POLAROID EXAMEN ZONDER RENTE Voornaamste verdachte van de lynchpartij een predikant Alphenaar eeMCtïactbCtce vcoï vtu/éto&teH' Statistiek camoufleert werkelijke woningnood 0p dé* t^raatdtoel KLEDING TERMIJN •ilillj Zwak standpunt Ziare reactie Federale recherche op spoor 'Rustige' weg - zonder schittering HAARLEMSE KLEDING CENTRALE j!!(:ji? 3 Jongetje juist op tijd uit het water gered Socialistische busstaking in Parijs een mislukking Kerkelijk Nieuws NIEUWE OPTISCHE VINDING Nieuw pleidooi voor een Europese „hoofdstad" 'V. JANSSTRAAT 63 Zuidafrikaanse regering zal massaproces niet loslaten f DONDERDAG 14 MEI 1959 Er is bij een van de vele vorige inter nationale politieke conferenties een zeer wrang grapje gemaakt door een journa listieke commentator, die teleurgesteld was over het feit dat Nederland geen enkele zeggenschap verkregen had in problemen, waarmee het land als Atlan tisch bondgenoot toch zeer direct te maken had. De commentator schreef namelijk, dat „het enige Nederlandse aan deel in de besprekingen bestond uit het feit, dat de openingszitting der conferentie om veertien uur Nederlandse tijd begon". Dezelfde twijfelachtige eer heeft de Geneefse conferentie aan ons land tot dus ver bewezen, doch ook nog iets meer: in kringen der grote westelijke mogendheden is geopperd dat „landen als Nederland, Denemarken, België en Noorwegen onge twijfeld aan de Geneefse besprekingen zullen willen deelnemen, indien Tsjecho- slowakije en Polen zouden worden uitge nodigd". Nederland is, blijkens het tot dusver uit blijven van een Nederlands verzoek tot deelneming, van mening dat de voorbe reiding van een topconferentie behoort te geschieden door de grote mogendheden welker topfiguren straks in klein comité de eigenlijke topconferentie zullen vormen. Doch Haagse kringen hebben oo informa ties van perszijde medegedeeld, dat de regering wél gehoord wenst te werden als er onderwerpen aan de orde komen die rechtstreeks Nederland betreffen. Men kan discussiëren over de vraag of beperking dan wel uitbreiding van het aantal deelnemers wenselijk is voor het succes van de conferentie, doch wanneer men als bondgenoot van het grote blok der Atlantische Verdragsorganisatie in deze kwestie een standpunt moet innemen, kan men zich toch moeilijk bepalen tot een zo halfbakken en bekrompen redenatie als deze. Dat Nederland in alle ter sprake komende problemen direct betrokken is, blijkt zonneklaar en onweersprekelijk uit onze defensiebegroting, die een afspiege ling is van onze zware Atlantische ver plichtingen. Er is geen enkel probleem van internationaal overleg op topniveau, dat niet onmiddellijk betrekking heeft op de bij een der partijen actief medewerkende landen. De formulering „rechtstreeks Nederland betreffende" maakt de indruk van een belachelijk anachronisme en een negatie van de onverbrekelijke integratie der westelijke belangen. Wanneer men zich moet uitspreken over Nederlandse deelneming aan de conferen tie te Genève, zal men dit standpunt on mogelijk kunnen handhaven. Het „ja" of „neen" kan uitsluitend afhangen van de vraag, of de conferentie ermee gediend is. En wanneer Nederland erbij zou moeten worden gesleept omdat de Sovjet-Unie een aantal harer satellieten wil meebren gen, zouden de kleine westelijke landen eveneens beleefd doch beslist moeten mededelen dat zij niet van zins zijn, te fungeren als gewichtsteentjes op de weeg schaal, doch wel desgewenst een daad werkelijke en positieve bijdrage willen leveren in het gesprek als volwaardige partners in een internationale ordening, die allerminst gebaseerd kan zijn op land oppervlakte of aantallen inwoners Wat dit laatste betreft: de grote weste lijke mogendheden hebben, toen Rusland over deelneming van zijn satellieten begon, onmiddellijk Italië genoemd als „tegen- gewicht". Waarom? Omdat het het groot ste nog niet deelnemende Europese land is! Maar Italië heeft in de vorige oorlog de westelijke zaak pas gesteund, nadat het bij de tegenpartij in ongenade was gevallen tengevolge van zijn allerongeluk kigste oorlogsvoering tégen het westen „Als we geweten hadden, dat regering en bedrijfsleven 39 miljoen gulden voor hotelbouw ter beschikking wilden- stellen, dan zouden wij ook wel harder van stapel zijn gelopen", zei de voorzitter van de Horecaf, de heer J. G. Meijer, tijdens de persconferentie waarbij een toelichting werd gegeven op de desbetreffende nota aan de Tweede Kamer. In die nota keren de Horecaf en de Hocres zich tegen het wetsontwerp voor een staatsgarantie aan de (Amerikaanse) Amsterdamse en Rotter damse Hilton Hotelmaatschappijen. Men kan die opmerking van de heer Meijer niet helemaal afdoen met: „Na kaarten", omdat er inderdaad wel Neder landse initiatieven op hotelgebied zijn ge weest, die méér medewerking verdiend hadden. Maar het kan niet bestreden worden dat het typisch Nederlandse „kat uit de boom kijken" en vooral ook onder linge naijver verhinderd hebben, dat er een plan kon ontstaan dat een werkelijk nationale allure had. Kenmerkend is dan ook dat die nationale eensgezindheid er pas weer is getuige de nota nu een buitenstaander wél met een plan van allure komt, dat met de opmerking van de heer Meijer een wel buitengewoon zure reactie heeft gekregen. Ook typerend is het dat men twee grote maatschappijen, de K.L.M. en de Holland Amerika Lijn waar men gewend is verder te moeten denken dan uitsluitend binnen de grenzen van ons kleine land uitermate gunstige verwachtingen hebben bekend gemaakt over de te vestigen Hil- tonhotels. Wij zijn geneigd die reacties belangrijker te vinden dan het verzet van Horecaf en Hocres. De K.L.M. en de H.A.L. zijn gewend hun eigen kastanjes uit het vuur te halen en herkennen die mentaliteit bij de leiding van de Hilton- hotels. Slechts op die manier komt men te weten dat een bedrag van 39 miljoen gulden beschikbaar kan komen vóórdat de concurrent er zijn voordeel al mee heeft gedaan De tienjarige J. R. B. was in Velsen bij de voormalige werkhaven voor de tunnel bouw aan de walkant aan het spelen. Plot seling verloor hij zijn evenwicht, waardoor hij in het water viel. De 35-jarige J. C. W. uit Velsen dook de jongen, die niet kon zwemmen en al be wusteloos was, na en slaagde er in hem op het droge te brengen. Door kunstmatige ademhaling toe te passen slaagde de moe dige redder er daarna in de levensgees ten weer op te wekken. POPLARVILLE, MISSISSIPPI (UPI) De baptistendominee James Lee, va der van acht zoons, heeft van de F.B.I. het advies gekregen zich te voorzien van een raadsman, omdat hij voorlopig als hoofdverdachte geldt in de zaak van de lynchpartij waardoor de 23-jarige neger M. C. Parker op 25 april het leven ver loor. Maar de dominee denkt er niet aan een advocaat in de arm te nemen zolang de F.B.I. geen tenlastelegging tegen hem heeft. En tot zolang zal hij ook weigeren te vertellen wat hij in de vroege uren van de 25ste april heeft gedaan. Dominee Lee en een van zijn zonen is gevraagd te vertellen waar zij op 25 april zijn geweest en wat zij hebben gedaan. Beiden hebben geweigerd. Inmiddels heeft het bestuur van de ver eniging van oudstrijders in Lumberton, een onderafdeling van het American Le gion, meegedeeld, dat de Amerikaanse vlag, welke de kist met het lijk van Par ker dekte, toen dat begraven werd, terug moet naar de vereniging. De neger was oneervol uit de militaire dienst ontsla gen, aldus Gary Moore, „commandant" van de afdeling Mississippi van het Ame rican Legion. En daarom moet de vlag, die de kist onrechtmatig dekte, worden teruggegeven. Het bestuur in Lumberton, de plaats waar Parker vandaan kwam, zal bij de zuster van de overledene de vlag gaan opeisen. Een bestuurslid van de N.A.A.C.P. heeft opgemerkt, dat Moore zich ver dienstelijker zou hebben gemaakt, wan neer hij order had gegeven de groep lynchers te achterhalen. Het gedoe om de vlag brengt hem en de staat Mississip pi nog verder in discrediet, aldus de PARIJS (UPI) De staking die het socialistische vakverbond Force Ouvrière dinsdag had uitgeschreven voor de chauf feurs van de Parijse stadsubssen is geen succes geworden, omdat de andere vak bonden niet meededen. Slechts zes per cent van de chaffeurs bleef weg. Van de 2.146 stadsbussen behoefden slechts 107 in de garage te blijven. Het communistische vakverbond, de CGT, het christelijke CFRC en enkele kleinere bonden namen de stakingsop- roep niet over. Het communistische vak verbond liet zijn leden vrij eraan deel te nemen, maar slechts een tiental chauf feurs maakte ervan gebruik. N.A.A.C.P. (vereniging tot bevordering van kleurlingenbelangen). De predikant, James Lee, van de Bap tistengemeente ten noorden van Poplar- ville, zei dat de F.B.I. hem had gezegd, dat verschillende personen hem hebben aangewezen als de voornaamste deelne mer aan de lynchpartij. Een van de acht zonen van de predikant, de auto monteur Jeff Lee, en de boer C. C. Reyer, beiden van Poplarville, zeiden, dat de F.B.I. ook hen langdurig had verhoord en dat zij onder verdenking stonden. Predikant Lee zei, dat de F.B.I.-agen ten het hem hadden lastig gemaakt met langdurige verhoren en dat hij ertoe kwam woorden te zeggen, waarvoor hij zich schaamde. Naar zijn mening worden de spanningen teweeggebracht door „de communisten en de N.A.A.C.P. „Maar volgens Gods woord is de neger een bediende", aldus deze predikant. Ned. Herv. Kerk Beroepen te Sliedrecht W. L. Tukker te Rotterdam; te Bodegraven G. van Estrik te Nieuwland. Bedankt voor Zoetermeer (2de pred.pl.) A. J. Timmer te Huizen (N.H.). Beroepen te Opheusden W. L. Tuk ker te Rotterdam; te Hijkersmilde-Kloos- terhaar S. Gerbrandy te Oudeschoot; te Schalkwijk (toez.) Chr. S. Verwoert, kand. te Rhenen. Aangenomen het beroep van de Generale Synode als koopvaardijpredi- kant te Londen J. Ley, vicaris te Hilver sum. Ds. C. van der Zaal Nu de grond voor het emeritaat van ds. C. van der Zaal, namelijk het lidmaatschap van de Tweede Kamer, is vervallen, heb ben kerkeraad en gemeente van de Chr. Geref. Kerk te Harlingen besloten, het hulppredikerschap van ds. C. van der Zaal te beëindigen. Ds. Van der Zaal is thans bij acclamatie beroepen als predikant van de kerk van Harlingen, welk beroep ook werd aangenomen. Advertentie KRUISWEG 47-49 HAARLEM Advertentie Duizenden Nederlanders dragen nu Po laroid zonnebrillen of Polaroid clip- overs. Zij 'zien' het licht. Hinderlijke, reflecties vallen weg, water wordt doorzichtig, een auto glanst, maar, reeds. Polaroid zonnebrillen, voor elk gezicht een flatteus 'W//> montuur f 19.- tot f 25.-. Clip- WORLD - WIDE overs, de ve- verblindt niet. Dat doet een Pola-# American research pro- m derlichte uit. roid zonnebril, het wonderlijke #duces unique sun filterskomst voor resultaat van Amerikaanse re- Jfbest for your eyes - lovely# brildragers- search. Polaroid 'zuiver-zien'- to look through. Polaroid sun-C voor elke licht is goed voor uw ogen - uw M glasses take dazzling glare# bril een pas- kostbare bezit. Met Polaroid away - provide you with# send model sunglasses ontdekt u een wereld- brighter days in carefree.#? - f 14.-. van-kleur. De Polaroid lenzen zijn# sunshine. Enjoy colour buigzaam, vrijwel onbreekbaar^be smart - with Po splintervrij en... licht-als-een-veer. ^^aroidsunglasses. Uw zonnebril weegt nog geen 11, clip-over maar 4.6 gram. Zie het ver- schil met Polaroid sunglasses-morgen het beter zien; Polaroid sun glasses uitslul- 'tend by de opti cien, de vakman voor SUNGLASSES ODand POLAROID, registered trademarks of Polaroid Corporation. Cambridge, Mass.. U.S.A. Advertentie „De woningnood wordt, in zijn geheel gezien, niet opgelost naar urgentie maar naar financiële draagkracht. Voor hen die een woning kunnen kopen of op grond van hun maatschappelijke positie een hogere huur kunnen betalen is de woningnood ge heel of ten dele opgelost. Aan een groot aantal in woningnood verkerende gezin nen daarentegen die niet over deze mid delen beschikken, moet dikwijls worden medegedeeld dat zij maar moeten wach ten." Dit verklaarde het hoofd van het Bu reau voor Huisvesting van de gemeente te Apeldoorn, de heer A. B. Leeneman, in de vergadering van de Vereniging van leidinggevende ambtenaren, belast met de uitvoering van de Woönruimtewet 1947 waarin ambtenaren op het gebied van de huisvesting in diverse gemeenten ver- enigd zijn. In deze te Ede gehouden ver gadering gaf de heer Leeneman uiting aan de ongerustheid over de optimistische wij- STRAATSBURG (ANP) De commis sie voor politieke aangelegenheden en in stitutionele vraagstukken heeft in het Europese parlement een rapport inge diend, waarin zij als haar mening te ken nen geeft, dat een spoedige vaststelling van de zetel der Europese gemeenschap pen een onmisbai-e voorwaarde vormt voor de soepele werking van de instellin gen. De commissie stelt het Europese parlement voor een resolutie aan te ne men, waarin wordt verlangd, dat de re geringen zo snel mogelijk een beslissing nemen over de zetel, of, indien er geen overeenstemming kan worden bereikt, in ieder geval een plaats aan te wijzen, waar het Europese parlement zich zal vestigen. In de ontwerpresolutie heet het verder, dat het Europese parlement met voldoening heeft kennis genomen van het onlangs door de zes regeringen genomen besluit, de mogelijkheden te ovex'wegen van een Europees district. Het Europese parlement behoudt zich het recht voor te zijner tijd advies uit te brengen over de verschillende in aanmerking komende mogelijkheden van een dergelijk district en nodigt de regeringen yit het parlement nauwkeurig op de hoogte te stellen van de ontwikkeling van dit vraagstuk. Het Europese parlement draagt het bureau verder op een delegatie te benoemen, die deze resolutie aan de regeringen der zes deelnemende staten dient voor te leggen en hun nadrukkelijk dient te verklaren, dat, indien zij binnen een redelijke ter mijn nog steeds geen beslissing over de zetel van het parlement hebben genomen, het parlement zelf zal beslissen waar en hoe het zijn zittingen zal houden. Deze ontwerpresolutie zal tijdens de huidige of de volgende zitting van het Europese parlement worden besproken. ze waax-op tegenwoordig over de ophef fing van het woningtekort wox-dt gespro ken. Deze ambtenaren, veelal directeuren van gemeentelijke huisvestingsbureaus, die dagelijks met de harde praktijk van de reële woningnood te maken krijgen, zijn van mening dat er een schokkende tegenstelling bestaat tussen de door hen ervaren nood en het optimistische geluid dat zij uit de statistieken vernemen. De heer Leeneman oefende in zijn rede daar om ernstige critiek op de statistische voor stelling van zaken. Hoewel in 1958 het aanzienlijke aantal van 89.000 woningen werd bereikt, consta teerde hij, dat een belangrijk deel van deze nieuwbouw niet beantwoordt aan de behoefte. De huurprijs is volledig afhan kelijk van de ontwikkeling der kosten. Een groot aantal nieuw gebouwde pre miewoningen staat leeg of is onderbezet. Ook de huren van bepaalde groepen wo ningwetwoningen gaan de draagkracht van vele jonge gezinnen te boven. Het publiceren van de officiële statis tiek omtrent het teruglopen van het wo ningtekort draagt ertoe bij, dat velen het woningtekort verwarren met de reële wo ningnood, aldus de heer Leeneman. De statistische woningtekox-ten, die met behulp van de definitieve uitkomsten van de woningtelling op de voor deze telling geldende datum van 30 juni 1956 voor alle gemeenten werd berekend, zijn verkregen uit het verschil tussen de ter plaatse wo nende en woningbehoevende huishoudin gen en de ter plaatse aanwezige aantal len woningen. Hierop worden dan enkele correcties toegepast. Zo wordt het aantal inwonende gezinnen, waarvoor de inwo ning niet het gevolg was van de woning nood, in mindering gebracht. Dit is een op zichzelf twijfelachtige stelling. Triester is evenwel, aldus de heer Leeneman, dat tot de woningvoorraad ook gerekend zijn tweede en volgende delen van duplexwo- ningen, woningen zonder aparte toegangs deur, noodwoningen en de woningen, die ook de reeds ontruimde, nog niet afgebro ken onbewoonbaar verklaarde huizen. Be denkelijk achtte de heer Leeneman het verder, dat bij de becijfering van de wo ningvoorraad geen rekening wordt gehou den met de kwaliteit van de woningen. Alles is meegeteld: elke barak, elk be woond kippenhok, elk zomerhuisje en el ke verbouwde schuur, elk bakhuis en el ke bewoonde zolder. Volgens het ministerie van Volkshuis vesting en Bouwnijverheid waren er in juni 1958 208 gemeenten, die geen statis tisch woningtekort meer zouden hebben. Intussen is dit aantal nog gestegen. De kans bestaat dus, dat over een aantal ja ren het statistische woningtekoi't is opge heven, terwijl de woningnood niet is op gelost. Voor de vaststelling van die nood zal men andex-e middelen moeten gebrui ken. De heer Leeneman gaf in overwe ging in elke gemeente een zo nauwkeurig mogelijk onderzoek naar de werkelijke woningnood in te stellen. Nauwelijks zijn wij herleefd in de koesterende warmte van de welwillende meizon, of een deel der mensheid voelt on beheersbare driften in zich op stijgen. Het begint bij hun tenen, kruipt omhoog via hun kuiten en lendenen en als het dan bij hun hoofd is aan gekomen, kunnen zij zich op geen enkele manier meer in houden: dan gaan zij hun medemensen examens af nemen. Zo zitten we nu dus niet al leen in een zomex-se wereld vol groen en blauw, doch ook in de periode der examens en dat vergalt het schone leventje van velen op een betreui'ens- waardige wijze. Wijze mannen en vrouwen, die alles weten en zich ernstig ongerust maken over de mo gelijkheid dat iemand zou kunnen sterven voordat hij een diepgaande proeve van zijn kennis heeft afgelegd, nemen plaats achter tafels en leven zich uit in vragen. Wat kan de ene mens de andere te vragen hebben in deze tijd van azuren hemelen en gouden licht? De onbezon nen levensgenieter moge me nen, dat alles goed is en dat niemand hem iets kan ver tellen wat de moeite waard kan zijn behalve dan die kleine, lieve dingen die hij al weet, doch zo gaarne nog eens horen wil doch de wijze mannen en vrouwen met de gouden brilmonturen en de schedels overvol van feiten denken er anders over. Zij stellen vragen geen kleine lieve dingen vragen zij, doch feiten. O, zij weten de antwoorden wel zij vragen niet om te leren. Zij willen weten of iedereen weet wat hij weten moet. En de bevende, meelijwek kende wezens die men exami nandi noemt, trachten hun ze nuwen uit de knoop te hou den en hun hersenen op een rijtje. Zij kijken naar plafonds, zeggen ehehehehom tijd te winnen en zoeken in de kille ogen tegenover hen het antwoord, dat hen ontschoten Het zij zo de vreemde ge woonten onzer mex-kwaardige samenleving eisen examens, klassen, kennis, ambities, maatschappelijke laddex-s, vak diploma's, onderwijs met vrucht en goed gevolg, toe gangsbewijzen voor de vol wassenheid. Maar wie heeft het beschikt, dat men juist datgene weten moet wat an deren gelieven te vragen? En waai'om vragen die men sen juist datgene, wat nie mand zo prettig vindt om te weten? Want de dingen die men prettig vindt, weet men zonder urenlange studie of rillend zenuwgemartel: de dingen die prettig zijn, glijden stil en zonder moeite de hoof den der mensen binnen en men \ergeet ze nooit meer. Nooit meer. Omdat ze een deel worden van het povere mensenleven, dat zo weinig prettigs te leren krijgt en zich vastklampt aan de broze slingers van goudpapier, die om de ruwe palen zijn gewon den waarop het bestaan ge- grondvest is. Een slinger van goudpapier breekt zo snel, doch men kan de stukken bewaren en in droeve uren nog eens bezien dan weet men waarvandaan ze zijn geplukt en wie een ander deel ervan heeft mee genomen over de wereld, de donkerte van de avond in. De dingen die prettig zijn, zijn prettig om te vragen. Ik zou iemand willen examineren om er zeker van te zijn, dat hij begrepen heeft wat hij be grijpen moet van alles wat om hem heen leeft en bestaan heeft. En ik zou geen examens afnemen in een warm lokaal, met rijen stoelen achter rijen tafels en een oodium in het midden voor de surveillance ik zou de wezentjes die tot de familie der Examinandi gerekend worden, terugzetten op de plek van hun geruste leven, zoals men een Lieve heersbeestje terugzet in het bloemenperk. En op de plek van hun ge ruste leven, waar de liefde hen omringt die zij zichzelf geschapen hebben want ieder mens schept zichzelf een liefde, die hem omringt als een warm huis zou ik de wezentjes naar de prettige dingen van hun weten vragen. En ze zouden altijd het ant woord weten. Maar ik vrees dat de wijze heren en dames met de gou den brilmonturen zelfs daar hun onbeheei'ste drift zouden komen uitleven, glurend ach ter de heesters en de hand aan het oor om de waarde van de vragen vast te stellen. En dan zou ik, om hen te vreden te stellen, de prettige dingen mengen met Se rieuze Maatschappelijke Vra gen. Want driften moeten be vredigd worden, om ze te kunnen beteugelen. „En nu, geachte examinan dus. een vraag op politiek ter rein: Wat maakt men in Zwitserland? „Aanstalten voor de top conferentie, professor". „Vex-volgens gaan wij over naar aardrijkskunde: Wat voert Nedei'land voornamelijk uit?" „Niets, pi'ofessor, vanwege de waiTnte". „Zeer juist. Ik zal nu uw kennis testen op het gebied van de geschiedenis. Wat was de wapenkreet der Kruis ridders?" „Dieu le veut, professor". „En die der heidense Turken?" „Dieu ne le veut pas, pro fessor". En dan fluisterend achter de hand: „Wie is het liefste meisje ter wereld?" „Het mijne, professor". „Allicht, jongeman. En nu de kennis der natuur: wat weet ge van zwarte bessen?" „Zwarte bessen zijn rood als ze groen zijn". „Uitstekend. Wat werpt een leeuwin?" „Welpen". „Waf werpen welpen?" „Liefdevolle blikken op hun Akela". „Wat vindt men over de jeugdbeweging gesproken als voornaamste element in de organisatie van Baden Po well?" „Pad, professor". „Ge weet veel, mijn waarde. Maar dit wellicht niet: welk geslacht heeft het woord „mens"?" „Het mannelijke, behalve wanneer het vrouwelijk is, want dan is het onzijdig: het mens". „Ik sta paf. Een moderne sociale vraag: wat heeft de Nederlandse werkman op zijn brood?" „Recht, professor". „En dat zou ik menen. Wat is een synopsis?" „Een samentrekking". „Geef een voorbeeld". „Sneeuwdoornwitje en de veertig dwerggeitjes". „Goed getroffen. Wat maakt men van turf!" „Veenkolonies". „Wat groeit er op de boor den van de Nijl?" „Nijlonkruid". „Een medische vraag: is een opgezette wang een symptoom van de bof?" „Neen, professor". „Wat dan mijn waarde?" „Het is de bof zelf". „Scherp gezien. En nu een strikvraag: is een luiwagen een wagen?" „Zeer zeker, professor. Met een luipaard ervoor". „Welke vrouw staat ge blinddoekt in alle Engelse gerechtshoven?" „Agatha Christie". „Tenslotte een vraag, die uw praktisch zin moet testen. Wat zoudt ge doen, als ge in de donkere gang van de wo ning uwer geliefde uw meisje meent tegen te komen, haar zegt „ik houd van jeen dan tot de conclusie komt, dat het de donkere figuur van de oude dienstbode is?" „Ik zou er dadelijk achter zeggen: .never met suiker, professor". En als de wijze heren en dames achter de heesters weer tot bewustzijn zouden zijn gekomen, zou ik de di ploma's, van een zwierige handtekening voorzien, reeds hebben uitgereikt. J. L. A ch ja En hoe, mijne geliefden, moet het gevoel zijn hebt ge daar wel eens bij stilge staan? van de man, die, wekenlang gedoodverfd als toekomstig minister, ten slotte onder de wielen van andermans zegekar is geraakt; de man die, in het zicht van de haven der excellentheid, is gekap seisd en hulpeloos, hopeloos, in de zee der anonimiteit is ten onder gegaan? Hebt ge u in zulk schrikkelijk pleit wel eens verdiept? Hebt ge de alsem-bittere smaak van deze ontgoocheling wel nage- proefd op uw tong? Het zal u gebeuren! Het zal u gebeuren, dat mevrouw uw mevrouw haar klassieke bedsermoen ver vangen heeft door 'n kwinkelerend liedje van-verlangen: gij excellentie, zij minister- se: avondontvangsten en partijen, het hui selijk macaronischoteltje vervangen door dame de Saumon a la mogador, truite au bleu a la bal-champëtre, parfait au kirsch madame de maintenon, en alles in het licht van duizend kaarsen; ruisen van zijde zal zij; de gloed der feestzalen zal glanzen in heur parelsnoeren en diademen. Vergeet het maar rustig, zoals meneer de melkboer pleegt te zeggen, het blijft macaroni en kalfslapje; een snoezig jurkje van 20,99; bridgen met de Van Dams en verder geen boodschap. „Vlak voor de haven verging het witte droomscheepje „Moeders Eigen Grote Jon gen". Aan boord bevonden zich 3152 buig zame vleiers; 6 boden; 816 uitnodigingen voor kokteelpartijen; 1 zwarte limousine; 7 avondjtirken; 1 kalfslederen portefeuille; 1013 illusies; 19 commissariaten; 1 blik ge concentreerde macht; 723 dozen glimlachjes en schouderkloppen; plus pa, moe en de koters". Gij, mijne geliefden, die dit leest, saluut! Overdenkt ge wel, wanneer de dame en alle heren tenslotte vrolijk en welgezind, per plaatje en praatje, in de krant staan, welk een dikke sluier van weemoed zich spreidt over de vriendelijke Hollandse binnenhuisjes, waar ex-bijna-excellentie met moe bij de droomscherven zit Het zal u gebeuren. Het zal u gebeuren, dat ge, vlak bij het podium, struikelt over de laatste trede van de trap naar de roem, achterover slaat en, beduusd, van de slag, als anonymus op de stoffige vloer der alledaagsheid blijft liggen. „Volgende keer beter", zeggen ze, 's avonds in bed, tegen elkaar. Ach ja Misschien komt de kans nooit weerom. En blijft het, gans een mensenleven lang, macaroni geblazen. Elias Advertentie zonder prijsverhoging op RUIME KEUZE: Leuke modellen Japonnen Mantelcostuums Zomer-Regenmantels Costuums in moderne dessins Sportcolberts en Pantalons enz. enz. KAAPSTAD (UPI) De Zuidafrikaan se minister van Justitie, Swart, heeft in het parlement verklaard, dat het grote landverraadproces zal doorgaan, al kost het ook miljoenen en duurt het jaren. De procureur-generaal beschikt over zodanig bewijsmateriaal, dat het plichtsverzaking zou zijn geen px-oces te houden, aldus de minister. Hij zei niet te kunnen begrijpen waarom de oppositie tegen het proces is, want het is volgens hem geen politiek pro ces in de gewone betekenis van het woord. Het vonnis tegen 61 verdachten uit dit proces werd vorige maand nietig ver klaard door het Zuidafrikaanse Hoogge rechtshof. 111111,'i 'I 111111 iL' 'Mi.1! i i I i 1 I i' i 11 I i1 111 I I' I 1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 5