Grote Drie verwerpen Russisch voorstel inzake West-Berlijn Deur voor overleg blijft geopend volgens Londen Mao Tse Toeng's aftreden uit Peking gemeld De Koningin had een langdurig onderhoud met mr. Struijcken OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Gebrek aan tegenvoorstel verontrust Parijs HET WEER Kamervergadering geschorst Ook Bonn zou bereid zijn tot gesprek over het gehele Duitse vraagstuk HEDEN „ERBIJ" Hij gaat zich geheel aan de leer wijden Rompkabinet voorlopige oplossing voor huidige moeilijkheden Compromis Prijsvraag van het Koningin Wilhelmina Fonds Zwaarbewolkt Even praten langszij K oerswijziging fjefot'et/ot/óvt// Zeventien O.E.E.S.-ministers vandaag te Parijs bijeen In mei officieel bezoek van de Sjah van Perzië Belgische grotten P.v.d.A. en minister Hofstra tegen voorstel van de voorzitter Het woord is aan 73e JAARGANG No 135 Grote Houtstraat 93, Haarlem. Tel. 15295 (6 lijnen) Directie, Redactie, Administratie. Drukkerij Gr. Heiligland 10. Tel. 15295. Bij kantoor Haarlem-N. Soendapleinr Tel. 57755 Hoofdredacteur: Simon Koster Adj. Hoofdredacteur: Jos L. Lodewijks MAANDAG 15 DECEMBER 1958 Haarlems Dagblad 303e JAARGANG No 2öo Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V. Verschijnt dagelijks beh. op zon- en feestdagen. Abonnement p. week 59 ct., p. kwartaal 7.65, fr. p.p. 8.15. Losse nrs. 12 ct. Postgiro 273107. Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar. Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman (Van onze correspondent in Parijs De ministers van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, Groot-Brittan- nie, Frankrijk en West-Duitsland heb ben gisteren in Parijs in een gemeen schappelijk communiqué in krachtige termen bekend gemaakt geen enkele wijziging te zullen gedogen in het hui dige statuut van Berlijn. Met deze ver klaring, waarvoor de Westduitse minis ter Von Brentano en de burgemeester van West-Berlijn, dr. Willy Brandt, als adviseurs tevoren waren gehoord, heb ben de westelijke Grote Drie een bij zonder duidelijk „neen" doen horen op de ultimatieve aanspraken, die vervat waren in de nota van 10 november van de Russische premier Kroesjtsjev, waar door een nieuwe en ernstige crisis rond de voormalige hoofdstad van het voor malige Reich is ontstaan. In Parijse diplomatieke kringen heeft het enige verwondering, en zelfs onge rustheid, gebaard, dat het antwoord der Grote Drie zo negatief is uitgeval len. Ofschoon de socialistische burge meester Brandt er wel op aan zou heb ben gedrongen, moeten de ministers ieder tegenvoorstel achterwege hebben willen laten om het Kremlin duidelijk te doen gevoelen, dat het Westen zich niet door dreigementen tot onderhandelen wenst te laten brengen. Overigens zal het standpunt van de Grote Drie nog deze week door de overige twaalf At lantische mogendheden bekrachtigd moeten worden, en het is niet geheel onmogelijk dat er dan nog stemmen zullen opgaan om de deur voor het overleg met Moskou toch nog op een kier te laten. De samenkomst van gisteren in de Beauvais-zaal van het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken aan de Quai d'Orsay heeft een reeks van diplomatieke ontmoetingen onder verschillende vlag gen, of beter initialen, ingeluid, waaraan negentien landen, met dozijnen ministers en honderden deskundigen, een duizendtal koppen in totaal, zullen deelnemen. Van morgen om tien uur hebben de delegaties en hun ministeriële leiders zich in twee groepen verdeeld. In het Chateau de la Muette vergaderde de Europese Organi satie voor Economische Samenwerking (O.E.E.S.) om nogmaals een manmoedige poging te ondernemen een brug tussen Klein- en Groot-Europa te slaan en de be langrijke verschillen tussen de Britse op vatting van een Europese Vrijhandelszo ne en de Euromarkt der zes te overbrug gen. In het nieuwe UNESCO-paleis kwa men gelijktijdig de leden van de Raad van Europa bijeen. Om drie uur vanmiddag kwamen vervolgens in het Paleis d'Iéna de landen van de Westeuropese Unie, Groot-Brittannië, Frankrijk, West-Duits land, Italië en de Benelux tezamen en nog wat later ontving generaal De Gaulle ach tereenvolgens de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Dulles, die, nau welijks hersteld van een operatie, deze zware week dapper begonnen is, en de Italiaanse premier Fanfani. Morgen be gint ook voor hen, het traditionele half jaarlijkse- driedaagse beraad van de Noordatlantische Verdragsorganisatie. In diplomatieke kringen in Parijs heeft men de indruk, dat het inleidende gesprek der Grote Drie plus West-Duitsland van zondag minder gunstig is uitgepakt dan men tevoren had willen hopen. Er was tevoren veel gesproken over een sub tiele strategie, die in Londen zou zijn ont worpen. Terwijl Groot-Brittannië zich niet Wij vragen onze lezers, speciale aandacht voor een in dit nummer opgenomen pagina, door de Nederlandse Dagbladpers bij haar vijftigjarig bestaan geschonken aan het thans tien jaar oude Koningin Wilhelmina Fonds. Een pagina, waarop een bijzondere prijsvraag is opgenomen, waarvan de op brengst ten goede komt aan het prachtige werk der kankerbestrijding. Deze doel stelling zal ongetwijfeld velen inspireren tot deelneming aan de prijsvraag, waaraan bovendien talrijke aanlokkelijke prijzen zijn verbonden, (pag. 16) Verwachting tot morgenavond: Zwaar bewolkt met af en toe enige regen. Overwegend matige wind tussen oost en zuid. Weinig verandering in temperatuur. Volledige weerrapporten op pagina twee. DIT NUMMER BESTAAT UIT ZESTIEN PAGINA's WAARIN OPGENOMEN ERBIJ geheel afkerig leek te tonen van een „flir tation" met Moskou, en West-Duitsland het Kremlin zonder meer nul op het re kwest wilde geven, hebben de ministers in feite besloten d>e laatste weg in te slaan. Het beraad, dat drie uur heeft geduurd, voltrok zich in het diepste geheim en men weet niet op welke basis de Grote Drie hun akkoord hebben gevonden. Er wordt wel beweerd, dat Groot-Brittannië en West-Duitsland elkander zouden hebben gevonden in een wederzijds compromis. De solidariteit van Londen zou door Bonn zijn betaald met de bereidverklaring het Britse denkbeeld over de Vrijhandelszone in het vervolg te zullen steunen. Of deze beweringen door de feiten zullen worden ondersteund, zal misschien vandaag blij ken, bij het O.E.E.S.-overleg in het Cha teau de la Muette over de Europese Vrij handelszone. Het zijn nog maar voorpost gevechten die gisteren zijn geleverd en een enigszins betrouwbaar overzicht der we derzijdse diplomatieke stellingen zal men pas geleidelijk aan in de eerstvolgende dagen verkrijgen. De bemanning, die het eerste West duitse landingsbooteskader van de Verenigde Staten naar huis bracht moest in Wilhelmshaven in quarantaine blijven omdat er een besmettelijke ziekte aan boord heerste. De marine staf was echter zo vriendelijk een motorbarkas beschikbaar te stellen zodat vrouwen en verloofden met hun mannen konden praten. (Van onze correspondent in Londen) Het standpunt van de Britse regering inzake Berlijn is, dat Kroesjtsjev's voorstel omtrent verandering van het regime van de stad moet worden afgewezen, maar dat in elk geval de deur voor onderhandelingen over het Duitse vraagstuk dient te worden opengelaten. In Londen wordt er de na druk opgelegd, dat dit laatste in feite in Parijs is gebeurd, hoewel zulks niet uit het communiqué blijkt. De ministers waren er kennelijk in de eerste plaats op uit een eenheidsfront tegenover Kroesjtsjev te vormen en om hem duidelijk te maken, dat zijn voorstel op gemeenschappelijk verzet stuit. Kroesjtsev's dreigement hebben de aanvankelijke meningsverschil len, speciaal tussen Londen en Bonn, naai de achtergrond geschoven, of misschien zelfs uit de weg geruimd. In hun nota's aan Moskou van 30 sep tember hebben de westelijke mogendheden reeds verklaard, dat zij bereid zijn over Duitsland te onderhandelen. Dit aanbod zou in het antwoord aan Kroesjtsjev niet uitdrukkelijk worden herhaald. Eventuele westelijke voorstellen tot een conferentie zouden los van het antwoord aan Kroesj tsjev worden overgebracht. In Londen gelooft men, dat indien de Russische leider besluit terug te krabbe len, hij dit zo goed als zeker niet zal doen voor het komende congres van de Rus sische communistische p rtij in februari. Vandaar dat het denkbeeld is geopperd pas na afloop van dit congres te antwoorden. In elk geval verwacht men in Londen, dat Kroesjtsjev, zeker nog tot aan dit con gres, zal doorgaan met het uitoefenen van druk. In de Westduitse hoofdstad aldus onze correspondent te Bonn toont men zich te vreden met het resultaat van het eerste ministeriële overleg te Parijs en wel voor namelijk omdat de minister een eenzijdige Russische opzegging van de viermogend- hedenovereenkomst nopens Berlijn onaan vaardbaar achten, en omdat zij niet van plan zijn Oostduitsers als vertegenwoor digers van de Russen te beschouwen bij de controle van West-Berlijn. Men meent voorts, dat in het commu niqué zowel aan Adenauer's als aan Macmillan's wensen tegemoet is gekomen. Waar Adenauer stond op een scherpe af wijzing van het Russische ultimatum van zes maanden, daar zou de Britse premier bereid zijn tot een gesprek met de Russen over de gehele Duitse kwestie. Uit zaterdag te Bonn bekend gemaakte mededelingen van Adenauer's partij, de CDU en de de socialistische oppositie SPD, zou blijken dat ook de bondskanselier zijn koers enigszins gewijzigd heeft. Adenauer had vrijdag een onderhoud met de West- berlijnse burgemeester Brandt, waarover laatstgenoemde zei, dat zij beiden het eens waren over wat er te Parijs gebeuren moest. Zaterdag verkondigde de SPD, ook namens Brandt, dat het Westen zich be reid moest verklaren met de Sovjet-Unie te onderhandelen over alle problemen van de Europese veiligheid en over het Duitse eenheidsprobleem. Men maakt hieruit op, dat de CDU (en dus Adenauer) terugge komen is van haar standpunt, dat er met de Russen alleen maar te praten zou zijn over Berlijn en dat het Berlijnse vraag stuk niet mag worden verbonden met de Duitse eenheidskwestie en het vredesver drag voor Duitsland. Zowel de CDU als de SPD heeft ver meden het jongste Russische voorstel voor Advertentie BARTELJORISSTR HAARLEM TEL. 13439 SUèDE DAMES - HERENJASJES een topconferentie een propaganda-stunt te noemen. Men ziet er de bevestiging in van het vermoeden, dat de gehele door de Russen opgeblazen Berlijnse kwestie eigenlijk niets anders is dan een middel om het Westen tot onderhandelen op het hoogste niveau te dwingen. Zaterdagmiddag trad, tijdens het drukken van onze bladen, plotseling een ernstige storing in een schakelkast in onze drukkerij op, waardoor een der grote motoren uitviel. Aangezien dit defect niet in een ogen blik verholpen kon worden, besloten wl) het wekelijks bijvoegsel „Erbij" voor de nog te drukken vele duizenden exem plaren achterwege te laten, waardoor wij ook met verminderde capaciteit de couranten nog met behoorlijke snelheid konden afleveren. De abonnees, die zaterdag „Erbij" niet ontvingen ontvangen het daardoor bij het nummer van heden. Weinig hoop op overeenstemming tussen „de zes" en „de elf" De ministerraad van de Europese Orga nisatie voor Economische Samenwerking, de O.E.E.S., komt vandaag in Parijs bijeen voor besprekingen over de kwestie der Vrijhandelszone, die in een impasse is geraakt. Waarnemers in Brussci menen evenwel, dat er weinig hoop bestaat dat de ministers de impasse zullen kunnen door breken. Zü wijzen er op, dat de minister raad van de zes E.E.G.-landen tien dagen geleden heeft besloten prof. Hallstein, de voorzitter van de Europese Commissie der E.E.G., drie maanden de tjjd te geven om een definitief plan voor een permanente economische associatie van de E.E.G. en de andere elf O.E.E.S.-Ianden uit te wer ken. Dit betekent dat de zes weinig voelen voor een spoedige hervatting van de be sprekingen over een Vrijhandelszone, aldus de waarnemers. Wel zouden de Zes Nederland. België, Luxemburg, Frankrijk, West-Duitsland en Italië bereid zijn te spreken over hun recente voorstellen ter vermijding van dis criminatie per 1 januari, als de eerste E.E.G.-tariefverlaging en contingentenver ruiming van kracht worden. Engeland. Zwitserland en Noorwegen zouden weinig in deze voorstellen zien. Alleen Oostenrijk zou ze met instemming hebben begroet. Van gewoonlijk betrouwbare zijde is ver nomen, dat de elf niet bij de E.E G. aan gesloten O.E.E.S.-staten overeen zijn ge komen op de bijeenkomst van maandag één lijn te trekken. PEKING, (AFP) Het Franse persbu reau AFP meldt uit Peking, dat het besluit van Mao Tse Toeng om af te treden als staatshoofd van communistisch China, door partijfunctionarissen is aangekon digd op bijeenkomsten op de voornaamste regeringsbureaus en op de univerhiteiten van Peking. De kranten en de radio-om roep hebben echter nog geen officiële be richten hierover verspreid. Uit goedingelichte bron wordt verno men, dat Mao zich geheel zal gaan wijden aan de studie van communistische leer stellingen. Hij zou wel voorzitter van het centrale partijcomité blijven. Het besluit zou zijn genomen te Woe Han het belangrijke industriecentrum van de provincie Hopei, waar alle partijleiders, ministers en gouverneurs van provincies een maand geleden onder voorzitterschap van Mao hebben vergaderd. De eerste be richten over een dergelijk aftreden kwa men van Formosa en gaven als reden er van moeilijkheden der door Mao georga niseerde communes. De officiële bekendmaking van Mao's aftreden wordt kennelijk aangehouden, op dat de openbare mening eerst rijp kan worden gemaakt voor de verandering. Het officieuze nieuws heeft de gemoederen in Peking zeer in beweging gebracht. Over het algemeen hebben de Chinezen een diepe bewondering voor Mao. Men ver wachtte algemeen dat hij voor een nieuwe ambtsperiode van vier jaar zou worden gekozen, als de nationale volksvergade- De Sjah van Iran is voornemens op uit nodiging van de Koningin en Prins Bern- hard een officieel bezoek aan ons land te brengen. De Sjah wordt volgend jaar mei in Nederland verwacht. Het zal zijn eerste officiële bezoek aan ons land zijn. ring begin volgend jaar bijeen zou komen. Er doen talloze geruchten de ronde over meningsverschillen, die op de conferentie te Woe Han aan de dag zouden zijn getre den over de kwestie der volkscommunes, op militaire leest geschoeide volksgemeen schappen. Vele leiders zouden menen, dat het land nog niet rijp is voor deze ingrijpende wij zigingen. Zij willen de teugels op dit ge bied wat laten vieren. In diplomatieke kringen in Peking verwacht men belang rijke verschuivingen in de leiding en de binnenlandse politiek van de Chinese com munistische partij als gevolg van een af treden van Mao. Een kijkje in de grotten die vier Bel gische amateur-speleologen in de om geving van Hampteau en Hotton aan de Ourthe, niet ver van Laroche heb ben ontdekt. Het grottenstelsél wordt een van de uitgebreidste en mooiste van België genoemd. Er zijn tot dus ver drie zalen ontdekt. Het plafond in een ervan is vijftig meter hoog. Op de foto ziet. men stalagmieten en stalac- tieten in het licht van zaklantaarns. (Van onze Kamerverslaggever) Hedenmiddag is, overeenkomstig het verzoek van minister Hofstra, de Tweede Kamer bijeengekomen voor de behandeling van de verlenging van de tijdelijk ver hoogde omzetbelasting en benzinebelas ting (indirecte belastingen). De verlenging van de vennootschapsbelasting en de ver mogensbelasting (directe belastingen) heeft minister Hofstra niet willen verdedigen in de Kamer, omdat daarover zonder be zwaar later kan worden beslist, aan welke beslissing dan terugwerkende kracht van 1 .januari 1959 af kan worden gegeven. Voorzitter Kortenhorst was echter van mening, dat ook de vennootschapsbelasting en de vermogensbelasting moeten worden behandeld, vanwege de onderlinge samen hang van de verlenging van alle tijdelijk verhoogde belastingen. ons, doch de daad is aan u: Gedenkt de Stille Armen Over dit voorstel van de voorzitter was mr. Burger (P.v.d.A.) verwonderd. Hij wenste behandeling van de belastingont- werpen overeenkomstig het verzoek van de regering. De voorzitter vond zijn voorstel niet ongewoon. De beslising ligt tenslotte bij de Kamer. Minister Hofstra had de voorzitter mede gedeeld dat hij niet in de Kamer zou ver schijnen als het voorstel van de voorzitter zou worden aangenomen, maar wel als de behandeling beperkt zou blijven tot de in directe belastingen. Ma. Burger verklaarde dat als de minis ter niet komt, de P.v.d.A.-fractie ook niet aanwezig zal zijn. De vaste commissie voor de Financiën uit de Kamer zal nu eerst over het voor stel van de voorzitter confereren. Daarom werd de vergadering van de Tweede Kamer geschorst. Nadat de Koningin zaterdagmorgen een aantal fractieleiders had ontvangen, heeft zij zaterdagmiddag in Huis ten Bosch in Den Haag een vrü langdurig onderhoud gehad met de minister van Binnenlandse Zaken, Bezitsvorming en P.B.O., mr. A. A. M. Struijcken, die vice-premier is in het demissionaire kabinet-Drees. In politieke kringen in Den Haag leidde men hieruit af, dat mr. Struijcken wellicht een opdracht tot kabinetsformatie zou ontvangen. Dit is tot dusverre echter niet geschied. In politieke kringen had men vanmiddag sterk de indruk, dat de adviezen aan de Koningin overwegend zijn gegaan in de richting van Kamerontbinding en vervroegde verkiezingen, omdat na de ervaringen in 1956 wel vaststaat dat met de huidige ver houdingen geen nieuw kabinet is te vormen. Men zou geen tijd willen verliezen met formatie-pogingen. Inmiddels zou de vice-minister-president Struijcken optreden als minister-president van het overgebleven rompkabinet. Sommigen vragen zich echter af of deze gang van zaken niet in strijd is met de tradities van het staatsrecht. Vooral in de kring van de P.v.d.A. is men van mening dat in de Tweede Kamer een voldoende meerderheid aanwezig is als basis voor een nieuw kabinet. Er zou dus in de Kamer een debat kunnen volgen, waarin de P.v.d.A. zou protesteren tegen de voordracht tot Kamerontbinding. Het wachten is op de beslissing van de Koningin. In het kamp van de P.v.d.A. stelt men zich op het standpunt, dat de Kamer meerderheid, die het kabinet-Drees ten val heeft gebracht, moet zorgen voor een nieuw kabinet tot midden 1960, zo tekent onze Kamerverslaggever hierbij aan. In middels kan de P.v.d.A. dan, zonder re geringsverantwoordelijkheid te dragen voor onaangename maatregelen, oppositie voeren om te trachten de dit jaar verloren aanhang terug te winnen. Voor de K.V.P. is dat een onaangenaam vooruitzicht. Daarom wil zij (evenals de V.V.D. om an dere redenen) vervroegde verkiezingen. De bestedingsbeperking, waarvoor als bewaker van de schatkist in de eerste plaats de socialistische i inister Hofstra verantwoordelijk was, heeft de P.v.d.A. bij de jongste verkiezingen verlies doen lijden. De P.v.u.A. verweet de andere partijen, die in het kabinet vertegenwoordigd waren, dubbel spel. Zij willen invloed hebben in de regering, zo werd betoogd, maar door de bestedingsbeperking te critiseren en er op te beknibbelen, voere zij tevens oppo sitie tegen de meest op de voorgrond tre dende socialistische ministers Hofstra en Drees. Daarom heeft de P.v.d.A.-fractie in de Tweede Kamer zich op 30 oktober los ge maakt van het regeringsprogramma om niet langer verantwoordelijk te zijn voor de daden van het kabinet-Drees en evenals de andere partijen ook oppositie te kunnen voeren. Het is deze zomer gebleken dat de enige onpositiepartij, de V.V.D., vele dui zenden stemmen heeft gewonnen van de P.v.d.A. en die aanhang wil de socialis tische partij terugwinnen door ook in de oppositie te gaan. Ondergrond van de crisis Dat is, los van belastingkwesties en ver vreemding van landbouwgronden, de on dergrond van de crisis. In deze omstandig heden neemt nu uiteraard de P.v.d.A. het standpunt in dat degenen, die onder aan voering van prof. Romme (KV.P.) de kabi netscrisis formeel hebben doen uitbreken, de zaak maar verder moeten opknappen tot midden 1960. De redenering is dat prof. Romme, althans iemand van de K.V.P. als grootste partij, moet zorgen voor een nieuw kabinet. Dat standpunt is formeel sterk omdat bij de stemming, die oorzaak werd van de kabinetscrisis, een grote kamermeerder heid (K.V.P., A.R., C.H.U., V.V.D. en S.G.P.) eensgezind tegenover de P.v.d.A. en de communisten bleek te staan (88 tegen 55 stemmen). Het is begrijpelijk dat de V.V.D., die oppositiepartij is en de winst bij de jong ste verkiezingen tenslotte ook wil zien in de vorm van meer Kamerzetels, met wenst deel te nemen aan een kabinet van korte duur, zonder daarin haar vergrote aanhang onder de kiezers tot gelding te kunnen brengen, met bovendien het risico dat K.V.P. en P.v.d.A. elkaar in 1960 toch weer zouden vinden, want prof. Romme blijft voorstander van samenwerking met de P.v.d.A., zij het niet tot elke prijs. Prof. Romme wil „de rug niet krommen onder de knoet van de P.v.d.A., maar ook niet onder de zweep van de V.V.D." Het voor uitzicht van ruim een jaar lang regeren met de P.v.d.A. in de oppositie lokt prof. Romme echter niet aan en als de V.V.D. ook in de oppositie blijft, voelen K.V.P., A.R. en C.H.U. zich helemaal niet gerust op het resultaat van verkiezingen in 1960. Daarom wil de K.V.P. vervroegde ver kiezingen. Er zou echter via langdurige onder handelingen over een rechts kabinet (K.V.P., A.R., C.H.U.) en andere mogelijk heden, moeten worden aangetoond dat, evenals in 1956, de vorming van een kabi net zonder socialistische ministers of op een andere basis niet mogelijk is en dat dientengevolge Kamerontbinding en ver vroegde verkiezingen de enige uitweg zijn. De schuld voor het niet kunnen oplos sen van de kabinetscrisis zou dan voor het oog van de kiezers mede kunnen worden geworpen op de V.V.D., die weigerde deze consequentie te trekken van haar houding in de Kamer. Daartegen heeft prof. Oud met zijn lange parlementaire ervaring zich waar schijnlijk bij voorbaat in het openbaar willen dekken door te vei'klaren dat een nieuw kabinet voor slechts ruim één jaar niet rustig zou kunnen werken in de sfeer van verkiezingsrumoer gedurende die periode. Daarom acht hij het de beste op lossing dat de niet-socialistische ministers als rompkabinet aanblijven en de Koningin voordragen de Kamer te ontbinden en vervroegde verkiezingen te houden. Zij moeten dan maar de consequenties dragen van de in 1956 hernieuwde samenwerking met de P.v.d.A. Zij moeten dan, voor de vorming van een nieuw kabinet, maar kiezen tussen een door verkiezingen ver sterkte V.V.D. en de P.v.d.A. De K.V.P., met een zeer grote aanhang onder de katholieke arbeiders, van wie er zijn overgelopen naar de P.v.d.A., waar van echter ook weer velen zijn terugge keerd, vreest steeds kiezers aan de P.v.d.A. te verliezen bij een nauw samengaan met de V.V.D., omdat de V.V.D. altijd is afge schilderd als de partij van de beter gesitueerden. Daarom meent de K.V.P. zich geen nauwe en definitieve samen werking met de V.V.D. te kunnen veroor loven, maar wel met een, zo lang het lukt, in toom gehouden P.v.d.A. Scheidslijn Tegen de vervaging van de politieke beginselen, als gevolg daarvan, gaat prof. Oud al jaren tekeer. Hij wil dat K.V.P., A.R. en C.H.U., die tezamen een te zwakke meerderheid in de Kamer vormen, defini tief durven kiezen tussen de V.V.D. en de P.v.d.A., omdat voor hem de scheidslijn in de politiek loopt tussen socialisten en niet-socialisten. De V.V.D. acht allerlei ordening en lei ding en dergelijke bemoeiing van de over heid onvermijdelijk (zij streeft er dus niet naar), maar voor haar gaat het er om dat zulk dirigisme slechts middel moet zijn en geen doel, geen voorschot op socialisatie. Over die scheidslijn, die de V.V.D. trekt, beslist echter niet prof. Oud, maar moeten de kiezers beslissen. Nu volgens prof. Oud blijkens de jongste verkiezingen het socialisme aan de jongeren geen begerens waardig uitzicht meer biedt, dringt hij aan op vervroegde verkiezingen om door de verwachte winst van de V.V.D. en verlies van de P.v.d.A. de scheidslijn duidelijker gemarkeerd te krijgen. Dat moet prof. Romme dan voor de consequentie stellen definitief te kiezen. De K.V.P. wenst vervroegde verkiezin gen om een (naar verwachting) verzwakte P.v.d.A. beter in toom te kunnen houden, maar de groei van een radicale scheidslijn trekkende V.V.D. veroorzaakt dan weer andere moeilijkheden. De positie van >rof. Romme is niet benijdenswaardig. Hij moet strijden op twee fronten. De P.v.d.A., hals starriger dan ooit tegenover de K.V.P., zoekt haar kracht in de oppositie door te spreken over loonsverhoging, geen huur verhoging, kortere militaire diensttijd enz. A.R. en C.H.U. dreigen daarbij verdrukt te worden, omdat zij door herhaalde ver liezen de strijd schuwen en geen duidelijke keus doen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 1