Tien jaar geëist wegens
vijfvoudige kindermoord
Vliegtuigen van KLM-vloot
krijgen nieuwe uitmonstering
Heemstedenaar, verdacht van
verduistering, in vrijheid gesteld
Twintig jaar gevorderd tegen
„Rooie Henk" en „Zwarte Gerrit"
Sleepbootkapitein vrijgesproken
van grove schuld aan aanvaring
Te vage dagvaarding
nietig verklaard
Rotterdams echtpaar wordt geheel
toerekeningsvatbaar geacht
Toevoeging Flying
Dutchman verdwijnt
VRIJDAG 29 MEI 1959
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
17
HAARLEMSE RECHTBANK
KUNT U MORGEN
f 124.- MISSEN?
Terugblik op tien jaar
gevangeniswezen
Haagse slachter ontkent
meisje te hebben
doodgereden
Kort nieuws
KRUISLAAN-AANSLAG BERECHT
t tï e a 11
ANWB begint 1 juni
radio-oproepdienst
Via radio-Luxemburg
W aar schuwing aan
revolverbandieten
HAARLEMSE RECHTBANK
Gaat u met vakantie?
Europa-prijs voor Wenen
Examens
De Haarlemse rechtbank heeft donder
dagmiddag de onmiddellijke invrijheid
stelling bevolen van een 56-jarige Heem-
steedse administratieve ambtenaar, die
terecht stond wegens het zich wederrech
telijk toeëigenen van effecten en gelden
voor naar schatting 70 a 80.000. De
rechtbank deed dit nadat de toegevoegde
raadsman, mr. L. Ali Cohen, de nietigver
klaring van de dagvaarding had verzocht,
omdat deze naar zijn mening te vaag, te
summier en feitelijk onjuist was.
Als kassier en commissionair verkocht
verdachte, naar hij bekende, effecten die
hij voor anderen beheerde, en kocht voor
het geld andere effecten. Hij deed alsof
alles goed ging en keerde rente uit aan
de betrokken mensen, die hem volledig
vertrouwden. Verdachte werd failliet ver
klaard, doch het faillissement werd opge
heven omdat er nog geen 200 aan baten
aanwezig was.
Mr. Ali Cohen voerde aan, dat in de ten
lastelegging de uitdrukkingen effecten
en/of gelden zijns inziens helemaal niet
voldoende waren en hij verzocht de nie
tigverklaring van de dagvaarding. De of
ficier van Justitie, mr. J. Wiax-da verwierp
het verweer, doch de rechtbank deelde na
overleg in raadkamer mee, dat zij het ver
zoek inwilligde. De rechtbank beval de on
middellijke invrijheidstelling van de
Heemstedenaar.
Een jaar gevangenisstraf zonder aftrek,
Advertentie
Dan kunt u morgen al gekleed gaan
in een feilloos passend costuum dat
alle positieve kanten van uw persoon
lijkheid naar voren brengt: een
Brixon-costuum! Voor 124,legt
u al beslag op het geheim van zelfbe
wust, mannelijk optreden. En u weet
hoeveel gewicht een dominerend uiter
lijk in de maatschappelijke weegschaal
kan leggen! Kies dus morgen nog een
Brixon-costuum en zet die 124,gul
den in voor méér distinctie, méér
mannelijk allure. Voorjaarsmode
1959! Alleen Brixon geeft u de garan
tie van herenmode op niveau: blijven
de pasvorm, blijvende distinctie!
Gen. Cronjéstraat 40 - 44
Haarlem - Telefoon 54679
(Van onze Haagse redacteur
Het bereiken van de elfde jaargang is voor
de redactie van het Maandschrift voor het
gevangeniswezen aanleiding geweest tot
de uitgave van een speciaal nummer, dat
een overzicht biedt van datgene wat zich,
voor een goed deel in stilte, gedurende af
gelopen tien jaar in het gevangeniswezen
heeft voltrokken.
Zo wijst de directeur-generaal van het
gevangeniswezen, mr. E. A. M. Lamers er
op, dat de nieuwe Beginselenwet de mo
gelijkheid heeft geopend de tenuitvoerleg
ging der vrijheidsstraffen dienstbaar te
maken aan de voorbereiding van de terug
keer van de veroordeelde in de maat
schappij. Wat de toekomstige ontwikkeling
van het gevangeniswezen betreft vraagt
hij speciale aandacht voor de zo noodza
kelijke nieuwbouw van gestichten, voor de
inrichting van een selectie-instituut van
veroordeelden en voor het zogenaamde
open gesticht. Ook de problematiek van
de korte vrijheidsstraf, de behandeling van
de verkeersovertreders en dergelijke niet-
opzettelijke gestraften, van jeugdigen en
de vorming van het gevangenispersoneel
worden nader besproken.
Mr. M. Vrolijk schreef een artikel over
„Parlement en gevangeniswezen", waar
in hij onder meer stelt: „De publieke opi
nie is geneigd nogal fors te reageren op
de ontsnapping van een gevangene. En de
gedachte dat de gevangenissen tegen
woordig met al dat „nieuwe gedoe" een
soort lustoorden zouden zijn geworden is
zeker niet bijzonder schaars. Dergelijke op
vattingen zijn gelukkig nauwelijks ooit
binnen de volksvertegenwoordiging ver
nomen. Maar hun bestaan houdt stellig
in, dat regering én Staten-generaal ten
deze een belangrijke voorlichtende taak
hebben. Daarnaast wil ik de vraag stel
len, of het begrip voor de financiële be
hoeften, die de eenmaal aanvaarde ver
nieuwingen me+,zich moesten brengen, wel
voldoende diep geworteld is. Een bouwplan
voor het gevangeniswezen is wellicht niet
het meest aantrekkelijke object, wanneer
het om de verdeling van toch al niet royale
middelen gaat. Er zal nog meer bezin
ning, en dan ook in breder kring, nodig
zijn om hierin verandering te brengen".
Deze waardevolle publikatie behelst
voorts artikelen van mr. A. D. van Regte-
ren Altena over Centrale raad en gevan
geniswezen, mr. Ch. J. Enschedé over Rech
terlijke macht en gevangeniswezen, dr. W.
Goudsmit over de psychiatrie en J. H.
Hoornweg over de reclassering en derge
lijke.
ondertoezichtstelling van de protestants-
christelyke reclassering en als bijzondere
voorwaarde psychiatrische controle eiste
de officier van Justitie, mr. J. J. Bredius
tegen een 26-jarige gedetineerde Haarlem
se winkelbediende.
Verdachte kreeg op 29 januari van zijn
werkgever opdracht een cheque van 1475
te innen. Met het geld ging de jongeman
naar Dusseldorp en Hamburg en maakte
goede sier. Hij is reeds meermalen veroor
deeld wegens diefstai en verduistering. De
officier van Justitie merkte op, dat ver
dachte niet alleen zijn werkgever had
bestolen, maar ook zijn aanstaande schoon
vader. Hij had namelijk omgang met de
dochter van zijn patroon. De jongeman
voerde aan, dat hij met huiselijke moei
lijkheden te kampen had.
De raadsman, mr. F. A. Bijvoet achtte
niet bewezen, dat de jongeman de recht
matig verkregen geldsom hij inde een
cheque-aan-t.oonder heeft verduisterd,
terwijl ook niet is komen vast te staan,
dat hij de cheque heeft verduisterd. Alleen
verduistering van het geld is hem ten
laste gelegd. Het is niet zeker op welk
moment de jongeman besloot zich het geld
toe te eigenen, aldus mr. Bijvoet. De pre
sident, mr. H. M. Ferwerda antwoordde,
dat verdachte tegenover de politie heeft
verklaard het plan naar Duitsland te gaan
te hebben opgevat nadat hij de cheque
geïnd had.
De raadsman verzocht voor het geval de
rechtbank zijn juridisch bezwaar niet on
derschrijft, gelet op de bijzondere omstan
digheden, de onvoorwaardelijke gevange
nisstraf zo laag mogelijk te stellen.
Uitspraken donderdag 11 juni half tien.
Enige aanwijzing: laksplinters
(Van onze Haagse redacteur)
De Haagse rechtbank heeft zich don
derdag lange tijd bezig gehouden met het
onderzoek inzake het ongeluk van 23 mei
van het vorige jaar, op de Gouvcrneui-laan
te Den Haag, waarbij het 11-jarige meis
je Sylvia van B. werd doodgereden door
een auto, die na de aanrijding zonder te
stoppen vol gas de vlucht nam. De man,
die zich voor dit feit had te verantwoor
den, ontkende de bestuurder te zijn ge
weest van de auto, die de rampzalige aan
rijding had gemaakt. Hij had van de aan
rijding niets afgeweten, zo zei hij, toen hij
enkele straten verder werd klemgereden
door een auto, waaruit een man stapte die
hem gelastte mee te gaan naar de plaats
van de botsing. De verdachte, een 35-jari-
ge loonslachter, verklaarde tegenover de
rechtbank niet alleen, dat hij onschuldig
was aan de hem ten laste gelegde aanrij
ding, maar ook dat hij helemaal niet op
de Gouverneurlaan was geweest.
De officier van justitie had twaalf ge
tuigen gedagvaard om het tegendeel aan
te tonen. De meesten van hen hadden ech
ter niet veel meer gezien dan „een grijze
auto", die na het ongeluk door was gere
den, maar die zij niet verder konden iden
tificeren.
Ook een van de belangrijkste getuigen
van de officier, de man die verdachte had
aangehouden, kon weinig positiefs mede
delen. Hij had na de aanrijding in de ver
te slechts een flits van de vluchtende wa
gen gezien. Tijdens de achtervolging in de
wagen van iemand, die de auto van de weg-
piraat zelfs in het geheel niet had gezien,
had hij de vluchtende auto al heel spoedig
uit het oog verloren. Op goed geluk was
men daarna enkele straten doorgereden,
tot men ineens een grijze auto had gezien,
die rustig reed. De bestuurder van deze
wagen, de verdachte, ontkende desge
vraagd kalm een aanrijding gemaakt te
hebben of zelfs maa;- op de Gouverneur
laan te zijn geweest.
Een getuige van de aanrijding, een 49-
jarige bloemist, ver-klaarde ter zitting,
dat verdachtes auto niet leek op de auto,
die de aanrijding gemaakt had en dat ook
verdachte zelf niet leek op de bestuurder
van die wagen.
De belangrijkste getuige van het open
baar ministerie was een technisch expert
van de politie, die verklaarde dat een
aantal laksplinters, die op de plaats van
de aanrijding door twee politiemannen ge
vonden waren, absoluut en zonder twijfel
afkomstig waren van het spatbord van
verdachtes auto. Dit vertoonde namelijk
een deuk en een beschadiging van de lak,
die volgens de verdachte echter al veer
tien dagen oud waren geweest, doch die
volgens de technische experts van de po
litie splinternieuw waren. Op de voorzij
de van de auto werden ook twee haren
aangetroffen, die afkomstig zouden zijn
van het overleden meisje, terwijl een van
de autobanden een witte vlek vertoonde
van haar schoenen.
Een laboratorium-expert van de politie
noemde het alleen maar zeer waarschijnlijk,
dat de laksplinters van verdachtes auto
afkomstig zijn. De haren en de witte vlek
op de autoband kunnen, maar hoeven niet,
afkomstig te zijn van het meisje, zo ver
klaarde hij. Tot besluit van de ochtendzit
ting bekeek de rechtbank voor het ge
rechtsgebouw aan de Jan van Na'ssau-
straat de auto van de verdachte. De ach
tervolger verklaarde toen, dat de kleur
van deze auto toch anders was dan de
kleur van de gevluchte auto. Daarop werd
de zitting geschorst.
Eis
De officier van justitie bij de Haagse
rechtbank heeft gistermiddag drie maan
den gevangenisstraf, tweehonderd gulden
boete en twee jaar ontzegging van de rij
bevoegdheid geëist tegen de loonslachter.
Hij achtte de man schuldig aan de bot
sing, maar eiste vrijspraak van de pri
mair tenlaste gelegde „grove schuld",
omdat het medeslachtoffertje van het
overleden meisje gisteren tegenover de
rechtbank toegaf dat zij en haar vriendin
netje niet goed hadden uitgekeken. De
officier putte het belangrijkste bewijsmid
del uit de verklaringen van de technische
deskundigen van de politie.
Afscheid. Op 5 en 6 juni zal het
„koperen" ambtsjubileum van prof. dr. J.
E. de Quay als Commissaris der Koningin
in de provincie Noord-Brabant worden
gevierd, terwijl tevens op die dagen In
Den Bosch van hem afscheid zal worden
genomen door de Noordbrabantse autori
teiten en de bevolking van de provincie.
Advertentie
Op 1 juni aanstaande begint, zoals reeds
gemeld, de ANWB via radio Luxemburg
een oproepdienst voor leden en niet-leden,
die in Nederland of het buitenland op een
zaken- of vakantiereis zijn. Van deze da
tum af komt de ANWB iedere dag om
twee minuten voor twee gedurende onge
veer een minuut „in de lucht" en wel op
de golflengten 2.08 m en de verder dragen
de korte golf 49,26 m. De om te roepen
berichten zullen, gezien de korte zendtijd,
summier moeten zijn. In 't algemeen zul-
ln zij niet meer behelzen dan de naam en
het adres van de opgeroepene, alsmede
(eventueel) het kenteken van zijn auto of
motor of de naam van zijn schip. Deze
berichten zullen doorgaans betrekking heb
ben op ernstige familieomstandigheden en
de opgeroepene zal terstond de ANWB in
Den Haag kunnen bellen om volledige bij
zonderheden te vernemen.
Het tijdstip 13.58 is uitgekozen omdat dit
voor vele reizenden een pauze in restau
rant of op het kampeerterrein betekent,
waarop men zich meestal in de buurt van
een radio zal kunnen bevinden. Bezitters
van een autoradio hebben in dit opzicht
uiteraard in 't geheel geen moeilijkheden.
De ANWB heeft voor deze service een
speciale telefoondienst in het leven ge
roepen, die iedere dag ook op zon- en
feestdagen van 8 uur 's ochtends tot 10 uur
's avonds bereikbaar zal zijn. De ANWB
heeft tot het huren van zendtijd bij radio-
Luxemburg besloten omdat deze commer
ciële radio anders dan de Nederlandse
Radio Unie de berichten opneemt in de
vorm, die de opdrachtgever verlangt en
bovendien over zeer sterke zenders be
schikt-
De dienst is gratis voor de reizigers, die
beschikken over een reis- en kredietbrief,
zoals die door de ANWB wordt uitgegeven.
Andéren zijn een zeker bedrag verschul
digd, met dien verstande dat niet-leden
een hoger bedrag moeten betalen dan
leden. Wie vóór 12 uur 's middags een be
richt voor de radio-omroepdienst aan de
ANWB opgeeft kan er zeker van zijn, dat
dit nadat het is geverifieerd en in orde
bevonden nog dezelfde dag zal worden
omgeroepen.
Twintig jaar gevangenisstraf en terbe
schikkingstelling van de regering luidde
de eis, die de officier van Justitie bij de
Amsterdamse rechtbank donderdagmiddag
na een fel requisitoir stelde tegen de twee
mannen, die op woensdagavond 17 decem
ber jl. op de stille Kruislaan in Amster
dam-Oost de 21-jarige Harderwijkse
slagerszoon Gerrit Pfrommer neerscho
ten met het doel diens auto te stelen: de
27-jarige automonteur, bekend onder de
schuilnaam „Rooie Henk" en de 23-jarige
monteur „Zwarte Gerrit".
Onbewogen hoorde het tweetal, dat vol
gens de vrij vage psychiatrische rappor
ten „bijna niet verminderd toerekenings
vatbaar" moeten worden geacht, de zwa
re eis aan.
De officier zei in zijn requisitoir, dat
langer dan drie kwartier duurde, ver
geefs te hebben gezocht naar een goede
kant in de karakters van deze verdach
ten. Hij achtte poging tot moord en dief
stal van de auto volkomen bewezen. Na
dat de toedracht van het tragische ge
beuren op de bewuste decemberavond
tijdens een urenlang verhoor was uiteen
gerafeld, ging de officier diep in op de be
wering van de verdachten, dat zij de re
volver uitsluitend voor bedreiging had
den willen gebruiken. „Hier is bewust een
nekschot gegeven, later even bewust
een schot in het achterhoofd en ten slotte,
toen Pfrommer buiten de auto op de weg
lag, een schot, dat de long, de maag en
de milt doorboorde en het hartzakje raak
te", aldus de officier. Was dit schot door
„Rooie Henk" „uit zenuwachtigheid" ge
lost? De officier heeft de overtuiging,
dat de dader geschrokken was van het
feit, dat Pfrommer na het nek- en hoofd
schot nog niet dood was. Hij heeft hem
het genadeschot willen geven. Het is een
ongelofelijk wonder, dat Pfrommer
thans, zij het zwaar invalide, deze rechts
zitting nog kon meemaken.
De opzet tot doden bliikt volgens de of
ficier voorts uit het feit, dat de mannen
tevoren hadden afgesproken de auto tij
dens een lift te stelen en daarbij, wat de
bestuurder betrof, „geen enkel risico" te
nemen. Dit, gevoegd bij de aanwezigheid
van de revolver, wijst volgens de offi
cier overduidelijk op voorbedachte rade.
Bovendien was Pfrommer Ie verstaan
gegeven, te stoppen bij de eenzame boer
derij, waarvan de ramen waren verlicht.
„Als hier uitsluitend van opzet tot be
dreiging sprake was geweest, dan zou
Pfrommer. nadat hem de auto was ont
futseld, aldaar onmiddellijk de politie
hebben gewaarschuwd.. Dat dit laatste
toch is gebeurd, is te danken aan het
kordate «optreden van het veehouders
echtpaar Oostenrijk".
Beestachtig"
Dat Rooie Henk heeft geschoten, sluit
volgens de officier de schuld van zijn me
deplichtige niet uit. „Zwarte Gerrit" was
de geestelijke vader van het plan en het
was louter een toevalligheid, dat Henk.
die door de verhalen van Gerrit over
gefantaseerde overvallen „rijp" was
gemaakt, de revolver hanteerde. „Voor
dezè onmenselijke, beestachtige misdaad
is geen enkele verzachtende omstandig
heid aan te voeren".
Mr. B. N. Grolleman, die Zwarte Ger
rit verdedigde, legde er de nadruk op,
dat zijn cliënt intens berouw heeft. Hij
heeft gezegd, dat hij hoopt, nog iets goed
te kunnen doen voor het slachtoffer. Ger
rit heeft een levendige fantasie en pleiter
wees op de grote indruk, die beeldromans
en bepaalde films op hem hebben ge
maakt. Hierdoor rust, aldus de raadsman,
er dus ook een schuld op de maatschap
pij. Hij hoopte, dat de jongeman te zij
ner tijd nog kan worden gereclasseerd.
Bij een al te langdurige straf is de kans
hierop echter gering. Daarom bepleitte
hij uiterste clementie.
De verdedigster van „Rooie Henk",
mr. A. M. Goudsmit, meende dat de
plannen voor het plegen van roofoverval
len niet zo zeer waren gesmeed om ze
ten uitvoer te brengen, dan wel om
„stoer" te doen. Zij schilderde de gespan
nen sfeer yan die koude winteravond, toen
de beide jongemannen, na een dag lang
zonder geld en met een lege maag in de
omgeving van Amersfoort te hebben ge
zworven, probeerden te liften naar Am
sterdam. Henk was diep onder de indruk
van Gerrit's misdaadverhalen De ver
dedigster achtte het mogelijk, dat de jon
gen onder druk van het plan om de auto
te stelen en het bezit van de revolver
niet bewust op het slachtoffer heeft ge
richt, maar in een paniekstemming heeft
gehandeld. Om een beter inzicht in deze
verdachte te krijgen, verzocht mr. Goud-
Van onze Amsterdamse redacteur)
De staande magistratuur te Amster
dam zal in de toekomst bij het bepalen
van de strafeisen een jaar méér aan
houden dan de te requireren straf als de
verdachte bij het plegen van een mis
drijf in het bezit van een vuurwapen
is geweest, ook al zou dat wapen niet
zijn gebruikt.
Deze mededeling deed de officier van
justitie, mr. L. van den Berge, donder
dagmiddag tijdens de behandeling van
de overval op de Harderwijker slagers-
zoon G. Pfrommer.
De officier stelde, dat deze maat
regel door het Amsterdamse parket
mede is genomen omdat de laatste tijd
veel pistolen en revolvers uit het bui
tenland ons land worden binnenge
smokkeld.
smit de rechtbank om een hernieuwd,
langdurig en diepgaand psychiatrisch
onderzoek, te meer daar hier ook erfe-
lijkheidsfactoi-en een rol schijnen te spe
len.
Van het recht, het laatste woord te spre
ken, maakte alleen „Rooie Henk" ge
bruik: „Mede namens Gerrit bied ik het
slachtoffer en de rechtbank mijn excuses
aan
Uitspraak 11 juni.
Aan het eind van een langdurige rechts
zitting heeft de Officier van Justitie bij de
Rotterdamse rechtbank gistermiddag te
gen de 36-jarige Rotterdamse loodgieter
en zijn 35 jaar oude echtgenote, verdacht
van het ombrengen van vijf hunner pas
geboren kinderen in de jaren 1951-1958,
tien jaar gevangenisstraf met aftrek van
voorarrest gevorderd. De officier sprak
in zijn requisitoir van een „in kalm over
leg tussen de echtelieden beraamd plan
om de nog ongeboren kinderen van het le
ven te beroven".
Ter zitting bleek dat de twee getuigen-
deskundigen de patholoog-anatomen dr.
J. Zeldenrust en C. B. F. Daamen, van
mening vei-schilden over de doodsoorzaak
van het laatste kind. Volgens het oordeel
van de laatste kon de baby zijn overleden
voordat de verstikkingsdood, die door zijn
collega geconstateerd zou zijn, kon zijn in
getreden.
De president mr. Ch. J. Enschedé ging
vervolgens voort met het verhoor van het
echtpaar over de vier andere ten laste ge
legde gevallen.
Hieruit kwam naar voren, dat man en
vrouw in 1949 samen uit Duitsland naar
Nederland gevlucht waren. Zij hadden
toen al drie kinderen en kwamen te wonen
op een zoldei-kamertje bij een grootmoe
der. Er werd een tweeling geboren en la
ter nog een zesde kind. iets waar „oma"
boos over was. De jonge vrouw kreeg eni
ge tijd kameranest en moest haar excu
ses aanbieden. Toen zij later weer zwan
ger werd, heeft het paar dit verborgen ge
houden. De vrouw was alleen thuis toen
Tijdens de noordwesterstorm op 15 ok
tober kwam in het Noordzeekanaal, bij
de pijlers van de vroegere spoorbrug in
Velsen, een bak met bagger, die juist ge
laden had bij een baggermolen, in aan
varing met een Noorse tanker. De bak
kapseisde en een der bakschippers sprong
te water. Hij werd tot drie keer toe on
der de tanker gezogen, doch hij kon zich
steeds afzetten en, weer boven gekomen,
een boei, die de kapitein van een sleep
boot hem toegooide, grijpen. Er ontstond
alleen materiële schade.
Deze sleepbootkapitein, een 48-jarige
schipper uit Roosendaal, stond donder
dagmiddag voor de Haarlemse rechtbank
terecht, omdat hij schuldig aan de aan
varing zou zijn. De officier van Justitie,
mr. G. W. F. van der Valk Bouman,
meende evenwel, dat er geen spi'ake was
van grove schuld. Volgens hem waren
factoren buiten de wil en verantwoorde
lijkheid van de schipper in het geding.
Daarom eiste de officier vrijspraak.
Verscheidene schippers kwamen ver
tellen wat zij van het ongeluk hadden ge
zien. De sleepboot trok de ongeveer vijftig
meter lange bak achteruit van de bag
germolen weg. Toen voer de sleepboot
voor de bak langs om aan de andere
kant vast te maken. Normaal loopt dan
iemand van het personeel op de bak met
de sleepkabel van achter naar voren. In
dit geval gooide de schipper van de bak
echter de kabel los. De bak sloeg over
dwars en kwam in aanvaring met de Noor-
en wilt u dat wij uw krant naar uw
vakantie-adres opzenden
Stuurt u ons dan minstens twee dagen
voor uw vertrek een briefkaart met
vermelding van uw naam, uw vaste
adres, uw vakantie-adres, de datum
waarop de eerste krant naar uw
vakantie-adres gezonden moet worden
en de datum waarop de krant voor het
laatst moet worden toegezonden.
Als u de krant per week betaalt, wilt
u dan het abonnementsgeld voor de
vakantieweken vooruit aan de bezor
ger betalen
DE ADMINISTRATIE
se tanker, die juist uit de sluizen geko
men was.
Water in gangboard
De schipper die de leiding had op de
bak, een 34-jarige inwoner van Neder-
horst den Berg, vertelde dat hij niet kon
zwemmen en geen ïisico had willen lo
pen. Het was noodweer en er stond veel
water in het gangboord. „Maar u behoef
de toch niet door dat water te zwem
men?", vroeg de president, mr. H. M.
Ferwerda. Dc schipper antwoordde, dat
hij bang was overboord te slaan. Overi
gens zou de sleepbootkapitein gezegd heb
ben: „Gooi maar los". De schipper had
de Noorse tanker niet zien aankomen. De
president raadde de schipper aan toch
maar zo spoedig mogelijk te leren zwem
men.
Een collega van de vorige getuige ver
klaarde dat hij ook niet de sleepkabel
naar voren zou hebben gebracht. Er
stond een storm en de bak was diep ge
laden. Hij was het, die na de aanvaring
van de zinkende bak afsprong en mis
schien in het ijskoude water zou zijn ver
dronken, als hij niet spoedig de hem toe
geworpen boei had kunnen grijpen.
Nog een andere schipper was evenwel
van mening, dat een bakschipper te al
len tijde de sleepkabel naar voren moet
brengen, ook al staat er water in het
gangboord. „Ik vaar van mijn dertiende
jaar af, edelachtbare, en ik weet dat er
naast mijn schuit veel meer water staat
dan er in", zei hij.
Uit de getuigeverklaringen bleek ook,
dat de schippers van de bakken kunnen
weigeren verzoeken of adviezen van de
sleepbootkapitein op te volgen.
De officier van Justitie meende, dat de
kapitein wel een zekere schuld had. Hij
had onder de gegeven omstandigheden
mogelijk anders kunnen manoeuvreren,
maar er waren factoren buiten zijn wil
en verantwoordelijkheid in het spel. De
bakschipper, die de tros losgooide is ook
schuldig. Zelfs al zou de kapitein bevel
hebben gegeven los te maken, dan had
de bakschipper dat niet behoeven te doen,
aldus de officier, die ten slotte vrijspraak
tegen de kapitein eiste.
De raadsman, mr. H. K. Koster uit Am
sterdam, sloot zich bij het requisitoir van
de officier aan.
De rechtbank doet op donderdag 11 juni
om half tien uitspraak.
WENEN (AFP) De prijs van Europa,
die elk jaar wordt uitgereikt aan de Euro
pese stad, welke zich in die periode het
meest heeft ingespannen voor de bereiding
van de Europese idee, is over 1958 aan
Wenen toegekend. Hij is woensdag te We
nen door de Westduitse socialist Jacob
Altmeister, als vertegenwoordiger van de
gemeentecommissie van de Raad van
Europa, aan de Weense burgemeester
Frans Jonas uitgereikt.
Tilburg. Aan de Katholieke Economische Hoge
school te Tilburg zijn geslagd voor liet doctoraal
examen economie, bedrijfshuishoudkundige rich
ting: M. Wauters, Hulst en G. Kroon, Haarlem.
Haarlem. Aan de Rijkskweekschool te Haarlem
zijn geslaagd voor het eindexamen (tweede leer-
kring) de dames M. C. G. Huijsmans, M. Koop
man en E. Stroeker te Haarlem en W. Klaver te
Overveen.
Haarlem. Aan de Rijkskweekschool te Haarlem
slaagden voor liet eindexamen (tweede leef
kring) de dames E. Behage, M. H. van Bruggen,
1 Hoekstra te Haarlem, G. Geerts te Bloemen-
daal en M. Hi.idriks te IJmuiden.
het kind geboren werd. Zij heeft het in een
emmer water laten vallen, waarna het ge
storven is. De man gooide het later er
gens in het water. Het echtpaar heeft toen
een eigen huis gekregen aan de Spangen-
se kade. Daar werd weer een baby ge
boren, die door verstikking om het "leven
werd gebracht. Het lijkje werd op de zol
der bewaard en ging mee met de verhui
zing naar de De Manstraat, waar men een
weer wat ruimere woning kreeg. Daar
werden nog drie kinderen ter wereld ge
bracht, die evenmin in leven werden gela
ten. Ook zij werden met het hoofdje in het
beddegoed gesmoord.
In totaal heeft de politie op de zolder di-ie
lichaampjes aangetroffen. Het vierde kon
kort na de geboorte m beslag worden
genomen, toen onverwijld medische hulp
voor de vrouw moest worden ingeroepen.
„Volledig toerekenbaar"
In de middagzitting werd voorts ge
hoord dr. H. Plokker, een psychiater, die
beide verdachten in de psychiatrische
inrichting „Hulp en Heil" te Leidschen-
dam heeft geobserveerd. Volgens hem
heeft de man een tekort aan wil, maar
hij bezit een behoorlijke intelligentie, hij
is een normaal mens zonder enige geeste
lijke gestoordheid. De vrouw is weinig be
gaafd, maar zeker niet debiel. Er is in
geen geval sprake van verminderde toe
rekeningsvatbaarheid.
De vrouw had, volgens dr. Plokker, een
eigenaardige visie op het leven. Ten aan
zien van het bewaren van de lijkjes had,
zo vertelde hij, de man gezegd: „dan zijn
ze er nog."
Op een vraag van de president ant
woordde de man, dat hij er met zijn
vrouw wel eens over gepraat had naar de
vereniging voor sexuele hervorming te
gaan. Het was er echter nooit van geko
men.
De ouders, de onderwijzers van deze
man, en de maatschappij hebben deze
man niet voorgelicht over wat er met het
ouderschap samenhangt, aldus begon mr.
W. A. P. Smit zijn pleidooi voor de man.
Deze raadsman ,en ook mevrouw mr.
Ch. Verstegen-Kettlitz, die voor de vrouw
pleitte, vroeg op juridische gronden vrij
spraak, omdat haar inziens niet te bewij
zen is, dat de kinderen uit '52, '54 en '56
levend zijn geboren. Wat het laatste kind
van '58 betreft, werd gewezen op de ver
klaringen van de medici waarin geen
eenstemmigheid over de doodsoorzaak
van het kind bestaat. Ook op deze grond
werd vrijspraak gevraagd.
Mevrouw Verstegen vroeg voorts vrij
spraak van het geval uit '51, dat alleen de
vrouw ten laste was gelegd.
„Hier was sprake van kalm beraad en
rustig overleg", zei zij, maar een paniek
stemming. Het zevende kind moest ko
men, terwijl er voor het zesde al geen
bedje meer was en oma, bij wie men in
woonde, van niets mocht weten
De verdediging vroeg de rechtbank,
wanneer zij de juridische overwegingen
tot vrijspraak niet zou kunnen overnemen,
bij haar vonnis rekening te willen houden
met alle tragische omstandigheden en ook
te denken aan de zes kinderen die nog in
leven zijn
Over veertien dagen volgt de uitspraak.
Naar het ANP verneemt heeft de direc
tie van de K.L.M. besloten alle vliegtui
gen van haar vloot een nieuwe beschilde
ring van buiten te geven. Een band van
rood-wit-blauw zal aan beide zijden van
de romp worden aangebracht met in gro
te letters daarboven „K.L.M.-Royal Dutch
Airlines". De worrden „Vliegende Hol
lander" met aan de andere zijde van de
romp „Flying Dutchman" vervallen daar
mede. Dit laatste geschiedt omdat het be
grip „Vliegende Hollander" in vele lan
den van de wereld weinig bekend is en het
talrijke malen is voorgekomen, dat passa
giers en belangstellenden informeerden,
wat deze woorden eigenlijk betekenden.
Het rood-wit-blauw, dat op het ogen
blik het staartvlak van alle vliegtuigen
siert, vervalt en hiervoor in de plaats ko
men diagonaal getrokken strepen met als
hoofdkleur blauw en in het midden, op een
wit gehouden cirkel, in fel rode letters
„K.L.M." met vlak daarboven een kroon
tje.
Reeds geruime tijd was men met proef
nemingen van een nieuwe staartbeschil-
dering bezig en in maart van dit jaar wer
den gedurende enkele weken aan lucht
reizigers op Schiphol (Nederlanders en
buitenlanders), die met de K.L.M. vlogen
en aan Nederlanders elders gevraagd hun
oordeel uit te spreken over de wijze, waar
op naar hun mening de K.L.M.-vliegtui-
gen beschilderd zouden moeten worden.
De enquête werd destijds uitgevoerd
door de Nederlandse stichting voor sta
tistiek.
De directie van de maatschappij heeft
op verschillende gronden thans besloten
de beschildering van de toestellen van
buiten, geheel te wijzigen en dus niet al
leen het staartvlak. De letters K.L.M. op
romp en staartvlak in de nieuwe uitvoe
ring alsmede de woorden Royal Dutch
Airlines zijn voor iedereen op de wereld
een aanduiding aan welke maatschappij
het vliegtuig toebehoort. Bovendien zijn
de rood-wit-blauwe kleuren aan beide zij
den van de romp Nederlands vlagver
toon. De enquête heeft voorts uitgewe
zen, dat de nieuwe wijze van staartbe-
schildering sterk de aandacht trekt.
Voorts is de directie van oordeel, dat
thans wat de beschildering en de naams-
aanduiding betreft er meer eenheid bij de
verschillende vliegtypes komt.
Het zal geruime tijd vergen om de bij
na honderd vlooteenheden van de K.L.M.
volgens het nieuwe patroon te bespuiten.
