„Laat uw plannen voor een
unie met Irak varen"
r
Kroesjtsjev maakt Westduitse
socialisten ernstig bezorgd
POLITIEKE MALAISE IN
ROME NIET VERHOLPEN
Van dag tot dag
j
Kans gemist
Sociale functie
„Pas bevrijde Irakezen jaloers op
hun onafhankelijkheid"
raatótoel
Segni's bewind kort leven beschoren
KR OESJTSJE V WAARSCHUWT NASSER:
...en bij Golden Fiction zit
de zachtheid waar ze hoortin de tabak
&p de
Zwaar verlies voor links
in Franse gemeenteraden
Voorlichtingsconferentie
in Paramaribo
AGRÉ-GOLA
PHILIPS-ROXANE
fllif öf bFrlpöpn fijb
DINSDAG 17 MAART 1959
Het lijkt er veel op dat minister Staf
zich door het communistische Tweede
Kamerlid Borst in een hoek heeft laten
drijven waar hij niet thuishoort. Men kan
het de minister misschien niet kwalijk
nemen dat hij, op het uiterste randje van
de valreep, geen lust tot spitsvondigheid
heeft opgebracht en 'goedig in de val ge
stapt is die voor hem werd opengehouden,
doch daardoor heeft hij een aardige kans
gemist om de communisten in de Kamer
eens op een spitse wijze schaakmat te zet
ten en hun op die manier hun intrigante
vragenstellerii in te peperen.
De heer Borst had de minister gevraagd,
of er geen aanleiding was de militairen
thans boter in plaats van margarine te
verstrekken, in verband met de even
wichtigheid op de botermarkt. Het w as de
linkerkant natuurlijk niet te doen om de
Nederlandse economie daardoor meer ba
lans te geven, doch om aan te tonen dat
Jan Soldaat h:f zo slecht heeft in het Ne
derlandse leger en als sluitpost van econo
mische wisselvalligheden wordt gebruikt.
Minister Staf heeft echter braafjes ge
antwoord met een uiteenzetting van de
verbeterende situatie op het gebied van de
boterconsumptie, waaruit moet blijken dat
het niet nodig is, grote hoeveelheden boter
op te ruimen. Daarmee heeft hij bevestigd,
dat de voeding van het leger bepaald wordt
door factoren die buiten het belang van
de soldaten zelf liggen, doch die voort
vloeien uit marktsituaties en economische
schommelingen. Die bevestiging zal in het
leger niet met daverend enthousiasme zijn
ontvangen. Afgezien van de vraag of mar
garine beter of slechter, lekkerder of min
der smakelijk is waarbij de persoonlijke
voorkeur een grote rol speelt zal het
leger toch niet gaarne vernemen dat een
niet te verwerken overvloed van een be
paald voedingsmiddel op de binnenlandse
markt voor de minister aanleiding zou
kunnen zijn het soldatenmenu te ver
anderen.
De minister had kunnen volstaan met de
heer Borst te antwoorden, dat een goede,
voldoende en verantwoorde voeding van
het leger uitgangspunt moet blijven en dat
die voeding niets te maken heeft met si
tuaties op het gebied van produktie en
consumptie. Jammer dat hij deze mogelijk
heid om tenslotte ook bij de militairen
nog een goede indruk te maken, heeft laten
voorbijgaan.
Een interessant geluid is ui* de hoofdstad
opgestegen ten aanzien van een punt,
waarover in diverse gemeenten nog vaak
tegenstrijdige meningen bestaan. De Am
sterdamse wethouder van Financiën, de
heer Van den Berg, heeft bij de begrotings
replieken als zijn overtuiging gegeven, dat
een gemeentelijk vervoersbedrijf, evenals
andere gemeentelijke nutsbedrijven, op een
„eeuwigdurend verlies" moet rekenen en
dat verlies uit hoofde van zijn sociale
functie als natuurlijk en aanvaardbaar
moet beschouwen.
Er bestaat nog steeds een algemene nei
ging om de tarieven van openbare ver
voersbedrijven en vooral de semi-over-
heidsbedrijven op te schroeven naar
mate de exploitatiekosten stijgén, waar
door de vervoerskosten per persoon dik
wijls zo hoog worden dat de sociale functie
van het vervoersbedrijf niet meer vol
doende wordt uitgeoefend.
In Amsterdam zijn de tarieven van de
tram niet uitsluitend op de exploitatie
kosten gebaseerd, doch ook op de over
weging dat het tramvervoer moet kunnen
meewerken aan het verminderen van de
stroom klein verkeer, met name fietsen en
bromfietsen.
Dat is een bij uitstek sociale taak. die de
tarieven drukt en verliezen doet ontstaan.
Deze verliezen moeten door overheids
gelden worden gecompenseerd, waardoor
deze gelden dus eigenlijk niets anders doen
dan het doel nastreven waarvoor ze in
gevorderd worden: de bevordering van een
zo breed mogelijk comfort der samen
leving.
Dit is een overweging die waard is, ook
elders ernstig onder ogen te worden gezien.
MOSKOU (UPI) Premier Kroesjtsjev
heeft maandag blijk gegeven van zijn on
genoegen over Nasser's recente aanval
len op het communisme en op het bewind
van premier Kassem in Irak. Hij waar
schuwde in dit verband, dat de Sovjet-
Unie niet onverschillig kan staan tegen
over een toestand in de nabijheid van
haar grenzen. „Eenmaking van landen",
aldus Kroesjtsjev, „is een zaak die de
bevolking aangaat. Voortijdig ingrijpen
ondermijnt de eenheid en steunt alleen de
imperialisten. De Sovjet-Unie heeft zich
niet bemoeid met dergelijke zaken en be
moeit er zich nu niet mee, maar zij kan
niet onverschillig staan tegenover de ont
wikkeling van de toestand in een gebied
niet ver van haar grenzen. Wij hopen, dat
het gezond verstand zal zegevieren en dat
alles gedaan wordt om een eind te maken
aan dit conflict, zodat de imperialisten
niet de kans krijgen het in hun beiang uit
te buiten".
Kroesjtsjev veroordeelde de maatrege
len tegen de communisten in de Verenig
de Arabische Republiek, maar voegde er
aan toe, dat de Russische betrekkingen
met dit land op de oude voet zullen wor
den voortgezet. Wij kenden Nasser's anti
communistische denkbeelden, zei hij.
Uit de toon waarop Kroesjtsjev dit zei
viel op te maken, dat hij deze gang van
zaken tussen Moskou en Cairo meer be
treurt, dan er zich kwaad over maakt.
Hij betreurde de onenigheid tussen, de
Verenigde Arabische Republiek en Irak,
die, zo zei hij, de eenmaking en de pogin
gen der Arabische volken om tot nationa
le onafhankelijkheid te komen zal be
moeilijken.
Onvoorwaardelijke hulp
Hij herinnerde aan de hulp, die Rus
land Egypte en Syrië geboden heeft, zei,
dat het nu dezelfde „vriendschappelijke en
belangeloze" hulp zonder politieke, militai
re of andere voorwaarden geeft aan Irak
en bereid is te geven aan andere landen,
die zich bevrijd hebben van kolonialisme.
Onder de diplomaten, die Kroesjtsjev's
toespraak aanhoorden bevond zich am
bassadeur Mohammed el Kony van de
Verenigde Arabische Republiek.
Nasrer
De onderhandelingen over het Russisch-
Iraakse verdrag „voor economische en
technische samenwerking" dat nu geslo
ten werd waren reeds begonnen geruime
tijd voor de opstand in Mosoel. De recep
tie in het Kremlin was ter ere van de
Iraakse delegatie onder leiding van de
minister van economische zaken, Ibrahim
Kubbah, die voor de ondertekening naar
Moskou was gekomen. De overeenkomst
betreft een lening van 550 miljoen dollar
tegen een rente van tweeënhalf percent.
„Nassers recente toespraak in Damas
cus", zei Kroesjtsjev „heeft ons allen pijn
gedaan, omdat de president van de V.A.R.
zich met de taal der imperialisten wapent
als hij spreekt over communisten en com
munisme".
Sprekende over de situatie in het land
van Nasser zei hij: „Wij hadden gedacht
dat in de strijd om de bevrijding meer
geduld zou worden getoond, en meer aan
dacht voor de democratische verlangens
van het volk. Helaas, er worden integen
deel maatregelen getroffen om vrijheids
lievende aspiraties te onderdrukken, niet
alleen in de V.A.R. maar ook in andere
landen. Als vrienden willen wij zeggen,
dat een dergelijke politiek op een misluk
king uitloopt als ze wordt doorgezet".
„We hadden samen plezier"
Kroesjtsjev herinnerde aan de reis, die
Nasser de vorige zomer naar Moskou
(Van onze correspondent in Bonn)
De Westduitse socialistische leiders,
professor Carlo Schmid kandidaat voor
het presidentschap als opvolger van pro
fessor Heuss en Fritz Erler, hebben gis
teren te Moskou een gesprek gehad met
de Russische minister-president Kroesjt
sjev. Uit berichten van Westduitse corres
pondenten blijkt, dat Schmid en Erler na
dit gesprek het Kremlin met grote be
zorgdheid hebben verlaten.
Kroesjtsjev heeft, aldus Schmid, de vol
le draagwijdte van verscheidene acute pro
blemen in dit gesprek duidelijk gemaakt.
Moskou, aldus zijn slotsom, is onbuigzaam
en zal zijn conceptie betreffende een vre
desverdrag volgens eigen denkbeelden,
hetzij met een verenigd Duitsland, hetzij
met Oost-Duitsland, alleen doorzetten.
Volgens Schmid en Erler, die vice-voorzit-
ter is van de Bondsdag-defensiecommissie
heeft Kroesjtsjev hen duchtig laten voelen,
hoe zeer de Russen thans handelen vanuit
het bewustzijn van hun militaire en eco
nomische kracht. De voorstelling van de
beide S.P.D.-leiders van dat, wat zij thans
voor het beste houden, is door het gesprek
niet veranderd, maar hun voorstelling van
wat mogelijk is op dit ogenblik moet na
dit gesprek met Kroesjtsjev, zo zei Schmid
eventueel nader worden bekeken.. .Veel
ruimte hebben de Russen in elk geval niet
gelaten: zij blijven staan op hun voor het
westen onaanvaardbare eisen en dat is in
de eerste plaats een vredesverdrag, dat
huns inziens een oplossing van de kwestie-
Berlijn wel zal bespoedigen.
Schmid en Erler die vier dagen in Mos
kou zijn geweest zullen morgen te Bonn
de minister van Buitenlandse Zaken Von
Brentano inlichten over hun gesprekken in
de Russische hoofdstad.
De Westduitse bondskanselier Adenauer
heeft gisteren te Bonn een beroep op de
Sovjet-Unie gedaan om het hele Duitse
volk zelf te laten beslissen over de sociale
en de politieke orde, die het wenst. Ade
nauer liet er echter geen twijfel over be
staan, dat de Russen in de kwestie-Berlijn
nog altijd dezelfde taal spreken en nog
steeds van het Westen eenzijdige conces
sies eisen. Dat men zich te Moskou over
de vorm van het gesprek met het Westen
wat toeschietelijk toont, doet niets af aan
de Russische hardheid in de zaak zelf.
Overigens legde Adenauer er alle nadruk
op, dat er geen oorlogsgevaar is, wat de
Duitse kwestie aangaat. Aan de andere
kant waarschuwde de bondskanselier te
gen een verzwakking van de westerse de
fensieve kracht door allerlei plannen voor
een beperking van de bewapening in Mid
den-Europa.
maakte om te spreken over de staats
greep in Irak. „We hadden een lang ge
sprek met de president", zei Kroesjtsjev,
„en hadden samen plezier over het sla
gen van de Iraakse revolutie, die een ge
weldige klap betekende voor de plannen
van de imperialistische kolonialisten".
Maar sindsdien is de houding van Nas
ser tegenover de revolutie gewijzigd, al
dus Kroesjtsjev. We begrijpen niet hoe dat
komt. Want uit alle maatregelen van de
Iraakse regering blijkt toch dat de rege
ring gehoor geeft aan de stem van het
volk en alles doet voor de economische ont
wikkeling van het land. Waarschijnlijk is
de verandering in Nasser's houding een
gevolg van zijn misvattingen over een unie
met Irak.
Kroesjtsjev gaf Nasser de raad alle
plannen voor een unie met Irak op te ge
ven. Deze plannen zijn volgens hem ge
baseerd op een misvatting van Nasser
omtrent de politieke sfeer in Irak. Een
making van Irak en de Verenigde Arabi
sche Republiek zou prematuur zijn. De
Irakezen zijn een „pas bevrijd volk, dat
jaloers zijn onafhankelijkheid bewaart
CAIRO (UPI) President Nasser heeft
tegenover een verslaggever van het pers
agentschap voor het Nabije Oosten com
mentaar geleverd op Kroesjtsjev's opmer
kingen over de buitenlandse politiek van
de V.A.R. Kroesjtsjev's verdediging van
de communisten in ons land (de V.A.R.)
is voor het Arabische volk volkomen on
aanvaardbaar. Wij mengen ons niet in de
binnenlandse aangelegenheden van de
Sovjet-Unie, of zetten verschillende groe
pen tegen elkaar op".
„Steun aan de communisten in de Ver
enigde Arabische Republiek kan worden
beschouwd als een uitdaging van de publie
ke opinie", aldus president Nasser.
Kroesjtsjev's opmerkingen dat de V.A.R.
Irak wil annexeren noemde Nasser „een
verdraaiing van de feiten".
De Verenigde Arabische Republiek stelt
de vriendschap met het Russische volk
gebaseerd op niet-inmenging in eikaars
binnenlandse aangelegenheden op ho
ge prijs. „Wij hopen, dat deze vriendschap
zal blijven bloeien, maar wij kunnen niet
toestaan, dat een communistische minder
heid wordt gesteund ondanks de unanie
me volkswil om een onafhankelijke na
tionalistische politiek te volgen", zo be
sloot Nasser.
Advertentie
Even geduld
(Van onze correspondent i?i Rome)
Oppervlakkig beschouwd zou men de indruk krijgen, dat met de nieuwe
regering Segni alle moeilijkheden in de schoot der Italiaanse christen-democra
tische partij zijn opgelost. Dat is echter beslist niet zo. Segni is wel een man, die
aller sympathie geniet, maar datzelfde geldt niet voor het door hem gevormde
kabinet. Zeker, daarin zijn verscheiden (misschien wel alle) groeperingen, die in
de grote rooms-katholieke partij bestaan, vertegenwoordigd, maar het valt niet te
loochenen, dat de rechtervleugel sterk de overhand heeft. Alle ministers, die in
het kabinet-Fanfani zitting hadden, met uitzondering van Finfani zelf en één
andere, zijn ook nu weer minister, zij het belast met geheel andere departemen
ten. Daarnaast zijn er echter heel wat nieuwe benoemd, wat mogelijk was omdat
de sociaal-democraten de portefeuilles die zij in handen hadden, hebben vrij
gelaten. En die nieuwe zijn allen uitgesproken rechtse elementen. Bovendien
geniet de nieuwe regering uitsluitend de steun van partijen, die rechtser zijn
dan de christen-democraten. Er bestaat geen rechtse oppositie meer, daar zelfs
de fascisten, voor het eerst sedert 1944, de regering steunen
Dit is stellig een bedenkelijke toestand,
ook al herhaalt Segni nog zo vaak, dat het
programma van zijn regering niets an
ders is dan het programma der christen
democratische partij, hetzelfde program
ma waarmee de verkiezingen van 1958
werden gewonnen endie van 1946. In
derdaad zijn vrijwel alle punten die op dat
programma voorkomen, gelijk can die
welke Fanfani niet veel meer dan een half
jaar geleden had uitgestippeld. Het is dus
kennelijk een kwestie van personen. Hoe
zou men het anders moeten verklaren, dat
met eenzelfde programma, en voor een
groot deel dezelfde personen, het kabinet-
Fanfani voor de rechtervleugel van de
christen-democraten, voor de liberalen en
voor de royalisten, maar vooral voor de
rechtervleugel van de rooms katholieke
actie, een gevaarlijke, naar links overhel
lende regering was en het kabinet-Segni
als een ideaal wordt verheerlijkt door al
le conservatieven?
Rechts overwicht
De belangrijkste taak van Segni was
zeer zeker het herstel van de eenheid in de
gelederen van zijn eigen partij. Dit is hem
tot op zekere hoogte gelukt en het kon al
leen gelukken door aan de rechtsen, de
overwinnaars immers van Fanfani, een
zeer sterk overwicht te geven in het nieu
we kabinet. Optimisten menen zelfs, dat
we in de toekomst niet beducht behoeven
te zijn voor het optreden van nieuwe
„sluipschutters" (personen, die wanneer
er openlijk gestemd wordt, de regering
steunen en bij geheime stemming deze on
trouw worden). Hun redenering is deze:
de linkervleugel van de christen-democra
ten is wel verre van voldaan over de hui
dige gang van zaken, maar zij bestaat uit
politiek beter geschoolde en rijpere figu
ren, die zich niet aan zulk een wangedrag
zullen schuldig maken. Het is mogelijk..
Er zijn echter twee dingen, die ernstig
te denken geven. Ten eerste is bij de laat
ste verkiezingen (1958) gebleken, dat de
rechtse partijen, vooral de fascisten, zeer
veel stemmen hebben verloren. Men zou
daaruit de gevolgtrekking mogen maken,
dat het Italiaanse volk, zonder in uitersten
te vervallen (de communisten namen niet
toe en verloren zelfs stemmen aan de Nen-
ni socialisten) een wat minder conserva
tief beleid wenst. Dat was de gevolgtrek
king van de partijsecretaris Fanfani. Ten
tweede blijkt bij elk partijcongres dei-
christen-democraten dat de leden der par
tij (voor een niet gering deel arbeiders die
in de rooms-katholieke vakbonden zijn ver
enigd) op economisch en sociaal gebied
naar links neigen en aandringen op ingrij
pende hervormingen.
Maar komt 't tot verkiezingen dan geven
miljoenen ongeorganiseerde kiezers (vooral
vrouwen) hun stem aan de kandidaat die
de pastoor heeft aanbevolen. En dat is
vaak een conservatieve rooms katholiek.
Vandaar dat de kamerfractie allerminst
weerspiegelt wat er in het partijbestuur,
en nog minder wat er in de partij zelf leeft.
Dit is het wat het leven van die partij zo
moeilijk maakt. Aldo Moro is maandag tot
politiek secretaris van de christen-demo
cratische partij gekozen als opvolger van
Fanfani, die zijn ontslag had ingediend in
het belang van de eenheid der partij. Het
partijbestuur koos Moro met 64 tegen nul
stemmen. Er werden echter 26 blanco
stembiljetten ingeleverd. Moro is minister
van Justitie geweest in het eerste kabinet-
Segni en minister van Onderwijs in de
regering-Fanfani. Hij behoort tot de lin
kervleugel van de centrumgroep in de
partij. Fanfani had ook als partij
secretaris, machtige tegenstanders.
Men moeo die vooral zoeken in de kringen
der rooms katholieke actie, wel te ver
staan in de rechtervleugel van die bewe
ging, die het dagblad „Quotidiano" be
heerst. In dat blad is Fanfani opnieuw
heftig aangevallen, met het gevolg, dat
het officiële orgaan der christen-democra
tische partij, de „Popoio" schrijft dat de
eenheid der partij een zaak is van het al
lergrootste belang en „des te gemakkelij
ker zal kunnen worden verwezenlijkt naar
mate de „Quotidiano" en andere persor
ganen, die in sterke mate verantwoorde
lijk zijn voor de gerezen moeilijkheden,
zich van op- en aanmerkingen zullen ont
houden. Noch de leiders der partij noch
Fanfani hebben hun waarschuwingen van
node".
Met die „andere persorganen" worden
in de eerste plaats de kranten van de con
federatie van industriëlen bedoeld, dus
bladen als de „Corriere Delia Sera" te Mi
laan, de „Tempo" en de „Giornale d'Ita-
lia" te Rome, die een meedogenloze strijd
hebben gevoerd tegen de regering-Fanfa
ni. Dat overigens niet de gehele rooms ka
tholieke actie achter de conservatieve
leider, dr. Gedda, staat, blijkt wel als men
de „Popoio Lombardo", orgaan van de Mi
lanese afdeling der rooms katholieke actie
leest. Daar werd niet alleen gepleit voor
een terugkeer van Fanfani als partijsecre
taris maar ook zonder meer gezegd,
dat de huidige regeringsformatie die de
steun nodig heeft van de fascisten, niet
aanvaardbaar is en dat het zaak is trouw
te blijven aan het programma der verkie
zingen van 1958, een links programma.
Op de wip
Het vuur smeult dus onder dé as voort en
hier en daar, bijvoorbeeld in rooms katho
lieke bladen in Toscane en overig Cen-
traal-Italic, breekt, het zelfs in vlammen
uit. Dit zal de regeringsperiode van Segni
verre van rustig maken. Hij kan niet al te
conservatief zijn, ten eerste omdat hijzelf
een man is met sterk sociaal gevoel, de ont
werper tenslotte van de grote landbouw
hervorming, die door liberalen en royalis
ten met kracht bestreden wordt en ten
tweede, omdat een groot deel van de chris
ten-democratische kiezers en een nog
veel groter deel van de partijleden dit sa
mengaan met uiterst rechts afkeuren. Even
min kan hij al te vooruitstrevend zijn,
ook al is zijn programma op papier vrijwel
gelijk aan dat van de regering-Fanfani,
omdat hij dan de steun verliest --«n de li
beralen en van de royalisten. Niet van de
fascisten, die op sociaal gebied op hun ma
nier met van bovenaf opgelegde resul
taten— eigenlijk in het linkse kamp thuis
horen. Maar Segni is er zeker de man niet
naar uitsluitend te regeren met steun van
de fascisten.
De logische gevolgtrekking is, dat deze
regering niet veel anders kan doen dan be
heer voeren. Initiatief nemen, werkelijk
regeren, eindelijk eens iets veranderen
aan de op menig gebied nog middeleeuwse
toestanden in Italië, zal Segni niet gemak
kelijk vallen. Sommigen menen, dat zijn
bewind om deze reden van korte duur zal
zijn. Het zou ons echter niet verwonderen
als Segni heel lang eerste minister zou blij
ven. Onder zijn zwakke, ziekelijke voorko
men gaat een ongehoorde wilskracht
schuil. Tegen zijn koele, maar steeds be
leefde manieren breekt elke weerstand.
Voorlopig heeft hij een zeer grote meerder
heid achter zich. Er is geen rechtse oppo
sitie meer, daar alles wat meer rechts is
dan de christen-democraten zich heeft ge
schaard achter deze regering, wel een be
wijs, dat tenslotte niet Segni, maar de ze
gevierende rechtervleugel het heft in han
den denkt te hebben. Waarschijnlijk zal
het dus wel hierop neerkomen, dat achter
de beschutting van een regering, die zo
veel mogelijk „de pas markeert" en im
mobiel blijft, de christen-democratische
partij haar wonden zal trachten te helen.
Om deze reden is het partijcongres, dat in
april bijeen moest komen, uitgesteld tot
het najaar, wanneer de gemoederen naar
men hoopt, wat zullen zijn bekoeld.
PARIJS (Reuter/AFP) De commu
nisten hebben bij de jongste gemeente
raadsverkiezingen in Frankrijk 3.752 ze
tels verloren, ondanks de berichten dat
de partij meer stemmen heeft gekregen
dan bij voorgaande verkiezingen, aldus ee
verklaring van het Franse ministerie van
Binnenlandse Zaken. Tot nu toe zijn er
echter nog geen officiële cijfers bekendge
maakt over het aantal stemmen. Door de
ingewikkeldheid, die het uitkomen met
gemeenschappelijke lijsten met zich mee
brengt, is het echter mogelijk dat een
partij zetels heeft verloren en toch in
stemmental is vooruitgegaan.
In de verklaring van het ministerie
wordt gezegd dat de Unie voor de Nieu
we Republiek de neo-Gaullistische par
tij van Soustelle 5.295 zetels heeft ge
wonnen en dat de linkse partijen zware
verliezen hebben geleden. De radicaal-so
cialisten hebben 9.391 zetels verloren, de
socialisten 6.237, de communisten 3.752 en
de overige linkse groeperingen in totaal
7.022.
Laatst was er weer een zwarte meneer
uit Nyassaland gezet, een zekere doctor
Hastings Banda. Er zullen nog meer van
zijn nationalistische vriendjes uit het land
worden verwijderd.
Daar krijgen ze in Nyassaland dan weer
een hele tijd een hele hoop herrie over:
er komen rellen en schietpartijen, er vallen
doden en gewonden, en als u nu maar even
geduld hebt, dan krijgt u een mooi plaatje
in de krant van doctor Hastings Banda bij
zijn feestelijke intocht in Nyassaland. Het
kan een paar maanden duren, het kan op
z'n ongunstigst een paar jaar duren, maar
ik garandeer u dat u dat plaatje krijgt
mèt de Gouverneur van Nyassaland, die
op het vliegveld staat te wachten om de
eerste te zijn die de doctor de hand drukt.
Het wordt precies zo'n hartelijk en ziele-
verwarmend plaatje als dat van Gouver
neur Hugh Foot van Cyprus, die jolly good
old Makarios de hand drukt.
Er komen er nog wel meer. Nog wel
meer donkere Afrikaanse heren; eerste
plaatje: hij wordt gearresteerd, tweede
plaatje: hij wordt in de boeien geslagen,
derde plaatje: hij wordt door de politie het
land uitgezet, vierde plaatje: de gouver
neur komt hem hartelijk welkom-thuis
heten, vijfde plaatje: de gouverneur komt
hem persoonlijk een hoge onderscheiding
opprikken, zesde plaatje: de gouverneur
verlaat het land, uitgeleide gedaan door
Big Black Brother persoonlijk.
Het is een raar ding met de wereldge
schiedenis: iedereen kan zulke zaken op z'n
tien persoonlijke vingers natellen maar de
goede gouverneurs en hun brave lastgevers
tellen niet mee, doen of hun neus bloedt en
spelen hun marionetachtige rol naar de
eisen der opportuniteit.
Ik zou wel eens willen weten wat Sir
Hugh van zich zelf dacht toen hij die
meneer-met-de-zwarte-baard een handje
gaf. Ik zou ook wel eens willen weten wat
hij 's avonds in de slaapkamer tegen Lady
Foot gezegd heeft. Als u het mij vraagt,
zal er heel wat gefooterd zijn.
Enfin, de Lord gaat terug naar Londen
en wacht daar rustig op de aanwijzing van
een nieuwe post.
En doctor Hastings Banda zit ergens on
der de palmen in de zon te wachten tot hij
op vriendelijk doch dringend verzoek van
zij n Lord kan terugkeren naar Nyassa
land.
Als u even geduld hebt, krijgt u uw
plaatje.
Floris Flaneur
PARAMARIBO (ANP) Maandag
ochtend is te Paramaribo een conferentie
geopend van voorlichtingsdiensten in het
Caribisch gebied. Bij de opening was gou
verneur Van Tilburg aanwezig. Voorzitter
is de heer L. Lichtveld (Albert Helman),
die door de afgevaardigden voor deze
functie was verkozen.
De heer Lichtveld nodigde de waarne
mende minister-president van Suriname,
de minister van onderwijs en volksontwik
keling A. J. Morpurgo, uit, de conferentie
te openen. Minister Morpurgo kwalificeer
de de conferentie in zijn openingswoord als
„een vooetstap naar vriendschap".
Advertentie
Zomertje, zomertje
we missen je zo...
Ach ja... Nu huivert Holland. Kou,
nattigheid, rilwind - actieve hand
langers van verkoudheid - zijn in
de aanval. Bescherm Uzelf met
Agré-Gola van Philips-Roxane!
Voorkomt verkoudheid,
aandoeningen van de
luchtwegen, hoest,
heesheid enz. Doosje met 60 ta
bletten f 0.98,
WÊjÊKÊÊÊÊ„mmmrn
noem de naam - voor alle zekerheid
Uit de Oprechte Donderdagse Haerlemse
Courant van 15 Maart 1759
BURGEMEESTEREN en REGEERDERS
der STAD ALKMAAR zyn
van meening op Dingsdag,
den 3 April, 1759, by open-
baare Veylinge te ver-
koopen: alle de ASCH en
STRAATVUILNIS welke
binnen dezelve Stad zal
vallen na den Iaatsten Mey.
1759. Ymand gading daarin hebbende,
kome ten voorz. dage, des morgens te
klokke 10 uuren, voor de Kamer van de
Heeren Burgemeesteren voornt. N.B. De
Koopers kunnen de zuyvere Asch droog
leggen in 't Magazyn. staande aan het
Water, commood ter inscheping.
(Adverten'ie)
