Wim Sonneveld gaat films
en een „musical" maken
In de lift
Premier Debré opende het
debat over Algerije
Chefarine 4
Tentoonstellingen in Stedelijk
Museum te Amsterdam
De negen Muzen
A&uUliti
Bij de dood van
Rudolf Mengelberg
hhmc
Ferhat Abbas trekt zijn verklaring in
9
Grote plannen van kleinkunstenaar
Tentoonstelling van
kunststichtingen
beroemde geneesmiddelen
in 1 tablet doen wonderen
Zo zijn onze manieren.
Piet te Ntiyl Sr.
ernstig ziek
DE ÉCHTE ALADDIN!
Hulpactie voor Chessman
Regering-Macmillan wil het
vasteland tegemoet komen
Vermiste Duitser blijkt nog
in leven te zijn
Washington verwacht geen
topgesprek voor januari
Vv OENSDAG 14 OKTOBER 1959
ZATERDAG KOMT Wim Sonneveld met
zijn ensemble naar Haarlem met zijn
nieuwe, onlangs grondig op de helling ge
weest zijnde cabaretprogramma „Rim
ram". Ter voorbereiding daarvan was hij
gisteren een uurtje komen overwippen
uit Amsterdam en in dat uurtje heeft hij
ons deelgenoot gemaakt van grote en klei
ne plannen, die voor een deel nog in zijn
achterhoofd rondspoken, maar voor een
ander deel al aardig op weg zijn naar hun
verwerkelijking. „Om te beginnen dan
ben ik helemaal weg van de musicals"
zoals die in Engeland gegeven worden. Ik
zag er onder andere „My fair lady", een
musical comedy in een kapitale monte
ring, en kwam er zo van onder de indruk
dat ik dacht: Zoiets zou toch eigenlijk ook
bij ons mogelijk moeten zijn. Enfin, van
het een kwam het ander, en zoals de zaken
er nu voorstaan is er alle kans, dat er vol
gend jaar augustus of september een Ne
derlandse versie van deze succesrevue in
Amsterdam van stapel zal lopen
Besprekingen met de Engelse auteurs
en met de idem regisseur van „My fair
lady" hebben reeds tot een voorlopig ak-
kom-d geleid, waarbij de laatste zich be
reed verklaard heeft, ook de Hollandse
Fa r Lady te ensceneren en te regisseren.
De eisen van dc schrijvers zijn echter
zeer strikt en niet gering: zij stellen als
minimum dat er anderhalve ton in decors
en kostuums gestoken zal worden en ver
langen voorts een orkest van minimaal
27 musici. Dat alles zal natuurlijk schatten
ge'.ds kosten, maar de benodigde fondsen
zullen er wel komen. Reeds nadat wij
voor het eerst onze voelhorens omtrent de
financiering hadden uitgestoken, kwam er
op papier ruim een half miljoen gul
den binnen, beschikbaar gesteld door di
verse Nederlandse firma's. Mijn buiten-
lvdse mede-initiatiefnemers hebben dat
échter voorlopig afgeslagen, omdat zij
nee n het hun eens kwalijk graag ook
12'i een vinger in de potentiële recette-
po' houden.
Ikzelf ben, met Michel van der Plas, al
druk bezig met het vertalen van de teksten
en liedjes. Als we er niet uitkomen, gaan
we gewoon zelf andere teksten maken;
daar kun je soms niet omheen.
Het stuk zelf, een typische Cinderella
story, lijkt me voortreffelijk geschikt voor
het Nederlandse publiek: het soort ver
haaltje, dat iedereen leuk vindt met fleu
rige balletjes en veel geschitter als spec
taculaire achtergrond. Lukt het, dan wil
len we er drie maanden lang de drie grote
steden mee in, Carré of City in Amster
dam, „K en W" in Den Haag misschien,
en mogelijk het Luxortheater in Rotter
dam. Zelf zal ik de rol van Higgins spelen,
maar over de rest van de bezetting is op
ogenblik nog niets definitiefs te zeggen.
WIM SONNEVELD is, zoals men weet,
onlangs voor anderhalf jaar in Amerika
geweest, waarvan hij een groot deel in de
mallemolen van de Hollywoodse „droom-
fabrieken" doorbracht. Hij deed er onder
andere een rol in de film „Silk stock
ings", kreeg er een eigen appartement in
de M.G.M. studio's en een eigen Cadillac
met particuliere chauffeur om hem 's mor-
Het uitlenen van beeldende kunst door
de twee hier voor bestemde stichtingen
Stichting Beeldende Kunst en Stichting
Kunstkontakt neemt toe. Op bezoek bij
de nieuwe tentoonstellingen van de laat
ste stichting maakte ik drie aanmeldingen
van nieuwe abonnnees mee. Bij de eer
ste stichting werd mij evenens gesproken
van een toeneming van de abonnementen.
Deze stichting is er nu ook toe overgegaan
de abonnees zelf het werk uit een voorraad
te laten kiezen, nadat men eerst werk
thuisbezorgd kreeg, dat niet altijd in de
smaak viel. De zin van dit stichtingswerk
is juist net tegemoetgekomen aan hen,
die om verschillende redenen voorzichtig
moeten zijn met het kopen van een kunst
werk. dat toch een langdurige voldoening
moet schenken. Beide stichtingen kunnen
van betekenis zijn voor de jongere kun
sten :ar, die zijn naam nog moet maken.
Voor hun aanbod moeten beide stichtin
gen ook steunen op veelal jongeren, daar
zi.i. die al naam maakten, niet zo gauw
we-'; meer beschikbaar stellen aan een
uitlcenbureau wanneer zij hun werk zo
kunnen verkopen. Men doet danook wel
aardige ontdekkingen in de voorraad van
deze stichtingen, die bovendien nog ten
toonstellingen maken van meerder werk
van de aan deze stichtingen leverende fi
guren.
Kunstkontakt laat nu in het tijdelijk fi
liaal in de Utrechtsestraat tot 22 okto
ber werk zien van Krikhaar, Gramberg,
Brands en Kibbeling. Men moet, blijkt het
weer. h wei oppassen met z.g. eigen
exposities, die toch evenementen, ook voor
ons, moeten zijn. Eerlijk gezegd zat ik op
het meeste hier niet bepaald te wachten.
Het werk van de poëtische Eugène Brands
heeft natuurlijk altijd iets te zeggen. Het
had wat kritischer gekozen mogen wor
den. Het mooiste leek me een jongens
portret. Portret is dan nog misschien iets
te veel gezegd, maar het is een aantrek
kelijk schilderijtje. Ribbeling is kennelijk
op zoek naar eigen uitdrukkingsvormen,
gezien de verschillen tussen een en ander.
Daar waar hij het zoekt in een in grote
vormen verbeelden van landschappen leek
hij mij het sterkste. Men proeft de nood
zaak tot verdieping. Krikhaars werk loopt
nog meer uiteen. Zijn fantasieën maken
^en dilettantische indruk. Gramberg is
oen goed tekenaar, levendig in zijn on
derwerp, in ieder geval degene die het
meeste kan.
De Stichting Beeldende Kunst exposeert
tot 20 oktober werk van Jan Jongschaap
uit Zierikzee. Jongschaap verkeert nog ge
heel in een experimentele periode. Is het
dan eigenlijk niet een beetje vreemd naar
buiten te treden met experimenten? Na
tuurlijk kan Jongschaap verwijzen naar
oudere geruchtmakende experimenten
die leidden tot werk in overigens weinig
levensvatbare richtingen. Voorzover dat
werk nog bekeken wordt komt dit, omdat
er de persoonlijkheid van een belangrijk
artiest achter staat. Jongschaap biedt, hoe
eerlijk zijn experimenten ook mogen zijn,
mij weinig nieuws. Bij werk als dit vraag
ik me af wat toch de controle is, die een
s hilder op zich zelf heeft. Men moet aan-
dat het in dit geval alleen maar het
"voel is. Dat komt mij als te weinig voor.
Bob Buys
Wim Sonneveld
gens de vijfhonderd meter naar de plaats
van de opnamen te rijden. „Een gekken
huis, meneer", verzucht hij, „maar ik heb
er wel een brandende passie voor de film
uit overgehouden. Filmen, zo ontdekte ik,
zou ik het liefst van alles doen; het is een
heerlijk vak, ook al weet je dat er achter
de deur duizenden staan te dringen om je
plaats in te nemen.
Voor mij stond het toen al als een paal
boven water: Willem, zei ik tegen mijzelf,
jij gaat een film maken. En dat ga ik dan
ook doen, ik ben er eigenlijk in dat ach
terhoofd van mij al mee begonnen. Maar
een film maken is geen kwarwei voor een
man. Er is teamwork voor nodig, een hech
te samenwerking van ervaren vakmensen,
die precies weten wat ze willen. Ik trad
daarom al een tijdje geleden in contact
met een Engelse regisseur en met enkele
scenarioschrijvers. Wat het precies wor
den moet, dat weet nog niemand van ons,
maar in ieder geval: een leuke film. Als
alles goed gaat. zal mijn eerste rolprent in
de loop var. 1961 klaar zijn. Slaat het aan,
dan ga ik er misschien mee door.
Maar voorlopig heb ik nog wel andere
besognes. Rimram, om mee te beginnen,
en dan, na 1 februari, een solo-tournee
door de Scandinavische landen, waar ik
voor de Hollandse en Engelse kolonies zal
optreden, daarna Hamburg, misschien
België en heel misschien zes weken naar
Zuid-Afrika. Dan wachten er nog contrac
tuele verplichtingen bij de Engelse B.B.C.
waar ik vorig jaar in tien t.v. films op
trad, met nogal wisselend succes. De eer
ste filmpjes werden een doorslaand suc
ces, maar de laatsten hebben vrij wat
kritiek gekregen en niet geheel ten on
rechte. Het was echt teveel in zo'n korte
tijd en daarom zal ik het ditmaal, met
twee films, wat kalmer aan gaan doen".
Of ons land, na de Amerikaanse erva
ringen, niet te „klein" geworden is voor
Wim Sonneveld? Welnee, zegt hij ik heb
er een leuke tijd gehad en veel geleerd
van de keiharde „show business", zoals
die daarginds bedreven wordt. Maar om
er voor altijd te wonen en te werken in
die dolle heksenketel, nee dank je feeste
lijk! Je moet zo af en toe toch ook eens
even kunnen ontspannen en dat is er echt
niet bij in de States, waar je dag en nacht
met handen en voeten moet vechten om
„top of the bill" te blijven.
Ontspanning, waar zoekt eer altijd-bezi-
ge kleinkunstenaar als Wim Sonneveld die
eigenlijk? Zal ik je vertellen, zegt hij met.
een verheerlijkte glimlach. In Zuid-Frank
rijk, tussen Nice en Grasse heb ik een heel
oud boerderijtje gekocht. Een zestiende-
eeuwse schaapskooi eigenlijk, met mans-
dikke muren en een paar honderd olijfbo
men eromheen. Er is geen stroom en er is
geen waterleiding, maar wel rust en stil
te. Jammer, dat ik er maar af en toe een
paar dagen af kan snoepen, maar later,
als ik uitgediend ben, ga ik er misschien
mijn „levensavond" slijten. Onder mijn
eigen olijven en achter mijn eigen land-
wijn.
Adver'ontie
Bij pijn, griep of „landerig" gevoel zorgt een enkel
tablet dat U weer met plezier Uw werk kunt doen
20 tabl. f. 0.80.Voordelige gezinsverpakking 100 tabl. f. 3.50
(Van onze correspondent in Londen)
Ondanks de controverse over Montgo
mery's „verkiezings"-speech, waarin hij
Labourkiezers voor gek verklaarde, viel
hem gisteren een hartelijke ontvangst ten
deel toen hij een bezoek bracht aan Bol
ton, van welke stad hij ereburger is. Het
personeel van de katoenfabrieken, welke
hij bezichtigde, juichte en wuifde. De le
den van de socialistische fractie van de
gemeenteraad weigerden aan te zitten aan
de officiële lunch welke het gemeentebe
stuur Montgomery aanbood. Desgevraagd
verklaarde Montgomery lachend dat hij
nooit politieke redevoeringen houdt. De
genen die wegbleven, zei hij, hebben een
zeer goede lunch gemist. In zijn toespraak
verklaarde Montgomery, dat leden van het
Lagerhuis vaak onaangename dingen over
elkaar zeggen maar dat zij later als goe
de vrienden samen thee drinken. Dat is de
manier waarop wij in Groot-Brittannië de
dingen behoren te doen, zei hij.
Expositie. In de kunsthandel van
gebr. Koch in Den Haag wordt van 9 tot
30 oktober een tentoonstelling gehouden
van aquarellen en tekeningen van Piet
Spijker, die als docent is verbonden aan
de afdeling handtekenen van de afdeling
bouwkunde der Technische Hogeschool in
Delft Bij de actie kinderpostzegels 1958-
1959 maakte de heer Spijker de vier be
geleidende kaarten in kleurendruk van
plaaten in Nederland. Deze kaarten zijn
in een miljoenenoplaag „Voor het kind"
verschenen.
Verdwenen schatten. Een gouden
beeld van de oud-Egvptische zonnegod
Horus en een gouden ring met robijnen
zijn uit het museum van Assoean in Egyp
te verdwenen, aldus is uit Cairo vernomen.
Het is voor de derde keer in de laatste
maanden dat oud-Egyptische schatten uit
Egyptische verzamelingen zijn ontvreemd.
Paganiniconcours. Een internationale
jury heeft vrijdagavond de twintigjarige
Frangaise Liliane Caillon, de drieëndertig
jarige Amerikaan Stuart Canin en de
dertigjarige Duitser Siegfried Gawriloff,
gekozen voor plaatsing in de halve finale
van het Paganiniconcours voor violisten
in Genua.
Expositie. In het museum in Dor
drecht zal donderdag 15 oktober een expo
sitie worden geopend, getiteld „Goede on
bekenden". Dit zijn Nederlandse schilde
rijen uit de zestiende en zeventiende eeuw,
zonder signatuur of met een (nog) niet
verklaard monogram gemerkt. De expo
sitie duurt van 15 oktober tot 1 december.
De toneelspeler en vroegere radiomede
werker Piet te Nuyl sr. is in het Hilver-
sumse diaconessenhuis opgenomen. Naar
men ons mededeelde wordt zijn toestand
als ernstig beschouwd.
Advertentie
Wereldberoemd om zijn
krachtige, reukloze warmte
en solide constructie. Uitste
kend te regelen, veilig en be
trouwbaar, ook om op te
koken. Let op het merk...
eis een échte
PETROLEUMKACHEL
Vraagt prospectus aan bij:
J. G. DE ZEEUW N V. Postbus 84, Dordrecht
Rudolf Mengelberg was een neef van
Willem Mengelberg. Geboren in 1892 te
Krefeld, studeerde hij aanvankelijk rech
ten te Bonn, München, Leipzig en Genève
en keerde hij zich daarna tot de studie der
musicologie, onder leiding van Hugo Rie-
mann. In 1915 promoveerde hij te Leipzig
met een studie over de achttiende eeuwse
Italiaanse componist G. A. Ristori. Tevens
had hij zich als pianist ontwikkeld bij dr.
Otto Neithel. Direct na zijn promotie
kwam Rudolf Mengelberg naar Amster
dam, waar Cornelis Dopper verder zijn
mentor werd in de compositie. In 1917 trad
hij in dienst van het Concertgebouw, waar
van hij in 1925 artistiek leider en in 1935
algemeen directeur werd. Intussen had hij
de Nederlandse nationaliteit verworven.
Zijn inleidingen van de programma's
toonden steeds de stevige basis van zijn
musicologische opleiding. In de organisa
tie van het gedenkwaardige Mahler Fes
tival van 1920 was zijn aandeel zeer groot
Te dier gelegenheid schreef hij ook een
biografie van Mahler.
Rudolf Mengelberg had reeds vroegtij
dig liederen en kamermuziek gecompo
neerd. Het aantal zijner composities breid
de zich in zijn Hollandse tijd aanzienlijk
uit, onder meer met een cantate (bekroond
door Toonkust in 1929), Hymne op Amster
dam, Stabat Mater, Missa pro Pace, Viool
concert, Symfonische variaties voor cello
en orkest, tal van liederen, enzovoorts. Zijn
composities reflecteren zijn lyrische intro
verte natuur en romantische geaardheid.
Zijn artistieke inzichten heeft hij in 1952
uiteengezet in een essay: „Muziek, spiegel
des tijds".
Onder meer andere filosofische en cul
tuurhistorische geschriften van Rudolf
Mengelberg kan genoemd worden „Holland
als kulturelle Einheit".
Hij was in de kern een eerlijke en kun
dige kunstenaarsnatuur, maar beladen met
een overlast van de wetenschapsmens, die
doordoor de spontaneïteit en de dynamiek
van onze tijd miste. Zijn rust weze zacht.
Jos. de Klerk
LOS ANGELES (UPI) Er is een actie
aan de gang om het leven van Caryll
Chessman, die elf jaar geleden ter dood
werd veroordeeld, alsnog te redden. Tot
dusver hebben mevrouw Roosevelt, de
auteur Aldous Huxley, en vele andere
vooraanstaande Amerikaanse figuren
Gouverneur Brown van Califomië ver
zocht de gevraagde clementie te verlenen.
Brown zal dit alleen doen, zo heeft hij ge
zegd, als hij de steun krijgt van de meer
derheid in het opperste gerechtshof van
Californië.
Gouverneur Brown moet beslissen of
de voor 23 oktober in de gaskamer van
San Quentin vastgestelde executie van
Chessman zal doorgaan. Chessman heeft
een petitie tot Brown gericht, waarin hij
hem vraagt zich in dezen onmachtig te
verklaren. Brown zal dit niet doen.
Morgen komt het verzoek om clementie
van Chessman in hoogste en laatste in
stantie in behandeling Gouverneur Brown
leidt dan de bijeenkomst van de clemen-
tieraad varn ;Cahfomië. loowff-iuqg
Een van Chessmans raadslieden heeft
de gedachte 'geoppëtd de UNO te laten be
middelen.
STOCKHOLM (UPI) Het Stockholm-
se blad „Expressen" doet mee aan de
hulpactie. Het blad, dat met een oplage
van 390.000 een van de grootste bladen in
Scandinavië is, heeft er bij zijn lezers op
aangedrongen de actie te steunen door de
op de pagina afgedrukte formulieren in
te vullen en aan het blad te zenden.
Ook in Groot-Brittannië, Brazilië, Aus
tralië en Nieuw-Zeeland worden petities
voorbereid.
„VERBONDENHEID der Kunsten" is
de wat weidse titel van een door de „Liga
Nieuw Beelden" georganiseerde tentoon
stelling, die tot 26 oktober in de nieuwe
vleugel van het Stedelijk Museum te Am
sterdam gehouden wordt. Als we wel zijn
ingelicht, bestond er bij genoemde liga
een plan voor iets groters, dat meer om
vatten zou en dat ook op mogelijk inte
ressante wijze het nieuwe beelden bij het
publiek zou introduceren. Indien de „Liga
Nieuw Beelden" zich heeft moeten beper
ken dan betreuren we dat, omdat de expo
sitie van nu weinige, maar zeker interes
sante zaken te zien geeft. Grotendeels doet
deze tentoonstelling verslag van wat ont
stond uit de samenwerking van een aan
tal beeldhouwers, schilders en architecten
en laat zij enige mogelijk nog uit te voeren
plannen zien en zij toont ook enige ideeën
De vertegenwoordigde kunstenaars beho
ren voor een deel tot de groepen „Vrij
Beelden" en „Groep '54". Dit is een be
perking, want er bestaat een vereniging
van beoefenaars van de monumentale
kunsten, waarin ook wel ideeën leven be
treffende een ver gaande samenwerking
tussen architect en beeldend kunstenaar.
Er zijn nog andere beeldhouwers, die zich
met hun werk ook moesten aanpassen aan
een bestaande architectuur, zoals men
dat hier gedemonstreerd ziet. Het meest
belangwekkende van deze tentoonstelling
is misschien de integratie der kunsten, die
men meent te zien groeien. Men ontmoet
hier concepties van architectuur, waar
aan beeldhouwer en architect beiden deel
hadden. En men kan dan al eigenlijk niet
meer van beeldhouwer en in sommige ge
vallen ook moeilijk nog van schilder spre
ken. Constant, hier vertegenwoordigd,
was eens schilder, hij studeerde architec
tuur en verscheidene zijner in het Stede
lijk Museum eerder vertoonde draadplas
tieken waren veeleer experimenten met
het oog op de integratie, die hij groeiende
ziet, dan dingen, die men om hun eigen
schoonheid ergens neerzet. André Voltens
metalen reliëf aan het laboratorium van
de Koninklijke Shell te Delft kan men nog
zien als een sierend ornament. Meer be
tekenis misschien heeft zijn „industriële
monument" in Den Bosch, dat echter zon
der de bestaande omgevende architectuur
weinig recht van bestaan zou hebben. Ik
mocht naar aanleiding van een in „Erbij"
geplaatste foto al iets vertellen van dit
werk van Volten. Wat Frieda Hunziker
deed op de schutting rond een speelplein
van een clubhuis valt nog moeilijk wand-
schilderen te noemen. Haar talenten kre
gen echter, dacht ik, hier een zinvolle be
stemming. Wie plezier aan de Zuidelijke
entree van de buurt heeft, die men in Am
sterdam de Goudkust noemt, weet nu dat
dit voor een deel aan de abstracte schil
der Ongenae te danken is. Overtuigende
resultaten van nieuw beelden zijn in de
hoofdstad kinderspeelplastieken, waarvan
er hier een van Constant getoond wordt.
De architect Aldo van Eyck heeft zich ook
met kinderspeelplaatsen bezig gehouden.
Op de Amsterdamse Zeedijk is een kin
derspeelplaats, waarvoor hij en de schil
der Joost van Roojen verantwoordelijk
zijn en het is deze expositie, die ons noodt
het resultaat te gaan bekijken.
Toch begrijp ik in sommige gevallen de
noodzaak van een samenwerking tussen
architect en een, de vorm van een gebouw
medebepalende, „beeldhouwer" niet goed.
Als die architect dat niet alleen kon, schiet
hij dan niet te kort? Op deze tentoonstel
ling wordt men ook herinnerd aan Van der
Leck's adviezen, plaatsing van kleur be
treffende. Van de werking'van de op diens
gezag geplaatste kleurvlakken in een ar
chitectuur kan men op zo'n tentoonstel
ling niets zeggen. Maar was Van der Leek
met zijn werk nu gewichtiger dan de Ne
derlandse schippers, die hun tjalken in
zo fraaie kleuren zetten. Deze expositie wil
er een zijn van „werken uitgevoerd of ont
worpen als verbondenheid van architec
tuur en beeldende kunst," maar is er in
enkele gevallen een van gewoon architec
tuur zonder meer. Het werk van sommi
ge „schilders" en „beeldhouwers" is niet
veel anders dan het werk van de decora
teur. Tentoonstellingen als deze blijven in
vele gevallen ook onduidelijk voor een pu
bliek. Al lang kende ik foto's van het door
prof. M. Duintjer ontworpen gebouw van
de drukkerij Meijer n.v. te Wormerveer,
waaraan een plastiek van Wessel Couzijn
prijkt. Van de werkelijkheid kreeg ik la
ter een toch andere indruk, hetgeen bij
het weerzien van foto's hier bevestigd
werd.
TEGELIJKERTIJD vindt in de Nieuwe
Vleugel een tentoonstelling plaats van de
Zweedse organisatie van industriële vorm
gevers. De rondgang hier is er een als in
een warenhuis van fijne smaak. Men ont
moet hier schrijfmachines, borstels, glas
werk, een televisietoestel, stoffen, aarde
werk, sieraden, voetballen(i), de Volvo,
kristal, een kano. een kaartspel, een rui-
terzadel, strijkbouten, meubels en nog
meer artikelen van fraaie vorm. Maar
hoorde dit alles eigenlijk niet op een jaar
beurs thuis? Moet hiervoor zoveel van het
eigen bezit van het museum in de kelders
blijven?
Bob Buys
Advertentie
OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE
Men wordt zich in dat kleine
bewegende kamertje - de lift -
wel erg bewust van eikaars
aanwezigheid. Vooral als
iemand met het gezicht naar
U toegekeerd gaat staan
De juiste kijkrichting is de
liftdeur! En wat doet U, me
neer, als er dames de lift be
treden? Een hoffelijk gebaar:
U zet Uw hoed af. Een hoffe
lijk gebaar buiten de lift is
altijd het aanbieden van een
Gladstone. Want Gladstone
is - met of zonder Silk Filter -
een sigaret die iedereen vol
doening schenkt.
KING SIZE
VOORNAAM EN AANGENAAM
20 STUKS F1^
(Van onze correspondent in Parijs)
Met een redevoering van anderhalf uur
heeft premier Michel Debré gistermiddag
in het paleis Bourbon de kamerdebatten
over Algerije ingeleid, die in de nacht van
morgen op vrijdag met een vertrouwens
votum bezegeld zullen worden. Er bestaat
weliswaar geen schaduw van gevaar, dat
de regering die stemming niet overleven
zal, niettemin beloven de debatten de mi
nister-president enkele moeilijke momen
ten op te leveren. De kwestie is namelijk
dat Debré, die constitutioneel als minis
ter-president voor de kamer verantwoor
delijk is, nu het Algerijnse beleid van pre
sident De Gaulle voor zijn rekening en
in bescherming moet nemen, terwijl het
een publiek geheim is dat beide staatslie
den op dit punt uiteenlopende denkbeelden
en ambities huldigen.
Het staatshoofd kan door de Nationale
Vergadering niet ter verantwoording ge
roepen worden en zo wordt Debré dus ver
plicht voor hem de parlementaire kastan
jes uit het vuur te halen, een vuur, dat
van ultra-rechtse zijde zeker nog stevig
zal worden aangepord. Diezelfde zijde dus,
waartoe Debré van nature ontegenzegge
lijk behoort. De ultra's onder de veertig
sprekers, die al zijn ingeschreven, zullen
stellig niet nalaten vroegere verklaringen
van premier Debré met De Gaulle's voor
nemens te vergelijken om zo de tegenstel
lingen breed te kunnen uitmeten.
De Algerijnse afgevaardigden, die even
eens uitsluitend de kaart van de integra
tie wensen te spelen, hebben, uit protest
tegen het zelfbeschikkingsrecht, dat De
Gaulle Algerije heeft toegekend, besloten
de debatten niet meer bij te wonen.
In zijn academische uiteenzetting heeft
de minister-president, die zich angstvallig
bij zijn geschreven tekst hield, intussen
behendig tussen de vele klippen weten
door te laveren. Hij gaf een parafrase van
de rede van De Gaulle, waarbij hij het
nationalistische accent intussen wel iets
verzwaarde. De Algerijnse rebellen zou
den, zo betoogde Debré, nooit behoeven te
rekenen op politieke onderhandelingen met
(Van onze correspondent in Londen)
In Londen verluidt dat de nieuwe conser
vatieve regering grote aandacht zal beste
den aan de dringend noodzakelijke verbe
tering van de betrekkingen tussen Groot-
Brittannië en het Europese vasteland. Dit
geldt in het bijzonder voor Frankrijk en
West-Duitsland. De Britse regering is
zich er van bewust dat de verhouding tot
deze laatste landen minder goed is dan de
ze behoort te zijn. Als hoopvolle tekenen in
de goede richting beschouwt men in Lon
den de jongste verklaringen van bonds
kanselier Adenauer en premier Debré.
Dr. Adenauer zei dat West-Duitsland be
reid is nauwere economische banden met
Groot-Brittannië aan te knopen en Debré
verklaarde dat Frankrijk alles zal doen
om de Europese solidariteit te bevorderen.
De Britse regering is vast besloten een
brug te bouwen tussen de vrijhandelsge-
bieden van de zes en de zeven.
Verwacht wordt dat premier Macmillen
morgen zijn gewijzigde nieuwe kabinet
zal bekend maken.
Voorts is vernomen dat d" minister van
Buitenlandse Zaken Selwyn Lloyd binnen
kort een bezoek aan Parijs zal brengen om
te pogen de Frans-Britse geschillen op te
lossen. Dit bezoek zou plaats hebben voor
bondskanselier Adenauer's aankomst in
Londen, in december.
Parijs, al blijft het aanbod voor een on
middellijk staakt het vuren dan ook on
gewijzigd. Frankrijk symboliseert en ver
tegenwoordigt kracht en rechtvaardigheid
en zo hebben wij een dubbele reden, aldus
Debré, de-vrijheid biet te vrezen.
De jongste verklaring van de Algerijn
se premier Ferhat Abbas, waarover wij
gisteren al berichtten, heeft deze eerste
dag der kamerdebatten vooral stof tot op
gewonden discussies in de wandelgangen
gegeven. Abbas zou in een vraaggesprek
met het rechts-gaullistische weekblad
„Jours de France" te kennen zou hebben
gegeven dat de middenweg van het bin
nenlandse zelfbestuur, die De Gaulle voor
Algerije wil bewandelen, binnen twee
maanden tot volledige onafhankelijkheid
zou moeten leiden. Intussen heeft Abbas
deze verklaring ingetrokken, terwijl
„Jours de France" volhoudt dat de Alge
rijnse leider dit wel degelijk heeft uitge
sproken. In elk geval wordt de publikatie
van dit interview in „Jours de France" in
politieke kringen te Parijs algemeen be
schouwd als een zoveelste poging van de
rechtse extremisten om De Gaulle te
dwarsbomen.
(Van onze correspondent in Bonn)
Bij de autoweg door het Ruhrgebied is
nabij de stad Opladen het lijk gevonden
van de zestienjarige Margarethe Rührig,
die op 2 oktober met een bedrag van 14.500
mark uit een plaatsje nabij Keulen was
verdwenen. Het staat wel vast dat de moor
denaar van het meisje, de 25-jarige radio
handelaar Monshausen is, die zich na een
bezoek aan Nederland het afgelopen week
eind van het leven beroofde in de D-trein
Amsterdam-Rome. Hij had op papier aan
gegeven, dat het lijk vlak bij een parkeer
plaats langs de autoweg moest liggen. Die
aantekeningen vond de politie in zijn auto,
welke nabij Mannheim was geparkeerd.
De Westduitse politie meent thans dat
Monshausen alleen, of tesamen met de
veertigjarige vertegenwoordiger Flecken,
het meisje heeft vermoord om zich mees
ter te maken van het geld. Het drietal had
zich eerst van een deel van het gestolen
geld in de kleren gestoken.
Het staat vast dat da tweede verdachte,
Flecken, nog in leven is. Eerst meende de
Westduitse politie dat hij in de richting
Oldenburg was gevlucht om te trachten
via Noord-Nederland naar het Westen van
ons land te komen. Later ontdekte men dat
Flecken maandagmorgen met een gehuur
de wagen nabij Frankfort is gesignaleerd.
Men hoopt de man, die waarschijnlijk het
raadsel van de moord op het meisje en de
zelfmoord van Monshausen uit de doeken
kan doen, spoedig te pakken te krijgen.
NEW YORK (Reuter) —De „New York
Times" meldt dat volgens de Amerikaan
se regering op zijn vroegst in januari een
topconferentie kan worden gehouden. In
dien in november of december een top
conferentie gehouden zou worden, zouden
de westelijke landen niet voldoende tijd
hebben voor voorbereidingen.
Bovendien zou president Eisenhower
graag eerst een rapport ontvangen van de
commissie die hij in de zomer heeft ge
vormd om de gehele ontwapeningskwestie
te bestuderen. De commissie heeft 1 janua
ri als streefdatum voor het uitbrengen van
het rapport
