Haarlem's Dagblad | 1959 | 11 juli 1959 | pagina 7

Bollenstreek gaat weer paar maanden
op volle toeren werken

Oogst van bloembollen niet zo
ongunstig, als werd verwacht

Twee gelukkige jonge mensen
verrast met geschenken

Voor pellende scholieren zit het
werk er volgende week weer op

ZATERDAG 11 JULI 1959

HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

5

EXPORTDRUKTE STAAT VOOR DE DEUR

Burgerlijke Stand
van Haarlem

Eerste veilingen begonnen

Zaadhandel JAN ROOZEN

ALLES VOOR UW TUIN

Maria Callas kwam niet,
kwam wel, kwam niet

Onderwijsvoorstellen
voor Bloemendaal

Duizendste woning van Patrimonium

Vragen over hoger Zwitsers
invoerrecht op snijtulpen

GRATIS STOFZUIGER

CO//A#v gr. houtstraat

Plannen voor flatbouw
nabij „Kareol"

Engel van Honschooten
koninklijk onderscheiden

G. Stüvel nam afscheid
van de B.S.V

Afscheidsavond van de
Christiaan Huygensschool

Voor de mensen uit de steden bestaat de bollenstreek eigenlijk alleen van
eind maart tot half mei. Men gaat dan een dagje naar „Keukenhof', loopt
misschien nog een eindje langs bloeiende bollenvelden, bewondert het bloemen
corso en daarmee is het jaarlijkse uitstapje naar de bollenstreek weer achter
de rug. Wie de échte bollenstreek wil leren kennen, zou in de komende weken
eens terug moeten komen. Want dan pas ervaart men de koortsachtig werkende
hollenindustrie, die zich uitslooft om de oogst snel te verwerken en zoveel
mocelijk bloembollen het land uit te krijgen. Maar nee, voor de bezoeker is de
hollenstreek nu niet aantrekkelijk genoeg. De romantiek van bloemetjes, molen
tjes en verkoopsters-in-kitsch-pakjes wordt nu eenmaal verkozen boven het harde
leven van alle dag. En wérken kan men overal wel zien.

De eerste veilingen in Lisse zijn vrij
dag en vandaag begonnen. Als de veiling-
klok voor het eerst weer gaat draaien en
de wijzer zijn ronde maakt, wordt daar
mee de jaarlijkse topdrukte ingeluid.
Het begin is nog maar povertjes. Over
een tien dagen beginnen de grote veilin
gen. Zo'n eerste veiling heeft iets feeste
lijks: meisjes dragen koffie rond en langs
de banken circuleert een grote kist met
sigaren.

De drukste maanden vormen augustus
en september. Dan worden de bollen ver-
zendklaar gemaakt. Grote vrachtauto's
met aanhangers rijden naar en van de
bollenschuren, waar alle beschikbare
ruimte volstaat met manden en kisten.
Tot diep in de nacht ziet men hier soms
licht branden. Het produkt moet zo snel
mogelijk worden verzonden, per auto voor
het vasteland of met schepen uit Rotter
damse haven naar de landen overzee. De
bestellingen voor Amerika gaan het eerst
weg, want de zelfbedieningszaken daar
willen het materiaal zo spoedig mogelijk
in de winkel hebben.

Dat overwerken vele avonden ach
tereen, soms enkele nachten achter el
kaar gaat er geleidelijk uit. Deskundi
gen hebben uitgemaakt dat er aan de
werkmethoden in het bollenbedrijf nog
veel te verbeteren valt. En door het in
voeren van die verbeteringen zal het mo
gelijk zijn er meer normale arbeidstijden
op na te houden. De deskundigen hebben
geconcludeerd dat het overwerken be
slist niet ideaal is. Want hoe langer de
arbeiders achtereen werken, hoe lager de
prestaties worden. Beter kan men dus zó
werken dat de prestaties zo hoog mogelijk
kunnen blijven.

De werkmethodenverbetering heeft de
eerste goede vruchten al opgeleverd: be
drijven worden efficiënter ingedeeld, de
werkzaamheden worden beter geregeld
en voor het personeel worden gunstiger
omstandigheden geschapen. Het blijkt mo
gelijk meer te produceren bij dezelfde of
mindere kosten en kleinere werktijden.

De arbeiders uit de veelal grote gezin
nen in déze streek leven in deze drukke
periode door hun werk tamelijk geïso
leerd van het gezin. Vroeger uiteraard
veel sterker dan thans, maar ook nu heb
ben deze arbeiders in maanden als augus
tus en september weinig vrije tijd. Het is
daarom onbegrijpelijk dat men hier de
schoolvakanties nog steeds in augustus
laat vallen. In de tijd dat niet alleen de
vaders, maar ook dikwijls de moeders
haast geen aandacht aan hun kinderen
kunnen besteden.

Waarom kaa de zomervakantie niet in
juni worden gesteld en de vaders gelegen
heid worden geboden, gelijk met hun kin
deren vakantie te nemen? Voor de
bollenstreek is een betere vakantiesprei
ding dringend noodzakelijk. Temeer om
dat men de vakantiebesteding door de
jeugd hier een probleem acht en men vrij
willigers van elders moet halen om dezen
als plaatsvervangers van de werkende va
ders en moeders voor de kinderen speel-
gelegenheid te later scheppen.

De topdrukte voor de export begint
vroeg in augustus; eind oktober is het met
het meeste werk gedaan. De oogst is nu
echter al bijna achter de rug. Nog een
week en dan zijn alle bollen „de grond
uit". Dit jaar is men dank zij het mooie
weer vroeg met het rooien begonnen. Rond
tien juni, dus een maand terug, gingen de
eerste rooiers het land op. Sinds kort heeft
hier en daar de rooimachine haar intrede
gedaan. Een voordeel voor de rooiers was
dat de grond droog was. Daar staat te
genover dat de bollen langere wortels had
den gekregen. De natuur corrigeert zich
zelf nu eenmaal. Bij droogte groeien de
wortels sneller, dieper naar het water toe.

Aanvankelijk waren de kwekers niet zo
optimistisch gestemd over het resultaat
van de oogst. Men zei: „De bollen staan
op het land te verbranden". Uiteindelijk
valt het resultaat voor de somber ge
stemden beslist mee.

Gloeiende oven

De arbeiders hebben het de laatste

dagen op het land zwaar te verduren

gehad. Het zand was voor de rooiers

als een gloeiende ovenplaat, waarbo-

Advertentie

DE EERSTE'COÖP. ASSOCIATIE
VOOR UITVAARTVERZORGING u

ZIJLWEG 63 ^TElEFOON-15141 (2 LIJNEN),

Verzorging van begrafenissen,
crematies en transporten.
Werkt uitsluitend in het belang van

haar opdrachtgevers.
Rouwkamers, Aula eh Koffiekamers

ven een meedogenloze zon stond te
branden. Voor sommigen was deze
hitte te machtig: zij werden onwel en
moesten van het veld worden wegge
dragen. Diverse bedrijven haalden de
mensen uit het brandende zand en lie
ten het personeel schuurwerk doen.

Amper waren de eerste bollen gerooid,
of uit de omtrek kwamen de pellers en
pelsters om met het schoonmaken van de
bollen wat te verdienen. Moeders en doch
ters „zitten weer in de schuur", dikwijls
bij de baas waar zij jaren geleden ook al
kwamen. Een groot aantal scholieren en
studenten ondermeer uit Haarlem, Lei
den en Amsterdam is tijdelijk de ar-
beidsbezetting komen versterken. Voor
de somma van 1,25 per mand zitten zij
aan lange tafels de bollen van het vuil te
ontdoen. Het liefst pellen zij de grote, dro
ge want van de kleintjes kun je echt
niet rijk worden. De pellers en pelsters
zitten als in sommige kerken: aan deze
kant de mannen, daar de vrouwen. Dat
komt de produktiviteit maar ook het gees
telijk welzijn blijkbaar ten goede.

Deze scheiding staat een goede stemming
bij het pellen beslist niet in de weg. Want
de leerlingen van middelbare scholen en
al die andere pellers moeders van
grote gezinnen, kwekersdochters en
A.O.W.-trekkers houden de moed erin
door nu en dan ëen lied tegen de volle
bollenmanden te laten schallen. De mo
dern gekapte meisjes zingen: „When the
saint go marching in" en de wat oude
re dames neurieën de eenvoudige radio
werkjes, waarmee heren als Eddy Chris-
tiani zich appeltjes-voor-de-dorst hebben
vergaard.

Maar de heiligen zullen niet zo lang
meer de bollenschuren in marcheren en
de achterband van Christiani's fiets zal
niet lang meer zacht zijn, want over een
week is het met het pellen wel gedaan.
Dan kunnen de scholieren hun vakantie-

De zestienjarige Ineke Spaans, leer
linge van de Hildebrandschool in
Haarlem-Noord, en de 77-jarige heer
P. van Vliet pellen bollen om wat te
verdienen. „Jongens, opa moet op de
foto, hij wordt M-brigadier", was het
commentaar van de hem omringende
scholieren.

geld gaan tellen en 's morgens wat langer
slapen. De moeders en dochters kunnen
het huishouden weer wat op orde brengen,
als zij tenminste niet in de schuur blijven
voor het tellen van de bollen. Natuurlijk
zijn de pelsters blij met de verdiensten,
maar niet minder blij zijn zij dat ze de
benauwde, broeiende bollenschuur voor
een luchtiger plaats kunnen verwisselen.

HAARLEM, 10 juli 1959
BEVALLEN van een zoon: 8 juli: M.

KeesmaatDammers; P. Boeservan
vndel; J. A. van StaverenLangelaan; 9
ili: G. H. FlokstraBrouwer; E. de Rui-
er—Maridemakers.

BEVALLEN van een dochter: 8 juli:
H. Diepende alStam; 9 juli: S. V.
^poorde Lassacquère; B. A. van der
MeijOckhuijsen; 10 juli: A. A. M. van
Kipshagen—Rutte; N. C. de Vries—Eriks.

OVERLEDEN: 9 juli: F. J. Meijer, 47
j., Gasthuisvest; L. Aarsen, 59 j., Jel-
gersmastraat.

(Van onze medewerker
voor bloembollencultuur)

Vrijdagmiddag hield het Hollands
Bloembollenkwekersgenootschap in Lisse
zijn eerste veiling. Vanmorgen volgde
het daar tegenover liggende Hollands
Bloembollenhuis, een van de weinige par
ticuliere veilingen in ons land. Deze eer
ste veilingen trekken altijd veel belang
stelling. Enerzijds, omdat men nieuws
gierig is naar de reacties van de kopers.
Kopen zij snel dan meent men te kunnen
aannemen, dat er nog heel wat bollen op
de veilingen worden gekocht. Zijn ze rus
tig dan maakt men zich de eerste weken
niet zo erg druk. De goede inkopers me
nen aan de aangevoerde bollen ook al te
kunnen zien hoe de oogst is. Geroutineer
de mensen kunnen over het algemeen
wel zien of de bollen hard gegroeid zijn,
of ze gezond zijn en hoe ze behandeld
zijn. Het zijn allemaal factoren, die de
inkopen in de eerste weken kunnen be
palen.

De belangstelling voor die veilingen is
echter niet alleen zakelijk. De veilingen
vormen een deel van het sociale leven van
exporteurs en hun inkoprs. Daar onder
gaan ze de grootste spanningen en perio
den van verveling. Daar zijn ze ook weer
„jongens onder elkaar". Men hoort er de
nieuwste moppen, bespreekt eikaars er
varingen in het. buitenland, ontmoet weer
vrienden kortom, men trekt weer met
elkaar op en deelt eigenlijk zo'n maand
of drie lief en leed.

Men verwacht dit jaar overigens geen
uitzonderlijke gebeurtenissen op de veilin
gen. De oogst van de tulpen schijnt mee
te vallen. De hyacinten zijn best ge
groeid, maar hebben nogal last van het
zgn. huidziek. Men vermoedt dat er wei
nig kleine hyacinten zullen zijn. Van de
narcissen is niet veel bekend, omdat nog
niet alles gerooid is. Ze zijn wat vroeg
afgestorven, zodat de veronderstelling
voor de hand ligt dat ze niet zo bijzon
der goed gegroeid zijn.

Daartegenover staat, dat men niet zo
enthousiast is over de verkoop in het
buitenland Duitsland, de grootste afne
mer, is wat gereserveerd geweest bij de
inkoop. Sinds half maart lagen de prijzen
van de bloemen zeer laag. Een gevolg
van het warme voorjaar. De prettige
winsten van de verkoop op de bloemen
in de winter zijn hoogstwaarschijnlijk
daardoor te niet gedaan. Engeland is nog
steeds gecontingenteerd, zodat men daar
niet veel meer kon bestellen. Frankrijk
is geliberaliseerd, maar vraagt zeer ho
ge invoerrechten. Slechts 3500 ton kan te
gen 9 procent invoerrechten worden inge
voerd. Alles wat daarboven is, is onder
hevig aan 31 percent. Bovendien is de
frank in zeer korte tijd twee keer gede
valueerd, zodat de bollen daar vrij duur
zijn. Men hoopt echter niet veel minder
te kunnen verzenden dan verleden jaar.

Volgens de geruchten is de verkoop in
de Verenigde Staten ook niet veel groter
dan verleden jaar. De rest van de wereld
lijkt zich niet van de groten te onderschei
den. De gehele inkoop op de veilingen
wordt dus bepaald door een complex van
onzekerheden. Deze worden nog ver
groot, doordat men van oordeel is dat dit

jaai zeer veel is voorgekocht. Men heeft
dan de geschatte opbrengsten van be
paalde oppervlakten gekocht. Vallen de
ze opbrengsten tegen dan moet men op
de veilingen bijkopen. Krijgt men meer
toegezonden dan men verwachtte, dan
kunnen de exporteurs weer aan het ver
kopen gaan. In het eerste geval stijgen
de prijzen tot soms abnormale hoogten en
in het tweede zal men op zijn inkoop ver
liezen.

Voor de kwekers is dat ook zeer belang
rijk. Worden de bollen duurder dan is de
exporteur veel sneller geneigd om minder
goede partijen te accepteren en ze zelf
maar weer te laten uitzoeken. Worden ze
goedkoper, dan kijkt de exporteur zeer
streng en neemt geen risico. Het is het
normale beeld in de handel, hoewel men
wel eens veronderstelt, dat dit alleen in
de bloembollen het geval is.

Meen echter niet dat de exporteur lijdt
onder deze spanningen. Meer dan eens
hebben we in gemakkelijke jaren horen
zeggen, dat er „niets aan is". Men weet
bij lage prijzen goed te zullen verdienen,
maar weet ook dat de kweker dan een
jaar moet tobben om rond te komen en
....mist de bevrediging van goed ge
slaagde transacties, dus het sportieve
element van de handel. Hoewel verdienen
erg leuk is blijken dus ook hier het ple
zier in het werk, zijn eigen kundigheden
en inzicht minstens zo belangrijk voor ve
le exporteurs en inkopers.

Normale oogst

Zowel de directie van de H.G.B. als die
van de Hobaho is van oordeel dat de tul-
penoogst normaal zal zijn. Er zijn zeer
slechte partijen, maar vooral op de zand
grond komen vele goede voor. Bij de H.B.G.
lagen vrijdagmiddag de prijzen op een nor
maal peil, vanmorgen werd bij de Hobaho
ook zeer snel gekocht. Bij de partijen die
in gedeelten werden gekocht, liep de prijs
nu en dan iets op. Men mag wel aanne
men dat de exporteurs de eerste tijd goed
zullen kopen.

Het eerste „fluitconcert" is ook al gege
ven en wel in de Hobaho, waar een kóper
11,75 gaf voor de bekende Mme Lefeber,
zift tien. Deze variëteit is over het alge
meen niet best gegroeid; uit het protest
bleek dat men deze prijs wel wat hoog
vond. De andere prijzen vertonen nog geen
grote afwijkingen ten opzichte van de
voorverkoop.

Advertentie

SPEKSTRAAT 5

TELEFOON 16061

Soldaat stal zeilboot. De justitiële
autoriteiten van Oldenburg in West-Duits-
land, hebben een 21-jarige Nederlandse
soldaat uit Amersfoort in arrest gesteld.
De jongeman bracht enige tijd geleden een
bezoek aan zijn ouders in West-Duitsland.
Hij stal een zeilboot, waarmede hij naar
Denemarken voer. Hij werd door de Deen
se politie gearresteerd en aan de West-
duitse autoriteiten overgeleverd.

Steen des aanst ants)!e^s<ing

Het personeel van de grammofoonplaten
maatschappij aan de Bronsteeweg in
Heemstede heeft gisternacht en heden
ochtend nog hard gewerkt om alles zo
goed mogelijk voor te bereiden inzake de
komst van Maria Meneghini Callas, die
daar vanochtend tussen 10 en 12 uur de
eerste steen zou leggen voor het nieuwe
gebouw. Het grasperk was prachtig ge
maaid. Overal, op het hek en in de raam
kozijnen stonden bakken bloemen. De
vlaggen waren uit en in de ontvangstkamer
stonden de glazen gereed. De rode loper
was uitgerold.

Gisteravond spraken de heren H. H. Ja-
cobse en G. M. Oord van de grammofoon
platenmaatschappij nog even met mevrouw
Callas, in het Amstelhotel in Amsterdam.
Binnen 5 minuten had ze toen twee keer
„Ja, goed ik kom", maar ook twee keer
„Nee, ik doe het toch maar niet," geant
woord.

„Ze is vreselijk wispelturig. Toch zijn
we uit Amsterdam tenslotte weggereden
met het idee, dat ze zeker zou komen",
vertelt de heer Jacobse.

En daarom zat iedereen van vanmorgen
10 uur af ook mevrouw Jo Vincent was
gekomen te wachten. De heer Oord was
naar Amsterdam gereden om Maria Callas
op te halen. Boven in de studio hielden
meisjes contact met het Amstelhotel, waar
men een seintje zou geven als het gezel
schap vertrok. Het sein bleef echter uit.
Maria Meneghini Callas kwam niet. Ze
moest zich op haar concert van vanavond
concentreren zei ze. Beter had mevrouw
Callas dat gisteren al kunnen bedenken.
Want het is jammer van al het werk dat
men voor deze komst verrichtte. Toch
schijnt het niet voor niets te zijn geweest,
want voordat de heer Oord weer naar
Heemstede vertrok, liet hij Maria Callas
een contract tekenen, dat ze zondagochtend
om 12 uur aan de Bronsteeweg zal zijn
om de eerste steen te leggen. Dus wie
weet

De gemeenteraad van Bloemendaal
vergadert donderdagmiddag 16 juli om
kwart over twee in het raadhuis te Over-
veen ter behandeling van achttien punten.
B. en W. stellen voor het benoemen van
hoofdleidsters aan openbare kleuterscho
len te doen geschieden door de gemeente-
ï-aad en van leidsters door B. en W.
Voorts stellen zij voor mevrouw J. van
Hulst-Prins te benoemen tot hoofdleid
ster van de Wethouder Rohlingkleuter-
school te Overveen; zij is reeds van 1
september 1955 in deze functie werkzaam,
eerst op arbeidscontract en later in tijde
lijke dienst.

Het bestuur van de Sint Antoniusschool
te Aerdenhout heeft een aanvrage inge
diend voor een aantal voorzieningen ten
behoeve der school. B. en W. stellen de
raad voor medewerking te verlenen voor
zover het betreft het vergroten van de uit
gang voor de fietsen bij de speelplaats
(geraamd bedrag 684), het uitbreiden
van de fietsenbewaarplaats en het plaat
sen van standaards voor fietsen 2.564)
en het aanschaffen van gymnastiekmate-
riaal 4.608).

Zij geven in overweging de gevraagde
medewerking te weigeren voor zover be
treft het aanschaffen van twaalf houten
banken ter plaatsing van honderd leerlin
gen aan wie lichtbeelden en filmprojecties
in het gymnastieklokaal zullen worden
gegeven (f 756) en het aanbrengen van
berggelegenheid voor fietsen van de leer
krachten (f 609).

Tinholthuis

Als voorlopige huisvesting van de kleu
terschool, staande onder het bestuur van
de Vereniging voor Christelijk Voorberei
dend lager onderwijs te Overveen, stel
len B. en W. de raad voor met ingang
van 1 september beschikbaar te stellen
een lokaliteit op de bovenverdieping van
het „Tinholthuis". Voor het treffen van
voorzieningen vragen zij een bedrag van
f 9.500 ter beschikking te stellen.

Het bestuur van de woningstichting „Patrimonium" te Haarlem heeft vrijdag
avond in het wijkgebouw van de Nederlands Hervormde gemeente aan de
Molenaerstraat in Haarlem een contactavond gehouden voor een groot aantal
toekomstige bewoners van clc nieuwbouw in Parkwijk. De bijeenkomst kreeg een
feestelijk tintje door de overdracht van de duizendste woning van de stichting.
De gelukkigen waren de heer en mevrouw W. Polak uit Alkmaar. Mevrouw
Polak kreeg een mooie ruiker anjers en haar echtgenoot een schilderij van de
Bakenessertoren. De voorzitter van de slichting, de heer W. Meilof, deed de
geschenken vergezeld gaan van de beste wensen voor de nieuwe Haarlemmers.

De waarnemend voorzitter van de ver
eniging „Patrimonium", de heer J. de
Braai, wenste het bestuur van de woning
stichting van ganser harte geluk met het
ingebruiknemen van de duizendste wo
ning. „De stichting heeft altijd de nood
zaak van een goede en gezonde woning,
waarin het gezin zich ten volle kan ont
plooien, ingezien". Hij vertelde dat bin
nenkort een afdeling van de vereniging
Patrimonium in Parkwijk zal worden op
gericht, die zich intensief zal bezighouden
met problemen, die de vrijetijdsbeste
ding en de jeugd betreffen.

De heer J. Boerkoop, ere-lid en een van
de oprichters van de woningstichting
wenste het bestuur van harte geluk met
deze avond. „We zijn zo klein begonnen.
Dat de woningstichting zulk een bloei zou
meemaken had ik nooit gedacht. We gaan
moedig voorwaarts".

De directeur van het; huisvestingsbureau,
de heer Th. C. van Beek, complimenteer
de de woningstichting met haar nieuwe
aanwinst in Parkwijk. Hij hoopte dat
„Patrimonium"' erin zou mogen slagen
om haar woningbezit uit te breiden in het
belang van de vele woningzoekenden. On
der hilariteit merkte de heer Van Beek
op: „Ik ben het niet gewend zo veel te
vreden gezichten te zien als vanavond. Ik
hoop dat de bewoners blij mogen blijven".

Nanens de directeur van de gemeentelij
ke dienst voor Volkshuisvesting sprak de
heer C. Orlemans. Hij vond dat de huur
ders de beschikking krijgen over een
pracht woning tegen redelijke eisen. De
heer R. Jansen, hoofdopzichter van het
complex van 312 woningen in Parkwijk,
hoopte dat het voorzitter Meilof nog ja-

Het Tweede Kamerlid Van Dijk heeft aan
de ministers van Buitenlandse Zaken en
van Landbouw en Visserij de volgende
schriftelijke vragen gesteld:

1. Is het waar, dat de Zwitserse rege
ring ter gelegenheid van haar toetreden
tot het G.A.T.T. diverse invoerrechten
sterk heeft verhoogd?

2. Kunnen de ministers, indien vraag 1
bevestigend zou worden beantwoord, me
dedeling doen welke voor Nederland be
langrijke produkten het hier geldt en van
de mate van verhoging dezer invoerrech
ten?

3. Is het waar, dat bij de besprekingen,
die de Zwitserse regering omtrent het in
voerrecht op snijtulpen met de Nederland
se regering als grootste importeur
heeft gevoerd, heeft voorgesteld het in
voerrecht op snijtulpen te verhogen van
Zw. frs. 25 tot Zw. frs. 150 per 100 kg.
en dat over dit voorstel geen overeenstem
ming is bereikt?

4. Is het de ministers bekend of de ge
ruchten waarheid bevatten als zou de
Zwitserse regering, ondanks het feit, dat
dus geen overeenstemming kon worden
bereikt, thans voornemens zou zijn een
zijdig bedoeld tarief op Zw. frs. 150 per
100 kg. te brengen en dat zelfs reeds een
ontwerp van wet van die strekking bij de
Bondsdag zou zijn ingediend?

5. Zijn da ministers van mening, dat bij
een dergelijk invoertarief de uitvoer van
Nederlandse snijtulpen naar Zwitserland
economisch nog mogelijk zal zijn?

6. Zijn de ministers van mening, dat, in
dien vraag 4 bevestigend moet worden be
antwoord, een dergelijke, eventueel een
zijdig doorgevoerde maatregel van protec
tionistische tariefpolitiek in overeenstem
ming zou zijn met de geest, waarin des
tijds het G.A.T.T. tot stand is gekomen?

7. Kunnen de ministers mededelen, wel
ke stappen zij denken te ondernemen, in
dien het antwoord op vraag 5 in ontken
nende zin zou luiden?

ren gegeven zouden zijn om verder te
werken.

Voor de pauze bestond er gelegenheid
om vragen over de woningen te stellen
nadat de secretaris van de woningstichting
een uiteenzetting had gegeven over de
huurovereenkomst.

Dringend beroep

In zijn openingswoord deed de voorzit
ter van de woningstichting een dringend
beroep op de nieuwe flatbewoners om van
het trappenhuis een stukje gemeenschap
te maken en daarbij steeds aan de anderen
te denken. „Het trappenhuis is geen speel-
gelegenheid voor kinderen. We moeten
ook rekening houden met de mensen die
nachtdienst hebben".

In de pauze kregen de nieuwe bewoners
de gelegenheid om kennis te maken met
hun buren. Het ijs was over het algemeen
gauw gebroken.

Advertentie

in bruikleen bij reparatie

^CJUSa Tel 16693 «O

In de donderdag te houden vergadering
van de gemeentei'aad van Bloemendaal
zullen voorstellen van B. en W. aan de
orde komen inzake het vaststellen van
uitbreidingsplannen. Voorgesteld voorlo
pig vast te stellen een partieel uitbrei
dingsplan, genaamd „Kareol'1' te Aerden
hout.

Dit plan beoogt het grote en waardige
complex „Kareol" te consolideren, maar
daarnast de mogelijkheid te openen het
aan te passen aan de gewijzigde tijdsom
standigheden door het gebouw te bestem
men tot eventueel flatgebouw. Bovendien
is de mogelijkheid geopend tot het bou
wen van een ruime eengezinswoning.

De raad had het plan „De Leeuwenkuil"
aan de Hoge Duin en Daalseweg te Bloe
mendaal reeds voorlopig vastgesteld. Het
plan heeft ter visie gelegen en de heer
J. Polak heeft een bezwaaschrift inge
diend, waarin hij onder meer schrijft, dat
de bebouwing met drie woningen met een
minimale inhoud van 500 m3 het natuur
schoon teloor zal gaan, daar ter realise
ring van deze bebouwing het geacciden
teerd terrein geheel zal moeten worden
geëgaliseerd en ontbost. De heer Polak
schrijft verder, dat hij zich moeite noch
kosten neeft gespaard om aan dit in de
aanvang volkomen onverzorgd terrein, dat
hij van de gemeente in huur heeft, een
fraaier aanzien heeft gegeven en dat hij
getracht heeft, toen hij van het bestaan
der plannen tot het vaststellen van een
uitbreidingsplan op de hoogte kwam, dit
terrein van het gemeentebestuur aan te
kopen en het voor hem dreigend „onheil"
af te wenden.

Naar aanleiding van deze bezwaren mer
ken B. en W. op, dat het natuurschoon
door de bebouwing van de in het plan be
grepen grond met een drietal woningen,
niet in ernstige mate wordt aangetast,
daar immers het zogenaamde inpandige
terrein als duinlandschap gehandhaafd
blijft. De kosten, welke de heer Polak
heeft gemaakt ter verfraaiing van het
door hem gehuurde perceel grond, moe
ten niet van doorslaggevende aard wor
den geacht, daar adressant kon weten
dat hij als huurder slechts tijdelijk het
genot van de grond zou hebben. Daarom
stellen B. en W. de raad voor de bezwaren
van de heer Polak ongegrond te verkla
ren en het plan vast te stellen.

Vanmorgen is jachtopziener Engel van
Honschooten in zijn woning aan de Zand-
voortselaan 86 in Zandvoort onderscheiden
met de ere-medaille behorende bij de orde
van Oranje-Nassau, in zilver, naar aan
leiding van het feit dat hij veertig jaar in
dienst is van de heren Quarles van Ufford.

Wethouder G. Tates reikte als loco-bur
gemeester van Zandveurt de versierselen
van de koninklijke onderscheiding aan de
jubilaris uit.

In de gymnastiekzaal van de Bloemen-
daalse Schoolvereniging, werd vrijdag
middag door het schoolbestuur, ouders en
leerkrachten op bijzonder hartelijke wijze
afscheid genomen van het hoofd der
school, de heer G. Stüvel, die na elf jaar
hoofd van de B.S.V. geweest te zijn, deze
school op eigen verzoek gaat verlaten.

Als eerste spreker voerde de heer mr.
J. C. P. Vrij als voorzitter van het School
bestuur het woord. De belangen van de
B.S.V. gingen de heer Stüvel, aldus spre
ker, zeer ter harte en steeds heeft hij met
zijn aan initiatieven zo rijke geest en re
kening houdende met de wensen van be
stuur en ouders, de belangen van het on
derwijs en ook van het schoolgebouw ge
diend.

Nu lokt hem een nieuwe taak in Bus-
sum, welke nieuwe functie bij het ulo-on
derwijs hij zelf heeft geambieerd. Ook
wilde de voorzitter mevrouw Stüvel in
de hulde betrekken, die voor haar man
steeds de stimulerende kracht op de ach
tergrond is geweest. Voor de B.S.V. die al
bijna zestig jaar bestaat komt er nu een
nieuw begin met de heer C. A. Janssen
als hoofd, die per 1 oktober als zodanig
is benoemd en vroeger reeds als onder
wijzer aan de B.S.V. verbonden is ge
weest.

De heer A. de Vita vertolkte als voor
zitter van de Oudercommissie de dankba
re gevoelens van de ouders. Namens het
bestuur en ouders bood hij als stoffelijk
blijk van waardering een radiotoestel met
pick-up aan, waarbij hij stelde dat de
„nagalm van Pa Stüvel", evenals van
dit radiotoestel, nog lang in de school zal
naklinken.

Als laatste spreker getuigde de oudste
leerkracht, de heer S. M. Renaud, namens
allen die dagelijks in het schoolgebouw
met de heer Stüvel hadden samenge
werkt van hun waardering voor diens per
soon. Hij liet zijn woorden vergezeld gaan
van het aanbieden van een serie grammo
foonplaten en bloemen voor mevrouw Stü
vel.

De heer Stüvel, zichtbaar onder de in
druk van zoveel hulde, dankte daarna op
originele wijze voor de cadeaus en de
vriendelijke woorden.

De heer G. Stüvel werd op 23 april 1911
in Roosendaal geboren. Hij is nu al 28
jaar bij het onderwijs. Acht jaar lang
heeft hij in Rotterdam de zevende klas
voor het middelbaar onderwijs opgeleid
en van 1949-1959 heeft hij zulks gedaan bij
de zevende klas van de Bloemendaalse
Schoolvereniging, van welke school hij in
1948 tot hoofd werd benoemd. De heer
Stüvel is nu benoemd tot leraar aan het
Instituut Gooiland in Bussum, een kleine
ulo-school met slechts negentig leerlin
gen en vier klassen, waar hij Frans, ge
schiedenis en Nederlands gaat doceren. Bo
vendien heeft de heer Stüvel zijn hart aan
de film verpand en gaat hij buiten school
tijd nog meer aandacht wijden aan zijn
arbeid als pedagogisch adviseur van de
filmstrips voor het onderwijs bij de film
fabriek n.v. Polygoon in Hilversum.

Vrijdagavond werd in het Krelagehuis in
Haarlem afscheid genomen van de zesde
klasse.

Voor de pauze werd een bont program
ma opgevoerd door leerlingen van de
klassen 2 tot en met 6. De hoofdschotel
werd gevormd door het toneelstuk Prin
sesje Rozemarijn, geschreven door de on
derwijzeres der tweede klasse en gespeeld
door haar leerlingen. De andere nummers
vormden een afwisselend geheel van mu
ziek, declamatie, zang, dans en toneel.
Hierbij waren de balletstukjes en de zang
der vierde klas wel de hoogtepunten. Na
de pauze vond het eigenlijke afscheid der
leerlingen uit de hoogste klasse plaats.

Eerst richtte het hoofd der school zich
met enkele woorden tot de ouders der
scheidende meisjes en jongens. Hij hoopte
dat het geen definitief afscheid zou wor
den, maar dat hij hen later ook nog vaak
zou zien om te praten over goede presta
ties en successen. Ook bij tegenslagen en
andere moeilijkheden waren ze echter al
tijd welkom. Vervolgens wendde de heer
Van Lohuizen zich tot de zesde-klassers
zelf. Hij wees hun op de moeilijkheden die
ze zouden hebben te overwinnen, onder
meer in verband met de nieuwe positie
die zij op hun school zouden innemen. Van
de „oudsten" der school werden zij nu im
mers de „jongsten".

Na de uitreiking aan ieder kind van een
herinneringsgeschenk, een boek met klas
sefoto en opdracht, wenste het hoofd der
school hun veel succes toe.

Tot slot werd door twee leerlingen nog
een dankwoord gesproken voor al hetgeen
dat zij op de school hadden meegekregen
welke woorden zij vergezeld lieten gaan
van een geschenk voor het hoofd.