VOORZITSTER AF
VOOR DE PRET
EM" 25 JAAR
Comité van aanbeveling voor het hotel
aan de Wagenweg
Thalia speelde
„Boemerang"
JONGEN
BREI WOL
ZEVEN DAGEN
IN EN OM
HAARLEM
Vergaderen
VRIJDAG 6 FEBRUARI 19S9
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
AMA TE UR TONEEL
Burgerlijke Stand
van Haarlem
„Dappere Dodo" in het
Minerva Theater
Luonana
Kinderen van r.-k. Midden
stand zagen „De Sneeuw
koningin"
Haal na het scheren
uw vingertoppen
eens over uw kin...
Werkelijk glad?
Werkelijk schoon?
Fris, koel en prettig?
of kon het beter?
Antwoordt eens eerlijk..^
Deze kleine proef zegt
alles. Hij bewijst
waarom goed
verzorgde mannen
de voorkeur
blijven geven aan
de klassieke
scheermethode
Water,
zeep en
Gillette
Marinier stelde bevel
van vader boven de wet
Ook Meisjes-h.b.s. richt
brief aan Amerikaanse
ambassade
(8)
BESCHERMING
VOETGANGERS
Zoals wij onlangs reeds mededeelden
heeft zich een comité van aanbeveling ge
vormd voor het hotel aan de Wagenweg in
Haarlem. Dit comité heeft thans een cir
culaire verzonden, waarin de verwachting
wordt uitgesproken, dat de bedrijven en
particulieren in Haarlem en omgeving zul
len willen meewerken aan de plannen tot
vestiging van het zo dringend nodige
hotelbedrijf. Aangezien de kosten van de
bouw van een hotel hoger waren dan men
aanvankelijk had geraamd, omdat er een
noodzakelijke wijziging in het ontwerp
moest worden aangebracht, bestaat er een
plan om een n.v. op te richten met een
aandelenkapitaal van 1.000.000.
Een groot gedeelte van dit bedrag is,
aldus het comité van aanbeveling, reeds
geplaatst en het thans gevraagde dient
mede om in verminderde mate van hypo
thecair kapitaal gebruik behoeven te ma
ken. De storting behoeft pas in de loop
van 1959 te geschieden en pas wanneer
aan alle voorwaarden tot verwezenlijking
van het hotelplan is voldaan
Het comité van aanbeveling is,
schrijft men in de circulaire, met op..j
klein gehouden om sneller te kunnen
werken.
Het comité van aanbeveling is samen
gesteld uit de volgende personen (in alpha-
betische volgorde): P. C. André de la Porte,
Heemstede, directeur n.v. alg. ex- en im
portmij v.h. P. C. André de la Porte en Co.,
Haarlem: Ir. C. Blankevoort, Haarlem;
Drs. R. P. M. Hin, Aerdenhout, directeur
kousenfabriek Hin n.v., Haarlem; J. J. Jur-
rissen, Overveen, directeur N.Z.H.V.M.,
n.v., Haarlem; A. W. Korstjens, Haarlem;
Generaal mr. H. J. Kruis, 's-Gravenhage,
adviseur K.L.M., n.v., 's-Gravenhage; E.
Lefebvre, Heemstede, directeur H. D.
Tjeenk Willink n.v., Haarlem; Jhr. mr. dr.
O. F. A. H. van Nispen tot Pannerden,
Hillegom, voorzitter Koninklijke Algemene
Vereniging voor Bloembollencultuur, Haar
lem; G. M. Oord jr., Heemstede, directeur
n.v. Verkoop mij. Bovema, Heemstede; H.
J. Saarberg, Heemstede; H. Stam jr., Sant
poort, directeur n.v. De Technische Uit
geverij H. Stam, Haarlem.
Geruime tijd hebben wij van de r.k. to
neelvereniging Thalia praktisch geen te
ken van leven gezien. Dinsdag- en woens
dagavond kwam zij in de stadsschouw
burg weer voor het voetlicht. Hoe goed
deed het om vast te stellen, dat zij de cri
sis, welke de kwaliteit harer voorstellin
gen zozeer bedreigde, heeft weten te over
winnen! Natuurlijk, vlekkeloos was wat er
werd vertoond nog niet, maar zoals de za
ken er nu voorstaan, mag wat Thalia pres
teert, gezien worden. Mijn bezwaren tegen
de voorstelling van R. Feenstra's „Boe
merang" gaan trouwens niet eens zozeer
uit naar de presentatie van Thalia. Ik zou
liever het stuk willen aanvechten op de
zwakke dramatische situering en het in
eenvloeien van wat men moet veronder
stellen als scherts van de schrijver met
de ernst van het gegeven. Dit dubbelspel
past wel in een blijspel, maar verzwakte
het effect van Feenstra's serieus opgezet
te spel aanzienlijk. Het heeft weinig zin
hier een inhoudsomschrijving te geven. De
lezer moge van mij aannemen, dat de
auteur zeker blijk geeft van talent, maar
waar het aan schort is een evenwichtig
en beheerst dramatisch concipiërend ver
mogen. In zekere zin werden de spelers
daarvan het slachtoffer, omdat de reali
teit van hun verschijning leed onder de
onwaarschijnlijkheid van hun instelling.
Dat deed aan de opvoering bepaaldelijk
afbreuk.
Een tweede aanmerking geldt het tem
po. Men nam te veel tijd van spelen. Er
werd aan getrokken, terwijl toch de tekst
vastheid voldoende was. Mijns inziens
heeft de regie hier de 'teugels meer dan
was verantwoord, laten vieren. De bezet
ting, waarmee de troep immers op de
planken kwam, legde getuigenis af van
een goed begrip voor het theater: er werd
heel verdienstelijk gespeeld. Mijn aanmer
kingen mogen dan ook niemand ontmoe
digen om de eenvoudige reden, dat er.,
geen reden voor is. De toekomst ziet er
met zulk spelersmateriaal bepaald roos
kleurig voor de vereniging uit.
Zo speelde Harry Moors met een goed
gevoel voor superioriteit heel rustig en
breed de zakenman Ter Strake, die moet
oproeien tegen een oppositie, welke hem
het leven bijna ondragelijk maakt. Rie
Turk wist de juiste accenten te vinden voor
zijn van niets tot iets gekomen vrouw. Co-
by Overtoom gaf de dochter een nog wel
te uiterlijke, maar dan toch in aanleg niet
ongeloofwaardige karakterstrijd te door
leven. Ook Ans van Nieuwland wist de
schoondochter uit de oppervlakkige type
ring te bevrijden. Er waren voorts vol
doende uitgespeelde rollen van Han Koek,
Ank Sens en Piek Braam. De figuur van
Drevel, hoe onlogisch ook in het stuk ge
plaatst, was een fraaie markante verschij
ning in de opvatting van Jan Overtoom.
Cees Sens en Ans Sens-Assendelft deden
als het intrigerende adellijke echtpaar ze
ker goede dingen. Het totaalbeeld was dus
heel bevredigend. Wanneer regisseur Jan
de Jong zijn aandacht in het vervolg ook
kan richten op de gesignaleerde zwakhe
den, zullen wij van Thalia nog plezier be
leven.
P. W. Franse
HAARLEM, 5 februari 1959
BEVALLEN van een zoon 4 febr.: C.
J. E. de Vreeze-Werner; H. van Grootveld-
Vledder; T. J. M. Loog-van der Togt; C. A.
Langemeijer-Karskens.
BEVALLEN van een dochter: 2 febr.:
A. M. C. Wijker-Veldman; 4 febr.: D. H.
Hartman-de Zwart; 5 febr.: J. F. Emond-
de Jong; G. M. A. Pauw-Zonneveld; J. M.
Miedema-Roubos.
OVERLEDEN: 3 febr.: H. C. W. Douwes
ten Bookum, 84 j., Wes.terhoutpark; C. M.
Beaufort, 75 j., Camphuijsstraat; W. Hang
oor, 94 j., Jansstraat; 4 febr.: M. J. Bontje-
de Koter, 63 j., Floraplein; M. Mooij-Hart,
84 j., Reitzstraat.
GEHUWD: 5 febr.: A. Huijsmans en M.
J. L. van Wees J. Gieske en P. J. Rykers;
F. P. Bosma en M. E. Beck; H. P. H. J.
Wehnes en G. Hoekstra; M. M. Schalkwijk
en G. J. van Die.
Verschillende comitéleden hebben zich
bereid verklaard een benoeming tot com
missaris in de op te richten n.v. te aan
vaarden.
De heer W. Vonk, ex-maïtre d'hötel van
de „Oranje" zal als bedrijfsleider van het
te bouwen hotel gaan optreden. Teneinde
zich op de hoogte te stellen van de laatste
snufjes op het hotelgebied zal de heer
Vonk dit jaar geruime tijd gaan door
brengen in het Hilton Hotel in Berlijn.
De jeugdige bewonderaars van de nieu
we televisieheld „Dappere Dodo" zijn
woensdagmiddag in het Minerva Theater
te Heemstede in de gelegenheid geweest
deze olijke knaap in levende lijve te aan
schouwen in zoverre er dan bij mario
netten van een persoonlijke kennismaking
kan worden gesproken. Het betreft hier
immers de hoofdpersoon uit het t.v.-kin-
deruurtje, dat door het Nederlands Mario
nettentheater van Bert Brugman wordt
verzorgd. Ondanks de populariteit van de
ze uitzending was het theater nauwelijks
voor de helft gevuld.
De aanwezige kinderen hebben zich kos
telijk geamuseerd met de avonturen van
hun Dodo, die met zijn vriendje Kees aan
boord van een schip de nodige moeilijk
heden ondervond met een geraffineerde
dief. Maar deze bleken pas het begin te
zijn, want even later werd het vaartuig
nog beklommen door een paar onverval
ste piraten. Later komen er schrandere
Indianen aan te pas om de schurken „in
de boot te nemen". De luide aanmoedi-
gingskreten uit de zaal leverden het over
tuigend bewijs voor de geestdrift, waar
mee het jeugdige publiek in de handeling
meeleefde.
Voor de volwassen toeschouwer ligt de
waardering op een ander terrein. Die be
wondert de verbluffende virtuositeit,
waarmee de familie Brugman het pop-
penmateriaal hanteert. De marionetten
zijn prachtig gesneden, de kostuums fraai
en de decors fleurig. Maar het gaat ten
slotte om de vaardigheid, waarmee de
ze levenloze voorwerpen een menselijke al
lure wordt gegeven.
„Rigoletto"
Des avonds volgde de opvoering van de
opera „Rigoletto" van Verdi, waarvoor
het publiek een verheugend grotere be
langstelling heeft betoond. Een der attrac
ties bestond ongetwijfeld uit het feit, dat
voor het muzikale gedeelte grammofoon
platen werden gebruikt met opnamen van
de Milanese Scala, waarbij Maria Meneghi-
ni Callas de rol van Gilda vervulde. Deze
voorstelling werd bij een vorige gelegen
heid reeds uitvoerig besproken.
Advertentie
ft-
Gratis patronen en onderricht
TEMPELIERSSTRAAT 68
„Aerdenhouts Kindertoneel"
Voor de kinderen van leden der r.k. Mid
denstandsvereniging in Haarlem heeft het
„Aerdenhouts Kindertoneel" onder direc
tie van mevrouw J. van Kampen-van den
Brink woensdagmiddag in gebouw St. Ba
vo in de Smedestraat in Haarlem het
sprookje „De Sneeuwkoningin" opge
voerd.
Het is geen nieuw stuk en over de in
houd kunnen we daarom kort zijn. Reeds
een vijfentwintig jaar geleden kwam het
voor het voetlicht en het romantische ver
haal van de jongen Kaj, die tijdens het
sleetjerijden door de sneeuwkoningin mee
gevoerd wordt naar haar rijk, waaruit hij
na allerlei avonturen door zijn zusje Ger-
da met hulp van de toverfee wordt be
vrijd, zal ook thans nog menig ontvanke
lijk kinderhart bekoren. Het was te be
treuren dat men verscheidene executan-
tjes door ziekte op het laatste nippertje
nog heeft moeten vervangen. Daardoor
kon de groep zich niet ten volle ontplooien
en bleef het spel onzeker. Niettemin heb
ben de kinderen op het toneel tegen de
achtergrond van toepasselijke decors er
spontaan het beste van gemaakt.
Men kon zich er echter over verwonde
ren uit deze kindermondjes volkomen ver
ouderde, hoogdravende of op litterair ni
veau staande uitdrukkingen te horen als
„ik voel mij beklemd", „ik heb uwen broe
der niet gezien" en „daar is een bloem
ontloken".
Een drastische aanpassing van de tekst
aan het normale huidige spraakgebruik is
naar onze mening noodzakelijk. Met een
verfriste en op kinderlijk niveau gebrach
te woordkeus zal de uitvoering aan spon
taneïteit winnen en men kan dan bij bena
dering zeggen, dat het daaraan niet ligt,
als ook dan nog een deel van het jeugdige
publiek zich verveelt
Samen met de uitgedeelde versnaperin
gen en de tussen de bedrijven doorgedraai
de plaatjes, van „Dorus" Manders(l) heb
ben de kinderen in de zaal zich al met al
aardig geamuseerd.
Advertentie
FOTOKOPIEËN - Nieuwste procédé
Lichtdrukkerij de Rooij, Schagchelstr. 14
Advertentie
w:'.- .c-v IfcvV-:
Omdat zijn vader het hem verboden had
weigerde een zeemilicien zich door een
marinearts tegen pokken te laten inenten.
Enkele maanden lang poogde men hem
ervan te overtuigen, dat deze inenting wet
telijk is voorgeschreven. De jongeman
zelf was er wel van overtuigd, dat hij het
moest laten doen, maar durfde zich niet
tegen het vaderlijk bevel te verzetten. Dit
bevel was gegrond op de mening van de
vader, dat een zusje van de marinier vele
jaren geleden aan hersenvliesontsteking
als gevolg van inenting tegen pokken was
gestorven.
De marinier kwam voor de krijgsraad
voor de zeemacht, en daar werd hem dui
delijk gemaakt, dat in dit geval de wet
vóór het vaderlijk gezag ging. Hij stemde
daarna toe in inenting.
De zeekrijgsraad strafte hem met der
tien dagen gevangenisstraf met aftrek van
het voorarrest, dat dertien dagen had ge
duurd.
De twee negerjongetjes
Door 173 leerlingen van de Haarlemse
Meisjes-hbs is een brief aan de Ameri
kaanse ambassadeur in Den Haag ge
stuurd, waarin wordt geprotesteerd tegen
de veroordeling van twee negerjongetjes
uit de Amerikaanse staat Noord Carolina,
die een blank meisje hadden gekust.
De leerlingen van de Haarlemse school
schrijven daarin, dat er naar hun mening
bij dit vonnis sprake is van rassendiscri
minatie en spreken de hoop uit, dat hun
handtekeningen er mede toe mogen bij
dragen, dat de zwarte jongetjes in vrij
heid zullen worden gesteld.
„Ja, ik heb eigenlijk mijn
hele leven op het toneel ge
staan. Tenminste, zo lang ik
het me kan herinneren. Ik
moet zijn begonnen toen ik
twaalf was. Toen stond ik
op de Bühne in de Jans
schouwburg, die toen nog
geleid werd door de oude
heer Kaart, 't Was een
mooie tijd. Ik heb er veel
geleerd. Later trad ik op in
het Noorderbad in Zand-
voort. Tja, en toen had ik al
gauw geen tijd meer voor de
u.l.o. M'n ouders waren er
gelukkig niet op tegen en
even later zat ik helemaal in
het vak. De theatersbureaus
kwamen naar me toe en
sinds die tijd heb ik niets
anders meer gedaan. Kijk,
hier is het plakboek. Dat
hield ik toen nog bij. Zie je
wel, samen met Dolly Dolo
res in het Savoy cabaret in
Amsterdam. Daar heb ik
ontzettend veel geleerd,
want per slot van rekening
was ik toen pas eenentwin
tig. Ach ja, ik was wat trots
destijds. Als mijn naam op
de affiches stond tussen de
groten van het variété in:
.„John Pims, conferencier".
ErTóp'het'toneel deed j'é
alles, zingen, de programma's -,
aan elkaar praten; je was de
hele tijd bezig.
In de oorlog kwam ik bij
een paar orkesten, zoals dat
van Klaas van Beeck en van
Frans Wouters en verder
trad ik op met de Millers. Na
de oorlog kwam de gouden
tijd. Overal moest feest ge
vierd worden. Ik kwam in
allerlei programma's te
staan. Met Cees de Lange,
met Annie de Reuver en met
al die artiesten. Met Lou
Bandy ook. Maar dat is een
verhaal apart.
Van de oude heer Deinum,
de vader van de tegenwoor
dige directeur van de
schouwburg en de concert
zaal, mocht ik eens, toen
Bandy optrad, alle voorstel
lingen, die er in Haarlem
door Lou Bandy gegeven
werden bijwonen. Ik leerde
er enorm veel en na afloop
rende ik altijd naar de ar
tiestenuitgang om nog een
glimp van hem op te van
gen. En het gekke is, dat we
nu ongeveer vijf jaar ge
leden, de dikste vrienden
zijn geworden. Toen begon
Lou dat. hotel hier in Haar
lem en toen zagen we elkaar
dagelijks. Een enorm fijne
kerel. Samen met Lou heb
ik nog een „Ode aan Haar
lem" gemaakt. Hij de muziek
en ik de tekst. Ik ben name
lijk gek op Haarlem. Dat
klinkt misschien wat vreemd,
maar ik zou hier nooit, weg
John Pims in zijn vrije tijd:
voetballen op het strand met
vrouw en zoon.
John Pims aan het werk:
pratend met zijn mond
én met zijn handen.
willen. Ze hebben wel eens
tegen me gezegd, dat ik in
Amsterdam moest komen
wonen omdat dat beter voor
het werk zou zijn, maar ik
heb het nooit gedaan. Ik zou
direct heimwee krijgen.
Trouwens ik zit hier best.
Lekker dicht bij het strand.
Ik ben een strandman. 's Zo
mers zit ik er dagelijks en
ook 's winters wandel ik er
graag. Je kunt er trouwens
zo lekker voetballen. Vroe
ger speelde ik in EDO bij de
aspiranten en bij de junio
ren, maar later had ik daar
geen tijd meer voor. Daarna
kwam ik op de midvoor-
plaats van het Nederlands
artiesten-elftal te staan.
Leuke tijd was dat, maar
een paar jaar geleden had
ik weer gevoetbald, ik kreeg
een trap, die lelijk aankwam
en toen viel ik een paar uur
later in de kleedkamer
flauw, van de pijn. Ik werd
wakker in een groot, wit bed
in het ziekenhuis en toen
ben ik er.^gj^ar mee uitge-
scheden.
Ja, ik voetbal ".tóch.: nog
wel een "beetje,'" rYiet""'m'n
zoon John, die is al weer
vijftien jaar, en met m'n
vrouw, die ook uit het vak
komt. Da's prettig, ze be
grijpt me tenminste. Net zo
als m'n ouders me begrepen.
Dat heb je nodig.
Morgen ben ik weer op 't
Op 24 februari zal me
vrouw R. van der Noord-
Malgré afscheid nemen van
de Nederlandse Vrouwen
Elektriciteitsvereniging, af
deling Haarlem en omstre
ken. Twintig jaar was zij
voorzitster van deze afdeling,
twintig jaar opende en be
sloot zij de verschillende bij
eenkomsten en twintig jaar
achtereen maakte zij de
kerstwijding. Zij hield en
houdt nog van dit werk.
Eigenlijk is zij al veel eer
der met het verenigingswerk
begonnen. Op school al, in
Friesland. Als zeventienja
rige was zij leidster van een
meisjesclubje. Later, toen zij
naar Haarlem kwam en haar
kinderen al weer wat ouder
waren sloot zij zich aan bij
de Nederlandse Vereniging
van Huisvrouwen, afdeling
Haarlem en omstreken. Om
dat zij zich in deze vereni
ging zo'n actief lid toonde
werd zij al spoedig uitgeno
digd om presidente te wor
den van de Nederlandse
Vrouwen Elektriciteitsver
eniging. En dat is nu al weer
twintig jaar geleden.
„Een hele tijd", zegt me
vrouw Van der Noord, en zij
zucht even, „maar ik heb het
altijd met heel veel plezier
gedaan. Waarom ik er dan
mee ophoud? Zeker niet om
dat het me verveelt, maar
omdat ik vind, dat ook ande
ren eens een kans moeten
hebben en dan bedoel ik na
tuurlijk vooral de jongeren.
Het zal in het begin wel wat
stil zijn, maar gelukkig heb
ik veel liefhebberijen. Ik de
clameer graag, ik vind het
enig om lekker te koken, ik
houd van lezen en ik heb
graag m'n kleinkinderen om
me heen".
En terwijl mevrouw Van
der Noord dit zegt twinkelen
haar blauwe ogen vriende
lijk, zij lacht even en dan
zegt zij: „Of ik nooit iets
geks heb beleefd in die twin
tig jaar? Ach, eigenlijk niet,
alles liep steeds op rolletjes.
Of nee, die ene dinsdag was
er wel iets leuks, 's Middags
zou er een tentoonstelling
„Kleur en vorm in uw wo
ning" in Brinkmann worden
gehouden, 's Ochtends om
tien uur werd er plotseling
afgezegd. Eerst schrok ik,
want het was onmogelijk om
alle leden nog te bereiken.
Maar toen ik het maandblad
van onze landelijke vereni
ging „Het Bulletin" op mijn
tafel zag liggen besloot ik die
middag onder de leden een
enquête te houden om te we
ten te komen wie het blad
werkelijk goed had gelezen.
Er ging toen maar één
vinger omhoog. De rest had
het nauwelijks gezien of even
doorgebladerd. En weet je
waar dat nu aan lag? Het
was te technisch. Er stonden
allemaal plaatjes in van
wasmachines en strijkbou
ten, maar het gezellige bab
beltje ontbrak.
Na de enquête heb ik ge
dichtjes voorgedragen. Die
had ik 's morgens ingestu
deerd. In een klein zijkamer
tje met m'n vingers in m'n
oren. Verder is het allemaal
nogal rustig gegaan. We hiel
den geregeld onze vergade-
'strand. Kijken naar die gol
ven. Lekker uitrusten, een
beetje voetballen. Je moet
nog eens terugkomen, je
weet het, Tweede Hasselaer-
straat 8. Dan kunnen we nog
eens over vroeger praten.
Want gelachen hebben we
wel".
ODE AAN HAARLEM
Tekst: John Pims Muziek: Lou Bandy
Haarlem, met je Grote Markt en je prachtig oud stadhuis,
Waar je Bavo slaat te pronken, ja hij jou voel ik me thuis,
In Den Hout mag ik graag zitten onder 'n eeuwenoude boom,
Haarlem, bloemenstad, gelegen aan de brede Spaamestroom.
Mevrouw R. van der Noord-
Malgré met haar kleinkind,
de driejarige Marliesje.
ring en de stemming was al
tijd best. Natuurlijk heb ik
veel medewerking ondervoe
den van mijn mede-bestuurs
leden, hoewel er altijd nog
veel werk overbleef.
Daarom vind ik het eigen
lijk wel jammer, dat ik er nu
mee uitschei. Maar ja, aan
de andere kant heb ik, zoals
ik al zei, nu wat meer tijd
voor mijn kleinkinderen. Het
zijn er twee, heerlijke schat
ten."
En mevrouw Van der
Noord lacht vriendelijk. En
wanneer zij een foto voor de
krant opzoekt, dan geeft zij
natuurlijk een kiek, waarop
ook de kleine Marliesje staat.
Want zo is mevrouw Van der
Noord. Ze denkt altijd om
een ander. Dat kunnen de
leden van de vereniging die
zij nu gaat verlaten als be
stuurslid, bevestigen.
„Wilt u iets meer weten
over de wijze, waarop een
vereniging wordt bestuurd
en hoe een ledenvergadering
vlot dient te verlopen", zo
schrijft de heer S. Heijers,
namens het dagelijks bestuur
van de Haarlemse Sportraad.
„Komt u dan eens luisteren
in het Christelijk Militair
Tehuis aan de Jansweg 34 te
Haarlem, waar de heer J.
van Leeuwen uit Amsterdam
u iets zal vertellen over de
techniek van het vergaderen
en van het besturen van een
vereniging."
Deze uiteenzettingen zul
len worden gegeven op de
vrijdagavonden 13 en 27 fe
bruari en op 13 maart des
avonds om acht uur.
Op zaterdag 7 februari zal
het spoorwegmannenkoor
„EM" te Haarlem met een
receptie in hotel „De Leeu
werik" (van drie tot vijf
uur) in Haarlem het feit
herdenken, dat het 25 jaar
geleden werd opgericht. Of
om precies te zijn iets meer
dan een kwart eeuw, want
op 20 januari 1934 kwamen
de spoormannen voor het
eerst bijeen. Toen besloten
de zestien leden om hun
koor de naam „EM" (Elek
trisch materieel) te geven en
onder de deskundige leiding
van de heer Zijlmaker begon
men te oefenen waarna men
al spoedig deelnam aan
diverse concoursen en zang
festivals.
Later ging de directie over
in handen van de heer Joh.
De vereniging tot bescher
ming van dieren voor Haar
lem en omstreken heeft een
circulaire uitgegeven, waarin
men bezitters van poesen en
honden de dringende raad
geeft „honden- en poesen-
kindertjes", die niet bij de
moeder kunnen blijven, on
middellijk na de geboorte
af te laten maken. „Het is
namelijk veel wreder een
jong en speels dier het leven
te ontnemen, dan een pas
geboren wezen, dat nog vol
komen onbewust is en dat de
ogen nog niet heeft geopend"
zo schrijft men in de circu
laire. Het adres waar de
honden en katten naar toe
gebracht kunnen worden om
daar pijnloos en kosteloos te
worden afgemaakt luidt:
Vereniging tot bescherming
van dieren, Ridderstraat 11,
Haarlem.
van 't Vlie, maar het doel
van het koor bleef hetzelf
de: het zingen in herstel
lingsoorden, sanatoria etc.
Het koor, dat thans uit 52
zangers bestaat maakte uit-
wisselingsreizen met het
spoorwegmannenkoor uit
Burgsteinfurt in Duitsland
en met 't spoorwegmannen
koor uit Wenen.
Bij de uitwisseling uit
Wenen kreeg het Haarlemse
bestuur bericht, dat er ze
ventig jongemannen naar de
Spaarnestad zouden komen,
maar bij aankomst bleek de
gemiddelde leeftijd van de
heren ruim zestig jaar te
zijn. Niettemin werd het een
bijzonder gezellige reis en
bij het tegenbezoek van
„EM" naar Wenen in 1955
toonden de heren zich echte
Weense gastheren.
Behalve de receptie zal 't
feest van het vijfentwintig-
arig bestaan ook nog ge
vierd worden met het geven
van een jubileumconcert op
woensdag 25 februari met
medewerking van het Sym
fonieorkest Haarlem onder
leiding van Marinus Adam
en van Jan Voogt (bariton).
De afdeling Haarlem van
de Nederlandse Vereniging
voor Bescherming van Voet
gangers houdt woensdag 11
februari in het gebouw van
de Vereniging van Vrijzinnig
Hervormden, Vestestraat,
Haarlem een bijeenkomst,
waar de heer Simon Koster
zal spreken over „De be
scherming van de voetganger
in Amerika". Na de inleiding
van de heer Koster zal er
gelegenheid zijn voor ge-
dachtenwisseling.
