WHIP r Bonn niet ontevreden over beraad in Washington Mensen in Amerika CDU beraadt zich over nieuwe kandidaat voor president en een lagere prijs! .«al Van dag tot dag] TOCHTJE Schrijnende controverse met Britten NAAIMACHINES POLITICI raatótoel DINSDAG 7 APRIL 1959 3 J Nieuwe toeleg Interventiekosten VerruEtkelijke koffie Communisten tegen de Europese Gemeenschappen Ook al aan de sigaret? Sukarno via het Vaticaan naar Zuid-Amerika Dr Gerstenmaier is de meestgenoemde kanshebber ENGEL, Gr. Houtstr. 181,. Tel. 14444 INDRUKKEN VAN EEN RONDREIS DOOR OE V.S. Qp de een sensatie H. ENGLEBERT N.V. Twee belangrijke communistische acties hebben sinds het begin van dit jaar onrust veroorzaakt in het Nabije en in het Verre Oosten. Zij verschillen onderling zeer sterk, maar het lijkt erop alsof hun consequenties voor deze beide werelddelen overeenkomst zullen gaan vertonen. De eerste actie geldt het communistisch drijven in Irak, waarachter de Verenigde Arabische Repu bliek een directe inmenging van Rusland ziet. De tweede is de heel wat duidelijker en plomper agressie van communistisch China in Tibet. Beide ontwikkelingen doen de vraag rijzen of de twee communistische wereldmachten er genoeg van hebben ge kregen alleen via het nationalisme te wer ken. Het is immers juist dit nationalisme, dat zich verontrust voelt door dergelijke ingrepen? Is dit nationalisme in diverse landen voor de Russen en de Chinezen een te on dankbare partner gebleken, die wèl de stootkracht van het communisme in de zelfstandigheidsstrijd aanvaardt, maar be slist geen ongevraagd advies wil betref fende de inrichting van de maatschappij? Is het neutralisme, dat veelal met dit na tionalisme gepaard gaat en steeds door de communisten is aangewakkerd, hen ten slotte zelf gaan irriteren om zijn politieke onontvankelijkheid? Dat neutralisme bete kende in ieder geval nog een weigering van militaire bases, die tegen de Sovjet-Unie of communistisch China gericht zouden kunnen worden een verdienste, die Nasser nog onlangs Kroesjtsjev fijntjes voor ogen heeft gehouden. Hoe dan ook: Kroesjtsjev heeft gekozen voor de Iraakse communisten en daaraan de voorkeur gegeven boven het pan-ara- bisme van Nasser. Mao Tse Toeng heeft gekozen voor de „communisering" van Tibet en daaraan de voorkeur gegeven boven de vriendschap met een leidend Aziatisch land als India. Nehroe moge dan op deze vriendschap blijven hameren, de nadruk waarmee hij dat doet bewijst al leen al, dat deze ernstig is geschokt dooi de gebeurtenissen in Tibet. Zowel in het Nabije als in het Verre Oos ten hebben zich belangrijke principiële veranderingen voorgedaan, waarvan de draagwijdte nog moeilijk is te voorspellen. Een symptoom daarvan is onder meer te vinden in een uitlating van een Indonesisch minister. Het was bekend, dat Indonesië zich in de afgelopen maanden wat meer op Amerika is gaan oriënteren, maar dat paste allemaal nog in het raam van het neutralisme. De verhouding met Rusland was goed, die met communistisch China naar het scheen zo mogelijk nog beter. Tot genoegen van Peking woedt er al maan denlang een enorme vernielzucht tegen de belangen der natinonalistisch Chinese inge zetenen van Indonesië, die slechts door de campagne tegen de Nederlanders wordt overtroffen. De niet ongerechtvaardigde verdenking van het bewind op Formosa van steunverlening aan de opstandelingen op Sumatra en Celebes is duizenden Chi nezen in Indonesië duur komen te staan. Maar nu onthult ineens de Indonesische minister van Onderwijs, Prijono, dat de sluiting van Chinese scholen veel meer communistisch-Chinese dan nationalis- tisch-Chinese scholen getroffen heeft Dat is niet bepaald een bewijs van een innige Indonesische vriendschap voor Pe king! De toon in Cairo jegens Rusland is al genoegzaam bekend. Zij klinkt nu ook door in de Arabische Liga, waar de overige leden nog wat met hun ogen knipperen bij het vernemen daarvan. De houding van de VAR was immers voor kort nog zodanig, dat Tunesië eruit liep met het verwijt, dat de VAR van de Liga een werktuig van het internationaal communisme probeerde te maken.... Wanneer Nasser echter ge lijk krijgt en de communisten in Irak nog verder aan invloed winnen, dan zal hij on getwijfeld in de Arabische Liga meer bij val vinden. TOULON (AFP) De monteur Léon Curlier, uit Toulon, besloot dezer dagen, aangelokt door het mooie weer, met een motorboot een tochtje op de Middel landse Zee te gaan maken. Hij voer welgemoed uiten kreeg aanvanke lijk geen flauw vermoeden van, hoe groot zijn tegenslag wel zou worden. Want Curlier was verzeild geraakt in een zeegebied, waar een eskader van de Franse Middellandse Zeevloot oefe ningen hield, waarbij met scherp werd gevuurd. En Curlier dreef drie dagen en evenveel nachten hulpeloos in zijn vaartuigje rond, overdag geplaagd dooi de hiLe van de zon, zonder eten of drinken, en verdoofd door het geluid van de rondom hemin het water ont ploffende granaten. Waarbij hij de wetenschap had, elk ogenblik het „ge nadeschot" te kunnen krijgen. Hij was tenslotte zover, dat hij min of meer verlangend naar een treffer uitzag, die hem. uit zijn lijden zou ver lossen. Maar zover kwam het niet. Een kanonnier van de kruiser „De Grasse" zag de hulpeloos ronddrijvende motor boot en waarschuwde zijn officieren. De kruiser draaide bij en Curlier werd, met zijn vaartuig, aan boord gehesen. Hij is thans, in een „staat van buiten gewone opwinding", in een ziekenhuis van Toulon opgenomen. WASHINGTON (AFP) De kosten van het ingrijpen, in 1958 door de Verenigde Staten in de gang van zaken in Libanon en het gebied van Formosa, hebben de Amerikaanse belastingbetaler een bedrag van 192.826.000 dollar gekost. De verdeling hiervan was als volgt: ma rine 82.951.000, luchtmacht 62.384.000 en het leger 47.491.000 dollar. Het totaal bedrag moest door de regering afzonderlijk aan het congres worden ge vraagd, daar het buiten de normale uitga ven van de defensiebegroting viel. Advertentie (Van onze correspondent in Bonn) In de Westduitsc hoofdstad is men niet ontevreden over hetgeen thans bekend is over het Washingtonse overleg. De mi nister van Buitenlandse Zaken Von Bren- tano is gisteren reeds uit de Verenigde Staten teruggekeerd en heeft bondskanse lier Adenauer verslag uitgebracht. Men zegt te Bonn dat Von Brentano te Washington in zoverre een succes heeft kunnen boeken, dat hij verscheidene van zijn collega's er van heeft weten te over tuigen, dat inzake de kwestie Berlijn en het Duitse herenigingsprobleem voor al les standvastigheid geboden is. Men wijst in Bonn met waardering op de steun, die de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, mr. Luns, in een redevoering en blijkens andere uitlatingen gegeven heeft aan het Westduitse standpunt. Na hetgeen te Washington besproken is, weet men te Bonn thans het volgende: Van een rechtlijnige koers in de westelijke politiek met het oog op het overleg op 11 mei te Genève met de Russen, is echter helaas nog geen sprake. Wel staat vast dat gepoogd zal worden de kwestie Ber lijn, de Duitse herenigingskwestie en het probleem van de Europese - eiligheid on losmakelijk aan elkaar te binden. Oplos singen voor slechts één dezer problemen, bij voorbeeld voor Berlijn, waarvoor de Britten wel zouden voelen, word' onvol doende geacht. Een zeer gematigd Brits plan voor Berlijn le:dde tot een zeer slech te stemming van Adenauer, die hierop met duidelijke onrust heeft, gereageerd. Hier zit de kern van de Brits-Westduitse con troverse van de laatste dagen. Voor Bonn is hereniging op de grondslag van een federatie met Oost-Duitsland een onmogelijkheid. Een confederatie is pas mogelijk, als in Oost-Duitsland een demo cratisch bewind bestaat. Een vredesver drag volgens het Russische procédé is on aanvaardbaar omdat dit, de facto en de jure, erkenning van Oost-Duitsland zou betekenen. Voor Bonn is een halverwege tegemoet komen aan de Russen met regionale ont wapeningsplannen een onmogelijkheid, omdat dat zou leiden tot eenzijdige con cessies. Remmende werking Samenvattend mag-men zeggen dat Von Brentano te Washington heeft blijk gege ven van een zekere scepcis over het re sultaat van het aanstaande overleg te Genève. Aan deze houding van Von Bren tano zou niet vreemd zijn de persoonlijke boodschap van Adenauer, die staatssecre taris Van Scherpenberg vorige week ijlings van Bonn naar Washington heeft ge bracht. In die boodschap liet Adenauer nog eens blijken hoe argwanend hij staat tegenover aan Macmillan toegeschreven plannen terzake van een begrenzing van de bewapening in Midden-Europa, waar onder het verbod van kernbewanening voor het Westduitse leger. Het gewicht van Adenauers boodschap noopte Von Brentano om een sterke remmende wer king uit te oefenen op de Britse-Ameri kaanse plannen voor het aanstaande over leg met de Russen. Die remmende wer king bezorgde Adenauer een „sneer" van de Londense „Times", die hem een Euro pees veto-recht toedichtte, hoewel men te Bonn zegt dat de bondskanselier bij uit stek overtuigd is van de politieke zwakte van de kleine staat West-Duitsland. Voorts zou Adenauers rem, vooral op Britse plan nen, blijken uit hetgeen besloten is over de ontwapening. Er wordt thans algemeen meer gesproken over algemene dan over regionale Middcneuropese ontwapening, daar Bonn vreest dat een ontspanning in Europa slechts zal leiden tot een ver zwakking van de westelijke defensie. Dat men zich thans te Washington ook meer gedistancieerd heeft van de federatieplan nen, zou het gevolg zijn van Von Brenta no's waarschuwing dat een federatie met de communisten er toe kan leiden dat Mos kou een vinger in de Westduitse pap krijgt. Het zou deze remmende Westduitse wer king te Washington zijn geweest, die in Londen menig dagblad, waaronder „The Times" verleid heeft tot koele artikelen over de Westduits-Britse verhouding en die speciaal gericht zijn tegen Adenauer, die men zelfs een soort seniliteit heeft ver weten. Het zwaarst in de Britse verwijten weegt ongetwijfeld dat Bonn zo weinig heeft bijgedragen om tot een oplossing te komen van de voornaamste vraagstukken, die er tussen het Westen en Moskou be staan, maar de laatste tijd wel weinig ani mo heeft getoond en flexibeler politiek te voeren. Van Britse zijde vraagt men zich dan ook niet ten onrechte af wat er thans voor oen politiek moet worden gevoerd. Te Bonn zegt men dat het Adenauers goede recht is om oen harde koers te volgen en te eisen, dat men duidelijk zal laten blij ken dat de Russen, en zij alleen, aan de huidige spanning schuldig zijn. Het risi co om uitgemaakt te worden voor „vre- desverstoorder" heeft Adenauer daarbij zonder meer genomen. Hij zou er van overtuigd zijn dat de meerderheid van de Westduitse bevolking een onverzettelijke houding goedkeurt, getuige ondermeer de vele negatieve uitlatingen over het Duits- land-plan van de S.P.D. Adenauer is niet in staat een vage politiek te voeren, ge lijk de Britten graag doen. Overigens weegt te Bonn wel het Britse verwijt zwaar dat Adenauer zijn uitge sproken Franse sympathieën, tot uiting komend in het zwakke verweer tegen De Gaulle's uitlating over de Oder-Neisse lijn als vaststaande Duitse oostgrens, nu reeds heeft getoond, tezelfdertijd met zijn uit gesproken wantrouwen tegen de Britse po litiek. Of zijn persoonlijke boodschap aan Macmillan van vorige week tot enige op klaring zal leiden, weet men te Bonn nog niet. Het is echter niet te veel gezegd dat er tussen Bonn en Londen een nogal koe le verhouding bestaat, zowel wat de tac tiek ten opzichte van Rusland betreft als wat do algemene inhoud van de Europese politiek aangaat. Advertentie LUNCHROOM Gr. Houtstr. 105. Tel 18598 BRUSSEL (Belga) Vertegenwoordi gers van de communistische partijen in de zes landen van de Europese gemeenschap pen hebben na een geheime conferentie in Brussel een verklaring uitgegeven, waarin zij zeggen dat er een einde aan de Gemeenschap voor Kolen en Staal moet worden gemaakt en dat de ontplooiing van de Economische Gemeenschap moet wor den verhinderd. De gemeenschappen zijn „instrumenten van de politiek van het monopoliekapi- talisme". Zij leiden tot „verval van het bedrijfsleven en de democratische en vak bondsvrijheden cn zij ondermijnen de ba sis der nationale onafhankelijkheid", al dus de verklaring. In Napels hielden vloot, leger en luchtmacht van de zes NAVO-landen van sectie Zuid-Europa deze show bij zonsondergang ter gelegenheid van de tiende verjaardag van de NAVO. NICE (UPI) Sir Winston Churchill is vandaag van Nice teruggekeerd naar Londen, na een vakantie van een maand aan de Riviera. Zijn vertrek viel op doordat Churchill in plaats van zijn befaamde sigaar een sigaret rookte. Hij hield deze tussen de lippen als een ge routineerd sigarettenroker en al spoedig ging door heel Nice de vraag: rookt Churchill tegenwoordig sigaretten? In Londen had men er al van ge hoord. Iemand moet Sir Winston een sigaret hebben aangeboden, zei zijn secretaris. En wat de sigaren betreft, die heeft hij niet afgezworen. Hij rookt er nog een heleboel. Voor menigeen in Nice was dat ech ter geen bevredigend antwoord. Maar het was dan ook een heel raar gezicht: Churchill met een sigaret DJAKARTA (Reuter) President Su karno van Indonesië zal op zijn aanstaan de wereldreis ook een bezoek brengen aan paus Joannes XXIII, aldus is zaterdag van gezaghebbende zijde te Djakarta verno men. Onmiddellijk daarna zal hij Zuid- Amerika bezoeken. Het staat vast dat de president naar Argentinië, Brazilië en Mexico zal gaan. Ook andere Zuidameri- kaanse landen hebben Sukarno verzocht te komen. Hieromtrent zijn echter nog geen beslissingen genomen. STOCKHOLM (UPI) Het te Stock holm verschijnende „Expressen" heeft donderdag gemeld, dat president Sukar no, die van 2 tot 5 mei een bezoek aan Zweden brengt, tijdens zijn verblijf in Stockholm een consult zal vragen van de Zweedse longspecialist professor Helge Wulff, in Malmö. i" (Van onze correspondent in Bonn) Temidden van geruchten over West duits-Britse en Westduits-Franse tegen stellingen, alsmede over openlijke vijand schap tussen leden van de regering- Ade nauer, begint vandaag wat men te Bonn noemt de „presidents-mathematica" van de CDU-CSU, de regeringspartij. Onder de ongunstigst denkbare omstandigheden komt een uit vijftig vooraanstaande per soonlijkheden bestaand kiesorgaan van deze partij bijeen, die in een reeks stem mingen za! uitmaken wie 'loor de C.D.U.- C.S.U.-kandidaat zal worden gesteld voor hec bondspresidentschap als opvolger van president Heuss. 1-Iet zou in de bedoeling liggen nog voor het begin van Adenauers vakantie, die nog deze week in Noord-Italië begint, tot een beslissing over twee of drie gegadigden te komen. Men wil eerst alle namen van per soonlijkheden. die in de C.D.U.-C.S.U. voor hef bondspresidentschap in aanmerking komen, op een lijst zetten en via een aan tal stemmingen tot een twee- of drietal komen. Met dit twee- of drietal wil men in de bondsrepubliek uitzoeken of deze kandidaten in het algemeen aanvaardbaar geacht'worden. Pas in mei zal* dan de be slissing vallen. Deze omslachtige procedure is van andere aard dan de nogal wilde methode, waarmede men achtereenvolgens van C.D.U.-C.S.U.-zijde Krone, de fractie voorzitter in de Bondsdag, Von Hassel, de minister-president van Sleeswijk-Holstein, en professor Erhard, minister van Econo mische Zaken tot kandidaat verhief. Hardnekkig gerucht Er bestaat nu in de C.D.U.-C.S.U. een sterke stemming d>'e kost wat het kost dr. Gerstenmaier. voorzitter van de Bondsdag en. na de president, de tweede man in de bondsrepubliek, kandidaat wil stellen. De geruchten over Gerstenmaiers kandidatuur zijn hardnekkig. Men acht. hem de enige C D.U.-persoonlijkheid die in staat is met ere een ruime zege op de S.P.D.-kandidaat dr. Carlo Schmid te behalen. Gerstenmaier is een evangelische theoloog. Reeds op 29- jarige leeftijd werd hij hoogleraar te Ber lijn In 1934 werd hij door de nazi's ge arresteerd. Hij behoorde later tot de anti- Hitleriaanse verzetgroep Kreisauer Kreis. Na een tweede arrestatie werd hij tot lang durige gevangenisstraf veroordeeld. Ger stenmaier behoorde voorts tot degenen, die op 20 juni 1944 poogden Hitier uit de weg te ruimen en de macht in Duitsland over te nemen. Op het nippertje ontsnapte hij toen aan een executie. Hij zit sedert 1949 in de Bondsdag, waarvan hij thans viereneenhalf jaar voorzitter is. Gerstenmaiers opvattingen, zowel op politiek als op sociaal terrein, zijn nogal gebotst tegen die van Adenauer. Hij staat Advertentie Alle merken, dus ruime keuze bekend als een liberaal denkende persoon lijkheid, die af en toe de publieke opinie verrast met onorthodoxe plannen. Ook is hij vaak een bemiddelende persoonlijkheid gebleken. Tot dusverre heeft Gerstenmaier een kandidatuur voor het presidentschap afgewezen, naar men zegt omdat hij hoopt eens Adenauer als bondskanselier te kun nen opvolgen. Men meent evenwel dat als in de C.D.U. zich een zeer grote meerderheid voor zijn kandidatuur zal uitspreken, Gerstenmaier dan wel zal toestemmen. Op enigerlei tegenstand van Adenauer en de zijnen rekent men dan evenmin. De politiek hier te lande is, wat men ooi-, voor of tegen de grote lijnen er van moge zeggen, in zijn menselijke aspecten een allerlevendigste zaak. De goede kran telezer kan zich bijna avond aan avond smakelijk van net ene schandaal in de andere onthulling storten. Hij doet dat waarschijnlijk ook wel, want zowel de kranten als de politici gaan onverstoor baar voort en dat zijn twee instellingen, die voor een dergelijke gedragslijn meest al goede reden hebben: öf de reden dat men het als een morele verplichting ziet, öf dat men er lezers (dan wel kiezers) mee kar winnen. Laat mij u een paar voorbeelden geven een paar zeer recente voorbeelden waar iedereen op het ogenblik over praat: een onderzoek van een persbureau heeft uit gewezen, dat de Democratische afgevaar digde Carter van de staat Iowa in het Huis var Afgevaardigden te Washington onder meer zijn eigen, ne gentienjarige zoon in dienst heeft als „pu- blic relations officer" de arme jongen, die ook nog studeert, krijgt voor deze be trekking 11.634 dol lar per jaar. Dit sa laris wordt hem in feite betaald door de Amerikaanse belastingbetalei', omdat iede re afgevaardigde een bedrag van ruim 30.000 dollar per jaar van de staat krijgt om een kleine persoonlijke staf van te onderhouden. Het is toen bovendien gebleken, dat niet alleen de jongeheer Carter uit Iowa zo vrolijk betaald werd, maar dat er nóg een aantal zoons, broers, neefjes en nichtjes en zelfs een moeder op de salarislijsten var. de afgevaardigden voorkwamen. Persoonlijk heb ik over dit alles geen enkele mening, maar ik kan niet ontken nen, dat het gemakkelijk verteerbare lees stof vormt. Zulke dingen lees ik nooit over Nederlandse politici maar die zouden ook vast zo stout niet zijn. Aardiger werd de krant nog vorige week donderdag, dit keer op het niveau van de gemeentepolitiek hier in Trenton. De wet houder van Sociale Zaken en Openbare Gezondheid, Arthur Holland, verklaarde toen openlijk, dat naar zijn mening de heer Arthur A. Salvatore, secretaris van de burgemeester, een geheel overbodige func tie bekleedde 5.500 per jaar), evenals trouwens de heer Bernard A. Campbell, directeur van het kadaster 5.460). Wet houder Holland voegde daaraan toe, dat de burgemeester trouwens wel wat erg veel meisjes in zijn kantoor heeft rond lopen. De volgende dag, toen hij er waar schijnlijk nog eens over had nagedacht, verklaarde Holland van nog twee andere functionarissen ten stadhuize, dat zij vol strekt overbodige baantjes van de burge meester hadden gekregen: de burgemees ter wil hen politiek zoet houden, zei hij. Weer een dag later kwam het commen taar van burgemeester Connolly op de critiek van zijn wethouder: „Holland?", zei hij. „Wie is dat?" En dat leek dan even het einde van de wethouder. Maar neen, hij was nog niet uitgeteld. Nieuwe be schuldigingen komen nog bijna dagelijks in de krant over een paar maanden moet de gemeenteraad vernieuwd worden. En toen ik vanochtend wethouder Hol land ontmoette in het stadhuis, zei hij: „En als u ooit eens zou lezen, dat de bur gemeester en ik over iets van mening ver schillen. dan kunt u veilig aannemen, dat i k gelijk heb". Zodoende. E. Romayn Puur rood bloed Soraya en Prins Orsini. Douglas Home en Sandra Een oktober-baby voor Bergmann. En Gracia een blindedarm-operatie. Vriendinnen en vrienden, wij hebber, waarlijk niet te klagen. Wij komen prach tig aan onze trekken. Hierbij valt de hele De Quay, hoe groot hij ook is, in het niet. Toch vraag ik mij, gedurende mijn schaarse ogenblikken van inkeer en bezin ning, wel af: Wat gaat het óns eigenlijk aan? Als er geruchten gingen over uw dochter Marietje met die jongen van De Vries, zouden Soraya en Orsini zich daar dan iets van aantrekken? Waarom u dan wel van hen? U bent toch zeker van het ware sap pige democratische hout gesneden? U vindt toch zeker die Soraya en prins geen haar minder dan u zelf? Stel je voor! Stel je voor, dat je in deze democratische tijd het huwelijk van die twee interessan ter zou vinden dan welk ander huwelijk ook. Vanwege het blauwe bloed? Pah laat naar je kijken! Dat bestaat ommers niet. Alle bloed is even roodWat ver beelden die luitjes zich wel! Moeten ze bij niet mee aankomen. Alleen omdat-ie prins is? Nou moe! En dat in de twintig ste eeuw. Nee, daar bent u te progressief voor. En Bergmanns baby? Is die soms inte ressanter dan de baby van de groente boerin? Alle baby's worden precies even naakt geboren. En of de moeder nu film ster is of de vrouw van de schoorsteen veger kan die baby ommers niks an doen, wat? Nee, met die nonsens moeten ze bij v. niet aankomen. En zo zie je maar weer dat prinsessen precies zulke blindedarmen hebben als modinettes, secretaressen en serveersters. Waarom ook niet? Hebt u daar dan ooit aan getwijfeld? U niet. Maar al die an dere zotten, die een prinsesselijke blinde darm interessanter vinden dan een secre- taresselijke. De snobs! De leeghoofden! De gékken! Dan die Douglas Home. Die zou nooit met z'n Sandra in de krant gekomen zijn, als zijn verloving met de Zweedse prinses niet was afgesprongen. Oók een reden! Een afgegane verloving. En daarom komt- ie in de krantVind ik nogal een negatief argument. Dat een man in de krant komt omdat zijn verloving met een prinses niet is doorgegaan. Dan zou ik iedere dag in de krant moe ten. Want ik ben met wel 1396 prinsessen niet verloofd. Wat een onzin, niet? Of we niets belangrijkers hebben om ons kopzorgen over te maken. Geeft u mij meneer De Quay maar. Op het ogenblik nog Quay des BrumesGe huld in nevelen. Mogen die optrekken voor een glanzend kabinetje met mooie, pien tere mannetjes. Soraya, Orsini, Gracia en Bergmann doen er niet toe. Vallen in het niet bij die éne Commissaris. Tenminste, zo denken u en ik daarover. Democraten pur sang, wij. Puur rood bloed. En geen blauwigheid. Wat een baarlijke blauwe onzinniet? Floris Flaneur Advertentie Een groot aantal verbete ringen, waarvan wij noe men: Spiraalvering vóór Progressieve vering achter Geheel gemoderniseerd front 0 Fraai dashboard met luxe instrumenten Veiligheidsstuurwiel met luxe claxonring 0 Tandem-ruitenwissers Verbeterd remsysteem Groter motorvermogen Skoda Octavla (43 p k.) 2 d. sedan f 5.695.— Oclavia Super (47 p.k.) ld. f. 6.095.- Felicia (53 p.k.) sportcabr. f 8.950.— incl. verwarming en rolhoes 1898 j> Thereuaitr. 1 45 - Oen Haag - Tel. 01700-723904 DEALER: Gar. VERBEEK Bloemendaalseweg 5-7 Bloemendaal Tel. 52301

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 5