Uniek ulo-experiment op vijf
Nederlandse scholen
GASLICHT CONCOURS Eén per week
GOUDEN TROUW
SPINWIEL JONGE
Kinderzangconcours in het
Proveniershofje
Onderwijs moet worden aangepast
aan de praktijk van het leven
Eretentoonstelling van
werk van Jan Visser
Gebr.H.enF. KIMMAN N.V.
REINO
CIRCUS
TENTEN
FEEST
WOENSDAG 6 MEI 1959
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
9
Uitslag gecostumeerde
optocht in Aerdenhout
Tweetal voor vacature
van ds. D. H. Biesma
\W/
Nagekomen predikbeurten
voor Hemelvaartsdag
Voor VERHUUR van do
nieuwste OPEL's
REINIGT REIN
Ab van Egmond wint
Ronde van Capitol
Zeven dagen
in en om
Haarlem
Herziening begrafenis
rechten gevraagd
Examens
Op vijf ulo-scholen in ons land werkt het onderwijzend personeel sinds een jaar
bijzonder hard aan een experiment, dat de verwezenlijking van nieuwe richtlijnen
moet voorbereiden. In het kader van de bekende „Mammoetwet" zal men namelijk
overgaan tot omschakeling van het uitgebreid lager onderwijs naar het middelbaar
algemeen vormend onderwijs, MAVO genoemd. Daar dit niet van de ene op de
andere dag op alle daarvoor in aanmerking komende scholen kan worden ingevoerd,
heeft men de diverse originele ideeën eerst aan de praktijk willen toetsen. Voor het
experiment is een aantal scholen uitgekozen dat wat aard en omgeving betreft
onderling aanmerkelijke verschillen vertoont. Het gaat hierbij om de openbare
ulo-scholen te Holten en Oosterbeek, de Th. Lancee-uloschool te Groningen, de
openbare ulo-school „De Lijnbaan" te Rotterdam en de ulo-school van het Haags
Genootschap. Alleen de laatste is een instelling voor het bijzonder onderwijs. Het
geheel wordt geleid door het Paedagogisch Centrum van de Nederlandse Onder
wijzersvereniging, dat op zijn beurt weer contact onderhoudt met het Nutsseminarium
te Amsterdam.
Het ulo-onderwijs moet meer worden af
gestemd op wat de leerling werkelijk no
dig heeft in zijn latere leven. Alle wetten
der natuurkunde behoeft de schoolgaande
jeugd niet te kennen. Beter is het als zij
'weet hoe met een stopcontact moet wor
den omgesprongen en begrijpt waarom de
draad in een elektrisch kacheltje rood
gloeiend wordt na aansluiting op de elek
trische stroom. Vroeger zag men in het
onderwijs vooral een toetsing van de leer
lingen aan bepaalde van te voren vast
gestelde eisen. Tegenwoordig wil men de
jongens en meisjes, die niet aan deze
voorwaarden voldoen, toch een kans ge
ven hun beperkte aanleg te ontwikkelen.
Op deze wijze karakteriseerde de direc
teur van de bij het experiment betrokken
Haagse ulo-school, de heer J. F. Nijhoff,
de ideeën welke men thans voor ogen
heeft.
Een belangrijke stimulans tot de ver
nieuwing van het voortgezet onderwijs is
het feit geweest, dat in de afgelopen zeven
jaar het aantal leerlingen in deze sector
met. niet minder dan 72 percent is toege
nomen. Hierbij is het beroepsonderwijs
niet inbegrepen. Voorts hebben de moder
ne culturele en maatschappelijke eisen,
die aan de mens-van-heden en vooral die
van-de-toekomst worden gesteld, het be
lang onderstreept van een gewijzigde in
deling en opbouw van de leerstof. Men
moet de leerlingen functioneler meer
op het doel afgestemde kennis bijbren
gen. Het onderwijs moet efficiënter zijn
en onnodig energieverlies behoort te wor
den voorkomen. Bovendien dienen maat
schappelijke en culturele vakken meer
de nadruk te krijgen.
Dit gebeurt dan ook op de vijf scholen,
waarmee niet gezegd wil zijn dat op an
dere onderwijsinstellingen het tegenover
gestelde het geval is. Maar bij de „vijf"
gaat het gerichter en in onderling over
leg. Er hebben regelmatig besprekingen
plaats tussen de vakleraren, waarbij men
nagaat welke stof moet worden behandeld
en welke didactische methode toegepast.
De wetenschappelijke adviseurs van het
Paedagogisch Centrum hebben hierbij een
belangrijke taak. Een voorbeeld van deze
experimentele didactiek is de wijze waar
op het taalonderricht wordt gegeven.
Spraakkunst, woordjes leren en thema's
maken hebben veel van hun oude dictato
riale macht moeten prijsgeven. Lezen,
spreken, begrijpen en doen begrijpen van
de vreemde taal hebben de vroegere me
thoden wat op de achtergrond geschoven.
Culturele ontwikkeling
Voor de culturele ontwikkeling bestaan
er de vakken handenarbeid (met een ster
ke artistieke inslag), tekenen en muziek.
Op de Haagse school heeft men vijf uur
per week voor deze vakken uitgetrokken,
Advertentie
De volgende prijzen werden voor de op
koninginnedag door het Oranje comité
Aerdenhout-Bentveld georganiseerde ge
costumeerde optocht toegewezen:
Groepsprijzen (meer dan 3 deelnemers):
eerste prijs (8 pers.) groep no. 9 „Donald
Duck"; tweede prijs (6 pers.) groep no. 5
,De Kroon 50 Jaar"; derde prijs (10 per
sonen) no. 24 „Veilig Verkeer".
Eervolle vermeldingen: groep no. 25 (19
personen) „Verenigde Naties"; groep 16
(4 personen) „Zigeuners"; groep 1 (7 per
sonen) „Muizen"; groep 17 (5 personen)
„Tuinprinsesjes".
Individuele prijzen (1 tot en met 3 deel
nemers): eerste prijs no. 52 (1 persoon)
.Negerin"; tweede prijs no. 103 (1 persoon)
Geisha"; derde prijs no. 29 (3 personen)
Pinkeltje".
Eervolle vermeldingen: no. 93 (2 per-
ior.en) „Alleen op de wereld"; no. 45 (2
personen) „Roodkapje met de wolf".
De kerkeraad van de Christelijk Gere-
'ormeerde Kerk te Haarlem-Noord heeft in
ie vacature, ontstaan door het vertrek van
"Js. D. H. Bierma, op tweetal geplaatst de
oredikanten J. J. Rebel te Murmerwoude
en ds. S. van Zwoll te Kampen.
waarbij dan tegelijkertijd een addertje on
der het gras vandaan komt. Niet minder
dan 640 uren namelijk komen de volgens
deze nieuwe richtlijnen opgeleide leerlin
gen achter op het „normale" schema.
Voegt men daarbij de revolutionaire di
dactische methodes, dan wordt het duide
lijk dat ook op het gebied van de examen
vragen voor deze jongens en meisjes het
een en ander op de helling moet, willen
zij niet het slachtoffer worden van de met
hen uitgevoerde experimenten. Een even
tuele wijziging in de opzet van het examen
mag evenwel geen vereenvoudiging in
houden. Zal dus de opleiding voor de be
gaafde ulo-leerlingen aan de eisen van de
nieuwe tijd worden aangepast, ook hun
collegaatjes met geringere capaciteiten
zijn in het experiment niet vergeten.
Naast de vierjarige opleiding (in gewij
zigde vorm), komt er een driejarige, aan
het eind waarvan geen examen volgt en
geen diploma, maar een certificaat aan
de volhardende leerling(e) wordt uitge
reikt. Hiermee kan men terecht bij een
u.t.s. of maar dit is nog toekomstmu
ziek staat de deelneming open aan een
tweejarige opleiding op administratief ter
rein, waarbij les wordt gegeven in de be
diening van kantoormachines, in steno en
eventueel in handelscorrespondentie. De
splitsing van de leerlingen voor de drie-
en vierjarige opleiding heeft plaats na het
eerste leerjaar. Het ligt ook in de bedoe
ling het onderricht in de Franse taal op
de driejarige cursus te laten vervallen.
Advertentie
Waarom
meteen zo uitvaren...?
Als 2 of 3 VALDISPERTdra
gees Uw zenuwen kalmeren
en U daardoor Uzelf meester
blijft?
VALDISPERT is een zeker
werkend, onschadelijk natnnr»
produkt zonder reuk of smaak.
Men raakt er niet aan verslaafd
en het is ook hij groter hoeveel»
heid onschuldig.
Vergeet nooit:
Vraag Uw apotheker of drogist.
HEEMSTEDE. Ned. Herv. Kerk. Wilhel-
minaplein. 10: Ds. van Dijl. Kapel Nieuw
Vrcdenhof. 10.30: Ds. van Nieuwenhuijzen.
AERDENHOUT.
Dr. Ch. de Beus.
Ned. Herv. Kerk. 10.30:
BLOEMENDAAL. Ned. Herv. Kerk. 10.30:
Ds. J. E. Drost.
OVERVEEN.
J. H. Stelma.
Ned. Herv. Kerk. 10: Dr.
LISSE. Ned. Herv. Kerk. 9: Vicaris J. M.
Snijders. Geref. Kerk. 9: Ds. Flinterman,
Den Haag. Chr. Geref. Kerk. 9: Ds. D. H.
Biesma. Geref. Gemeente. 10: Ds. H. van
Gilst. Geref. Kerk (vrijgemaakt). 9: Ds. J.
J. Verleur. Oud Geref Gemeente. 9.30 en
15: leesdiensten. Nederl. Prot. Bond. Geen
dienst. Rooms Kath. Kerk. Agathakerk. 7,
7.30. 8.30, 11.30 uur. Mariakerk. 7. 8.30, 10.30.
11.30 uur. Engelbewaarders. 7, 8.45 en 10.45
uur.
Leerlingenkoren uit de vijfde en zesde
klassen van een aantal Haarlemse scholen
hebben gisteren deelgenomen aan het tra
ditionele kinderzangconcours in het Prove
niershofje. Voor de programma-indeling
van deze wedstrijd was een nieuwe rege
ling bedacht. De gelegenheid was openge
steld tot. inschrijving in twee afdelingen.
Naar eigen inzicht kon de leiding van elk
schoolkoor hierover beslissen. Vier scholen
achtten zich sterk genoeg voor de eerste
groep en zes besloten uit te komen in de
tweede afdeling.
Het koor van de Sint Lucia-school uit de
Kunst Zij Ons Doel richtte in het Huis
van Looy een eretentoonstelling in van
werken van de 80-jarige Haarlemse schil
der Jan Visser. Deze expositie doet maar
ten dele verslag van Vissers werkzaam
leven, dat ook nog gewijd werd aan het
leiden van de eerste schreden van ande
ren op het moeilijke pad der beeldende
kunst. Nog niet zo lang geleden mochten
wij iets schrijven over een tentoonstel
ling van werk van leerlingen op Vissers
atelier. Enkele hunner bleken de kunst als
vak gekozen te hebben. De zogenaamde
amateurs waren voor mij overigens niet
de minderen onder Vissers leerlingen.
Misschien omdat zij meer genegen waren
Visser te volgen in zijn sterkste kant: de
objectieve weergave van de natuur.
Vissers verbeeldingen liggen mij per
soonlijk namelijk het minst, al toont hij
in enkele zaken, waaraan de fantasie een
groot deel had, wel hetzelfde kunnen als in
zijn directer naar de natuur ontstane
werk. Het liefste zijn mij zijn soms even
breder en soms wel sfeervol geschilderde
landschappen. Ik denk aan „Wintertuin-
tje", „Regenzee" en „Huisjes in de mist"
bij voorbeeld. Toch moet ook een Mankes-
achtig schilderijtje van een konijn wor
den geprezen, in het meer gedetailleerd
geschilderde werk hangt veel af van de
schoonheid van het gegeven zelf. De be
perking tot het zwart en wit van tekenin
gen en litho's deed Visser dan ook meest
al wel goed. Zie maar eens zijn geteken
de „Volksvrouw". Jammer eigenlijk dat
we hier maar één kleurhoutsnede ont
moeten, gezien het alleraardigste „Kees
je aan de Zee". Want wanneer iets steunt
op een goede tekening in het begin kan
meer aandacht aan de kleur later worden
geschonken. Die 'ekening is nooit weg, zo
dat met verschillende kleuren geëxperi
menteerd kan worden.
Het lijkt me overbodig meer van Vis
sers werk te noemen. Men mag het in
Haarlem als bekend veronderstellen. Te
meer waar het zo dóórgaat onder de han
den van anderen, zijn leerlingen. Men ont
moet vele reeds vertrouwde zaken op de
ze tot 19 mei te houden tentoonstelling.
Maar ook wordt een en ander uit particu
lier bezit vertoond en daarvan verheugde
mij behalve het genoemde konijntje het
doek „Schelpenkar" het meest. Albert
Helman schreef een ten geleide voor de
catalogus en wijst daarin vooral op de be
tekenis van het licht voor deze kunstenaar
en naar zijn opvattingen voor de kunste
naar in het algemeen: ..De kunstenaars-
taak is: licht halen, licht maken, licht
brengen".
Bob Buys
Advertentie
Generaal de la Reystraat gaf een uitvoe
ring van het vlotte liedje over de patriotjes
en van het liedje over de meizon. De zang
klonk wat agressief en ongetemd. De uit
spraak was behoorlijk en het ritme bleef
kernachtig. De jury, gevormd door mejuf
frouw A. Michielsen, de heer O. Koop en
door ondergetekende, kende dit koor een
derde prijs toe met 324. punten. Als tweede
koor in de eerste afdeling kwamen meisjes
van de Sint Philomenaschool aan de Eem-
straat voor een verrassing zorgen met door
voordracht, klankgehalte en ritme uit
nemende vertolkingen. Van een zeer goede
uitspraak getuigde deze zang, vooral met
het hazen-liedje (le prijs met 391 punten).
De r.k. Opleidingsschool aan de Nieuwe
Gracht kwam door klank, samenzang en
ritmische zorg in aanmerking voor een
tweede prijs met 326 punten. Een goede
indruk gaf ook de Sint Josefschool aan de
Herensingel, al bleven er wensen naar een
afgeronder dictie en voordrachtsintensi
vering (vierde prijs met 318 punten).
In de tweede afdeling kwam de Jan Gij-
zenschool uit de Bandoengstraat aan de
spits te staan. Het koor, dat met „Kom
nu met zang" en ,-,Heer Jezus heeft een
hofken" een fraaie keuze had gedaan, kon
met zijn doorvoelde, klankschone, zuivere
en goed verstaanbare zang verdiend de
eerste prijs behalen met 347 punten. De
tweede prijs met 319 punten ging naar de
meisjes van de Sint Theresiaschool,, in
het bijzonder wel om het beschaafde
klankgehalte voor „De Zilvervloot". De
„Sint Willibrordusschool" aan de Overton-
straat kon zijn derde prijs en het punten-
aantal van 299 vooral verdienen met het
Vastenavondlied, dat heel wat aantrekke
lijker was dan het zeurige Damiaatjes-lied.
Slechts drie punten minder behaalde de
„H. Pius X-school", die verdienstelijk voor
de dag kwam met een Valeriuslied en een
Zuidafrikaans lied. Een troostprijs (met 273
punten) kreeg de Mariaschool uit de Ko
ningstraat. De „Sint Liduinaschool" uit de
Timorstraat was niet opgekomen.
De fraaie wisselbeker voor de eerste af
deling kwam tot de volgende bevrijdings
dag in het bezit van de Sint Philomena
school; de andere beker, bestemd als wis-
selprijs voor de tweede afdeling, werd door
de heer Leijse van het Centrumcomité van
het Haarlems comité voor Nationale Fees
ten bij de uitreiking der prijzen toever
trouwd aan de Jan Gijzenschool.
P. Zwaanswijk
Advertentie
ff
ff
Dagelijks schoonhouden van Kantoren
Scholen en Werkplaatsen
Tel. 16254
De bevrijdingsronde van Capitol, die
gisteravond in Den Haag werd gehouden,
is gewonnen door de plaatselijke favoriet
Ab van Egmond. Samen met Jansen uit
Nootdorp, die hij in de eindsprint de baas
bleef, was Van Egmond met succes uit
het peloton ontsnapt.
De uitslag luidde: 1. A. van Egmond, Den
Haag, de 50 kilometer in 1 uur 8 min. en
35 sec.; 2. J. Jansen, Nootdorp; 3. Th. Des-
sens, Den Hoorn; 4. M. Breure, Rotterdam;
5. G. Bontekoe (Den Haag). De Sassen-
heimer P. v. d. Lans werd tiende en G.
Cuvelier uit Nieuw-Vennep elfde.
De wedstrijd voor nieuwelingen over
dertig kilometer werd gewonnen door de
Sassenheimer Bert Zoet in een tijd van
43 min. en 52 sec. Henk Peters uit Heem-
In 1868 werd ze geboren,
mevrouw G. van der Reep
Plagge. Nu is ze dus negentig
jaar. Op 7 september zal ze
eenennegentig worden. Ze
woont in de Bakenesserstraat
op 22 rood. Het is bijna aan
het einde. De deuren zijn
daar donkergroen en een
beetje verveloos. Er staan
geen auto's langs het trottoir
geparkeerd en er zijn niet
veel winkels. Het is een
strakke, donkere, lage hui
zenrij. Op numero 22 is
geen naamplaatje. Alleen een
koperen bel, die prachtig ge
poetst is en juist daardoor
zo opvalt. Mevrouw Van der
Reep doet zelf open. Ze staat
bovenaan de trap. Ze heeft
een rimpelig gezicht, pien
tere, kleine ogen achter een
stalen brilletje. „Wat wilt u?"
roept ze naar beneden. „Ja u
mag boven komen, als u ten
minste een net persoon bent".
Er is boven een kleine ka
mer, die weinig verschilt met
die van andere oudere men
sen. Er staat een vierkante
tafel met een pluche kleed,
het koper is allemaal blin
kend gepoetst. Maar toch is
er in deze kamer iets anders.
Pas als de aandacht erop
gevestigd wordt ziet men ze,
de kleine ijzeren kettinkjes,
die aai de lamp, die boven
de tafel hangt, bevestigd zijn.
Die dienen namelijk om de
gasverlichting te regelen.
Trekt men aan het ket
tinkje met de letter A, dan
kan men het gas aansteken,
trekt men aan de Z dan gaat
het uit. Al die jaren doet me
vrouw Van der Reep dat nu
al, iedere avond. In haar ka
mers heeft nooit elektrisch
licht gebrand. En waarom
niet? Mevrouw Van dei-
Reep legt het uit. Ze praat
zachtjes, maar toch heel
doordringend en beslist. Soms
herhaalt ze de vraag en legt
eer de nadruk op. „Waarom
niet? Dat zit zo: toen ze jaren
geleden hier naast ons elek
trisch licht aanlegden, zei
mijn buurman: kind als ik
jou was zou ik er nooit aan
beginnen, vooral jij met je
twee meisjes niet. Het is
doodeng met al die draadjes
waar je steeds maar tikken
van krijgt".
Mevrouw Van der Reep
steekt het licht aan, met een
lucifer. Ze is een beetje trots
en lacht gelukkig. Het gas
floept aan. Even verandert er
dan iets in de kamer. Een
wat groen-geel licht ver
spreidt zich. Het maakt de
donkere meubels iets doffer,
maar het rode tafelkleed
vlak onder de lamp wordt
feller rood. Het is mooi licht,
dat past in dit vertrek en dat
past bij de grijze mevrouw
Van der Reep.
Nooit heeft mevrouw Van
der Reep er spijt van gehad
dat zij geen elektriciteit liet
aanleggen, hoewel die gas
verlichting in 1953 bijna haar
dood had betekent.
Ze vertelt het, maar het
wordt een beetje verward en
lang verhaal. Soms zegt zij
drie keer hetzelfde en soms
slaat zij wat over. Vaak ook
praat zij zo vlug, dat men
het nauwelijks verslaat. Maar
mevrouw Van der Reep, die
het heerlijk vindt om het al
lemaal nogeens te mogen
vertellen, val je niet zo maar
in de rede. Tenslotte wordt
het duidelijk, dat een werk
man het gaskraantje had
open laten staan. Mevrouw
Van der Reep had er niets
van gemerkt en was rustig
gaan slapen. Gelukkig rook
de bietenstoker, die bij haar
aan de overkant woont en die
toevallig die avond langs
kwam, een sterke gaslucht.
Hij waarschuwde de politie.
Mevrouw Van der Reep, die
al bewusteloos was kon nog
worden bijgebracht. „Ja", nu
zucht ze even en strijkt door
haar haar, „de bietenstoker
heeft destijds met God's hulp
mijn leven gered".
Mevrouw Van der Reep
vertelt nog veel meer, over
de dag dat zij trouwde zij
weet niet helemaal precies
meer of het nu in Amster
dam of in Groningen was,
over kinderen en over haar
„eigen huisje". Maar dat is
niet allemaal na te vertellen.
Wél is de laatste vraag die
mevrouw Van der Reep bij
de trap stelde: „Kom je gauw
nogeens praten, want dan
kunnen we nogeens lachen"
heel gemakkelijk te be-
--'•••norden.
Der traditie getrouw houdt
de Vespa Club Haarlem op
Hemelvaartsdag een concours
d'élégance. De twee afgelopen
jaren werd dit scooterfestijn
georganiseerd in Zandvoort
doch het gebrek aan ruimte
voor de deelnemers in de
badplaats is er de oorzaak
van, dat men dit keer Haar
lem als trefpunt van al die
scooterenthousiasten heeft
gekozen.
Er komen op Hemelvaarts
dag afgevaardigden van 42
Vespa clubs in Nederland
naar de Spaarnestad en
voorts zal men gasten ont
vangen uit Zweden, België
en Duitsland.
Donderdagmiddag om half
één start het concours d'élé
gance bij het Krelagehuis
aan de Leidsevaart en ver
volgens maakt men een tocht
door de stad langs de vol
gende route: Raaks, Ge
dempte Oude Gracht, Ver-
wuift, Ged. Oude Gracht,
Spaarne, Damstraat, Grote
Markt, Zijlstraat en Raaks.
Na afloop van deze tocht
volgt er in het Krelagehuis
nog een groot thé-dansant.
Wie overigens nog meer
bijzonderheden over dit con
cours wil weten en over het
werk van de Vespa club in
Nederland kan zich tot de
heer J. Laane, Ter Hoff-
steedeweg 9 in Overveen
wenden, van wie wij een
keurig mapje met allerlei
Vespa-periodieken ontvingen,
waarin alles over dit nuttige
vervoermiddeltje te lezen
valt.
Jakob Mol en Zwaantje
Mol-Klooster, die voordat zij
zich in hun spoorwoning aan
de Pijlslaan 98 B in Haarlem
vestigden, in Hoogeveen,
Meppel, Sappemeer, Echten,
Bovenkerk,Veenendaal, Sant
poort en Bloemendaal woon
den, zullen zaterdag vijftig
jaar getrouwd zijn. De heer
Mol is van zijn negentiende
af tot z'.in vijftigste hij
kreeg vervroegd pensioen
bij de spoorwegen werkzaam
geweest. En ook zijn vader
werkte al bij de N.S. De heer
Mol, een vriendelijke heer,
die er nog jong uitziet voor
zijn vierenzeventig jaren,
vertelt ons opgewekt iets
over zijn leven. Hij werd in
Staphorst geboren, eveneens
in een spoorwegwoning. Zijn
hele leven heeft hij dagelijks
treinen voorbij horen rijden.
Daardoor merkt hij het nu
niet eens meer. Ook zijn
vrouw Zwaantje heeft er
geen erg meer in.
Af en toe is het zelfs zo,
dat ze haar man vraagt of de
treinen nog wel geregeld
langs komen. Alleen soms,
héél soms. als mijnheer Mol
niet in kan slapen, gaan die
voorbij razende gevaarten
hem irriteren. Maar dat is
nogmaals de heer Mol legt
er vooral de nadruk op een
hoge uitzondering.
„Ik zou nooit in een ge
woon bovenhuis willen wo
nen", zegt nu mevrouw Mol:
„Ik houd van dit buitenhuisje,
waar ik zo af en toe nogeens
de tuin in kan wippen. Mijn
man trouwens ook. Hij vindt
het bovendien heerlijk om
allerlei dingen in- en uit-
elkaar te knutselen. Wat ik
zelf voor liefhebberijen heb?
O, ik brei veel en leg graag
een kaartje".
Als we mevrouw Mol op
zoeken legt ze inderdaad net
een patience. Dat doet ze
wel meer 's middags om een
uur of half drie, als mijnheer
Mol zijn middagdutje doet.
Voorts is mevrouw Mol nog
!id van de vrouwenvereniging
van de vrijzinnig hervormden
en van de leesclub van de
Partij van de Arbeid. Ze
vindt het leuk om daar heen
te gaan, om haar kennissen
weer te ontmoeten, om met
hen te praten over het weer,
de kleinkinderen en allerlei
andere dingen.
De heer en mevrouw Mol
hebben drie kinderen, Hen
drik, Herman en Femmigje-
Jantina en vier kleinkinderen
Hanneke, Joke, Robby en
Hendrika-Zwaantina. Alle
maal komen ze nog geregeld
naar de spoorwoning aan de
Pijlslaan, naar oma en opa.
Nu zijn daar de kamer en de
keuken versierd. Overal han_
gen slingers, op de keuken
deur hangt een schild, waar
met gekleurde letters „Hulde
aan het 50-jarig bruidspaar"
op staat. Dat hebben ze alle
maal met elkaar gedaan, de
kinderen en kleinkinderen.
En zaterdag zullen ze er weer
allemaal zijn om met oma
Zwaantje en opa Jacob het
grote feest te vieren.
Mevrouw G. van der Reep-
Plagge bij haar gaslamp.
Binnenkort zal de interna
tionale circus-show op zijn
eerste tournee door Neder
land ook Haarlem bezoeken.
Er worden van vrijdag 15 tot
en met dinsdag 19 mei voor
stellingen gegeven op het ter
rein Den Hout bij restaurant
Dreefzicht en dan kan men,
zoals men ons schreef, genie
ten van een echt internatio
naal circusprogramma onder
het motto „Mensen, dieren,
sensaties".
De hoofdschotel van deze
show wordt gevormd door
het optreden van artiesten
uit Nederland, Italië, Spanje,
Frankrijk, Duitsland. Oosten
rijk, België en Engeland.
Voorts zijn er diverse dieren-
groepen zoals collecties beren,
paarden en leeuwen. Dit
schouwspel wordt opgevoerd
in een grote viermastentent,
die plaats biedt aan ongeveer
vierduizend toeschouwers.
De grote circuskaravaan
zal in de loop van de nacht
van 14 op 15 mei in Haarlem
arriveren en de volgende
morgen om acht uur zal men
met de opbouw van de speel-
tent en de stallen beginnen.
Enkele uren later zal de
spreekstal meester met een
lange uithaal zijn „hoogge
ëerd publiek" welkom heten
en dan zal men dagelijks van
vrijdag tot en met dinsdag
tijdens twee voorstellingen
per dag van pure circuskunst
kunnen genieten.
Lente wakkert de liefde
aan. Dat is een waar ge
zegde. Nu, in 1959, maar
ook vijftig en meer
jaar geleden. We merken
het steeds weer, want er
gaat bijna geen dag
voorbij of er komt bij ons
een telefoontje, een
briefkaart of een brief
binnen, waarin wordt
verteld, dat het echtpaar
zus-en-zo een halve eeuw
getrouwd is en of er mis
schien iemand kan komen
om een praatje met de
beide trouwe echtelieden
te maken voor een stukje
in de krant.
En dat zouden we
graag willen, want in de
loop der jaren hebben we
een diepe genegenheid
voor gouden echtparen
gekregen. Het wordt ech
ter wat moeilijker als er
acht, tien of soms nog
meer oudere echtparen
een bezoekje verlangen.
Dan moet er een keuze
gemaakt worden, dat is te
begrijpen.
Van nu af aan dus
slechts één gouden echt
paar per week. Het lot
beslist. En voor die echte
lieden, die dus geen
plaatsje in deze rubriek
krijgen, nu alvast een niet
minder gemeende schrif
telijke felicitatie.
Tot en met zaterdag 9 mei
wordt er op het gemeente-
terrein aan de Spaarndamse-
weg 86 in Haarlem een kam-
peertentoonstelling gehouden,
waarop men de laatste „mo
de" op het gebied van tenten
kan bezichtigen. Voorts treft
men er talrijke accessoires
aan, die bij het kamperen
nu eenmaal onmisbaar zijn en
verder bevinden zich dage
lijks tot negen uur des
avonds op het terrein een
aantal deskundige mensen,
die de aspirant-koper, de
huurder of de gewone be
langstellende met raad en
daad zullen bijstaan. Zo is
daar mevrouw Te Nuyl van
het gelijknamige sporthuis,
verder treft men er de be
drijvige ANWB-bondstenten-
verhuurder, de heer R. Do-
zeman, en tentenontwerper
Hans Golüke uit IJmuiden,
die ons op rustige manier
honderduit vertelde over al
lerlei soorten tenten, die hij
in de loop der jaren heeft
uitgedokterd en, die dikwijls
grote bekendheid kregen.
Al met al een expositie,
die voor degenen, die van
plan zijn in de toekomst de
vakantie kamperend door te
brengen, van bijzonder groot
belang is.
En bovendien is men er
jok alleen als nieuwsgierige
rijker van harte welkom.
Op zaterdag 2 mei werd er
feest gevierd in het Hofje
van Staats aan de Jansweg 39
in Haarlem. Voor het eerst in
de 200-jarige geschiedenis
van dit hofje had men name
lijk een bewoonster in het
midden, die niet minder dan
25 jaar geleden haar intrek
in het hofje heeft genomen.
Op 57-jarige leeftijd namelijk
stapte de nu 72-jarige me
juffrouw D. van Soest voor
het eerst kamer 12 van het
Hofje van Staats binnen en
nog steeds is zij ook tegen
woordig nog een zeer gezien
bewoonster van het huis.
Op 2 mei werd zij ter ge
legenheid van deze unieke
gebeurtenis door haar mede
bewoonsters en door de re
genten hartelijk gehuldigd,
waarbij uiteraard de bloemen
niet vergeten waren.
Mejuffrouw Van Soest is
vast van plan haar „record"
nog scherper te stellen en op_
gewekt is zij begonnen aan
haar tweede kwart eeuw.
HOUTPLEIN 23 - TEL. 13850 - 11578 stede werd zevende.
Het raadslid der gemeente Haarlem de
heer J. Prikkel (Partij van de Arbeid)
heeft schriftelijke vragen gesteld aan B.
en W. over de verordening begrafenisrech
ten, die op 1 januari j.l. van kracht is ge
worden. Hij vraagt de verordening zoda
nig te herzien, dat ook de minder draag-
krachtigen in staat zijn om voldoende
zorg te dragen voor de dekking der be
grafeniskosten.
Onder de minder draagkrachtigen be
vinden zich velen die krachtens hun leef
tijd en (of) gezondheidstoestand geen wer
kelijke mogelijkheid hebben om hun be
grafenisverzekeringen tot het nu gelden-
Advertentie
een glaasje jeugd!
de kostenpeil te verhogen. Kunnen B. en
W. aldus vraagt de heer Prikkel te
vens onder de ogen zien of de overgangs
bepalingen in deze verordening zodanig
kunnen worden herzien dat een soepele
overgang van de oude naar de nieuwe ta
rieven kan worden verkregen? Is het ver
der mogelijk om art. 18 van de verorde
ning ook van toepassing te doen zijn voor
de verschuldigde grafrechten?
I.eiden. Doctoraalexamen geneeskunde II: M. D.
van Houten, Den Haag: W. A. Kaasjager, Scheve-
ningen: P. A. W. Lindenburg, Den Haag: G. W. H.
Overdi.ikink, Katwijk aan Zee; J. M. van IJzer-
loo. Rijswijk. Semi-artsexamen: mej. N. Bensink,
Voorburg: mej. C. W. Thesingh, Nw.-Loosdrecht.
Artsexamen: mej. T. Bakhoven. Rotterdam: J. H.
Nieuwenhuijs, Dordrecht: H. van Rees, Vught.
Doctoraalexamen Nederlands recht: C. B Oud-
kerk, Voorburg.
