NAVO-jubileum plechtig gevierd in Washington i Middenstanders op de bres voor hun bestaan en hun branche Mendès-France lanceert nieuw plan voor neutrale zone Kassem: de raadselachtige sleutelfiguur in Irak Radio-Moskou ontdekt lichtpunten in Eisenhower's herdenkingsrede VRIJDAG 3 APRIL 1959 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT 9 I I Het zout in de pap of het vet van de ketel Consumenten doen hun duit in het zakje Democratische critiek op president Eisenhower Diplomatenproces in Bonn wordt geprolongeerd Egyptenaar Galal zal als getuige worden gehoord Adenauer zou ontmoeting met Eisenhower wensen Nog voor de ministers naar Genève gaan Scherpe controverse tussen Adenauer en partijgenoten Communisten krijgen nog niet alles van hem gedaan Niet gemakkelijk Die beste consument Brits hof wijst critiek op bezoek aan de Paus af Drogisten en cosmetici Sudeten-Duitsers houden in Wenen een bijeenkomst Arabische Liga zonder Irak, Jordanië en Tunesië bi jeen ocks of standing Hij waarschuwt tegen verwijdering van Engeland Advertentie DAKE n Damrak 28-30 Amsterdam Gebr. BLOKKER n». A'dam-Oen S (Van ome Haagse redacteur) Er is donderdag nogal eens hartelijk gelachen in de vergaderzaal van de Sociaal- Economische Raad. waar een hearing werd gehouden over de ontwerp-vestigings- besluiten voor de levensmiddelenbedrijven, de kleinhandel in tabaksartikelen en de drogisterijen, welke de staatssecretaris van Economische Zaken in het begin van het vorig jaar aanhangig had gemaakt. De goede stemming was voor een niet gering deel te danken aan de geestige manier waarop de voorzitter van de S.E.R.-commissie voor de vestigingsregclingen, prof. dr. Th. L. M. Thurlings, de langdurige debatten leidde tussen de tachtig vertegenwoordigers van zestig groepen met dikwyis tegen gestelde belangen. (Van onze correspondent in Washington) Op dezelfde plaats, waar de NAVO is geboren, is gisteren de tiende verjaardag van het Noordatlantisch verbond her dacht. Verscheidene staatslieden, die in 1949 het Noordatlantisch verdrag hebben ondertekend, waren donderdagochtend op nieuw bijeen in de zaal, waar zij tien jaar geleden in Washington hun handtekening hadden gezet. Tot hen behoorden ook de Nederlandse permanente vertegenwoordi ger bij de NAVO, ambassadeur mr. dr. Stikker, alsmede diens vriend Dean Ache- son. de oud-minister van Buitenlandse Za ken der Verenigde Staten. Om half elf gis terochtend was de zaal geheel gevuld met diplomaten, militairen en journalisten. Het podium was omgeven met voorjaars bloemen en op de achtergrond waren de vlaggen der vijftien NAVO-landen opge steld. Zowel buiten het departementsge bouw als binnen het auditorium zorgden muziekkorpsen voor een opgewekte stem ming. De ceremonie begon met de binnen komst van de ministers van Buitenlandse Zaken, die samen met president Eisenho wer plaats namen op de zetels, die in een halve cirkel op het podium waren opge steld. De Amerikaanse president werd ge flankeerd door de heren Luns en Spaak, de Belgische secretaris-generaal van de NAVO. Zowel mr. Luns, die thans voorzitter is van de NAVO-raad, als de secretaris-ge neraal wees op de versteviging en uit breiding van het Atlantische bondgenoot schap in de afgelopen tien jaren. Door de NAVO, aldus mr. Luns, beschermen wij onze individuele vrijheid. menselijke waardigheid en levensbeschouwing. Mr. Luns voorziet in de toekomst zeker geen vermindering van de militaire inspanning, daar onze planeet verdeeld is in twee we relden. Hij pleitte voor solidariteit tussen de NAVO-landen, ook ten aanzien van de problemen, die zich voordoen buiten het strikte NAVO-territorium. Paul Henri Spaak noemde het een revo lutionair feit, dat de Verenigde Staten zich tien jaar geleden bereid hadden getoond in vredestijd een militair bondgenootschap aan te gaan. De secretaris-generaal acht de alliantie met Amerika nog steeds van het hoogste belang, daar de bedreiging van de Sovjet-Unie, zij het in andere vor men, blijft aanhouden. Spaak betoogde voorts, dat de NAVO niettemin de deur open moet houden voor een eervol com promis. Ook Eisenhower bleek deze me ning toegedaan. De Amerikaanse presi dent verwacht pas werkelijk een betere toekomst, wanneer de communisten hun doel zouden opgeven de wereld te beheer sen. Over het geheel had de plechtigheid een vrij vormelijk en stijf karakter. Eisen hower had echter een goede ingeving voor het oplezen van zijn officiële rede al im proviserend wat meer warmte in de her denking te brengen. Hij herdacht met ge noegen de reizen, die hij naar alle NAVQ- WASHINGTON (Reuter) De Democra tische partij -in de Verenigde Staten, die in beide huizen van het Congres een meer derheid heeft, heeft een boekje uitgegeven, waarin felle critiek wordt geleverd op de buitenlandse politiek van de (Republi keinse) regering. Het boekje draagt de titel „Zo verliest men vrienden en invloed". Punt voor punt valt het de buitenlandse politiek van de laatste zes jaar aan. „Wij wetèn dat volgens xle grondwet het regelen van de betrekkingen met andere landen tot de bevoegdheid van de president behoort, maar het bezitten van bevoegd heid sluit in dat men er ook gebruik van maakt. Door de passieve houding van de president vallen onze bondgenootschappen uiteen en neemt onze invloed af", aldus het geschrift, dat daaraan toevoegt: „Al kan het Congres het contact met het bui tenland niet onderhouden, het kan eisen dat er krachtig en verstandig wordt opge treden, het kan de achterblijvers zo op jagen, dat anderen moed vinden voort te gaan." Als het Congres volgende week van paasreces terugkeert, wordt er een levendig debat over de buitenlandse politiek ver wacht. (Van onze correspondent in Bonn) Het proces-Strack tegen de president van de Europese Economische Gemeen schap, professor Hallstein en de Westduit- se ambassadeur te Parijs, Blankenhorn, wordt volgende week vrijdag te Bonn voortgezet. Men had de uitspraak oor spronkelijk op woensdag gesteld, maar er wordt thans een nieuw getuigenver hoor voorbereid. Daarbij zullen acten uit het ministerie van Economische Zaken ter tafel komen, en zal de Egyptenaar Galal, die dr. Strack van corruptie heeft beschul digd, gehoord worden. Men verwacht voorts, dat minister van Economische Za ken Erhard, en bondskanselier Adenauer als getuige zullen optreden. Galal geldt als de sleutelfiguur in dit proces. Als perschef van het Egyptische consulaat-generaal te Frankfort aan de Main, heeft hij Strack in 1952 beschuldigd van het aannemen van geld van Egyptische zakenloiden, in ruil voor Westduitse concessies bij de Duits- Egyptische onderhandelingen. Die be schuldiging is ongegrond gebleken, maar omdat Hallstein, die toen staatssecretaris van Buitenlandse Zaken was. en Blanken horn. de beschuldiging van Galal ernstig hadden genomen en de kwestie naar vo ren geschoven, had Strack tenslotte een aanklacht ingediend. Men meent, dat de onverwachte voortzetting van het getui genverhoor erop duidt, dat de rechtbank de tot dusver gevolgde behandeling nog onvoldoende acht. Kennelijk wil men geen enkele acte en geen enkele getuige buiten beschouwing laten. Op 24 maart luidde de eis tegen Hallstein en Blankenhorn vier maanden voorwaardelijke gevangenis straf, alsmede een hoge boete. landen heeft gemaakt, toen hij het NAVO- opperbevel te Parijs bekleedde. Hij her haalde de boodschap uit die periode: de vingers van één hand zijn stuk voor stuk niet sterk, doch tezamen kunnen zij een vuist maken, die een machtig verdedi gingswapen kan zijn. Radio-Moskou LONDEN (UPI) In een op de Ver enigde Staten gerichte uitzending heeft een commentator van radio Moskou ver klaard dat Eisenhower enkele bevredigen de verklaringen heeft opgenomen in zijn toespraak, onder meer dat de deur voor besprekingen tussen Oost en West open blijft, en dat de tijd is aangebroken om een oplossing te zoeken voor de problemen van ontwapening, Europese veiligheid en Duitsland. „De geschiedenis van tien ja ren NAVO bewijst echter beter dan welke woorden ook hoe alle NAVO-activiteiten gericht zijn op machtspolitiek, bewape ningswedloop en permanente oorlogs koorts". In tien jaar tijd hebben de leden van de NAVO 500 miljard dollar aan hun bewapeningswedloop besteed, ten koste van de belastingbetalers, aldus de com mentator. (Van onze correspondent in Parijs) De Franse links-liberale oud-premier Mendès-France heeft in Parijs op een persconferentie, die door honderden Fran se en buitenlandse journalisten werd bij gewoond, een eigen plan ontvouwd ter op lossing van de crisis rond Berlijn. Het project van Mendès-France is eigenlijk een herziene versie van het bekende plan van de Poolse minister van Buitenlandse Zaken, Rapacki, dat voorziet in een ge deeltelijk demilitarisatie van Centraal- Europa. De westelijke bezwaren tegen het Poolse denkbeeld meent Mendès-France grotendeels te hebben ondervangen. De voornaamste reden waarom het plan- Rapacki vooral in NAVO-kringen. onaan vaardbaar wordt geacht, is dat volgens de Poolse richtlijnen de Amerikaanse troe pen Europa op kortere of langere termijn zouden moeten verlaten, waardoor ons werelddeel dus aan de goede of kwade gun sten van het Russische opperbevel zou zijn overgeleverd. Mendès-France die een mi litaire evacuatie door de Amerikanen eveneens met kracht van de hand wijst, stelt voor langs het huidige ijzeren gor dijn, aan beide zijden, geneutraliseerde zones te ontwerpen, die in het begin vijf tig tot honderd kilometer breed zouden moeten zijn. Die zones zullen dwars door de geografische grenzen kunnen lopen en geleidelijk aan aan beide zijden verder worden uitgebreid. Op die manier zouden, zo meent de ex-premier, de risico's van een overrompeling kunnen worden onder vangen, terwijl Berlijn in die bevroren zo ne zou liggen en dus door alle vreemde troepen zou moeten worden ontruimd. In de eerste gordel van 25 kilometer aan weerszijden van de grens tussen Oost- en West-Duitsland zouden geen wapens meer mogen zijn. Beide gebieden zouden zo mo gelijk onder UNO-toezicht moeten worden gesteld. In de tweede gordel zou slechts een beperkt aantal nationale troepen met klassieke wapens gelegerd mogen worden en in de derde gordel zouden tenminste in de beginperiode alle soorten wapens mogen voorkomen. Het feit dat Rusland, met een achter land, dat tien maal dieper is dan aan de westelijke zijde, toch altijd een militaire voorsprong zal behouden, weegt in de ogen van Mendès-France minder zwaar, gezien de ontwikkeling van kerngeschut op lan gere en middelbare afstand. In zekere zin wil Mendès-France de span ningen, die in Europa door het Russische ultimatum inzake Berlijn zijn ontstaan, dus de-Berliniseren. Hij merkte op, dat men het er in het westelijke kamp over eens is dat het statuut van Berlijn onmo gelijk als definitief kon en mocht worden beschouwd. Berlijn is niet van het vraag stuk der scheiding der twee Duitse helf ten los te denken, zo zei hij. En het pro bleem van Duitsland hangt weer samen met de controverse Oost-West. Mendès-France is ervan overtuigd dat men van westelijke zijde de gelegenheid van een ontmoeting met de Russen moet aangrijpen om het gehele Europese pro bleem opnieuw aan te snijden, in plaats van zich blind te staren op de onhoudbare pogingen doen om ook eens een positief voorstel op tafel te leggen, dan is het ge vaar groot dat de Russen steeds meer pro pagandistisch profijt uit onze negatieve houding zullen trekken. Deze denkbeelden heeft Mendès-France voor het eerst uitgesproken ter gelegen heid van een uitvoerige gedachtenwlsse- ling, die hij onlangs met de Britse ex-mi nister Bevan en de Italiaanse socialisten leider Nenni voerde, en waarvan een ver slag door het Parijse weekblad „L'Ex- press" werd gepubliceerd. Ofschoon Mendès-France, die bij de laat ste algemene verkiezingen in Frankrijk in zijn oude kiesdistrict verslagen werd, geen kamer- of andere politieke zetel meer tot zijn beschikking heeft, sprak hij giste ren kennelijk als leider der linkse opposi- (Van onze correspondent in Bonn) In de Westduitse hoofdstad doen hard nekkige geruchten de ronde, volgens wel ke bondskanselier Adenauer nog voor het begin van de conferentie van ministers van Buitenlandse Zaken der Grote Vier op 11 mei te Genève, te Washington een ge sprek wil hebben met president Eisenho wer. De Westduitse minister van Buiten landse Zaken Von Brentano zou te Wash ington een afspraak over een dergelijke ontmoeting hebben gemaakt. Adenauer zou de reis naar Amerika wil len ondernemen, om een zo goed mogelijk gesloten front van het gehele westen te genover de Sovjet-Unie inzake alle Duitse en Europese veiligheidsproblemen te ver zekeren. In Washington zou men grote belangstelling hebben voor een bezoek van Adenauer vooral omdat men daar graag wil vaststellen, in welke mate Ade nauer en de Britse eerste minister Mac- millan het eens of niet eens zijn over de Britse ontwapeningsplannen voor Euro pa, die ook in Amerika zijn gecritiseerd. Te Bonn is men overigens officieel niet be reid de berichten over Adenauer's reis naar Amerika te bevestigen. Deze reis zou dadelijk moeten aansluiten op Ade nauer's vakantie van drie weken, die op 6 april in Noord-Italië begint. tie. Hij vermeed echter alle kwesties van binnenlandse politieke aard en hij wilde geen enkele vraag over die onderwerpen beantwoorden. Mendès-France viel niet temin generaal De Gaulle, zijdelings, doch niet onduidelijk, aan door scherp te pro testeren tegen de omfloerste, en ook wel openlijke, agitatie, die van officiële zij de in Frankrijk de laatste weken tegen Groot-Brittannië wordt gevoerd. Volgens Mendès-France mogen alle Europeanen de Britse premier Macmillan integendeel dankbaar zijn dat hij ernstig heeft'ge tracht een uitweg uit de impasse rond Ber lijn te vinden. Het is helemaal niet nodig, zo merkte hij ook nog op, dat een toena dering tot West-Duitsland, waarvan hij een voorstander is, gepaard gaat met een verwijdering van Groot-Brittannië. Men mag hopen dat de bijdrage, die Mendès-France met zijn suggesties gele verd heeft ernstig zal worden onderzocht, want de grief, die hij tot de westelijke staatslieden richtte vanwege hun gebrek aan verbeeldingskracht, zal men moeilijk geheel onverdiend kunnen noemen. In een tweede artikel, geschreven te Beiroet, na zijn uitwijzing uit Irak, be handelt de correspondent van UPI, Larry Collins, de figuur van Abdoel Ka- rim Kassem. (Het eerste artikel van Collins is in ons blad van woensdag verschenen). BEIROET (UPI) Het grootste raad sel in de Iraakse situatie van het ogenblik is de rol, die premier Abdoel Karim Kas sem speelt. Zijn bedoelingen zijn nog even mysterieus als toen hij vorig jaar juli de wereld verraste door zijn plotselinge re volutie tegen de regering van Noeri es Said. Is hij een communist? Is hij een naïef man, die slechts een werktuig is van zijn omgeving? Is hij een oprecht nationalist, die eerlijk gelooft dat hij in het belang van zijn land werkt? Niemand in Bagdad kan op deze vragen een afdoend antwoord geven. Er zijn bijna net zoveel meningen over hem als er diplomaten in Irak zijn. Nasser-gezinde Arabieren zijn ervan overtuigd, dat hij een communist is. Ten bewijze van hun stelling noemen zij de nummers van zijn lidmaatschapskaart en zijn „cel" in de communistische partij in 1938. De meeste Westerse diplomaten zijn niet overtuigd. Zij zien Kassem meer als de naïeve, doch eerlijke man, die bezeten is door angst voor zijn leven en gedreven wordt door deze wanhopige wens zijn positie te handhaven, hoewel hij het ge zag niet meer geheel in de hand heeft. Een ding staat vast: Als iemand kan beletten, dat Irak communistisch wordt, is het Kas sem. Maar zelfs van hem is allerminst ze ker of hij daar nog toe in staat zou zijn. De vorige week heb ik twee en een half uur lang op een afstand van nog geen twee meter naast Kassem gestaan, tijdens een van zijn zeldzame persconferenties. Ik heb hem toen zo nauwkeurig als ik maar kon gadegeslagen. Hij is een bijzonder ner veus man. Twee en half uur lang draaide en frommelde hij met zijn zakdoek in zijn linkerhand. Hij heeft niets van de militair en geeft zijn orders eerder vragenderwijs, dan bevelenderwijs. Zijn stem is zacht Hij zoekt vaak naar zijn woorden en her haalt voortdurend wat hij zegt. Kassem mist de magnetische glans van een Nasser. Maar hij bezit wel een per soonlijke charme, de charme van een vriendelijk, bijna verlegen man, met een warme glimlach en een onaanstellerig op treden. Hij wekt geenszins de indruk van een geboren leider. Veel meer van een (Van onze correspondent in Bonn) Tussen de Westduitse bondskanselier Adenauer en de voorzitter van de Bonds dag, Gerstenmaier, alsmede tussen Ade nauer en de staatssecretaris van het pers en informatiebureau van de regering, Von Eckardt, zou het tot scherpe uiteenzettin gen zijn gekomen. Volgens het Hamburg- se blad „Die Welt" zijn er tussen Adenauer en Gerstenmaier onlangs brieven gewis seld, waarin de bondskanselier Gersten maier ervan beschuldigde te behoren tot de potentiële kiezers van de S.P.D.-kandi- daat voor het bondspresidentschap pro fessor Carlo Schmid, vice-voorzitter van de Bondsdag. Tussen de bondskanselier en perschef Von Eckardt, die thans met ziek teverlof is en zes weken zal wegblijven, zou het tot scherpe meningsverschil len zijn gekomen naar aanleiding van Von Eckardts mededelingen over het gesprek Adenauer-Macmillan op een persconferen tie te Bonn. Men maakt uit deze thans bijna algemee bekende controverses in de boezem van regering en regeringspartij op, dat er tussen bondskanselier Adenauer en zijn naaste medewerkers in regering en partij een kloof is ontstaan. Het beeld, dat Ade nauer zich van de politieke situatie in de wereld maakt, zou zeer verschillen van hetgeen Gerstenmaier, Von Eckardt, en anderen zich daarvan voorstellen. Daar bij komt de tegenstelling over de kandi datuur van professor Erhard, de minister van Economische Zaken, voor de opvolging van professor Heuss als bondspresident Bij deze kandidatuur sprak men van een openlijke, en geslaagde, rebellie van de meerderheid van de C.D.U.-Bondsdag- fractie tegen Adenauer, die geporteerd was voor Erhard als opvolger van Heuss. De poging van Adenauer en de zijnen om Erhard kandidaat te maken, slaagde niet. vooral niet toen van de zijde van het pu bliek als het ware geëist werd Erhard als minister van Economische Zaken te hand haven. Aan dit alles zou zowel de autoritaire handelwijze van de 83-jarige Adenauer, als de spanning die reeds vele maanden te Bonn heerst wegens de verhouding tot de Sovjet-Unie en tot de oppositie over de buitenlandse politiek debet zijn. Ander zijds zijn ongetwijfeld ook lieden die mis bruik maken van deze moeilijke, huidige situatie in de mening dat Adenauers tijd voorbij is, en dat zijn politieke houding ten opzichte van de herenigingskwestie en zijn zogenaamde starheid inzake conces sies aan de Sovjet-Unie, uit de tijd zijn. I WEEKABONNEMENTEN dienen uiterlijk op woensdag te worden J betaald, daar de bezorgers op donder- dag moeten afrekenen. DE ADMINISTRATIE j cooooooooooooooöooocooooocoooooooooocooocooooooocooooooo man die zijn uiterste best doet zijn ideeën ingang te doen vinden, van een verkoper die onzeker is van zichzelf, maar over tuigd van de waarde van zijn artikel. In Irak is hij niet alleen door het volk geaccepteerd maar hij wordt geadoreerd. Het is aan geen twijfel onderhevig dat de Irakezen aan hem verknocht zijn. Daar van heb ik vele voorbeelden gezien. Nog kort geleden zag ik hoe een opgewonden menigte de cordons verbrak, onder aan voering van soldaten, die hun taak gaar ne vergaten, om in de buurt van Kassem te komen. Met geweld moesten officieren een weg voor hem banen door de als gek geworden menigte. Kassem's fantastische populariteit is ten dele een gevolg van de overweldigende communistische propagandacampagne. De communisten hebben reeds geruime tijd geleden ingezien dat de grootste be lemmering voor hun plannen met Irak ge legen was in de aantrekkingskracht, die Nasser op de massa's oefende. Zij beslo ten dus een eigen Iraaks volksidool op te richten als tegenhanger van de Egyptische president. Zij kozen daartoe Kassem. Zij slaagden in hun opzet, dank zij hun systematische, niets ontziende propagan- datechniek. Maar zij slaagden ook dank zij de persoonlijkheid van Kassem en dank zij het feit dat Kassem een behoefte ver vulde: de behoefte aan eigen Iraakse held. Intussen bezetten de communisten de belangrijkste posten in de ministeries, richtten zij waakzaamheidscomités op en bereidden zij zich voor op de definitieve overneming van de macht. Terwijl het communistische getij rondom hen op kwam, predikte Kassem een leer van neu- De nieuwe vestigingsbesluiten willen meer ruimte laten aan het algemeen com mercieel inzicht van de betrokken zaken lieden in tegenstelling tot de oude rege lingen, waarbij de nadruk werd gelegd op de specifieke warenkennis in een bepaalde branche. De opkomst van de zelfbedie ningswinkels en de supermarkets heeft de behoefte aan een regeling voor het nieuwe type algemeen levensmiddelenbedrijf ge schapen, hetgeen overigens het probleem heeft meegebracht van de assortimentsuit breiding en de parallellisatie, waardoor het gespecialiseerde kleinbedrijf zich meestal bedreigd acht. Prof. Thurlings liet er geen twijfel aan bestaan, dat hij zelf die branche-onder- scheidingen een noodzakelijk kwaad vond. vaak een „afschuwelijke wanhoop". „Je kunt het zo gek niet verzinnen of er be staat al een speciaalzaak van". Het was duidelijk, dat de voorzitter daarbij meer instemming vond bij de kruideniers, die naar assortimentsuitbreiding streven, dan bij de drogisten, de melkhandelaren of de groentemannen. Een der woordvoerders voor de kruideniersorganisaties, mr. J. Verkerk, herinnerde aan de gevolgen van die branche-onderscheidingen: „Telkens als je wakker werd mocht je weer een ar tikel minder verkopen. Maar wegens de knappe juridische omschrijvingen merkte je dat pas wanneer de politie-agent voor de deur stond". Intussen bleek ook nu wel de voor naamste grief van de kruideniers dat de staatssecretaris hun de stap naar het al gemene levensmiddelenbedrijf niet ge makkelijk maakt. In tegenstelling tot het S.E.R.-advies laat het ontwerp-vestigings- besluit de geleidelijke uitbreiding van het kruideniersassortiment niet toe. Men is óf kruidenier óf men exploiteert een algemeen levensmiddelenbedrijf, maar dan moet men ook behalve kruidenierswaren nog ten minste vier andere warengroepen voeren, hetgeen alleen voor kapitaalkrachtige ondernemingen is weggelegd. De staats secretaris heeft daarmee bedoeld een schoksgewijze uitbreiding der 24.000 krui- deniersbedrijven tot evenveel verkoop punten voor brood en melk enzovoort te voorkomen. „Zo'n vaart loopt dat niet, we hebben er niet eens de ruimte voor!", zeiden de kruideniers geruststellend. Had prof. Thurlings erop gewezen, dat boven een tot in h~t absurde doorgevoerde spe cialisatie een beveiligde vakopleiding de voorkeur verdiende, de kruideniers vonden een opleidin" van twee jaar voor het al gemeen levensmiddelenbedrijf een maxi mum. de melkhandelaren daarentegen een minimum. De gespecialiseerde branches bleken het vooral met de consument goed te menen. Zo zei een vertegenwoordiger van de melkhandel: „Elke afroming naar andere branches werkt kostenverhogend en is dus niet in het algemeen belang". Gelukkig waren de consumenten zelf ook van de partij om hun belangen te behartigen. Dra. E. Limperg van de Huishoudraad reageer de dan ook prompt: „Wat u afroming noemt, noemen wij het stichten van addi tionele verkooppunten, hetgeen niet over bodig is nu de melkbezorging aan huis traliteit en gematigdheid. Nog de vorige week drong hij aan op beëindiging van de campagne tegen Nasser. Totdusverre heeft hij zich verzet tegen twee belangrij ke communistische eisen: de executie van de ter dood veroordeelde Abdoel Salem Aref, die naast hem de leiding had in de juli-revolutie. en de uitreiking van wapens aan het „volksverzet". Door deze twee dingen steevast te weigeren heeft Kassem de westerse diplomaten nog een beetje hoop doen behouden dat Irak nog een niet- communistische toekomst zou kunnen heb ben. Er zijn tal van aanwijzingen, dat Kassem de macht niet geheel in handen heeft. Zijn oproep tot matiging van de anti-Nasser- campagne is genegeerd. Binnen enkele uren na die oproep deed de president van het hooggerechtshof, Mahdawi een nieu we aanval op Nasser, scherper dan ooit te voren. Aan de andere kant blijkt juist door het niet vervullen van de twee bovengenoem de wensen, dat de communisten moeten weten dat Kassem niet geheel de hunne is. Het bevel tot executie van Aref kan alleen Kassem geven, en als hij dat doet zou de kloof tussen Cairo en Bagdad on overbrugbaar worden. De eis tot bewape ning van het „Volksverzet" toont aan, dat de communisten het wenselijk achten een troefkaart in handen te hebben, voor het geval Kassem en het leger zich ooit tegen hen zouden keren. LONDEN (AFP) De Britse koningin moeder Elizabeth heeft afwijzend gerea geerd op de critiek die van de zijde der „Vrije Schotse Kerk" is geoefend op haar plannen om in Rome een bezoek aan de Paus te brengen. In een brief van Clarence House, het paleis van de koningin-moeder, aan de leiders van deze kerk, wordt gezegd dat koningin-moeder Elizabeth en prinses Margaret een beleefdheidsbezoek zowel aan de Paus als aan de president van de Italiaanse republiek willen brengen. „Gij zult zeker begrijpen", aldus de brief, „dat een dergelijk blijk van beleefdheid geen enkele positiebepaling betekent ten aanzien van de politieke of godsdienstige opvat tingen van de bezochte staatshoofden". steeds meer afbrokkelt". Dezelfde spreek ster had al eerder een steek onder water gegeven met haar opmerking, dat de huis vrouw zich evenzeer aan de nieuwe winkeltypen had aangepast als aan de steeds minder wordende ambachtelijke dienstverlening. Met instemming van mr. P. H. van Rij van het Consumenten Con tactorgaan vroeg zij voorts in de zelfbe dieningszaken om informatieve etiket tering en bescherming der aanduidingen, naar het goede voorbeeld van de vishandel. Dr. E. J. Tobi nam namens de slagers de huisvrouwen in bescherming tegen de ver koop (niet in slagerswinkels) van „voor verpakt vlees dat wegens de schijn van houdbaarl.eid in handen van hele en halve ondeskundigen nog gevaarlijker is dan het onverpakte". „U wilt dus elke snijhande- ling tot het domein van de slager rekenen", repliceerde prof. Thurlings fijntjes. De drogisten weerden zich onder lei ding van prof. R. van Dijk geducht tegen de verkoop van asperientjes en dergelijke huisgeneesmiddelen door de kruideniers, in het belang van de volksgezondheid uiteraard. Prof. Thurlings onthulde, dat hij wel eens enig „fieldwork" had verricht door zo'n asperinetransactie van nabij gade te slaan, maar hij had daarbij de be hoefte aan vakkundige voorlichting niet kunnen onderkennen: de klant wist het zelf wel. Op dit punt kreeg prof. Van Dijk wel steun van de Huishoudraad en dat herhaalde zich toen de voorzitter in twijfel trok of de exameneis aan de jonge drogist, dat hij cosmetische middelen moet kunnen bereiden steun vindt in de drogistenprak tijk. Want de vertegenwoordigster van de Huishoudraad toonde zich dankbaar, dat de drogist een alternatief biedt voor de „kleine flesjes met geringe inhoud doch hoog in prijs". Dat liet de vertegenwoor digster van de posmetici die door haar ver schijning iedereen van het nut van haar branche overtuigde, niet op zich zitten. ..Willen de drogisten maar eens vertellen wat zij onder cosmetische middelen ver staan", zo vroeg zij scherp. En laat die drogisten daarop het antwoord schuldig blijven! Ze zeiden slechts: „Dat is een mooie taak voor de Bond van detaillisten in de parfumeriehandel". Want de speciali satie werd op deze hearing de wereld nog niet uit geholpen. (Van ome correspondent in Wenen) Terwijl de landen achter het ijzeren gor dijn het blijkbaar heel normaal vinden, dat de Oostenrijkse regering toestemming heeft gegeven voor het internationale jeugdfestival en het gemeentebestuur van Wenen daarvoor sporthallen en zalen ter beschikking zal stellen, hebben zij een fel protest laten horen tegen het congres van de Sudeten-Duitsers die elkaar tijdens de pinksterdagen in Wenen zullen ontmoeten. Vooral Tsjechoslowakije beschuldigt Oos tenrijk ervan dat het zijn neutraliteit schendt, omdat deze Sudeten-Duitsers al leen uit haat en wraak bij elkaar zouden komen. Hiertegenover heeft de Oostenrijk se regering officieel verklaard dat deze ontmoeting volgens de uitdrukkelijke ver zekering van de organisatoren geen poli tiek of haatdragend karakter zal dragen en alleen tot doel heeft de Sudeten-Duit sers in de gelegenheid te stellen elkaar te ontmoeten. Er zullen alleen lezingen wor den gehouden over de prestaties van de Su deten-Duitsers op cultureel gebied. De com missie van voorbereiding heeft het minis terie van Binnenlandse Zaken gegaran deerd dat deze ontmoeting alleen gewijd 7.al zijn aan broederlijkheid, verzoening en humaniteit en dat andere tendenties niet worden geduld. BEIROET (UPI) In Beiroet in Liba non is donderdag de bijeenkomst van de politieke commissie van de Arabische Li ga geopend. De zitting heeft in eerste in stantie ten doel de geschillen tussen de Verenigde Arabische Republiek en Irak te regelen, doch Irak heeft geen vertegen woordiger naar Beiroet gezonden. Ook Jordanië en Tunesië zijn niet aanwezig. De secretaris-generaal van de liga. Mo hammed Hassoena, zeide niet te weten, waarom Irak geen vertegenwoordigers heeft gezonden. Aanvankelijk werd ge meld, dat Irak weigerde deel te nemen, wanneer het geen toestemming kreeg do cumenten ter tafel te brengen waaruit blijkt, dat de V.A.R. de opstand in Mo- soel heeft geïnstigeerd. Advertentie MMoclcl Textleltobrteken ImlU LocktfMr N.V. - Hwlit (Z)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 7