VaihcJk
Weldoen
Koningin Elizabeth pas over
een jaar of twee naar Bonn
Persconferentie
van De Gaulle
HENSEN
KAMPERMAN
Kijk hem eens
hij kijkt met zijn neus
^Praatótoel
Heuss' bezoek kwam Britten
nog niet gelegen
Stille critiek stelt de
Westduitsers teleur
Hongaren herdenken tweede
jaardag van de opstand
Mindszenty mag niet naar
het conclave in Rome
Ontnuchterende les voor zelfverzekerde Duitsers
Einde augustus nog 6.711
Nederlanders in Djakarta
VAR belemmert UNO-werk
Palestijnse vluchtelingen
Algerijnen dreigen met
vrijwilligers
Vraag altijd de échte BIC
en kijk liever twéé keerl
Noorse onderscheiding voor
voorzitter van „De Hoop"
BAKT DE
SPECULAAS
Kustvaarder „Truus" in
nood in Botnische Golf
p de
Heren Ondergoed
PAARLAARSTEEG 1
Koch ontkent alle schuld:
ik heb het niet geweten
DONDERDAG 23 OKTOBER 1958
a
(Van onze correspondent in Bonn)
Uit de dagbladen, via radio en televisie,
hebben de Westduitsers vernomen hoe
bondspresident Heuss in Londen in ont
vangen. Men heeft daarbij wel uitgeweid
over het protocol en de vriendelijke toe
spraken van officiële persoonlijkheden,
maar men is tenslotte toch tot de slotsom
gekortlèn, dat het eerste bezoek van een
Duits staatshoofd na 1907 in Groot,-Brit-
tannië niet die gevoelens van vriendschap
en die gedachten over het, naar men
hoopte, vergeten verleden heeft teweeg
gebracht, die men er van had verwacht.
De Westduitse commentaren over de
Britse pers en andere uitlatingen naar
aanleiding van Heuss' officiële bezoek,
gaan weliswaar uit van de mededeling van
koningin Elizabeth, dat zij in een nog niet
eens zo ver verleden voorouders uit de
Duitse vorstenhuizen Hannover en Coburg-
Gotha heeft, maar meer aandacht wijdt
men in feite in de Westduitse bladen aan
het uitblijven van een hoofdartikel in het
vooraanstaande Britse blad The Times, zo
als al tientallen jaren te doen gebruike
lijk is bij het bezoek van welk staatshoofd
ook. De Times zweeg en dat was voor
de goede verstaander, zeggen de West
duitsers, een teken aan de wand. Ook an
dere bladen, populaire zowel als gezag
hebbende, hebben uiting gegeven aan een
zekere afkeur van al te vriendschappelijke
gevoelens jegens West-Duitsland. Men
bleef gereserveerd. Men heeft Heuss als
persoon en als hoogstaand mens wel ge-
eerd, maar met zo veel nadruk dat de
bondspresident alle mogelijke moeite heeft
moeten doen om den volke er van te over
tuigen dat hij er niet was als professor
Heuss, maar als Westduits staatshoofd.
Deze in feite koele ontvangst voor
Heuss er is geen sprake geweest, zo
zeggen de Westduitse verslaggevers, van
gejuich of van een overvloedige vlaggen-
groet heeft perscommentators doen vra
gen of dit officiële bezoek aan Londen toch
niet te vroeg is gekomen, of men toch niet
beter een paar jaar had kunnen wachten.
In elk geval moeten wij, zo schrijven zij,
niet verontrust of diep teleurgesteld zijn.
Heuss' bezoek aan Londen moet een leer
rijk bezoek voor ons Duitsers worden. Een
serie gemeenschappelijke belangen ver
bindt ons met Groot-Brittannië, het is
onze taak een wederkerig respect te ves
tigen.
In het vooraanstaande Hamburgse blad
Die Welt schreef de historicus Sethe open
lijk dat men zich in West-Duitsland ver
gist heeft wat ter zake van de vooruitgang
in de betrekkingen tussen Britten en Duit
sers. De twaalf jaar van de Hitler-periode
en de zes jaren oorlog zijn nog niet ver
geten: „Wij moeten nu niet de gekrenkte
spelen, wij zullen opnieuw met ons staats
hoofd de brandende schaamte in het aan
gezicht van de twaalfjarige Hitler-periode
gevoelen, die altijd op ons bewustzijn
drukt".
Op deze wijze, zo blijkt het uit de West
duitse commentaren, heeft men in Groot-
Brittannië op tactvolle en onofficiële wijze
de Westduitse bondgenoot duidelijk ge
maakt dat het verleden niet kan worden
vergeten. Er zijn reeds vele bruggen ge
bouwd over de grachten, die Duitsers en
Britten scheiden, maar wij Duitsers zullen
nog veel moeten doen om die grachten
minder diep en de bruggen steviger te
maken, aldus Sethe.
BONN (Reuter) De Westduitse, re
geringsgezinde, „General Anzeiger" schrijft
dat koningin Elizabeth door haar goed be
grip en optreden het succes van het bezoek
van president Heuss heeft gewaarborgd.
„De persoonlijke noot in haar woorden
wekte de indruk dat zij de schaduwen
wilde wegwissen die na de onvriendelijke
artikelen in de Britse pers het bezoek
dreigden te versomberen".
De Hamburger „Bildzeitung" schrijft dat
de manier waarop verscheidene Britse
bladen president Heuss begroeten „een
vrijwel volkomen gebrek betekende aan
de traditionele Britse sportiviteit".
WENEN (UPI) De Hongaren her
denken vandaag de tweede jaardag van de
opstand en volgens uit Boedapest ont
vangen berichten zijn de veiligheidsmaat
regelen de afgelopen week over het gehele
land verscherpt. Politie-patrouilles zijn
versterkt en de arbeidersmilitia verkeert
in staat van paraatheid. Enkele honderden
personen zijn, naar verluidt, in de afge
lopen drie dagen in hechtenis genomen.
Een maatregel die ook verleden jaar en
kele dagen voor de eerste jaardag van de
opstand werd genomen. Kardinaal Minds
zenty is officieel verboden naar Rome te
gaan om deel te nemen aan het conclave,
ïn de kranten verscheen woensdag het be
richt dat het Amerikaanse verzoek om een
vrijgeleide voor de kardinaal werd afge
wezen, als een ontoelaatbare inmenging in
de Hongaarse binnenlandse aangelegen
heden.
Intussen tracht het regime de bevolking
op te wekken aan de nationale en gemeen
telijke verkiezingen deel te nemen door
nartij-activisten het land rond te sturen.
Het volk lijkt onverschillig te staan tegen
over de verkiezingen, die 16 november ge
houden zullen worden. Onder de huidige
omstandigheden hebben zij geen keus. In
het land verblijven nog naar schatting
vijftigduizend man Russische troepen. Alle
grote verkeerswegen worden bewaakt door
gewapende politiemannen. Voor openbare
gebouwen, kazernes, communicatiegebou
wen en garages staan mannen met ge
weren op wacht.
De Hongaarse regering heeft bekendge
maakt dat in de afgelopen twee jaar 138
„contra-revolutionairen" zijn terechtge
steld, maar onofficieel wordt het aantal
geschat op meer dan tweeduizend.
Sociale rechtbanken
De arbeiderstribunalen die na de opstand
werden ingesteld en vorig jaar afgeschaft,
zijn weer ingesteld als „sociale recht
banken". Deze hebben jurisdictie in ge
vallen van schending der arbeidsdiscipline
en inbreuken op de sociale wetgeving. Zij
zullen in het leven geroepen worden in
alle' bedrijven met meer dan driehonderd
man personeel, en zullen worden samenge
steld uit „voorbeeldige arbeiders".
LONDEN (UPI) In Londen zijn Hon
gaarse emigranten vandaag met span
doeken en fakkels naar de Cenotaaf ge
trokken.
(Van onze correspondent in Bonn)
Koningin Elizabeth zal, zo meent men te
Bonn, niet over enkele maanden zoals
gehoopt werd maar pas over anderhalf
tot twee jaar een staatsiebezoek aan West-
Duitsland brengen als antwoord op het
bezoek van bondspresident Heuss aan
Engeland. Men meent te Bonn dat het
voor Heuss een bittere teleurstelling is
dat zovele Britse bladen, en daarmede de
Britse openbare mening, hem hebben ont
vangen met critiek en herinneringen aan
het verleden.
Men is te Bonn in het bijzonder gevoe
lig voor twee Britse persuitlatingen: Lon-
dense bladen hebben gezegd dat de ko
ningin voor 1960 niet naar Duitsland mag
gaan omdat de Britse openbare mening
voor een koninklijk bezoek aan Bonn op
korte termijn niets zou voelen. Voorts is
men onaangenaam getroffen door de op
merking in de anti-Duitse Daily Express
dat „een dwaas van het Britse ministerie
van Buitenlandse Zaken en een lakei van
de Westduitse ambassade te Londen Heuss
de raad zouden hebben gegeven het Duitse
bombardement op Coventry, waarbij 1300
burgers werden gedood, goed te maken
met een chèque van 5000 pond". Met een
citaat van Churchill vroeg het blad de
Duitsers: Voor wat voor een volk houden
7ullie ons?
Te Bonn acht men deze critiek hoogst
ongeoast. De Westduitse pers poogt even
wel deze Britse distaneiënngsvei'schiinse-
ïen naar waarde te schatten en voor het
Westduitse publiek met verwijzingen naar
het eigen verleden en naar de door Heu^s
aanvaarde collectieve schaamte van de
Duitsers voor de gebeurtenissen uit dn
Tlitler tiid te verklaren. De General Anzei
ger schrijft bijvoorbeeld dat Heuss' bezoek
aan Londen een koude douche is gewees+
die toch een heilzame zijde heeft gehad
De doorsnee Duitser kan er uit. opmaker..
Advertentie
Voor 'n BETERE BONTMANTEL
Wagenweg 11 - Haarlem - Tel. 12924
DJAKARTA (ANP) Volgens een mede.
deling van het Indonesische ministerie van
Voorlichting, verbleven eind augustus nog
6711 Nederlandse onderdanen in Djakarta.
Eind januari jongstleden was dit aantal
nog 12.485 en medio 1957 omstreeks 16.000.
NEW YORK, (Reuter)Het hulpwerk
van de UNO voor Palestijnse vluchtelingen
in Egypte en het gebied van Gaza
(UNRWA) heeft te kampen met ernstige
moeilijkheden door de houding van de
autoriteiten van de Verenigde Arabische
Republiek, aldus een officieel UNO-ver-
slag aan de UNO-Assemblee. De Verenig
de Arabische Republiek is kennelijk niet
bereid het UNO-bureau voor deze hulp
verlening de rechten te geven die een
UNO-orgaan toekomen. Het meningsver
schil tussen de V.A-R. en het bureau zijn
steeds duidelijker aan de dag getreden.
Het rappurt behandelt de werkzaamheden
van het bureau in de twaalf maanden
voorafgaande aan 1 juli van dit jaai\ Het
aantal vluchtelingen is in de loop van die
tijd toegenomen met ruim dertigduizend
en bedroeg op 30 juni 1958 963.958.
De tweede politieke commissie van de
UNO-Assemblee heeft het debat over de
apartheid gesloten en een bespreking van
de kwestie der UNO-politie in het Nabije
Oosten als volgende punt op haar agenda
geplaatst. Maandag zal het debat hierover
beginnen aan de hand van een verslag van
secretaris-generaal Hammarskjoeld.
dat hij in het buitenland niet zo geliefd
wordt als vele Duitse toeristen soms me
nen. De Britse openbare mening is aarze
lend en critisch en men leidt daaruit ai
dal van een positieve instelling van het
Britse volk tegenover de Duitse hereni
ging, waarover de Britse regering zulke
fraaie verklaringen pleegt af te leggen,
geen sprake is. De Britten hebben al
moeite, zo zegt men te Bonn, om in het
reine te maken met vijftig miljoen West
duitsers en maken zich bepaald geen zor
gen .over de aaneensluiting van zeven
tig miljoen Duitsers, waardoor zij eerder
nog wantrouwenden zouden worden.
Heuss' bezoek aan Londen, dat vandaag
eindigt, werd op deze wijze, zo kan men
te Bonn vernemen, een ontnuchterende
les, het einde van vele Westduitse illusies
over hun aanzien in het buitenland.
PARIJS (Reuter) Generaal De Gaulle
zal vandaag zijn eerste persconferentie
houden sedert hy in juni aan het bewind
kwam. Men verwacht dat hy dan zal ant
woorden op verklaringen van Algerijnse
leiders, dat zij bereid zyn met Frankrijk
over een bestand in Algerije te onderhan
delen.
NEW YORK (Reuter) Mohammed
Jazid, miniscter van Voorlichting in de
Voorlopige Algerijnse regering in balling
schap, heeft in New York verklaard, dat
de mogelijkheid niet is uitgesloten dat de
rebellen buitenlandse vrijwilligers zullen
vragen voor de strijd tegen Frankrijk. Wij
zijn bereid met Frankrijk te onderhande
len, doch als het nodig is zullen wij onze
vrijheid door strijd verwerven, aldus Ja
zid. Het Westen moet echter beseffen dat
dit versterking van de militaire actie dei-
rebellen zou inhouden en de mogelijkheid
van uitbreiding van 'iet gevechtsterrein tot
over de Algerijnse grenzen. Wij zullen de
middelen vinden om te vechten, aldus de
minister, en ook de mannen. Wij achten
de mogelijkheid niet uitgesloten dat we op
zekere dag gewapende vrijwilligers zullen
oproepen en dat die oproep niet noodzake
lijkerwijs tot de Arabische wereld beperkt
zal moeten blijven.
Frans offensief
ALGIERS (UPI) Het Franse leger
heeft een fel offensief ontketend tegen drie
van de centra van rebellenactiviteit in Al
gerije: Saida, Maillot en Barika. De zwaar
ste strijd wordt geleverd in de bergen van
Saida, waar tot dusver 120 rebellen zijn
gesneuveld. In totaal heeft het offensief
de rebellen 246 doden gekost, blijkens een
communiqué van het Franse hoofdkwar
tier te Algiers. Er zijn vijf kampen en drie
veldhospitalen, van de opstandelingen ver
nield, in het Kabylen-gebergte. Nabij Ba
rika, in het Aurès-gebergte, werden tijdens
een botsing dertig opstandelingen gedood.
Er zijn vijf verzetshaarden: de Kabylen,
het Aurès-gebergte, Saida (nabij Tlem-
cen), het Ouarsenis-gebergte en het Bli-
deen-gebergte, een uitloper van de Atlas.
De twee laatste sectoren zijn nog niet in
het offensief betrokken.
Generaal De Gaulle zou het offensief be
volen hebben tijdens zijn jongste bezoek
aan Algerije. Naar verluidt willen de Fran
sen nu elke week een nieuw gebergte aan
pakken, ten einde het land voor de ver
kiezingen van 30 november zo vrij moge
lijk van terreur te hebben.
Advertentie
Kunnen we nog duidelijker aantonen dat 2 van
de 3 Nederlanders wèl goed uit hun ogen kijken
als ze een balpen kopen Ze vragen een BIC,
krijgen een BIC - de beste balpen
Maar HIJ, nummer 3 - die kijkt niet, die neemt
Erg onverstandig. Want BIC, de
échte BIC met schokbreker is de soepelste
balpen - voor een goed, persoonlijk hand
schrift ende voordeligste balpen die u
kunt kopen
let op: de naam BIC
staat op de schacht
De voorzitter van de vereniging Hospi
taalkerkschip „De Hoop", de heer M. C.
van Hall uit Bentveld, is benoemd tot of
ficier in de Orde van Sint Olav. Tijdens
een korte plechtigheid op de Noorse am
bassade in Den Haag werden hem de ver
sierselen behorende bij de onderscheiding
door de Noorse ambassadeur in Nederland,
de heer L. J. H. Jorslad, overhandigd. De
onderscheiding is verleend onder meer
met het oog op het werk van „De Hoop".
Advertentie
volgens
het Oudhollandse recepc
*r. f n.- tl! ,.-i,
De Nederlandse kustvaarder „Truus"
groot 273 ton. van de rederij Gruno te Gro
ningen heeft vanmorgen geseind in zin
kende toestand te verkeren in de Botni
sche Golf, 33 mijl ten noordwesten van
Rauma in Finland Zweedse schepen zijn
onderweg naar de kustvaarder.
De „Truus" heeft 20 graden slagzij. De
bemanning probeert het water uit het
schip te pompen.
In een gesprek via de radio met de eige
naar van het schip, deelde de kapitein
van de „Truus", de heer R. van der Veen
uit Marum mede, optimistisch gestemd te
zijn omtrent het lot van het schip. Het
maakt wel zware slagzij, doch men hoopt
het te kunnen behouden. Het wachten is
op beter weer, zodat een haven binnen
gelopen kan worden. Een Zweeds schip is
in de nabijheid van de „Truus".
De kustvaarder was onderweg met een
lading hout van Mantyluoto in Finland
naar Londen. De bemanning bestaat uit
zes koppen.
Wanneer men, als mens die
er behagen in schept de dingen
van alle dag niet alleen te aan
vaarden, doch ook te onderzoe
ken, geconfronteerd wordt met
het verschijnsel dat vele mede
schepselen leven in een voort
durende en als natuurlijk be
schouwde paria-sfeer, dringt
zich de neiging op de oorzaak
van deze verdrukte toestand
na te speuren.
Waarom worden de aonker-
huidige burgers van de zuide
lijke Amerikaanse staten ge
minacht en gedenigreerd?
Waarom maakt een blanke
dokter zich goedmoedig vrolijk
over de medicijnman van een
Afrikaanse oerwoudstam?
Waarom ziet een Rolb-Royce-
bezitter verachtend neer op de
scootmobielrijder, dis hij met
zoevende vaart passeer? t
Waarom voelt de „loge-balcon"
zich zoveel beter dan de nek-
verrekkers op de eerste rij van
de bioscoop? Waarom vraag
ik mij ernstig af zijn er
groepen mensen, die zich als
groep waardevoller achten dan
groepen anderen? Het merk
waardige zit juist in die groe
pering: bij de enkele mens kan
een argument worden gevon
den, waarmee hij zijn persoon
lijk gewicht kan bewijzen,
doch bij een groep wordt de
verhevenheid of de minder
waardigheid bepaald door een
groepsfactor. een factor die
verbonden is aan het kenmer
kende van de groep. En dat is
moeilijk te aanvaarden
Het is immers niet zo, dat
een enkele blankhuidige we
reldburger incidenteel misprij
zend komt te staan tegenover
een enkele zwarthuidige mede
mens neen, d e blanken
staan tegenover en boven de
„negers", als groep van uitver
korenen boven een groep van
verdoemden.
En nu wijst de praktijk uit,
dat deze toestand meestal geen
diepgeworteld zelfbewustzijn
of gebrek daaraan tot
oorzaak heeft, doch veeleer een
volkomen onbelangrijke, wel
haast kinderachtig-belachelijke
uiterlijke factor:.bij de rassen
kwestie is het de kleur, bij de
naijverige automobilisten is het
de afmeting der staartvinnen
en de hoeveelheid chroom en
paardekrachten, bij de bio
scoopbezoekers de afstand tol
het doek en de bekleding der
armleuningen. Geen dezer fac
toren betreft of raakt de mens
innerlijk. De mens doet zelfs
niets ter zake, het is zijn deco
rum en zijn positie, die ver
keerdelijk tot waardebepalin
gen worden gemaakt.
Dit alles heeft zijn bevesti
ging gevonden in een lakoniek
bericht van een dezer dagen,
waarin melding werd gemaakt
van een unieke uitvinding, die
de rassenkwestie met één slag
zou kunnen oplossen: een
Amerikaans genie is erin ge
slaagd, een injectie-preparaat
te vervaardigen dat verande
ring van huidskleur zou ver
oorzaken.
Het was een blanke chemi
cus, wiens preparaat; zwarte
huiden wit zou maken. Een
weldoener der zwarten, zou
men moeten zeggen ware
het niet dat deze man reeds
door zijn pogingen om tot dit
preparaat te komen duidelijker
dan ooit de welbewuste meer
derwaardigheid van de blanke
huid heeft verkondigd. Niet
van de blanke mens, weltever
staan, doch van zijn vleselijke
omhulling.
Hij zou een ware weldoener
der mensheid zijn geweest,
wanneer hij gezocht zou heb
ben naar een preparaat waar
mede alle blanken zwart zou
den kunnen worden.
Dóór zit de pit van de ras
senwaan, die niets anders dan
een tamelijk eenvoudige denk
fout blijkt te zijn.
Dezer dagen gewerd mij een
geschrift van medische inslag,
waarin een naar ik aanneem
welgeacht en zeer deskundig
medicus zijn licht liet schij
nen over een boeiend onder
werp, namelijk: de vooruitgang
der westerse medische weten
schap en de achterlijkheid van
de primitieve volken in dat op
zicht.
Zijn artikel begon met de
veelbelovende vraag: Waar
door wordt een mens ziek? De
beantwoording van deze vraag,
tot dusver nog steeds verscho
len liggend in de duisternis
van het niemandsland tussen
materie en geest, gebrekkig
nagespeurd door de weten
schappen van psychische, fysi
sche, biologische, chemische,
zielkundige, theologische en fi
losofische inslag, zou met één
klap onze medische kunst op
heffen tot het volmaakte. Wes
halve men een op die wijze
beginnend artikel gretig tot
zich neemt, vol verwachting en
hoop.
Doch het antwoord van de
schrijver luidde: De mens
wordt ziek, „doordat door de
een of andere oorzaak
een deel van zijn lichaam
wordt beschadigd of een or
gaan wordt, aangetast
Dit is een typisch westerse
ziens- en denkwijze, die vol
komen onbewust heengaat over
de kern van het probleem, na
melijk de oorsprong van de
ziekte, om zich uitsluitend te
bepalen tot beschouwing en
reparatie van de gevolgen.
En de schrijver laakte daar
op de primitieve gedachten-
gang der Bantoe-negers, die
zeggen: de mens wordt ziek
doordat een boze geest in zijn
lichaam is gekropen. Deze
„achterlijke" en „gevaarlijke"
definitie van 's mensen onwel
zijn roept een medelijdende
glimlach op bij de wijze, ver
lichte blanke, doch deze beseft
niet, dat hij in feite zichzelf
uitlacht. Want de Bantoe
neger mag het aan het. ver
keerde eind hebben met zijn
boze geest, hij tracht ir. ieder
geval een verklaring van de
wérkelijke ziektebron te geven
en ziet duidelijk het onder
scheid tussen de onbekende
oorzaak en het daarmee ver
bonden verschijnsel. De wes
terse ..denker" die een fout-
denker blijkt te zijn ziet
zelfs de noodzaak tot dit on
derscheid niet meer en zegt
eenvoudig, dat het verschijnsel
de oorzaak is.
Zij weten de oorzaak geen
van beiden, doch de primitieve
zwarte weet tenminste dat er
een oorzaak moet zijn. De wes
terse, vaardige, ontwikkelde en
echnisch-almachtige mens, die
spot, en glimlacht om alles wat
primitief en naief is, geeft
hautain en zelfbewust het vol
komen onwijze antwoord: de
oorzaak? dat is het gevolg. En
hij gaat er prat op. dat hij die
gevolgen kan herstellen en uit
snijden. terwijl hij het denken
verleert.
Denken is een kunst, die ook
de weldoeners der mensheid
zich zouden moeten aanleren.
Denken en concluderen langs
eenvoudige, logische wegen
zou vele vijandige mensengroe.
pen sneller en hechter verzoe
nen dan een neerbuigend,
medelijdend weldoen, dat vaak
een wanstaltige eigenwaarde
paart aan een vriendelijke
minachting van degene die
zwart is, lager zit of langzamer
rijdt. J. L.
Onromantisch
„Leden van de jury, als gevolg van dit
speurwerk hebben wij de hand kunnen
leggen op vier voorwerpen die, om het
huiselijk te zeggen, daar in die studeer
kamer hoegenaamd niets te maken hadden.
Het eerste is het overblijfsel van een plas
tic buis, waaraan een paar eindjes ge
ïsoleerd koperdraad verbonden zijn. Het
tweede is een lege patroonhuls. Het derde,
is een stukje hout, kennelijk afkomstig
van de achterkant van een lade van het
bureau
Enzovoort. Enzovoort. Maar genoeg,
waarde lezer. Dit kleine stukje is al vol
doende om duidelijk te maken wat ik zeg
gen wildeBovenstaand citaat uit de rede
van een Amerikaans aanklager tegenover
de jury zorgvuldig en letterlijk gelicht
uit het feuilleton van een Nederlandse
krant heeft mij weer aan het denken
gezet.
Nu is myn denken in zaken van dit ka
liber meestal van teleurgestelde aard. Ik
ben namelijk geheel verzot op en ver
slaafd aan rechtbankverslagen in deze
geest. Het briljante spel tussen aanklager
(officier van Justitie, zo ge wilt) en ver
dediger behoort tot de meest fascinerende
iectuur, die de mens zich denken kan
vooral als deze deskundigen gaan strij
den over de stille getuigen, de gevonden
stukjes hout en textiel, de afmeting van
patroonhvlzen, het moment van de „rigor
mortis" en de op een vloeiblad gevonden
spiegelbeelden van letters.
Men vi. Ct dit soort boeiende discussies
echter uitshiitend in romans en een heel
enkele keer in buitenlandse kranten.
Nooit in ons huisorgaan wat dit dan ook
moge zijn. De Nederlandse rechtspleging
is voor sensatiebeluste mensen als ik heel
weinig bevredigend. Ik lees hier in d
krant nooit anders dan dat de president
onmiddellijk al de verdachte het kwalijke
van zijn daad voorhoudt, dat de officier
zich daar geheel bij aansluit (en 1resp. 5,
10 jaar eist) en dat dan de verdediger zich
haast, de schuld van zijn cliënt toe te ge
ven en daarbij te wijzen op enkele ver
zachtende omstandigheden (moeilijke
jeugdsnikkende vrouw en kinderen,
werkloosheid, moeilijk bevechtbare ver
leiding en meer zulke zaken). Nooit eens
verdiepen officier cn advocaat zich in
mooie, mechanische problemen als de loop
van de kogelbaan, in altijd weer interes
sante onderwerpen als voetsporen, flinter
tjes nylon en ingewikkelde tijdschema's
van alibi's. Nooit nog heb ik in mijn krant
gelezen over de getuige a charge, die door
de verdediger zo in het nauw wordt ge
drongen, dat hij tenslotte met een ver
dovend vonnis aan de broek de rechts
zaal moet verlaten.
Ligt dat, zo vraag ik mij nu af, aan
Nederland, of aan de schrijvers van die
detective-romans waar ik zo verzot op
ben? Ik vrees een beetje aan beide. En
misschien dan ook nog wel als u mij
deze krasse verklaring wilt vergeven
aan de kwaliteit van het moorden in Ne
derland. Zelden of nooit vinden wij in
onze kranten de poëzie, die een moord
zaak zo'n menselijk hoe gruwelijk ook
karakter kan geven.
Moord is Hier allemaal zo ruw en zo -za
kelijk en, als ik de kranteverslagen goed
begrijp', zo éénvoudig op té lossen. De po
litie vindt een vent, die na een half uur
tje zuchtend toegeeft en zegt: „Nou ja,
goed, ik heb het gedaanJullie weten toch
alles al". Dat is jammer, voor de argeloze
krantelezer die ik ben.
Ik word zo tot vergelijkingen verleid.
Want stel u eens die officier („Dit is een
zeer ernstig feit. Ik eis .9 maanden"), naast
die befaamde advocaat in de boeken van
Erie Stanley Gardner. (Hij springt op en
roept dx aanklager toe: „U liegt meneer!")
Géén vergelijk, nietwaar
E. Romayn
Advertentie
Warm - Sterlc - Degelijk
Een kleine opsomming
uit onze grote kollektie
INTERLOCK
Borstrok 4.55
Pantalon 5.70
HALFWOLLEN INTERLOCK
Borstrok 8.75
Pantalon f 9.85
ZUIVER WOLLEN JAEGER
Borstrok ƒ16.90
Pantalon ƒ16.75
Flanel Molton - Baai HEMDEN
WARSCHAU (Reuter) Erich Koch,
de voormalige nazi-gouwleidei van Noord
oost-Polen, die te Warschau terechtstaat,
heeft verklaard niet schuldig te zijn. „Ik
heb nu pas, uit de tenlastelegging, verno
men van al die verschrikkelijke dingen die
tijdens de oorlog in Polen zijn gebeurd,"
zei Koch, die tot dusver had gezegd, te
ziek te zijn om de tenlastelegging te le
zen. Koch zegt niets te maken te hebben
gehad met de in de acte van beschuldiging
genoemde misdrijven. „Ik heb nooit, het
zij mondeling of schriftelijk orders gege
ven als die welke in de tenlastelegging
worden aangehaald. Mijn enige schuld is,
dat ik behoord heb tot die natie (Duits
land) en die organisatie (de nazi-partij).
Persoonlijk heb ik geen schuld."
Koch wordt ervan beschuldigd de dood
van 72.000 Polen en 16.000 Joden op zijn
geweten te hebben. Hij wordt ook verant
woordelijk geacht voor de dood van vier
miljoen Oekrainiërs, maar in dit proces
hiervan niet officieel beschuldigd.
