„Rijnmond", bestuurslichaam
voor het waterweggebied
l
Eerste deel van Van Gogh-colbetie
veilig in Nederland terug
Bollenlaboratorium in Lisse
heeft nieuwe directeur
Atlantische ballonvaartlers
vertellen avonturen
r
Van dag tot dag
Deze regels stonden in de Nederlandse kranten. Logisch,
dat Eiloart niets wilde vertellen want PANORAMA
bezit het alleenrecht tot het publiceren van de
adembenemende avonturen der ballonvaarders.
ZÓ BOEIEND IS NU PANORAMA f
ONTWERP VAN HOOGLERAREN
Kinderrechter
Twee doden door
gasverstikking
Voortvluchtige Duitse
moordenares zond
kaart uit Groningen
Bespreking over c.a.o.
in de grafische industrie
Belgische poëzieprijs
voor Robert Lories
Ds. D. ter Steege in
Haarlem bevestigd
Amsterdammer reed door
Frankrijk in gestolen auto's
Ds. Niemöller komt in
Amsterdam spreken
Kinderen speelden met
lucifers
PROF. DR. IR. J. P. H. VAN DER WANT
MAANDAG 12 JANUARI 1959
Advertentie
De leider van de expeditie, de 51-jarige
Arnold Eiloart, weigerde, uitvoerig te
vertellen over de reis. ..Het spijt me.
Jongens. - het verhaal is verkocht."
zei hij tegen de nieuwsgierigen.
Ter oplossing van de bestuursproblemen in het gebied van de Nieuwe Waterweg
hebben B. en W. van Rotterdam de hoogleraren mr. W. F. Prins en dr. D. Simons
verzocht een ontwerp van wet uit te werken voor een bestuursvoorziening in dit
gebied. De hoogleraren hebben in het thans gereedgekomen ontwerp voorgesteld een
rechtspersoonlijkheid bezittend openbaar lichaam in het leven te roepen, dat „Rijn
mond" kan heten, en waarvan het grondgebied omvat de gemeenten Barendrecht,
Capelle aan de IJsel, Geervliet, Heenvliet, Krimpen aan de IJsel, Maasland, Maas
sluis, Poortugaal, Rhoon, Ridderkerk, Rotterdam, Rozenburg, Schiedam, Spijkenisse
en Vlaardingen. Bij algemene maatregel van bestuur zou kunnen worden bepaald dat
ook andere, op het eiland Voorne en Putten gelegen, gemeenten deel zullen kunnen
uitmaken van het grondgebied van Rijnmond.
Twee-en-een-halve maand geleden, op
29 oktober, werden in de Amerikaanse
staat Noord-Carolina twee negerkinderen,
jongens van tien en acht jaar, gearresteerd.
Een week later werden zij door de kinder
rechter Hampton Price veroordeeld tot
opsluiting in een opvoedingsgesticht „tot
zij de leeftijd van 21 jaar zullen hebben
bereikt". Dit vonnis kwam dus neer op
vrijheidsstraffen van respectievelijk 11 en
13 jaar.
De details van deze zaak zijn nu pas
bekend geworden doordat de N.A.A.C.P.,
de Amerikaanse organisatie ter beharti
ging van de belangen van kleurlingen, er
zich mee is gaan bemoeien. En nu blijkt
uit een mededeling van die organisatie,
dat het „delict", waarvoor de kinderen
veroordeeld zijn, daaruit bestond dat zij...
tijdens een spelletje drie blanke meisjes
van 6 en 7 jaar op de wang hadden gekust!
In de wetten van de staat Noord-Caro
lina komt volgens de N.A.A.C.P. niets
voor over kinderspelletjes en de aanlei
ding, die deze kunnen vormen tot de ver
oordeling van spelende negerkinderen; op
gezag van die organisatie nemen wij dat
graag aan. Dan zal de kinderrechter Hamp
ton Price zich dus vol trots op de borst
kunnen slaan omdat hij zo vernuftig is
geweest, de „schuld" van de twee jongen
tjes te construeren uit een wetsbepaling
inzake „aanslagen op de eerbaarheid van
blanke vrouwen door kleurlingen".
Iedereen, die het zuiden van de Ver
enigde Staten ook maar enigszins kent,
weet dat er zelfs daar tussen blanke en
negerkinderen van nature geen rasdiscri
minatie bestaat. Die discriminatie wordt
er bij hen door de ouders voornamelijk
door blanke ouders „ingepompt" en dat
gaat zelfs lang niet altijd gemakkelijk.
Misschien heeft de heer Hampton Price
zich daarom geroepen gevoeld, nu eens een
kras voorbeeld te stellen door de ver
schrikkelijke gevolgen, waartoe het spelen
van blanke met niet-blanke kinderen kan
en volgens hem blijkbaar moet
leiden, eens en voor al duidelijk te maken.
Het is ontstellend en afschuwelijk, dat
iemand met de mentaliteit van deze Hamp
ton Price in een beschaafd land tot kin
derrechter kan worden benoemd en
dat zo iemand dus over de toekomst van
kinderen mag beslissen. Het komt ons
voor, dat hij als beklaagde beter op zijn
plaats zou zijn dan als rechter.
Ongetwijfeld zullen miljoenen Ameri
kanen in de Noordelijke staten er precies
zo over denken als wij. Maar de 49 staten
van de Unie zijn nu eenmaal in hoge mate
soeverein en dus onafhankelijk met de
federale regering, zolang zij niet tegen de
federale wetten zondigen. En dus kunnen
Hampton Price en de regering van Noord-
Carolina rustig hun gang gaan
In Den Haag zijn de 78-jarige weduwe
E. Verharen-Willemse en haar 74-jarige on
gehuwde zuster P. Willemse in hun woning
in de Piet Heinstraat door gasverstikking
om het leven gekomen. Buren, die een
gaslucht bespeurden, waarschuwden de
politie, die zich toegang tot het huis ver
schafte en beide vrouwen levenloos aan
trof. Bij onderzoek bleek, dat zij een ver
keerde gaskraan hadden opengedraaid.
Een 19-jarig Duits meisje, dat al enige
maanden door de politie wordt gezocht,
heeft niet lang geleden uit Groningen een
prentbriefkaart gestuurd naar het zieken
huis waaruit zij is gevlucht. Zij was tot
tien jaar jeugdgevangenis veroordeeld we
gens moord op een 20-jarige jongeman, die
niet met haar wilde trouwen. Het meisje
vluchtte een half jaar geleden uit een zie
kenhuis in Oldenburg, waarin zij na haar
veroordeling was opgenomen en is sedert
dien spoorloos.
De werkgevers- en werknemersorgani
saties in de grafische industrie hebben vo
rige week een bespreking gevoerd over het
verlenen van „goede diensten" door drie
leden van de S.E.R., om uit de impasse te
geraken bij de onderhandelingen over een
nieuwe c.a.o. Men is het eens geworden
over de te voeren procedure en de aan te
zoeken leden van de S.E.R. Het voorstel
om drie leden van de S.E.R. een commis
sie van goede diensten te laten vormen
was gedaan door de werknemersorganisa
ties, die het College van Rijksbemidde
laars (zoals van werkgeverszijde was
voorgesteld) daarvoor niet het geschikte
orgaan achten. Omdat de S.E.R. in juli
1958 een advies aan de regering heeft uit
gebracht over werktijdverkorting (de gra
fische werknemers willen invoering van
de 5-daagse werkweek) kunnen naar de
mening van werknemerszijde deze leden
het beste over dit vraagstuk oordelen.
Volgens het ontwerp zal het openbaar
lichaam bevoegd zijn belangen van zijn
gebied te behartigen in zake de ruimtelijke
ordening en wat daarmee samenhangt, zo
als personen- en goederenvervoer, drink
water-, gas- en elektriciteitsvoorziening,
industrialisatie en recreatie, de exploitatie
van overzetveren, de zuiverheid van water
en lucht en het gebruik van radarinstalla
ties.
De gemeenteraad van een der gemeenten
zou met instemming van de raad van
„Rijnmond" taken kunnen overdragen aan
het openbaar lichaam betreffende onder
werpen, welke al dan niet zijn genoemd.
Bestuur
Als bestuur van „Rijnmond" is gedacht
aan een raad, een collége van gecommit
teerden en een voorzitter. De raad zou
moeten bestaan uit de buurgemeesters der
gemeenten benevens uit 45 andere leden,
te verkiezen door hen, die zijn opgenomen
in een der kiezersregisters van die gemeen
ten. Aan de burgemeesters zou alleen een
raadgevende stem worden toebedeeld.
Voorzitter van de raad zou zijn de burge
meester van Rotterdam. Het college van
gecommitteerden wil men laten bestaan
uit de voorzitter van de raad, eveneens als
voorzitter, en zeven door de raad al dan
niet uit zijn midden aangewezen leden.
Voor het beheer van de financiën dient
een commissie te worden samengesteld uit
één ingezetene van ieder der gemeenten
Rotterdam, Schiedam en Vlaardingen, van
één der gemeenten op het eiland Voorne en
Putten en van één der gemeenten op het
eiland IJselmonde, alsmede één ingezetene
van één der overige gemeenten.
Het ooen'oaar lichaam zou ook volgens
het ontwerp belastingen moeten kunnen
heffen. Mochten de eigen inkomsten niet
toereikend zijn, dan zou het tekort moeten
worden omgeslagen over de gemeenten.
Voor de eerste keer zouden de 45 leden
van de raad gekozen moeten worden door
de leden van de raden der gemeenten, die
daarbij dan één kiezerskorps zouden
moeten vormen.
Fundamentele veranderingen
In een toelichting zeggen de beide hoog
leraren, dat door een vooruitziend op
treden van Rotterdamse zijde grote grond
oppervlakten in haven- of industrieterrein
veranderd werden, hetgeen tot gevolg
heeft, dat karakter en functie van de om
liggende gemeenten fundamenteel worden
gewijzigd.
Deze ontwikkeling, die haar eindpunt
geenszins heeft bereikt, stelt grote pro
blemen van bestuurlijke aard aan de orde.
Vele gemeentebesturen worden geconfron
teerd met zaken, die tot voor kort vreemd
waren aan het karakter van hun gemeente.
Naar de mening van de opstellers van het
ontwerp dreigt het gevaar, dat men tracht
het vreemde zo ver mogelijk van zich af
te houden. Dit zou echter belangrijke
schade kunnen toebrengen aan de natio
nale en zelfs internationale betekenis,
welke aan het Waterweggebied moet wor
den toegekend. Ook achten zij de mogelijk
heid aanwezig, dat de gemeenten of groe
pen van gemeenten zich in onderlinge con
currentie uitputten om zoveel mogelijk
naar zich toe te trekken. Voorts menen zij
dat een ongecontroleerde uitgroei van be
paalde gemeenten in eenzijdige richting
het evenwicht in het gehele gebied zou
kunnen verstoren.
Geen samenvoeging
van gemeenten
Van de mogelijkheden, die ter verzeke
ring van de nodige eenheid van beleid ter
beschikking staan, is de meest radicale,
samenvoeging van gemeenten, van meet af
aan buiten de discussie gehouden, omdat
een dergelijke samenvoeging beschouwd
zou moeten worden als een uiterste reme
die. Daarmede wordt echter niet in strijd
geacht, dat ten behoeve van een noodzake
lijke eenheid in beheer en bestuur van
nieuwe haven- en industriecomplexen
grensverleggingen in de omgeving van de
Botlek en de Europoort moeten plaats
hebben.
De ontwerpers kenschetsen het openbaar
lichaam „Rijnmond" als „bovengemeente-
lijk". Het is echter niet de bedoeling een
lichaam te creëren met andere bevoegd
heden dan die, welke in het algemeen
aan de gemeenten toekomen. De bestaande
gemeenten zullen een bepaald gedeelte van
hun bevoegdheden moeten afstaan aan een
lichaam met een groter territoir, dat ech
ter overigens gevormd zal zijn naar het
beeld van de gemeente. Er is echter dit
In de staatscourant is vandaag de be
noeming bekend gemaakt van dr. ir. J.
P. H. van der Want in Bennekom tot di
recteur van het Laboratorium voor bloem-
bollenonderzoek in Lisse. Men heeft reeds
in ons blad kunnen lezen, dat deze benoe
ming werd verwacht. Dr. Van der Want
is tevens benoemd tot hoogleraar in de
Plantenziektenkunde aan de Landbouw
hogeschool in Wageningen. Dr. Van der
Want is de opvolger van professor dr. E.
van Slogteren. De aanstelling is geschied
per 1 januari.
Naar het oordeel van professor dr. T. H.
Thung is dr. Van der Want een waardige
opvolger van professor dr. E. van Slogte
ren „gezien zijn hele persoonlijkheid en
zijn grote wetenschappelijke en praktische
ervaring". Voorts schreef professor Thung
ons: „Weinig plantenziektenkundigen zul
len zo algemeen zijn georiënteerd. Tot zijn
brede vorming hebben vooral verscheide
ne langere verblijven in het buitenland in
grote mate bijgedragen. Wat door hem en
onder zijn eminente leiding op het Insti
tuut voor Plantenziektenkundig onderzoek
reeds tot stand werd gebracht, dwingt gro
te bewondering af".
Jan Pieter Hendrik van der Want werd
op 22 februari 1921 in Amsterdam gebo
ren. Na aldaar de derde vijfjarige h.b.s.-b
te hebben doorlopen, begon hij in 1938 zijn
studies aan de Landbouwhogeschool in
Wageningen, waar hij in 1946 zijn diplo
ma landbouwkundig ingenieur behaalde.
Zijn belangstelling ging hierbij ondermeer
uit naar de microbiologie en de fytopatho-
logie. Op 17 december 1954 promoveerde
hij in Wageningen tot doctor in de land
bouwkunde op een proefschrift: „Onder
zoekingen over virusziekten van de boon".
De heer Van der Want trad in 1946 in
dienst van de afdeling tuinbouwkundig on
derzoek van het ministerie van landbouw,
visserij en voedselvoorziening. Hij werd
gedetacheerd bij het Laboratorium voor
mycologie en aardappelonderzoek in Wa
geningen. In 1950 werd hij benoemd bij
het Instituut voor Plantenziektenkundig
Onderzoek, waar hij op 1 januari 1956
waarnemend hoofd en een jaar later hoofd
van de virologische afdeling werd.
Dr. Van der Want bleef in 1948 bijna twe
maanden op de Plant Virus Research Unit
Molteno Institute, Universiteit van Cam
bridge in Engeland. In 1955 is hij tien
maanden in de Verenigde Staten geweest.
Hij werd daartoe in staat gesteld door
een stipendium van de Nederlandse Orga
nisatie voor zuiver wetenschappelijk on
derzoek (Z.W.O.) en een Fulbright-reis-
toelage van de Amerikaanse regering. Dr.
Van der Want werkte daar op het Rocke
feller Institute in New York en aan de
Universiteit van Californië in Berkeley.
belangrijke verschil, dat de gemeente in
beginsel vrijheid geniet zelf nieuwe taken
op zich te nemen, terwijl „Rijnmond" een
doelgemeenschap zal zijn, waarvan de
werkzaamheid beperkt blijft tot die be
langen, welke haar bij of krachtens het
ontwex-p van wet ter behartiging worden
opgedragen. De beide hoogleraren ont
veinzen zich niet, dat „Rijnmond" in meer
dan een opzicht een novum zou zijn.
Rotterdam: nog geen standpunt
De bux-gemeester van Rotterdam, mr. G.
van Walsum, heeft vex-klaard, dat het niet
in de bedoeling ligt dat het ontwerp in de
gemeenteraad in behandeling komt. De
kwestie kan pas aan de orde komen op het
moment, dat de tijd rijp geacht wordt om
van Rotterdamse zijde een standpunt te
bepalen. B. en W. noch de raad zijn aan
dit ontwerp gebonden, wat niet wegneemt
dat naar de persoonlijke mening van de
burgemeester het ontwerp van de hoog
leraren geslaagd is. Het college behoudt
zich echter de vrijheid voor eventueel een
ander standpunt in te nemen. Wel blijft
Rotterdam op het standpunt staan, dat zo
wel Botlek als Europoort geannexeerd
dient te worden, al is het zich ervan be
wust dat alle problemen daarmee nog niet
zijn opgelost.
Burgemeester Van Walsum merkte
voorts op, dat het onjuist is te beweren,
dat het overh tussen de 27 gemeenten is
afgebroken. Het is slechts op één punt ge
schorst geweest. Ten aanzien van de ge
meentelijke ordening is het overleg door
gegaan. De kans wordt niet uitgesloten ge
acht dat de betrokken commissie tot het
uitbrengen van een rapport zal komen, het
geen nog niet inhoudt, dat het een een
stemmig rapport zal zijn.
Voorts bezocht hij laboratoria en institu
ten.
In de zomer van 1958 maakte hij op
nieuw een studiereis door de Verenigde
Staten. Op verzoek van het ministerie van
zaken overzee bi-acht hij samen met pro-
Pro/. dr. ir. J. P. H. van der Want.
fessor di'. T. H. Thung een bezoek aan Cu
ba, Venezuela en Sui'iname teneinde zich
op de hoogte te stellen van een ernstige vi
rusziekte in rijst en hierover adviezen
voor de bestrijding uit te brengen.
Het wetenschappelijk werk van dr. Van
der Want heeft voornamelijk betrekking
gehad op het ondex-zoek van plantenvirus-
sen en de daardoor teweeggebrachte ziek
ten.
BRUSSEL (Belga) De zestiende jaai--
lijkse poëzieprijs „Max Rose" is zondag
toegekend aan Robert Lories uit Doornik,
bekend onder de schuilnaam Guy Ti-ezel,
voor zijn handschrift „Ciels". Twee stem
men gingen naar de schrijver van het
handschrift „Les tortures" en een naar de
schrijver van „Est-il d'ici".
Predikant-leraar chr. lycea
In de Bakenesserkerk in Haarlem heeft
ds. D. ter Steege zondagmorgen zijn in
trede gedaan als predikant-leraar voor de
Haarlemse christelijke lycea. Hij werd be
vestigd door ds. G. H. van Willemswaard
van Santpoort, die tevoren een predikatie
hield over het eerste gedeelte van de ge
zamenlijke uitgangstekst Matt. 3:3: „De
stem van een, die roept in de woestijn:
Bereidt de weg des Heren, maakt recht
zijn paden".
De woestijn is in wezen vruchtbare
grond, die tot onvruchtbaarheid is ge
doemd door één gemis: de regen van bo
ven. De Westerse cultuur dreigt een woe
stijn te worden door de vertechnisering,
aldus ds. Van Willemswaard. Waartoe
dient de techniek, de ruimtevaart? Is dit
de weg, die naar het leven leidt? In de
woestijn roept van Godswege een stem,
die tot nieuw leven wekt. Nog niet alles
van wat Johannes aankondigde, heeft ge
stalte gekregen. De mens is nog op weg
in de woestijn en het woord van de toe
den gehoord.
Na zijn bevestiging hield ds. Ter Steege
zijn intreepreek over het tweede gedeelte
van de uitgangstekst: „Bereidt de weg des
Heren, maakt recht zijn paden". Hij sprak
over de jonge mensen tussen twaalf en
achttien jaar, die de tweede etappe van
hun levensweg afleggen. Lichamelijk en
geestelijk ondervinden zij ontzaggelijke
veranderingen. Het spel verdwijnt, het
leven begint. Zij willen de wereld ontdek
ken, zichzelf en de ander.
Zij trekken langs de weg in de woestijn,
die niet los is te maken van de weg, die
de wereld in het groot maakt: de weg van
de moderne tijd en de moderne cultuur.
En dan is er nog een derde weg, de weg
des Heren, dwars door de wereld, het
Europa op zijn retour en Nederland, dat
allang geen christelijk land meer is, aldus
de nieuwe predikant, die verder zei het als
zijn taak te zien voor de jonge mensen,
met wie hij nu te maken krijgt, in de be
langrijke, aantrekkelijke, doch ook kritieke
fase in hun leven een kleine wegwijzer te
zijn. Om hen, die verlangend, doch soms
ook verschrikt het leven tegemoet zien, te
zeggen: „Vergis je niet: Christus is de weg
en er is geen andere", zo besloot ds. Ter
Steege zijn predikatie.
Vele aanwezigen maakten hierna van
de gelegenheid gebruik de predikant/
leraar succes toe te wensen in zijn nieuwe
functie.
De Franse politie heeft in Valence een 22-
jarige Amsterdammer gearresteerd, die
in vier achtereenvolgens gestolen auto's
een reis door Frankrijk maakte. Hij werd
gepakt toen hij bezig was de vijfde auto
te stelen. Hij verklaarde aan de politie dat
hij van plan was geweest het tot Marseille
vol te houden en daar aan te monsteren
op een schip.
Hij was Frankrijk op 23 december bin
nengekomen. Na enkele dagen in Parijs
vertoefd te hebben reed hij in een gestolen
auto naar Fontainebleau, waar de benzi
ne opraakte. In de tweede wagen die hij
daar stal reed hij tot Dij on. Toen was
\Veer de benzine op en stal hij de derde
wagen, die hem naar Lyon bracht. Daar
herhaalde de geschiedenis zich. Hij kwam
tot Valence, waar hij betrapt werd toen
hij er met de vijfde wagen vandoor wilde
gaan. (UPI).
Zondagavond 18 januari om zeven uur
zal ds. Martin Niemöller uit Wiesbaden,
in de Westerkerk te Amsterdam komen
spreken over „De Kerk in de Wereld". Na
afloop is er gelegenheid tot discussie.
Verzuimd bestaan
Sedert vele, vele jaren betaal ik de pre
mie voor de verzekering. Het is iets, wat
ik van kindsbeen af meegekregen héb. Ik
heb dus de woning, waarin ik mijn dagen
en nachten slijt, verzekerd. Ik deed het
lang geleden, kreeg in ruil een stuk docu
ment dat ik wegsloot bij de bank.
Als ik op mijn afgelegde levensweg even
terugkijk, dan zie ik, tientallen jaren ge
leden, het begin van mijn contact met de
verzekeringsmaatschappijAlles was toen
goedkoper en het eerste bedrag was niet
al te hoog. Sedertdien ben ik welvarender
geworden of wat waarschijnlijker is
het geld heeft zijn waarde wat verloren, in
ieder geval het bedrag dat ik jaarlijks aan
de verzekeringsmaatschappij op haar
dringend verzoek tenslotte overmaak, is
hoger en hoger geworden. Maar, zoals tol-
plichtige boeren lijdzaam hun tienden af
gaven, zo zend ik, na wat waarschuwing
en drang, mijn jaarlijkse chèque naar de
verzekeringmaatschappij Zus Zo.
Evenmin als die arme verknuppélde
boeren of als afgetobde werkslaven in een
voortijdse samenleving heb ik ooit van de
verzekering enige tegenprestatie verwacht,
noch verkregen. Het was een liefdegave
zonder terughouding, een redeloze plicht,
een offerande.
Nu onlangs wat water langs het behang
naar beneden gekomen is, heb ik het do
cument van de bank gehaald en doorge
lezen.
Jaren van mijn leven heb ik verzuimd
en verloren.
Brand had ik gratis kunnen hebben, er
zelfs bij omkomen wat mijn naasten de
halve verzekerde som zou opgebracht heb-
ben. Ik had te maken kunnen hebben met
relletjes, stakingen, burgertwisten, amok-
lopers; vliegtuigen en andere luchtvaar
tuigen of voorwerpen uit derzelven neer
vallend; storm, orkaan en overstroming;
overlopende reservoirs, gesprongen lei
dingen; inbraak met inbegrip van po
ging daartoe; diefstal of verduistering; be
schadiging door auto's, stoomwalsen,
vrachtwagens, vee; breken van spiegels en
glas. En niet alleen indien dit alles mij zelf
was overkomen, nee, ik had alle ruiten
van mijn buurmans broeikas kunnen bre
ken, en mijn verzekering had mij bijge
staan. Ik had dienstpersoneel met onge
lukken kunnen hebben, losse bezoekers
hun hals over mijn losse karpetten gratis
kunnen laten breken, ja zelfs overal te
lande anderen duizenden gulden schade
kunnen berokkenen, en het had mij niets,
niets gekost.
Denkt u in, al die jaren die ik verzuimd
heb! Welk een schalks, onverantwoord,
loshoofdig leven had ik kunnen leiden. Hoe
had ik met brandende fakkels door mijn
woning kunnen stormen! Buiten woedden
relletjes, een aardbeving deed het porse-
klein krakend breken, iets viel van een
vliegtuig, een televisie-antenne sprong van
het dak achthonderdduizend gulden
schade berokkenend aan mijn buurman
wiens broeikas door mijn schuld uiteen
spatte, een storm nam mijn dak mee, een
orkaan mijn gaskoker, het volle bad sloeg
door de appelkast, en alles gratis. Burger
twisten waren duidelijk hoorbaar terwijl
een inbreker zich door de tuindeur werkte,
en een ziekelijke huishoudster, die haar
been op mijn karpet gebroken had, uit het
huishoudboekje honderden guldens ver
duisterde.
Niets, niets, niets van dit alles. Het is
slechts een verre, schone, voze droom.
En van die waterschade aan het behang,
dat moet ik zelf betalen omdat het onder
de vijftig gulden is.
Nee, de verzekering is niet geïnteres
seerd in mij. Zij behoeft blijkbaar een
heroïeke figuur, een apocalyptisch super
mens en geen gebogen premiebetaler.
H. B. Fortuin
Het eerste transport van de grote Van
Gogh-collectie, welke gedurende enige
maanden in Japan is tentoongesteld, is met
het toestel van de Scandinavian Airlines
System veilig in Nederland teruggekomen.
Evenals op de heenreis naar Tokio worden
de honderddertig schilderijen en tekeningen
van Vincent van Gogh, die het bezit zyn
van het rijksmuseum Kröller-Müller te
Otterlo, in vier gedeelten via de Noordpool-
route van de S.A.S. vervoerd, waarbij van
begin tot eindpunt niet alleen veel zorg
aan de speciaal voor deze reis gemaakte
kisten wordt besteed, maar bovendien de
hulp en medewerking is ingeroepen van
politionele autoriteiten voor veiligheid en
bewaking. Deze en andere bijzonderheden
vertelde dr. P. H. Pott, directeur van het
museum voor Volkenkunde in Leiden, die
als begeleider van het eerste transport is
opgetreden en op Schiphol verwelkomd
werd door de directeur van het rijks
museum Kröller-Müller, prof. dr. A. M.
Hammacher en echtgenote.
„Overal langs de weg in Tokio, een auto
tocht van een uur naar het vliegveld
Haneda, stond in versterkte getale de ver
keerspolitie van de Japanse hoofdstad.
Slechts één keer is het escorte vastgelopen
en de daar gestationeerde verkeersagent
heeft zich naderhand verontschuldigd voor
het oponthoud, dat overigens volkomen be
grijpelijk is in een miljoenenstad met in
tensief verkeer. De weersomstandigheden
in Anchorage zouden ongunstig zijn, zware
sneeuwstormen met zeer lage temperatu
ren, maar toen de DC-7C van de S.A.S. in
Alaska landde, was het prachtig helder
weer. Het vroor wel erg. Precies op tijd
axTiveerde de machine in Kopenhagen,
waar onder Deense politiebewaking de zes
kisten met schilderijen en tekeningen de
beroemde „Zonnenbloemen" bevonden zich
bij dit eerste transport, die een totale
waarde van 5.564.000 vertegenwoordigde
werden overgeladen in een DC-6B van
dezelfde maatschappij. De collectie is sinds
de opening van de tentoonstelling in Tokio
weer in waarde gestegen, merkte prof.
Hammacher op, die eraan toevoegde, dat
een bezoekersaantal van zevenhonderddui
zend van Tokio en Kyoto tezamen zeker
een record mag worden genoemd voor een
Van Gogh-expositie.
„In Kyoto kwam een ander soort publiek
dan in Tokio," vertelde dr. Pott. „Was het
de laatste dagen van de periode in Tokio
voor vele mensen een „must", in Kyoto,
een stad waar meer dan een miljoen men
sen wonen, keek men eerst de kat uit de
boom. Maar de meer dan tweehonderddui
zend bezoekers, onder wie vele studenten
en scholieren, bleken over het algemeen
uitstekend op de hoogte te zijn van het
leven en de werken van Van Gogh.
Prof. Hammacher en dr. Pott was het
opgevallen, dat vele bezoekers twee keer
de tentoonstelling, zowel in Tokio als in
Kyoto hadden bekeken. Men heeft ontzag
gekregen voor de perfecte organisatie van
de Japanners. Indien de taalmoeilijkheden
eenmaal waren overwonnen, voerden de
organisatoren de adviezen van de Neder
landse deskundigen nauwkeurig uit. Wij
vernamen nog, dat prof. Hammacher alles
in het werk stelt om in de komende zomer
maanden in het museum Kröller-Müller
een tentoonstelling in te richten van wer
ken van drie moderne Japanse artiesten.
Indien mogelijk zal deze tentoonstelling
ook nog elders in Nederland te zien zijn.
Het tweede transport ter waarde van
ruim vier miljoen gulden, staat onder lei
dingvan dr. L. J. F. Wijsenbeek, directeur
van het Stedelijk Museum in Den Haag en
arriveert op 15 januari op Schiphol. De
twee resterende transporten, ter waarde
van resp. 3.855.000 en ƒ1.730.000 worden
op 17 en 22 januari op de Amsterdamse
luchthaven verwacht. Deze beide laatste
collecties worden respectievelijk be
geleid door de heer C. Ouwehand, con
servator van het Leids Museum voor Vol
kenkunde, en mej. E. Joosten, conservatrice
aan het Rijksmuseum Kröller-Müller.
Hedenmorgen is doordat kinderen der
bewoners met lucifex-s speelden, een felle
binnenbx-and uitgebroken in een huis aan
de Houtlaan in Den Haag. Twee van de zes
kinderen waarbij een baby van drie we
ken, liepen ernstige bi'andwonden op. Twee
anderen werden door de sterke rookont
wikkeling bewusteloos. De moeder kreeg
een zenuwschok.
Vijf personeelsleden van het gemeen
telijk elektriciteitsbedrijf, die vanuit hun
kantoor de brand ontdekten, renden met
brandblusapparaten naar de woning en
brachten de kinderen naar buiten. De in
middels gearriveerde bx-andweer doofde de
vlammen.
Doordat een 5-jarig zoontje en een 3-
jarig dochtertje van de bewoner met luci
fers hadden gespeeld, is zondagmorgen het
grootste gedeelte van een woning aan de
Van Speijkstraat te Rotterdam uitgebrand.
Er werd voor 10.000 schade aangericht,
die door verzekering wordt gedekt.
Advertentie
