SURINAME'S PRODUKTEN MET TOEKOMST
ZIJN ALUMINIUM, RIJST EN PAPIER
Morgen valt de beslissing over de
subsidie aan het Amsterdams Ballet
HENSEN
Particuliere
herziening
investeringen
Tienjarenplan
maken
nodig
Het past.
De negen Muzen
Centraal Theater moet verdwijnen
SPIJKER
BROEKEN
9
Tussen balans
Implicaties
Wageningen
Papier
Actie voor slachtoffer van
de overval in Amsterdam
Kerkelijk Nieuws
Prestigekwestie in Amsterdamse raad
SING-SING
HEMDEN
natuurlijk
DINSDAG 9 JUNI 1959
Dit is het tweede artikel van de hand
van drs. A. Jonkers, hoofd van de di
rectie Suriname en Nederlandse Antil
len (Ministerie van Zaken Overzee) over
dc ontwikkeling van Suriname.
De eerste naoorlogse financiële hulp aan Suriname werd geboden in de vorm
van een Welvaartsfonds van 40 miljoen Nederlandse guldens. Met dit geld zijn
vele nuttige dingen gedaan, zoals luchtkartering van de noordelijke helft van
het land, bosbouw- en geologisch onderzoek, aanleg van nieuwe polders, wegen,
bouw, visserijbevordering, verbetering van het kredietwezen enzovoort. Maar
met 40 miljoen kan men een land van de grootte van Suriname niet openleggen.
I-Iet fonds is dan ook van de aanvang af gezien als een instrument om de
ontwikkeling op gang te krijgen. De Surinaamse regering nam een verstandig
besluit toen zij er op Nederlandse aandrang mee akkoord ging om een deel van
dit fonds te bestemmen voor de opstelling van een Tienjarenplan. De middelen
werden toevertrouwd aan de door de Surinaamse regering in het leven geroepen
„Stichting Planbureau Suriname". De door dit Bureau op grond van diepgaande
studies ontworpen opzet vereist een uitgave van ruim 250 miljoen gulden, een
derde hiervan wordt gefinancierd door Suriname en 2/3 of 172 miljoen door
Nederland en wel voor de helft als gift en voor de andere helft in de vorm
van een lening.
Het plan is een
bundeling van pro
jecten van econo
mische, sociale en
culturele strekking,
het is een resultaat
van een pogen tot sy
stematisch doorden
ken van Suriname's
toekomst. Plet doel is
Suriname zover te
brengen, dat het, na
het verstrijken van
de planperiode, zelf- ||!il
standig zijn ontwik-
keling kan voortzet-
ten. Plet spreekt van
zelf, dat zo'n begin
selplan geen onver
anderlijk bestek kan
zijn. Voortdurend
moet rekening kun
nen worden gehou
den met opgedane er
varing, met nieuwe
mogelijkheden en in
zichten. Wanneer de
varing leert, dat de reële behoefte aan
nieuw land geringer is dan de schattingen
aanwezen, terwijl een nieuw ingrijpend
plan als het Brokopondoplan, dringend
voorzieningen vraagt in een andere sector,
dan dienen de middelen voor die sector te
worden verhoogd en de fondsen voor land-
aanwining te worden besnoeid.
Het plan is nu ruim 4 jaar in uitvoering.
Er is in die tijd voor ongeveer 74 miljoen
Nederlandse guldens gerealiseerd.
Naar de mening van de Surinaamse Re
gering is de tijd gekomen, om een tus
senbalans op te maken en na te gaan of
de omstandigheden, zoals die zich nu voor
doen, een heroriëntatie nodig maken. Zij
heeft prof. Lieftinck en prof. Goedhart uit
genodigd een studie te maken van de hui
dige aspecten en prospecten van de Suri
naamse economie. Plet is dus niet onmo
gelijk, dat binnen korte tijd een herzie
ning van het Tienjarenplan aan de orde
komt.
Een dergelijke heroriëntatie ligt ook al
voor de hand door de betekenis van de
uitvoering van het zo juist genoemde Bro
kopondoplan. Het gaat hier om de bouw
van een stuwdam in de bovenloop van de
Surinamerivier met bijbehorende elektri
citeitswerken.
Destijds nodigde dr. a Campo, toen
maals adviseur van het Welvaartsfonds,
prof. Van Blommestein uit de luchtfoto
grafieën van Noord-Suriname te bestude
ren met het oog op de mogelijkheid van
het opwekken van energie door water
kracht. Prof. Van Blommestein kwam,
bestudeerde de luchtfoto's en zag de mo
gelijkheid van de vorming van een stuw
meer ter grootte van de provincie Utrecht
waardoor voldoende elektrische energie
zou kunnen worden opgewekt, om een alu
minium smelterij van een capaciteit van
40.000 a 50.000 ton aluminium te voeden.
Bovendien waren er mogelijkheden van
uitbreiding, door het betrekken van het
waterdebiet van de Tapahahonyrivier bij
het project.
De Alcoa, die haar grondstof voor haar
aluminiumproduktie voor een zeer groot
deel uit Suriname betrekt, bleek de enige
gegadigde te zijn voor de vestiging van
een aluminium-industrie in Suriname. Zij
bleek bovendien bereid de kosten van de
bouw van de dam en de elektriciteitswer
ken voor haar rekening te nemen. Zij
richtte een dochteronderneming, de Sural-
co op, waarin ook de mijnbouw-bedrijven
van de Alcoa werden opgenomen. In ja
nuari 1958 ging de Surinaamse regering
met de Suralco een overeenkomst aan, die
de uitvoering van het project verzekerde.
De Suralco zal door renteloze leningen
Suriname tot 12 miljoen in staat stellen
de nodige nevenwerken uit te voeren, zo
als de aanleg van wegen, verplaatsing
der bosnegerbevolking van ongeveer 3000
gezinnen enzovoort.
Het spreekt vanzelf, dat de uitvoering
van dit grote project, waarmee wel een
half miljard guldens zal zijn gemoeid, ge
volgen heeft voor het Tienjarenplan.
Men kan nu eenmaal niet onbeperkt
geld in een land investeren, zonder span
ningen te veroorzaken. Het Brokopondo
plan heeft de laatste jaren vooraan in de
aandacht van Suriname gestaan.
Men krijgt weieens de indruk, dat de
verwachtingen wel wat al te hoog zijn op
gevoerd. Het bedrijf zal op den duur aan
ruim vijftienhonderd man werk geven.
Bovendien opent het project mogelijkhe
den voor visserij en irrigatie en het maakt
een groot gebied bereikbaar voor hout
exploitatie. Dit alles kan het aangezicht
van Suriname aanzienlijk veranderen.
De betekenis hiervan is dus zeer groot,
maar niet zo groot, dat de aandacht voor
andere ontwikkelingsmogelijkheden mag
verslappen. Ook hierom is het uiterst nut
tig. dat Suriname zich aan de hand van
deskundige adviezen opnieuw gaat bera
den over zijn toekomst.
Een ander spectaculair project, dat los
staat van het Tienjarenplan is het Wage-
ningenrapport. Reeds vele jaren voor de
Tweede Wereldoorlog werd mechanisatie
Een bulldozer schuift de bovengrond
van het terrein opzij. Het kreupelhout
wordt tegelijkertijd verwijderd.
van de rijstcultuur gepropageerd, voor
het eerst in 1922 door de heer Tj. Pyter-
sen. Zijn gedachte bouwde voort op de er
varing van een door de heer Sibinga Mul
der opgezet groot mechanisch rijstbedrijf
bij Palembang op Sumatra. Men trachtte
machines aan te passen aan de eisen, die
de natte rijstbouw daaraan stelde. Een
gedurfde opzet als het Wageningenpro-
ject, heeft deze pioniers nooit voor ogen
gestaan.
Het project is een typisch Nederlandse
bijdrage tot de ontwikkeling van Surina
me, het wordt uitgevoerd in een gebied
40 km stroomopwaarts van de Nickerie-
rivie.r,en. het beoogt gebied, aan oer
woud en zwampen, ontworstelde grond,
om te vormen tot bouwgrond voor geme
chaniseerde rijstbedrijven.
Het plantmateriaal bestaat uit nieuwe
hoogwaardige rijstvariëteiten, geselec
teerd op haar geschiktheid voor mechani
sche bewerking.
In 1958 is een areaal van al 6000 hecta
ren ingezaaid, dat in het vorig jaar voor
zeven miljoen gulden aan rijstprodukten
opleverde. De investering beloopt plm. 65
miljoen Nederlandse guldens, gedeelte
lijk gefinancierd uit door Nederland ge-
r
garandeerde leningen, gedeeltelijk uit Ne
derlandse kasvoorschotten.
De investering bestrijkt behalve de ont
ginning, en het cultuurrijp maken van de
grond, de aanleg van een dorp, openbare
werken, gezondheidszorg, onderwijs voor
de omwonenden, een groot gemaal, rijst-
silo's, een ultramoderne rijstpellerij, een
steiger voor de aanleg van zeeschepen en
zovoort.
Het spreekt vanzelf dat de kosten per
hectare in doorsnee minder zwaar drukken
naarmate ze strekken voor een groter
areaal. Op het ogenblik is een onderzoek
naar de optimale bedrijfsgrootte aan de
gang.
Een bijzonder interessant project is ge-
entameerd door een grote Nederlandse pa
pierindustrie. Er zijn verschillende zeer
kostbare pogingen gedaan om tropische
bossen te gebruiken voor papierfabricage.
Een tropisch bos is over het algemeen
van zeer gevarieerde samenstelling. Daar
om heeft men onderzocht in hoeverre uit
een mengsel van 1001-houtsoorten pulp kan
worden gefabriceerd, geschikt voor de ver
vaardiging van papier. Deze proeven zijn
in zoverre geslaagd, dat bepaalde papier
soorten op deze wijze economisch kunnen
worden gefabriceerd.
De betrokken papierfabriek besloot dit
probleem op andere wijze aan te vatten
namelijk op de manier die in de dertiger
jaren in Indonesië is beproefd, maar door
de oorlog niet tot resultaten kon komen.
In samenwerking met 's Lands Dienst
van het Bosbeheer wordt een proef geno
men met het aanleggen van een papier
hout leverend bosareaal. Als hoofdsoort is
gekozen de Caraïbische pijnboom, die on
der gunstige omstandigheden in korte tijd
hoge houtprodukties levert.
De boom is verwant aan de pijnboom-
soorrten in de zuidelijke helft der Ver
enigde Staten, die de grondstof leveren voor
een enorme papier- en cellulose-industrie.
Wanneer deze niet inheemse boom het
in Suriname doet, zal worden overgegaan
tot oprichting van een commercieel bos-
bedrijf, waarin Suriname en het Neder
landse bedrijf participeren. Het land stelt
drieduizend hectaren beschikbaar, het Ne
derlandse bedrijf neemt op zich in 10 ja
ren maximaal een miljoen in de proef te
investeren.
Zijn de resultaten bevredigend dan wordt
maximaal 160.000 hectaren tot nu toe on
benutte savannagrond beschikbaar gesteld,
waaruit het bosbedrijf 40.000 hectaren van
de meest geschikte gronden kan benutten
voor de aanleg der boomplantsoenen. Er
zijn al twee volledig uitgeruste boomkwe
kerijen gesticht, elk met een capaciteit
tot levering van ongeveer 200.000 stuks
plantgoed per jaar. Een der oudste plant
soenen, 4}la jaar oud, heeft nu al bomen
van omstreeks 15 tot 20 cm. diameter; Uit
proeven in het Nederlandse bedrijf is ge
bleken dat de aangeplante houtsoort een
bruikbare grondstof oplevert voor het mas-
saprodukt der papierindustrie, het kran
tepapier.
Slaagt 't experiment, dan krijgt Surina
me er een exportprodukt bij. Het is dan
niet uitgesloten dat het in een verder ver
schiet komt tot de vestiging van een pulp
fabriek in Suriname.
In lichters wordt de rijstoogst langszij
de fabriek gebracht.
Een particulier comité wil trachten geld
bijeen te brengen om voor de 21-jarige
Harderwijkse slagerszoon Gerrit Pfrom-
mer, die vorig jaar december in de Kruis-
laan te Amsterdam het slachtoffer werd
van een laffe overval, een nieuwe toekomst
op te bouwen.
Gerrit Pfrommer, die twee gewapende
Amsterdamse avonturiers in zijn auto had
laten meerijden naar de hoofdstad, kreeg
als dank voor zijn welwillendheid een
aantal kogels in zijn lichaam, waardoor
ernstige beschadigingen ontstonden aan
hersens, halsslagader, hartzakje, een der
longen, milt en ma"ag. Het mag een won
der heten, dat deze jongeman het leven
heeft behouden. Ernstig invalide, legde hij
onlangs voor de Amsterdamse rechtbank
zijn getuigenis van het gebeurde af. De
twee bandieten hoorden twintg jaar ge
vangenisstraf tegen zich eisen.
Gerrit Pfrommer is als gevolg van zijn
verwondingen aan linkerarm en -been
verlamd. Het zal hem niet mogelijk zijn
de slagerij van zijn vader over te nemen,
hetgeen aanvankelijk in de bedoeling lag.
De heer M. W. Fleurke, loco-burgemees
ter van Harderwijk, mr. I. van Creveld,
oud-kantonrechter te Bussum, en de heer
J. Pelser jr., accountant te Hilversum,
roepen thans de medewerking van ieder
in om door middel van giften een fonds te
vormen, dat Gerrit Pfrommer in staat moet
stellen een ander vak te leren.
Bijdragen kunnen worden gestort op de
Twentsche Bank te Bussum, giro 3741,
onder vermelding „Steun Gerrit Pfrom
mer".
Een niet alledaags scheepsbouwkundige
operatie is maandag in Rotterdam be
gonnen. Van het Zwitserse schip Nyon, dat
in november van het vorige jaar op de
Engelse kust stootte kon destijds het ach
terschip met de kostbare machinekamer
worden geborgen. Het werd naar Rotter
dam gesleept en wordt daar nu van een
nieuw voorschip voorzien. Dit voorschip
is zaterdagmiddag bij Boele in Bolnes van
de helling gekomen. De beide delen zijn
daarna naar Rotterdam gebracht waar zij
in een gemeentedok aan elkaar gezet wor
den. Onder het speurende oog van film
en televisiecamera's werden de twee helf
ten met takels tegen elkaar aangetrokken.
Na uren van ingespannen passen en meten
ging er bij de toeschouwers een zucht van
vei'lichting op het pasteHet aan
elkaar lassen zal nog enkele dagen in
beslag nemen. Daarmee zal dit karwei dat
bij een schip ter grootte van de Nyon
(10.000 ton) nog nimmer werd verricht, tot
een goed eind zijn gebracht.
Ned. Herv. Kerk
Aangenomen naar Amsterdam (Willem
de Zwijgerkerkgemeente A.) Dr. J. H. van
Beusekom te Breskens; naar Groningen
(vac. C. M. Luteyn) J. Grolle te Nijverdal.
Benoemd tot vicaris te Utrecht (wijk-
gemeente Noorderbrug) J. Leewis, kandi
daat te Vlaardingen.
Bedankt voor Ochten (Geld.) A. Kool
te Brandwijk; voor Bodegraven G. van
Estrik te Nieuwland.
Geref. Kerken
Tweetal te Leeuwarden (vac. J. C. Ha
gen) G. Heijerman te Nij verdal en G.
Meyster te Ede.
Beroepen te Gees (Dr.) J. Tevel, kand. te
Middelburg; te Garijp G. de Ruiter te
Knijpe.
Aangenomen naar Hoek (Z.) A. J. Ver
beek, kand. te 's-Gravenhage, die bedankte
voor Aardenburg en voor Wilsum (O.);
naar Sint Laurens Chr. van Ulden, kand.
te 's-Gravenhage, die bedankte voor Reit-
sum, Schoonoord, Siegerswoude en voor
Zwaagwesteinde.
Bedankt voor Amsterdam Zuid-Sloter-
vaart W. Dekker te IJlst.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Driebergen (2de maal) F.
Bakker te Huizen (N.H.), die dit beroep ook
aannam.
Bedankt voor Londen (Ontario, Canada)
(Free Chr. Ref. Church) W. van 't Spijker
te Drogeham.
Doopsgez. Broederschap
Tweetal te Amsterdam (vac. dr. J. D.
Dozy) PI. B. Kossen te Berlikum en H. D.
Woelinga te Dordrecht-Breda.
Baptisten Gemeenten
Beroepen te Enschede J. Ketelaar te
Hoogezand.
Geref. Gemeenten
Bedankt voor Dirksland H. Rijksen te
Vlaardingen.
Oud-Geref. Gemeenten
Bedankt voor Loenen aan de Vecht B.
Toes te Alblasserdam.
Molukse kerk
De Zuidoostmolukse protestantse kerk
in Nederland is bij besluit van de minister
van Justitie geplaatst op de lijst van kerk
genootschappen in Nederland. Deze kerk
telt op het ogenblik in ons land zeven ge
meenten, te weten te Deventer, Rotter
dam, Utrecht, de woonoorden Groesbeek
en Echt (Limburg), de Pietersberg en
Laarbrug bij Ommen.
Afrikaans negerdorp. Mgr J. Teeren-
sta, bisschop van Doume in Frans Kame
roen heeft in het Afrikamuseum in Berg
en Dal bij Nijmegen een Afrikaans neger
dorp geopend dat de bezoekers aan het
museum in kennis zal brengen met de leef-
en woongewoonten van de primitieve Afri
kaanse bevolking. Er zijn hutten uit Oost-
Afrika, de Kongo en van opperhoofden uit
Guinee. De hutten zijn gebouwd van origi
neel Afrikaans materiaal, de karakteristie
ke sfeer van het land is zoveel mogelijk
nagebootst. Dat was goed mogelijk in een
geaccidenteerd terrein van de „Meerwijk".
In het dorp wordt Afrikaanse muziek ge
maakt en Afrikaans gedanst.
Schilderijen beschadigd. Een geestes
zieke heeft vrijdag in het M. H. de Young
Museum in San Francisco acht schilderijen
waaronder „Christus en Magdalena" van
Rubens beschadigd. De man is in hechtenis
genomen. Slechts de gezichten op de schil
derijen werden met een stomp voorwerp
vermoedelijk een sleutel bekrast. De
schade is te herstellen.
Het Centraal Theater in
de Amstclstraat te Amster
dam is het laatste jaar van
zijn bestaan ingegaan. De
nieuwe eigenaresse, de Am-
sterdamsche Bank n.v.,
hoopt, dat de slopers 1 mei
1960 kunnen beginnen met
de afbraak van het gebouw.
De Amsterdamsche Bank
heeft de ruimte dringend
nodig voor de bouw van een
nieuwe vleugel aan het
hoofdkantoor, dat aan de
oostzijde van het Rem-
brandtplein staat.
Ondanks de zalennood
lijdt het Centraal Theater,
dat voor de oorlog hoofdza
kelijk Joodse bezoekers
trok, de laatste jaren een
kwijnend bestaan. De zaal
is zeer ouderwets en het
pluche van de stoelen is
kaal. Naast de vaste be-
speelster van het theater,
de Hofstad Operette, wor
den hier van tijd tot tijd
toneelstukken opgevoerd
door niet-Amsterdamse en
sembles.
Voor de oorlog telde de
Amstelstraat drie theaters:
Het Floratheater. Het
Grand Theatre en Het
Centraal Theater. Het Flo
ratheater werd na de brand
niet meer opgebouwd. En
kele jaren geleden ver
scheen op deze plaats wel
een bioscoop, die nu de
naam Flox-a draagt. Het
Grand Theatre is gesloopt
en het Centx-aal Theater zal
nu volgen.
De Amstelstraat is voor
uitgaand Amsterdam al
vx-ijwel geheel verloren ge
gaan. Enkele cafés en ca
barets zijn veranderd in
sijdschriftenwinkeltjes, een
van de gx-otere cabarets is
na jaren achtereen leeg te
hebben gestaan, heropend
als autoshowroom en de
grote dancing Broadway
hoek Amstelstraat, Rem-
brandtplein, is enkele jaren
geleden vex-bouwd tot kan-
toox-lokalen.
Het Rembx-andtplein
heeft sinds de tijd van
onze ouders en groot
ouders al menige veer
moeten laten. De Kax-se-
boom, waar avond aan
avond twee orkesten voor
het amusement van vijf
tienhonderd gasten zorgden,
Mille Colonnes met Speen-
hoff en Eduard Jacobs,
Flora met Louis Davids en
de Rido-revues, zij zijn niet
meer. En zelfs het Rem-
brandttheater moest eraan
geloven.
De vorm van vermaak
heeft zich gewijzigd en ook
de plaats. Het Leidseplein
sn omgeving is sinds de
oorlog vermaakcentrum
nummer een geworden. En
het Rembrandtplein doet
verwoede pogingen om zich
te handhaven. Met trek
pleisters als Max Tailleur
en „Dox-us" en om de hoek,
op het Thorbeckeplein met
het cabaret van Zwarte
Riek en Kees Manders,
met striptease danseressen
en met oranje ballonnetjes
in de bomen.
(Van onze Amsterdamse redacteur
HET AMSTERDAMSE GEMEENTEBESTUUR, in het bijzonder de wethouder van
Kunstzaken, staat voor een bijzonder moeilijke opgave: woensdag verstx-ijkt de
lermijn, waarin de door de gemeentex-aad aangenomen motie moet worden gereali
seerd, volgens welke het nieuw gevormde Amsterdams Ballet van een tweehoofdige
artistieke leiding moet worden voox-zien, te weten Mascha ter Weeme en Johan Ver-
donei-. Na een debat van bijna acht uur liet de raad op 27 mei weten, dat hij niet
over zich laat lopen. Geëist werd, dat het op 18 februari genomen raadsbesluit
waarin beide namen als artistiek leiders worden genoemd onvoorwaardelijk wordt
uitgevoerd. Dat is een moeilijke opgave, want Johan Verdoner heeft er de binxi aan
gegeven en het college van B. en W. moet nu bemiddelingspogingen doen, die twee
maanden geleden een grote kans van slagen hadden, maar nu vrijwel kansloos zijn.
Cynici merken op dat de balletgeschiedenis een typisch Amsterdams probleem is:
het college van B. en W. verzuimde in te grijpen, toen verdere moeilijkheden nog
konden worden voorkomen en de gemeenteraad, die voet bij stuk houdt, redt daarmee
weliswaar zijn prestige, maar staat de meest praktische oplossing in de weg.
De meest praktische oplossing is, dat
het Amsterdams Ballet een eenhoofdige
leiding krijgt: Mascha ter Weeme. Maar
het is geen sympathieke oplossing want
daarmee laat men Johan Verdoner val
len. die men aanvankelijk toch ook in de
artistieke leiding wenste en hem daarin
bij raadsbesluit benoemde. De stichting
van .de! nieuwe balletgroep is het gemeen
tebestuur uit de hand gelopen; Johan Ver
doner kon zich met de gang van zaken
niet verenigen en draaide zijn medewer
kers de rug toe. De gemeenteraad wenst
hem terug. Omdat het de sympathiekste
oplossing is of omdat het prestige ermee
is gemoeid? Men is geneigd het laatste te
veronderstellen.
Het is immers duidelijk dat de terug-
keer van Johan Verdoner na alles wat in
de afgelopen maanden is gepasseerd de
weg opent naar nieuwe moeilijkheden. De
praktische oplossing, die de x-aad uit de
weg is gegaan, zou in artistiek opzicht
minder moeilijkheden veroorzaken. Wij
hebben Mascha ter Weeme gedurende tal
van jaren leren kennen als de bezielde
leidster van het Ballet der Lage Landen
Zij heeft stellig de capaciteiten om de
'touwtjes van het Amsterdams Ballet in
handen te nemen. Maar de raad wil niet
En daax-mee is de mogelijkheid gx-oot, dat
Amstex-dam voor de tweede maal de kans
mist om een balletgroep van allure te krij
gen.
De eerste gemiste kans was in 1954. Het
was toen mogelijk geweest de onmisken
baar sterkste figuur in onze balletwex-eld,
Sonia Gaskell, met haar groep voor de
hoofdstad te behouden. De gemeenteraad
verwierp die mogelijkheid en verwachtte
meer van de oprichting van het Operabal
let. Die verwachting is op een teleurstel
ling uitgelopen. Het Operaballet heeft in
de afgelopen jai-en veel geld gekost en is
eigenlijk nooit goed van de grond geko
men. Het ballet in Nederland is nog jong.
En wanneer men geen hoopvolle verwach
tingen voor de toekomst had zou men zich
kunnen afvragen of het beschikbaar stel
len van zulke belangrijke bedragen van
overheidsgeld voor een kunstuiting, die
maar een zeer klein deel van de bevolking
bereikt, wel verantwoord is.
Het plan om het Operaballet samen te
voegen met het gesubsidieerde spreidings-
gezelschap van Mascha ter Weeme is dan
ook een goed idee geweest. Met belang
rijk minder kosten kan het door deze con
centratie mogelijk zijn eenzelfde gebied
als voorheen te bestrijken, waarbij zelfs
artistiek hogere prestaties niet uitgeslo
ten zijn.
Het conflict
Dat de artistieke leiding zou bestaan uil
Mascha ter Weeme en Johan Verdoner
was op zichzelf ook reëel. De heer Ver
doner mag dan minder ervaring en min
der naam hebben dan mevrouw Ter Wee
me, als directeur van het Operaballet
heeft hij het wantrouwen, dat aanvanke
lijk tegen hem bestond, uit de weg ge
ruimd. Zowel mevrouw Ter Weeme als de
heer Verdoner heeft na het besluit tot con
centratie met grote geestdrift aan de op-
richting van het Amsterdams Ballet ge
werkt Zij werkten harder dan de ambte
lijke molens. En zo kon het gebeuren, dat
de heer Verdoner van zijn ontevx-edenheid
blijk gaf, toen op 1 maart de datum,
waarop volgens internationaal gebruik de
contracten voor het volgende jaar moeten
zijn getekend het opx-ichtingsbesluit nog
niet was uitgevoerd. Hierdoor kwamen
de dansers in een zeer onzekere positie.
Mevrouw Ter Weeme wilde met de voor
bereiding voortgaan, alsof het Amster
dams Ballet al bestond, de heer Verdoner
daarentegen wilde eerst zekerheid. De
moeilijkheden waren er. En zelfs de voor
zitter van het inderhaast samengestelde
stichtingsbestuur, die als bemiddelaar op
trad, kon niet voorkomen, dat Johan Ver
doner een wellicht onverstandig besluit
nam en uit protest heenging.
Het college van B. en W. heeft toen niet
ingegrepen. Het stelt zich op het stand
punt dat besturen van kunstinstellingen
vrij moeten worden gelaten in hun beleid.
Men vx-aagt zich echter af of hier geen be
ter samenspel was, temeèr, daar de oor
zaak van de moeilijkheden niet in Am
sterdam lag, maar in Den Haag, waar
men te lang heeft gewacht met het geven
van een fiat. Er is geen balletgroep of er
doen zich wel eens conflicten voor. Het is
echter triest dat het Amsterdams Ballet
reeds bij de oprichting in de moeilijkhe
den zit. Het contract, dat de dansers in
middels hebben getekend, heeft nog geen
enkele waarde, zolang de subsidie nog niet
is toegezegd. En of die subsidie een
kwart miljoen gulden, dus waarlijk geen
gering bedrag woensdag aanstaande
wordt toegekend hangt af van het feit, of
B. en W. alsnog een verzoening met Jo
han Verdoner tot stand kunnen brengen óf
van de raad, die bakzeil zou moeten ha
len.Maar wat het laatste betreft: waar
het belangrijke zaken betreft, is de prak
tische zin op het Princehof vaak ver te
zoeken men leze er de handelingen van
de debatten over onderwerpen als stad
huis, operagebouw en vooral IJ-tunnel
maar eens op na..
Advertentie
in sterke DENIM
kwaliteiten
KORTE jongens Spijkerbroek
vanaf 5.50
LANGE jongens Spijkerbroek
vanaf 7.65
HEREN maten vanaf 10.25
Sterke „TWEKA" kwaliteit
TONGENSmaten vanaf 5.75
HERENmaten vanaf 8.75
Voor Sportkleding
PAARLAARSTEEG 1
Zilveren jubilaris bij PEN
De heer W. Feenstx-a wonende aan de
Brederoodseweg 52 in Santpoort-Zuid, zal
donderdag 11 juni het feit herdenken dat
hij vijfentwintig jaar geleden in dienst
tx'ad bij het P.E.N. in Bloemendaal. De
heer Feenstra die werkzaam is als hoofd
opzichter bij de vervoersafdeling zal op
die dag door de directie op het hoofdkan
toor in Bloemendaal worden gehuldigd.
Hij recipieert 's middags tussen drie en
half zes in het jeugdhuis aan de Donke-
relaan in Bloemendaal.
