Museumdieven zwierven
stelend door Europa
Blikman Sartorius
Prato leeft van afdankertjes
r
I
Peek&Cloppenburg
Kort
en
I Van dag tot dag
J
'heuïfceiij:
hOQG kwaliteit
Goede vangst van de
Rotterdamse politie
raatótoel
3
Rechtzetting
Prijzen
COATs
U/ele&tmodecAeaiieJ -
Amerika wenst geen
topoverleg met Hongarije
Vragen over strafzaak
tegen IJmuider vissers
Weercommissie is niet
vakkundig
Nederlandse boterexport
naar België
DOOR GARCIA
DE LEON
Op de
Kleuterschool gesloten
wegens vliegenplaag
IÉ
Toren van Barneveld
wordt hersteld
VRIJDAG 23 OKTOBER 1
959
Door een succesvol besluit van de onder
handelingen tussen rijksambtenaren en
regering kan per 1 januari 1960 een spaar
regeling voor rijksambtenaren en het ge
hele rijkspersoneel tegemoetgezien wor
den, die een belangrijke bijdrage kan wor
den genoemd tot het streven naar bezits
vorming. De ambtenaren kunnen volgend
jaar beginnen met op een voordelige ma
nier een deel van hun inkomen als spaar
geld te beleggen, waarbij de premierege
ling gericht is op een besteding, die de vor
ming van bezit ten goede komt.
Er is dus een weloverwogen opvoedend
element gelegen in deze regeling, die wel
licht in deze of andere vorm ook toepasse
lijk kan worden gemaakt op provinciale
en gemeentelijke ambtenaren; en het is
alleen maar te betreuren dat in het parti
culiere bedrijfsleven moeilijk eenzelfde
sociale pedagogie is toe te passen. Welis
waar hebben een aantal particuliere be
drijven in een of andere vorm het sparen
voor hun personeel aantrekkelijk ge
maakt, doch een hinderpaal blijft nog
steeds de weinig soepele houding van het
belastingheffende Rijk, dat de kosten voor
de premieregeling der ondernemingen
niet in een of andere vorm verlaagt.
Het valt te hopen dat de regering, die
het particuliere initiatief op zo bijzondere
wijze in haar beleidskoers koestert, zal
overwegen of op den duur ook het particu
liere bedrijfsleven in staat kan worden ge
steld zijn personeel tot sparen aan te moe
digen, zonder dat de ondernemingen zelf
op hoge kosten worden gejaagd.
Met enige verbazing zal men in dit blad
lezen, dat Franz von Papen, die in 1932 de
weg van Hitier naar de macht bereidde,
opnieuw onderscheiden is met de titel van
Geheim Kamerheer des Pausen. Paus
Joannes XXIII zal wel zeer speciale rede
nen gehad hebben om de bejaarde en du
bieuze diplomaat dit plezier te doen
redenen die blijkbaar in het persoonlijke
vlak liggen en hun oorsprong vonden in
een contact tussen de tegenwoordige Paus
en Von Papen in de jaren '40 doch af
gezien daarvan wekt dit bericht een onaan
gename indruk.
Er is geen reden om de antecedenten van
Von Papen hierbij nog eens uit de doe
ken te doen, aangezien kan worden vast
gesteld dat in Duitsland en de wereld een
weloverwogen anti-Papenisme bestaat dat
overvloedig te argumenteren valt. Zijn
rol in de bewogen historie van '32 tot '45
droeg in de eerste plaats het kenmerk van
geslepenheid, opportunisme en beginsel
loosheid. Wanneer men het bewijs zou heb
ben gekregen dat Von Papen in '32 uit
domheid handelde door Hitier te introdu
ceren, zou belangrijk minder wrangheid
over zijn activiteit zijn achtergebleven.
Maar Von Papen was slim héél slim.
Het zou geen zin hebben, thans nog bit
tere woorden aan hem en zijn rol te ver
spillen, ook al omdat hij juridisch „ge
zuiverd" is, maar een aantekening bij
het bericht van de Pauselijke onderschei
ding kan toch moeilijk achterwege blij
ven. Er bestaat gerechtvaardigde twijfel
over of het Vaticaan in dit geval bij het
hanteren van de mantel der liefde wel vol
doende tactvol is geweest.
Door een vergissing in de verstrekte
tekst van de lezing van drs. J. F. Post-
huma op de donderdag gehouden zeven
tiende Wegverkeersdag van de KNAC
schreef onze Haagse redacteur, dat de
jaarlijkse rentelast van een gedurende tien
jaar jaarlijks op te nemen bedrag van
driehonderd miljoen gulden op de kapi
taalmarkt 163.000 gulden zou bedragen.
Dit moet echter zijn 163 miljoen gulden
voor de amortisatie in haar geheel, dus
rente en aflossing samen.
„INVASIE", door Georges Blond, in ver
taling van M. Mok,uitgegeven bij West
Friesland te Hoorn. Zelden zagen wij een
stuk geschiedenis zo instructief en toch
ook zo licht verteerbaar neergeschreven
als het werk van deze Franse schrijver
over de invasie in Normandië in 1944. Hij
weet de lezer vijftien jaar later nog deel
genoot te maken van de loodzware verant
woordelijkheid die rustte op de bevelvoe
renden van de operatie „Overlord". Men
neust mee over de schouders van de gene
raals, men maakt de opbouw mee van het
gigantische landingsapparaat, gefabriceerd
tot in de uithoeken van Groot Brittannië
en „geassembleerd" in de zuidelijke kust
streken. Van de organisatorische kant
krijgt men gelukkig niet te veel, maar wel
enkele duizelingwekkende indrukken. Het
is allemaal vrij sober geschreven, maar
tussen de regels door trilt de hoogspan
ning van deze onderneming, vooral in het
gedeelte over de voorafgaande stafbespre
king inzake het verslechterde weer, en in
het gedeelte, dat de ophoping van mate
riaal en de slachting onder de mensen voor
de Ohamasector beschrijft. Men neemt ter
afwisseling ook eens kennis van de Duitse
tegenmaatregelen, die veelal verlamd wer
den door de dolzinnige bevelen van Hitier
uit Berlijn. Deze heeft blijkbaar zoals
meer geesteszieken over paranormale
vermogens beschikt, want hij voorspelde
op een gegeven moment feilloos de lan
dingsplaats. En wie wist, dat Rommel, die
steeds openhartiger tegenover zijn Führer
werd, tijdens een bespreking met hem de
bestraffing eiste van de SS-divisie Das
Reich wegens de massamoord op Oradour-
sur-Glane?
Advertentie
Jaar aOOO mot,„
SpORTlEVE
van
fiausch-mohair8 rt'Wollen
Zljn geraffineerd ?Je,.door
model en ]Uy,,0 *tabaans f
kin* een k Uze afwer. 0
mode-prestaHean^ekende
Iriag" worden ^enoemd
De Rotterdamse vreemdelingenpolitie
heeft bij een routine-onderzoek twee Oos
tenrijkers aangehouden omdat een van
hen in zijn paspoort had geknoeid. Bij
nader onderzoek bleek men een goede
vangst te hebben gedaan. Beide mannen,
de 29-jarige F.P. die zich beeldhouwer en
privé-detective noemde en de 20-jarige
H.F. die zich voor kelner uitgaf, hebben
geruime tijd door West-Europa gezworven,
stelend uit musea en van tentoonstellin
gen.
Men begon argwaan te koesteren
toen de politie bij het bagage-onder
zoek onder andere een antiek Italiaans
wandbord tér waarde van 4500.- aantrof
en er voorts nog een verguld zilvereft bor
steltje en dito schaaltje tot een gezamen
lijke waarde van 10.000.- een zilveren
servetring en een kleine zilveren dolk
vond. Deze bleken uit het Haagse gemeen
temuseum afkomstig te zijn. Het borstel
tje en schaaltje maken deel uit van een
toiletgarnituur dat f 60.000.- waard is.
Naar hun zeggen hadden de mannen de
Oostenrijkse nationaliteit en waren zij,
na uit Zwitserland gezet te zijn, in ver
scheidene Westeuropese landen antieke
olielampen gaan verkopen. Dit leverde
echter weinig op en zo zouden zij tot het
stelen uit musea en exposities gekomen
zijn. In België hebben zij een vonnis van
vier jaar gevangenisstraf uitgezeten, na
betrapt te zijn op diefstal van een gouden
horloge uit een museum te Leuven. Toen
ze vrijkwamen werden ze het land uitge
zet. Zij vervolgden hun strooptochten via
Keulen, Hamburg, Kopenhagen, Stock
holm, Malmö, Bremen, HannoVer, Ber
lijn en Dusseldorp. De Deense politie
zoekt de Oostenrijkers onder andere we
gens diefstal van een antiek pistool.
De Nederlandse dounae heeft de mannen
onlangs bij de grens tegengehouden, om
dat ze te weinig geld bij zich hadden. La
ter, op 6 oktober, was dit euvel verholpen
en mochten ze het land wel binnen. Zij
reisden naar Amsterdam en verkochten
daar twee Meissner-porseleinen beeldjes
van onbekende herkomst voor f 220 per
stuk. Wat ze verder tussen 6 en 19 oktober
in Nederland hebben uitgespookt, is nog
niet achterhaald, maar de Rotterdamse
vreemdelingenpolitie kreeg ze goed ge
kleed en met 800 contanten op zak op
het bureau. Zij wilden de uit het Haagse
gemeentemuseum gestolen goederen in
Engeland verkopen.
WASHINGTON (Reuter) De Verenig
de Staten hebben donderdag Hongarije's
voorstel voor een bilaterale conferentie
verworpen. Hongarije wilde daarop de
Amerikaans-Hongaarse problemen en be
trekkingen bezien, maar Amerika is van
mening, dat dit langs de gewone diploma
tieke kanalen moet geschieden. De ver
houding tussen beide landen bereikte een
dieptepunt na de Hongaarse opstand van
1956, die vandaag juist drie jaar geleden
uitbrak en op 2 en 3 november door de Rus
sen werd neergeslagen.
Lugubere vondst. In een sloot te Hat-
temerbroek langs de nieuwe rijksweg
Zwolle-Wezep werd het lijk van een jonge
vrouw gevonden. Hét lag voorover in het
water. Het slachtoffer was de 27-jarige L.
A. Neevel uit Nijkerk. Zij was verpleeg
hulp in een rusthuis aldaar. Bij de sectie
zijn sporen van geweld aangetroffen. De
rijkspolitie stelt een onderzoek in.
Geen misdrijf. Uit het onderzoek van
de politie is gebleken dat er geen misdrijf
in het spel is bij de dood van de 27-jarige
verpleeghulp uit Nijkerk, die woensdag
ochtend in een sloot langs de nieuwe weg
ZwolleWezep levenloos werd aange
troffen.
De vrouw, die aan zwaarmoedigheid
leed, heeft waarschijnlijk een te grote
dosis van een slaapmiddel of een kalme
rend middel ingenomen. Daardoor versuft,
zou zij te water zijn geraakt en ver
dronken.
Automaten geplunderd. De Haagse
rechtbank heeft een 41-jarige fabrieks
arbeider uit 's-Gravenhage, overeenkom
stig de eis veroordeeld tot een gevange
nisstraf van vijf maanden voorwaardelijk
met een proeftijd van drie jaar. De man
had van oktober 1958 tot maart 1959 tal
loze automaten voor sigaretten en choco
laderepen met valse kwartjes in totaal
1086 schijfjes geplunderd.
De rechtbank bepaalde dat de fabrieks
arbeider de schade die hij heeft aangericht
in zijn proeftijd zal moeten terugbetalen.
Advertentie
De nieuwe Zweedse schrijfmachine
Het P.S.P.-Tweede-Kamerlid H. J.
Lankhorst heeft aan de ministers van
Sociale Zaken en Volksgezondheid en van
Landbouw en Visserij de volgende vragen
gesteld:
Heeft de regering kennis genomen van
het arrest, dat het gerechtshof te Amster
dam op 14 oktober 1959 heeft bezwezen
de strafzaak tegen twaalf IJmuider vis
sers, die ondanks een uitspraak van de
z.g. „weercommissie" weigerden uit te
varen bij het dreigen van een noordwes
terstorm, windkracht 10? Heeft de rege
ring ook kennis genomen van de motive
ring van de vrijspraak?
Is de regering niet van oordeel, dat een
arbitragecommissie, zoals de onderhavi
ge weercommissie, blijk geeft van een
volstrekt gemis van vakkundigheid, in
dien zij bij het naderen van een storm van
een hevigte als statistisch per jaar slechts
eenmaal voorkomt, als haar oordeel uit
spreekt, dat het „vaarbaar" is?
Is de regering bereid een onderzoek in
te stellen naar de oorzaken en achter
gronden van dit laakbaar te kort schie
ten en stappen te ondernemen, opdat her
haling worde voorkomen, aangezien het
hier immers kan gaan om een beslissing
omtrent leven en dood van uitvarende
vissers?
Is de regering bereid haar invloed aan te
wenden, dat de bepalingen in de C.A.O.
voor de trawlvisserij IJmuiden, die de
functie van de weercommissie regelen,
worden herzien, b.v. door aan het College
van Rijksbemiddelaars de vraag voor te
leggen, of niet alsnog aan deze bepalingen
de goedkeuring moet worden onttrokken,
tenzij deze zodanig worden gewijzigd, dat
de beslissing omtrent leven en dood van
uitvarende vissers niet worde afhankelijk
gesteld van de mening van amateurs op
meteorologisch gebied, maar steeds het
K.N.M.I. in deze zaken worde gekend, dat
zijn waarschuwingsdiensten grondt op
omstreeks duizend bronnen van inlichtin
gen over een gebied ter grootte van de ge
hele Atlantische Oceaan en geheel Europa
en niet op één waarneming op één plek?
Is de ervaring, met de weercommissie
opgedaan waarbij men zich zelfs niet
hield aan de beperkte bepalingen van de
betreffende C.A.O. geen aanleiding om
te bevorderen, dat ook met betrekking tot
andere C.A.O. 's, waarin sprake is van een
weercommissie, voorzieningen worden
getroffen, die conflicten, als te dezen ge
noemd, voorkomen?
Is het tenslotte juist, dat de partij in de
C.A.O. voor de trawlvisserij IJmuiden, die
geacht wordt de werknemers te vertegen
woordigen. in werkelijkheid bijna nie
mand vertegenwoordigt? Kan de regering
cijfers verstrekken omtrent het aantal ge-
organiseerden onder de aan deze C.A.O. on
derworpen vissers? Indien de hierbij uit
gesproken veronderstelling juist is, acht
de regering het dan niet onjuist een C.A.O.
goed te keuren, bij de totstandkoming
waarvan één der partijen slechts voor ten
hoogste 10 pet vertegenwoordigd was?
Het zuivelbureau van de Belgische
regering, Ocra, heeft donderdag medege
deeld dat inschrijvingen zijn opengesteld
voor de invoer van verse boter uit Neder
land. De inschrijving zal op 24 oktober
worden gesloten; de leveranties zullen
moeten geschieden binnen een periode van
van 10 dagen daarna. Er is niet bekend
gemaakt over welke hoeveelheid het hier
gaat; een woordvoerder van de Ocra zei
echter dat het „bijna zeker" was dat Ne
derland niet in staat zal zijn om meer te
leveren dan „enkele honderden tonnen".
Operatie. Dr. J. H. van Roijen, Ne
derlands ambassadeur te Washington, is
donderdag aldaar aan een breuk ge
opereerd. De operatie is goed verlopen,
's Middags telefoneerde de heer Van
Roijen weer met mr. E. L. C. Schiff,
tweede in rang ter ambassade.
Mensen uit het vak hebben
mij verzekerd, dat er tegen
woordig ook in ons land Prato-
stoffen verkrijgbaar zijn. Mis
schien al heel lang, weet ik
veel. Nu moet ik dus dubbel
voorzichtig zijn wanneer ik u
wat ga vertellen van het
Italiaanse textielcentrum, dat
zijn naam aan deze produkten
heeft gegeven. Technisch houd
ik me dan ook maar volkomen
op de vlakte.
Wat mij in Prato interes
seerde (en u misschien ook
wel, anders stopt u hier maar),
was de herkomst van de stof
fen. Elke reisgids vermeldt
met bijzondere nadruk, dat
deze stad al in de tiende eeuw
bekendheid'had door de „arte
della lana" oftewel de kunst
van het wol weven. Niet be
paald van vandaag of gisteren
en de bewoners hebben dunkt
me wel alle tijd gehad om zich
deze vaardigheid eigen te ma
ken. Tot mijn spijt heb ik
daar echter niemand kunnen
treffen, die me op het jaar
nauwkeurig kon zeggen wan
neer de Pratezers zijn begon
nen hun textielindustrie te
baseren op de grootscheepse
verwerking van lompen. Ik
heb naarstig naar de oudste
inwoner gezocht en hem niet
gevonden. Een fabrikant
mompelde vaag iets van „al in
de twaalfde eeuw" een on
controleerbare bewering, maar
het klinkt goed. Laten we het
erop houden dat het heel ver
terug in het befaamde grijze
verleden was.
De nogal kwalijke geurtjes
van lompen hangen zwaar in
en over de stad, die, dit voor
de statistiek, ongeveer even
Een Italiaanse stad met een glorieus verleden heeft zijn
welvaart gebaseerd op lompen. In de loop van de eeuwen is er
een belangrijke industrie op gegrondvest. De uit vodden ver
kregen stoffen worden naar ettelijke landen uitgevoerd. Negentig
percent van de bevolking trekt er op een of andere manier
profijt van.
groot is als ons aller Delft en
een dertig kilometer ten
noordwesten van Florence ligt.
Op windstille dagen drijft er
een onevenredige hoeveelheid
stof in de plaatselijke atmos
feer. Dat leidt hinderlijk de
aandacht af van de vele prach
tige gebouwen getuigenis
sen van een groots verleden.
De Dom, in de elfde eeuw Ro
maans begonnen, werd in de
veertiende eeuw vergroot en
van een typisch groen-witte
Gotische gevel voorzien: een
met grote deskundigheid en
veel zin voor harmonie uitge
voerde vermeniging van stij
len. U moet bij gelegenheid
maar eens goed letten op de
vermaarde fresco's van Filip-
po Lippi in de kerk. En, zeld
zame merkwaardigheid, op de
fraaie door Michelozzo en
Donatello vervaardigde preek
stoel buiten het gebouw. De
veel bewonderde Bacchino-
fontein slaan we zeker niet
over, zo min als andere ker
ken en gebouwen, die uit de
■waalfde tot veertiende eeuw
iateren.
Ook op cultureel gebied
leeft de naam Prato een goede
klank: het Collegio Cicognini
telde onder zijn studenten heel
wat figuren, die later een be
langrijke plaats in het leven
van Italië hebben ingenomen.
De dichter-politicus Gabriele
d'Anunzio was er een van.
Wanneer we voor het ge
mak even aannemen, dat er
inderdaad in de twaalfde
eeuw al lompen werden ver
handeld, betekent dat nog niet
dat we de stichting van de
textielindustrie in dezelfde
periode kunnen thuisbrengen.
Hiertoe is pas veel later in de
geschiedenis het initiatief ge
nomen. Vast staat dat Engelse
handelaren zijn begonnen
tweedehands kledingstukken
naar Prato te zenden. De hier
uit verkregen wol werd in
hoofdzaak afgezet in de ge
bieden, die toen als onder
ontwikkeld konden worden
beschouwd. Dat is allemaal
eenvoudig neergeschreven,
maar zo simpel schijnt dit re
generatieproces niet te zijn;
de fabrieksgeheimen worden
;n Prato angstvallig bewaard.
Een hoogtepunt in bedrijvig--
heid viel in de eerste wereld
oorlog, toen het Italiaanse
leger grote orders in Prato
plaatste. Acht miljoen dekens
en zeven miljoen meter stof
voor uniformen werden uit
bergen afdankertjes uit alle
delen der wereld gemaakt. Er
volgde een alleszins logische
terugval na de beëindiging
van de strijd en de crisis
jaren na 1930 („iedereen droeg
zijn kleren af tot ze op de
draad waren versleten", zegt
de hotelhouder, die graag over
Prato blijkt te vertellen) trof
fen de stad bijzonder gevoelig.
Een opleving kwam tijdens de
tweede wereldoorlog en sinds
dien heeft men eigenlijk geen
depressie meer gekend.
„Ik heb hier treinenvol uni
formen van de Italiaanse,
Duitse en geallieerde legers
zien aankomen", zegt de
waard. „Nu nog is honderd
wagons met balen lompen per
dag geen zeldzaamheid." Hij
grinnikt. „Handige jongens
hebben in de eerste na-oor-
logse jaren gedacht hun slag
te kunnen slaan door op grote
schaal deviezen, juwelen en
verdovende middelen te smok
kelen. Maar dat had de douane
gauw door. Alle balen die op
het staion aankwamen, wer
den opengemaakt en onder
zocht en toen was de aardig-
leid er natuurlijk af."
Al lacht hij dan om zijn
ügen verhaal, hij trekt nader-
land een gezicht alsof hij het
ïog altijd betreurt, dat deze
nogelijkheid om snel rijk te
worden niet meer bestaat. Hij
foont in ieder geval geen
mkele afkeuring.
„Er bestaan zeker onnoeme
lijk veel kwaliteiten in lom
pen", meen ik te mogen op
merken.
„Dat scheelt nog heel wat"
beaamt hij. „Wat ik zo juist
zei over de crisisjaren, geldt
tegenworodig nog voor ver
schillende arme landen. Het
hoogst in aanzien staan de
zendingen uit Amerika. Dan
volgen Engeland en Duits
land. Daar hebben de mensen
het goed, signor, dus gaat men
er eerder toe over een nieuwe
jurk of een nieuw pak aan te
schaffen. Spanje en Portugal
en niet te vergeten de Zuid-
Amerikaanse landen, zijn
ronduit slecht. Er is zelfs een
aanmerkelijk verschil tussen
lompen uit Noord- en Zuid-
Italië."
Ook deze merkwaardige we
reld van vodden en afval zit
vol karakteristieke problemen,
merk ik wel. En verrassingen,
zoals me duidelijk wordt uit
de woorden van mijn gastheer.
„Er is nog een reden waar
om de mensen die in de textiel
werken zo graag met gedragen
kleren uit Amerika omgaan.
Wie er het eerst mee begon
nen is, weet ik niet, maar men
heeft hier de gewoonte de
zakken van costuums grondig
te onderzoeken en menigeen
heeft er al een aardig buiten
kansje aan te danken gehad.
Slordig dat Amerikanen kun
nen zijn, ongelofelijk! Klein
geld in de broekzakken is nog
tot daaraan toe, maar ze vin
den polshorloges, ringen, si
garettenkokers en zelfs bank
biljetten van behoorlijke
waarde. Nog niet zo lang ge
leden kwam een kennis van
mij met een biljet van hon
derd dollar thuis."
Opstaan
Over het opstaan is al veel geschreven.
De meeste schrijvende deskundigen zijn
het erover eens dat het een moeilijke en
eigenlijk verwerpelijke bezigheid is, die
het uiterste en in sommige gevallen zelfs
méér dan het uiterste van de menselijke
wilskracht vergt. Een aantal van hen
raadt danook geeuwend aan om maar in
bed te blijven liggen, hoewel ze zelf de on
mogelijkheid hiervan inzien.
Het lijkt zo eenvoudig: je blijft in bed
liggen, wat kan je gebeuren? De eerste
week gebeurt je misschien ook niet zo
bijster veel, behalve dat je pijn in je rug
krijgt en een gevoel van algehele wezen
loosheid zich van je meester maakt, maar
dat heb je graag voor het niet-opstaan
over.
Maar daarna gaat het mis. Je vrouw
wordt kregelig, je kinderen worden door
de vrees beslopen dat hun vader niet nor
maal is (en niets is fnuikender voor de
tere kinderziel) en je ontvangt een brief op
poten van je werkgever, waarin deze met
ontslag dreigt. Je blijkt het versufte
hoofd op des duivels oorkussen te rusten
te hebben gelegd en de maatschappij
waarin wij leven gedoogt zulks niet.
De maatschappij is een wekker,die
men niet af kan zetten. Honger, epide
mieën, echtscheidingen en verval zouden
ons aller deel zijn, als we gevolg gaven
aan de influisteringen van de tot doormaf-
fen geneigde persoon, die zich iedere och
tend in ons allen uitrekt. Met lege handen
blijft men achter, weliswaar lekker warm
onder de wol, maar verlatenheid is een
tergender euvel dan manmoedig het bed
uitstappen, zelfs al doet men dat met het
verkeerde been.
Misschien zou het minder erg zijn om
op te staan, als er niet zoveel frisse liede
ren over geschreven waren. Neem nu al
leen maar: „Wordt wakker, het zonnetje
is al opVoor iemand, die zijn ogen en
oren nog vol heeft van het zand van de
nacht, is dit lied een kwelling; het doet
overal pijn, zoals griep in de botten. En
als het zonnetje vroeg op wil, dan moet
het dat zelf weten. Het zonnetje, dat al zo
veel jaren meeloopt, zou beter moeten we
ten.
Remco Campert
De r.-k. kleuterschool aan de Heereweg
te Schoorl is op last van de inspectie van
het voorbereidend lager onderwijs geslo
ten vanwege een vliegenplaag die het on
derwijs onmogelijk maakt. Ook de nabij
gelegen jongens- en meisjesschool en de
omwonenden ondervinden ernstig over
last van de vliegenplaag. De oorzaak ligt
in een boerderijtje tegenover de kleuter
school, waarin een fouragehandelaar mest-
kalveren fokt.
Advertentie
PIFTY 1 FIFTY
fle moderne f. Amerikaan
die u van twee kanten
laat genieten:
Tan de prijs en
van de 11 kwaliteit
20 f stuks
De toren van de Nederlands Hervorm
de kerk te Barneveld, bekend door het
verhaal over Jan van Schaffelaar, ver
toont ernstige gebreken, die niet door in
cidentele maatregelen kunnen worden
verholpen. De buitenzijde van de toren is
zeer sterk verweerd, waardoor het metsel
werk loslaat en naar beneden valt. Het
houtwerk van de spits heeft ernstig ge
leden door water en is bovendien aange
tast door houtworm. Aan een architecten
bureau te Amersfoort is nu opdracht ver
leend tot het maken van een algeheel
restauratieplan. De kosten zijn begroot
op 230.000 waarin van rijkswege wordt
geparticipeerd met f 103.500 en van pro
vinciewede met 23.000.-.
