Een Besf'-avontuur
Zcn^neesmiddel
FILATELIE
rafenis zonder tranen
I
Nasleep van wethouders
verkiezing in Maastricht
Uitkijken
is de boodschapt
DONDERDAG 6 NOVEMBER 1958
13
KERKELIJK LEVEN
Kerkelijk Nieuws
N.O.-poIder wordt geen
twaalfde provincie
Rembrandt-expositie werd
groot succes in Israel
GARAGE DEN HOUT
Restauratie Grote Kerk in
Leeuwarden nadert einde
Vraag altijd de échte BIC -
en kijk liever twéé keer!
Ontwikkelingsgebied
in Westfriesland
In de Noordbrabantse plaats Best bestaat
een afdeling van de hervormde jeugdbe
weging „Het Kompas", die in aanraking
kwam met de eerste publikaties van de
Novib, de nationale organisatie voor in
ternationale bijstand. Deze publikaties
maakten wat los bij de Bester jongeren
en het gevolg was, dat men besioot zich
in te spannen voor wereldprobleem num
mer één: het vraagstuk van de achterge
bleven gebieden.
Toen men echter naging welke concrete
mogelijkheden er voor de eigen groep
lagen, kwam onmiddellijk het moeilijke
punt naar voren, dat men slechts een
klein groepje vormde in een haast vol
ledig rooms.-katholiek gebied. Daarop
kwam het voorstel om deze actie gezamen
lijk te voeren met de rooms-katholieke
jeugdbewegin ter plaatse. Onder een der
gelijk probleem moest men gezamenlijk de
schouders zetten. Dit voorstel werd prompt
in de werkelijkheid omgezet, waarbij het
bleek, dat de pastoor en de kapelaans met
groot enthousiasme bereid waren om mee
te werken.
Het Bester avontuur begon. Men had
echter aanvankelijk nog weinig kijk op de
richting waarin de actie zich bewegen
moest, doch uiteindelijk groeide er een
meer omlijnd plan. Het landelijke „Kom
pas" maakte een opzet voor een tentoon
stelling en kwam vier avonden in Best
om de hervormde jeugdleiders samen met
hun rooms-katholieke collega's op weg te
helpen.
De eerste avond gaf een streng geschei
den, verzuild beeld te zien, maar in de
loop van de winter werden er bepaalde
wanden doorgedrukt, men kreeg er schik
in, men ging elkaar waardex'en, zodat uit
eindelijk van rooms-katholieke zijde de
opmerking gemaakt werd: „Al zou de hele
tentoonstelling mislukken, het feit dat we
zo prettig samengewerkt hebben en 'el
kaar zo hebben leren .kennen en waar
deren, maakt al het werk al volop de
moeite waard".
De tentoonstelling werd overigens een
succes. Vijftienhonderd personen bezoch
ten de Bata-meisjeskantine (geheel gratis
door de fabrieken afgestaan voor de ten
toonstelling). Door de opbrengst kunnen
ongeveer honderddertig lijders aan me
laatsheid, framboesia, tuberculose en an-
dex-e ziekten geholpen worden. Op zich
zelf een bijzonder resultaat.
De predikant, die belast is met de lei
ding van het landelijke „Kompas"-werk,
heeft een en ander verteld over de opzet
van deze tentoonstelling. Men is van drie
grondgedachten uitgegaan. In de eerste
plaats rroest de tentoonstelling een goed
stuk voorlichting bieden over het probleem
van de onderontwikkelde gebieden. In de
tweede plaats moesten de jeugdgroepen
zelf zoveel mogelijk meedraaien in de op
bouw van de tentoonstelling, wat ook be
tekenen zou dat de jongeren, al werkende,
bekend zouden raken met de concrete nood
van de wereld van nu. In de derde plaats
moest er geld overgehouden worden om
niet alleen Nederlanders in te lichten
maar ook om mensen in nood concreet te
helpen. Alle drie de punten zijn goed uit
de verf gekomen.
Mee op reis
De tentoonstelling nam de bezoeker mee
op reis. In het begin zag men dan ook
grote schepen, met laadruimten vol met
voedsel, medicamenten en ander brood
nodig materiaal. Deze schepen waren door
kinderen gemaakt van gekleurd papier en
platen uit tijdschriften. Bij deze eerste
stand kwam dan de vraag op: waar gaat
deze vloot met haar inhoud naar toe? Het
antwoord werd duidelijk gegeven door
grote reliëfkaarten, waarop de route stond
uitgestippeld en waarop tevens de situatie
van de verschillende landen was aange
geven. Een derde stand liet in (eigen ge
maakte) statistieken zien, hoe de wereld
er voor staat op het gebied van voedsel,
medische verzorging, sterftecijfers, onder
wijs enz. Terwijl in een reeks volgende
stands in scherpe contrastwerking ge
demonstreerd werd, hoe het onderwijs bij
ons is en hoe elders, hoe de medische ver
zorging bij ons werkt en wat er in dit op
zicht in andere delen van de wereld ge
daan wordt, wat de westerlingen aan voed
sel krijgen en wat miljoenen anderen
moeten missen, enzovoorts.
Heel bijzonder in dit verband was een
stand, die liet zien wat de kerk ten aanzien
van deze dingen doet, waarbij men door
elkaar een overzicht gaf van het werk van
zending en missie. Men had in deze stand
geen scheiding toegepast. Het hervormde
en rooms-katholieke werk werd als één
geheel getoond.
Naast de tentoonstellingsruimte had
men een grote zaal ingericht voor een non-
stop-jeugdshow. De jeugdclubs der beide
kerken lieten hier staaltjes van hun kun
nen zien in zang, poppenkast, muziek, spel
en andere activiteiten, terwijl het centrale
punt in deze show de vertoning van
UNESCO-films was.
Deze jeugdshow was uiteraard als trek
pleister bedoeld, maar dat toch niet alleen.
Ook hier kwam nog eens duidelijk uit, dat
de jeugd van beide kerken de handen in
één geslagen had om de medemens in nood
te helpen. Dat is natuurlijk meer gebeurd
in Nederland, maar dan meestal onder de
directe druk van bijvoorbeeld een waters-
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Amstelveen (toez.) (voor
bijzondere werkzaamheden) L. P. W.
Groenveld te Sluis, die dit beroep ook
aannam; beroepen te Weerselo (O.) W. J.
van der Waal, kand. te Emmen; beroepen
te Wilp (Geld.) J. W. ten Kate te Baflo;
beroepen te Veghel en Uden S. Brandsma,
kand. te Ferwerd.
Aangenomen naar Eenrum J. W. ten
Kate te Baflo, die bedankte voor Wilp
(Geld.).
Bedankt voor Vroomshoop J. van Win
terswijk te Wieringermeer.
Geref. Kerken
Beroepen te Ten Post (Gron.) J. H. Na-
wijn, kand. te Katwijk aan Zee; te Ezinge
(Gron.) G. de Zeeuw te Schoonoord.
Aangenomen naar Haulerwijk J. Nierop
te Dwingelo.
Bedankt voor Schiedam (vac. G. Brink
man) A. Broek te Groningen-Noord.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Ouddorp (Z.H.) P. de Jong
te Kootwijk. Bedankt voor Zierikzee (toez.)
W. C. Ligthelm te Lekkerkerk.
Geref. Kerken (Vrijgemaakt)
Aangenomen naar Musselkanaal K. D.
van Dijk te Zwagerveen-Zwaagwesteinde.
noodramp. Dat is hier niet het geval. Want
hoewel de nood der achtergebleven gebie
den even direct en nijpend is, weten we
toch telkens weer dit alles meer op de
achtergrond te schuiven. Het is uiteindelijk
ver weg. Toch zijn hier jonge mensen ge
weest, die het gewaagd hebben een stukje
samenwerking te beginnen en grenzen te
doorbreken en dat is op zichzelf al een
uitzonderlijke daad.
Neen, er zal geen gemeenschappelijke
kerkdienst uit voortkomen. De leer zal
blijven scheiding maken en in bepaald op-
Advertentie
Mijnhardt's Zenuwta bietten
zicht moet dat voorlopig ook nog. Maar
dat neemt geen moment weg, dat in Best
onder de jongeren de dienst ook verenigd
heeft. En al zou dat geen enkel verder
zichtbaar resultaat opleveren, dit ge
beuren is als een appèl op ons allen. Een
appèl op onze verantwoordelijkheid en
oecumenische opdracht. Dit stukje samen
werking tussen protestantse en rooms-
katholieke jongeren dient met dankbaar
heid te worden vermeld in het verbrokkel
de en verzuilde Nederland.
In antwoord op vragen van de heer Rit
meester (V.V.D.) heeft minister
Struycken gisteravond in de Tweede Ka
mer verklaard dat de vorming van een
twaalfde provincie, omvattende de IJsel-
meerpolders, niet eenvoudig is. De ge
meenten in de Noord-Oostpolder voelen er
niet zoveel voor, en evenmin voor inde
ling van de Noord-Oostpolder bij Over-
ijsel. Een ander bezwaar is, dat als de
polder 12 of 15 jaar ingedeeld is geweest
bij Overijsel, het moeilijk wordt het gebied
weer af te snijden. Het beste is, volgens
de minister alles voorlopig te laten zoals
het is.
INDONESIë. Evenals in vele andere
landen is ook in Indonesië een serie
postzegels uitgekomen naar aanleiding
van het Internationaal geofysisch jaar.
De reeks omvat de waarden 10, 15, 35,
50 en 75 sen, die alle een afbeelding
van de aardglobe dragen.
ZWEDEN. 20 nov'ember a.s. is het 100
jaar geleden, dat de beroemde Zweedse
schrijfster Selma Lagerlög 1858-1940
werd geboren. Op die dag zal een serie
herdenkingszegels verkrijgbaar worden
gesteld in de waarden van 20 öre (rood),
30 öre (blauw) SO öre (olijfgroen). De
zegels dragen alle het borstbeeld van
de schrijfster. Ze zijn ontworpen door
Stig Asberg en gegraveerd door Sven
Ewert. De 20 en 30 öre komen ook drie
zijdig getand voor (in postzegelboekjes
van 20 stuks).
De reeds een jaar door Israel reizende
tentoonstelling van Rembrandt reproduk-
ties, getiteld .„Wie is Rembrandt" welke
door het Nederlandse Centrum voor Inter
nationale Culturele Betrekkingen in Den
Haag werd georganiseerd, blijkt een bui
tengewoon groot succes te zijn.
Na in Tel-Aviv, Jeruzalem. Haifa en klei
ne provinciesteden veel belangstellenden
getrokken te hebben reist deze tentoon
stelling thans langs de grote collectieve
nederzettingen van het land. Radio en pers
hebben opnieuw deze tentoonstelling ver
meld ter gelegenheid van de feestelijke
opening der „Rembrandt-tentoonstelling"
in de collectieve nederzetting „Hazoreah".
De oprijlaan van deze kibboetz stond vol
met geparkeerde vrachtwagens, waar
mee de boeren en hun gezinnen uit de om
trek naar het culturele centrum van „Ha
zoreah" voor deze belangrijke gebeurte
nis, waren overgekomen.
Advertentie
GARANTIE OP EEN AUTO is veelal
EEN WASSEN NEUS,
als de cliënt het arbeidsloon moet betalen.
Op alle RENAULT-auto's is 6 maanden
fabrieksgarantie inclusief arbeidsloon.
Telefoon 12138 en 15056
ZWITSERLAND. Op 1 december zal de
jaarlijkse „Pro Juventute"-serie wor
den uitgegeven. Ook dit jaar bestaat de
serie uit vijf stuks. De laagste waarde,
de 5 5 rp„ herdenkt de 250ste geboor
tedag van de arts, natuurvorser en dich
ter Albrecht von Halter (1708-1777); met
de overige waarden begint een nieuwe
reeks onder de titel „Weide en tuin-
bloemen". Zo ziet man op de 10 10
rp. het driekleurig viooltje, op de 20 4-
10 rp. de zomer aster, op de 30 10 rp.,
de klokjeswinde en op de 40 10 rp. de
kerstroos-
VERENIGDE NATIES. De postdienst
van de UNO brengt op 9 februari van
het volgend jaar twee nieuwe lucht
postwaarden in omloop en wel een 5 c.
(rood) en een 7 c. (blaiLW). De 5 c. stelt
een vliegtuigvleugel voor, die de we
reldbol omval. Op de vleugel is het
V.N-embleem aangebracht. Dezelfde
afbeelding komt ook voor op een lucht
postzegel van 4 c., in 1957 uitgegeven.
Het ontwerp is van Willi V/olf Wind
UNITED NATIONS
uit de V.S., die hiermee bij een in 1952
door de Verenigde Naties uitgeschreven
wedstrijd in groep I de eerste prijs won.
De 7c. vertoont de vlag van de Ver
enigde Naties en een vliegtuig. Deze.
zegel is ontworpen door de Deen Olav
Mathiesen, lid van het UNO-secreta-
riaat te New York.
ISRAEL. Een steen met het inschrift
„Gij zult uw naaste liefhebben gelijk
u zelf" is afgebeeld op een postzegel van
750 pruta (geel, blauw, grijs en zwart)
De zegel zal 10 december verschijnen
ter herinnering aan de afkondiging van
de Verklaring van de Rechten van de
Mens door de Algemene Vergadering
van de Ver. Naties, 10 jaar geleden.
Het ontwerp is van Immanuel Blau-
shild uit Tel Aviv.
ITALlë. 350 jaar geleden werd de iais-
en natuurkundige Evangelista Torri-
celli (1608-1647) geboren. Dit feit is o.m.
herdacht door de uitgifte van een post
zegel van 25 lire (roodpurper) met zijn
portret.
Advertentie
Onder auspiciën van het comité Natio
naal Huldeblijk is omstreeks 1950 begon
nen met een grote restauratie van het
koor van de Grote Kerk in Leeuwarden,
waar zich onder meer de grafkelders be
vinden van de Friese stadhouder Willem
Lodewijk van Nassau, zijn vrouw Maria
Louisa van Hessen-Kassei en Anna van
Oranje.
Deze restauratie, waarvoor 't plan werd
ontworpen door de rijksbouwmeester ir.
J. J. M. Vegter, is thans in het eindsta
dium gekomen door dc plaatsing van twee
gebrandschilderde ramen. Een derde
raam werd vorig-jaar reeds aangebracht.
De glazen zijn naar authentieke gegevens
door de Leeuwarder kunstenaar Cor Reis-
ma gemaakt. Uitgebeeld wordt het sneu
velen van Ernst Casimir bij Roermond,
de verdrinkingsdood van Johan Willem
Friso en een zeer typerende begrafenis
plechtigheid bij de dood van een Friese
stadhouder. De drie omstreeks acht me
ter hoge ramen zijn door een band van
Oranje-wapens met elkaar verbonden.
Thans moet nog een geheel afzonderlijk
vierde raam in de Zuidelijke gevel gereed
komen. Dit wordt gemaakt door de even
eens in Leeuwarden wonende kunstenaar
Dick Osinga. Het raam van Osinga dat.
gezien het ontwerp, een ontegenzeggelijk
vrolijkér en kleuriger karakter zal dragen
dan de enigszins sombere glazen van
Reisma, wordt gewijd aan het vijftigjari
ge regeringsjubileum van prinses Wilhel-
mina, dat destijds de aanleiding vormde
tot het initiatief der restauratie.
Een kleine demonstratie van het feit dat 2 van
de 3 Nederlanders wèl goed uitkijken als ze
een balpen kopen. Ze vragen een BIC en
krijgen 'm ook - BIC, de béste balpen
Maar HIJ, nummer 3 - die kijkt .niet, die
neemt maar wat. Erg onverstandig. Want
BIC, de échte BIC met schokbreker is de
soepelste balpen - voor een goed, persoonlijk
handschrift en de voordeligste balpen
die u kunt kopen
let op: de naam BIC
staat op de schacht
De fractie van de Katholieke Volkspai-
tij in de gemeenteraad van Maastricht
heeft aan het statenkringbestuur van de
K.V.P. een brief gericht naar aanleiding
van de motie van 18 september, waarin de
statenkring stelling nam tegen de gang
van zaken bij de wethoudersverkiezingen
in Maastricht en waarbij er op werd aan
gedrongen dat de heer Ensinck de leiding
van de K.V.P.-fractie ter beschikking zou
stellen.
In haar brief stelt de fractie, dat de mo
tie van de K.V.P. weliswaar krachteloos
is, maar dat men niettemin een verkla
ring wil geven over de wethouderverkie
zing, waarbij in afwijking van 'n aanvan
kelijke afspraak een aantal K.V.P.-raads-
Het probleem van leven en
dood wordt door de Spanjaard
op een bijna fatalistische ma
nier bekeken. Men staat, po
pulair gezegd, op het stand
punt, dat je pas gaat wanneer
het je tijd is. Het door velen
ook in Spanje! verfoeide
stierengevecht is er een ty
pisch voorbeeld van: het is
een spel met het gevaar, waar
bij weliswaar de mens de bes
te kansen heeft, maar zeker
niet onkwetsbaar is.
Behalve een zeker oosters
fatalisme, dat zijn ontstaan
stellig te danken heeft aan de
eeuwenlange Moorse over
heersing. zijn religieuze in
vloeden van belang in de hou
ding van het volk tegenover
de dood en tegenover een
dode. Een gevolg hiervan is.
dat men naar onze begrippen
wel eens wat al te gemoede-
liik omgaat met het stoffelijk
overschot van een verwant of
vriend. Het is beslist niet al
leen maar een merkwaardig
heid, dat het woord carne
twee betekenissen heeft: vlees
en lijk.
Bij Cartama op de weg van
Malaga naar Jerez ontmoette
ik eens een begrafenisstoet en
kon me te ^oed doen aan een
staaltje van onvervalste buren
hulp. Zes mannen droegen de
kist en daarachter sjokte
plechtstatig een lange rij paar
den en muilezels, omhangen
met kleurige zadelkleden en
met een of twee berijders. De
vrouwen waren thuisgebleven.
Ik volgde de stoet op een de
cente afstand om te zien welk
ritueel in deze streek aan een
begrafenis verbonden zou zijn.
Na kilometers reden we een
dorpje binnen. Ik keek al rond
naar het kerkhof, maar daar
waren de rouwenden nog lang
Dezer dagen kon men in het Spaanse havenplaatsje Puebla
del Caraminal weer getuige zijn van een half sombere, half
blijde manifestatie. De hoofdrollen werden gespeeld door
mensen, die in de loop van het jaar op min of meer gelukkige
wijze aan de greep van de dood waren ontsnapt.
niet aan toe. De stoffige weg
en de brandende zon hadden
hun een gezonde dorst be
zorgd, zodat zij de kist maar
tijdelijk in een schuur zetten
en met de hele groep een
taberna introkken.
Nu wil ik u niets wijsmaken:
deze gemeenzaamheid met de
dood sluit volstrekt niet uit,
dat de Spanjaard dankbaar is
van het leven te kunnen ge
nieten. In dat opzicht is hij be
paald niet anders dan wij.
Juist in deze tijd kon de toe
rist, die het havenplaatsje
Puebla del Caraminal aan
deed, weer eens getuige zijn
van een volksfeest met maca
bere aspecten een jaarlijks
terugkerende openbare uiting
van dankbaarheid door alle
inwoners, die in de loop van
het jaar op min of meer ge
lukkige wijze aan de dood zijn
ontkomen. Het is een gebruik,
dat vrijwel onbekend is en
daar niemand mij erop had
voorbereid, werd ik er dan ook
min of meer door overvallen.
Het was de eerste zondag in
november en er hing een alles
overheersende trieste sfeer in
de straten. Van de meeste hui
zen waren de gordijnen of de
luiken gesloten en verschei
dene deuren waren afgezet met
zwarte linten. Was er een vis
sersboot vergaan of had er te
land een verschrikkelijk on
geluk plaatsgehad?
Hoe dichter ik het centrum
naderde, hoe meer zich een ge
voel van onheil aan mij mede
deelde. De kerkklokken grom
den huiveringwekkend. Er
waren weinig mensen op de
been en de enkelen, die ik zag.
begaven zich evenals ik naar
het marktplein. Daar waren
de trottoirs gevuld met rijen
belangstellenden, zodat ik
even moest zoeken voordat ik
een enigszins vrij uitzicht had.
Ik was nog maar net op tijd.
Zes plechtig uitgedoste tam
boers schreden langzaam tus
sen de hagen der toeschouwers
door. Zij sloegen op omfloerste
trommen een mars, die merk
waardig harmonieerde met de
luidende klokken. Ik stond bij
een kromming en kon even
niet zien wat er achteraan
kwam. En toen was het een
ogenblik of mijn hart ophield
met kloppen. Er werden witte
lijk kistjes meegedragen een,
vier. tien, vijftien. Achter elke
kist liep een kind in een lang
wit kleed. Welke ramp had
het dorp getroffen? Ik keek
naar de gezichten van de man
nen en vrouwen, die naast mij
stonden en zag niets dan stem
mige ernst.
En nog was er geen einde
gekomen aan de ellendige
stoet. Er volgden zwarte lijk
kisten. kennelijk bestemd
voor volwassenen, ook vijftien,
ook vergezeld van terneerge
slagen mensen.
Ik fluisterde mijn buurman
toe: „Is er een ongeluk ge
beurd?" en schrok, toen hij
m'j grinnikend aanstaarde.
Had ik bij toeval de dorpsgek
aangesproken?
„We vieren feest!" zei hij
met stralende blik. „Het zijn
allemaal lege kisten!"
Ik voelde me op dat moment
een beetje te pakken genomen
als het ware beroofd van
een stuk tragiek, dat me
rechtmatig toekwam.
„Dat doen we hier elk jaar",
vertelde de man. „Iedereen,
die ernstig ziek is geweest en
op sterven heeft gelegen of
hersteld is na een ongeval,
loopt in de processie achter
zijn eigen doodkist aan".
Van een last bevrijd kon ik
:de optocht nu met andere
ogen bekijken. Het was een
volmaakt voorbeeld van to
neelspel. dat viel me in de
eerste plaats on. De lijkkisten,
zowel de kleine witte als de
grote zwarte werden elk dooi'
vier meisjes of vrouwen ge
dragen familieleden of
vrienden van de „gestorvene".
Daarnaast liepen andere vrou
welijke verwanten met kaar
sen in de hand, waarbij ik
eens te meer kon constateren,
dat de grootste exemplaren
echt niet bij de rijkst geklede
mensen behoorden. Er werden
weemoedige liederen gezongen.
En als maar door vermengden
zich de roffels van de trom
men met het sombere bassen
van de klokken.
„Daar gaat Manuel Olivei-
ra", zei mijn nieuwe vriend.
„Een wolk van een jongen,
hè? Een paar maanden ge
leden was het heel kritiek met
hem. Mazelen. Zou je zeggen,
dat hij pas drie jaar is?"
Ik hoorde andere namen:
José Santos, bijna gestorven
aan longontsteking („u had
moeten zien hoe het kind zelf
de deksel op zijn kist vast
maakte"), Miguel Arruzzo,
auto-ongeluk („hij trekt nog
een beetje met zijn rechter
been, ziet u wel?").
Terwijl de processie zich
naar de kerk begaf, waar de
kisten in twee rijen voor de
ingang werden neergezet, be
gonnen de toeschouwers zich
al te verspreiden. De volgende
attractie wachtte: het kermis
terrein. Ik was echter nog niet
van mijn mededeelzame buur
man af. Hij stond erop mij de
oorsprong van dit gebruik te
verklaren en ik begreep, dat
daar wijn aan te pas moest
komen. Eenmaal achter een
fikse karaf gezeten, vertelde
hij
„Driehonderd jaar geleden
hadden we hier een burge
meester, die zo ziek was dat
de dokter geen peseta meer
voor zijn leven gaf. Maar hij
was een taaie rakker, hij wil
de nog niet dood. In zijn laat
ste ogenblikken probeerde hij
het op een akkoordje te
gooien: hij deed de gelofte
vier bandieten, die hij enkele
dagen tevoren tot de strop had
veroordeeld, te begenadigen,
wanneer hij maar beter zou
mogen worden. En verder
zwoer hij achter zijn eigen
doodkist door de straten te
zullen lopen. En zie, hij genas
en hij hield zich aan zijn
woord".
Hij ledigde zijn glas in één
teug en besloot:
„Van die tijd af heeft ieder
een in Puebla del Caraminal
wel eens zijn eigen begrafenis
bijgewoond".
leden toch zijn stem gaf aan een kandi
daat van de Partij van de Arbeid, die zo
doende werd gekozen. De fractie zegt in
haar brief, dat de verkiezing van wethou
ders is voorbehouden aan het persoonlij
ke gewetensvol gevormde oordeel van
raadsleden en dat deze zich krachtens hun
eed niet mogen laten beïnvloeden om an
ders te handelen dan hun geweten hun
voorschrijft. De fractie wijst daarom de
bemoeienis met de wethoudersverkiezin
gen door K.V.P.-functionarissen of -leden
af en is van oordeel, dat de K.V.P. noch
de ledenvergadering voldoende of genoeg
zaam objectief ingelicht zijn om de motie
ven, welke in feite de keuze bepaalden, te
kennen.
Ondanks dit alles is van de zijde der
K.V.P. buiten de fractie om openlijk ge
oordeeld en zulks op vaak kwetsende wij
ze. Ook het toeschrijven van de gewraak
te gang van zaken aan het beleid van de
fractievoorzitter alleen wijst de fractie af.
Het oordeel over de vervuiling dezer voor
zittersfunctie acht zij eveneens voorbehou
den aan de fractie.
Deze brief is geschreven namens de
fractie van de K.V.P. Een minderheid,
namelijk een groep van 13 van de 27 le
den, heeft zich echter van de fractie ge-
distancieerd, hoewel er tot nu toe geen
sprake is van een nieuwe, zelfstandige po
litieke groepering in de Maastrichtse
raad. De K.V.P.-centrale van Maastricht
zal op 11 november een algemene leden
vergadering houden waarop deze kwestie
zal worden besproken.
J. F. Kemming
KUNSTNIJVERHEID
rvr^i r\r\i
©IMHENHUISAISSMfriêTOyS!
r-lL^L-WLX
TEL.20056
Gedeputeerde Staten van Noordholland
hebben besloten voor het bij wet als zoda
nig aangewezen ontwikkelingsgebied oos
telijk Westfriesland een zogenaamde
plancommissie in te stellen, waarvan de
taak is het bevorderen van een verant
woorde maatschappelijke begeleiding van
de structuurverandering in het betrokken
gebied met inachtneming van een onder
ling evenwichtige ontwikkeling op het
maatschappelijke, sociale, sociaal-cultu
rele en medisch-hygiënisch vlak. Van de
plancommissie wordt verwacht het opstel
len van een algemeen sociaal ontwikke
lingsplan voor het betrokken gebied en
van jaarlijks zogenaamde deelplannen.
Ter dekking van de kosten, waarvan het
rijk een belangrijk deel voor zijn rekening
neemt, vragen Gedeputeerde Staten van
Noordholland aan de Povinciale Staten een
bedrag van 6.000 ter beschikking te stel
len.
