Touré Co. doen meer in zwart nationalisme
dan in rode agenturen
WYBERT
TRIUMPH
DEUGD
WEST-AFRIKA V
Minister Keita Fodeba - van het Afrikaanse
ballet „Wij zwarten
willen een Afrikaanse persoonlijkheid"
Guinea een
volksdemocratie?
£sso) Petroleum
3
Mikojan naar Washington?
PERSIANER MANTELS
KAMPERMAN
Verkiezingen aanbevolen
in Luxemburg
Drie Finse partijen willen
geen zakenkabinet
Nieuw! Rook twee sigaretten tegelijkertijd!
Op dï
CPraatótcel
Akkoord in Genève over het
vierde verdragsartikel
Tweede conferentie zonder
enig resultaat opgeheven
voor oliehaarden
DE haardolie
met het hoogste rendement
PONDERDAG 18 DECEMBER 1958
(Van onze reisredacteur)
CONAKRY, november. De avondbries draagt de koelte aan van de zee, die
in het donker onder de palmen ruist. De gasten wiegelen behaaglijk in de
kleurige „swings" op het onberispelijk gazon, de zwarte boy serveert koud-
beslagen glazen whisky-soda. Het gezelschap, verkoeld door douche en schoon
wit overhemd, vergeet de hitte van de dag, maakt grapjes in elegant Frans, lacht
en verdiept zich dan in een gesprek over ballet. Het is een toneeltje dat zich op
iedere willekeurige avond in de tuinen van duizend villa's in Frans Afrika
afspeelt Het enige verschil is hier dat bijna alle gasten zwarte Afrikanen zijn.
En de gastheer, die deze cocktail zo vriendelijk te mijner ere organiseeide, ook
uit erkentelijkheid voor de bijval en de vriendelijke ontvangst die hem in Neder
land altijd ten deel zijn gevallen, is de minister van Binnenlandse Zaken van
Guinea, Keita Fodeba. U kent hem beter als stichter en leider van „Les ballets
Africains". Trouwens vier van de hier aanwezige Guinese ministers en staats
secretarissen zijn ex-dansers van dit Afrikaanse ballet en Keita Fodeba beaamt
onmiddellijk het aarzelend geopperde vermoeden, dat de aanleiding tot de stich
ting van zijn dansgroep en de redenen tot vestiging van de republiek Guinea
vrijwel identiek zijn: verzet tegen het kolonialisme en tegen het opdringen der
Europese civilisatie, bevestiging daarentegen van de Afrikaanse persoonlijkheid,
ontwikkeling op Afrikaanse grondslag. Ziedaar de drijfveren van deze en
sommige andere jonge leiders van het nieuwe Afrika, waarbij de blanke buiten
staander dan, enigszins meesmuilend, zij het discreet zwijgend, nog een portie
persoonlijke ambities voegt.
Maar goed, dit is dan het nieuwe Afrika,
zoals het zich openbaart aan zün smalle
top, die van een beperkte elite. De brede
basis van het oude Afrika bestaat ook nog.
Het is dat van de naakte, zwarte man in
de ontzaglijke lege ruimten. Schuil zoekend
tegen goden, beesten en eenzaamheid in de
collectiviteit van stam en familie, die hem
niet alleen de stamtekens in het gezicht
kerft, maar ook een onuitwisbaar stempel
op zijn ziel drukt. Een primitieve, maar
hecht georganiseerde maatschappij, die
slechts langzaam en pijnlijk wordt open
gescheurd door de ploegmessen der weste
lijke kolonisatie. Een anachronistisch con
tinent, dat noch het wiel, noch het schrift,
noch een kalender uitvond en dat voort-
stagneert in het jaar nul, terwijl men tien
duizend kilometer verderop bezig is raket
ten naar de maan te schieten.
Hierin ligt geen reden die jonge Afri
kaanse elite te veronachtzamen, of af te
doen met de klassieke definitie: „een hand
vol agitatoren", want tussen hen en ons
Westen wordt gedongen om het schijn
baar onbeschreven blad van het oude
Afrika. Wie en wat zijn deze kwade, jonge
mannen, oppositie voerend in Europa's
Afrikaanse gebieden zoals Tom M'Boya in
Kenya en Ly Abdoellaye in Senegal, of
reeds leiders van onafhankelijke staten,
kwamen N'Kroemah in Ghana en, sinds
een maand, Sékou Touré in Guinea. Moet
men de Franse minister van Voorlichting,
Soustelle, of het merendeel van de Franse
pers geloven, dan zijn Sékou Touré, Keita
Fodeba en hun vrienden doodeenvoudig
agenten van Moskou, achter het ijzeren
gordijn getrainde marxistische agitatoren,
wegbereiders van het rode imperialisme. Ik
veroorloof mij op dit punt noch de heer
Soustelle noch mijn Franse collegae te
geloven. Na lange gesprekken met Touré
en Fodeba staat het voor mij vast, dat
iedere wasechte marxist zich de haren uit
het hoofd zou trekken, wanneer hij de
ongedisciplineerde, onrationale, intuïtieve,
diffuse, overigens wel vaak slimme en
zeker typisch Afrikaanse denk- en betoog
trant van deze ministers zou moeten ont
leden. Maar zijn zij dan niet achter het
gordijn geweest, was Sékou Touré niet een
tijdlang parlementair compagnon der com
munisten en een der voormannen van het
communistische vakverbond C.G.T., is zijn
Democratische partij van Guinea, met zijn
ijzerharde partijdiscipline en fijnvertakt
cellensysteem, niet naar communistisch
model opgebouwd?
Zeker, Touré en Fodeba zijn achter het
gordijn geweest, Touré op twee vredescon
gressen, hetgeen bij een Afrikaan of Aziaat
weinig bewijst, en Fodeba is er opgetreden
met zijn dansgroep, een voorbeeld dat door
Premier Sékou Touré (in het wit),»,»
zwart nationalist
het Britse koninklijk ballet is gevolgd. Niet
alleen Touré, maar ook de huidige minister
van Staat in De Gaulle's kabinet, Hou-
phouet-Boigny, en alle Afrikaanse leiders
trouwens, waren eens parlementaire met
gezellen der communisten, omdat toen al
leen de communisten anti-koloniaal waren.
Touré is de laatste jaren daarentegen par
lementair bondgenoot van Mitterand ge
weest, heeft met de C.G.T. gebroken en zijn
eigen zwarte vakbond, de Ugtan, opgericht.
Niet alleen Touré's P.D.G., maar ook de
Tunesische anti-communistische Neo-Des-
tour heeft leentjebuur bij de communis
tische organisatievorm gespeeld. Men ver-
gete niet, dat zij geen politieke partij in de
parlementair-democratische zin van het
woord, maar een strijdende onafhankelijk
heidsbeweging vormden.
Wél geven Touré en Fodeba blijk van
onverholen belangstelling voor communis
tisch China, zeggen onomwonden dat veel
van de aldaar gebruikte methoden hen bij
zonder geschikt lijken voor de ontwikke
ling van zwart Afrika, een gedachte die
overigens door iedere Franse administra
teur, die ik sprak „en privé" volledig werd
gedeeld. Maar Touré en de zijnen leggen
evenveel belangstelling voor het experi
ment-Israel aan de dag. En waarom? Om
dat zij van mening zijn, dat iedere ontwik
keling van Afrika uit moét gaan van het
onuitroeibaar collectivisme van de Afri
kaan. Een' mening die 'werd gedeeld door
een van Frankrijk's beste kenners van de
Afrikaanse psyche, wijlen Jacques Richard-
Molard. Het is niet waarschijnlijk dat de
keuze in Afrika ligt tussen een liberale
democratie en het socialisme, wél tussen
een democratisch socialisme op coöpera
tieve grondslag en een totalitair socialisme.
Als men als Westeuropeaan geen afstand
kan doen van zijn privé-optiek, van de
gedachte dat onze op de Grieks-Latijnse
conceptie van het individu gebaseerde be
schaving, omdat zij ons een aangename en
vruchtbare civilisatie heeft opgeleverd,
pasklaar moet zijn voor alle andere volken,
dan kan men iedere hoop om Afrika te be
grijpen, wel laten varen.
Men zal mij tegenwerpen, dat bijna alle
Advertentie
Voorkom
heesheid door
regelmatig gebruik
van
Zangers van Keita Fodeba's ballet
terug naar het eigene
jonge nationalistische Afrikaanse leiders,
produkten van Europese universiteiten zijn.
Dat zijn zij ook, maar dan toch veelal pro
dukten van wrijving' en weerstand, verbit
terd door het verschil tussen Europa thuis
en Europa uit, het allermeest wanhopig
geworden door het uiteindelijk falen in het
aanvankelijk krampachtig nagestreefde
eigen assimilatieproces. Zo grepen zij, zij
het een aantal Europese technieken in hun
bagage meevoerend, uiteindelijk terug naar
het eigene, zo men wil naar „Les ballets
Africain" in plaats van naar „Het Zwanen-
meer", naar de republiek Guinea in plaats
van naar de beloofde gelijkstelling in de
Franse republiek.
De Senegalese dichter-politicus Leopold
Senghor spreekt van de „negritude", het
verdriet, de onontkoombaarheid en ten
slotte de trots van zwart zijn. Het viel
mij op Keita Fodeba's bijzonder elegante
cocktailparty op, dat het discrete woord
„Afrikaan" of het rondweg beiachelijke
„Afrikaanse Fransman" plaatsgemaakt had
voor „zwarten", eens taboe, nu haast met
wellust uitgesproken.
Ziedaar een kort geschetst portret van
deze Sékou Touré's en Keita Fodeba's,
linkse collectivisten omdat zij Afrikaan,
zeker niet fel anti-communist, omdat zij in
eerste instantie anti-kolonialist zijn. Maar
vandaar naar „agent van Moskou", blijft
nog een hele stap. Hoe zij als leiders van
een jonge staat op het praktische plan te
werk gaan, hoop ik in een volgend artikel
te beschrijven. Dat baart mij vooralsnog
misschien meer zorgen dan hun beweerde
marxisme. Want de ministeriële gasten op
het tuinfeest, die hun kriebelende onge
rustheid over hun stoutmoedig „nee" ver
staken onder lacherige branie van een
hbs-klas, die een leraar tart en in staking
WASHINGTON (Reuter) Volgens
kringen van het Amerikaanse departe
ment van Buitenlandse Zaken heeft de
Russische regering de wens te kennen ge
geven, dat de Russische vice-premier
Anastas Mikojan in januari een bezoek
aan Washington brengt. Naar verwachting
zal het verzoek worden ingewilligd, na
bestudering van bepaalde visumformali
teiten. Mikojan zou in Washington bespre
kingen willen voeren met de Russische
ambassadeur, Michail Mensjikov, een voor
stander van uitbreiding van de handel
tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-
Unie.
WARSCHAU (UPI) Mikojan heeft in
een rede in Warschau de Oder-Neisse-
grens (tussen Polen en Oost-Duitsland) „de
definitieve vredesgrens" genoemd.
De Sovjet-Unie zal, aldus Mikojan, Polen
met alle kracht bijstaan in de beantwoor
ding van alle agressie. Mikojan sprak
voorts over het „revionisme" der bonds
republiek gesteund door „de Amerikaanse
kapitalisten".
gaat, gaven niet altijd blijk van veel zin
voor de realiteit. Is het, omdat wanneer
Guinea zou terugzakken tot het barre be
staansminimum van Afrika, zij toch wel
aan hun trekken zullen komen?
(Het vorige artikel in deze reeks die
werd onderbroken door een serie over
Algerije publiceerden wij op donderdag
20 november).
Advertentie
Speciale aanbieding: Enkele stuks
tegen ZEER GEREDUCEERDE
PRIJZEN
Wagenweg 11 Haarlem - Tel. 12924
LUXEMBURG (Belga) Pierre Frie-
den, de Christen-democratische leider van
de afgetreden Luxemburgse coalitierege
ring, heeft groothertog Charlotte een ver
slag aangeboden over zijn besprekingen
met de verschillende partijen. Hij be
veelt aan, het parlement spoedig te ont
binden en tegen 1 februari verkiezingen uit
te schrijven. Dit blijkt de wens te zijn van
alle partijen die geen van alle willen deel
nemen aan een regering onder de huidige
omstandigheden.
HELSINKI, (Reuter) Drie van de ze
ven Finse partijen de sociaal-democra
ten, de conservatieven en de Zweedse
volkspartij hebben woensdag een ver
zoek van president Kekkonen om deel te
nemen aan een zakenkabinet onder de
boerenleider Kauno Kleemola van de
hand gewezen. Zij zijn van oordeel dat er
nog een mogelijkheid bestaat om een kabi
net op parlementaire basis te vormen.
De partijen, die zich met het voorstel
van het staatshoofd akkoord verklaarden,
waren de boerenpartij, de onafhankelijke
socialisten, de communisten en de Finse
volkspartij.
De kabinetscrisis duurt nu veertien da
gen.
Advertentie
Steek een Virginia op, en óók een amerikaan...
dat smaakt plezierig samen! En het merkwaardige
is: U hoeft er maar één sigaret voor op te steken.
De nieuwe, heerlijke Triumph! Niet te scherp,
niet te zacht, alle goede eigenschappen van Vir
ginia en amerikaan verenigd in één moderne,
milde sigaret. Rokers van amerikanen, rokers van
Virginia, dames, heren, iederéén... vraag de
nieuwe Triumph, in het nieuwe, moderne pakje.
Een verrassing!
HET MILDE MIDDEN TUSSEN AMERIKAAN EN VIRGINIA
Ofschoon een deugdzaam
mens ons aller eerbied en
hoogachting verdient, komt
men na jaren van oppervlak
kige levensaanvaarding soms
plotseling tot de teleurstellen
de ontdekking dat deugdzaam
heid iets heel anders is dan de
afwezigheid van wat men zon
de pleegt te noemen. Misschien
kan het met het oog op het
algemeen beoefende gewetens
onderzoek tegen Oudejaar
geen kwaad, dit even in een
handomdraai vast te stellen,
opdat men tijdens de klokke-
slag van twaalf zichzelf niet
al te slecht, maar ook niet al
te deugdzaam zal vinden.
Ongetwijfeld leeft binnen
uw kennissenkring iemand,
wiens lijnrechte levenswandel
en vlekkeloos gedrag u bij tijd
en wijle tot voorbeeld worden
gesteld. Wees gerust, deze
mens leeft in ieders kennissen
kring en zijn deugdzaamheid
is geenszins alleen tot uw per
soonlijke beschaming in het
leven geroepen. Hij is een even
onuitroeibaar en onvermijde
lijk verschijnsel als griep en
grijze haren. Hij is degene van
wie men vermanend zegt: Hij
rookt niet, hij drinkt niet, hij
wast af, hij probeert altijd zo
snel mogelijk thuis te komen
en zo min mogelijk weg te
gaan hij zet 's morgens thee
en doet de kinderen zaterdags
onder de douche, hij slaat de
ogen zedig neer als in zijn na
bijheid een zonnig japonnetje
dreigt op te duiken en hij
heeft een beroep gekozen dat
aan vaste uren, pensioen en
nuchterheid gebonden is.
Hij is feilloos, onwankelbaar
en serieus. Hij gelooft slechts
in de dingen die hij ziet als
mede in de onzichtbare dingen
die het gezag hem verplicht te
geloven. Hij houdt van een
grapje, als het geen enkele van
de talrijke grenzen over
schrijdt, die hij zich fatsoens
halve gesteld heeft. Hij heeft
zich een podium geschapen,
dat hecht gegrondvest is op
waarheden en tradities, en hij
spreekt zijn afkeuring uit over
alle dwalenden, zoekenden,
verlorenen, eenzamen en val
lenden, niet omdat hij hard
vochtig of egoïstisch is, doch
omdat hij weet dat niemand
kan dwalen, vallen of verlo
ren gaan behalve door eigen
schuld.
Hij is het, die met Kerstmis
de voorgeschreven graad van
devotie voortbrengt en met
Oudejaar ontroerd gelukwen
sen rondstrooit. En die het
nieuwe jaar ingaat met het ge
voel, dat hij blinkend schoon
gewassen uit een groenezeep-
bad is gestapt.
Natuurlijk komt men na
jaren in het beschamend
ideaal te hebben geloofd pas
telaat tot de ontdekking dat
deze mens niet bestaat. Hij is
slechts uitgevonden tot leringe
en exempel, doch in feite is
zijn deugd niet anders dan een
complex van angsten en af
fecten, die hem zijn ingeha-
merd om van hem een bruik
baar burger te maken.
Sinds een vrouw mij in een
flits van mededeelzaamheid
gezegd heeft wat de basis is
van alle geslaagde gezinszorg:
„Van een man is alles te ma
ken, als men hem jong vangt"
ben ik ervan overtuigd ge
raakt dat de ganse maatschap
pij er werk van maakt, de
mensen jong te vangen en met
zweepslagen en suikerklontjes
op te voeden tot voorbeeldige
mooizittertjes. Dat mooizitten
uit angst voor de zweep of uit
zwakheid voor het suiker
klontje geen deugd kan zijn,
lijkt mij niet tegen te spreken.
Bestaat er dan geen deugd?
Een leven dat zó afwisse
lend, zó boeiend en zó navrant
kan zijn, moet zonder twijfel
ook het tedere element der
deugd bevatten. Doch dit kan
nooit geladen zijn met fanta
sieloze sleur of gebrek aan
moed niet met angst voor
moeilijkheden en ontrouw aan
de werkelijke schoonheden
van het bestaan.
En nu zou men kunnen ver
wachten dat ik u de man ga
beschrijven, die zijn karakter
volgt in alle dingen van de dag
die zijn huis ontvlucht en
zijn plichten verzaakt, die zijn
gezin verwaarloost en zijn
ogen te gast laat gaan aan al
het mooie, verbodene en ver
leidelijke. Die al valt voordat
hij wordt uitgenodigd en de
grillen van zijn verbeeldings
kracht volgt, zonder zich de
consequenties te realiseren.
De man die niét afwast, géén
kinderen doucht, alle bekoren
de vormen met welgevallen
beschouwt eri er met zijn
vrinden spijtige, vuige grapjes
over maakt. De man die zich
de houding geeft van erin ge
trapt te zijn en zich de ge
woonte heeft eigen gemaakt te
figureren als de smachtende
gevangene, die door de tralies
naar de rijpe aardbeien gluurt.
Hij is immers de tegenstel
ling van de vrome josef met
de slappe schouders, die voort-
sjokt langs de rechte weg van
taak naar taak, zonder opzien
of verlangens?
Wanneer men de deugd
zoekt, vindt men Haar altijd in
het midden tussen heiligheid
en duivelachtigheid, op het
slingerend pad van kruising
naar kruising; men vindt haar
bij de wankelende, zoekende,
verlangende en liefhebbende,
die zijn idealen koestert en ze
daarna verloochent omwille
van anderen die zich op de
knieën door het leven sleept
omdat hij niet vallen wil en
niet lopen kan.
De mens die niet met Kerst
mis of Oudejaar, doch iedere
minuut van het leven voor
nemens maakt, en tegelijk van
alle kanten verblind wordt
door het licht van duizend
zonnen om hem heen, die hem
roepen en wenken en onbe
reikbaar wegzinken achter
duizenden onbereikbare ein
ders.
De mens die onpeilbaar diep
liefheeft en niet weet waarom
en tegelijk de banden en
dwingelandijen aanvaardt die
hem terughouden van een
dwaze dwaaltocht door het
land van paradijselijke vreug
den. De mens die zondigt om
dat hij niet anders kan en be
rouw heeft omdat hij niet an
ders kan die getrokken
wordt naar duizend kanten te
gelijk en niemand wil kwetsen
en desondanks velen kwetst.
De mens die kortom het
menselijke lijden over zich
uitroept en het leven in zijn
beide armen vangt met alles
v/at het hem geven wiL
De mens die deugdzaam wil
zijn en het niet kan «n het
daarom ongetwijfeld vol
komen is. J. L.
Levendig
We hebben een levendige binnenstad.
Wie zich op het spitsuur probeert er door
te boren, zal dat volmondig beamen. Wie
gemangeld en gebutst, gekraakt en ge
deukt na een expeditie door al dat leven
dige huiswaarts is gekeerd en een kwar
tier naar adem heeft moeten happen, in
tussen peinzend dat hij vandaag dat ver
keer toch maar weer een lekkere loer heeft
gedraaid door vrijwel heelhuids thuis te
komen, die zal het niet in het hoofd halen
die levendigheid te ontkennen.
We hebben een zeer levendige binnen
stad. Ja, ja
Alleen zijn de dingen, die de levendig
heid op peil houden, nu niet van de be
minnelijkste. Niemand zal toch zeker met
de hand op het hart durven beweren dat
hij een trailer, een buitenmodelse vracht
auto, een astronomisch grote tankauto of
een verhuisinstrument als een bungalow
op wielen een mooi, gezellig-levendig ding
vindt. Een bromfiets, die een boosaardig
grommende uitval naar uw jas doet, een
scooter, die het op uw tenen voorzien heeft,
een auto, die met zijn gierende remmen de
restjes van uw zenuwen aan reepjes
scheurt, ze zijn tot daar aan toe, maar die
heel erg grote dingen, is daar nu echt niets
aan te doen?
Natuurlijk wel. Kijk, dat levendige, dat
moeten we natuurlijk met alle oirbare mid
delen in stand houden. Dat houdt onze
zenuwen lekker gespannen, dat leert onze
ogen te flitsen in de (donker omkringde)
kassen, dat scherpt onze oren als die van
een haas.
Maar we kunnen dat levendige ver
edelen, meer esthetisch maken. Hoe dan?
Doodeenvoudig, schakel het paard weer in!
Jawel, het paard, dat edele dier dat we
bijna een fossiel wanen. Wat zoudt u er
van zeggen als er weer daverende bier
karren gaan rijden, bespannen met gewel
dige dieren vol blinkend koper? Wat zegt
u van flinke troepen ruiters op vurige
rossen, van ezelwagens vol woeste kin
deren die opruiende geluiden maken? Van
bokkewagens en calèches, van landauers
en berliners, van tentwagens en dogcarts,
allemaal bespannen met een overdaad aan
paardekrachten, hinnikend en balkend,
steigerend en briesend. Wat zullen ze bij
dragen tot de zo hoog geprezen levendig
heid van onze gezellige binnenstad!
Hoort het gedaver der ijzerbeslagen
hoeven! Hoort de bloedstollende kreten
der woeste menners! Hoort het angstge-
schrei der benarde inzittenden! Ziet hoe de
voetgang zrs zich als konijnen wegreppen
voor de wielen der voertuigen!
Ik verzeker u dat onze binnenstad eerst
dan een ongemeen levendige aanblik zal
gaan krijgen. Dat andere en zelfs veel gro
tere steden er een voorbeeld aan zullen
gaan nemen. En 's avonds heeft men dan
bovendien nog het geraffineerd prettige
gevoel het nu eens niet gewonnen te heb
ben van een stom stalen monster, maar
van een echt levend paard, van een hupse
ezel of een kwade bok.
Sporry
GENèVE, (Reuter-UPI) De Geneefse
conferentie over het staken van kernproe
ven is het eens geworden over de tekst van
een vierde artikel voor het verdrag, waar
bij het aantal leden voor de internationale
controlecommissie op zeven wordt ge
steld. Er zullen drie vaste leden zijn de
Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en Groot
Brittannië. De vier anderen zullen worden
gekozen op een conferentie van de mo
gendheden die zich bij het verdrag aanslui
ten. De tekst van dit vierde artikel was op
gesteld door Groot-Brittannië. De Sovjet-
Unie heeft een amendement ingediend op
artikel vijf, eveneens een Brits ontwerp
over de stemmingsprocedure in de contro
lecommissie. Het Russische amendement
voorziet in een recht van veto.
Oost en West zullen vandaag hun twee
de conferentie te Genève na zes weken, op
geven. Zij zijn er niet in geslaagd een al
gemeen waarschuwings-systeem bij een
onverhoedse aanval uit werken en zij zul
len de conferentie van tien landen voort
zetten op diplomatiek niveau.
De besprekingen die op 10 november be
gonnen, zijn uitgelopen op een volslagen
mislukking. Het Westen hield vol, dat de
besprekingen strikt technisch moesten blij
ven evenals die van de Oost-West confe
rentie, die in de afgelopen zomer de weg
heeft gebaand voor de conferentie over
het stopzetten van de kernwapenproeven.
Het Oosten drong aan op het bespreken
van kwesties van de koude oorlog, die vol
gens de communistische woordvoerders
de wortel zijn van het vraagstuk van een
mogelijke onverhoedse aanval.
(Reuter) Twee 25-jarige Japanse
vrouwen, overlevenden van de atoombom
op Hirosjima hebben te Genève meege
deeld, dat er dit jaar ten minste twintig
mensen zijn overleden als gevolg van de
atoomstraling, waaraan zij dertien jaar
geleden blootgesteld zijn geweest.
De twee vrouwen vertonen ernstige lit
tekens als gevolg van atoomstraling. Een
van haar is meer dan twintig maal geope
reerd. Zij hebben gesproken met leden
van de Amerikaanse, de Britse en de Rus
sische afvaardiging naar de eerste Ge
neefse conferentie als vertegenwoordig
sters van het Japanse comité voor uit
banning van kernwapens.
Advertentie
zuinig geen roet meer warmte
