Tegen hoofdredacteur in beroep
honderd gulden boete geëist
Twee jeugdbendes verschenen
voor Amsterdamse rechtbank
Mogelijkheden om volkswoningen
goedkoper te doen bouwen
Twee maanden geëist tegen
gedeserteerde vlieger
Kies nu
voor jaren...
een
Juridisch steekspel
over de dagvaarding
„Gevangenisstraf enige
remedie", zei officier
Lezing voor ambtenaren,
belast met uitvoering
van Woonruimtewet
■■■i aag; S. de Graaf.
15
179.-
van binnen hel best
van buiten het mooist
N amaak-moordaanslag
voor Haagse rechtbank
Gevangenisstraffen geëist
wegens het doen plegen
van valse aangifte
Sergeant deserteerde na
dreigement van superieur
„Een dwarsdrijver die ongeschikt is
voor de militaire dienst
DIT IS ONS BEROEMDE VAKGEHEIM!
- koffiebonen, omgeven door een dun laagje suiker -
O MET VERZEGELD AROMA
De negen muzen
Moeder voor rechter: kind
stierf door verwaarlozing
Nylon tegen mijnbranden
Nachtvaart op de Waal
nu ook verboden
Sterkte van Wegenwacht
wordt met 1/3 opgevoerd
Examens
WOENSDAG 21 OKTOBER 1959
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLE.MSCHE COURANT
Advertentie
binn.nv.ring I schuimrubber
Een 63-jarige journalist uit Naarden,
hoofdredacteur van een socialistisch dag
blad, heeft zich vanochtend, bijgestaan
door zijn verdediger in beroep voor het
gerechtshof te Amsterdam verweerd tegen
de beschuldiging, in zijn editie van 16 mei
1958 de toenmalige penningmeester van
De Nieuwe Koers (een jongerenorganisa
tie in de P.v.d.A.) te hebben beledigd. Op
zijn strafblad stond een veroordeling uit
1940 wegens smaad. De verdachte deel
de bij de voorlezing daarvan mede. dat
deze smaad gericht was tegen een nsb-er.
Ditmaal stond hij terecht, omdat in zijn
blad met naam en toenaam gepubliceerd
was, dat de penningmeester van De Nieu
we Koers „indertijd zijn functie heeft
moeten neerleggen in verband met finan
ciële onregelmatigheden". De penning
meester had naar aanleiding van die pu-
blikatie een klacht tegen de hoofdredac
teur ingediend.
„Op de landdag van De Nieuwe Koers
had een spreker de voormalige penning
meester uitgedaagd, openlijk te verkla
ren, waarom hij De Nieuwe Koers verla
ten had," aldus verdachte. „Voor de le
zers moet ik de reden dus verklaren. Het
zinnetje is dus als verduidelijking van
het verslag bedoeld geweest."
Vervolgens las de president een rapport
voor. waarin de opvolger van de penning
meester zegt, dat zijn voorganger een
doorlopende achterstand met de betaling
van crediteuren had. Hij sprak van „slor
dig financieel beheer". Naderhand was ge
bleken, dat enkele posten „onjuist ver
anderd" waren.
Smaadschrift of belediging?
De procureur-generaal begon zijn re
quisitoir met een uitvoerig overzicht van
de jurisprudentie en zette toen uiteen,
dat naar zijn mening in dit geval eer spra
ke is van smaadschrift dan van eenvou
dige belediging. In zeer verzachtende en
parlementaire termen was de penning
meester beschuldigd. De woorden „finan
ciële onregelmatigheden" waren volgens
de procureur-generaal geladen met een
gedachte van kwade trouw en oneerlijk
heid en hielden meer in dan slechts slor
digheid of onkunde. Indien deze feiten in
minder parlementaire taal wereldkundig
waren gemaakt, dan zou men van beledi
ging kunnen spreken. Nu vorderde de pro
cureur-generaal vernietiging van het
rechtbankvonnis, waarbij verdachte we
gens belediging tot 100 boete was ver
oordeeld, en vroeg het hof hem deze boe
te op te leggen wegens smaadschrift.
Tegen elk van de vier mannen, die in de
avond van 21 december 1958 op de Konin
gin Julianalaan te Voorburg bij wijze van
„grap" een moordaanslag hebben geën
sceneerd, heeft de officier van justitie bij
de Haagse rechtbank terzake van het doen
plegen van een valse aangifte een gevan
genisstraf geëist van vier maanden, waar
van de helft voorwaardelijk, met een
proeftijd van drie jaar. De „grap" be
stond er uit, dat één van de mannen, zoge
naamd rustig wandelend bij de drukke
winkelgalerij aan de Koningin Julia
nalaan, werd neergeschoten uit een bestel
auto. Het zogenaamde slachtoffer viel
kermend op de grond en sneed snel een
plastic zakje kapot, waarin duivenbloed
zat, zodat het leek of hij zwaar gewond
was. Twee van de drie inzittenden van de
bestelauto sleurden hem hierna de wagen
in, waarop de auto met gierende banden
wegreed.
Het publiek op de Koningin Julianalaan
raakte tijdens de opvoering van deze „ko
medie" bijna in paniek. Er kwamen tal
loze aangiften binnen bij de politie, die da
genlang bezig bleef met een uitgebreid
doch vruchteloos onderzoek. De ontkno
ping kwam pas, toen de vier daders zich
uit eigen beweging bekendmaakten, me
nende dat hun niets kon worden ten laste
gelegd.
De officier van justitie, mr. Hillen, stelt
echter, dat het viertal zich heeft schuldig-
gemaakt aan „het medeplegen van het
doen plegen van een valse aangifte", een
ingewikkelde constructie, welks mogelijk
heid door de twee verdedigers fel werd be
streden.
De president van de rechtbank, mt.
Prins, liet zich in zeer afkeurende zin uit
over de „stunt" van de vier verdachten,
volwassen mannen, die de kwajongenstijd
al lang te boven hadden moeten zijn. De
man, die de rol van slachtoffer op zich had
genomen is een 31-jarige Haagse loodgie
ter, de bestuurder van de bestelauto een
35-jarige Voorburgse slager en de twee
mannen die het „slachtoffer" de auto in-
sleepten, zijn respectievelijk een 42-jarige
isoleerder en een 27-jarige losarbeider
beiden uit Den Haag.
Achtereenvolgens bepleitten hierna mr.
F. H. Piket en mr. P. de Prez ontslag van
rechtsvervolging voor hun cliënten, om
dat, aldus pleiters, hetgeen de vier man
nen gedaan hebben wel laakbaar, maar
zeker niet strafbaar is. De verdedigers
verdiepten zich, om hun stelling te bewij
zen, in ingewikkelde juridische theorieën,
waarvan een der kernpunten was, dat de
intellectuele daders (de verdachten) geen
contact gehad hebben met de materiële
daders (de aangevers), waartegenover de
officier van justitie stelde, dat het voldoen
de is als de intellectuele dader bewerkt,
dat de materiële dader tot het feit komt.
Uitspraak 3 november.
Verdachtes raadsman was van me
ning, dat zo er al,van smaadschrift spra
ke was, zijn cliënt dan diende te worden
vrijgesproken, aangezien dit volgens hem
niet ten laste was gelegd. Hij deelde het
hof mede destijds met de officier van Jus
titie gesproken te hebben. Deze had met
opzet alleen belediging ten laste gelegd.
Het gevolg was geweest, dat de verdedi
ging bij de rechtbank geen gelegenheid
kreeg de juistheid van het krantenverslag
op gronden van algemeen belang aan te
tonen, want dat laat de wet alleen toe,
wanneer smaad of smaadschrift ten laste
is gelegd.
„Een krant mag niet in
raadselen spreken"
Belediging achtte de raadsman niet aan
wezig, ook de opzet daartoe niet. ,JCen
krant heeft de plicht, zijn lezers voor te
te lichten," zei hij. „De penningmeester
stond op een kiezerslijst en het publiek
dient toch te weten, wie het in een demo
cratisch land zijn stem geeft. Indien in de
krant volstaan was met de op de landdag
tegen de penningmeester gerichte uitda
ging, dan had niemand begrepen wat er
mee bedoeld werd. Dan zou de krant dus
een raadsel hebben gepubliceerd en dat is
onjuist. De lezers zouden er een nog veel
ergere achtergrond uit hebben kunnen dis
tilleren".
In zijn repliek merkte de procureur-ge
neraal op, dat in de vrij uitvoerige tekst
van de opgestelde daagvaarding „in we
zen alle elementen van smaadschrift aan
wezig zijn. ook al wordt dit woord zelf niet
genoemd. Zelfs al heeft de officier van jus
titie de bedoeling gehad, alleen belediging
ten laste te leggen, dan nog staat het het
hof vrij een veroordeling wegens smaad
schrift uit te spreken, aangezien de kwa
lificatie van wat er ten laste is gelegd,
aan de rechter valt."
Van zijn kant noemde de verdediger de
ze uitleg van de dagvaarding „een ware
krachttoer". „Het is toch een elementair
democratisch recht van iedere verdachte,
duidelijk te weten wat hem ten laste is
gelegd," besloot hij. Uitspraak op 3 no
vember.
„Na een ernstige reprimande van zijn
commandant van zijn onderdeel in Duits
land naar Amsterdam gedrost." Dat was
de beschuldiging, waarvoor een 21-jarige
dienstplichtige sergeant uit Nunspeet zich
had te verantwoorden voor het hoog mili
tair gerechtshof. Het vergrijp, waarvoor
zijn commandant hem in Duitsland zo de
les had gelezen, was een wachtdelict. De
sergeant had als wachtcommandant zijn
soldaten gezegd maar te gaan slapen, om
dat hij zelf de ronde wel zou doen. De ron
de had bestaan uit een dutje op de tafel.
Iedere wachtcommandant deed het zo, het
was een soort traditie om de soldaten naar
bed te sturen en zelf ook te gaan slapen.
Zijn commandant had hem echter een
week na dit voorval bedreigd met twintig
jaar gevangenisstraf, omdat hij zijn wacht
niet goed had gelopen.
Daarvan was de sergeant zó geschrok
ken, dat hij de benen had genomen. Hij
was eerst met verlof naar Amsterdam ge
gaan en toen weer teruggereisd naar
Duitsland, waar hij bij kennissen was on
dergedoken. Twee dagen over tijd kwam
hij weer in de legerplaats terug. Nu kwam
er een krijgsraadzaak van, die resulteer
de in een maand gevangenisstraf voor
waardelijk en ontslag uit de militaire
dienst: omdat de krijgsraad begrip had
voor de angst van de sergeant was hij
vrijgesproken voor het weglopen. Nu eis
te de advocaat fiscaal, mr. Zaayer, een
maand v militaire detentie en ontslag uit
de militaire dienst. De verdediger merk
te nog op dat de labiele constitutie van
de sergeant oorzaak van zijn vreemde ge
drag was geweest. Bij herkeuring zou hij
bovendien wel ongeschikt voor de dienst
bevonden worden. Hij noemde zijn weg
lopen een vlucht, uit de realiteit en vroeg
een geheel voorwaardelijke gevangenis
straf.
^ooc>oo<»ooccooo30oooooowg
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
De advocaat-fiscaal bij het hoog mili
tair gerechtshof in Den Haag heeft tegen
sergeant-vlieger A.M. wegens ongeoor
loofde afwezigheid van de vliegbasis
Woensdrecht een gevangenisstraf van
twee maanden en ontslag uit de militaire
dienst geëist.
Zoals men zich herinneren zal, werd
deze vlieger op 9 september door de
krijgsraad in Den Bosch veroordeeld tot
24 dagen gevangenisstraf met aftrek en
ontslag uit de dienst. De sergeant-vlieger
was weggelopen van de basis nadat zijn
commandant hem acht dagen streng ar
rest had gegeven wegens het niet opvol
gen van een bevel van de „veilighcidsof-
ficier", om zijn kastje met persoonlijke
correspondentie te openen. Later werd
hij door de minister van Defensie in het
gelijk gesteld, toen deze bepaalde, dat
veiligheidsofficieren niet zonder meer de
privé-kastjes van militairen mogen ope
nen, maar daartoe bevel van de com
mandant nodig hebben.
De belangstelling voor de zaak was
groot. De sergeant vroeg de president, of
hij achter het katheder van de verdediger
mocht plaatsnemen, zodat hij zijn vele
papieren kon ordenen en aantekeningen
kon maken. Hij voerde zijn verdediging
zelf, omdat mr. D. Huisman, die hem voor
de krijgsraad bijgestaan had, van de
verdediging in laatste instantie had afge
zien.
„Militair gezien was het fout, maar
menselijk had ik gelijk", stelde de ser
geant, die uitvoerig uit de doeken deed,
waarom hij de luchtbasis had verlaten.
Hij had zijn meerderen al herhaalde ma
len tegen zich in het harnas gejaagd om
dat hij tegen allerlei kleine strafmaatre
gelen beklag had aangetekend. Toen hij
na allerlei verwikkelingen eindelijk weer
zou gaan vliegen, kwam er plotseling de
„kastjes-zaak" tussen. Toen hem acht
dagen streng werden aangezegd verloor de
vlieger alle zelfbeheersing en ging hij er
Advertentie
Hierdoor blijft het fijne aroma „gevangen"
tot U er van gaat genieten.
Aan de boon ruikt U weinig, maar zodra U de behaaglijke geur
van versgemalen Alex Meyer's koffie opsnuift, dan weet U het:
dat wordt een feestelijk kopje koffie.
En... bovendien hebt U minder koffie nodig bij het zetten.
ALEX MEYER Co. N.V. - POSTBUS 183 - AMSTERDAM - TEL 241401 -240574
„Men hoort steeds meer verkondigen,
dat gevangenisstraf slecht zou zijn voor
jeugdige misdadigers, maar waar blijven
wij, als we de inbraken nu ook al met voor
waardelijke straffen gaan afdoen". Dit
riep de officier van justitie bij de Am
sterdamse rechtbank, mr. R. L. Heukels
uit in zijn requisitoir in de zaak tegen
een uit zeven jeugdigen bestaande inbre
kersbende. Deze uitspraak sloeg kennelijk
op de dikke stapel rapporten van psycho
logen, reclasseringsinstellingen en opvoe
dingstehuizen, die voor de president, mr.
L. Sponjaard, lagen, en die overigens
duidelijke achtergronden aangaven van de
misstappen van deze uit allesbehalve mis
dadige milieus afkomstige jongelieden
van 14 tot 20 jaar.
Dertien diefstallen had deze gang, die on
der leiding stond van een 14-jarige en een
19-jarige knaap, gepleegd. Het motief: er
was geld nodig voor hun pierewaaien in
café's aan Rembrandt- en Leidseplein. De
twee in de dagvaarding genoemde inbra
ken, eén in een radio-zaak aan de Over
toom, en één in het A.M.V.J.-gebouw, wa
ren bedoeld om „Koninginnedag te kunnen
vieren".
Maar voor degenen, die zich verdiepen
in de jeugdcriminaliteit bevatten al die
rapporten interessante gegevens.
Over de 19-jarige bendeleider: „De dood
van zijn moeder heeft diepe indruk op hem
gemaakt. Met zijn stiefmoeder kan hij
niet opschieten. Hij beschouwt het huis,
waarin zijn zolderkamertje slechts van bui
ten af is te bereiken, als een hotel, waar
hij slechts komt om te slapen. Hij is in
zijn ouders teleurgesteld. Zijn diefstallen
zijn een uiting van zijn agressie tegen zijn
ouders en tegen de maatschappij in het
algemeen".
Over zijn medeplichtige, een 18-jarige
verwarmingsmonteur: „Ouders zijn hard
werkende sympathieke mensen. Hij heeft
enige tijd gevaren, maar dit beviel hem
niet. Na zijn terugkeer was hij zijn ouders
ontgroeid. Teleurgestelde vader zegt geen
vat meer op zijn zoon te hebben".
Het zevental, van wie er enkelen zich
slechts aan heling hadden schuldig ge
maakt, heeft een omvangrijke buit weten
te bemachtigen. In de radiozaak werden
onder meer vier radiotoestellen, twee pla
tenspelers en enig kasgeld gestolen. In
het A.M.V.J.-gebouw, stalen de jeugdige
inbrekers, de kas met ruim 900 gulden.
Een kernlid van de A.M.V.J-jeugdafdeling
die destijds de belofte van trouw had af
gelegd, maakte de plannen voor deze dief
stal „Een intens lage streek" vond de of
ficier, die straffen requireerde, variëren
de van acht maanden gevangenisstraf,
waarvan vier voorwaardelijk, tot boeten
en voorwaardelijke straffen voor de he
lers. De zaken van twee bendeleden, van
veertien en zestien jaar oud, werden met
gesloten deuren behandeld.
Tevoren had de rechtbank zich uitvoerig
met twee, door drie jongelieden, gepleeg
de inbraken in scholen bezig gehouden.
Ook hier hetzelfde beeld. Aanvankelijk
hielden de knapen zich 's avonds met ve
le andere op in de hal van het Amstel-
station, waar zij reizigers lastig vielen.
Nadat zij hieruit, door de politie waren
verwijderd, pleegden zij hun inbraken.
Ook hier lijvige rapporten. Over een
achttienjarige scholier: „Het ouderlijk
huis beviel hem niet meer, de vader ver
wacht niet door te dringen in deze geslo
ten jongen, ziet zelf geen oplossing meer.
Na de arrestatie van de knaap, is de
destijds weggelopen moeder, weer in het
gezin terug gekomen".
Over een 18-jarige bijrijder: „Ouders
zwoegen en piekeren om hun kinderen een
goede opvoeding te geven. De jongen is
lastig, obstinaat en moeilijk opvoedbaar.
Nadat hij thuis enkele kasten had open
gebroken en enige fietsen had weggenomen
zocht de moeder steun bij Pro Juventute.
Sindsdien is de verhouding tussen moeder
en zoon niet erg best. De jongen zocht de
straat op".
Mr. Heukels, concludeerde dat flinke
straffen de enige weg zijn, om uit de jeugd
criminaliteit te komen. Hij eiste straffen
van 10 en 5 maanden, met aftrek als „de
harde hand die nodig is om de jongelui
tot orde te roepen". Uitspraken over veer
tien dagen.
Lectoraatsaanvaarding. Iet het hou
den van een openbare les over „Fernando
Pessoa, of het veelvoudig dichterschap"
heeft dr. M. de Jong zijn lectoraat aan
vaard in de Portugese taal en letterkunde
aan de Gemeente Universiteit van Am
sterdam.
Een 24-jarige vrouw uit Schiedam, die
dinsdagmorgen voor de Rotterdamse recht
bank terecht stond, gaf toe dat zij haar op
29 augustus 1958 geboren zoontje Dirk
ernstig had verwaarloosd, zó erg dat het
kindje op 10 december 1958 is overleden.
De president mr. Bruimer hield de vrouw
voor, dat zij met het kind naar een con
sultatiebureau voor zuigelingen had kun
nen gaan.
„Ik begreep het allemaal niet goed", zei-
de de vrouw.
Volgens de lijkschouwer was het kindje
overleden aan de gevolgen van algehele
uitputting, mede ten gevolge van verwaar
lozing.
Het Openbaar Ministerie zeide in zijn re
quisitoir, dat het kind normaal was bij de
geboorte. Toen het was overleden, was het
„vel over been".
Gezien de omstandigheden eiste het O.M.
tegen de vrouw drie maanden gevangenis
straf voorwaardelijk met drie jaar proef
tijd.
vandoor. Na acht dagen de tijd die hij
in arrest had moeten zitten verscheen
hij weer op de basis. Het ging ditmaal
alleen om de desertie. Toch las de vlie
ger gedurende bijna veertig minuten zijn
omvangrijk rapport voor, waarin hij op
alle details van de voorgeschiedenis in
ging.
De advocaat-fiscaal toonde zich geër
gerd door het gedrag van de vlieger. Hij
zei dat M. een kwajongensachtige menta
liteit ten toon had gespreid en dat heel
wat narigheid zou zijn voorkomen als hij
eerder was ontslagen. „Een dwarsdrij
ver, die ongeschikt is voor de militaire
dienst", was zijn conclusie. De sergeant
vlieger vertelde, dat hij „als een hond
was getrapt, omdat hij „van de weinige
rechten, die de militair heeft, gebruik had
gemaakt". Van alle kanten had men hem
gewaarschuwd: „Ook al heb je gelijk, je
verliest het toch".
Uitspraak 10 november.
Ondanks het beetje regen dat nu valt,
wordt de nood voor de binnenscheepvaart
op de rivieren steeds acuter. Zelfs is be
vestigd wat de schippers reeds weken
vreesden: de nachtvaart op de Waal is
verboden. Voorlopig geldt dit verbod al
leen het vak Millingen-Nijmegen, maar
uitbreiding hiervan kan verwacht worden.
Uiteraard wordt de vaart nu nog minder
rendabel en voor vele schepen zelfs abso
luut onmogelijk.
De Rijkswaterstaat heeft de afgelopen
dagen diverse ingrijpende maatregelen
moeten nemen. In de IJsel staat het wa
ter over grote afstanden niet dieper dan
90 cm. Middenin de vaargeul nabij Zutphen
staat niet meer dan 1.30 meter, beslist te
gering om een flinke boot doorvaart te
geven.
Van scheepvaart, behalve door zeer klei
ne bootjes, is dan ook op de kleinste van
onze benedenstromen geen sprake meer.
Ook de Rijn is bedenkelijk diep wegge
zakt tussen zijn bandijken. Het ondiepst is
hij in het vak Heveadorp-Amsterdam-Rijn
kanaal, waar plaatselijk slechts 1.15 m.
water staat. Ook deze rivier is dus op ver
schillende punten te doorwaden. Rijkswa
terstaat heeft het nachtvaartverbod voor
deze rivier eveneens drastisch verscherpt.
Op de najaarsvergadering van de Ver
eniging van leidinggevende ambtenaren,
belast met de uitvoering van de Woon
ruimtewet 1947, heeft de heer J. van de
Venne, directeur van openbare werken te
Maastricht, de mogelijkheid geopperd de
stichtingskosten van volkswoningen zoda
nig te verlagen, dat hieruit een verlaging
van de huren van volkswoningen met tien
tot twaalf percent resulteert. De heer Van
de Venne stelde, dat de geschoolde arbei
der in 1957 van zijn inkomen 14 percent
aan huur besteedde. Voor de geoefende
arbeider was dit 15 percent en voor de on
geschoolde 17 percent. Aangezien de hu
ren in 1958-1959 nog gestegen zijn, doch de
lonen niet in dezelfde mate, betekent dit
volgens de heer Van de Venne een nog
grotere discongruentie. Hij verwachtte,
dat dit beeld in de toekomst nog somber
der z^l worden omdat in de naaste toe
komst vfèr fiutft-verhogende tendenzen zul
len optreden: de huurverhoging van 20
percent per 1 april 1960, de niet-volledige
compensatie van deze huurverhoging bij
vele gezinnerTen verlaging der rijksbijdra
gen en de gewijzigde verhouding premie
woningen-woningwetwoningen. De heer
Van de Venne concludeerde derhalve, dat
het streven naar verlaging van de stich
tingskosten nog meer op de voorgrond zal
moeten treden dan tot dusver.
Hij zei te menen, dat de premies op de
particuliere bouw moeten worden ver
hoogd, zolang de woningmarkt nog niet in
evenwicht is. Dit ter bevordering van de
opschuiving van woningwetwoningen naar
premiewoningen door gezinnen, die gezien
hun betere financiële situatie thans ten
onrechte in woningwetwoningen huizen,
voorts ter bevordering van de particulie
re bouw, dus van de bezitsvorming, en ten
slotte ter bevordering van de opschuiving
van in oude huizen samenwonende gezin
nen met lager huurcapaciteit naar oudere
woningwetwoningen, die lage huren doen.
De heer Van de Venne zou het toejuichen
öls deze opschuivingen door middel van
een wet dwingend zouden worden voorge
schreven.
De spreker noemde drie middelen, die
kunnen bijdragen tot verlaging van de
stichtingskosten. In de eerste plaats dient
men te zorgen voor een zodanige stede-
bouwkundige planning, dat het eerst de
minder waardevolle gronden aan de beurt
komen en pas later de waardevolle cul
tuurgrond. Voorts dient renteverlies te
worden voorkomen door coördinatie tus
sen tijdstip van aankoop of onteigening
en het tijdstip van bouwrijpmaken. Ten
slotte dient gewassenschade te worden
voorkomen door de gronden in september
in bezit te nemen, dus op zodanig tijdstip,
dat hierdoor geen kosten ontstaan.
De heer Van de Venne herinnerde aan
de mededeling van de S.E.R., dat in de
periode 1953-1957 de kosten van bouwter-
Op de internationale tentoonstelling
„Plastics 1959" in Dusseldorp, intro
duceert een Weslduitse firma nylon-
zakken, die gebruikt zouden kunnen
worden bij het „indammen" van mijn-
lucht of water gevuld kunnen worden.
branden. In plaats van zandzakken
het transport hiervan in de mijn
vergt veel tijd beveelt de firma haar
produkten aan, omdat die bv een
brand, ter plaatse met samengeperste
reinen met ongeveer 45 percent zijn ge
stegen. Hij achtte het echter mogelijk,
hierbij grote kosten te besparen door ste
debouwkundig juist te werk te gaan. Door
de realisatie van een efficiënte stedebouw-
kundige structuur acht de heer Van de
Venne het mogelijk tussen de 500 en 1000
gulden per woning te besparen. Voor het
bereiken van die structuur acht hij het
nodig, dat de stedebouwkundige niet al
leen werkt, maar samen met de land
schapsarchitect, de uitvoerder van de
weg- en waterbouwwerken en de sociaal
onderzoeker.
Hij pleitte voorts voor doelmatige ar
chitectuur en voor beperking van het
aantal architecten bij grote objecten. Ook
achtte hij industrialisatie van de woning
bouw van groot belang, hoewel hij geen
voorstander zeide te zijn van „prefabri-
katie". Belangrijk voor het drukken van
de bouwkosten is vooral ook een zo effi
ciënt mogelijke organisatie van het werk
door de aannemer. Verlenging van de
bouwtijd met een maand betekent verho
ging van de huur met ongeveer 5 cent per
woning en juist verlaging van de bijko
mende kosten zoals renteverlies is in het
algemeen mogelijk en noodzakelijk, aldus
de heer Van de Venne.
De ANWB-wegenwacht heeft 12 lichte
bestelwagens in gebruik genomen. Zij zul
len verschijnen op de routes: Apeldoorn
Arnhem, Moerdijk—Breda, Laren—Amers
foort, GoorDeventer, BredaWernhout,
VeenendaalDriebergen, ZürichMonu
ment Afsluitdijk, Voorthuizen—Nieuw Mil-
lingen. WeertRoermond, ArnhemEde
en AssenBeilenEursinge. Verder wer
den honderd nieuwe zijspancombinaties
aangeschat, die de rijders een veel betere
bescherming bieden tegen de weersom
standigheden. Op 1 januari van dit jaar
bedroeg het aantal wegenwachtleden
250.000 en op 30 september reeds 275.000.
Deze snelle aanwas heeft de ANWB doen
besluiten de wegenwachtdienst zo snel
mogelijk uit te breiden. Ten eerste zal het
aantal wegenwachten worden uitgebreid,
op vele bestaande trajecten, zowel in dag
als in avonddienst.
Ten tweede zullen 25 nieuwe trajecten
aan het thans bestaande net worden toe
gevoegd en ten derde zal avonddienst wor
den ingevoerd op negen bestaande WW-
trajecten, waar deze nog ontbreekt. Op zo
kort mogelijke termijn moet het korps
daarom worden uitgebreid met 109 wegen
wachten. Daar er nu 200 in dienst zijn, be
tekent dit een vermeerdering met 50 per
cent. Eveneens moet daarom de inspectie
worden uitgebreid. De huidige hoofd
inspecteur zal daartoe worden bijgestaan
door twee hoofdinspecteurs tweede klasse.
Ook het aantal inspecteurs zal moeten
worden uitgebreid. Er zal een wervings
campagne worden georganiseerd om nieuw
personeel aan te trekken.
Als deze werving niet snel genoeg ver
loopt (het is moeilijk g&chikte mensen te
krijgen) zal het opleidingssysteem worden
gewijzigd in dier voege, dat jongelui hun
hele technische opleiding zullen ontvagen
van de W.W.
Een nieuwe taak voor de wegenwacht
zal zijn de repatriëringsdienst, waarop
houders van ANWB-reis- en kredietbrie
ven recht hebben. Er zijn twee soorten van
deze diensten: die voor personen en die
voor auto's. De eerste soort is deze zomer
reeds gestart, de tweede soort start ko
mende zomer, waarbij de ANWB het ver
voer langs de weg in eigen hand zal
nemen. Daartoe zal zij de beschikking
krijgen over speciaal voor het slepen in
gerichte voertuigen, die de betreffende
auto's in het buitenland ophalen. De kos
ten tot een maximum bedrag van 1000 gul
den neemt de ANWB dan voor haar reke
ning.
Amsterdam. Gem. Univ. Kandidaatsexamen ge
neeskunde tweede deel: mej. M. G. Verwoerd,
Velsen.
Wageningen. Bevorderd tot doctor in de land
bouwkunde ir. D. W. Scholte Ubing te Wagenin-
g-—.--.--....-g
geneesl
A. M. van Kesteren, Den Haag:
gen op het proefschrift „over stralingsmetingen,
<te warmtebalans en de verdamping van gras".
Leiden. Doctoraalexamen geneeskunde 2: mej.
Voorschoten: J. Th. Hoogeveen, Den Haag: R. J.
Nikkels, Scheveningen. Semi-artsexamen: B. Bal-
dewsing, Suriname: A. C. Jobsis. Oegstgeest.
Artsexamen: mej. A. A. H. Pieterse, Den Haag:
mej. G. A. E. Weis. Den Haag: W. J. van Amstel,
Rotterdam: J. M. M. Huntjens. Den Haag; C. G.
Htirtado. Willemstad (Curasao).
Nijmegen. Kandidaatsexamen psychologie: mej.
E. C. M. de Jong. Breda: mej. A. M. Breed, Nij
megen: mej. E. J. M. Rurup, Den Haag; F. C. M.
Josso, Amsterdam: H. J. G. Kempen. Nieuwen-
hagen; M. H. A. M. Hujjnen, Maastricht: C. J. S.
Klerken, Nunhem.
