TUiTJE - VELPON - TUITJE
CHINEZENWIJK
MADOEF EN MIRZA
Fa. B. ENGELENBERG
Agenda voor
Haarlem
Dr. J. Meijer maakt brief over
Jacobus van Looy openbaar
,J#V
en
bondig
Afscheidsrecital van
Charles Panzéra
„De Maanvogels"
7
Meer plus dan min
Lyrische flitsen
De radio geeft dinsdag
T elevisie pro gramma
ZEVENTIGER CONTRA TACHTIGER"
Prof. Oud: „De jeugd gaat
het socialisme verlaten7'
Zes films gekozen als
„de beste" te Brussel
Voorstelling van de
Haagse Comedie
OFFICJëlf'ilÉRKBOP SIKKENS LAKKEN
Geautoriseerde bewerking uit het Amerikaans door E. Veegens-Latorf
DOOR LIN YU TANG
Oorspronkelijke titel
„Chinatown Family"
MAANDAG 20 OKTOBER 1958
Johan Bodegraven zal in de komende
winter als leider van de televisie-quiz
van de N.C.R.V. optreden en hiermee is
jjij zaterdagavond op vlotte wijze gestart.
De quiz van Goos Kamphuis, waarbij een
-ro'ot aantal medewerkers te pas kwam,
jS sterk vereenvoudigd. Een klein groepje
assisteerde Bodegraven bij het stellen van
zjjn vragen in het spel „Plus of min". De
drie deelnemers kregen dezelfde vragen
gesteld en hadden gelijke kansen. Gerard
Bekers had de regie, evenals bij de nieu-
we rubriek, waarmee het programma be-
'0n, getiteld „In het pothuis". De schoen
maker Jan Alledag, vertolkt door Jan
Hahn, kreeg Jan Blok, Allard van dei-
Scheer en Kitty Jansen op bezoek. De
schoenmaker had aardige woordspelingen
in zijn gesprekken. Met belangstelling
fcunnen de volgende afleveringen worden
tegemoet gezien. Peter Zwart maakte een
-oed interieur.
Alfred Pleiter en Han Rensenbrink zet
ten hun rubriek „Mijn hobby" voort, waar
na in een uur „een reis om de wereld"
yerd gemaakt voor tachtig ouden van
óagen. Steye van Brandenburg en Her
bert Joeks onmoetten. onderweg prima ar
tiesten, die het programma op een hoog
peil brachten. Het kwartet Van Wood,
Bueno de Mesquita, Ans en Jaap Daniëls,
jet Spaanse danskwartet Los Juncales,
Frans Rafall, Piet Sybrancly en hel ge
mengd koor uit het poppentheater Mikro-
colis waren de voornaamste medewer
kers. Als men in zo'n korte tijd alleen al
tij wijze van spreken ropd moet, dan kan
;iet niet anders of er moet vaart inzitten.
Dat was dank zij samensteller en regis
seur Dick van Bommel het geval. Het
programma was niet zo zoetelijk als het
vorig jaar. Gelukkig heeft men het thans
niet gezocht in de kwantiteit, maar in de
kwaliteit. Het aantal amateurs was nu be
perkt tot de ouden van dagen, die met
spanning de belevenissen van de reizi
gers volgden.
Zondag konden de kijkers twee maal
hun toestel aanzetten, in de morgenuren
#Bl de requiemmis voor Paus Pius XII in
de Pieterskerk te Rome mee te maken. In
jet begin was er evenals za terdag-
avond, toen Johan Bodegraven de sym
pathieke prijs van de quiz meedeelde
sen geluidsstoring. Zaterdag kwam de
quizleider na afloop van het programma
terug om de kijkers niet in het ongewisse
te laten, gisteren werd het advies gegeven
de Belgische radio aan te zetten. De uit-
sending kwam behoorlijk over en het
beeld was goed.
Wie niet naar de Expo is geweest, kon
tondagavond zien wat hij allemaal ge
nist heeft in een uitvoerig filmoverzicht,
dat de Vlaamse televisie had samenge
steld. Het begon met de opening op 16
april door koning Boudewijn en gaf ver
volgens van alle hoogtepunten wat korte
flitsen, die een zeer lyrische commentator
in sappig Vlaams van commentaar voor
zag. Uiteraard kreeg men ook alle vorste
lijke en andere prominente bezoekers te
zien, alsmede kijkjes in de belangrijkste
paviljoens. Het was een interessant film
overzicht, degelijk voorbereid en voortref
felijk toegelicht, hetgeen niet gezegd kan
worden van de rechtstreekse reportage
van de sluitingsavond: een reeks trieste,
trage en soms erg wazige beelden van
verlaten paviljoens en een handjevol
mensen in de regen, die naar een vuur
werk keken, dat blijkbaar niet de moeite
waard was voor de cameraman om er
veel aandacht aan te besteden. De uitste
kende indruk, die de Belgen met hun
filmoverzicht in het begin van de uitzen
ding hadden gewekt, werd door deze vrij
stuntelige reportage grotendeels te niet
gedaan. Commentator Piet te Nuyl Jr.
wist er kennelijk ook geen raad mee.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 M. 7.00 - 24.00 KRO.
KRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de ïeugd.
'40 Gram. 7.45 Morgengebed en liturg, kal. 8.00
Nieuws. 8.15 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Schoolradio. 10.00 Voor de kinderen. 10.15 Licht
baken causerie. 10.30 Gram. 11.00 Voor de vrouw,
11.30 Gram. 11.50 Als de ziele luistert, caus. 12.00
Middagklok - noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land
en tuinbouwmeded. 12.33 Gram. 12.50 Art. 13.00
Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Gram. 13.30 Dans-
müz. 14.00 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.35 Voor de
wouwen van het platteland. 14.45 Gevar. progr.
16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor
de jeugd. 17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitz.
Rijksdelen Overzee: Kunst en vermaak in Suri
name, door Ph. A. Samson. 18.00 Lichte muziek.
1825 In het brandpunt, caus. 18.30 Lichte muziek.
10.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.20 Sportpraatje. 19.30
Gram. 20.30 Ja. met mij. 20.35 Cello en piano. 21.05
Aan de poorten van de nieuwe tijd, caus. 21.35
Sjmf.örkest. 22.10 Orgelconc. 22.40 Sportpraatje.
22.45 Avondgebed en liturg, kalend. 23.00 Nieuws.
2315—24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 M. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 9.55 Een
teek voor het geestelijk leven. caus. 10.00 Gram.
1G50 Voor de kleuters. 11.00 Kinderkoor. 11.15
Voerde zieken. 12.00 Lichte muz. 12.20 Regerings
uitz.: Landbouwrubr.: 1. De hengsten keuring in
Utrecht. 2. De zuiveldag in Appingedam. 12.30
Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Dansorkest. 13.00
Nieuws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Promenade-
órk. en soliste. 13.55 Beursber. 14.00 Gram. 14.40
Schoolradio. 15.00 Voor de vrouw. 15.30 Hobo en
P'ano. 16.00 Uw sieraad en uw zilver, caus. 16.15
Gram. 16.30 Voor de jeugd. 17.20 De dierenwereld
*1 wij, caus. 17.30 Amateursprogr. 18.00 Nieuws.
18.15 Pianospel. 18.30 Lichte muz. 18.55 Paris vous
Parle. 19.00 Voor de kleuters. 19.05 Voor de mili
tairen. 19.45 Gram. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar.
Progr. 21,15 Gram. 21.45 Act. 22.00 Filmpraatje.
2215 Oude muz. 23.00 NieuwS. 23.15 Koersen te
New York. 23.16 New York calling. 23.21—24.00
Met de Franse slag.
"HUSSEL. 324 M.
1200 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerbericht.
■2.34 Pianospel (vervolg). 12 55 Koersen. 13.00
Nieuws. 13.11 Tenor, luit en gitaar. 14.00 Schooi
en 15.45 Orgelconc. 16.00 Koersen. 16.02 Gram.
"30 Ork.concert. 17.00 Nieuws. 1710 Klarinet en
P'sno. 17.45 Boekbespr. 18.00 Voor de jeugd. 18.30
2,0or de soldaten. 19.00 Nieuws. 19.30 Gram. 19.50
Caus. voor de middenstand. 20.00 Voor de vrouw.
21.00 Gram. 21.15 Ork.concert. 22.00 Nieuws. 22-15
Pianorecital. 22.44 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
NTS 20.00 Journ. en weeroverz. 20.20 Fllmprogr.
2"35 Idem. 21.00 —22.30 Speelfilm.
Een voor kunstminnend Haarlem ge
reserveerde primeur het openbaar
maken van een nog niet gepubliceerde
brief, die de litterator Willem Paap in
februari 1884 aan Vosmaer schreef over
de Haarlemse dichter-schilder Jacobus
van Looy vormde zaterdagavond het
hoogtepunt van de belangwekkende cau-
noogtepunt van de b
serie, die dr. J. Meijer in het „Huis Van
Loov" in Haarlem voor leden van de
gelijknamige stichting en van de Volks
universiteit heeft gehouden.
Alvorens dr. Meijer zijn lezing begon, die
hij hield onder de titel „Zeventiger contra
tachtiger" en waarin hij de figuren van
Willem Paap en Jacobus van Looy naast,
maar méér nog: tegenover elkaar stelde,
werden de aanwezigen welkom geheten
De grote liederenzanger Charles Auguste
Louis Panzéra gaat afscheid nemen van
het concertpodium. In het besef, dat de
tijd hem eens een onverbiddelijk halt zal
toeroepen op de levensweg, die hij als
zanger zovele jaren mocht gaan, is de kun
stenaar begonnen met een afscheidstour-
née in ons land. Het eerste recital daar
van werd zondagavond voor de AVRO-
microfoon gegeven en ongetwijfeld hebben
talrijke bewonderaars en vrienden van de
nobele zanger geluisterd naar zijn voor
drachten en daarin weer de meester van
het lied herkend. Maar ook zullen zij zich
afgevraagd hebben, waarom het afscheid
nu al moest komen. Want uit de technisch
volmaakt beheerste zang, met de sublieme
eenvoud van expressie in de zegging van
het woord, bleek toch zeker niet de nood
zaak van een artistiek vaarwel.
Charles Panzéra zong, begeleid door
Magdeleine Baillot-Panzéra aria's en lie
deren, waarmede hij zijn naam groot heeft
gemaakt. Twee aria's uit opera's van Lul-
ly vormden de inzet van deze gave zang
voordracht. Stille weemoed en verlangen
naar een ver geluk klonken uit de aan
grijpende vertolkingen van drie liederen
van Franz Schubert, met „Chanson espag-
nole" van Maurice Ravel en „Le faune"
van Claude Debussy bracht hij de spranke
ling van de moderne Franse kunst en ten
slotte deed de zanger zijn luisteraars mee-
dromen bij de innige romantiek van de
Nocturne van Gabriel Fauré en met Sou
venir van Lalo.
Talloze vrienden heeft Panzéra in de
ruim dertig jaren, dat hij contact met ons
land heeft gehad verworven. Voor hen
was het ongetwijfeld een grote verrassing
door de zanger in het Nederlands te wor
den toegesproken. In verscheidene steden
van Nederland hoopte hij hen nog te ont
moeten, wanneer hij daar een afscheids
concert komt geven. En daarna zal ook
de zang van Charles Pauzéra tot een her
innering geworden zijn. die bij hei komen,
van nieuwe generaties zal verflauwen en
tenslotte verdwijnen.
Charles Panzéra heeft als elk groot kun
stenaar zijn zending vervuld: hij heeft ons
schoonheid gebracht en ons leven kunnen
verrijken en verdiepen met een onver
gankelijk geluk en daarvoor blijven wij
hem dankbaar.
Golfbreker
door drs. B. Rijdes, waarnemend voorzitter
van de stichting, die dit, deed in plaats van
de kortelings benoemde, doch nog niet ge-
installeerde voorzitter, de heer S. Koster.
Dr. Meijer deelde allereerst mede, dat hij
zijn voordracht wilde opdragen aan iemand,
die „kosmisch in Haarlem leefde en in
feite ook niet weg te denken is uit al die
plaatsen, waar Haarlem zo sterk leeft": dr.
C. Spoelder.
Als uitgangspunt van zijn lezing had
spreker het boek van G. H. 's Gravezande
over de geschiedenis van „De Nieuwe Gids"
gekozen. Dr. Meijer achtte dit boek, dat
men moet zien als een aanval op de per
soonlijkheid van Willem Kloos, van litte
ratuur-historisch standpunt bezien verwer
pelijk om zijn hopeloze kleinburgerlijkheid.
Het schept echter beelden, die afwijken
van het gebruikelijke en het brengt boven
dien een aantal gegevens naar voren over
de personen, die de beweging der Tach
tigers vormden. Bijna analoog aan de
„neurasthenische" figuren in het boek van
Swart Abrahamsz, dat geldt als aanval
op Multatuli, spreekt 's Gravezande van
„neurotici". „Het creatieve dichterschap"
aldus stelde dr. Meijer „is echter in
diepste wezen alleen maar een begrip, dat
binnen de neurose valt". 's Gravezande
heeft ieder inzicht in de gespletenheid van
Kloos gemist, wanneer men de Tachtigers
wil benaderen, dan mag men dit alleen
doen met inachtneming van hun eigen tijd.
Hun persoonlijkheid en extravaganties mag
men niet losmaken van de decadente sfeer,
waarin deze artisten leefden. Zonder Kloos
zou de Beweging van Tachtig ondenkbaar
zijn geweest. Hij gaf inhoud aan het leven
van figuren als Jacobus van Looy".
Deze Haarlemmer en de Winschoter Wil
lem Paap ontmoetten elkaar waarschijnlijk
voor het eerst in 1883. Met zijn gespleten
heid en onvrede met de wereld was Paap
een andere figuur dan Van Looy, die veel
harmonischer in het leven stond en nooit
die geweldige botsingen met vrienden had.
die in het leven van Paap voorkwamen. In
één opzicht raakten zij elkaar, aldus spre
ker, die op dit punt, van zijn lezing ge
komen, de reeds genoemde brief van Paap
aan Vosmaer over Van Looy openbaar
maakte.
De klassetegenstellingen tussen de Tach
tigers hebben een rol van betekenis ge
speeld, aldus spreker. Op het punt van hun
milieu hadden Van Looy en Paap zeker
contact, Paap was het kind van een prole
tarische plattelands-Groninger en Van
Looy begon zijn loopbaan als letterzetter
en was daarna rijtuighersteller.
Paap tipt dit aan in zijn brief aan Vos
maer, waarin hij deze op een komende
tentoonstelling in Den Haag van Van
Looy's schilderij ..Eva bij het lijk van Abel"
wijst. Paap schrijft verder dat Van Looy.
toen hij reeds aan de Academie schilderde,
tot laat in de nacht Frans, Engels en Duits
leerde en dat hij, in de eerste taal, verzen
maakte. Tot, 1886 moeten Paap en Van Looy
goede vrienden zijn geweest, hoewel er ook
conflicten waren. In dat grote, eerste jaar
van ..De Nieuwe Gids" trad Paap gedepri
meerd terug. De Nieuwe Gidsers voelden,
dat hij eigenlijk geen Tachtiger was, maar
een Zeventiger, in diepste tyezen een-anar
chist. Zij konden zijn geluid niet, accep
teren. Het moet bij Paap kwaad bloed
hebben gezet, dat zijn aartsvijand Lodewijk
van Deyssel, in 1890 en 1896, Jacobus van
Looy op buitengewone wijze huldigde.
Paap heeft Van Looy in zijn sleutelroman
..Vincent Haman" een plaats gegeven. Hier_
in komt Van Looy drie maal voor. Vooral
de wijze, waarop hij daar geplaatst is, moet
Prof. mr. P. J. Oud. voorzitter van de
VVD-fractie in de Tweede Kamer, heeft
voor de leden van de afdeling Rotterdam
van zijn partij, een overzicht gegeven van
de verschillende kabinetten, die in de jaren
na de bevrijding hebben geregeerd.
Volgens hem bevinden de socialisten
zich in een onaangename positie, omdat
hun tijd voorbij is en de jeugd bezig is het
socialisme te verlaten. „Partijen, die uit
sluitend in het verleden leven" en daar
toe rekende prof. Oud zowel de socialisten
als de anti-revolutionairen „hebben de
jeugd niets te bieden, want. de jeugd leeft
voor de toekomst". Prof. Oud zag derhalve
achteruitgang in stemmental voor deze
beide partijen in het verschiet.
De overheid heft hoge belastingen, maar
het is haar vrijwel onmogelijk, reserves te
maken. Daarom kan prof. Oud niet ge
loven in socialistische maatregelen die
uitvoering van grote overheidswerken in
een dalende conjunctuur beogen. De grote
taak van de overheid is, aldus prof. Oud.
ons te beschermen tegen machtsgroepen.
Ti
4-8
„Meester", zei Madoef, „zou het kunnen zijn: de zon en de maan?"
„Jaje hebt gelijk!" riep Azamir verheugd uit. „Wat knap van je, daar was ik
niet op gekomen!"
Natuurlijk was Madoef niet zelf op dat antwoord gekomen; Mirza had het hem in
gefluisterd. Maar Azamir wist niet beter, of zijn bediende had de oplossing gevonden.
En zo had Madoef telkens weer aan de slimheid van zijn kleine muis Mirza te danken,
dat zijn meester heel tevreden over hem was. 4849
Advertentie
Op de zaterdagavond gehouden slotzitting
van 't filmfestival op de Brusselse wereld
tentoonstelling, zijn de volgende zes film
werken gekozen uit de twaalf die als „De
beste films van alle tijden" aangewezen
waren. Ze zijn in willekeurige volgorde:
Potemkin van de Rus Eisenstein (1925); La
grande illusion van Jean Renoir (1937); De
moeder van Poedovkin (1926); Het lijden
van Jeanne d'Arc van de Deen Dreyer
(1928): The gold rush van Chaplin (1925) en
Ladri di biciclette (Fietsendieven) van De
Sica (1948).
De internationale beoordelingscommissie
vond het ondoenlijk een der twaalf als de
„beste van alle tijden" aan te wijzen, ge
zien de grote verschillen.
Onze filmredacteur tekent hierbij aan:
Men kan de beslissing van de jury prij
zen als een daad van verstandige mannen.
De jury oordeelde terecht dat de keuze,
door de historici gemaakt, een onzuiver
beeld gaf van de werkelijke „krachtsver
houdingen" in de filmproduktie na zestig
jaar filmgeschiedenis. Niet alleen dat de
keuze de films uit de stomme periode verre
bevoordeelde boven die uit de tijd daarna,
ook het totaal ontbreken van de documen
taire film pleit tegen de keuze der twaalf
beste. Men is dus tot een compromis ge
komen en heeft zes films als uitzonderlijk
willen onderscheiden. De grootste waar
dering is uitgegaan naar Dreyers „Jeanne
d'Arc", maar de jury heeft de film ten
slotte toch niet boven de vijf andere willen
stellen. Wie onze beschouwingen over de
Confrontatie te Brussel heeft gelezen, zal
begrijpen dat wij ons met dit standpunt
zeer wel kunnen verenigen.
zeer zinrijk worden genoemd, aldus dr.
Meijer, die op interessante wijze betoogde,
dat de figuur Ruygrok uit de roman van
Willem Paap identiek kan zijn met Jacobus
van Looy.
Drs. Rijdes dankte de inleider voor zijn
van diepe kennis en groot inzicht getuigen
de voordracht en in het bijzonder voor de
primeur van een nog niet gepubliceerd
fragment uit de letterkundige geschiedenis.
De Franse auteur Marcel Aymé is een
vindingrijk heer. Zijn blijspel „De maan
vogels" dat zaterdag- en zondagavond door
de Haagse Comedie in de Haarlemse stads
schouwburg werd opgevoerd, legt van die
eigenschap onverbloemd getuigenis af: het
is een mengeling van trivialiteit, spitse
humor en grappenmakerij, een opvlucht in
de irrealiteit bij de gratie van onze binding
aan moeder aarde. Op een Frans lyceum
ontdekt de surveillant, mijnheer Valentin,
dat hij het vermogen bezit mensen in vogels
te veranderen. Hij begint met. de leraar
Bobignot, die wat al te veel aandacht be
steedt aan de secretaresse van de directeur.
De leraar wordt een vogeltje. Valentin is
verliefd op de secretaresse. De jongeman
nen. die het wulpse wezentje met hun
adoratie komen lastig vallen, zijn daarom
gedoemd ook vleugels en veren te krijgen.
Zelfs de vrouw van de directeur ontsnapt
niet aan dit lot. Om dat laatste te kunnen
begrijpen, dient men te weten dat Valentin
de schoonzoon is van de directeur en
schoonmama noga] van hem is gechar
meerd. Enfin, het hek is dan van de dam
en als we aan het vierde bedrijf toe zijn.
heeft de tovenaar Valentin een ware slach
ting aangericht. Wie hem ook maar even
niet bevalt, wordt een vogel. Dan verschijnt
de nieuwe maan. De toverkracht verdwijnt.
De vogels veranderen weer in mensen.
Maar zie: het zijn vrolijke en opgewekte
mensen, die blijkbaar de beste herinnerin
gen behouden aan de tijd die zij al piepend,
wiekend en wurmpjes etend, doorbrachten.
Natuurlijk komt er wat filosofie aan
Valentins toverdaden te pas: hij gelooft dat
jes.als vogel-gelukkiger bent. Naar dat ge
loof handelt hij en hebben wij maar te
aanvaarden. Wat we aanvaarden is een
heieboel onzin in een luchtige uitmonste
ring, een soort onbloedige Arsenicum en
oude kant-affaire, niet zelden grof, niet
zelden geestig, echt een stuk, waar je niet
zwaar tegen aan moet zitten kijken. Men
neemt er niets van mee naar huis, zelfs
niet de herinnering aan toneel. Dat er toch
toneel voor gespeeld moest worden is een
soort paradoxaal compliment, dat wij de
Haagse Comedie maken, al zij direct ge
zegd. dat het geen moeilijke opgave was en
een zekere nonchalance dat verraadde. De
directeur van Frans van der Linger is een
gewiekste typering, met veel routine ge
pleegd. net zo listig in elkaar gestokken als
de Valentin van Luc Lutz, die al even
moeiteloos geschiedt. Op hetzelfde plan
bewegen zich Do van Stek. .Toekie Broedelet
en Annet Nieuwenhuyzen. De frivole secre
taresse bleek aan Maria de Booy wel be
steed. Van de vele verdere medespelenden
trad dan nog Jules Croiset op de voor
grond. De regie van Paul Steenbergen was
vooral in tempo en toon te merken Alleen
de verstaanbaarheid liet te wensen over
Zoals deze vogeltjes gebekt waren kon men
ze soms nauwelijks verstaan.
P. W. Franse
Jehova's getuigen. De halfjaarlijkse
conferentie van Jehova's getuigen, waar
meer dan 1000 personen worden verwacht
uit Noord- en Zuid-Holland, wordt van
1416 november in de veilinghallen aan
de Bestevaerstraat te Alkmaar gehouden.
Het doel is „de aanwezige christelijke wer
kers een vast fundament te geven door
bijbels onderricht en hen behulpzaam te
zijn de kwaliteit van hun prediking te
verbeteren en te vergroten".
Feest op Loevestein. Zaterdagavond
werd op slot Loevestein het zilveren hu
welijksfeest gevierd van mr. L. J. R. J.
ridder van Rappard en mevrouw E. van
Rappardbaronesse van Hardenbroek. Mr.
Van Rappard is burgemeester van Gorin-
chem en slotvoogd van Loevestein. Onder
de gasten bevonden zich Koningin Juliana,
Prins Bernhard en de prinsessen Beatrix
en Irene. Het oude slot was luisterrijk ver
sierd en prachtig verlicht.
Crematorium te Groningen. In de
jaarvergadering van de Vereniging voor
Facultatieve Crematie is besloten 30.000
uit te trekken voor de voorbereiding van
de bouw van een crematorium te Gronin
gen. Dit crematorium zal worden gebouwd
door een nieuwe vereniging met als leden
de Vereniging voor Facultatieve Crematie
en de Arbeidersvereniging voor Lijkver
branding. De kosten van het nieuwe cre
matorium worden geraamd op f 1.270.000.
Advertentie
Doelstraat 39 - Haarlem Tel. 15232 -
STOFBRILLEN MASKERS
68.
Elsie bloosde. Zij legde uit, dat Tom nog studeerde
en zij wist niet zeker hoe lang het zou duren voordat
hij naar China terug kon gaan en of hij eigenlijk wel
naar China terug wilde en dat zij alleen met een man
wilde trouwen, die bereid was naar China te gaan en
met haar moeder samen te wonen. „Ik heb de laatste
tijd wel gemerkt, dat Tom gedeprimeerd is en zich
meer terugtrekt. Ik geloof wel, dat hij nog van mij
houdt, maar het is niet meer zoals vroeger".
„Heb je hem ontmoedigd?"
„Ik heb niet ja en niet nee gezegd. Hij zei, dat hij
zou wachten en nu heeft hij een paar maal gezegd,
dat hij niet goed genoeg voor mij is. Mevrouw Yang,
mijn moeder is ver weg en ik heb niemand met wie
ik hierover kan praten".
„Elsie, laat mij je helpen. Heeft hij je de laatste
tijd nog gevraagd?"
„Nee, de laatste tijd niet rr»eer. Het is net of hij
alles in zichzelf opsluit. Wat denkt u ervan?"
„Dat hangt er van af wat hij in zichzelf opsluit".
„Hoe moet ik dat weten? Hij lijkt zo gespannen".
„Waarover?"
„Misschien over zijn studie. Soms word ik verte
derd als ik zijn gezicht zie. Vindt u hem niet een
beetje vreemd?"
„Wat is er vreemd of niet goed aan als hij inge
spannen met zijn studie bezig is? Misschien is hij
nerveus doordat hij voortdurend probeert je waardig
te zijn. Elsie, je bent een jong meisje. Je begrijpt
het hart van de jongeman nog niet. Misschien is dat
een goed teken. Een jongeman wordt meestal een
beetje bang voor het meisje, dat hij werkelijk lief
heeft en jij bent geen gewoon meisje. Ik ben er zeker
van, dat hij je in stilte aanbidt. Ik kan mij heel goed
voorstellen wat hij probeert te doen. Elsie, je bent
eenentwintig. Maak niet de vergissing van zoveel jon
ge meisjes, die geen besluit kunnen nemen. Ik weet
zeker, dat hij erg intelligent is".
„Ja, dat is zo".
„Hij is intelligent en ernstig en anders dan de mees
ten en hij is verliefd op je. Wat wil je nog meer?"
Zij keek op. Mevrouw Yang leek zo vol vertrouwen
te zijn. Zij was blij, dat iemand voor haar wilde be
sluiten.
„Waarom gaat hij niet met je uit?" vroeg mevrouw
Yang.
„Misschien heeft hij het te druk en zijn week-ends
zijn bezet. Wij maakten vroeger heerlijke zondags
wandelingen samen".
„Waarom vraag je het hem niet?"
„Dat doe ik niet. Een meisje hoort niet te vragen.
Hij moet mij vragen".
Als op ditzelfde ogenblik Tom haai zou vragen met
hem in de regen uit te gaan zoals vroeger, of een van
die onbezorgd gezellige tochtjes te maken, zou zij alles
laten schieten en met hem meegaan. Maar Tom had
het haar niet gevraagd.
„Kan het je schelen, dat hij uit een wasmannenge-
zin komt?" vroeg mevrouw Yang.
„Nee".
„En je moeder?"
„Ook niet. Mevrouw Yang, mijn moeder lijkt een
beetje op u".
„Als ik je moeder was, zou ik je aanraden hem
te accepteren".
„Ik zal haar nog eens schrijven en haar vertellen
wat u zegt. Mag ik u mijn moeders brieven laten lezen?"
Elsie liet mevrouw Yang brieven zien, die Tom niet
had gezien. De moeder en de dochter schreven elkaar
als twee vriendinnen, behalve de aanhef.
„Mijn kind, op het kiekje, dat je mij gestuurd
hebt, zie ik, dat die jongeman goede oren en een
goede kin heeft. Ik maak mij werkelijk zorgen over
die kwestie. Ik weet niet of het dwaas van je is hem
lief te hebben of dwaas hem te weigeren het is
misschien wel het laatste. Het is goed om dwaas te
zijn. Ik geloof, dat ieder jong meisje zo nu en dan
dwaze ideeën moet hebben. Ik ben ook dwaas ge
weest toen ik een jong meisje was en je vader ont
moette. Ik ben met hem getrouwd en ik heb er
nooit spijt van gehad. Als je je erg gelukkig voelt als
je dwaas bent, zeg hem dan, dat je met hem zult
trouwen. Denk niet aan mij. Ik kan toch niet je hele
leven met je samen blijven?"
Mevrouw Yang glimlachte en Elsie zei: „Nu ziet u
het. Zo is mijn moeder. Vindt u haar niet lief om zulke
dingen te zeggen?" Elsie vertelde haar met een lachje,
dat toen haar ouders aan de boot waren gekomen om
afscheid van haar te nemen, moeder en dochter sa
men wel een half uur hadden gehuild. Zij waren zo
dol op elkaar.
In een andere brief schreef haar moeder:
„Mijn kind, verlies je hoofd niet. Je zei dat hij
„zo'n engel" was dat maakt mij een beetje wan
trouwend. Drink de wijn met kleine teugen en als
hij geen kwade gevolgen voor je heeft, maar je ai-
leen maar warm en prettig maakt, ga dan voort.
Dat is het stempel van een goede wijn en het teken
van een mooie liefde, die duurzaam zal zijn. En laat
je niet beïnvloeden door de film en slechte romans
waarin de held en de heldin dolverliefd op elkaar
worden. Ik hoop, dat je jongeman niet tot dat soort
minnaars behoort. Ik vond het sympathiek toen ik
hoorde, dat hij je op klaarlichte dag in het water
gevraagd heeft en niet bij maneschijn. Dat bewijst,
dat zijn hoofd helder was toen hij je vroeg en dat
je er zelfs in de zon lief uitzag".
Elsie vouwde de brieven zorgvuldig dicht nadat zij
ze had laten lezen en toen zij ze mee naar haar kamer
nam zag mevrouw Yang een zachte uitdrukking op
haar gezicht, die zij nog niet eerder gezien had. Zij
begreep heel goed waarom Elsie bij zulk een moeder
wilde blijven.
Op een avond had mevrouw Yang Tom opzettelijk
le eten gevraagd en kon hij voor een keertje het res
taurant in de steek laten.
„Kom, Elsie, zing wat voor ons," zei mevrouw Yang
na het avondeten.
In mevrouw Yangs huis werd geen jazz gespeeld.
Elsie zelf begreep er niets van en zij wist, dat Tom er
niet van hield. Zij kende een paar oude volksliedjes
uit een andere tijd, liedjes, die geschreven waren
toen de zielen der mensen niet hunkerden naar het
woeste ritme van onze tijd, toen de oren gevoelig wa
ren voor fijnere klanken en melodieën.
Elsie had nooit zangles gehad, maar in deze beslo
ten ruimte klonk haar zachte stem allerliefst Zij zong
graag oude liedjes, muziek die lieflijk en weemoe
dig en sentimenteel en zacht was, „Carry me back tot
old Virginny" en „Whispering Hope" en „Solvejg's
Lied", dat zij uitstekend weergaf. Zij was op haar
best als zij voor zich heen neuriede en haar omge
ving vergat.
(Wordt vervolgd)
MAANDAG 20 OKTOBER
Frans Halsmuseum: Kees Hana houdt
zijn voordracht over „De natuur van zee,
strand en duin", 20 uur. (Volksuniversiteit).
TENTOONSTELLINGEN
Kunstzaal „De Ark": Expositie van
schilderijen van Anthonia Visser en Hor-
bert Olthuis, 9 tot 14 en 19 tot 22 uur.
„In 't Goede Uur": Expositie van werk
van Peter Giltay, 10 tot 22 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De tien geboden", alle
leeftijden, 14 en 19.30 uur. Frans Hals
theater: „Tamengo", 18 jaar, 14.30, 19 en
21.15 uur. Lido Theater: „Overtreding ar
tikel 251 bis", 18 jaar, 14, 16.15, 19 en 21.15
uur. Luxor Theater: „Fortunella", 14 jaar,
14, 19 en 21.15 uur. Minerva Theater: „La
Strada", 18 jaar, 20.15 uur. Rembrandt
Theater: „Het Don Kozakkenlied", alle
leeftijden, 14, 16.15. 19 en 21.15 uur. Roxy
Theater: „Titanenstrijd", 14 jaar, 14.30, 19
en 21.15 uur. Studio Theater: „Maigret zet
een val", 18 jaar, 14.15, 19 en 21.15 uur.
ZANDVOORT
Theater Monopole: „Mam'zelle Strip
tease", 18 jaar, 20 uur.
DIVERSEN
„In 't Goede Uur": Klassiek grammo-
foonplatenconcert, 21 tot 22 uur.
DINSDAG 21 OKTOBER
Stadsschouwburg: Het Rotterdams To
neel met „Heeft iemand nog iets", 20 uur.
TENTOONSTELLINGEN
„In 't Goede Uur": Exnositie van teke
ningen van Peter Giltay, 10 tot 22 uur.
Kunstzaal „De Ark": Expositie van werk
van Anthonia Visser en Norbert Olthuis,
9 tot 14 en 19 tot 22 uur.
Vishal: Expositie van leden van „De
Groep" tot 10 november.
Huis Van Looy: Expositie van Jacobus
van Looy en Willem Zwart, 10 tot 12.30
en 13.30 tot 17 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De tien geboden", alle
leeftijden. 14 en 19.30 uur. Frans Hals
theater: „Tamengo", 18 jaar, 14.30 en 20
uur. Lido Theater: „Overtreding artikel
251 bis", 18 jaar, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur.
Luxor Theater: „Fortunella", 14 jaar, 14,
19 en 21.15 uur. Minerva Theater: Tweede
lezing in de wereldreizigersserie over „De
eerste Andes-expeditie", 20.15 uur. Rem
brandt Theater: „Het Don Kozakkenlied",
alle leeftijden, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur.
Roxy Theater: „Titanenstrijd", 14 jaar,
14.30, 19 en 21.15 uur. Studio Theater:
„Maigret zet een val", 18 jaar, 14.15, 19 en
21.15 uur.
ZANDVOORT
Theater Monopole: Voor het r.-k. Blin
deninstituut wordt het toneelstuk „St.
Odilia" opgevoerd, 20 uur.
DIVERSEN
„In 't Goede Uur": Klassiek grammo-
foonplatenconcert, 21 tot 22 uur.
Frans Halsmuseum: In de serie „Leven
de schrijvers" leidt drs. B. Rijdes de
auteur H. Lampo in, die iets over zijn werk
zal vertellen, 20 uur. (Volksuniversiteit).
