Haarlems enige beiaard moet spoedig uitgebreid en gerestaureerd worden AFLUKIN-C „Bebouwing van Bloemendaal in verleden, heden en toekomst GOED SPEL VAN ELF PIANISTEN dat U deze winter, wanneer U alles maar op zijn beloop laat, zeker nog 3 keer verkouden zult zijn, bent U iemand waarvoor een uitkomst is. Nieuwe leiding van Kathedrale Koorschool Kan de toren van de Grote Kerk een extra belasting hebben Gezicht- en halsverjonging HELENA H. BEGEMANN Toekomstmuziek RBJPfVIA SLOT DEFECT? 11 IJZER EN STENEN KOMEN NAAR BENEDEN Examens Willem Andriessen speelde voor Geloof en Wetenschap WASSERIJ DUYN Autodeur te vroeg gesloten; chauffeur veroordeeld UITVOERING MUZIEKSCHOOL Aflukin-C tegen verkoudheid en griep „Les mystifications célèbres" Als de wegpiraat... ongevallen verzekering? ZATERDAG 21 FEBRUARI 1959 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT TOEN de heer P. Koen in 1955 werd benoemd tot secretaris-penningmeester van de Commissie Internationaal Orgelconcours en hij in die functie ook de zorg kreeg over het Haarlemse muziekleven, voor zover daar de gemeente bemoeienis mee heeft, werden al spoedig op zijn bureau in het Haarlemse stadhuis steeds grote en kleinere stukken ijzer gedeponeerd, die afkomstig waren van het carillon in de toren van de Haarlemse Grote Kerk. Deze onderdelen vielen van tijd tot tijd uit het klokkenspel en vormden een niet te miskennen waarschuwing voor de autoriteiten: het carillon verkeerde in een vervallen staat. Nu was dat op zichzelf niets nieuws: reeds vóór de oorlog was gebleken, dat het. klokkenspel dringend vernieuwing behoefde, maar de jaren van bezetting en bevrijding gingen voorbij zonder dat men in staat was er iets aan te doen. Totdat na de oorlog advies gevraagd werd aan de Nederlandse Klokkenspel- vereniging, die dringend, aanraadde cle vernieuwing radicaal aan te pakken. Nu bracht zo'n vernieuwing niet alleen vreselijk hoge kosten met zich mee, maar er waren ook andere moeilijkheden. Bij het aanbrengen van een nieuw carillon bleek het namelijk nodig te zijn de op- hangpunten en de belastingverdeling in de toren te wijzigen en de vraag was of de eeuwenoude toren, die geheel uit met lood bekleed hout is opgetrokken, deze extra belasting zou kunnen dragen. De jaren van bestedingsbeperking braken in middels aan, zonder dat er nadere plannen waren uitgewerkt. Totdat de raad op 7 januari het voorstel bereikte een onderzoek te doen instellen naar de toestand van de toren met het oog op de ophanging van een nieuw carillon. Bij de behandeling van dit voorsiel ver leide één der raadsleden nog, hoe een Engelse gast bij een onlangs gehouden rondleiding onaangenaam getroffen werd, toen een groot stuk steen uit de toren vlak voor zijn voeten neerkwam. Dit voorval moet mede verantwoordelijk geweest zyn voor de stemming van de raad, die unaniem het voorstel steunde. llonten toren Hoe de toestand is van het hout, waar van de toren is opgetrokken, kan men van buitenaf niet constateren, omdat het geheel bekleed is met lood. Vandaar ook, dat in het voorstel van B. en W. wordt gezegd, dat het bij het onderzoek nodig is op sommige plaatsen de loodbekleding te ver wijderen. Men is aan deskundige zijde erg benieuwd naar de graad van verrotting van het hout. Een nieuwe toren kost mil joenen en deze zal in ieder geval weer van hout gebouwd moeten worden, omdat bij eerdergenomen proeven is gebleken, dat een stenen toren een dusdanige druk zou uitoefenen, dat de pilaren in de kerk van elkaar gaan wijken. Inmiddels heeft men al onderzocht aan welk carillon de voorkeur moet worden gegeven en daarbij kwam men tot de con clusie, dat het bestaande carillon in ieder geval zal moeten worden uitgebreid met L I De toren van de Grote Kerk in Haar lem is geheel van hout, bekleed met lood, opgetrokken. Het is de vraag of deze constructie nog bestand is tegen de ophanging van een nieuw carillon van meer dan tien ton gewicht. een vierde octaaf. Er zullen vcor deze uitbreiding twaalf kleine klokjes aan het bestaande klokkenspel moeten worden toegevoegd. Dit betekent, dat het huidige carillon van 35 klokken en een urenklok met een totaalgewicht van 9750 kilo zal moeten worden veranderd in een klokken spel van 47 klokken, dat een gewicht van meer dan tien ton zal hebben. Met de invoering van een vierde octaaf zou Haar lem ongeveer de laatste stad in Nederland zijn, die daar toe overgaat, want de meeste Nederlandse klokkenspelen hebben alle vier octaven. Het voordeel hiervan is, dat dan ook de moderne carillonmelodieën gespeeld kun nen worden. Het Haarlemse Hemony-klok- kenspel heeft door zijn kleinere omvang een beperkt repertoire. Advertentie door spierversteviging met Nemekinion Busteverbetering - plaatselijke verma gering - Electrische epilatie. Middenlaan 9 - Haarlem-Z. - Tel. 34857 Amsterdam. (Gem. Un.). Bevorderd tot doctor in de geneeskunde B. A. M. van der Brekel te Brunssum. Doctoraalexamen Engels: J. Scheffer, Naarden. Doctoraal examen rechten: G. de de Vries. Amsterdam. Doctoraalexamen economie: H. van der Weel, Amsterdam. Doctoraalexamen geologie: P. H. de Buisonjé, Amsterdam. Docto raalexamen scheikunde (met lof) W. F. Haak. Amsterdam. Doctorzalexamen wiskunde (met lof) J. Fabius, Amsterdam. Amsterdam (V.U.). Doctoraalexamen theologie: ds. Th. Rienks, Sittard. Een ander probleem wordt gevormd door de geringe ruimte. Het is namelijk de vraag Bij de toekomstige restauratie van het carillon in de Grote Kerk zullen ivel- licht enige klokken dusdanig versleten zijn, dat zij niet meer waardig worden bevonden hun plaats in een nieuv) klokkenspel in te nemen. Misschien zou een aantal ervan kun nen worden opgehangen in de toren van de Bakenesserkerk om daar te zor gen voor een melodieus voorspel bij de uurslag? Het zou een kleine vergoeding betekenen voor deze kerk, die eeuwen lang over een prachtig Hemony-klok- kenspel beschikte, totdat Haarlems vroede vaderen in de achttiende eeuw besloten dit carillon te verkopen. Deze mogelijkheid om Haarlem op eenvou dige en goedkope wijze een tweede klokkenspel te geven, is echter voor lopig nog maar toekomstmuziek. De veertiende bijeenkomst van „Geloof en Wetenschap", vrijdagavond in de Haar lemse Stadsschouwburg, was gewijd aan pianovoordracht van en ingeleid door Wil lem Andriessen. Het is een recital gewor den, dat getuigde van de steeds ongerepte jeugdige vermogens van Willem Andries sen. Met zeldzaam technisch raffinement vertolkte de pianist werk van Beethoven, Schubert, Debussy en César Franck, plus nog een drietal bisnummers. Dit technische meesterschap is op zichzelf reeds bewon derenswaardig, maar het krijgt pas zijn volle betekenis als middel en dan in uitgebreide zin om een sterk-doorleefde interpretatie te verwerkelijken. Andriessen bezit in hoge mate de gave om in de geest van de componisten die hem lief zijn, door le dringen en er zijn technisch kunnen op af te kunnen stemmen. Hij weet zich als medium in te stellen om alleen de com ponist te laten spreken. Kenmerkend in dit opzicht was wel zeer opvallend de karak teristieke verschillen der vertolking van Beethovens Mondscheinsonate en die van de Sonate in Bes van Schubert, welke wer ken hij na elkaar liet horen. Het onder scheid is natuurlijk te beredeneren wal Andriessen trouwens ook deed in zijn be knopte inleiding tot het tweede werk maar het met zoveel affiniteit waar te maken en daarbij de karakteristieke ver schillen naar hun wezenlijke betekenis te realiseren, behoort tot de interpretatie kunst van de meesters, onder wie de con certgever van deze avond in de eerste plaats mag genoemd worden. Opmerkelijk is dat dergelijke kunstenaars, naarmate zij ouder worden steeds dichter het id^eaal van hun streven, namelijk het absolute contact met de ziel der te vertolken muziek nade ren. Met drie Préludes van Debussy, waar onder het tamelijk naturalistische „Feux d'Artifice", toonde Andriessen zich. niet minder dan in de klassiek-romantische ge voelswereld. in die van het impressionisme thuis te voelen en er de sfeer suggestief van te kunnen opwekken. Tenslotte wist hij ons in verrukking te brengen met een magistrale verklanking van „Prélude, cho ral et fugue" van César Franck. na op de merkwaardige structuur van deze edele compositie gewezen te hebben. Gelukkig de kunstenaar die. zoals An driessen, de wijsheid van een lange levens ervaring vermag te paren aan een jeugdige kracht van geest en technische vaardig heid. Jns. de Klerk Advertentie AMSTERDAM! SEVAART 20 TÈt.il05ï Om na te gaan, of in de toren van de Grote Kerk ruimte is voor een nieuxo en uitgebreid carillon, heeft men een getrouwe kopie gemaakt van een vier octaven-klokkenspel in de vorm van een maquette. Volgens deze maquette zou er in de toren ruimte zijn voor een vergroot carillon, maar deskundigexi zijn het er nog niet helemaal over eens. of een vier-octaven-klokkenspel met alle bijbehorende bedrading kan worden ge plaatst in de Grcte-Kerktoren. Om dit na te gaan heeft men enige jaren geleden een maquette gemaakt, die een afspiegeling is van de nieuwe toestand. Hieruit zou blijken dat een vergroot carillon met dubbele be drading (één voor de beiaardconcerten en één voor de mechanische uurwerkmuziek) wél zou kunnen worden aangebracht. Des kundigen verkeren hierover echter nog steeds in twijfel. Een oplossing zou wellicht te vinden zijn in een elektrisch bandspeel apparaat, dat desnoods onder in de toren een plaatsje zou kunnen krijgen. Hierbij kan de bedrading gehalveerd worden. Het apparaat neemt namelijk de functie van de speeltrommel voor de uurwerkmuziekjes over door langs elektrische weg de klepels te bewegen. Het gaat hierbij dus niet om elektronische muziek. In elk geval zal de bestaande muziektrommel, zowel als de be drading vernieuwd moeten worden. Door de nabijheid van de zee en het zoutgehalte in de lucht hebben deze onderdelen name lijk veel van corrosie te lijden. Men zal met de vernieuwing van de enige Haarlemse beiaard haast moeten maken. De toestand van nu is niet langer verant woord. Als er straks mét de nodige (jzer- en steenblokken een complete klok naar beneden komt, zal men elke stagnatie van nu betreuren. Het is daarom te hopen, dat het onderzoek, dat thans wordt ingesteld spoedig voltooid zal zijn en zal worden gevolgd door de algehele restauratie van de oude Hemony-beiaard. Advertentie SANTPOORT OVERVEEN Te koop: Leeg te aanvaarden Santpoort (gem. Velsen) een riant gelegen vrijstaande villa aan de VINKENBAAN, oppervlakte 1690 m2, centrale verwarming oliestook. Overveen- (gem. Bloemendaal) een zeer soliede herenhuis aan de BLOEMEN- DAALSEWEG. indeling: kamer en suite met serre, 6 slaapkamers, grote moderne badkamer, centrale verwarming oliestook, warm en koud water op alle slaapkamers. D.L.M. SMIT. makelaars, Kruisstraat 9, telefoon 14306 - 13660 (0 2500), na 6 uur 35544 (0 2500). Conform de eis van de officier van Jus titie veroordeelde de Utrechtse rechtbank gisteren de achtenvijftigjarige Bilthovense tandarts W. S. tot een geldboete van 300 of 30 dagen hechtenis. S. werd ten laste ge legd, dat hij op 5 september van het vorig jaar opzettelijk zijn autoportier had dicht gegooid en daarbij de vingertop van een Haagse n. v. -directeur D. G. L. B. afkncl- de. De Hagenaar stond op de Lucasbrug te Utrecht verkeerd opgesteld te wachten voor de verkeerslichten. Toen het rode licht voor de rechtdoorrijdenden op groen sprong, reed de Hagenaar, die links afwil de, niet weg. De Bilthovense tandarts toe terde enkele keren waarop de ander uit stapte. Er ontstond een korte discussie, die de Bilthovenaar besloot door zijn auto portier dicht te trekken. S. ontkende per tinent, dat hij de bedoeling had de Hage naar te kwetsen. De raadsman, mr. M. E. van Nievelt uit Utrecht, achtte noch mishandeling noch grove schuld bewezen. Hij pleitte vrij spraak. Mr. Van Nievelt zal in hoger be roep gaan bij het gerechtshof te Amster dam. De piano-avond, die leerlingen van Peter de Kleer vrijdagavond in het gebouw van de muziekschool van de maatschappij tot bevordering der toonkunst in Haarlem hebben gegeven, is een waar muziekfestijn geworden. Vooral na de pauze werd er hoogstaand gemusiceerd. Het slotnummer „Embarquement pour Cythère" van Pou- lenc moest zelfs worden gebisseerd. Ankje van Tilburg had de zeer ondank bare taak het spits te moeten afbijten. Zij bracht „Albumblatt" van Grieg verdienste lijk tot klinken, al was haar aanslag nog wel wat ruw, en haar pedaalgebruik te overvloedig. Coby Harmsen deed uitstekende dingen in het Moment Musical opus 94 in C van Schubert. Jammer, dat zij het slot wat slordig speelde Tevoren had zij ook in de Mazurka opus 19 in A van Chopin talent getoond. Zij slaagde er in het danskarakter duidelijk te doen spreken. Toch zal zij moeten waken tegen te veel rubato. Ook haar pedaalgebruik was nog wat onbe heerst. Emmv Otto speelde met haar leraar aan de andere vleugel twee delen uit het pianoconcert in A K.V. 414 van Mozart. Technisch was haar spel zeer te loven. Maar ook muzikaal was er in haar voor dracht veel te genieten Zij toonde begnp voor de grote lijnen en haar toon was steeds helder. In het Andante was haar aanslag wat fors, ter wijl in het passagewerk de nootjes niet ge heel gelijkmatig werden gespeeld. Het alle gretto tintelde van leven. De pianiste wis selde forte en piano zeer smaakvol af, en ofschoon haar opvatting meer fel dan speels was, behield men toch de herinne ring aan een veelbelovende prestatie. Jan van Tilburg gaf zeer gave vertol kingen ten beste van Serenade van Sinding en Danza Triste van Granados. Geen groot se stukken, maar toch wel dankbaar. Het gepolijste spel van de pianist oogstte veel waardering. Een openbaring was daarna het spel van Hans Peters. Hij wist in „De Fuji vanuit het riet" van v. d, Sigtenhorst Meyer be- Advertentie toverende klanken uit de nieuwe Steinway te halen. „De Fuji in de regen" kreeg daar na een stormachtige vertolking, die meer aan hagel dan aan regen deed denken. Met deze overrompelende muziek liet Hans Pe ters duidelijk horen, dat hij persoonlijk heid bezit. Juist dat ontbreekt nog aan het spel van Bep Klos, die Debussy's Children's Corner zeer goed speelde. Het was nog wat te weinig Frans, te fors, met te felle accenten. Vooral in „The snow is dancing" toonde zij haar capaciteiten. „Serenade for the Doll" kan veel fijner worden gespeeld. Boven dien schrijft Debussy de demper voor. Geertje Boeree-Munniksma demon streerde al grote rijpheid in haar spel. Dat liet zich al vermoeden in de Passepied uit de Suite Bergamasque van Debussy. De uitvoering was kloek en beheerst, waarbij de zeer markante linkerhand opviel. On danks de strakke lijnen was er toch plaats voor dichterlijkheid. Die dichterlijkheid, vermengd met tere speelsheid, kreeg het voornaamste woord in de Sumaré en vooral de Pay- sandu uit Milhauds Saudades de Bra- sil. Deze fraaie stukken, met hun kwasi-landerige stemming vol inge houden kracht, kwamen in de vertol king van mevrouw Boeree prachtig tot hun recht. Tegen het speelse van de rechterhand zette de linker fraaie accenten. De zeer moei lijke ritmeproblemen in deze stukken wer den schijnbaar zonder moeite overwonnen. Peter de Kleer bleek zijn beste troeven voor na de pauze te hebben bewaard. Pie- ter de Smit gaf na een wat weifelend begin een zeer romantische vertolking van een sonate in E van Scarlatti, beheerst en fraai van toon. Kon men nog discussiëren over deze opvatting, over de vertolking van Chopins Impromptu op 29 in As zal wel geen twipel hebben bestaan. Het werd een mannelijke uitvoering, waarin ook de ly riek volledig tot recht kwam. Een scherpe tegenstelling hiermee vorm de het spel van de virtuoze Pieter Cysouw. Liet hij in de eerste Wals van Chopin al genieten van een enorme vingervlugheid, waarbij de toon, ook al door het minimale pedaalgebruik, steeds helder was, zijn beste troeven speelde hij uit in „Burleske" van E. Toch, dat heel wat meer geest ademt dan het salonstuk van Chopin. Ook hier weer een enorm tempo, waarbij Cysouw voor speelse effecten zorgde. Samen met Kees Pinxteren leverde hij nog zo'n speelse prestatie in het al genoemde musettewalsje van Poulenc, waarin het samenspel uitstekend was. Wel zal hij moeten waken tegen oppervlakkigheid. Uit de enkele stukken, die hij nu speelde, is niet af te leiden, of hij nog andere sterke punten heeft buiten dit zuiver spelele ment. Het hoogtepunt van de gehele avoxid was zonder enige twijfel het spel van Frans Schreuder, die zich een sterke persoonlijk heid toonde met beheersing en stijlgevoel. „Thema met variaties" van Fauré ademt de romantiek van Schumann en het ver hevene van César Franck. Zoals alle wer ken van Fauré is het een intiem stuk zon der banaliteiten. Schreuder heeft dit alles in zijn spel ver wezenlijkt. Steeds zocht hij naar de inner lijke waarden, en juist door dit vermijden van elk uiterlijk element werd zijn ver tolking voor een dergelijk jong kunste- naar-in-spe tot en enorme prestatie. Hij moest een ovatie in ontvangst nemen. Deze leerlingenavond is een prachtig feest geweest. En het meest frappante was misschien wel, dat op deze avond is ge bleken, dat Peter de Kleer ieder zijn eigen paden laat bewandelen. Want groter tegen stelling dan die tussen het spel van Pieter Cysouw en dat van Frans Schreuder is haast niet denkbaar. Juist deze afwisse ling van opvatting voorzover de mede werkenden al aan zo'n eigen opvatting toe waren maakte deze avond zo boeiend. Advertentie DELFLAND-REIZEN NAAR ZONNÊG-ZOMERS VAKANTIELAND tfïT vraag vandaag nog ons verrassende reisboek boordevol ideeën voor een fantastische vakantie! DELFtAND REISBUREAU MARKT 28 - DELFT K?T 730-21990" Georges Delemare spreekt voor Les Conférences Franqaises Voor Les Conférences Frangaises houdt de heer Georges Delamare dinsdag 3 maart in het gebouw Wilhelminastraat 22 in Haarlem een lezing over „Les mystifica tions. célèbres". De bijeenkomst begint om acht uur. Georges Delamare is de zoon van een professor. Hij begon zijn studie in zijn ge boorteplaats Dijon en zette deze voort in Le Havre en Parijs. Hij is de oprichter van Le Journal Parlé en was tot 1939 secreta ris-generaal van de Franse radio en tele visie. Onder auspiciën van de Alliance Frangaise houdt hij lezingen in Frankrijk en daarbuiten. Hij spreekt over de helden in grote litteraire werken, zoals Jean Val- jean, Mme Bovary, le Père Goriot en Mon- te-Christo. Behalve romans, zoals Les Vo- leurs d'ames, le Roi de minuit le Feu de joie, Thécolee, Désordre a Pondichéry, heeft hij kinderboeken, historische werken, toneelstukken en drie bundels gedichten geschreven. Als Delamare niet op reis is, woont hij in zijn villa in Cagnes-sur-Mer. Hier heeft hij een schouwburgzaal, waar hij met ge nodigde i stukken van ziin hand alsmede klassieke stukken speelt. Twee maanden per jaar bewoont hij een flat aan een Pa- rijse boulevard. Zijn vrouw is decoratrice en zijn dochter Lise is een bekende toneel speelster. Georges Delamare is verder be kend van de door hem verzorgde radio rubriek Libres propos. Heeft U het gevoel dat er een knikker in Uw voorhoofd heen en weer rolt? Snelt dan zonder dralen naar een onzer bureaus om een rustige (natuur lijk een Lissone-Lindeman) vakantie te bespreken want die heeft U dan hard nodig. Bijv: 10/17 d.It.Riviëra v.a. f 207.-/f 285.- of een rustige zeereis (er zijn er genoeg) Neeriands eerste reisbureau Aan Lissonc-I.indeman 8 PletterijkadeöO Den Haag Stuur mij Uw gratis vakantiereisgids EÜOi^l Naam I Adres Woonplaats Q U De organist Albert de Klerk. Naar wij vernemen, zal spoedig worden voorzien in de opvolging van dr. A. I. M. Kat, die tot zijn overlijden op 27 juni 1958 directeur van de Kathedrale Koorschool St. Bavo in Haarlem was. Het ligt in de bedoeling dat de Haarlemse organist Al- bert de Klerk en kapelaan P. J. A. Boo gaards met de leiding van. de koorschool worden belast. De laatste is reeds sinds 1955 aan de school verbonden en leidt sinds het overlijden van dr. Kat de repetities en uitvoeringen. De organist Albert de Klerk is 41 jaar en studeerde aan het Amsterdamse Con servatorium. In 1939 deed hij cum laude het eindexamen met een bijzondere onder scheiding voor improvisatie. Twee jaar la ter ontving hij de „prix d'excellence" en de Toonkunstprijs. Sinds 1956 is hij stads- organist van Haarlem. Albert de Klerk heeft een zevental missen, vele motetten en werken voor kamermuziek, orgel en piano geschreven. Hij is leraar aan de r.k. Kerkmuziekschool in Utrecht en dirigeert bovendien verscheidene koren. Voorts geeft hij regelmatig concerten in binnen- en buitenland. Advertentie langs u raast, hebt u dan een Verzekeringen en Financiering Rio Grandelaan 53, Overveen. Tel. 52955 Burgemeester spreekt. Woensdag 25 fe bruari heeft in de consistorie van de ge reformeerde kerk aan het Marktplein te Hoofddorp een bijeenkomst plaats, welke uitgaat van de plaatselijke afdeling van de Nederlandse Christelijke Vrouwenbond. Het woord zal gevoerd worden door de heer J. Boot, burgemeester van Hilver sum, die zal spreken over „Mijn reis naar het Heilige Land." In het Jeugdhuis aan de Donkerelaan heeft de Buurtvereniging „Bloemendaal vrijdagavond haar jaarvergadering ge houden. In zijn openingswoord was voor zitter H. W. van Kempen optimistisch over de gang van zaken in de vereniging. Het ledental bedioeg op 31 december 1958 279 (op 1 januari 1958 261). Er werden in het afgelopen jaar zeven avonden gehouden, die in hetaigemeen veel belangstelling trokken. Het batig saldo 1958 bedraagt 13,68. De aan de beurt van aftreden zijnde be stuursleden de heren H. W. van Kempen, H. Siteur en F. T. J. M. Franken werden bij acclamatie herkozen, de beide eerste heren respectievelijk als voorzitter en se cretaris. Tijdens de rondvraag brak de heer Adr. Cassee nog eens een lans voor het behoud van de Haringbuis. Hij opperde het plan met de drie buurtverenigingen (Aerden- hout, Overveen en Bloemendaal) een ver zoek dienaangaande aan het gemeentebe stuur te zenden, waarbij men collectief zou verzoeiten de Haringbuis te restaure ren en een plaats elders in de gemeente te geven. Dit voorstel werd door de ver gadering ondersteund. Ook stelde de heer Cassee voor met de leden van de Buurt vereniging „Bloemendaal" eens een ex cursie naar „Caprera" te houden. Mr. J. C. C. W. Hijszeler, als lid aanwezig deelde aan de vergadering mede dat met de res tauratie en verrollen van de Haringbuis een bedrag van 42.000 gemoeid zou zijn. Na de pauze hield de heer Adr. Cassee een causerie over „De bebouwing van Bloemendaal in verleden, heden en toe komst", waarbij spreker duidelijk stelde, dat hij hierop zijn persoonlijke visie zou geven. De heer Cassee zeide, de de be bouwing van Bloemendaal tot 1900 geen vraagstuk was; er kon immers in een vrije, grote en open ruimte gebouwd wor den, vooral na 1700 toen het rijk der ble- kerijen tot het verleden behoorde. Rond 1800 was er nog slechts één van de veer tig blekerijen over. In de achttiende eeuw werd Bloemen daal door de grote Amsterdamse zakenlie den tot woonoord gekozen. Bij de bouw van het station in 1900 werd Bloemendaal meer en meer een forensengemeente. In 1898 telde deze gemeente 5300 inwoners, thans is dit aantal verviervoudigd. Som mige buitenplaatsen werden verkaveld en in die tijd had de overheid daarin niets te zeggen. Iedereen kon wegen aanleggen en Advertentie „DE SLEUTELSPECIALIST" LANGE VEERSTRAAT 10 TEL. 11493 gaan bouwen. In 1910 werd de Julianalaan aangelegd en ontstond het Oranjekwartier en er verrezen in de volgende decennia steeds meer woonwijken. Oorspronkelijk was het in het Kinheimpark de bedoeling alleenstaande villa's te bouwen, doch dit plan bleek later niet uitvoerbaar. Er was in die jaren veel rijkdom in Bloemendaal en de belasting was er laag. Na 1900 werd ook een begin gemaakt met de bebouwing van Aerdenhout. Vogelenzang was daar entegen voor grote woningen nooit in trek en heeft tot op heden haar eigen, agra risch karakter behouden. Gaandeweg verandeide de woningbouw in Aerdenhout, Overveen en Bloemendaal, waar nu ook flatgebouwen verrijzen. Voor de „tutti-frutti"-bouw van de Bovenweg in Aerdenhout kon spreker niet veel bewon dering koesteren. Ten aanzien van de toekomst kon de heer Cassee zich volkomen aansluiten bij het geen de burgemeester indertijd heeft ge zegd, n.l. dat het met het verder bouwen in Bloemendaal nu afgelopen moest zijn. Spreker stelde dat de gemeente Bloemen daal slechts de taak heeft een recreatie gemeente te zijn, hetzij actief of passief. De volksgemeenschap heeft recreatie no dig, anders zou zij volgens de heer Cas see, geestelijk en cultureel ten gronde gaan. Aan de andere kant zijn er nog eni ge honderden woningzoekenden in Bloe mendaal en het noordelijk deel aan de Kennemerweg zou daarvoor bestemd kun nen worden. Doch bovenal is er behoefte, aldus spreker, aan enige honderden goed kope woningen. Spreker zeide het te be treuren, dat het Nationale Plan bepaald heeft, dat het terrein aan de Dompvloeds- laan, waar nu nog een aantal onbewoon baar verklaarde woningen staan, die af gebroken zullen worden, groenstrook moet blijven, terwijl er toch zulk een gebrek aan woningwetwoningen is. Naar de over tuiging van de heer Cassee zou daarmede geen natuurschoon verloren gaan en als het gemeentebestuur er nog eens op aan dringt, zouden daar wel enige honderden woningen gebouwd kunnen worden. Daar na zou er naar het oordeel van de heer Cassee beslist een streep onder de bebou wing van Bloemendaal moeten worden ge zet. De heer Hijszeler wees er tenslotte nog op, dat in de afgelopen vijf jaar niet min der dan vierduizend woningzoekenden op zijn spreekuur zijn geweest, hetgeen in houdt dat vierhonderdvijftig gezinnen of gèen of te weinig woonruimte hebben. De moeilijkheid is hier nu, dat het gemeen tebestuur aan de ene kant het natuur schoon in Bloemendaal zoveel mogelijk wil behouden en anderzijds verschillende volksgroepen aan woningen wil helpen. i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 11