De Gouden Eeuw der Vlaamse
Miniatuur in Amsterdam
Weg en wiel
Kisji, Japans onvermoeibare
handelsreiziger in Europa
GENERALE REPETITIE VOOR
VAKANTIEREIS PER AUTO
1 «isTI
.1
DAMES- en HEREN
KAPSALONS
Klimaat voor hem is
sterk verbeterd
ZATERDAG 18 JULI 1959
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
17
Een schitterende tentoonstelling
Sra&i partit X>h pztfcm Gure öc wttm
pUimn fratwmc dtr pxr
t^nymif&ekinn jcufan ghmmiUatix
>$£1*Hi* «fcc jy fkw%&~< %0
nnnefe poumtmtrcfmcumtr
\kr*mut qi top ixfr Ijauttc
tfiattitome cfr Sc putter
itocltïQumn&tmpiannt-Je
sxui c fmp?e mfmimm
Olifant naar de Alpen
om theorie te bewijzen
Vraag: had Hannibal ook
reeds een mondorgel?
Toer der Verenigde Naties
van 27 juli tot en met
7 augustus
Volgens Russische theorie
begon het mensdom
in Kazakhstan
Verzuim leverde na tien
jaar f 6000,- op
De zoon van Bunch
kiest partij
Hoe is 't met uw pas
Wat is nodig
voor de auto
Laat pech thuis
Thuis niet vergeten
Bagage tijdig
verzorgen
Tot 13 september is in het Rijks
museum de tentoonstelling „De Gouden
Eeuw der Vlaamse Miniatuur" te zien.
Deze expositie werd overgenomen van
de Koninklijke Bibliotheek van België,
die haar samenstelde ter gelegenheid
van het vierhonderdjarig bestaan van
dit instituut. Op 12 april 1559 besliste
Philips II tot de instelling van deze
bibliotheek. In de huidige vorm bestaat
de Koninklijke Bibliotheek vanaf 1837.
Het feit echter dat een verzameling als
die van deze bibliotheek niet vorstelijk
bleef maar algemeen bezit van een natie
wérd, was voldoende om 1559 te her
denken. Deze verzameling en dergelijke
verzamelingen zijn bovendien meestal
van vorstelijke oorsprong. Het was de
Bourgondische vorst Philips de Goede,
die door zijn mecenaat het nu ver
toonde zo heeft bevorderd.
Tentoonstellingen als deze zijn voor een
groot publiek op de aankondiging alleen
niet zo aantrekkelijk. Wanneer oude boe
ken met hun illustraties op exposities van
algemener aard voorkomen, loopt men ex-
wel gemakkelijk aan voorbij. Te zeer
vraagt dan het schilderij of het beeld de
aandacht. Dat bekijken gaat meer vanzelf,
„Mondrian or Miro" (Mondriaan of Miro)
is de titel van een boekje, dat een serie
van vier in het Engels vertaalde artikelen
uit een kunstperiodiek bevat en wei-d uit
gegeven bij De Beuk, stichting voor lite
raire publicaties te Amsterdam. De auteur
is Joost Baljeu, beeldend kunstenaar en
Stijl-aanhanger. Hij kiest dus Mondriaan.
Met diens werken begon de Nieuwe Kunst.
Anderen grepen op verschillende wijzen
terug op wat in oudere cultuurperiode-s
gold als voor hen het moment aangebroken
was dat herkenbare natuurvormen uit hun
werk geheel verdwenen of zochten wel
aansluiting bij de moderne wetenschap.
Met Baljeu kan men zich afvx-agen of dan
van Nieuwe Kunst of zelfs van kunst zon
der meer gesproken kan worden. Kunst is
hem meer dan zelfexpressie en hij is er
van overtuigd dat de mens vormen zoekt
die voor een ieder gelden. Baljeu heeft
minder moeite met het bestaan van de
natuur, welker vormen een ieder gelden,
dan zij die een kunst betrachten waarbij
eigenlijk aan de natuur veranderd wordt,
omdat de kunst, zoals hij die ziet, bestaat
gelijk de natuur. Baljeu grondt zijn over
tuiging op een onderzoek van het beelden
van het kind en van de primitieve mens
en vervolgens de ontwikkeling in de mo
derne kunst sinds het optreden van Ce
zanne. Hij vecht daarbij anderer meningen
aan en toont een open oog voor de betrek
kelijkheid van uitspraken van hen soms,
die volgens hem toch de weg gewezen
hebben. Hoewel moeilijk, is Baljeu's boek
je er niet een dat men, geprikkeld door
duister kunstbesprekers-jai-gon, opzij gooit.
Men is eerder geneigd te zoeken naar be
wijzen voor zijn gelijk. Zelf dacht ik aan
het feit dat de kunst van de Stijl-aanhan-
gers in zoverre herkend werd als eigen
tijds vormen, dat men er niet meer ver-
wonderd over is. Waar de waarde van een
en ander nog betrekkelijk geacht wordt is
van een echt afwijzen ofwel wantrouwen
in speculatie nauwelijks nog sprake. Bal-
iue's overtuiging accepteert men minstens
als een idealistische instelling. Ik persoon
lijk ben er trouwens van overtuigd bij
Mondriaan beter „thuis" te zijn dan bij
Miro. Het is best mogelijk dat „tachisten",
„automatisten" en „abstracte expressionis
ten" iets van vandaag te zeggen hebben,
maar het gaat om meer dan vandaag. En
dan gaat het om een „thuis", dat zonder
toekomst niet bestaat.
Een kunstenaar uit de werkplaats van
de meester van Margaretha van York
maakte deze miniatuur in het boek
„Werken van Jean Gerson". De minia
tuur toont Jean Gerson terwijl hij aan
twee kloosterlingen een boek over
handigt.
het kost minder inspanning en genoemde
kunstvormen pakken ons directer. Eerlijk
gezegd was ik verbaasd over zoveel
schoons op zo'n enorm hoog peil.
MODERNE KUNSTENAARS leerden ons
andere waarden kennen dan die, welke
sinds de Renaissance voorop stonden en
dié "andere waarden zijn opk "terug té vin
den in de nu vertoonde Vlaamse minia
turen. We wisten wel dat het zijn nut had
ons te toetsen aan de devotie van de
mensen van die tijd, maar daartoe waren
ons de vele schilderijen uit die tijd echter
wel voldoende. We begrepen best dat spe
cialisten als kunsthistorici zich op een
onderwerp als de in het Rijksmuseum ver
toonde kunst konden richten. Welnu, bij
dat begi-ip mag men het niet laten. Het is
een wonderlijke sensatie deze expositie te
zien en te ervaren hoeveel groots er in
deze klein van omvang zijnde kunst tot
stand is gebracht. Duizelingwekkend!
MIJNERZIJDS DAN enige notities, die
ik van een en ander maakte. Men onder
scheidt een Voorbourgondische periode.
Het heeft hier weinig zin diep in te gaan
op de inleiding van de heer L. M. J. De-
laissé, adjunct-conservator aan het Belgi
sche handschriftenkabinet. Deze zal leven
dig genoeg zijn voor hen, die zich reeds
verdiepten in deze kunst Wij leren er uit
dat het begin in Vlaandex-en zich niet als
bijzonder fraai onderscheidde van een ge
lijke kunst in nabuurlanden. Maar toch
zagen we het in de catalogus als eerst
vermelde met innig veel plezier. Neem
het mij niet kwalijk dat het een uitgave
van Boccacio's Decamerone betreft; de
illustratie is zowel decent als duidelijk
genoeg. Boeiend in ander werk is veelal
de achtergrond of de grond waarop zich
de scène's afspelen: muren en vloeren van
tegels of mozaiek, met goud en kleuren
rijk verbeeld. Ik sprak van een uitgave.
Inderdaad bestonden er uitgevers van
deze met de hand gemaakte boeken.
WIJ LEREN dat houvast in de pagina
geboden wordt door de randversiering, die
eerst uit vijgenbladeren bestond, toevoe
ging van bloemen kreeg en later acanthus
bladeren vertoonde. Interessant voor de
gene, die studie van deze tak van kunst
maakt. Wij bewonderen slechts de schoon
heid van een zo versierde pagina en laten
ons direct weer boeien door die kleine
schilderijtjes; want minder zijn die illu
straties niet te noemen. Deze tentoonstel
ling is er ook voor hen die zich meer met
de taal bezighouden. Want we lezen bij
een Geschiedenis van Alexander uit de
werkplaats van Jean Wauquelin (1447), dat
Philips de Goede zeer geïnteresseerd bleek
in de vertaling in verband met de taal
vorm. Die Wauquelin moet een groot uit
gever geweest zijn. Met hem kwamen we
al in de betere periode, waaraan Philips
de Goede zoveel deel had.
Verrassend na enige voor. ons zo rijke
wei-ken is plotseling de stijl, die uit de
werkplaats van een zekere Meester van
Wavrin (omstreeks 1448) komt in verband
waarmee ook de naam van Jean d'Artenay
genoemd wordt. Die stijl lijkt primitief en
tegelijkertijd wonderlijk modern door
directheid van uitdrukken en eenvoud van
doen. En daarna valt op het werk van
Miélot, die vreemde grote lettervormen
gebruikte, rebussen maakte en labyrinten
tekende. Miélot werd geheimschrijver van
Philips de Goede en oppervlakkig bezien
is men misschien niet verwonderd daar
over. We leren hierbij uit de catalogus
weinig en kunnen ons eventueel aan eigen
fantasierijke uitleg ovei-geven. Van de
werkplaats van Miélot is ook het werk in
puur zwart en wit, dat hier een zeldzaam
heid is.
MIJ VIELEN PRACHTIGE grisailles op.
Soms werden deze grijze zaken prachtig
versterkt door een diep blauw en wat
goud. Andere illustraties in zwart, grijs en
TURIJN (UPI). Een olifant van twee
ton is vandaag op weg gegaan voor de eer
ste etappe van een poging de overtocht
van Hannibal over de Alpen te imiteren.
De enige vraag is alleen maar, waar Han
nibal in werkelijkheid de Alpen overstak,
2200 jaren geleden. In tegenstelling met
sommige andere historici schijnt, professor
Hoyte van de univei-siteit van Cambridge
in Engeland te denken, dat Hannibal de
tocht maakte door de Clapier pas, die on
geveer 2400 meter hoog ligt. Anderen
daarentegen beweren, dat het of de Mon-
gine pas op 1500 meter hoogte was of de
kleine St. Bernardo pas op 2000 meter.
Hoyte is van oordeel, dat de enige ma
nier om zijn theorie te bewijzen, gelegen is
in het oversteken van de Alpen met een
olifant. De dierentuin van Turijn heeft
daarvoor de 12-jarige kleine Jumbo, een
olifant met een goed humeur en goede ge
zondheid ter beschikking gesteld.
Jumbo zal vandaag per trein en vracht
auto naar Chambéry in Frankrijk ver
trekken. Bij Montmelian begint dan de
eigenlijke overtocht. Tenslotte zal het ge
zelschap over een twaalftal dagen weer in
Turijn zijn. Hoyte en Jumbo zullen verge
zeld worden door een groep studenten van
de univei-siteit van Cambridge en de Oos
tenrijkse olifantendresseur Ernest Gobold.
Gobold is van plan op de mondharmo
nica te spelen als hij naast Jumbo wan
delt. Hij beweert, dat dit het dier gelukkig
maakt.
Een equipe Engelse zeilmakers heeft een
overjas van zeildoek voor Jumbo gemaakt
om hem tegen de alpenwinden te bescher
men. Er is ook een bizonder paar laarzen
voor hem gemaakt, ingeval zijn tenen koud
zouden worden of als de x-otsige pas te
scherp voor zijn poten zou blijken te zijn.
Het speciale dieet van de olifant bestaat
uit acht zakken gedroogd brood, 150 man
den appelen en zemelen, 10 zakken meel en
zemelen. 200 flessen mineraal-zouten en
vitaminen en 10 zakken hooi.
De hele tocht zal wel een maand in be
slag nemen.
Van 27 juli tot en met 7 augustus zal
van Arnhem uit de derde door Joop Le
gerstee georganiseerde „Toer der Ver
enigde Naties" worden gereden. Er ne
men ditmaal 120 jeugdige wielrenners van
veertien tot zeventien jaar aan deel. ver
deeld over twintig ploegen. Hiertoe beho
ren ook een Duitse en een Belgische ploeg
en een nationale ploeg. Voor het 1.200 ki
lometer lange parcours wordt gestart op
27 juli op de markt te Arnhem. De etap
pes zijn achtereen'volgens: Arnhem-Zwol
le, Zwolle-Amersfoort, Amei-sfoort-Am-
sterdam. Amsterdam-Leiden, Leiden-Den
Haag. Den Haag-Rotterdam, Rotterdam-
Breda. Breda-Heeze. Heeze-Venlo, Venlo-
Nijmegen. Nijmegen-Wageningen en Wa
gen ingen-Arnhem.
Op het traject Nijmegén-Wagenlngen
zal van Lent af een tijdrit woi'den gehou
den óver een afstand van 35' km. De
zwaksten starten het eerst. In elke etap
peplaats wordt de gele trui uitgereikt.
Hiervoor zijn enkele prominenten uit de
sportwereld ingeschakeld, onder wie Wout
Wagtmans, die ook het startschot lost in
Arnhem, Fenny Heemskerk. Theo Hoog
veld en Faas Wilkes. In het Olympisch
stadion in Amsterdam zal Henriëtte Da
vids de gele trui omhangen, maar dan niet
bij de etappewinnaar, maar bij de „bra-
nieschopper". Voor de jongens staan tij
dens de toer, die is georganiseerd met me
dewerking van het bedrijfsleven, ook een
aantal evenementen op het programma
in plaatsen waar ze doorheen komen. Zon
dag 2 augustus is het voor hen rustdag in
Rotterdam.
De foeragering is voor de organisator
een heel probleem, gezien het feit, dat
per dag verorberd worden: 350 broden,
120 kilogram aardappelen, 50 pond vlees,
200 liter melk, 25 pond versnaperingen,
120 flesjes limonade, 120 flesjes chocola
demelk, 25 pond broodbeleg en 75 pond
groente.
MOSKOU (UPI) De Russische weten
schap heeft voor Rusland weer een pri
meur opgeëist, namelijk: de mens. De
Russische antropoloog Georgi Dobets,
schrijft in het tijdschrift „Sovjetskiy Ka
zakhstan" dat Amerika, Australië of
Oceanië niet het eerste menselijke wezen
kunnen hebben opgelevex-d.
Alleen Kazakhstan in de Sovjet-Unie be
zit de kentekenen van het begin van het
mensdom, schrijft Dobets in het ai'tikel,
dat door het persbureau Tass aangehaald
wordt. Allereerst, zegt de geleerde, ont
brak het Amerika, Australië en andere
delen van de wereld aan grote hoeveel
heden apen met smalle neuzen, wat een
eex-ste vereiste was. Een aap met een
smalle neus (simiai catarrhinae) is vol
gens zijn theorie de oervader der mens
heid. En alleen in Azië en Afrika kwamen
die apen met smalle neuzen in voldoen
de hoeveelheid voor, toen de mens op aar
de verscheen, aldus deze geleerde.
Dobets schakelt Afrika uit als land, dat
de eerste mens kan hebben opgeleverd.
Maar er zijn grote stenen werktuigen,
door grotmensen gebruikt, in Kazakhstan
gevonden. Volgens hem zijn die stenen
werktuigen honderdduizenden jaren ouder
dan zelfs de oude vuurstenen werk
tuigen, die eerder in een andere Sovjet
republiek, Oezbekistan, gevonden zijn.
Dobets geeft toe, dat die werktuigen geen
onomstotelijk bewijs vormen. Maar, zo
zegt hij, hun ontdekking, geeft „in zekere
mate" gewicht aan de pretentie van Cen-
traal-Azië het geboorteland van de mens
te zijn. Kazakhstan ligt juist in het mid
den van Centraal-Azië.
Advertentie
WEGENS VACANTIE GESLOTEN
van maandag 20 juli
t.m. maandag 27 juli.
Geheel fris en uitgerust wachten wij
weer op uw komst vanaf dinsdag 28 juli
Oude Groenmarkt 24 - Telefoon 10412
t.o. Kosterij Grote Kerk.
Een Haagse dame, die al tien jaar we
duwe xs, heeft een uitkering van 6000 gul
den van de Raad van Arbeid in ontvangst
kunnen nemen. De weduwe, wier man al
bijna 10 jaar geleden is gestox-ven, herin
nerde zich dezer dagen, dat korte tijd voor
haar huwelijk door haar werkgever rente
zegels warext geplakt. Sedert meer dan 30
jaar had zij geen aandacht meer aan haar
rentekaart geschonken en ook had zij ver
zuimd direct na het overlijden van haar
echtgenoot wezenrente ten behoeve van
haar 5 kinderen aan te vragen.
Haar echtgenoot was nimmer in het be
zit van een rentekaart geweest. Thans
bleek echter dat.de weduwe niettemin nog
aanspraak kan maken op een uikering van
ruim 6000.—. Verder zal zij ook nog we
zenrente en kinderbijslag ontvangen tot
dat haar jongste kind 16 jaar is geworden.
De vijftienjarige zoon van de onderse
cretaris van de UNO dr. Ralph Bunche
heeft een uitnodiging om lid te worden van
de exclusieve West Side tennisclub in
Forest Hills, New York, van de hand ge
wezen en hij is in pplaats daarvan voor
zijn leven lid geworden van de Nationale
Organisatie ter Bevordering van de Be
langen der kleurlingen.
De vorige week stak een storm van pro
testen op toen dr. Bunche bekend maakte
dat hem het lidmaatschap van de club
wegens zijn huidskleur was gweeigerd.
Hij is een neger. Maar deze week werd
hem door de club meegedeeld dat hij en
zijn zoon welkom waren. Deze uitnodiging
volgde op het aftreden van de voorzitter
van de club.
(Van onze correspondent in Londen)
Het bezoek van de Japanse premier Kisji
aan Londen mag beschouwd worden als
een uiting van de langzaam groeiende
nieuwe verhouding tussen het naoorlogse
Japan en de vrije wereld. Het verleden
valt zelfs voor de vergevingsgezinde Brit
ten moeilijk uit te wissen, maar men be-
wit hebben iets van reliëfs door de sterk
plastische voordracht. Men staat dan ver
baasd over de enorme knapheid van deze
schilders en tekenaars. De kleuren zijn
meestal de primaire en secundaire. Door
kleurkracht herinnerde mij „La vision de
Tame" van Guy de Thurno aan schilderijen
van Matisse. Bij het naslaan van de cata
logus, geïntrigeerd als ik was, werd ik niet
bepaald wijzer door alle gegevens. Het
mooiste kwam mij voor het schilderijtje,
dat ook op het omslag van de catalogus
gereproduceerd werd: een schrijvende
monnik. Het is niet duidelijk wie de auteur
is en weer blijkt dat we tijd nodig zullen
hebben om van een voor het groter pu
bliek wat gemakkelijker kunstgeschiedenis
te kunnen spreken. Als opvallend noteerde
ik onder meer een getijdenboek van Phi
lips van Kleef. Het moet een nieuw tijd
perk inluiden, dat van het maniërisme. Ons
is voldoende dat dit werk een echt en
prachtig portretje te zien geeft. En voor
ons was het misschien meer leerzaam ge
weest dergelijk werk te zien in verband
met ons meer vertrouwde schilderijen.
Maar naast die schilderijen vergaten we
toch onze aandacht aan dergelijk werk te
schenken. Na deze tentoonstelling ver
moedelijk niet meer. Deze kunst is waard
vertrouwd te worden. De kunsthistorici
zijn er mee bezig ze ons vertrouwd te
maken.
Bob Buys
seft, dat ten slotte ook de Japanners een
rekening hebben te vereffenen- Hirosji-
ma! Dit alles verdwijnt echter nu naar
de achtergrond. Het is immers van het
grootste belang, dat Japan als democrati
sche mogendheid een kans krijgt en als in
dustrieland eindelijk een constructieve rol
gaat spelen in plaats van een ontwrichten
de. Kisji is kennelijk de man, in wien het
Westen vertrouwen bezit. Weliswaar werd
hij na de oorlog door de geallieerden drie
jaar achter slot en grendel gezet wegens
zijn medeverantwoordelijkheid voor het
Tojo-regime, doch er werden geen be
schuldigingen tegen hem ingebracht. In elk
geval heeft hij op het laatst van de oor
log openlijk oppositie tegen Tojo gevoerd
en verdween hij in 1944 van het politieke
toneel.
Kisji volgt de Amerikaanse lijn, zowel
in de buitenlandse en economische poli
tiek als wat betreft de verwestersing van
zijn land. Japans levensstandaard is
thans de hoogste in geheel Azië. globaal te
vergelijken met die van Italië. Het be
langrijkste is, dat de meeste ingrijpende
politieke en sociale veranderingen het
werk zijn van de Japanners zelf, al gaven
de Amerikanen er de stoot toe.
Maar alle gunstige factoren worden
overschaduwd door het vi-aagstuk der
overbevolking. Japan telt thans 92 mil
joen inwoners twee miljoen meer dan
toen vóór de oorlog, volgens de eigen be
volkingsdeskundigen, het „explosiepunt"
was bereikt.
Het meest dreigende statistische feit is
dat meer dan dertig miljoen Japanners
onder de 25 zijn en tussen thans en 1980
moeten worden voorzien van woningen,
werk en vele andere dingen. Geen enkele
andere moderne industx-iële natie staat te
genover een dergelijk reusachtig pro
bleem.
Londen beseft, dat Japan evenals En
geland zelf, staat en valt met de export.
De vrees voor oneerlijke Japanse concur
rentie is de laatste jaren sterk afgenomen,
omdat Japan over het geheel genomen,
zijn leven heeft gebeterd en opgehouden
de wereldmarkt met goedkope imitaties
't VeiTukkelijke moment, waarop we
al maanden hebben gewacht, en dat
maar zo vér af scheen te blijven, staat
nu vlak voor de deur. En in plaats dat
dit rust geeft, worden velen juist een
beetje zenuwachtig, omdat ze er hele-
d« zoryesi móéten thu-so/ysert
maal niet zeker van zijn, dat alles in
orde is. Zullen we, nu voor de jeugd
de repetities achter de rug zijn, als gro
te mensen eens even generale repeti
tie houden met het oog op de reis?
In West-Europa hebben Nederlan-
ders alleen nog maar een paspoort no
dig. Voor België en Luxemburg, West-
Duitsland, Frankrijk en Zwitserland is
ouc/psipoort ,'s vo/ooancJe,
een oud paspoort voldoende (mits niet
langer dan 5 jaar verlopen). Ook kunt
u er volstaan met een toeristènkaart,
die trouwens ook in Oostenrijk geldig
is.
Gelukkig is dat bijna niets meer.
Slechts voor Engeland is nog een car
net of triptiek noodzakelijk, in alle an
dere gevallen kan volstaan worden met
de groene kaart (bewijs, dat u verze
kerd bent). Hebt u een caravan, dan is
cpsesOon tv/7Oht/Zedes/s/iafse. HdmMtscPsosKssst^
in Frankrijk, Oostenrijk en Zwitser
land daax-voor een carnet of triptiek
noodzakelijk. In alle andere landen kan
volstaan worden met het officieel doen
bijschrijven van de kampeeraanhang-
wagen op de „groene kaart". Wie de
„groene kaart" thuis laat liggen, kan
aan sommige grensposten een tijdelij
ke verzekering afsluiten. Dat is verve
lend, tijdrovend en vaak erg duur.
Denk dus tijdig ook aan dit document
en verheug er u over, dat dank zij de
A.N.W B. en de KNAC de „papierwin
kel" zo enorm veel minder ingewikkeld
is dan vroeger. Er bestaan nog aller
lei kampeerdocumenten die wij hier
niet in een wip de revue kunnen laten
passeren. Vraag daarvoor het desbe
treffende overzicht even bij de
A.N.W.B. aan.
Onderweg in den vreemde is pech nog
veel vervelender dan hier. Misschien
ontbreekt thans de tijd, om alles mi
nutieus te laten nazien, maar zelfs een
vluchtige inspectie door een vakman is
altijd nog beter dan „zo maar op de
bonnefooi" er vandoor gaan, ook al kunt
u als Wegenwachtlid in het buitenland
op vertoon van uw Nederlandse lid
maatschapskaart profiteren van de te
genwoordig ook in vele andere landen
voorkomende wegenwachtservice. Wat
ons land betreft is daarbij dezer dagen
nog een nieuwe vorm van dienstverle
ning bii gekomen, nl. het door de goe
de zorgen van de Wegenwacht laten re
patriëren van uw auto, als u in den
vreemde iets ernstigs mocht overko
men.
ft et sis met een psrsp/u
Laten we vóór alles hopen, dat slechts
geluk uw deel moge zijn, ook op deze
zomerreis, maar het is in elk geval een
rustig gevoel te weten, dat KNAC en
A.N.W.B. in een vrij ver gaande en uit
gebreide extra hulpverlening voorzien
voor hen, die zich daartoe hebben in
geschreven. Vraag in ieder geval „nog
gauw even" nadere inlichtingen over
die hulpverlening en hoe u daarvan
eventueel gebruik zoudt kunnen ma
ken. Dan weet u tevens, hoe u door uw
thuisrelaties eventueel de oproepservi-
ce van de A.N.W.B. (via Radio-Luxem
burg) kunt laten gebruiken, om u in
het buitenland te alarmeren, als er
thuis eens iets ernstigs mocht gebeu
ren. Inderdaad: allemaal niet leuk
om over te schrijven en te lezen, maar
toch wel écht onmisbaar. Bovendien...
't gaat er dikwijls mee net als met een
pax-aplu: als u die meeneemt, blijft het
droog (en omgekeerd).
jooé/'i/'e h&jrschuHK'i
Vex-zuim niet de politie te waarschu
wen, dat uw huis zo-en-zo-lang leeg zal
staan; iemand te vragen, uw sleutels te
bewaren en af en toe eens te kijken;
Jrgts'olem. tvsnnees u thuiskomt*.
gas, water en electriciteit af te zetten
(nota's, ook van telefoon betalen, an
ders bent u misschien afgesloten, wan
neer u thuiskomt).
br/efjt op de aeur~.
Misschien wilt u de krant naar een va-
kantieadi-es laten sturen. Zet in elk ge
val de brievenbus open! Maar nooit een
briefje op de deur, dat u afwezig bent!
(uitnodiging voor H.H. inbrekers).
Om belangrijke zaken niet te verge
ten, moet u een week of veertien dagen
vóór 't vertrek alles, wat u dagelijks
gebruikt in een apart hoekje, of beter
nog: in de reiskoffer deponeren. Leg
nvt es oes/ésc/too mees mee, móét
daarbij een blocnote, waarin u noteert,
wat er beslist nog meer mee móét
Overigens: niet overdrijven, want al
licht zal uw bagageruimte beperkt zijn.
Maar dat wil niet zeggen, dat u foto-
of filmtoestel(len) en films accessoi
res (filtex's o.a.) thuis moogt laten. En
de zonnebrillen zijn óók essentieel,
evenals enkele medicamenten. Valk bij
de hand moet u een anti-insectenbeet-
middel houden, evenals jodiumtinctuur
en pleisters. Belast reeds nu een der
reisgenoten met de zorg voor de
picknickspullen. Als u een fikse auto-
reis gaat maken, moet u ook iets bij
de hand hebben tegen de kou op grote
hoogte in de bergen. De kaarten en gid
sen en toeristische documentatie, die
u hebt vergaard, mag niet op de piano
thuis blijven liggen. Maar stop ze niet
onderin de koffer!
Het onderdelenpakket dient in de kof
fer te verblijven van het moment af,
dat u het hebt aangeschaft of ter leen
gekregen. En uw autodocumenten
(inclusief benzinebonnen voor Frank
rijk en Italië móét u bij elkaar houden,
f
|yi\
Axj ep> gsoCe /locyto-
andersnu jaenzovoorts!). Uw
tegenwoox-digheid van geest moet ook
mee op reis, maar de zox-gen móéten
thuis blijven!
Apropos, hebt u eraan gedacht, de
premies te betalen, welke tijdens uw
vakantiereis vervallen? Doe dat voor
al. anders zou de verzekering kunnen
vervallen. En hebt u er óók aan ge
dacht, voor uw x-eisbagageverzekering
werkelijk het juiste bedrag op te ge
ven. Onderverzekering leidt tot teleur
stelling: als de totale waarde van uw
reisbagage 1.000 is en u verzekert
maar voor f 750.-, dan krijgt u in geval
van totale schade maar driekwart ver
goed. Het is dus niet zó, dat u tot f 750,-
„onder de pannen" bent!
te overstromen. In plaats daarvan zijn
kwaliteitsgoederen gekomen, waartegen
ook Engeland het eerlijk wil opnemen.
Kisji is in elk geval iemand, die alles
schijnt te willen doen om de vroegere be
ruchte Japanse ondermijning van de
markten tegen te gaan. Hij is vooral de
onvermoeibare handelsreiziger, die Ja
pans nieuwe economische diplomatie op
sympathieke manier aan de man tx-acht
te bx-engen.
Een speciaal probleem wordt gevormd
door het feit, dat Engeland Japan welis
waar met open armen ontvangen heeft in
de algemene tarieven- en handelsovereen
komst ter verruiming van de wereldhan
del (G.A.T.T.), maar evenals dertien an
dere ondertekenaars van dit verdrag, het
de meestbegunstigingsclausule heeft ont
zegd. Nederland deed hetzelfde, zeer te
recht, omdat men zich niet onvoorwaarde
lijk wilde binden. Engeland en Japan zijn
thans bezig een afzonderlijk handelsver-
di-ag uit te wei-ken. De Britten moeten daar
bij kool en geit sparen, want het in het
nauw gebrachte Lancashire Engelands
katoenprovincie is en blijft het grootste
zorgenkind.
Kisji tracht Engeland vooral te winnen
voor zijn plan tot oprichting van een
Aziatisch fonds voor de economische ont
wikkeling van Japans huidige of toekom
stige klanten. De Britse regering voelt er
weinig voor omdat zij gelooft, dat de be
staande instellingen, zoals de internatio
nale bank voor herstel en ontwikkeling be
ter en doelmatiger aan Azië's noden kun
nen tegemoet komen.
