Horen en zien
r
V
MADOEF EN MIRZA
Agenda voor
Haarlem
„Het Landgoed Stepantsjikowo
Li til IN LZLiN W1JJ1N
Kort en bondig1
Buitensporige voorstelling van
de Nederlandse Comedie
(f^ UT T T\T 1? Hf ¥7 TVT ¥7"
MAANDAG 13 OKTOBER 1958
4
^NK(»41)I^<^^j
v, Nabeschouwing E$
Vier uur boeiend
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
Ellv Ameling terug
in Nederland
DOOR LIN YU TANG
Geautoriseerde bewerking uit het Amerikaans door E. Veegens-Latorf
Oorspronkelijke titel
„Chinatown Family"
Eindelijk is het dan gebeurd. We hebben
zaterdagavond van acht tot twaalf, vier
uur lang dus, geboeid naar de televisie zit
ten kijken. En dat is ons de afgelopen ja
ren nog geen enkele keer gebeurd.
Het begon om de chronologische volgor
de vast te houden bij het journaal, waar
in we reportages van de lancering van de
Amerikaanse raket naar de maan en een
uitvoerig verslag van de tocht van het stof
felijk overschot van de Paus naar Rome
zagen. Dit laatste was door de cameralie-
den van de Nederlandse Televisiestich
ting gefilmd van het scherm van de Ita
liaanse televisie. De kwaliteit liet welis
waar enigszins te wensen, maar over het
algemeen kreeg men toch een uitstekende
indruk van deze gebeurtenis.
Direct daarna gaf dr. L. de Jong een
bondig en helder commentaar op het sla
gen van de poging van de Amerikaanse
luchtmacht om een raket in de richting van
de maan te zenden en vervolgens introdu
ceerde Theo Eerdmans een nieuw vraag-
en-antwoordspel, getiteld „Je neemt er
wat van mee". Uit „Weet wel wat je
waagt" van het vorige seizoen wisten we
al, dat Eerdmans een voor Nederlandse
begrippen uitstekende „quizmaster" is en
ook nu weer bewees hij steeds weer met
zijn „slachtoffers" op voorbeeldige wij
ze te kunnen omspringen. Er is overigens
weinig veranderd. Vier deelnemers beant
woordden enkele vragen over hun liefheb
berij en daar kunnen zij ditkeer maximaal
duizend gulden mee verdienen. Het ver
schil is echter, dat de deelnemers nu na
door de voorronde en de derde ronde te
zijn gekomen een maand de tijd krijgen
om zich voor te bereiden op de tweede
ronde, waarna er opnieuw een maand
voorbijgaat voordat men in de eindstrijd
belandt. Twee deelnemers kwamen za
terdag een stuk op dreef door achter el
kaar vijf vragen over respectievelijk de
loopbaan van Louis Bouwmeester en het
boksen prompt goed te beantwoorden en
met belangstelling kijken we vooral uit
naar de vorderingen van een bloemenver
koper uit Rotterdam, die zich bijzonder
thuis bleek te voelen in de bokssport. Tot
in de kleinste kleinigheden. Van hem no
teerden we bijvoorbeeld een treffende uit
spraak over de bokser Luc van Dam: „Hij
heeft geen killersinstinct. Als-ie een tegen
stander raakt gaat-ie niet door. Hij maakt
zijn werk niet af
In het volgende programmapunt
„Tussenspel" vertelde de tv.-omroep-
ster Karin Kraaykamp op charmante wij
ze iets over de aan de beroemde bluescom
ponist W. C. Handy gewijde film en daar
na volgde de eerste aflevering van de
„Avonturen van Dorus" met teksten en
ideeën van Tom Manders. Na een wat
stroef begin werd allengs duidelijk, dat de
VARA met deze serie voor de zaterdag
avondprogramma's een buitengewoon
goede greep heeft gedaan. De belevenis
sen van Dorus zijn misschien wat minder
fijn uitgewerkt dan die van de figuren uit
Pension Hommeles, maar er komen toch
genoeg amusante avontuurtjes in voor om
zich kostelijk te amuseren.
Van de eerste reeks belevenissen von
den wij vooral het koor van de Amster
damse politie bijzonder geslaagd. Het slot-
grapje vaagde alle eventueel nog aanwe-
HILVERSUM I. 402 M. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en lit kal.
8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.35
Waterst. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleuters.
10.15 Lichtbaken, caus. 10.30 Gram. 11.00 Voor de
vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Als de ziele luistert,
caus. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.50 Act.
13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Gram. 13.30
Amus.muz. 14.00 Chansons. 14.25 Gram. 14.35 Voor
de vrouwen van het land. 14.45 Gevarieerd progr.
16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor
de jeugd. 17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitzena.:
Rijksdelen Overzee: Het werk van de sticusa
voor Nederland, door W. Gordijn. 18.00 Lichte
muz. 18.20 K.V.P., caus. 18.30 Lichte muz. 13.55
Ouders, uw kind, caus. 19.00 Nieuws. 19.10 Act.
10.20 Sportpraatje. 19.30 Gram. 20.30 Ja, met mij.
20.35 Gram. 21.50 Aan de poorten van de nieuwe
tijd, caus. 22.20 Gewijde muz. 22.45 Avondgebed
en liturg, kal. 23.00 Nieuws. 23.15 Sport. 23.20—
24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 M. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gvmn. voor de vrouw. 9.10 Voor de
vrouw. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 R.V.U.: De moderne
roman, door mevr. Hella Haasse (eerste lezing).
11.30 Voor de zieken. 12.00 Zang en piano. 12.20
Regeringsuitz.: Landb.rubr.: Het landbouwhuis-
onderwijs. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33
Orgel en saxofoon. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Met.ropole-ork. 13.55 Beursber. 14.00
Kamermuziek. 14.40 Schoolradio. 15.00 Voor de
vrouw. 15.30 Orgelconc. 16.00 Gram. 16.30 Voor de
jeugd. 17.30 Jazzmuz. 18.00 .Nieuws. 18.15 Piano
spel. 18.30 R.V.U.: De toekomst van Europa, door
dr. A. L. Constandse (eerste lezing). 19.00 Voor
de kinderen. 19.05 Paris vous parle. 19.10 Gevar.
progr. 20.00 Nieuws. 20.05 Cabaret. 20.55 Gram.
21.45 Toneelbeschouwing. 22.00 Act. 22.15 Feest
bij het Residentie-orkest: Jubileumconcert. 23.00
Nieuws. 23.15 Koersen van New York. 23.16 New
York calling. 23.21 Gram. 23.4024.00 Strijkorkest.
BRUSSEL. 324 M.
12.00 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerber. 12.34
Pianospel (verv.). 13.00 Nieuws. 13.11 Gram. 14.00
Schoolradio. 15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.02 Or-
kestconc. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram. 17.45 Boek-
besDr. 18.00 Jeugdconc. 18.30 Voor de soldaten.
19.00 Nieuws. 19.30 Wereldtentoonstelling. 20.00
Pol. caus. 20.10 Gram. 20.15 Voordr. 20.45 Gram.
21.00 Idem. 21,30 Ork.concert. 22.00 Nieuws. 22.15
Pianoduo. 22.5523.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journaal en weeroverz. 20.20—plm
22.00 Limburgse avond.
99
Wederom heeft professor Peter Scharoff
(de spelling van deze naam wisselt nogal
eens in de programma's) als gastregisseur
bij de Nederlandse Comedie een voorstel
ling voorbereid. Velen zullen met hoog
gespannen verwachtingen de zaterdag in
de Amsterdamse Stadsschouwburg ge
geven première van „Het Landgoed Ste
pantsjikowo" hebben tegemoetgezien. Het
is doorgaans een hachelijke onderneming
om met bewerkingen van een roman voor
het voetlicht te komen, maar thans waren
de voortekenen toch gunstiger dan zij
doorgaans zijn. Het betreft hier immers
een dramatisering van de hand van een
doorgewinterde vakman: de in 1943 ge
storven Vladimir Nemirowitsj Dantsjenko.
die reeds een zekere reputatie als toneel
schrijver genoot., toen hij aan het einde
van de vorige eeuw met Konstantin Sta-
nislavski het Moskouse Kunstenaarsthea
ter stichtte, dat van grote hervormende
betekenis is geweest. Bovendien kan men
de tot uitgangspunt gekozen roman van
Dostojewski tot op zekere hoogte ver
gelijken met de komedies van Toergénjev
en Ostrowski, waarmee de uit de school
van de zojuist genoemde Russische toneel
leiders voortgekomen Scharoff in voor
gaande seizoenen zijn hoogste troeven heeft
uitgespeeld.
Ofschoon er uit de goedgevulde zaal her
haaldelijk bijvalsbetuigingen opklaterden,
ofschoon er vaak en hard gelachen is om
vermakelijke incidenten en typeringen, of
schoon er pas na minuten een einde kwam
aan het slotapplaus, toch leek het geheel
meer op een mislukking van goede en met
geestdrift verdedigde bedoelingen. Daar
voor zijn verschillende verklaringen mo
gelijk. De naar mijn mening voornaamste
daarvan zal ik hier uitwerken. Er zijn in
het verhaal van Dostojewski, dat hij schreef
na zijn Siberische dwangarbeid als eerste
poging om zijn letterkundige loopbaan na
de afschuwelijke onderbreking te ver
volgen, duidelijk twee invloeden waar
neembaar: van Balzac en van Gogol (met
name van diens „Kleinrussische vertel
lingen"). Maar wat is er nu gebeurd: Ne
mirowitsj Dantsjenko heeft bij zijn adap
tatie van deze „scènes uit het leven op het
land" daartoe kennelijk verleid door de
schijnheiligheid van de hoofdpersoon
een geheel ander voorbeeld daarbij ge
kozen, te weten de „Tartuffe" van Molière.
zige bezwaren direct weg. Een groot voor
deel was verder, dat Manders, met be
hulp van decorbouwer Fokke Duetz en re
gisseur Gijs Stappershoef een groot aan
tal van de mogelijkheden, die de televisie
biedt, uitbuitte. Er waren diverse stukjes
film ingelast Ook het tafereel van de
naar de televisie kijkende cafébezoekers
was een vondst. Cor Steyn zorgde voor (Ie
af en toe wat onduidelijke, maar meestal
vlotte begeleiding.
„Dorus" duurde ruim een uur en vervol
gens kreeg Aad van Leeuwen de gelegen
heid zijn kennis te luchten over'de ruiter
sport in het algemeen en over het sprin
gen met paardensüf hét "bijzonder. Dat'
was nogal hinderlijk, want keer op keer
leidde hij de aandacht af van een voor
treffelijke B.B.C.-reportage van de „Hor-
se of the year show" in Londen af. Niette
min bleef deze ruitersportdemonstratie
boeiend. Al duurde het tot middernacht.
Beeldsclrermer
/Jeu scene uit „het Landgoed Sicpan~
tsjikowo" naar de gelijknamige roman
van Dostojekski, waarin men de volgen
de leden van de Nederlandse Comedie
ziet verenigd: Mimi Boesnach, Ko van
Dijk, Mien Duymaer van Twist, Heieen
van Meurs en Eli Blom.
Dat is begrijpelijk. Dostojewski plaatste
in het middelpunt der door hem satirisch
beschreven gebeurtenissen de hypocriet
Foma Fomitsj Opiskin, de destijds actuele
verschijning van de Russische Tartuffe,
die in de litteratuur echter nog geen rol
van. betekenis had gespeeld, D.e gelijkenis
met Molières schijnvrome held.mag inder
daad frappant genoeg hetén: Foma Fomitsj
is een schaamteloze genieter, tiranniserend
misbruik makend van de hem royaal ge
boden gastvrijheid, zijn gehele omgeving
aan zich onderwerpend met sluw bereken
de vertedering en holle frasen, zijn positie
telkens versterkend door gebaren van zelf
verloochening na gewaande vernedering
en uitgelokte belediging. Uit deze woord-
De Rotterdamse sopraan Elly Ameling,
die vorige week op het twintigste interna
tionale muziekconcours in Genève de eer
ste prijs voor zang won, is zaterdag in Rot
terdam teruggekeerd. De afgelopen week
heeft zij met de winnaars uit de andere
categorieën een tournee gemaakt door
Zwitserland. In de Franse stad Mulhouse
heeft zij ook een concert gegeven. Hoewel
haar prestige in het buitenland sterk ge
stegen is en de weg naar de buitenlandse
concertzalen open ligt, heeft zij nog geen
definitieve aanbiedingen gekregen. Bij
haar aankomst in Rotterdam verklaarde
zij voorlopig in ons land te blijven zingen
en haar programma, dat al vaststond,
voordat zij de prijs in Genève won, af te
werken.
keuze moge blijken, dat deze figuur tevens
kan gelden als een voorstudie van enkele
demonische karakters uit Dostojewski's
laatste en grote periode. De Russische Tar
tuffe logenstraft met zijn daden (zijn laf
hartig kwetsende behandeling van de sla
ven, die hij zogenaamd poogt te verheffen
door hen bijvoorbeeld Frans bij te brengen
en wier ontwikkeling hij toetst door pot
sierlijke examens) de mondeling geformu
leerde ethiek van het socialisme. Dit thema
nu is in de onsamenhangende reeks aan het
boek ontleende gebeurtenissen vrijwel zoek
geraakt. Het is althans nauwelijks een
dramatische spelfactor van wezenlijke be
tekenis.
Dit de afwezigheid van een bindend
element valt te sterker op, omdat Nemi
rowitsj Dantsjenko vooral in het begin de
structuur van Molières klassieke blijspel
nauwgezet heeft overgenomen. De eerste
tafrelen bestaan alleen uit gesprekken tus
sen bijfiguren, waardoor men op de ver
houdingen wordt voorbereid en Foma Fo
mitsj van horen zeggen leert kennen als
een onruststokende avonturier, een be
drieger en een parasiet. Maar tegelijker
tijd heeft de bewerker trouw willen blij
ven aan de oorspronkelijke gegevens,
waardoor men getuige wordt van een
kleurige en kluchtige revue van overbodig
heden. Illustratieve bijzaken uit het ver-
tellenderwijze geschreven boek zijn nu als
zelfstandige bedrijven ingelast, waar men
wat bevreemd naar zit te kijken, omdat
men geen enkel menselijk aanknopings
punt met de drukke bedoeningen heeft.
Zo komt bijvoorbeeld kort voor de pauze
geheel Stepantsjikowo in rep en roer door
de schaking van een rijke erfgename door
een tevoren nauwelijks opgevallen jong
mens, daartoe aangezet door een hebzuch
tige moeder, waarvan men alleen wist dat
zij opzichtige jurken draagt. Al die per
sonen zouden gemakkelijk gemist kunnen
worden, waarmee niets ten nadele van
Elisabeth Hoytink, Marie Hamel en Eli
Blom gezegd wil zijn. En nu kan de Neder
landse Comedie nog zoveel plezierige
moeite hebben besteed aan de taak om
het publiek binnen te voeren zoals het
programma belooft in deze wel heel
typisch Russische kringen, er komt-weinig
van terecht als de toeschouwers geen be
middelaars vinden die tot een inleving in
die merkwaardige omstandigheden uit
nodigen. Dat zulks heel goed kan, is met
de stukken van Tsjechov onvergetelijk
aangetoond. iul, a
Ook de acteurs hebben de aansluiting
over het algemeen niet gehaald. Ondanks
alle veronderstellingen, ten dele door voor
gaande resultaten gerechtvaardigd, van
psychologisch realisme in een creatief kli
maat, waartoe de inspirerende werkzaam
heid van Scharoff als oud-leerling van
Stanislavski aanleiding geeft, kon nooit bij
opvoeringen onder zijn regie het gevaar
van uiterlijke nabootsing geheel bezworen
Adre'trv *"P
Madoef had weldra het huis van professor Azimir gevonden. Hij durfde eigenlijk
niet goed aan te kloppenm,aar Mirza fluisterde hem. in, dat hij nu flink moest 2yn.
Even later stond Madoef in een kamer, waar de wijze man op kussens zat en 2'n
waterpijp rookte.
„Zozo", zei professor Azimir. „Jij ivi.lt dus bediende b{j mij wordenWel beanf.
woord dan maar eens een paar vragen, opdat ik kan zien, of je wel schrander
genoeg bent!" 3637
worden. Maar nu men moeilijk in de echt
heid van wat dan ook kon geloven, leek
alles op imitatie te berusten. Een uitzon
dering moet in de eerste plaats worden
gemaakt voor Johan Fiolet, die als kolonel
Jegor Rostanjev, eigenaar van het land
goed, een volledig aanvaardbaar mens was
mèt de snelle stemmingsovergangen, die
ons uit de Russische litteratuur vertrouwd
kunnen zijn. Het is vooral daarom zo'n
authentieke creatie, omdat men voort
durend de wisselwerking gewaar werd
tussen innerlijke gesteldheid en loop der
gebeurtenissen. Fiolet speelde de kolonel
ten voeten uit als een levend monument
van hartelijke weifelmoedigheid, telkens
opnieuw door de omstandigheden aangezet
tot een vastberaden voornemen van han
delingen. waartoe hij uiteindelijk het ver
mogen mist, omdat, nu eenmaal alles twee
kanten voor hem heeft
Mien Duymaer van Twist en vooral Mimi
Boesnach bleven ook in kleine rollen grote
actrices, Paul Huf was weer eens een lui
mige luidspreker van het gezonde ver
stand, Henk Rigters belichaamde karika
turaal een Slavische charlatan met een
goed hart en Rita Maréchal uitte zo fel de
verontwaardiging van de dochter des hui
zes, dat zij al een „open doekje" kreeg voor
zij de climax van haar monoloog had be
reikt. Nienke Sikkema gaf de jonge huis
lerares het gewenste lieve reliëf, Frans
't Hoen bracht het als de flinke geleerde
niet verder dan tot een tweede Hildebrand
en Jurg Molenaar was als de onnozele
knecht de wezenloze drager van een glim
mend pak. Verder werkten mede Heieen
van Meurs, Pierre Myin, Bert van der
Linden en enige anderen. Th. Lammertse
heeft de vertaling geleverd, die prima
klonk. Lucas Wensing bewees vooral zijn
vakmanschap in de zes decors, die voor de
acht tafrelen nodig waren.
De beoordeling van de prestatie van Ko
van Dijk. die Foma Fomitsj uitbeeldde,
heb ik voor het laatst bewaard. Hij maak
te er zo'n opgeblazen uitvreter van, dat hij
het toch al zo gammele stuk aan alle kan
ten uit zijn voegen deed barsten. En dat
was misschien nog ernstiger dan het feit,
M?,i,in 1 walgelijk mogelijk gemaakte
sujet met .dè door Dostojewski getékende
leperd nauwelijks nog jets gemeen had. De
ongerijmde aanwezigheid werd tenslotte
potsierlijk door kluchtige toevoegingen aan
wat met meer (desnoods opgelegde) be
heersing een toch wel in het blijspel te
accepteren individu zou zijn geweest. Her
haaldelijk vooral in het begin werd
men gefascineerd door de vermogens van
de grote acteur, die Ko van Dijk met al
zijn romantische eigenaardigheden is,
maar direct daarna afgestoten door de
overlading met falsettonen en niet ter za
ke doende effecten. Het leek of de „Hen
drik de Vierde" van enkele jaren geleden
nu was teruggekeerd in volle waanzin. Bij
alle respect voor een paar grandioze mo
menten vraag ik mij af, waarom men juist
hem heeft gekozen zijn „Tartuffe" be
hoorde evenmin tot zijn meestgeslaagde
rollen voor dit riskante experiment.
Waarom heeft men niet de voorkeur ge
geven (om bij Dostojewski te blijven) aan
de prachtige bewerking, die Jacques Mau-
clair van „De eeuwige echtgenoot" maak
te? Waarschijnlijk zou ook Scharoff daar
mee zijn reputatie beter gestand hebben
gedaan. Doch dat is een ijdele speculatie,
want ik ben geen dramaturg van de Ne
derlandse Comedie.
David Koning
62.
Mevrouw Yang nam haar vriendinnen en ver
schillende rijke Chinese families uit de boven
stad mee naar moeder Fongs restaurant en het he
le Chinese consulaat kende het. Een vergadering van
het Vrouwencomité eindigde dikwijls met een maaltijd
bij moeder Fong. Op zulke dagen deed moeder Fong
extra dikke plakken varkensvlees en kip in haar ge
rechten.
Moeder Fong had nog andere manieren om geld te
verdienen en te sparen. Samen met een paar van haar
vriendinnen werd zij lid van een tsunghwei, een ge
meenschappelijk spaarfonds. Een groep huisvrouwen
kwam bij elkaar en stelde een maandelijkse spaarsom
van tien, twintig of dertig dollar vast. Op de bijeenkom
sten brachten de leden de beloofde som mee en wie de
hoogste interest bood kreeg het gehele bedrag voor
die maand. De biedingen werden op dichtgevouwen
papiertjes geschreven, die werden ingeleverd en tij
dens de vergadering geopend. Zij, die het geld niet no
dig hadden, boden niet mee. Soms bedroeg de interest
wel tien percent en het kons zelfs gebeuren dat de inte
rest nog hoger werd, als een lid het geld hard nodig
had. Zo kon een lid, dat tien dollar had gegeven voor
die maand, een dollar interest krijgen. De leden, die
niet meededen aan het bieden en tot het einde wacht
ten, waren het voordeligst af. De trekking vond eens in
de maand plaats en de ingelegde bedragen waren wis
selend. Het was een coöperatief spaarsysteem, dat de
hoogst mogelijke rente verzekerde.
Elsie Tsai was een van die merkwaardige meisjes,
die het hoofd koel houden als zij verliefd zijn. Op haar
bureau, stond een klein leren lijstje met de portretten
van haar ouders. Zij stuurde geld naar huis wanneer
zij maar enigszins kon, maar er kwamen soms een
maand lang geen brieven. Haar gelukkigste dagen wa
ren wanneer zij brieven kreeg van haar moeder of
van haar vriendinnen thuis. Zij liet Tom een paar brie
ven van haar moeder lezen, die zij speciaal bewaarde
in een juwelenkistje met een slot en die haar kost
baarste bezit vormden. Het was een mooi kistje met
lettertekens op een etiket, die het beste te vertalen
waren met „Woorden van een Moeder".
Het handschrift van Elsies moeder droeg de kenmer
ken van een intellectueel milieu. Tom voelde het als
een onbillijkheid, dat Elsie in zo'n omgeving was op
gevoed en hij niet. De brieven waren meestal twee of
drie bladzijden lang en gaven hier en daar korte, rake,
vertrouwelijke beschrijvingen. „De vorst is ingevallen
en de bladeren vallen van de perenbomen in onze wes
telijke tuin." In de winter: „Ik zit de lange avonden
alleen bij de schemerige petroleumlamp". In het
voorjaar: „De kleuren van de lente maken mij onrus
tig." In iedere brief kwamen een of twee klassieke ci
taten voor, die Tom niet begreep.
„Elsie, je houdt erg veel van je moeder, is het niet?"
„Ik lig 's nachts aan haar te denken", zei Elsie.
„En niet aan mij?"
„Geen bekentenissen, Tom."
„Als je van mij houdt, denk je dan niet, dat je moe
der mij goed genoeg voor je zal vinden?"
„Wil je haar een brief in het Chinees schrijven?"
„Hou me niet voor de gek. Je weet, dat ik mij zou
schamen. Ik heb het gevoel, dat het alles zou bederven
als je moeder mijn handschrift zag".
„Tom, ik maakte maar een grapje. Ik heb haar over
je geschreven en haar alles veteld."
Hierdoor voelde Tom zich aangemoedigd.
„Tom, laten wij ernstig zijn. Ik heb eindeloos nage
dacht. Deze oorlog heeft ons gezin van zeer nabij ge
raakt. Hij heeft ons, moeder en dochter van elkaar
gescheiden. Mijn vader is dood en mijn moeder is erg
eenzaam. Zij woont samen met een jeugdvriendin, me
vrouw Li".
„Wil zij, dat je terugkomt?"
„Nee, integendeel, zij vraagt mij hier te blijven waar
het veilig is. Maar zie je, ik wil bij mijn moeder zijn zo
lang zij leeft. Ik wil niets anders. Zij kan niet in Amer-
ka komen. Jij moet hier afstuderen en jij hoort bij
jouw familie hier. Als ik het geld bij elkaar kan krijgen
ga ik misschien heel gauw naar huis".
„Elsie, ik begrijp hoe je het voelt. Maar je doet hier
veel voor de oorlog. Wat kun je voor China doen als je
teruggaat en alleen maar in de ellende komt te zitten
en van de ene plaats naar de andere moet trekken?
En je kent nog niet genoeg Engels."
„Ik weet wel, dat ik geen Engels kan spreken zoals
Eva", zei Elsie nederig. „Maar Tom, het ziet er drei
gend uit in de wereld. Er kan ieder ogenblik een Euro
pese oorlog uitbreken. Wie weet hoe lang die zal du
ren?"
„Dat is het juist. Misschien kun je helemaal niet
meer teruggaan. E&n als je hier blijft en je belooft met
mij te trouwen, dan zullen wij het zo heerlijk hebben".
„Tom, je begrijpt het nog altijd niet. Jouw familie is
bij je, maar de mijne niet bij mij. Wij zijn jong. Hoe
lang duurt 't nog voordat je afgestudeerd bent?"
„Drie of vier jaar. Ik wil alleen maar wachten tot ik
ver genoeg ben om met je te trouwen".
„Kunnen wij niet wachten? Wij hoeven nog geen
besluit te nemen. Tom, wees niet zo ongeduldig".
Toen Tom die dag thuiskwam zei Eva: „Ik kan aan
je gezicht zien, dat je haar weer gevraagd hebt en
dat Elsie nee heeft gezegd".
„Ze heeft niet ja gezegd", antwoordde Tom. „Maar
zij heeft ook niet nee gezegd".
De moeder, die luisterde, zei met een aandachtige
blik op haar zoon: „Tom, ik zou heel graag zien, dat
jij en Elsie je verloofden. Je moet niet denken, dat ik
er iets tegen zou hebben. Maar als zij niet kan beslis
sen, dan moet daar een reden voor zijn. Misschien
zijn wij niet goed genoeg voor haar. Vergeet niet, dat
wij het gezin van een wasman zijn".
„Gelooft u dat heus?"
„Ik weet het niet. Zij komt uit een familie van ge
leerden".
„Maar zij heeft gezegd, dat het haar niets kon
schelen, dat vader wasman was. Ik heb het haar ge
vraagd".
„Zou een meisje als zij je dat in je gezicht willen
zeggen?"
Die gedachte groeide in Toms hoofd. Elsie kwam uit
zo'n knappe familie. Was hij haar werkelijk wel
waard? Tom begon aan zichzelf te twijfelen en werd
door onzekerheid gekweld.
Toen Elsies school gesloten werd ging zij voor een
week naar een zomerkamp voor Chinese studenten.
Na het kamp kwamen er veel studenten in New York
om de Wereldtentoonstelling te bezoeken. Een aantal
Chinese studenten had Elsie ontdekt en nam haar dik
wijls mee uit. Tom was jaloers en onrustig. Dan her
las hij Laotse. „Doe niets en alles wordt gedaan". Hij
geloofde er geen woord van, maar toch hield hij zich
zelf in hedw&ng en drgwag niet meer bij haar aan.
(Wordt vervolgd)
Commissaris. De heer J. W. A. Wol-
dring is benoemd tot commissaris van ge.
meentepolitie te Assen. De heer Woldring
was hoofdinspecteur van politie te Gri>
ningen.
Organisatiekunde. Het gezamenlijk
economisch en technisch hoger onderwijs
in Nederland heeft besloten tot de oprich
ting van een gemeenschappelijke opleiding
in de organisatiekunde. Daartoe werd door
de rijksuniversiteit te Groningen, de uni
versiteit van Amsterdam, de Vrije Univer
siteit te Amsterdam, de Nederlandsche
Economische Hogeschool te Rotterdam, dè
Katholieke Economische Hogeschool te
Tilburg en de Technische Hogescholen te
Delft en Eindhoven de stichting Interaca
demiale Opleiding Organisatiekunde in het
leven geroepen. Voorzitter van het cura
torium is dr. ir. F. Q. den Hollander, presi
dent van de Nederlandse Spoorwegen. De
stichting stelt zich ten doel aan academisch
gevormde economen en ingenieurs een we
tenschappelijke verantwoorde vakopleiding
tot organisatiekundige te geven.
Gemeenteraad jubileert. In Noorbeek
een gemeente van 943 inwoners in Zuid-
Limburg, wordt het komende voorjaar een
jubileum gevierd, dat waarschijnlijk uniek
is in Nederland. In maart jubileert name
lijk de gemeenteraad van zeven man, die
dan twaalfeneenhalf jaar lang onafge
broken de belangen van de gemeente heeft
behartigd. Sedert 1946 zijn geen raadsver
kiezingen meer gehouden, omdat geen
nieuwe kandidaten werden gesteld.
Grand Prix. Op de wereldtentoonstel
ling in Brussel heeft de glasfabriek Leer
dam de grand prix gekregen voor haar in
zending glas naar ontwerpen van A. D.
Copier, F. Meydam, W. Heesen, I. Valkema,
I. A. M. Giampietro. Deze grand prix is de
hoogste onderscheiding die op de Expo 19SS
wordt gegeven.
MAANDAG 13 OKTOBER
Concertgebouw, Zangrecital door Jeanaj
Austin, 20 uur.
TENTOONSTELLINGEN
„in 't Goede Uur": Expositie van werk
van Peter Giltay tot 22 uur.
Frans Halsmuseum: Kees Hana houdt
zijn tweede voordracht over „De natuur
van zee, strand en duin", 20 uur (Volks
universiteit).
Kunstzaal „De Ark": Expositie van teke
ningen en schilderijen van Harry Völke:
en Jan Campfens tot 22 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De tien geboden", a.L H
en 19.30 u. Frans Halstheater: „Het mon
ster van Frankenstein", 18 jr., 19 en 21.11
uur. Lido Theater: „Het lokkend moeras
18 jr., 19 en 21.15 uur. Luxor Theater:
„Trapeze", a.L, 19 en 21.15 uur. Minervs
Theater: „Ariane", 14 jr., 20.15 uur. Rem
brandt Theater: „Sluipvaart in de Paci
fic", 14 jr., 19 en 21.15 uur. Roxy Theater:
„Moord op de voorpagina", 18 jr., 19 ea
21.15 uur. Studio Theater: „De 41ste",
jr., 19 en 21.15 uur. ZAND VOORT: The
ater Monopole: „De jonge leeuwen", 18 jr-
20 uur.
DIVERSEN
In 't Goede Uur: Klassiek grammofoon-
platenconcert, 2122 uur.
DINSDAG 14 OKTOBER
Kunstzaal „Ten Bruggen-Cate": Expo
sitie van werk van O. C. R. L. van Benne-
kom, Berna E. Braakman-Ten Brugge"-
Cate en W. A. van der Colk, 1117 uur.
Galerie Espace: Expositie van werk ?aa
onder meer: Chapon, Frankot en Yvonnr
Kracht, 1117 uur.
„I11 't Goede Uur": Expositie van werk
van Peter Giltay, 1022 uur.
„Het Huis van Looy": Expositie van werk
van Jacobus van Looy en Willem
Zwart. 1012.30 en 13.3017 uur.
Kunstzaal „De Ark": Expositie van te
keningen en schilderijen van Harry VÖM
en Jan Campfens, 914 en 1922 uur.
„De Hoofdwacht": Expositie B.N.A.. ge
opend dagelijks van 10—12 en van 13.30-
16 uur. tot 20 oktober.
Vishal: Expositie van leden van
Groep", 1017 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De tien geboden", a.L 1*
en 19.30. Frans Halstheater: „Het monster
van Frankenstein", 18 jr., 14.30 en 20 UW
Lido Theater: „Het lokkend moeras".
jr., 14, 16.15. 19 en 21.15 uur. Luxor The
ater: „Trapeze", a.L, 14, 19 en 21.15 U""
Rembrandt Theater: „Sluipvaart in de Pa
cific", 14 jr., 14. 16.15. 19 en 21.15 uur. Ro*
Theater: „20.000 mijlen onder zee", 'j-
14.30 uur en „Moord op de voorpagina
18 j.. 19 en 21.15 uur. Studio Theater: .De
41st.e". 14 jr.. 14.15. 19 en 21.15 uur. ZAND-
VOORT: Theater Monopole: „Jacht op
scherpschutter", 14 jr., 20 uur.
DIVERSEN
Gebouw Vrijzinnig Hervormden: De hefr
M. Th. Regout houdt een lezing over
tocht van Alaska naar Vuurland bij
kleurenfilm „Tot de uiterste grenzen
aarde", 20 uur (Volksuniversiteit).
„In 't Goede Uur": Klassiek gramW'
foonplatenconcert, 2122 uur.
