefde de tweede wereldoorlog van begin
tot eind en daarna de politieke processen tegen prelaten in Oost-Europa en
communistisch China. Het Rooms-Katholisime versterkte zich daarentegen in
West-Europa en de Verenigde Staten. In vele West-Europese landen ontstonden
sterke R.K. partijen, vakverbonden'en R.K. acties, die een aanzienlijke invloed
kregen in politieke, sociale en economische beslissingen.
(Van onze correspondent in Rome
rOME Eugenio Pacelli, de overleden
Paus Pius XII, was een groot diplomaat.
jntoch heeft hij de diplomatieke loopbaan
jjet zozeer uit eigen wil gekozen dan wel
omdat anderen hem daartoe het meest ge
schikt oordeelden. Zijn eigen priesterhart
«ing uit naar de zielszorg en hij zou stellig
£en uitstekend bisschop zijn geworden, in
dien de Voorzienigheid hem niet had be
;|emd voor opperherderschap van de R.K.
kerk.
Op 24-jarige leeftijd werd hij „appren-
jjsta" (letterlijk leerjongen) bij het pause
lijke ministerie van buitenlandse zaken.
In 1904, onder de regering van Pius X,
werd de jonge Pacelli „minutant" (letter
lijk „kindschrijver"), dat is de man die het
concept opmaakt van een aktestuk.
In datzelfde jaar werd don Pacelli dan
ook monseigneur, geheim kamerheer van
de Paus en een jaar later pauselijk huis-
prelaat. In 1912 werd hij pro-secretaris, in
1914 secretaris der afdeling buitengewone
kerkelijke aangelegenheden. In datzelfde
jaar was de secretaris voor gewone ker
kelijke aangelegenheden Paus geworden
onder de naam Benedictus XV. Deze Paus
die volop gelegenheid had gehad de onge
wone werkkracht en toewijding van mgr.
Pacelli te leren waarderen, richtte het oog
op hem toen hij zijn grote vredespoging
wilde beginnen. Op 20 April 1917 benoemde
hij hem tot nuntius in München.
Als nuntius heeft hij met grote energie
en zeer veel tact gewerkt tot het welsla
gen van 's Pausen vredesactie. Zijn bezoek
aan Wilhelm II in het keizerlijk hoofd
kwartier te Kreuznach is een eigen
aardige bladzijde in de geschiedenis: de
ernstige jonge bisschop tegenover een ge
kroonde geweldenaar, die het pleidooi van
de nuntius voor de ontvoerde Belgische ar
beiders beantwoordde met juridische drog
redenen en daarna in een lange rede de
nuntius verzoekt aan de Paus te vragen
of deze in de gehele wereld openbare bid
stonden wilde uitschrijven voor de vrede.
Duitsland stortte een jaar later ineen en
in München werd de radenrepubliek uitge
roepen. In die dagen toonde de nuntius
grote geestkracht en moed. De nuntiatuur
verd belegerd en onder mitrailleurvuur
genomen, maar hij werkte onverdroten
mort. Zijn auto doorkruiste de stad om
hipte brengen aan de .uitgehongerde be
reiking en wanneer zeven tot de tanden
gewapende kerels in de nuntiatuur binnen
dringen, hem daar bedreigen en eisen, dat
hij München zal verlaten is zijn antwoord:
neen. Hij verlaat zijn post niet.
Zijn diplomatieke missie eindigt met een
groot succes.
Op 22 Juni 1920 wordt hij tot nuntius
benoemd voor gans Duitsland met zetel te
Eerlijn, doch voor hij daar zijn ambt aan
vaardt, wordt eerst het concordaat voltooid
met Beieren, dat op 15 Januari 1925 kon
worden geratificeerd. Te Berlijn aangeko
men begint hij onmiddellijk te ijveren voor
een concordaat met Pruisen. Het woord
valt daar niet in de smaak en wordt ver
vangen door de term „plechtige overeen
komst". Op 14 Augustus 1929 wordt die
overeenkomst geratificeei'd, een grote over
winning voor de Kerk van Rome. die met
het grotendeels protestantse Pruisen sedert
lange tijd geen overeenkomst had gesloten.
Daarmee is zijn diplomatieke taak vol
bracht. In December van datzelfde jaar
wordt mgr. Pacelli teruggeroepen naar
Rome, waar hem het purper wacht.
Kardinaal Pacelli wist reeds wat hem te
wachten stond en had tevergeefs een ver
zoek tot de Paus gericht dat deze zijn be
sluit zou herzien. Zijn verlangen ging nog
steeds uit naar de directe zielszorg, doch
Pius XI, die zijn diplomatieke gaven had
'eren waarderen, benoemde hem op 7 Fe
bruari 1930 tot opvolger van kardinaal
Gasparri als staatssecretaris. Het werk van
een staatssecretaris is buitengewoon veel
zijdig en kardinaal Pacelli, wiens onge
hoorde werkkracht in Italië tot een legen
darische is geworden, heeft i>n de negen
jaren van zijn ministerschap grote dingen
'ot stand gebracht. Bij de vrede van Ver
sailles was het Vaticaan gepasseerd, het
telde voor de overwinnaars nauwelijks
mee. Nadien zijn er ruim veertig concor
daten gesloten, waarvan dat met Italië het
belangrijkste is. Het heeft de Paus opnieuw
tot een soeverein vorst gemaakt. De ande
ren hebben door 't werk van kardinaal Pa
celli de vernieuwde invloed van het Vati
caan bevestigd in alle werelddelen.
Dat concordaten lang niet altijd het eind
betekenen van alle moeilijkheden, werd
wel bewezen door Duitsland en Italië Met
de beide riictatorstaten ontstond weldra
onenigheid over de jeugdopvoeding
Hitier heeft in de eerste jaren van zijn
regime getracht het Vaticaan aan zijn zijd»
te krijgen. In die jaren had het protes
tantse christendom meer van vervolging te
lijden dan het katholieke. De grote, on
zichtbare macht van het Vaticaan liet een
man als Hitier niet onverschillig en hij
wenste die macht voor zich te winnen. De
staatssecretaris had vele jaren in Duitsland
doorgebracht, had sympathie voor het
Duitse volk, telde vele vrienden in Mün
chen en Berlijn. En was de zaak van Hitier
"iet ook 's Pausen zaak? Hadden zij niet
®en gemeenzame vijand, het communisme?
Maar kardinaal Pacelli doorzag die poli-
tiek. Van zijn vriend kardinaal Faulhaber
^eeg hij voldoende inlichtingen om te
weten welke de eigenlijke mentaliteit van
bot nazisme was. Vandaar de reeks van
scherpe encyclieken, waarin allerlei onder
delen van het nazisme (en ook van het
fascisme) met felheid werden aangevallen:
de staatsvergoding, de ontkerstening der
jeugd, de ondermijning van het gezinsleven
door middel van de jeugdorganisaties. Men
beeft wel eens getwijfeld of het kardinaal
Pacelli dan wel Pius XI zelf was, die
deze heftige encyclieken schreef. Deze twij
fel kan nauwelijks de documenten gelden,
waarin het Vaticaan met grote vastbera
denheid wees op het naderend oorlogs
gevaar. Kardinaal Pacelli was een diplo
maat van zeer bijzonder formaat. Hij voor
zag reeds in 1934 niet alleen dat Hitier een
nieuwe wereldoorlog wilde ontketenen (dat
zagen anderen met hem) maar noemde in
een onderhoud met de Franse ambassadeur
Roux de verschillende étappes van de
Duitse opmars één voor één: Oostenrijk,
Dantzig, Memel, Poolse corridor, Sudeten-
gebied, Bohemen. Zijn politieke activiteit
in die jaren en daarmee de invloed van het
Vaticaan op de wereldpolitiek is bijzonder
groot geweest.
Toen op 2 Maart 1939 het heilig college
in conclave bijeenkwam om de nieuwe Paus
te kiezen, voorzagen weinigen dat die
nieuwe Paus reeds in het Vaticaan woonde
De geschiedenis kent -nauwelijks andere
voorbeelden dat een kardinaal-staatssecre
taris tot Paus gekozen wordt. Voor
sommige Italiaanse kardinalen was dit een
verrassing. Voor zover zij van mening
waren dat de tijden, met een wereldoorlog
aan de horizon, een „"diplomatieke" Paus
vroegen, waren zij toch huiverig de oude
traditie te breken en op een staatssecreta
ris hun stem uit te brengen.
Anderen waren beducht dat de Vati
caanse staat, in geval van een oorlog, waar
bij Italië betrokken zou zijn, van de wereld
afgesloten zou worden en dat het daarom
wenselijk was het geschil met Mussolini,
dat door Pius XI juist in de laatste dagen
van zijn leven op de spits was gedreven,
in der minne te schikken. De staatssecre
taris leek niet de aangewezen man daar
voor. Toch werd hij gekozen.
Meer dan enig ander kardinaal schonk
hij voldoening zowel aan hen die een „poli
tieke" als aan hen, die een „vrome" Paus
wensten.
De omstandigheden hebben gewild dat
r.a zijn troonsbestijging het politieke deel
van zijn werkzaamheid minder de aan
dacht heeft getrokken. In oorlogstijd kan
hei Vaticaan, dat zijn getrouwen in alle
landen heeft, niet anders doen dan zich wij
den aan het lenigen van de nood, proteste
ren tegen oorlogsgruwelen en door een be
roep op de oorlogvoerende partijen er naar
streven deze te voorkomen en voor alles
pogingen in het werk te stellen om de vrede
tot stand te brengen.
Dat 's Pausen weigering, om Rome te ver
laten ën zijn herhaald beroep op de beide
oorlogvoerende partijen om de eeuwige stad
te sparen, aanmerkelijk heeft bijgedragen
tot het feit dat Rome betrekkelijk weinig
onder de oorlog heeft geleden, is buiten
kijf. Eenmaal werd het Vaticaan gebom
bardeerd Er werd vrij ernstige schade aan
gericht. In de stellige overtuiging dat de
geallieerden van deze daad de schuld zou
den krijgen, had Farinacci, in die dagen
een soort „Gauleiter" van Italië, door Ita
liaanse vliegtuigen deze bommen laten uit
werpen.
Men zou zich vergissen, indien men
meende dat na zijn benoeming tot Paus
Eugenio Pacelli ophield een „politieke per
soon" te zijn. Zijn verantwoordelijkheid
werd een andere, een hogere dan in de
voorafgaande jaren, maar de geest bleef
dezelfde en zijn woorden werden van on
eindig meer gewicht, daar zij gedragen
werden door de autoriteit, die verbonden
is aan de tiara.
Toen de oorlog ten einde was, kwam van
zelfsprekend steeds meer het sociale deel
van het programma naar voren, zonder dat
de zuiver politieke zin van dit vredespro-
gramma vergeten werd. Vreedzaam samen
leven der volken gebaseerd op de trouw
aan het gegeven woord, vreedzaam naast
elkander leven der verschillende standen in
een op christelijke beginselen berustend be
grip voor elkanders noden Men kan de
Paus 'n al de jaren van zijn pontificaat
zien als een apostel voor wereldvrede en
als een strijder tegen sociale misstanden
Wat dit laatste betreft, heeft hij vooral in
de laatste jaren meermalen scherpe woor
den gesproken tegen het geringe sociale
gevoel in bepaalde kringen der Italiaanse
burgerij.
Tijdens zijn jaren als „leerjongen" en als
„minutant" bij het staatssecretariaat en in
veel hogere mate later als nuntius in
Duitsland, had mgr. Pacelli de moderne be
lagers der Kerk leren kennen in hun veler
lei schakeringen. Het godloochenende
communisme is sterker uit de wereldoorlog
te voorschijn gekomen. En waar het voor
1940 slechts overheersend was in één land
en dan nog een land. waar de Kerk van
Rome weinig invloed had. zijn thans grote
delen van Europa en daaronder uitgespro
ken katholieke landen als Litouwen. Polen
Hongarije, Tsjechoslowakije onder het
rode bewind.
De grootste aandacht wijdt dus de kerk
in deze jaren vanzelfsprekend aan Oost-
Europa, aan de „zwijgende kerken", waar
bisschoppen en zelfs kardinalen niet in
staat zijn hun geestelijk ambt uit te oefe
nen. Daarnaast zijn het bepaalde missie
gebieden, in de eerste plaats China, die het
Vaticaan veel zorg baren. De vijand is
steeds weer het communisme en in deze
laatste jaren heeft een uitspraak, die een
maal do „leus" was der fascisten: „Of
Rome of Moskou" een geheel andere, veel
diepere zin verkregen. Zal het nageslacht
Pius XII. zien als een „politieke" Paus?
Zee zeker. Maar het zal hem ook blijven
gedenken als de Paus der breedopgevatte
naastenliefde en voor alles als een bij uit
stek „vrome" Paus. van een vroomheid dü>
een zeer bepaalde tint verkreeg door de
Maria-verering, waarop Pius XII meer de
nadruk heeft laten vallen dan onverschil
lig welke zijner voorgangers.
CVan onze correspondent in Rome)
Reeds gistermorgen waren er in Rome
enkele dagbladen (en in Argentinië de
radiostations) verschenen met het bericht,
dat de Paus gestorven zou zijn. Dit be
richt was voorbarig en een uitvloeisel van
de grote spanning, waarin Rome en geheel
Italië in deze dagen heeft geleefd. De af
gelopen nacht heeft de bevolking van de
stad voor een groot deel in gebed doorge
bracht. Vandaar dat toen om vier uur in
de ochtend de doodsklokken van de Sint
Pieter begonnen te luiden, zich onmiddel
lijk een grote menigte zich naar de kerken
begaf, waar reeds zeer vroeg in de morgen
de dodenmissen werden opgedragen. Het
sterven van de Paus komt in zekere zin
nog onverwacht, omdat na de eerste aan
val van zijn ziekte op maandagmorgen er
een verbetering was ingetreden, die zelfs
zo ver ging. dat hij dinsdagavond in staat
was zittend in zijn bed te luisteren naar
een grammofoonplaat van dceerstesymfonie
van Beethoven en de muziek met bewegin
gen van zijn hand begeleidde. De muzikali
teit van de Paus is steeds een van zjjn
grootste gaven geweest en kennelijk heeft
hij tot het einde toe de liefde en het ge
voel voor muziek behouden.
De dagbladen die gisteren verschenen
met een te vroeg bericht over de dood van
de Paus werden door de politie in beslag
genomen, nadat het publick krantenjon
gens te lijf was gegaan in de Gallcria Co-
lonna.
Toen duidelijk was, dat de Paus de
crisis niet te boven zou komen, werden de
personen, die in de anti-camera aanwezig
waren, toegang verleend tot de sterfka
mer, zodat op het ogenblik van het over
lijden ruim dertig personen tegenwoordig
waren. Onmiddellijk nadat de dood was
vastgesteld, werd het stoffelijk overschot
gekleed in het witzijden pauselijk gewaad,
waarover een „mozzetta" werd aangetrok
ken, een kort gewaad, enigszins in de vorm
van een mantel, gemaakt uit rood fluweel
en met hermelijn omboord. Op het hoofd
werd de „camauro" gezet, een rood kapje.
Een roodzijden laken bedenkt het stoffe
lijk overschot ten dele.
Onmiddellijk daarop hebben alle aan
wezigen de Heilige Vader de hand gekust.
Vier grote bronzen kandelaars staan om
het praalbed, dat bewaakt wordt door de
lijfgarde, gevormd uit edellieden, met ge
trokken zwaarden, die ter aarde zijn ge
richt als teken van rouw.
Vanmorgen kwam de congregatie van
Curie-kardinalen bijeen om vast te stel
len, wanneer de Paus naar Rome zal wor
den overgebracht, waarschijnlijk morgen,
vermoedelijk in de namiddag. Het is de
bedoeling, dat het stoffelijk overschot van
de bisschop van Rome eerst in de kerk
van St. Jan van Lateranen wordt opge
baard, de domkerk van Rome. en later zal
worden overgebracht naar het Vaticaan.
waar de Paus in Sint Pieter zal worden
opgebaard en voor de bevolking zichtbaar
zal zijn.
Vanmorgen zou de deken van het Heilig
College, kardinaal Tisserant, tezamen met
de vice-camerlengo der Heilige Roomse
Kerk, monseigneur Joseph da Costa Nu-
nes, officieel vaststellen, dat het stoffelijk
overschot dat is van Paus Pius XII, ge
boren Eugenio Pacelli, waarna de dóóds-
akte zal worden opgemaakt door notaris
Felici en ondertekend dor alle leden van
de Reverenda Camera Apost.olica. De deken
van het Heilig College, de Franse kar
dinaal Tisserant. hoofd der Oosterse riten,
neemt in de pausloze periode de voornaam
ste plaats in bij het bestuur over de tijde
lijke zaken.
(Reuter) De te Rome aanwezige
kardinalen zijn vandaag in de pause
lijke villa te Castelgandolfo bijeen geweest
om een „camcrlengo van de Heilige Room
se Kerk" te kiezen. Deze functionaris wordt
meestal door de Paus aangewezen, maar
Pius XII had sedert vele jaren geen ca-
merlengo benoemd. De camerlengo zal ge
durende de gehele periode dat de Heilige
Stoel vacant is, verantwoordelijk zijn voor
de wereldlijke goederen en de rechten van
de Heilige Stoel.
Voor de ingang van het Barberini
paleis, het zomerverblijf der Pausen te
Castelgandolfo bij Rome, verzamelde
zich vanmorgen een ernstige menigte.
Advertentie
(Van onze correspondent in Bonn)
Premier Macmillan en bondskanselier
Adenauer zijn het gisteren te Bonn eens
geworden over de volgende punten: 1. De
kwestie van de Duitse hereniging moet be
sproken worden op een eventuele topcon
ferentie. 2. De vrijhandelszone tussen de
Europese Economische Gemeenschap en
de andere Europese landen van de Orga
nisatie voor Europese Economische Sa
menwerking dient tot stand te komen. 3.
Een akkoord tussen de grote landen, in het
bijzonder met de Sovjet-Unie is noodzake
lijk teneinde onverwachte aanvallen met
kernwapens te voorkomen en 4. De weste
lijke landen dienen meer overleg te ple
gen over de grote problemen, die een ge
volg zijn van het optreden der communis
tische landen in de wereld.
Protocol en diplomatieke etiquette wa
ren voor Macmillans bezoek terzijde ge
schoven. Men heeft kennelijk zo veel mo
gelijk tijd voor de gesprek'--m tussen bei
de staatslieden, die vandaag zouden wor
den voortgezet willen vrijmaken. Over het
onderhoud van gisteren werd geen com
muniqué Verstrekt. Vandaag zou Macmil
lan te Bonn op een persconferentie nade
re mededelingen doen.
Dit derde gesprek tussen Adenauer en
Macmillan, het tweede in zeventien maan
den, heeft geen Brits-Westduitse kwesties
tot onderwerp. Het probleem van de sta-
tioneringskösten voor in Duitsland gele
gerde Britse troepen is naar de achter
grond geschoven. De bijeenkomst is een
voortzetting van het overleg, dat beide
staatslieden elk half jaar willen voeren om
elkaar op de hoogte te houden van weder
zijdse plannen. Deze persoonlijke diplo
matie beschouwt men te Bonn als iets bij
zonders.
Na het gesprek tussen Adenauer en De
Gaulle was er in zekere Britse kringen on
gerustheid ontstaan over wat men, met
een verouderd begrip, de as Bonn-Parijs
noemde. Men vreesde te Londen dat de
band tussen Frankrijk en West-Duitsland
te eng was aangehaald en dat dit nadelig
zou zijn voor de sterke Brits-Amerikaan
se positie in de Noordatlantische Verdrags
organisatie. In het bijzonder gold deze on
gerustheid de Franse plannen voor een
eigen atoombom. Men hoopte te Londen
Advertentie
Vanmorgen om halfzeven is de zeven-
tigduizendste inwoner van 's-Hertogen-
bosch geboren. Het is Emilie, het twaalfde
kind in het gezin van de fabrieksarbeieder
Buitenkamp.
De aangifte geschiedde ten stadhuize in
de kamer van burgemeester mr. H. Loeff.
Op de vraag, welke naam de dochter zou
dragen, antwoordde de vader dat hij haar
wilde noemde naar de echtgenote van de
burgermeester. De burgemeester over
handigde aan de vader een spaarbank
boekje met /250-. De kinderen op de
kleuterscholen en de bejaarden in de te
huizen kregen beschuiten met muisjes.
Wegens het overlijden van de Paus bleef
verder feestbetoon achterwege.
dat dit Franse plan tenminste niet door
Adenauer zou worden gesteund. Hierover
hebben Adenauer en Macmillan wel ge
sproken, maar er is niets over uitgelekt.
In het bijzonder gaat het hier ook om De
Gaulle's positie als hij gekozen wordt tot
Frans president. De rol van Frankrijk in
de NAVO en de onderscheiden Europese
gemeenschappen en de vrijhandelszone
wordt dan, zo meent men, bijzonder be
langwekkend.
(Reuter) Macmillan wordt bijgestaan
door Ormsby-Gore, minister van staat
voor Buitenlandse Zaken. De minister van
Buitenlandse Zaken, Selwyn Lloyd, is we
gens een kou verhinderd mee te gaan.
STRAATSBURG (ANP) Morgen
begint in Straatsburg het tweede deel van
de zitting van de Raadgevende Vergade
ring van de Raad van Europa. Bij het ge
bruikelijke algemene politieke debat zal
in het bijzonder het vraagstuk van
de coördinatie van het buitenlands beleid
der staten- leden ter sprake komen.
Men zal zich voorts bezighouden met in
stitutionele hervormingen van de Raad
van Europa en met de politieke en econo
mische aspecten van de vrijhandelszone,
de Europese Economische Gemeenschap
en Euratoom. Ook de. kwestie van de zetel
van de Europese instellingen zal worden
besproken. Bij de juridische onderwerpen
op de agenda vindt men een ontwerp-con-
ventie inzake verplichte verzekering van
motorrijtuigen, een aanbeveling inzake
strafrechthervorming en een rapport
over de verontreiniging van de zeeën door
storting van afvalstoffen van kernenergie
bedrijven. Een deel van de zitting zal ge
wijd zijn aan culturele kwesties, o.m.
wordt de crisis in 't wetenschappelijk on
derzoek in Europa besproken. Voorts zul
len voorstellen inzake een cultureel fonds
aan de orde komen.
De zitting zal tot 18 oktober duren.
Morgen zal de Turkse minister van
Buitenlandse Zaken het woord voeren. Za
terdag zullen de onderstaatssecretaris van
het Italiaanse ministerie van Buitenlandse
Zaken Folchi, de Britse minister van Staat
voor Buitenlandse Zaken Ormsby-Gore en
de Franse minister van Buitenlandse Za
ken, Couve de Murville, spreken.
DJAKARTA (ANP) Het legerhoofd
kwartier in Djakarta heeft bekendgemaakt,
dat de havenplaats Sibolga, aan de west
kust van Sumatra, thans weer door d°
regeringstroepen is heroverd.
Op 22 september was Sibolga in handen
gevallen van troepen der opstandelingen,
die onder commando stonden van ex-
majoor Boyke Nainggolan. Deze troepen
hadden van de gelegenheid, geboden door
de overplaatsing van de daar gelegerde
regeringstroepen, gebruik gemaakt om de
stad aan te vallen en te bezetten.
Dank zij snelle tegenacties der regerings
troepen. die per vliegtuig werden aange
voerd. konden de opstandelingen hun po
sities niet uitbreiden en handhaven.
Op 5 oktober, de „dag der strijdkrach
ten". werd Sibolga door de regeringstroe
pen heroverd. De tegenaanvallen van de
regeringstroepen vanuit zee, de lucht en
over land stonden onder leiding van de
militaire commandant van Noord-Suma-
tra, luitenant-kolonel- Djamin Gintings.
Advertentie
gezond lekker fri«
WASHINGTON (Reuter) In de Ame
rikaanse hoofdstad verluidt, dat de com-
munistisch-Chinese ambassadeur te Mos
kou de Noorse gezant in de Russische
hoofdstad heeft meegedeeld, dat de rege
ring te Peking misschien bereid is het sta
ken van het vuren in de Straat van For
mosa te verlengen, indien de Amerikaan
se strijdkrachten zich onthouden van het
begeleiden van konvooien van de Chinese
nationalisten naar Quemoy. Een zegsman
van de Noorse ambassade te Washington
zei niets over een dergelijk bericht te we
ten. maar andere diplomaten zeiden ver
nomen te hebben, dat het bericht juist is.
Een woordvoerder van het Amerikaanse
departement van Buitenlandse Zaken zei
het bericht niet officieel te kunnen beves
tigen of tegenspreken. Wel heeft het de
partement bekendgemaakt dat Amerikaan
se oorlogsschepen de nationalistische-Chi-
sc bevoorradingsschenen niet meer
zullen begeleiden, tenzij de Chinese com
munisten het bestand schenden.
(UPI) Het opschorten van de kon-
vöoiering betekent echter niet dat de Ame
rikanen zich uit de Straat van Formosa
terugtrekken, zo wordt in ingelichte krin
gen vernomen. Schepen van de zevende
vloot bevinden zich nog steeds in deze zee
straat.
Schending
TOKIO (uri) In een radiouitzending
van het persbureau Nieuw China is ge
meld, dat Amerikaanse oorlogsschepen
woensdag de territoriale wateren van com
munistisch China hebben „geschonden",
hetgeen, aldus dit persbureau, demon
streert dat de Verenigde Staten voortgaan
met militaire provocaties.
Tsjoe En Lai heeft verklaard, dat het in
de Straat van Formosa alleen „kalm en
rustig" zal blijven, als de Verenigde Sta
ten hun militaire strijdkrachten uit dat ge
bied terugtrekken, aldus heeft radio-Pe
king meegedeeld.
SEOEL, (UPI) De Amerikaanse mi
nister van Defensie McElroy, heeft in de
hoofdstad van Zuid-Korea gezegd, te ho
pen dat het staakt-het-vuren zou worden
verlengd. De minister bezoekt troepenon
derdelen in verscheidene Zuidoostaziati-
sche gebieden.
Bescherming
KEELUNG (Reuter) Zevenhonderd
man van het Amerikaanse tweede raket
bataljon zijn op Formosa aangekomen om
de basis voor Nike-Herculus raketten te
bemannen. Volgens de bataljonscomman
dant worden de raketten met bijbehoren
de kernlading verzonden. Zij zullen ge
bruikt worden tegen vijandelijke vliegtui
gen. Over een week zullen vier raketbat
terijen met elk negen lanceerapparaten
zijn opgesteld. Binnen een maand moet
het bataljon operationeel zijn. De meeste
raketten zijn al aangekomen, maar er zijn
nog meer raketten en uitrusting onder
weg.
Advertentie
dat zit goect
Kerho
non-stop shirt
Wassen, drogen,
dragen
keYRO Little or no-iron!
LONDEN (UPI) Na de Verenigde Sta
ten heeft ook Groot-Brittannië meegedeeld
dat het opschorten van de proeven met
kernwapens na 31 oktober „thans van de
Sovjet-Unie afhangt". Volgens de Britse
verklaring lijkt de mededeling van dé Rus
sische minister van Buitenlandse Zaken
Gromyko dat de Sovjet-Unie zich het recht
voorbehoudt evenveel kernproeven te ne
men als de Verenigde Staten en Groot-
Brittannië tezamen (sinds 31 maart van
dit jaar) de bedoeling te hebben, de her
vatting van de Russische proeven te recht
vaardigen". „Het is niet duidelijk, welke
de politiek van de Sovjet-regering zal zijn
ten opzichte van de proefnemingen na 31
oktober. „Wij handhaven onze bereidheid
op 31 oktober (met de Verenigde Staten
en Rusland, in Genève) onderhandelingen
te beginnen en met ingang van die datum
de proefnemingen stop te zetten, voorop
gesteld dat de Sovjet-Unie gedurende die
periode geen proefnemingen doet, aldus de
verklaring.
NEW YORK Gromyko heeft voor zijn
vertrek met de „Queen Elizabeth" her
haald dat de Sovjet-Unie zal deelnemen
aan de besprekingen in Genève. Een con
ferentie van ministers van Buitenlandse
Zaken zou het bereiken van een akkoord
over het staken van proeven met kernwa
pens volgens hem echter bespoedigen.
