jams, zó
voordelig!
Snellere hulp in België
bij verkeersongelukken
Bonn zal ontwapeningsgesprek
niets in de weg leggen
Tkuiskomst
Start wordt niet belast met het Duitse vraagstuk
Debat in Straatsburg
Kartelbestrijding bepleit
Bostonse politie meent:
Mevrouw Kauffman niet
vermoord, doch verongelukt
Zwaardemaker's
föeemt vaker
Zwaardemaker...
Transport binnen een kwartier ter plaatse
Neem dit tabletje
tegen aambeien mm
om de pijn
te stillen
Koning Leopold gaat in het
begin van 1960 verhuizen
Zijn nieuwe domicilie is het
kasteel A rgenteuil
0(3 de
Vragen over reispapieren
voor Zuid-Molukkers
GRATIS VERKRIJGBAAR
VERKEERSBORDEN-
PLAKPLAATJES
Ministersconferentie K.S.G.
(Van onze correspondent in Bonn)
Van twee zijden is gisteren te Bonn ver
klaard dat de Westduitse regering nieuwe
breed in de weg zal leggen met eisen in-
ontwapeningsbesprekingen geen duim-
zake de Duitse hereniging. Men heeft te
Bonn ook geen eigen voorstel voor de zo
noodzakelijk geachte controle op een mo
gelijke ontwapening in de wereld.
De minister voor al-Duitse zaken Lem
mer zei op een bijeenkomst van de bui
tenlandse persvereniging te Bonn, dat het
Duitse eenheidsprobleem de pogingen om
te ontwapenen niet mag blokkeren. Een
vermindering van de spanning in de we
reld mag niet worden belast met proble
men. die -de Duitsers in het bijzonder be
zighouden een mening die zijns inziens
door bondskanselier Adenauer volkomen
gedeeld wordt. De hereniging zal voorlo
pig dan ook naar de achtergrond worden
geschoven.
Lemmer speelde open kaart op deze bij
eenkomst: hij acht de kansen op een Duit
se hereniging op dit ogenblik gering.
„Maar het is mijn plicht als minister", zo
zei hij, „te verhinderen dat de Duitsers in
het Oosten en het Westen uit elkaar groei
en". De Duitse hereniging kan volgens
hem alleen het resultaat zijn van een echte
ontspanning tussen Oost en West.
Over Kroesjtsjev's bezoek aan Amerika
verklaarde de minister: „Het lijkt alsof
een film wordt afgedraaid, maar ergens
heb ik toch 't vertrouwen dat een ontmoe
ting Eisenhower-Kroesjtsjev zal leiden tot
een ontspanning en voortzetting van het
gesprek". Lemmer zei voorts dat hij de
hoop niet heeft opgegeven dat zijn genera
tie van vijftigers en zestigers het nog zal
heieven dat het Duitse vraagstuk zal wor
den opgelost en wel zo dat die oplossing de
vrede en de ontspanning zal dienen.
Hij houdt Kroesjtsjev niet voor 'n avon
turier en hii meent dat de eerste fase van
de ontwapening in de wereld in feite al aan
de gang is, daar de drie kern-mogendheden
zich reeds geruime tijd onthouden van
nieuwe kernproeven. De tweede fase ten
deze moet zijn de beperking van de pro-
dukt.ie van kernwapens onder een goede
controle. Bij al deze fasen zal Adenauer,
zei Lemmer, met het Duitse vraagstuk
geen barricades opwerpen. Pas wanneer
een grote ontspanning zal zijn bereikt,
komt dit probleem aan de orde en dan ook
in de eerste plaats.
De staatssecretaris van Voorlichting
Von Eckardt zei later op de dag op een
persconferentie te Bonn, dat Kroesjtsjevs
ontwapeningsvoorstel de bewapening in
de wereld driehonderd jaar kan terug zet
ten. In geen geval mag men de al te koene
uitlatingen van de Russische premier zo
uitleggen dat men hen niet nauwkeurig
In 1959 is een begin gemaakt met de or
ganisatie van de Euromarkt zodat het af
schaffen van de douanetarieven en de con
tingenten kan worden bespoedigd en de
commissie voor de interne markt van het
Europese Pai'lement dringt er dan ook op
aan, dat de nodige maatregelen worden
genomen om dit te bereiken. Dit hebben
de Franse socialist Dai-ras en de Duitse
christen-democraat Heerhaus verklaard
in een debat over de interne markt in het
Europese Parlement in Straatsburg. De
Duitse socialist Kreyssig betreurde dat
nog niets was gedaan tegen de nationale
compenserende heffingen, die het ophef
fen van de douane-tarieven doorkruisen.
Voorts meende hij dat het Europa van de
zes wordt gekenmerkt door het bestaan
van actieve monopolies, die onverenig
baar zijn met het verdrag. De gemeeri-
schapnelijke markt moet ten goede komen
aan de verbruiker en niet aan het kartel,
zei hij.
De Luxemburger Schaus verklaarde na
mens de E.E.G.-Commissie, dat de com
penserende rechten weliswaar een nieuw
probleem vormen, doch dat zij een uitzon
dering zijn. Zij hebben vooral betrekking
op de landbouwsector en de kwestie zal
dus op dat gebied moeten worden onder
zocht en opgelost. Een ander lid van de
E.E.G.-commissie, de duitser Von der
Groeben, verklaarde, dat de commissie
vast besloten is misbruik van economische
macht tegen te gaan. maar ze heeft niet. de
bevoegdheid tegen concentraties als zoda
nig o te treden.
RUSLAND, HET ATOOM EN HET.
WESTEN door George F. Kennan, ver
taald door A. M. G. Baan, is verschenen
bij De Bezige Bij, Amsterdam. Kennan is
ambassadeur van de Verenigde Staten in
Moskou geweest. Hij werd indertijd door
de Russische regering „ongewenst persoon"
verklaard, omdat hij zich in Berlijn, toen
hij met verlof naar de Verenigde Staten
terugkeerde, een opmerking liet ontvallen,
die in Moskou hoog werd opgenomen. Deze
diplomaat die ook een uitstekende analyse
heeft geschreven over de Amerikaanse
diplomatie, hield vorig jaar voor de BBC
een aantal lezingen waarin hij zijn visie
gaf over problemen die de wereld verdeeld
houden en waarin hij ook mogelijke op
lossingen oppert. Voor iedereen die be
langstelling heeft voor de internationale
politiek is het boeiende lectuur, ook al
omdat Kennans denkbeelden over een ont
wapende zone in Midden-Europa nog zeer
actueel zijn.
ZONDER MUZIEK WAREN WIJ SLA
VEN Leven en liefde onder de negers
door Ulrike Himmelheber, is uit het Duits
(„Schwarze Schwester") vertaald door L.
Coutinho-Frensdorf, voorzien van een in
leiding door dr. J. W. Schulte Nordholt en
uitgegeven door Het Wereldvenster, Baarn.
Dit is niet een verhaal van een ontdek
kingsreizigster die verslag uitbrengt over
„de vrouw in Afrika", maar een levens
echt verhaal van negervrouwen van de
Dan- en Kranstammen in Liberia, die wel
anders leven en denken dan wij, maar
">ch mede-mensen zijn. De Duitse titel:
'varte zusters, is beter gekozen, omdat de
"mziek slechts één facet van haar leven is.
Dm Afrika op een juiste wijze nader bin-
~en onze gezichtskring te brengen, is dit
"en waardevol boek, waartoe ook de prach
tige foto's bijdragen.
kan onderzoeken. Beslissend voor de ont
wapening acht Von Eckard, sprekend na
mens de regering-Adenauer, de controle,
niet slechts op soldaten want een man
meer of minder is niet zo belangrijk
maar vooral op de produktie van de be
wapening zelf. Hij zei zich daarbij af te
vragen: wat gebeurt er in het plan
Kroesjtsjev met de bestaande wapens en
hoe kan men de voorhanden zijnde kern
wapens uitschakelen en dat controleren?
De algemene Westduitse houding met be
trekking tot Kroesjtsjevs voorstel be
schreef Von Eckardt als: terughoudend,
maar we willen geen spelbreker zijn.
NEW YORK (UPI) iKapitein J. B.
Fallon van de politie van Boston, belast
met het onderzoek naar de dood van me
vrouw Lvnn Kauffman, heeft woensdag
verklaard dat hij moord beeft uitgescha
keld als doodsoorzaak. Mevrouw Kauff
man was verdwenen van het Nederlandse
schip „Utrecht" aan boord waarvan zij
terugkeerde van een reis naar het verre
oosten. Haar lichaam spoelde aan op een
eilandje in de haven van Boston.
Fallon is thans geneigd te veronder
stellen dat de vrouw overboord gevallen
is. „De gehele dag had zij geklaagd dat
zij zich niet goed gevoelde. Misschien is
zij naar de railing gelopen en toen over
boord gevallen," aldus Fallon. Tijdens de
afgelopen dagen heeft Fallon de sche
pelingen en de passagiers van de Utrecht
in New York langdurig verhoord.
De detective liet zich er niet over uit
waarom mevrouw Kauffman naakt tot
haar middel naar de railing zou zijn ge
gaan. In die toestand werd haar lichaam
gevonden. Duikexperts geven echter als
hun mening, dat in het water kledingstuk
ken van het lichaam kunnen zijn geraakt.
Fallon zei dat de verwondingen op het
lichaam van mevrouw Kauffman veroor
zaakt kunnen zijn, doordat zij tijdens baai-
val een loopplank heeft geraakt. Deze
kwetsuren hadden het vermoeden van
moord doen rijzen.
Advertentie
70 ct
93 ct
122 ct
zuiver zon er, vruchten
Advertentie
(Van onze correspondent in Brussel)
De Belgische minister van Volksgezond
heid, dr. Paul Meyers, zal vrijdag in de
kabinetsraad zijn plan uiteenzetten voor
een snelle organisatie van de hulp bij
zware verkeersongevallen op de weg. Naar
wjj vernemen wil de minister door een
nieuwe organisatie van de hulp bij ver
keersongevallen voorkomen dat duizenden
zwaar gekwetsten op de weg of kort na
hun aankomst in een hospitaal overlijden,
omdat zij urenlang op een ziekentransport
moesten wachten.
De organisatie is gebaseerd op de in
deling van België in veertig zones. In de
telefooncellen en speciale wegtelefoons
zal men slechts het nummer 900 hoeven te
draaien, waarna de dichtstbijgelegen tele
fooncentrale automatisch een verbinding
met een ziekenhuis en een ziekentrans
portwagen tot stand zal brengen. Over het
gehele land zal het nummer 900 het sym
bool worden van de snelle hulp bij ver
keersongevallen. De geneesheren, zieken
huizen en ziekenwagens zullen over ge
heel België in een „gezondheidspool" bij
een gebracht worden. Hierdoor moet het
volgens de minister mogelijk zijn dat, met
uitzondering^'ellicht van enkele zeer veraf
gelegen streken in de Ardennen, iedere ge
wonde automobilist binnen een kwartier
naar een hospitaal, ziekenhuis of genees
heer wordt getransporteerd.
Een zeer grote budgettaire last hoeft
hierdoor niet te ontstaan daar het resul
taat wordt verkregen door een betere or
ganisatie van de hulp en het coördineren
van de activiteit der bestaande instellin
gen.
De minister van Volksgezondheid komt
met dit initiatief nadat enkele privé-maat-
schappijen aan de regering het voorstel
hadden gedaan om een dergelijk hulp
systeem op commerciële basis te organi
seren. Met autofirma's hadden deze maat
schappijen zeer gunstige afspraken verkre
gen. Een privé commerciële organisatie
wilde bij voorbeeld, mits met enige steun
van de regering, achthonderd permanent
gemobiliseerde ziekenwagens over het in
tachtig districten verdeelde België statio
neren. Op het ogenblik beschikt België
over vier- tot vijfhonderd ziekenwagens,
die snel hulp kunnen bieden. Klaarblijke
lijk wil de regering deze zelf in de
hand houden daar men de aan zwaar
gewonden op de weg mo< in handen
van enkele privé-personen, ..;e er een
commerciële zaak van willen maken, kan
toevertrouwen.
Advertentie
enom afdoend een einde te maken aan
die hinderlijke kwaal. Als u de Hemotabkuur
volgt kunnen zalf of zetpillen achterwege
blijven. De zwellingen slinken al gauw. ge
nezing wordt tegelijkertijd bevorderd. Daar
om, ook voor u Hemotabs, om van aambeien
spoedig te herstellen.
De complete kuur 1.47) bij apothekers en
drogisten.
Ofschoon het nog niet officieel werd be
vestigd eerste minister Eyskens, en en
kele andere ministers bevinden zich nog
in het buitenland lijkt het vast te staan
dat koning Leopold, prinses Liliane en
hun gezin zich begin van het volgend jaar
in het onlangs geheel gemoderniseerde
kasteel van Argenteuil bij Brussel zullen
vestigen. Hiermee is de delicate kwestie
van het afzonderlijk verblijf van koning
Boudewijn en koning Leopold, waarover
bijna een tweede koningskwestie in Bel
gië was gerezen, opgelost.
I-Ict kasteel van Argenteuil ligt op de
weg van Brussel naar Waterloo, op het
grondgebied- van de gemeente Óhain in
Waals Brabant, omgeven door een bos van
140 hectaren, .slechts vijftien kilometer
van de hoofdstad en vlak bij het prachti
ge Zoniënwoud. Het kasteel moet nog wor
den verbouwd, daar men van de grote
ouderwetse stallen moderne woningen wil
maken voor het personeel van het mili
tair en burgerlijk huis van koning Leopold.
Sommige waarnemers zien in het feit
dat koning Leopold de wens heeft geuit
reeds begin volgend jaar het nieuwe ver
blijf te betrekken, het bewijs voor het feit
dat koning Boudewijn tegen die tijd wei
eens in het huwelijksbootje zou kunnen
stappen, maar tot nu toe is hierover niets
bekend.
Het kasteel van Argenteuil heeft weinig
historische betekenis. Het werd tegen het
eind van de vorige eeuw gebouwd door
een Amerikaan en wordt thans gebruikt
voor de recepties van de regering en ook
wel eens door de 83-jarige koningin Elisa
beth van België ter beschikking gesteld
voor de tuinfeesten van haar eigen inter
nationaal muziekconcours.
Op de grens tussen zomer en
herfst worstelt nu het licht
met de grauwe wolken het
is een hopeloze strijd van het
begin af aan, omdat de uitslag
vaststaat.
Er is een onherroepelijk
einde gekomen aan de zomer
se hemel op aarde, aan het
leven in de koesterende
warmte, aan een wereld van
blauw en goud. Zoals een
einde komt aan alles wat
fluisterend en glimlachend
beloofd heeft, eindeloos te zijn.
Maar het einde komt niet
zonder krampen. Ieder boom
blad wordt geel van ellende,
voordat het valt. En boven het
strand schreeuwen meeuwen
van verlatenheid, voordat zij
het licht op de golven der
branding vaarwel kunnen
zeggen om naar de einder te
zwenken.
Het afscheid van een seizoen
is telkens weer een epos en
een tragedie gelijk, een drama
van woeste beroeringen en
onvermijdelijke aanvaarding.
Zoals het afscheid tussen
mensen, die in hun handdruk
elkander nog trachten te be
houden, doch in hun omzien
het onontkoombare einde van
een groots avontuur er
kennen.
Onder jagende wolken
massa's keren mensen terug
naar hun innerlijk tehuis, dat
zij in het voorjaar verlieten
alsof zij ter hemelvaart
gingen. Verbroken grenzen
worden hersteld, versmolten
levens worden van elkander
gescheiden en keren terug in
hun eigen vorm. Bewogen
heden en hartstochten buigen
het hoofd als stervende bloe
men en trekken zich terug in
de wortels, diep onder de
aarde, voor hun winterslaap.
Gouden beloften vallen als
bladen van de zonnebloem
dor op de aarde en er blijft
niets van over dat de sneeuw
niet kan bedekken.
Zo symboliseert de gang
der jaargetijden soms'navrant
en pijnlijk scherp het mense
lijke leven, echter zonder de
eeuwige belofte van weder
keer in een nieuwe lente.
Of toch?
Wat weten wij van weder
keer? Wij zien het leven
voorbijtrekken in één rich
ting, tegen de helling der
steeds groeiende jaartallen op,
als een karavaan van beelden
en belevenissen, op elkanders
ruggen gezeten en schomme
lend door het mulle zand van
de tijd met de logge pas der
dagen. En terwijl het ene ta-
freel voorbijtrekt, zien wij uit
naar het volgende. Soms zou
den we willen meelopen om
gelijke pas te houden met iets
dat we menen nooit meer te
kunnen missen.
Doch altijd weer raken we
achter, altijd opnieuw blijven
we stilstaan om te wuiven en
steeds weer keren we om naar
wat er komen zal. Sommigen
van ons vragen zich af, wie
de bonte stoet samenstelt en
wat de bedoeling ervan is voor
henzelf. Anderen kijken al
leen maar en laten zich be
dwelmen door de kleuren en
de vormen. En weer anderen
zweren bij iedere nieuwe be
levenis. dat zij nooit de
schoonheid ervan zullen ver
geten.
Doch op de grens tussen
heden en morgen verliezen wij
altijd weer de worsteling met
het verworvene, dat zich los
rukt en tegen de helling op
stormt, om over de kammen
te verdwijnen.
Er zijn echter mensen onder
ons, die geleerd hebben de
passiviteit van het beschou
wen te overwinnen en gerijpt
zijn tot een leven van schep
pende actie. Zij puren uit hun
avontuur de gave ener zelf
standige creativiteit, waarmee
zij zich een eigen hemel ma
ken een hemel waarin alle
seizoenen passen, waarin alle
ervaringen hun eigen rol ver
vullen en waarin alle ver
worvenheden verankerd lig
gen aan een vaste bodem. Dat
zijn de mensen die alles weten
van wederkeer.
Zij weten dat hun leven niet
een voorbijtrekkende stoet
van beelden is. doch een hecht
tehuis van onbewegelijke
veiligheid, waarin zij meester
zijn en meester blijven.
Het zijn de groten onder
ons, die als kinderen met
een krijtje zichzelf een
werkelijkheid getekend heb
ben van tastbare waarde.
Voor hen gaan geen jaren
verloren en geen dingen voor
bij. Het leven draait om hen
heen als een rad waarvan zij
zelf het middelpunt vormen.
Voor hen is iedere nieuwe
dag een wederkeer, en iedere
nieuwe lente een vertrouwde
vervulling van beloften. Zij
weten dat niets verloren kan
gaan, ook zijzelf niet, omdat
alles rondom hen een schijn
bare vergankelijkheid als een
mantel over eeuwige zeker
heid draagt.
Zo diep ligt in het levens
avontuur de eenvoud ver
borgen, dat men na strijd en
krampen en doodsangst plot
seling de ware werkelijkheid
als een begraven sieraad op
delft: de ware werkelijkheid
van een kind met een krijtje,
dat zich een eigen wereld
tekent.
Een kind met een krijtje,
dat een rechte streep trekt in
het niets en dan die streep als
een weg naar de einder kan
betreden. In een kinderboek is
dit kind aangeduid als „Paul-
tje met het paarse krijtje" en
de schrijver ervan heeft, als
weinigen, zijn belevenis als
volwassene kunnen neer
schrijven in de grootste een
voud van een kinderlijk avon
tuur. Paulje. die in het witte
niets slechts zijn krijtje heeft
en daarmee zijn eigen weg
tekent naar zijn tehuis het
tehuis met het warme bedje,
waar de vriendelijke maan
door het raam schijnt en alles
verder slechts onzichtbare
vrede is.
Zo vertelt een kind ons, hoe
wij te leven hebben. Het zegt
dat wij ons eigen leven kun
nen tekenen en tot levende
werkelijkheid brengen, mits
wij het tekenkrijt hanteren
met het onwankelbare ver
trouwen op en het onver
woestbare geloof in onze uit
eindelijke. goede thuiskomst.
Het vertelt ons, welke
dwaze dingen wij kunnen te
kenen, die onze thuiskomst
vertragen: zijwegen, draken,
bergen, duizenden vreemde
ramen waar de maan niet te
schijnen heeft, wolkenkrab
bers en waterstromen, bossen
en luchtkastelen.
En tenslotte tekent Paultje
de politie-agent, aan wie hij
de weg naar zijn tehuis kan
vragen. Hij geeft de agent
een wijzende vinger, „maar hij
wist tevoren al waarheen hij
gaan zou" en zo vertelt dat
kleine, grootse Paultje ons de
oneindige waarheid van ons
dwaze menselijke spel met
onszelf: wij weten, waarheen
wij gaan moeten om onze
vrede te vinden, doch wij wil
len het onszelf zo moeilijk
maken om de wanhoop en de
verlatenheid tot aan de rand
te leren kennen.
Wij tekenen ons eigen leven
tegen de achtergrond van de
jaargetijden en de wereld.
Wij wandelen door de worste
lingen van begin en einde,
door de grensgebieden van
oud en nieuw, door het nie
mandsland van wisselende
stemmingen en woelende aan
doeningen en toch houdt
onze hand stevig het paarse
krijtje omklemd, waarmee wij
tenslotte ons eigen tehuis en
onze eigen, vredige bestem
ming zullen tekenen rondom
onszelf en onze verworven
heden.
En dan valt het paarse
krijtje op de vloer....
<^PraatótceL
Ons heelal
Tot mijn niet geringe geruststelling lees
ik, dat het Franse dagblad Le Monde het
als een uitgemaakte zaak beschouwt, dat
de maan aan de gehele mensheid toe
behoort. Dat is precies wat i k dacht en dit
zal dan wel weer een geruststelling voor
Le Monde zijn.
Ook de heer Kroesjtsjev heeft een ver
klaring in ongeveer gelijke zin afgelegd:
de Sovjet-Unie zal geen alléénrecht op de
maan doen gelden. Het zal dan dus zó
worden, dat de Russen en de Amerikanen
eikaars aardse grondgebied van uit den
hoge met helse projectielen kunnen be
stoken, zonder dat zij elkaar ter mane
daarover lastig vallen. Een sportief inzicht,
dat ik waardeer.
Overigens zou ik graag nog een klein
stapje van enige miljarden kilometers ver
der willen gaan: niet alleendemaan,
doch het ganse h e el al behoort
de gehele mensheid toe.
De aarde is wel een vrijwel onzichtbaar
speldeknopje in de eeuwige oneindigheid,
maar wij aardbewoners zijn, niet van giste
ren en wij laten ons hel rookvlees niet van
de boterham eten. Het is dus zaak, dat
alle andere bewoners van het heelal weten
waar zij aan toe zijn: de gehele aardse
mensheid heeft recht op het gehele heelal.
Als Le Monde dit zegt, dan is het zo en
dan hebben de luitjes van de maan, van
Jupiter, van Mars en van Venus hun grote
mond te houden; anders zullen wij hun
wel mores leren. Wat verbeelden die gek
kerds zich eigenlijk wel!
Het gaat overigens allemaal wel danig
vhig.
Nauwelijks zijn wij, op ons Europese
kluitje Europees beginnen te leren
denken, of wij moeten ook al in heeldl-
lische termen gaan praten. Maar wij zullen
ons uiterste best doen de vorderingen der
techniek, die tevens onze expansiedriften
prikkelen, bij te benen.
Er zijn nog altijd achterlijke mensen,
die m.enen voldoende te hebben aan een
net-onderhouden tuintje op aarde. Maar
dit zijn hinderlijke elementen, die met hun
ambities ons uitzicht op de ruimte be
lemmeren.
Gelukkig behoor ik niet tot hen en ik
mag wel eerlijk bekennen, dat ik des
nachts door mijn venster kijkende menig
maal een begerige blik op de maan richt.
Als lid van de gehele mensheid wil ik
een mooi lapje maan hebben, om daar een
bungalowtje neer te zetten. En op Mars
ook. En ergens op de Melkweg ook.
Le Monde is mij nog wel een tikje te
bescheiden.
Floris Flaneur
Het Tweede Kamerlid dr. Meulink (A.R.)
heeft aan de minister van Buitenlandse
Zaken de volgende vragen gesteld:
„Wordt aan in Nederland verblijvende
Zuid-Molukkers, die zich tijdelijk naar het
buitenland willen begeven, geen vreemde
lingenpaspoort of vluchtelingenpaspoort
uitgereikt, doch slechts een „Laissez-pas-
ser"? Is dit niet in strijd met de toezeg
ging, welke in 1955 bij de behandeling van
de goedkeuring van het Vluchtelingenver
drag 1951 is gedaan door de minister van
Buitenlandse Zaken, namelijk dat de hier
te lande verblijvende Zuid-Molukkers in
dat opzicht beter dienen te worden behan
deld dan vluchtelingen in de zin van dat
verdrag? Is de regering bereid te bevor
deren, dat op de aan Zuid-Molukkers uit
te reiken vreemdelingenpaspoorten of an
dere reispapieren wordt vermeld, dat zij
staatloos zijn, aangezien immers krach
tens de Indonesische nationaliteitswet
ieder die van een buitenlandse mogend
heid een reispapier in ontvangst neemt,
de Indonesische nationaliteit van rechts
wege heeft verloren? Is het waar, dat tot
dusverre, ingeval aan Zuid-Molukkers een
„Laissez-passer" is uitgereikt, daarvan
mededeling is gedaan aan de Indonesische
diplomatieke vertegenwoordiging, met het
verzoek om de Indonesische nationaliteits
wet niet toe te passen en de desbetreffen
de Zuid-Molukker als Indonesiër te blijven
beschouwen? Acht de regering het tegen
over de Zuid-Molukkers juist om, zonder
hun opdracht en veelal tegen hun wil, der
gelijke verzoeken aan de Indonesische di
plomatieke vertegenwoordiging te doen
en heeft de Indonesische vertegenwoordi
ging deze verzoeken in de door de rege
ring gewenste zin beantwoord?
Advertentie
bij uw winkelier
bij aankoop van
Schoencrème - Metaseul
Wrljfwas (met silicone)
HANDELSOND. GERARD ROOVERS BREDA
De Ministerraad van de Europese Ko
len- en Staalgemeenschap komt 12 okto
ber in Luxemburg bijeen ter bespreking
van de voorstellen voor een herziening
van het gemeenschapsverdrag. Deze ver
gadering werd uitgeschreven door de
coördinatie-commissie van de Minister
raad, die een zitting heeft gehouden in
Straatsburg.
Behalve de herziening van het verdrag
komen op de ministersconferentie nog
aan de orde: coördinatie van de politiek
betreffende de energievoorziening, uit
breiding van de financiële steun aan de
Belgische mijnwerkers wier arbeidstijd
verkort werd in verband met de kolen-
spontaan „Lang zullen ze leven" en een
het vrachtvervoer op de rivieren.
