„Ik heb een dag-koffie en een avond koffie... allebei van Nescafé!" Nescafé Nieuwe kunstmaan BELGISCH PARLEMENT VERVROEGD BIJEEN ^"Hoe is hef ontstaan Van dag tot dag Opnieuw aandacht MET ZORG BEREID UIT DE BESTE KOFFIEBONEN Minister De Schrijver zal verklaring over de Kongolese politiek afleggen raatótoel Nog witter stralend wit... 3 Kassem krijgt dokters uit Moskou aan zijn bed &gt de heer H. J. PetersDirecteur van een Electro- en Radiotechmsche Groothandel in Ouderkerk aJdAmstel. „Mijn koffie is Nescafé op elk tnir van de dag. En dat laatste is wel iets bijzonders, want vroeger was ik bijvoorbeeld nooit zo voor koffiedrinken tegen bedtijd. Daar hebben we nu echter het róde Nescafé-busje voor: Nescafé CoffeïnevrijPardon? Waarom ik speciaal fe| Nescafé drink? Welkijk, ik ben een echte koffieliefhebber en Nescafé is veel voller en fijner van smaak. Daarom!" Als het moment er is voor een goed kopje koffie Op de Dit woord: DRENKELING WOENSDAG 14 OKTOBER 1959 Ter gelegenheid van de jaarvergadering te Nijmegen van het Verbond voor Veilig Verkeer is op uiteenlopende wijzen op nieuw aandacht gevraagd voor het ramp- talige euvel der verkeersgevaren. Of schoon de voortdurende nadruk op de ver keersonveiligheid eentonig dreigt te wor den, zijn de gevolgen van die onveiligheid zo omvangrijk en tragisch, dat geen enkel middel onbeproefd mag worden gelaten om er althans enige verlichting of ver betering in te brengen. Deze mening huldigt niet alleen het Verbond voor Veilig Verkeer, dat uiter aard zijn bestaansrecht ontleent aan de noodzaak tot sanering van het verkeer, doch ook tot anderen is de urgentie van deze sanering doorgedrongen. En het is verheugend te kunnen constateren, dat tot die anderen ook de nieuwe minister van Verkeer (en Waterstaat) behoort. Minister Korthals heeft namelijk te Nijmegen on dubbelzinnig verklaard, dat hij de be veiliging van de weg als zijn voornaamste taak beschouwt. Wij willen niet sugge reren dat deze taak door voorgaande mi nisters is verwaarloosd, doch wel heeft zich de indruk gevestigd dat vorige mi nisters in dit opzicht een aarzelend en weinig initiatiefrijk beleid hebben ge voerd. Als de minister thans blijkt overtuigd te zijn van het feit dat de sanering der verkeerssituatie in den lande zijn voor naamste taak is. mag men doortastende en drastische maatregelen verwachten, waar op al te lang is gewacht. Een tweede symptoom van aandacht heeft zich te Nijmegen gedemonstreerd in vorstelijke boodschappen, namelijk van Prinses Wilhelmina en Koningin Juliana. Aangezien die van de Koningin een onder steuning betekende van een initiatief van Prinses Wilhelmina, worden zij in deze volgorde genoemd. De moeder van de Koningin, wier bewogenheid door mense lijk leed een stempel heeft gedrukt op haar leven, heeft voorgesteld dat een jaar lijkse gedenkdag voor de verkeersslacht offers zal worden gehouden een natio nale rouwdag ter bezinning op de omvang van het leed, dat door de verkeers onveiligheid wordt veroorzaakt. En inderdaad lijkt het vaak, alsof men zich te weinig op de omvang van dit leed bezint. De jaarlijkse ramp der verkeers doden komt niet navrant en plotseling in volle omvang op het bewustzijn drukken, doch voltrekt zich geleidelijk en daardoor minder indrukwekkend. Een jaarlijkse ge dachtenis kan een duidelijker besef wek ken en daardoor wellicht bijdragen tot een levendiger begrip voor de dringende nood zaak tot medewerking aan verbetering. Zo heeft de jaarvergadering van het Verbond dus in tweeërlei opzicht nieuwe bemoediging geschonken voor de toekomst van de verkeerssituatie. Doch de realiteit vraagt bovenal om ingrijpende, drastische maatregelen. En daarbij moet een beroep gedaan worden op allen die deze maat regelen in hun macht hebben, zowel op landelijk als op plaatselijk niveau en op allen die het nuttig effect ervan door een nauwkeurige naleving kunnen bevorderen. STAMBOEL (AFP) Een speciaal toe stel van de Iraakse luchtvaartmaatschappij heeft woensdag twee Russische doktoren en een Chinese militaire arts uit Moskou naar Bagdad geracht. Volgens de beman ning zijn de medici voor behandeling van premier Kassem ontboden. Advertentie «NORMAAL OF COFFEÏNEVRIJ) (Vervolg van pag. 1) 3. Het opsporen van drie categorieën primaire deeltjes met behulp van een ionisatiekamer. 4. De frequentie van de kleine meteoor stenen. 5. De sterkte van de kosmische stra len in de „gordel" van de krachtige stra lingszone. Het gaat hier om een gevaar voor toekomstige ruimtevaarders, op welk gevaar voor het eerst is gewezen door de Amerikaanse geleerde James van Allen. 6. De levensduur en de weerstand tëgen slijtage van de zonnebatterijen. 7. Verschillende temperatuursmetingen. De kortste afstand tot de aarde be draagt 557 km., de grootste 1070 km. De satelliet' draait in 101 minuten rond de aarde. Men neemt aan, dat hij 20 jaar om de aarde zal blijven draaien. Men weet op het ogenblik nog niet of de vierde en' laat ste trap van de draagraket zich heeft los gemaakt van de eigenlijke satelliet (UPI) Radio-amateurs over de gehele wereld zullen in staat zijn signalen op te vangen van de twee zenders, die zich aan boord van de „Explorer VII'' bevinden. Eén zender zal op 20 Megahertz een varië rend geluid uitzenden. Deze zender zal ge durende een jaar automatisch blijven wer ken. De andere zendt op 108 Megahertz, zal twee maanden of langer op batterijen werken, en zendt continu een toon uit. waarmee men de vlucht van de „Explorer" kan volgen. Ook de waarnemingspost van Woome- ra in Australië, heeft de satelliet in de kij kers gehad en Jodrell Bank ving dinsdag avond signalen van de satelliet op. CAPE .CANAVERAL (Reuter) Een Amerikaanse bommenwerper heeft dins dagmorgen een raket, gebouwd door de Martinfabrieken, met succes afgeschoten naar een punt in de ruimte, dicht bij de rond de aarde cirkelende kunstmaan Ex plorer VII. Er was geen poging gedaan om de Ex plorer te raken, maar het betrof slechts een proef om de mate van accuratesse van het geleidingsstelsel na te gaan, aldus de luchtmacht, die geen verdere gegevens verstrekte. (Van onze correspondent in Brussel) De Belgische regering zal aan de pre sidenten van de Tweede Kamer en van de Senaat voorstellen de volksvertegen woordigers en senatoren vervroegd bijeen te roepen, namelijk op de eerste, in plaats van de traditionele tweede dinsdag in no vember. De minister van Kongo zal dan een volledige verklaring afleggen over de uitvoering van de regeringsverklaring van 13 januari over de geleidelijke onafhan kelijkheid van Kongo en van Roeanda Oenoendi. Vrijdag zal minister De Schrij- EEN RODE VLEK IN ZEE Alles is uitbundig langs de Adriatische kust van Joegosla vië. De hemel is azuurblauw en weerspiegelt zich in het prachtig heldere water, dat een kleur heeft van turquoise. De knalgele stukken strand contrasteren met de rode da ken en muren in pasteltinten van vriendelijke dorpen. De zon speelt er maandenlang met al deze kleuren, jaar in jaar uit, zonder dat de bewoners dit, zoals wij deze zomer, als een zeldzaamheid hoeven te beschouwen. Men kan, han gend over de reling van de uitstekende boten, die regel matige diensten langs de Dal- matische kust onderhouden, de gracieuze bewegingen van hele scholen vissen tijdenlang vol gen, omdat het water tot be trekkelijk grote diepte zijn klaarheid behoudt. Kan men zich een begenadigder streek indenken voor een rustige va kantie? Honderdduizenden wisten dat dan ook al lang voor de oorlog en nadien is de Dalma- tische kust, met Dubrovnik als het onbetwiste hoogtepunt, door velen herontdekt. De Joegoslaven doen alles om het de toerist naar de zin te ma ken niet berekenend om de financiële voordelen, maar in de eerste plaats omdat gast vrijheid daar nog een heilig begrip is. Men kan in de grote hotels evengoed alle luxe vin den. die de Franse en Italiaan se Riviera in zo overstelpende mate over de bezoeker uitstor ten; noohtans is de sfeer er veel minder commercieel en 'Wij kunnen ieder die er de kans voor krijgt niet enthousiast genoeg aanraden een bezoek te brengen aan Joegoslavië, waar de bevolking de vreemdeling nog met natuurlijke gastvrijheid tegemoettreedt. Een ernstige waarschuwing tegen roekeloosheid bij het baden in de Adriatische zee is echter op zijn plaats. dat valt meer op naarmate men zich verder van de grote centra verwijdert. Er zijn plaatsen, die een eeuwigdurende zomer lijken te hebben. Daar lokt de koelte van het water elke dag. Het is misschien goed er op te wij zen, dat roekeloosheid door de „Jadransko More" veel onver biddelijker wordt afgestraft dan door de zee in onze con treien. De gevaren mogen ook weer niet worden overdreven, hoewel het toch beslist is aan te raden nauwgezet de aanwij zingen en waarschuwingen van ter plaatse bekenden op te volgen. In de Adriatische zee komen namelijk haaien voor, die soms een lengte van acht meter kunnen bereiken. Vermoedelijk bent u bereid mij op mijn woord te geloven, wanneer ik u op het hart druk. dat geen zwemmer tegen de tijger van de zee een redelijke kans maakt. De oude man, die op een caféterras aan de strandpro- menade in Lovran zijn kopje Turkse koffie dronk, had wei nig aansporing nodig mij bij zonderheden te vertellen over een gruwelijke gebeurtenis van nog niet zo lang geleden. „Houd je maar altijd aan de waarschuwingen van de vis sers", zei hij. „Zij zijn van jongs af met de zee vertrouwd en kunnen precies zeggen wan neer de gevaren het grootst zijn. Meestal zwemmen de haaien een flink eind van de kust in open zee, maar het komt toch wel voor, dat de honger ze dichter naar het strand drijft. Ga dan maar he lemaal niet zwemmen en wees in ieder geval nooit zo onver standig op een afgelegen plaats in zee te duiken. De menigte DOOR GARCIA DE LEON schrikt een haai gewoonlijk wel af. een enkele bader val len ze onherroepelijk aan." Het was gebeurd op een prachtige zomermiddag. De meeste badgasten hadden nog maar net hun (overvloedige) lunch genoten en hielden, in navolging van de ingezetenen van Lovran, hun siësta. Aan de weg langs de zee maakte een jonge Joegoslavische offi cier zich gereed voor een ver frissend bad. Hij legde zijn kleren op een keurig stapeltje en dook daarna ineens van de rotsige oever de zee in. Met krachtige slagen zwom hij rond. Er naderde een roeiboot je, waarin een collega van hem zat. „Pas op dat je niet te ver gaat," waarschuwde deze. „Er is gisteren hier vlak bij een grote haai gesignaleerd. Klim maar liever in de boot." De zwemmer lachte en stak zijn hand in een afwerend ge baar omhoog. „Ik zag hem ver der gaan", vertelde de oude man, „en de officier in het bootje keek naar mij alsof hij wou zeggen: meer kan ik er ook niet aan doen. Juist wilde ik wegwandelen, toen ik een huiveringwekkende kreet hoorde. Verscheidene mensen kwamen uit hun huizen en ke ken met mij in het water. Tot onze ontzetting zagen wij de driehoekige rugvin van een haai vlakbij de zwemmer; hij zal het roeibootje hebben ge volgd en zo zijn slachtoffer hebben ontdekt. De driehoek verdween en weer klonk die ijzige schreeuw. De officier sloeg wild om zich heen ik begreep, dat hij in ieder geval een flinke knauw in zijn benen had gekregen. Nog geen twin tig meter van ons af kleurde het water zich rood De roeiboot had direct rechtsomkeert gemaakt; de roeier trok vertwijfeld aan de riemen, maar hij kwam te laat. Toen hij nog een paar meter van zijn collega af was, sloeg de haai zijn tanden in het lichaam van de ongelukkige en trok hem mee de diepte in. „Het ging nog sneller in zijn werk dan ik het nu vertel," zei de oude man en keek som ber in het koffiedik op de bodem van zijn kopje. „Er was absoluut niets tegen te doen we stonden maar versuft te kijken, voelden dat er iets moest gebeuren, maar wisten tegelijkertijd dat we machte loos waren." Die dag en ook volgende da gen waagde zich bijna nie mand in zee, zelfs geen paar meter. Geen roeibootje was er op de anders zo fleurig drukke watervlakte te zien. Precies vierentwintig uur na de tra gische gebeurtenis verzamelde geheel Lovran zich aan de oever om getuige te zijn van het uitwerpen van een krans op de fatale plek. Dat was alles wat men voor de onge lukkige officier kon doen. Nee, toch niet alles. De Joe goslavische marine stelde di rect een paar snelle motorbo ten ter beschikking en daar mee werd de jacht op de haai geopend. Een paar dagen later kwam uit de badplaats Opatia, een kilometer of tien van Lo vran 'verwijderd, het bericht dat matrozen een haai van enorme afmetingen met auto matische pistolen hadden ge dood. „Dat was de boosdoener", be sloot de oude man grimmig. „Toen ze de haai opensneden vonden ze in zijn maag het on weerlegbaar bewijs". (Nadruk verboden) ver voor de radio in Leopoldstad en in Brussel, in het Nederlands en in het Frans, een verklaring afleggen, die de aanvullende regeringsverklaring voor Kongo wordt genoemd. Sommige waarne mers zijn van oordeel, dat de minister de datum zal noemen waarop Kongo een voor lopige regering zal krijgen, die de onaf hankelijkheid zal voorbereiden. De kabinetsraad van maandag is voor namelijk gewijd geweest aan de Belgi sche financiële hulp aan Kongo over het begrotingsjaar 1960. Deze hulp zal waar schijnlijk worden verdubbeld tot drie mil jard frank, of 210 miljoen gulden. België zal die hulp verlenen in de vorm van gif ten. Hierover moet de ministerraad ech ter nog beslissen, omdat de belastingen in België dan moeten worden verhoogd. Socialisten ongeduldig De socialistische partij heeft besloten een dringend verzoek tot interpellatie van de regering over haar Kongolese politiek in te dienen. De socialisten hebben overigens enkele dagen geleden een zeer spoedige bijeenroeping van het parlement geëist. Op een socialistische volksvergadering heeft de voorzitter van de partij, de heer Collard, verklaard dat de regering aan het land verantwoording verschuldigd is voor de koerswijziging inzake de Kongolese poli tiek, wat duidelijk zou zijn gebleken uit het heengaan van minister Van Hemel- rijek. Maar, aldus de heer Collard, wij vinden het logisch en verantwoord, dat minister De Schrijver een nieuwe politiek voorbereidt, daar de regeringsverklaring van 13 januari voorbijgestreefd is. Waar om echter gaat de regering het parlement uit de weg? Nieuwe onrust In de afgelopen dagen zijn in Kongo op enkele plaatsen weer incidenten voorge komen. In Loeloeaburg, de hoofdstad van de provincie Kasai, in het hart van Kongo, zijn twee negerstammen met elkaar in bloedige gevechten gewikkeld, naar aan leiding van de komende verkiezingen. Op verscheidene plaatsen vrezen de neger stammen, die een minderheid vormen, na de verkiezingen door de plaatselijke bur gemeester van de vijandige stam onder drukt te worden. In de havenstad Matadi aan de Atlanti sche Oceaan waren de incidenten te wij ten aan een staking van de transportar beiders. Het blanke personeel staakt mee voor loonsverhogingen. In de hoofdstad Leopoldstad is het rustiger geworden, maar de rust is volgens enkele Belgen, die dezer dagen uit Leopoldstad zijn terug gekeerd, slechts schijn. Er bestaat name lijk een vete tussen de negers van de Ba- kongo-stam en de Bangala's, die ieder ogenblik tot uitbarsting kan komen. LEOPOLDVILLE (Reuter) Ongeveer 14.000 transportarbeiders in Kongo, die acht dagen hebben gestaakt om kracht bij te zetten aan eisen tot loonsverhoging, is dinsdag geëindigd,ndat overeenstemming tussen werkgevers en werknemers was bereikt. Het was de eerste wettige staking in Kongo. De buren Ik geloof niet dat het de zuilen zijn, die het leven in ons land vaak zo benauwd maken, maar eerder zijn het onze buren, of het nu beneden-, bouen-, over- of nabu ren zijn. Beter een goede buur dan een verre vriend, luidt het spreekwoord; er zijn echter maar weinig mensen, die in de gelegenheid komen om dit spreekwoord op de proef te stellen, want goede buren zijn dun gezaaid in de Nederlandse blok kendoos. Het grootste gedeelte van ons volk wordt in zijn gevoelsleven beknot door de eeuwi ge aanwezigheid van de „buren". We zien ze doorgaans niet, maar ze zijn er wel, ze zijn er altijd, zoals de lucht die we ade men. Als we eens lekker hard willen schreeuwen, omdat we blij zijn of kwaad of zomaar, dan kan dat niet, want we moe ten om de buren denken. En dat willen we wel doen, want au fond zijn we keurige mensen, die onze medemensen niet gaar ne overlast aandoen. Maar wat doe je met die schreeuw, die nu in je strot is blijven steken? Die schreeuw moet er op een of andere manier uit. Als dichter heb je het nog makkelijk: je schrijft een fel gedicht, waarin je pro- testeerd tegen de een of andere sociale misstand en klaar is kees, je hebt je schreeuw in goede banen geleid. Ook een schilder weet wel weg met zijn schreeuw. Hij kwakt wat verf tegen zijn doek en de kans is helemaal niet uitgesloten dat zijn op deze manier verwerkte schreeuw op een dag nog zijn geld opbrengt ook. Als niet-creatief mens zit je echter met die schreeuw. Je kunt hem niet kwijt. De schreeuw slaat naar binnen. Je kunt natuurlijk de stad uitlopen, een weiland in en daar je gemoed luchten. Niemand hoort je, behalve een paar koeien en die zullen er zich niet al te druk over maken. Maar zo'n schreeuw die niemand hoort, lucht eigenlijk niet echt op. Een schreeuw moet gehoord worden, wil hij de schreeuwer op luchting schenken. Die schreeuw moet door andere mensen gehoord en gedeeld worden en niet door koeien, kikkers en knotwilgen. Alleen al omdat onze buren ons het schreeuwen beletten, zou ik willen zeg gen: weg met de buren! Ik ben echter zélf ook iemands buur en daarom houd ife mijn mond maar. „Wèg met mezelf!" komt me toch wat moeilijk uit de mond. Remco Campert Advertentie Zoals vellen betekent: doen vallen, leggen: doen liggen, zogen: laten zui gen en voeren: doen varen gaan, hoe vaart u?), zo betekent drenken: doen drinken. Men drenkt de dorstige paar den en drinkt dan zelf een glas bier. Iemand die te water raakt en gevaar loopt te verdrinken, zou men dus niet een drenkeling, maar een drinkeling moeten noemen. Hij dreigt te overlijden door te veel te drinken en niet door te drenken. Er is echter altijd door ver warring geweest tussen woorden die én in uiterlijk én in betekenis veel op el kaar geleken. Men denke slechts aan liggen en leggen die door velen door elkaar gebruikt worden. En zo vindt men al in oude teksten het werkwoord drenken gebruikt in de betekenis drin ken. Reeds in de 17e eeuw spreekt men van een drenkt kalf voor een verdron ken kalf. I

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 3