E
Baeyuls-ser-Mer Is onbedorven
Wereldbevolking groeit
angstwekkend snel
Chefarine .4
op ieders Hp!
Onvriendelijk antwoord
van Moskou aan Bonn
raatótoel
BETER EN SNELLER
China verstoort het
economisch verkeer
3
Aanwas dreigt pas mondig geworden bevolkingen
economisch en sociaal omlaag te trekken
ZOA VO-jaarverslag
Centraal Afrika rouwt
om verlies van leider
Juwelen van Lady Churchill
bij inbraak gestolen
Vorige week 1.172 rebellen
in Algerije uitgeschakeld
Hoeveel studenten kun
nen in een kleine auto?
Verwijten maken in West-Duitsland weinig indruk
Belgisch-Nederlandse prijs
van de vrijheid
Op de
Oostduitse wanprestatie
aan sabotage geweten
Eerste KLM-vlucht
naar Saigon
'"Hoe is het ontstaan?^
Dit woord
REIKHALZEN
J
WOENSDAG 1 APRIL 1959
(Van onze correspondent in Washington)
Zesduizend jaar heeft het geduurd voor
de wereld een totaal-bevolking van twee
ëneenhalf miljard mensen had en het zal
van nu af aan niet meer dan dertig jaar
duren voor er twee miljard aan toegevoegd
zullen zijn. In het jaar 2000 (even ver in
de toekomst als 1918 in het verleden) zal
de wereldbevolking waarschijnlijk zes
miljard bedragen. Blijft de mens zich in
dit tempo vermenigvuldigen, dan zal men
over zeshonderdjaar niet meer dan een
vierkante meter per persoon ter beschik
king hebben op aarde een „onmogelijke
toestand". Momenteel maakt zich nog
niemand daar ernstig bezorgd over, maar
wat wel degelijk aanleiding tot bezorgd
heid geeft, is de te verwachten groei van
de wereldbevolking in de eerstkomende
vijfentwintig jaar. Die groei brengt grote
economische en sociale problemen met
zich en bedreigt zelfs een harmonisch
voortbestaan van de mensheid. De ge
gevens over deze opzienbarende bevol
kingsgroei zijn ontleend aan diverse
recente UNO-publikaties.
Gedurende de jaren 1957 en 1958 groeide
de wereldbevolking met negentig miljoen
(twee maal zoveel mensen als er in Frank
rijk wonen). Zulk een aanwas is zonder
precedent in de geschiedenis van 't mens
dom. Juist in vele onvoldoende ontwikkel
de gebieden is de bevolkingsgroei zeer
versneld: thans twee tot drie percent per
jaar, terwijl het groei-percentage voor de
Verenigde Staten slechts 1,7 per jaar be
draagt. Die onvoldoende ontwikkelde lan
den hebben altijd een hoog geboorteover
schot gehad, maar dank zij modernere
Advertentie
V/er werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en... doen wonderenI
De 4 geneesmiddelen in één tablet ver-
enigd, werken niet alleen beter bij de
bestrijding van pijnen en griep. Door
de juiste keuze der middelen - elk op
zichzelf al beroemd - is bovendien be
reikt, dat de geneeskrachtige werking
sneller tot stand komt. Chefarine „4"
helpt ook vaak dan, wanneer andere
middelen falen en doet werkelijk
wonderen
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag,
wanl die wordt beschermd door het bestanddeel Chelarox.
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
WELLINGTON (Reuter) Het commu
nistische economische offensief, en in
het bijzonder, dat van communistisch Chi
na, is in het afgelopen jaar een zaak van
groeiende bezorgdheid voor de landen van
de Zuidoost-Aziatische Verdragsorganisa
tie (ZOAVO) geweest.
Volgens het jaarverslag van de ZOAVO,
dat maandag in Wellington is gepubliceerd
en dat deze week door de raad van de
organisatie zal worden besproken, is de
toegenomen uitvoer van grondstoffen en
fabrikaten door communistisch China
slechts ten dele het gevolg van de behoef
te van China aan buitenlandse betalings
middelen. Men ziet er tevens een opzet
telijke poging in om de handel te versto
ren. Door zorgvuldig berekende aanbiedin
gen van grote hoeveelheden goedkope
goederen heeft China de markten in het
ZOAVO-gebied verstoord en het normale
handelsverkeer met de landen van de
vrije wereld ontwricht. Een deel van het
geld dat die handel opbrengt, gebruiken de
communisten voor propaganda en onder
mijning, aldus het jaarverslag.
De Zuidoost-Aziatische verdragsorganisa
tie is in 1954 opgericht door Engeland,
Amerika, Frankrijk, Australië, Nieuw-
Zeeland, Pakistan, Thailand en de Phi-
lippijnen.
Het rapport komt tot de conclusie, dat
de communistische leiders ondanks hun
propaganda voor „vreedzame coëxisten
tie", de wereld in een toestand van span
ning willen houden. Zij verwekten in het
afgelopen jaar crises om Formosa, het
Midden-Oosten en Berlijn. Zij gebruiken
bij hun politiek zowel dreigementen als
mooie beloften hun waarschuwingen te
gen het gevaar van vernietiging door
kernwapens wisselen zij af met beloften
van meer handel, leningen en culturele
uitwisseling.
Volgens het ZOAVO-verslag bestaat er
dan ook geen enkele reden om te geloven
dat de communistische bedreiging van
Zuid-Oost-Azië is afgenomen of dat het
internationale communisme dit gebied
niet meer beschouwt als een terrein, dat
bij uitstek geschikt is voor uitbreiding van
de communistische heerschappij.
BANGUI (Reuter) Reddingsploegen
hebben dinsdag het wrak van het Franse
vliegtuig bereikt, dat zondag is neerge
stort in moerassig gebied op 160 km. van
Bagui, de hoofdstad van de Centraal Afri
kaanse Republiek. Zij hebben in het
wrak de lijken van de negen inzittenden,
onder wie de premier van de republiek,
Barthelemy Boganda, aangetroffen.
Boganda, een der vooraanstaande Afri
kaanse politieke leiders in equatoriaal
Afrika, keerde zaterdagavond per vlieg
tuig uit Berberati, waar hij een verkie
zingsbijeenkomst had bijgewoond, naar
Bangui terug.
Het lichaam van de premier is officieel
geïdentificeerd. In heel Centraal Afrika
een voormalige Franse kolonie, die
sinds kort onafhankelijk is heerst diepe
verslagenheid over de dood van Barthele
my Boganda, een zeer geliefd man.
medische zorg is het aantal sterfgevallen
zeer aanzienlijk gedaald. De bevolking van
China vertoont een groei-percentage van
twee percent per jaar. Er zijn ongeveer
65ü miljoen Chinezen en men kan dus uit
rekenen dat er ieder jaar dertien miljoen
Chinezen meer op de wereld komen.
Japan is een grote uitzondering in Azië,
omdat daar de laatste tijd het aantal ge
boorten laag wordt gehouden. In 1947
werden er tweemaal zoveel Japanse baby's
geboren als in 1957.
Voor het overige echter breidt de bevol
king van Azië zich aanzienlijk sneller uit
dan bijvoorbeeld die van Europa of Noord-
Amerika op het ogenblik woont 55 per
cent van de wereldbevolking in Azië (de
Scvjet-Unie niet meegerekend). In het
jaar 2000 zal dit percentage opgelopen zijn
tot bijna 62 percent ruim drie van elke
vijf mensen zullen dan dus Aziaten zijn.
Ook de bevolking van Zuid-Amerika
neemt zeer snel toe. Percentagewijs zijn er
betrekkelijk weinig Zuid-Amerikanen op
de wereld (zeseneenhalf percent van alle
mensen) maar dat percentage zal in het
jaar 2000 9,4 bedrag,en.
Men kan het een succes noemen, dat de
medische zorg erin geslaagd is met name
de infectieziekten zo grondig te bestrijden.
Dm snelle groei van het mensental brengt
echter, vooral in ai me, onontwikkelde ge
bieden grote problemen met zich. Juist in
die gebieden is na de oorlog de drang tot
meer ontwikkeling en tot modernisering
heel sterk geworden. Adlai Stevenson
heeft die drang gekenschetst als „de revo
lutie van de rijzende verwachtingen". In
die drang naar boven worden de pas mon
dig geworden bevolkingen echter geremd
door hun eigen aanwas, die als het ware
een gewicht is, dat hen omlaag dreigt te
trekken. Meer en meer scholen, meer en
meer ziekenhuizen, meer en meer wonin
gen zijn er nodig voor hun mensen.
Moderne, geïndustrialiseerde landen kun
nen hun bescheidener aanwas soms nau
welijks aan. Voor de primitievere staten
die hun technische achterstand thans snel
willen inhalen, lijken de lasten soms on
dragelijk zwaar.
Het geboortecijfer van Europa dat het
dichtst bevolkt is, is het laagste. De kin
dersterfte is vergeleken met 1956 in ver
scheidene landen minder geworden, met
name in Chili, Roemenië, Guatemala,
Polen en op het eiland Mauritius, in andere
landen is de kindersterfte echter gestegen
en wel in Tsjechoslowakije, Italië, Luxem
burg, Spanje en Joegoslavië. Nederland
heeft in 1957 wat kindersterfte betreft het
gunstigste cijfer. Daarna volgen Zweden
en Australië.
Advertentie
Chief Whip
(Van onze correspondent in Londen
In de nacht van maandag op dinsdag
zijn inbrekers binnen gedrongen in de
woning van Sir Winston Churchill aan
Hyde Park Gate in Kensington. Zij roof-
den drie met diamanten en robijnen bezet
te broches, toebehorende aan Lady
Churchill en enkele bontmantels. Volgens
een voorlopige schatting bedraagt de
waarde van het gestolene zeventigduizend
gulden.
Sir Winston's waardevolste bezittingen
bevinden zich echter in Chartwell, zijn
landhuis in het dorpje Westerham. Na
ontvangst van het nieuws over de inbraak
begaf Lady Churchill, die vandaag 74 jaar
wordt, zich meteen naar Londen. Sir Win
ston is in Zuid-Frankrijk. De inbraak was
ontdekt door Churchill's 32-jarige, uit
Duitsland afkomstige, butler Fritz Schmid
die op het tijdstip van het gebeurde met
andere leden van het personeel uit was.
Churchill's huis ligt achter de hoofdweg
aan het uiteinde van een als een rotonde
gebouwd doodlopend straatje, waarvan de
huizen een exclusief karakter dragen. De
ze exclusiviteit oefent een grote aantrek
kingskracht op inbrekers uit, want in de
afgelopen twee jaar is er in twee wonin
gen vlakbij Churchill's huis veertien maal
ingebroken. Het is de eerste keer dat
Sir Winstons huis het doelwit van de in
brekers is geweest
ALGIERS (AFP) De opperbevel
hebber der Franse troepen in Algerië
heeft medegedeeld dat 1.172 opstandelin
gen in de afgelopen week zijn gedood of
gevangen genomen. Er zijn 2185 rebellen
naar de Fransen overgelopen. 58 Franse
militairen zijn in de stiijd gesneuveld.
NEW YORK (UPI) Nu het spelletje
„met hoeveel kunnen we in een tele
fooncel" niet meer zo spreekt tot de
geest hebben de Amerikaanse stu
denten iets anders leuks ontdekt: „met
hoeveel kunnen we in een kleine auto".
Achttien man van een dispuut aan de
universiteit van New York zijn op paas
maandag in een Renault Dauphine ge
kropen en hebben andere disputen uit
gedaagd dat ook te presteren.
In een brouvrerij te Amersfoort, wordt
op het ogenblik op ceremoniële wijze
het Sint Jorisbier gebrouwen, dat als
feestbier zal worden geschonken
tijdens de viering van het 700-jarig
bestaan van Amersfoort. Directie en
personeel van de brouwerij gingen bij
de aanvang van dit ceremonieel
brouwen dinsdag gekleed in de kleder
dracht van het Amersfoortse brouwers
gilde van omstreeks 1600. Men ziet hen
bij het verrollen van de vaten.
(Van onze correspondent in Bonn)
De Sovjet-Unie heeft een onvriendelijk
antwoord gegeven op de Westduitse nota
van 26 maart. De Russen beschuldigen de
regering-Adenauer ervan dat deze de aan
staande onderhandelingen tussen Oost en
West reeds thans met een onnodige pole
miek en onbeheerste verwijten heeft be
laden. In de Russische nota wordt ont
kend, dat het de Sovjet-Unie is, die, zoals
van Westduitse zijde is verklaard, de
Berlijnse kwestie in het leven heeft ge
roepen. „Het is bekend, dat de regering
van de bondsrepubliek met de feiten te
vrij omspringt", zo wordt in de Sovjet
nota gezegd. Tenslotte wordt meegedeeld,
dat Moskou bereid is op de ministerscon
ferentie te Genève te spreken over „de
Duitsland betreffende vraagstukken en de
kwestie-Berlijn".
Te Bonn meent men dat met deze Rus
sische nota het laatste voorpostengevecht
om de conferentie te Genève met de Rus
sen is geëindigd. Men is niet ontevreden
over de over het algemeen rustige toon
van de Russische nota's van de afgelopen
week. De Russen zijn wat de kwesties
zelf aangaat evenwel niet tot enige con
cessies,. bexeid gebleken, of,-het mpfist, ?.jjn,
dat zij zich nu bereid hebben verklaard
over alle Duitse vraagstukken, dus waar
schijnlijk bok over de Duitse hereniging,
te praten, hetgeen tot dusver niet het ge
val was. Dat de Sovjet-Unie een veel
harder toon in haar nota aan Bonn aan
slaat dan in haar nota's aan de westelijke
Grote Drie, legt men hier uit als een po
ging om West-Duitsland aan de wereld
voor te stellen als de vredesverstoorder
bij uitstek. Het zou er de Russen om te
doen zijn, zo meent men. West-Duitsland
als lijdend voorwerp te behandelen en te
pogen daarbij gemene zaak met de voor
malige bondgenoten in het Westen te ma
ken, althans te pogen gebruik te maken
van het in het westen nog bestaande po
litieke ressentiment tegen de Duitsers.
Het wordt opmerkelijk geacht, dat de
politieke ontspanning, die thans merk
baar is, geleid heeft tot een nieuwe hausse
op de Westduitse effectenbeurzen. Er kwa
men gisteren vele en flinke koersstij
gingen voor, die men in verband brengt
met de Russische bereidheid deel te ne
men aan de ministersconferentie op 11
mei te Genève.
MOSKOU (UPI) Het Russische par
tijblad „Pravda" pleit vandaag opnieuw
voor een niet-aanvalsverdrag. De confe
rentie van de ministers in Genève zou vol
gens het blad de eerste stap kunnen zijn
in de richting van een oplossing der inter
nationale vraagstukken, hoewel het on
waarschijnlijk is dat deze in één keer op
gelost kunnen worden. Een niet-aanvals
verdrag en een overeenkomst over be
ëindiging van de proeven met kernwapens
zouden een eerste stap kunnen zijn naar
vreedzame coëxistentie en brede samen
werking tussen de landen, aldus de Prav
da.
De Sovjet Unie heeft Oost-Duitsland in
een nota laten weten dat zij de westelijke
voorstellen betreffende een ministerscon
ferentie op 11 mei in Genève heeft aan
vaard. De Russische regering „heeft ken
nis genomen van de bereidheid van de
Duitse Democratische Republiek deel te
nemen aan een topconferentie en een con
ferentie der ministers over een Duits vre
desverdrag en de kwestie-Berlijn", zo
wordt voorts gezegd.
Het bestuur van de Belgische Grote
Letterkundige Prijs van de Weerstand, dat
onder bescherming staat van prins Albert
var België, zal in 1959 zijn Belgisch-
Nederlandse prijs van de Vrijheid toeken
nen aan een Belgische of een Nederlandse
schrijver. Deze prijs, 25.000 Belgische
franken, zal worden toegekend aan de
schrijver van een werk, dat gebaseerd is
op hel ideaal van rechtvaardigheid en van
verdediging der democratische vrijheden.
In aanmerking komen schrijvers van Bel
gische of Nederlandse nationaliteit. De
schrijver moet onberispelijk zijn op het
gebied van burgerzin. Een Belgisch-
Nederlandse jury zal die werken onder
zoeken die verschenen zijn van 1 januari
1950 tot en met 31 januari 1959, van welke
letterkundige aard zij ook zijn. Mocht de
jury de mening zijn toegedaan dat deze
werken niet in aanmerking komen voor
bekroning met die van de Grote Letter
kundige Prijs van de Weerstand, dan be
houdt zich de beheerraad het recht voor.
de prijs niet toe te kennen.
In Banyuls-sur-Mer staat de
tijd stil. Ik weet wel, dat het
een versleten uitdrukking is,
maar ik kan geen betere be
denken. Als zelfs de klok van
het raadhuis constant dezelfde
tijdsaanwijzing geeft een
paar minuten over één moet
ik toch wel aannemen, dat
men hier met andere begrip
pen rekent om de eeuwigheid
te meten.
Ten gerieve van enkele hon
derden sardinevissers heeft de
Middellandse zee vlakbij de
Spaanse grens een kleine, half
cirkelvormige baai doen ont
staan. Van het land uit hebben
de Pyreneeën hun uitlopers als
rotsachtige voelhorens naar de
kust uitgestrekt. Hierop bouw
den de eerste bewoners (in de
Phoenicische tijdhun hutten,
waarna zij in zoverre met. de
beschaving meegingen, dat er
na verloop van eeuwen een
echt dorp met echte stenen
huizen groeide.
Tot voor kort heeft de bui
tenwereld de bevolking links
laten liggen, maar het is te
vrezen, dat die rust de langste
tijd heeft geduurd. Banyuls-
sur-Mer is namelijk ontdekt
voorlopig nog slechts door een
voorhoede van vakantiegan
gers, doch zij zullen de faam
van haar liefelijke ongereptheid
snel verspreiden, tot het ste
nige strand te klein zal zijn
om elke bezoeker zijn vier
kante meter te verschaffen.
„Verleden jaar zijn er al we
ken geweest, dat er driemaal
zoveel vreemdelingen als
dorpsbewoners waren," zegt
Alphonse Duprat mistroostig
In het uiterste zuiden van Frankrijk aan de Middellandse Zee,
op een afstand van een wandeling van Spanje, ligt de geboorte
plaats van een der grootste Franse beeldhouwers, Aristide
Maillol. Het vissersdorp is nog niet als vakantieoord ontdekt,
tenminste nog niet door de massa.
over zijn schouder, terwijl zijn
bruine blote voeten zonder
aarzelen hun weg vinden over
de puntige keien, bestrooid
met zeewier en dode krabbe
tjes. Alphonse heeft zichzelf
aangesteld als mijn gids. Hij is
een oude visser, die weemoe
dig kan praten over vroeger,
toen er behalve de enorme
sardinenetten en de kleine
bootjes niets op het strand
was te zien.
Gelukkig is het plaatsje tot
nu toe onbedorven door luxe.
Niemand is nog op het onzalige
denkbeeld gekomen er een ca
sino te bouwen. Eerste klasse
hotels zijn er niet, zodat de
Amerikanen nog wel een jaar
of wat zullen wegblijven. Voor
de toerist met niet al te extra
vagante eisen kunnen het
Grand Hotel en de iets betere
Miramar uitstekende pleister
plaatsen zijn.
Bij dit alles hebt u natuur
lijk al lang begrepen, dat er in
Banuyls niet veel „kunst
matigs" te beleven valt. De be
zoeker is geheel aangewezen
op zijn eigen improvisatiever
mogen: luieren in de bijna
altijd uitbundig schijnende zon
(een gepantserde huid is nood
zakelijk wil men zich uitstrek
ken op het strand) en genieten
van de heerlijke natuur. Niet
genoeg?, Dan moet u vooral
=en ander vakantieverblijf zien
te vinden, maar dan mist u
een stukje onvergelijkelijke
sfeer. U mist een zitje op een
van de talrijke terrasjes langs
de haven, waar men de zoete
en koppige wijn van de streek
schenkt. U mist het vergezicht,
wanneer u voorbij de laatste
huizen van het dorp de Pic de
Taillefer beklimt: geen pano
rama van adembenemende
schoonheid, eerder een vrien
delijk beeld in wit (van de
huismuren), groen (van de
zonneluiken) en rood (van de
dakpannen). En u zult thuis
nooit kunnen vertellen de
meer dan vijfhonderd jaar
oude Tour de Madeloch, een
middeleeuwse wachttoren op
de Pic, te hebben gezien.
U gaat dus niet goed,
maar gun mij dan het duivels
genoegen u in te peperen wat
u nog meer zult moeten ont
beren. Dat is een bezoek aan
het geboortehuis van Banyuls'
grootste zoon, de beroemde
beeldhouwer Aristide Maillol.
Hij wordt dikwijls in één adem
genoemd met Auguste Renoir;
een voorkeur voor het werk
van een van beiden mag u als
een zuiver persoonlijke kwes
tie beschouwen.
Wanneer u net als ik zijn
zoon, Lucien, in de gebruike
lijke goede stemming aantreft,
leidt hij u gaarne rond in het
huis, waarin de kunstenaar in
1861 het levenslicht zag. Lu
cien heeft met voorbeeldige
eerbied de woning in precies
dezelfde toestand gelaten als
in de tijd van zijn vader, die
in 1944 op drieëntachtigjarige
leeftijd aan de gevolgen van
een auto-ongeluk is gestorven.
In de ouderwets-comfortabele
huiskamer bewonder ik, naast
beeldhouwwerk van tijdgeno
ten, twee fraaie sculptures van
Maillol. Daarna voert de ook
niet meer zo jonge Lucien mij
en de onafscheidelijke Al
phonse Duprat, die kijkt alsof
dit allemaal van zijn hand is
naar het Monument voor de
Doden uit de eerste wereld
oorlog, dat op een rots in de
nabijheid van het aquarium
(ook een bezienswaardigheid)
is geplaatst. Het is een gedenk
teken. dat juist door zijn so
berheid aanspreekt.
Aristide Maillol is begraven
op het simpele kerkhof van
Banyuls, „maar," zegt zijn
zoon, „het zal niet zo lang
meer duren of zijn gebeente
wordt overgebracht naar het
terrein van de boerderij waar
hij gedurende zijn leven met
voorliefde werkte." Een van de
laatste wensen van de kunste
naar is geweest daar zijn de
finitieve rustplaats te vinden.
Lucien schetst uitvoerig hoe
het er dan zal komen uit te
zien. De graftombe zal wor
den bekroond door een bron
zen copie van Maillol's mees
terwerk, La Méditerranée. Nu
onlangs van het kerkhof naar
deze eerst bijna ontoeganke
lijke boerderij een weg dooi
de rotsen is gehouwen, is het
de bewonderaars van de grote
meester mogelijk geworden
hun eer te betuigen aan zijn
graf.
Ik heb al terloops het bestaan
vermeld van een aquarium.
Dit is niet zo maar een plaat
selijke attractie, doch een of
ficiële instelling van de Parijse
Sorbonne. Het heet Labora-
toire Arago en men kan er een
bijna complete verzameling
vissen uit de Middellandse zee
vinden.
Aan een tafeltje met para
sol bij het strand, met het ge
zicht op een groepje oude
vissers, bezig met hun zoveel
ste jeu de boules, keuren Al
phonse en ik een glas land-
wijn. Onder de platanen, links
van mij, zal vanavond de sar-
:iane worden gedanst. Een paar
vissersbootjes dobberen in
aangename ledigheid op de
golven van de crique, de klei
ne baai. Een paar toeristen in
shorts zijn op weg naar de
miniatuur golfbaan foei, het
is er eigenlijk veel te warm
voor.
Alphonse vertelt van toen
hij nog jong was het duurt
lang, heel lang. En plotseling
ontdek ik geamuseerd, dat er
vandaag weer heel wat is ge
beurd, maar dat het me geen
moment aan tijd heeft gekost.
De klok van het raadhuis staat
onverstoorbaar op een paar
minuten over één.
J. J. F. Remming
De mensen zijn nu veel aardiger
De kinderen overhoren is een bezigheid,
die weemoedig stemt.
Opeens zie je ze weer terug, de leeg
lopende kranen A en B, de kapitalen met
zoveel percent interest, zestienhonderd
Slag bij Nieuwpoort, bijvoeglijke bijzinnen
en Philips de Schone, die, verhit, koud
water dronk.
Eens heb ik er mijn hoofd met de twee
sprieterige varkensstaartjes over gebogen,
af en toe een blik vol heimwee naar de
spelende kinderen buiten werpend, en ge
tergd uitroepend: „waaróm moet ik nou
al die dingen leren!"
„Voor je bestwil!", klonk de wijte stem
uit de huiskamer dan, en: „later zal het
je allemaal te pas komen. Wie niet leren
wil, komt niet vooruit in de wereld!"
Wat word je dan?", wilde ik weten,
heimelijk op een aantrekkelijke mogelijk
heid hopend.
Van de beroepen, die opgenoemd wer
den, leek mij Juffrouw van de Retirade
nog het best. Het klonk zo deftig, en ik
dacht, dat het zoiets was als minister.
Nu bedenk ik vaak, dat ik in die tijd
toch maar beter touwtje had kunnen
springen, want ik haal het heus niet in
mijn hoofd de kranen nutteloos te laten
leeglopen, en kapitaal bezit ik niet, dus
ik hoef me over de interest ook geen
zorgen te maken. Verder ben ik vergeten
wat een bijvoeglijke bijzin is, en de eens
met moeite opgedane kennis komt me al
leen nog maar te pas bij het oplossen van
kruiswoordpuzzels. Maar voor één ding
heb ik altijd opgepast: géén koud water te
drinken als ik verhit ben.
Want dan komt, als Jan Klaassen uit de
poppekast, Philips de Schone waarschu
wend uit mijn onderbewustzijn tevoor
schijn.
Over al deze materie zit nu een ander
hoofd gebogen.
De sprieterige vlechtjes zijn nu ver
vangen door een lange paardestaart, die
af en toe driftig op en neer golft als het
hoofd opstandig naar buiten kijkt en
klaagt: „waaróm moeten we dat nou alle
maal leren die ouwe koek!"
Met dat laatste bedoelt ze onze Vader
landse Geschiedenis.
Ik herinner me, dat ergens op zolder
een oud, door twee generaties stukgelezen
geschiedenisboek moet zwerven.
„Zal ik eens even?", opper ik vol ijver.
„Mmmmm", bromt het studiehoofd zonder
belangstelling.
Maar als ik terug kom met het boek en
er geestdriftig in begin te bladeren, kijkt
ze dadelijk naar de plaatjes.
Germanen trekken phmderend door een
Romeinse nederzetting, Karei Martel ver
slaat de Friezen bij Middelzee, en dan
komen er hartverscheurende tonelen met
rovende Noormannen. Op de volgende
bladzijde wordt Godfried de Noorman ge
dood, graaf Arnoud sneuvelt, graaf Dirk VI
tuimelt achterover met een speer in z'n
dij, graaf Floris I krijgt een mep met een
bijl, en Floris IV wordt bij een steekspel
letje gedood, graaf Floris V vindt het lijk
zijns Vaders terug en wordt een bladzijde
verder door de edelen vermoord, en in de
Soorenslag liggen ridders en paarden slor
dig door en over elkaar als couponnen stof
in de uitverkoop. Bijna op elke bladzijde
vallen er een paar dood.
Bloeddorstige m.enigten verdringen zich
om het schavot als het hedendaags nozem-
dom om de petat-friteskraam.
„Ik ben blij, dat ik in deze tijd geboren
ben", zegt mijn dochter geschrokken. „De
mensen zijn nu tenminste veel aardiger
voor elkaar, hè?"
„Ja hoor", geef ik toe.
Dat kan ik nu nog wel zeggen.
Want. van de krant leest ze toch alleen
nog maar de kinderrubriek.
Paula Spatter
BERLIJN (Reuter) Volgens een Oost
duits communistisch blad, dat in Halle ver
schijnt, is een directeur van een Oostduitse
machinefabriek (staatseigendom) verant
woordelijk gesteld voor slechte leveranties
aan een suikerfabriek in Indonesië. De be
drijfsleider. Kampe, en een directeur van
de Mafa fabriek werden beiden ontslagen
als „onverantwoordelijke vijandige ele
menten". Het blad schreef dat Indonesië
grote eisen voor schadevergoeding had in
gediend omdat de suikerfabriek niet aan
de verwachtingen voldeed. Een man, die
door Kampe was aangewezen om toezicht
uit te oefenen op de bouw van de fabriek,
had contact opgenomen met Westelijke in
lichtingendiensten en had op hun verzoek
het project gesaboteerd. Deze man, wiens
naam niet genoemd werd, was naar het
Westen gevlucht, aldus het blad.
Van Schiphol is een superconstellation
van de K. L. M. vertrokken voor de eer
ste vlucht naar Saigon als eindpunt op
eer. der routes van het Verre Oosten. Aan
boord bevond zich een aantal gasten van
de maatschappij uit Nederland. Duitsland,
Italië en de Libanon. De directie van de
K.L.ïvl. wordt op deze reis vertegenwoor
digd door de heer A. M. van der Paauw,
directeur vestiging Nederland. Op 8 april
keert de Nederlandse groep naar Schiphol
terug. Op 3 april arriveert een supercon
stellation van de maatschappij, aan boord
waarvan zich enkele hoge autoriteiten uit
Vietnam bevinden.
Reikhalzen is een werkwoord dat even
als knipogen, klapwieken en stampvoe
ten is gevormd uit de stam van een
werkwoord en een lichaamsdeel. Maar
reikhalzen onderscheidt zich van de an
dere doordat het vooral figuurlijk wordt
gebruikt. Dat was vroeger niet het ge
val. Toen luidde het woord: rekhalzen
en het betekende: de hals uitrekken om
iets goed te zien. Later is de bijge
dachte opgekomen van: verlangen
om iets te zien en nu gebruiken wij
eigenlijk alleen het tegenwoordig deel
woord reikhalzend voor: vurig bege
rend, hunkerend. De vorm met ei heeft
die met e geheel verdrongen.
