H. J. Voors veertig jaar bij
„Bloembollencultuur"
B. en W. willen vrijheid van
inwoners te veel beknotten
the american
Geen dirigisme bij het schilderen
Stefan Askenase
speelt Chopin
7
Ds. E. L. Nauta overleden
Examens
Rijksgoedkeuring voor:
Nieuw kantoorgebouw van
Fluor - Schuytvlot n.v.
Bedroevende belangstelling
in De Glip voor concert
van „Eensgezind Excelsior"
„Vondel" gaf opvoering van
„Per luchtpost"
Inbrekers stalen f 1000,-
uit brandkast maar
lieten f 7000 liggen
Schipper „Neeltje Jacoba"
neemt zijn ontslag
Meerderheid van Heemsteedse raad:
Haagse ge in een te sec ret ar is
„Te veel ambtenarij"
Aardverschuiving gestopt
Haarlemse rechtbank
Negen maanden cel geëist
voor diefstal van postwissel
J erdachte liet het geld
door jongetje innen
Officier acht buschauffeur
schuldig aan ongeluk op
Bloys van Treslongweg
UIT STAD EN STREEK
Griekse zeeman omgekomen
VRIJDAG 30 OKTOBER 1959
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Op 15 november is de heer H.J. Voors
in Heemstede veertig jaar werkzaam bij
de Koninklijke Algemene Vereniging
voor Bloembollencultuur. Bij dit feit zal
worden stilgestaan in de algemene ver
gadering van de vereniging, die op.
maandag 14 december in Haarlem zal
worden gehouden. Onder leiding van
professor dr. E. van Slogteren heeft zich
pen huldigingscomité gevormd. Hoewel
de heer Voors in december nog geen
afscheid gaat nemen, gaat hij zijn werk
zaamheden wel geleidelijk beperken.
Thans werkt hij aan het samenstellen
van een historisch overzicht, dat ter ge
legenheid van het eeuwfeest van
..Bloembollencultuur" zal verschijnen.
De heer Voors heeft in zijn jonge jaren
het diploma van de Rijkstuinbouwwinter-
school in Boskoop behaald. Zijn belang
stelling ging uit naar de tuinarchitectuur
en daarom heeft hij zich hierin bekwaamd.
Het beroep van tuinarchitect leverde toen
nog echter een wisselvallig bestaan op en
daarom solliciteerde hij in 1919 naar een
tijdelijke functie bij „Bloembollencultuur".
In dat jaar trad hij op 24-jarige leeftijd
bij de vereniging als adjunct-secretaris in
dienst, speciaal belast met de voorberei
ding van de eerste internationale voor
jaarstentoonstelling in Heemstede. In 1910
was reeds een nationale tentoonstelling in
de Haarlemmerhout gehouden. Aanvanke
lijk kon de expositie door de na-oorlogse
moeilijkheden niet doorgaan, zij werd uit
gesteld tot 1925.
Van een secretariaat was na de eerste
wereldoorlog nog nauwelijks sprake. De
heer J. H. Wentholt hield als bijbaantje
thuis de boeken bij. Toen de heer Krelage
in 1920 de voorzittersfunctie neerlegde,
volgde de heer Wentholt hem op. Hierdooh
werd het aanvankelijk tijdelijke dienst
verband met de heer Voors verlengd. Deze
Advertentie
'n betrouwbaar
Zwitsers
anker horloge
In het sanatorium Eykengaarde is op
vijfentachtigjarige leeftijd overleden ds.
E. L. Nauta, emeritus-predikant der Ne
derlandse Hervormde Kerk, die de laatste
jaren in Haarlem woonachtig was.
Ds. Nauta werd op 22 april 1874 uit een
onderwijzersgezin te Leeuwarden ge
boren. Hij bezocht het stedelijk gymna
sium in de Friese hoofdstad en studeerde
daarna aan de rijksuniveristeit te Leiden.
Nadat ds. Nauta in 1896 door het provin
ciaal kerkbestuur van Overijsel was toe
gelaten tot de evangeliebediening in de
Nederlandse Hervormde Kerk werd hij op
26 september van het daaropvolgend jaar
(1897) te Kerk en Kapel Avezaath in de
classis Tiel in het ambt bevestigd. Daarna
was ds. Nauta predikant te Noordgouwe
in de classis Zierikzee 1899 tot 1903: Den
Helder (tot 1906): Dokkum (tot 1909>: Veen-
dam (tot 1910); Oenkerk-Giekerk-Wijns in
do classis Leeuwarden (tot 1914) en ten
slotte nog ruim vijf jaar te Warfhuizen in
de classis Winsum. waar hem in verband
mot zijn benoeming als legerpredikant in
a'comene dienst me ingang van 1 januari
1920 eervol onslag met de bevoegdheid van
emeritus werd verleend.
Deze functie vervulde ds. Nauta tot
30 april 1939. toen hem op vijfenzestig
jarige leeftijd eervol ontslag werd ver
leend. Hij is ruim negentien jaar werk
zaam geweest als legerpredikant in het
lste gewest met als standplaats Leiden.
In de oorlog moest de thans overledene
evacueren en vestigde hij zich toen met
terwoon te Sneek, vanwaar uit hij van
1943 tot 1946 tijdens de afwezigheid van
de plaatselijke predikant vee.l pastoraal
werk te IJsbrechtum en Tirns heeft ver
richt. Daarna diende hij eerst ongeveer
twee jaar de afdeling 's-Gravenhage van
de Vereniging van Vrijzinnig Hervormden
en daarna nog vele jaren de afdeling Was
senaar van de Nederlandse Protestanten
bond als hulpprediker.
Tijdens zijn ambtsbediening te Noord-
gouwe was ds. Nauta mede een van de op
richters van het ziekenhuis voor Schou
wen en Duiveland te Noordgouwe. Te Den
Helder werd door hen „Ons Huis" en te
Oenkerk een gebouw voor kerke'iike
sociale belangen te Giekerk gesticht.. Ver
der gaf hij te Oenkerk mede de stoot tot
de oprichting van een vereniging voor
wijkverpleging en van de afdeling van het
Groene Kruis. Te Oenkerk en te Warf
huizen werd door ds. Nauta ook nog een
kerkkoor opgericht, waarvan hij leider
was. Van 1922 tot 1950 was ds. Nauta
achtentwintig jaar secretaris van het
hoofdbestuur van de Nederlandse Gustaaf
Adolfvereniging en verder heeft hij in de
jaren 1929 tot 1949 veel propaganda ge
maakt voor 't werk van Albert Schweitzer.
In 1932 erkende de pegering de ver-
van ds. Nauta met hem te b»-
tot officier in de orde van Oranie-
N^esau.
Vandaag is zijn stoffelijk overschot op
d« hegraafnlaats Rijnhof te Oegstgeest ter-
aardebesteld.
Amsterdam Gem. Univ. Bevorderd tot arts: N.
Hazelhoff te Heemstede. Kandidaatsexamen eco-
nomis: J. F. L. C. van Emmerik te Haarlem.
verlenging resulteerde na enige tijd in een
vaste aanstelling als algemeen secretaris.
Een drukke tijd brak aan. De tentoon
stelling van 1925 moest worden voorbe
reid, organisatiemoeilijkheden moesten
worden overwonnen, geleidelijk groeiden
de werkzaamheden en breidde het secre
tariaat van „Bloembollencultuur" zijn
werkterrein uit.
Een uitvoerige vermelding van de werk
zaamheden. waarmee de heer Voors zich
in de afgelopen veertig jaar heeft belast,
zou ondoenlijk zijn. De velen die met
„Bloembollencultuur" te maken hebben
kennen trouwens de persoon van de heer
Voors en zijn werk voldoende.
Speciale vermelding verdient ondermeer
dat de algemeen secretaris zich heeft in
gespannen voor de organisatie van de
ziektenbestrijding voor de bloembollen.
Twintig jaar lang was hij redacteur van
het weekblad der vereniging. Aan het op
stellen van handelsreglementen enz. heeft
hij zich gewijd. Op de wekelijkse keu
ringen en in de proef- en monstertuin van
de vereniging kregen de leden de nood
zakelijke vaktechnische voorlichting.
Verscheidene tentoonstellingen zijn on
der leiding van de heer Voors tot stand
gekomen. De gehele voorbereiding van de
„Flora" in 1935 was in zijn handen, voorts
heeft hij de „Flora" van 1953 ontworpen.
Ook diverse binnententoonstellingen wer
den onder leiding van de heer Voors uit
gevoerd. Ook aan buitenlandse tentoon
stellingen heeft de secretaris meegewerkt.
In binnen- en buitenlandse vakbladen
heeft hij over de bloembollencultuur ge
schreven.
Moeilijke jaren voor het bollenvak
braken aan, toen de crisis van de jaren
dertig saneringsmaatregelen noodzakelijk
maakte. Het secretariaat was bij het ont
werpen van deze maatregelen ten nauwste
betrokken, waarmee bepaald niet altijd
ieders sympathie werd geoogst.
De werkzaamheden breidden zich lang
zamerhand zo uit, dat bepaalde taken wer
den afgestoten. Zo werd in 1925 opgericht
het Centraal Bloembollencomité voor het
wetenschappelijk onderzoek en de collec
tieve propaganda. De heer Voors is hier
van nog steeds secretaris-penningmeester.
„Het bestrijden van plantenziekten en
het verbeteren van het sortiment heb ik
steeds als een van de belangrijkste onder
delen van mijn werk beschouwd. Eigenlijk
ben ik altijd tuinarchitect gebleven, wat
niet alleen in de tentoonstellingen tot
uiting is gekomen. Want architectuur is
het scheppen van orde en dat is gedaan in
de keuringen, de voorlichting en de di
verse reglementen", aldus de heer Voors.
„Ik heb soms stormachtige jaren in de
vereniging meegemaakt. De bloembollen
cultuur is enorm conjunctuur gevoelig en
daarom zijn de gevolgen van economische
moeilijkheden meestal zeer ernstig. Mone
taire moeilijkheden na de eerste wereld
oorlog, saneringsmaatregelen tijdens de
crisis, de opbouw van de export na de laat
ste oorlog, zij hebben de vereniging en
haar adviseurs voor zware opgaven ge
steld. In mijn dienende taak ben ik hierbij
op de achtergrond steeds betrokken ge
weest", zei de heer Voors.
Geleidelijk zal hij zich nu van de diverse
werkzaamheden vrij maken. De heer
Voors is onder meer onderscheiden met
de gold medal van "de Horticultural So
ciety of New York, de Nicolaas Dames
medaille en de Peter Barr Memorial Cup.
Naar wij vernemen is rijksgoedkeuring
verleend voor de bouw van een nieuw kan
toorgebouw voor de Fluor-Schuytvlot n.v.
aan de Schipholweg in Haarlem. De raad
van commissarissen van het bedrijf heeft
gistermiddag besloten zo gauw mogelijk
te gaan bouwen. Er zijn reeds onderhan
delingen gaande met aannemers en men
hoopt over vier weken met de bouw te kun
nen beginnen.
Het nieuwe kantoorgebouw, dat nodig is
in verband met de uitbreiding van het in
genieursbureau Schuytvlot en door het sa
mengaan van dit bureau met het Ameri
kaanse bedrijf Fluor Corporation. Los An
geles. is ontworpen door de Haarlemse
architecten Brakel en Buma. Het gebouw
krijgt een „toren" en bestaat uit tien ver
diepingen met een totale hoogte van on
geveer veertig meter. Het zal één van de
grootste gebouwen worden, die na de oor
log in Haarlem tot stand zijn gekomen.
Het Heemsteeds fanfarekorps „Eens
gezind Excelsior" heeft donderdagavond
opnieuw een poging ondernomen in de
buurtschap De Glip in Heemstede enige
belangstelling op te wekken voor het regel
matig houden van concerten. Het bestuur
had voor deze avond een uitvoering aan
gekondigd in het wijkgebouw „De Glip",
onder meer door het huis aan huis bezor
gen van circulaires. Bovendien heeft een
aantal leden van het korps bij de buurt
bewoners, eveneens huis aan huis, toe
gangskaarten voor dit concert tegen een
zeer lage prijs aangeboden. Een en ander
had als resultaat, dat slechts.. zes
entreekaarten werden verkocht.
Ondanks een dergelijk teleurstellende
reactie van de Glipbewoners, besloot het
bestuur van ..Eensgezind Excelsior" deze
uitvoering toch door te zetten. Alleen
zorgde men zelf voor publiek door de wer
kende leden van het korps zoveel mogelijk
door hun huisgenoten te doen vergezellen.
Aldus was de zaal toch redelijk bezet en
kon het korps, onder leiding van dirigent
L. ter Braake, het aangekondigde pro
gramma vlot en met onverminderde animo
afwerken.
Aan het begin van deze avond sprak de
heer L. ter Braake zijn grote teleurstelling
uit over een dergelijke gang van zaken.
Hij herinnerde hierbij aan de enige tijd
geleden ondernomen poging om tot een
zelfde doel te geraken. Toen waren uit
De Glip slechts twee bezoekers opgekomen.
De heer Ter Braake memoreerde de mede
werking. die „Eensgezind Excelsior" in de
afgelopen zomermaanden had verleend bij
activiteiten van de buurt- en speeltuin
vereniging „De Glip". Hij besloot zijn
openingswoord met de verzekering, dat
deze uitvoering in De Glip definitief de
laatste zal zijn. Een dergelijk teleurstellend
resultaat heeft het bestuur voor goed de
lust ontnomen voor de derde keer een con
cert in De Glip te geven.
De Haarlemse toneelvereniging „Von
del" heeft ons donderdagavond in hotel
„De Leeuwerik" nog even aan het be
staan herinnerd van het bekende blijspel
„Per Luchtpost" van Norman Krasna.
Men herinnert zich misschien nog dat de
vrolijke perikelen in dit blijspel het ge
volg zijn van de correspondentie, die de
zestienjarige Miriam Wilkins onder de
naam van haar oudere zuster Ruth, ge
durende enige maanden met luitenant
William Seawright heeft gevoerd. De
auteur heeft dit motief handig en met een
steeds geestige dialoog tot een alleraar
digste komedie verwerkt, welke nog altijd
goed bleek te zijn oor een succesvolle
toneelavond.
De leden van de toneelvereniging „Von
del" behoren niet tot de topklasse van het
amateurtoneel, maar toch hebben zij on
der leiding van regisseur Fokke van der
Schaaf van dit blijspel een zeer verdien
stelijke opvoering gegeven. Het is een en
semble dat geen opvallende uitblinkers
telt, hetgeen het voordeel biedt van een
zekere homogeniteit, die stellig haar be
koring heeft. Ook moet het enthousiasme
worden gewaardeed, waarmee de spelers
zich op de voorstelling hebben voorbe
reid. Wij hebben enige prettige indrukken
van deze voorstelling overgehouden, me
de dank zij de levendige „teen-ager" Mi
riam van Edith Janssen en de even vlotte
als doortastende luitenant Seawright van
het negermeisje Dora, voor amateurs al
tijd een bijzonder lastige opgave, mocht
van Gré Langerak worden gezien. En ook
de overige spelers hebben ertoe bijgedra
gen dat „Per luchtpost" een aardige voor
stelling werd.
Inbrekers hebben in de afgelopen nacht
in het kantoor van een taleninstituut aan
de Kipstraat te Rotterdam een brandkast
opengesneden en bankbiljetten tot een be
drag van f 1.000 gestolen. Zij zagen ech
ter 7.000 aan bankbiljetten en een chèque
van 30.000 over het hoofd. Aan die
chèque zouden zij echter niet veel hebben
gehad, daar die op naam was gesteld.
Zij zijn waarschijnlijk met een valse
sleutel het kantoor binnengekomen.
De schipper van de motorreddingboot
van de Koninklijke Noord- en Zuidhol
landse Redding Maatschappij de „Neeltje
Jacoba", de heer C. Koper, heeft zijn ont
slag genomen. Dit heeft hij gedaan om per
soonlijke redenen.
De heer Koper kwam op 8 maart 1948 in
dienst als stuurman. Dit is hij tot februari
1957 gebleven, waarna hij werd aangesteld
als schipper van de „Neeltje Jacoba". Hij
wordt als schipper opgevolgd door stuur
man J. 't Hart, die in februari als stuur
man op de „Neeltje Jacoba" kwam. Het
bestuur van de K.N.Z.H.R.M. ziet de heer
KoDer met lede ogen vertrekken.
Schipper Koper wordt opgevolgd door
de heer J. 't Hart, thans stuurman op de
reddingboot.
In Heemstede kan niet alleen een kunst
werk de ergernis van burgemeester en
wethouders opwekken. Ook kleuren van
voordeuren, buitenmuren, hekwerken,
rasters en schuttingen werken op het col
lege soms als de spreekwoordelijke lap
op de stier, zij kunnen B. en W. in toorn
doen ontsteken. Zo ver is het gekomen
dat het dagelijks bestuur van de gemeen
te het buitenschilderwerk wilde gaan re
glementeren. Het college heeft de raad
namelijk voorgesteld de bouw- en woning-
verordening zodanig te wijzigen dat
voortaan eerst een mededeling aan Bouw
en Woningtoezicht over voorgenomen
buitenschilderwerk moest worden ge
daan. alvorens met dit werk zou worden
begonnen. Zou die mededeling eenmaal
zijn gedaan, dan zou men nog een week
moeten afwachten, of Bouw- en Woning
toezicht geen bezwaar tegen het voorge
nomen schilderwerk zou maken. De meer
derheid van de raad ging echter in zijn
dond-rdagavond gehouden vergadering
met het voorstel niet akkoord, omdat men
hier te veel de persoonlijke vrijheid be
dreigd zag.
Er is langdurig over het voorstel van
gedachten gewisseld. Soms was het debat
kleurrijk als een werk van Karei Appel,
soms dreigden de grijze tinten de over
hand te krijgen, bijna werd het één keer
kakelbont. Mevrouw Van der Meu-
len-Houwer (Arb.) liet als eerste
haar licht over het voorstel schijnen. Zij
toonde zich een vurig tegenstandster, om
dat zij de persoonlijke vrijheid in gevaar
gebracht zag. De inwoners van Heemste
de ziin wijs genoeg om een verantwoorde
kleur te kiezen, zij hebben toch geen uit
bundige smaak, meende zij. Kiezen zij
geen goede kleur, dan werkt de critiek van
buren en kennissen wel corrigerend. Zou
inderdaad Bouw- en Woningtoezicht ieder
schilderwerk moeten beoordelen, dan wor
den de werkzaamheden aanmerkelijk uit
gebreid. Dit is moeilijk te rijmen met de
stelling, dat de gemeentediensten zeer
druk in het werk zitten.
De heren Voorn (V.V.D.) en Zegwaart
(K.V.P.), van uiteenlopende kleur,
waren het met m®vrouw Van der
Meulen roerend eens dat de vrijheid niet
in het gedrang mocht komen. De laatste
bracht een brief van de dienst voor Ooen-
bare Werken aan bewoners van de Slot-
laan ter sDrake. waarin enige bewoners
werd meegedeeld dat de kleur van de
voordeur onaanvaardbaar was en dat
men in overleg met Openbare Werken een
nieuwe kleur moest kiezen.
De heer Zegwaart vond dat over de kleu
ren van deze deuren verschil van mening
kon bestaan. Hij zou ze zelf niet hebben
gekozen, maar vond ze toch niet verwer
pelijk. De heer Scheer (V.V.D.) meen
de dat het toezicht een te zware belasting
voor de gemeentelijke dienst zou beteke
nen.
Wethouder Van Lent is een uiterst des
kundig man wat betreft schilderwerk. En
hij bracht dan ook al zijn jarenlange er
varing te berde, maar kon hiermee de
raad niet overtuigen. De wethouder, die
zichzelf een „ouwe rot" noemde, zei dat
men soms misbruik van zijn vrijheid kan
maken en het buitenwerk in een kleur kan
steken, die Heemstede niet siert. Daarbij
moet men de eenheid in de kleuren van
aaneengesloten woningen niet verbreken.
Het voorstel wil alleen waken tegen ex
cessen en Openbare Werken macht geven
in te grijpen waar dit nodig is. „U ziet
het te zwaar, de inwoners worden niet
strak aan banden gelegd". De heer Zeg
waart waarschuwde tegen eenheidskleu-
ren en de heer Scheer vond dat ook hier
weer alles afhangt van de persoonlijke
smaak van de beoordelaars.
De voorzitter, burgemeester mr. A. G.
A. ridder van Rappard. fleurde het debat
op met het citeren van Jacques Perk:
„Ware vrijheid luistert naar de wetten".
De voorzitter achtte de hele zaak een
kwestie van vertrouwen in B. en W.,
maar dit vertrouwen had de heer Zeg
waart in deze nu net niet. De heer V e r-
k o u w (Arb.) vond dat eerst veel beter
iets aan de verveloze huizen kan worden
gedaan. De voorzitter liet nog uitkomen
dat te allen tijde beroep op de raad mo
gelijk is. Ten slotte werd het voorstel
met elf tegen zeven stemmen verwor
pen Voor stemden de wethouders Cor-
ver en Van Lent, de protestants-christe
lijke fractie en de heren Willemse en Van
der Linden (K.V.P.)
Aangenomen werrl een voorstel tot wij
ziging van de algemene politieverorde
ning. Het is voortaan niet alleen verbo
den in automaten op of aan de openbare
weg tabaksartikelen voorradig te heb
ben, maar op alle voor het publiek toe
gankelijke plaatsen. Dit geldt dus ook
voor de hal van het station.
De heer Rutgers (V.V.D.) diende
namens zijn fractie en die van de P.v.d.A.
een motie in om het voorstel een maand
aan te houden en dan te gaan beslissen
over de vraag of het artikel over de siga
rettenautomaten al of niet kan worden
geschrapt. Deze motie werd later ingetrok
ken nadat de voorzitter had toegezegd
over dit punt een onderzoek onder de
sigarettenwinkeliers te doen instellen en
hierover een pre-advies aan de raad uit
te brengen. De heer P 1 i e s t e r (Prot.-
Chr.) zei dat de raad zich aan de bestaan
de verordening moet houden en niet zo
maar een artikel kan schrappen. De heer
Zegwaart meende dat de wijziging in het
artikel in deze vergadering kon worden
aangenomen, waarna dan later bij de be
grotingsbehandeling over het verbod van
de sigarettenautomaten nog eens kan wor
den gesproken De heer Hopstaken
(K.V.P.) zei dat slechts twee van alle si
garettenwinkeliers in Heemstede voor
stander van automaten zijn.
Bij de rondvraag kwam de heer Voorn
(V.V.D.) op de bezorging van de nieuwe
vuilnisemmers terug, welk punt hij in de
vorige vergadering ook had aangeroerd.
Hij had het toen betreurd dat de extra
emmers niet worden thuisgebracht. In de
raadscommissie van Openbare Werken
was hem meegedeeld dat de extra em
mers wel worden thuisbezorgd. Bij hem
was dit inderdaad gebeurd, maar bij an
deren niét. Wel heeft de heer Voorn ge
constateerd dat met een auto van Open
bare Werken extra emmers werden rond
gebracht. Hij noemde het geheel weinig
elegant en de houdine van Openbare Wer
ken zeer tegenstrijdig. Wethouder Van
Lent zegde een onderzoek toe. Alle overi
ge voorstellen werden aangenomen. De
heer C. Smal werd ontslag verleend als
onderwijzer in de lichamelijke oefening
bij het openbaar lager onderwijs.
„Het is de plicht van de overheid, dat
zij de haar toevertrouwde gelden van de
burgers op de meest economische wijze
besteedt en een optimum van dienst aan
de burgerij bereikt, -onder dat daarbij het
geld op enigerlei wijze over de balk wordt
gegooid. Wij zijn ervan overtuigd, dat er
teveel ambtenarij is —elk groot apparaat
heeft de neiging om te groeien en het
streven van de huidige overheden, althans
in het gemeentelijke vlak. is er dan ook
op gericht om de efficiency te bevorderen
om aan de drang naar splitsing en uitbrei
ding paal en perk te stellen en te komen
tot een zo klein mogelijk en bekwaam
ambtenarenapparaat, om niet zuinig te
zijn met de beloning en om er voor te zor
gen, dat iedere ambtenaar, die van alle
mogelijke hulpmiddelen zal worden voor
zien. een volledige dagtaak heeft. Deze ge
dachte breekt ook bij de rijksdiensten
door." Dit zei de gemeentesecretaris van
Den Haag, mr. dr. A van Praag, in een
inleiding, welke hij voor de afdeling
's Gravenhage van de Nederlandse Ver
eniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwen
arbeid en Gelijk Staatsburgerschap hield
over: „Taak en werkwijze van de ge
meentesecretarie."
„Nog maar al te vaak komt het voor,
dat diverse stukken tal van ambtenaren
moeten passeren. Teneinde aan die lange
weg een einde te kunnen maken, moet
men het aandurven een bepaalde man op
een bepaalde plaats te zetten ter vervul
ling van een taak. waarvoor hij verant
woordelijk is. Op die wijze zal men goede
ambtenaren krijgen en de besparing, die
daarvan het gevolg is. zal onvoorstelbaar
zijn," aldus mr. Van Praag, die meende
dat de controle van die ambtenaren dan
bij wijze van steekproef zou kunnen ge
schieden. Het streven naar vereenvoudi
ging, dat ook naar beneden zal doorwer
ken, zal volgens mr. Van Praag grote
voordelen en besparing geven. Daarbij
zal tevens getracht worden, de ambtenaar
het besef bij te brengen, dat tegenover het
publiek de elementaire beleefdheid in acht
dient te worden genomen. Er dient te
vens naar gestreefd te worden, dat ieder
een, die een brief richt aan het gemeen
tebestuur. daarop binnen één week een
voorlopig antwoord heeft. Daardoor zal
het vertrouwen van de burgerij in de over
heid groeien en zal de burgerij zich ervan
bewust worden, dat de ambtenaren erop
uit zijn, hun werk zo goed mogelijk en zo
efficiënt mogelijk te verrichten.
Advertentie
exclusieve modeschoenen en beslist niet duur
ZAMBANA (UPI) De aardmassa, die
twee dagen geleden op de hellingen van de
Paganella tengevolge van de aanhouden
de regen begon te glijden, is tot rust ge
komen aan de rand van het Italiaanse
stadje Zambana. Het stadje staat voor een
groot deel onder water, maar d^ bevol
king blijft en de middenstanders houden
hun bedrijven open. De aardverschuiving
heeft Zambana in tweeën gesplitst. De op
enkele plaatsen vijf tot zes meter hoge
moddermassa. waarin rotsblokken zijn
meegesleurd, bedreigt een aantal wonin
gen, maar de twintig bewoners van de
bedreigde huizen zijn tot nog toe niet weg
gegaan. Als de regen uitblijft zal de aard
massa misschien niet weer in beweging
komen.
De officier van Justitie bij de Haarlem
se rechtbank heeft donderdagmiddag een
jaar gevangenisstraf waarvan drie maan
den voorwaardelijk en ondertoezichtstel
ling van het Leger des Heils geëist tegen
een 27-jarige Haarlemse los-arbeider. De
ze was ten laste gelegd dat hij op 30 juli
van dit jaar uit een gang van een woning
in Haarlem een postwissel, die niet voor
hem was bestemd, had weggenomen en
vervolgens had laten innen.
De verdachte had toevallig gezien dat
een postbode de postwissel in de brieven
bus van het betreffende huis had gestopt.
Met een valse sleutel had hij de deur ge
opend en daarna had hij de postwissel in
zijn zak gestoken. Op het postkantoor kon
hij de postwissel echter niet innen omdat
hij niet in het bezit van een legitimatie
bewijs was. Daarop had hij een valse
machtiging geschreven op naam van een
jongetje, dat hij op straat had aangespro
ken. Inderdaad was het geld aan de knaap
uitbetaald, die het vervolgens aan ver
dachte had afgedragen.
Verdachte, die meer met de Justitie in
aanraking is geweest, zei dat hij tot zijn
daad was gekomen omdat hij in financië
le moeilijkheden verkeerde.
Zijn raadsman, mr. F. M. Oberman, be
pleitte clementie.
Uitspraak donderdag 12 november
's morgens om half tien.
Tweehonderd gulden boete en voor
waardelijke ontzegging van de rijbevoegd
heid gedurende zes maanden met een
proeftijd van twee jaar heeft de officier
van Justitie bij de Haarlemse rechtbank
mr. J. J. Bredius donderdagmiddag ge
vorderd tegen een 32-jarige chauffeur uit
Haarlem. De officier beschuldigde hem
ervan dat hij als bestuurder van een
stadsbus op 13 juli van dit jaar op de krui
sing van de Vlaamsewcg en de Bloys van
Treslongweg in Haarlem-West een ernstig
ongeluk had veroorzaakt, waarbij een mo
torrijder zwaar werd gewond.
Verdachte reed omstreeks half zeven in
de ochtend van die dag op de Vlaamse-
weg. Uit zuidelijke richting naderde op de
Bloys van Treslongweg (die een voor-
rangsweg is) de motorrijder. Verdachte
verklaarde deze bij het oprijden van de
Bloys van Treslongweg niet te hebben ge
zien. „Vermoedelijk zat hij achter mijn
rechter zijspiegel. Ik wist niet eerder dat
er iets was gebeurd dan totdat een van de
passagiers begon te gillen," zei hij.
Een Haarlemse inwoonster, die vlak
achter de chauffeur had gezeten, ver
klaarde als getuige: „Bij de kruising geko
men stopte de bus even en zag ik dat de
chauffeur naar rechts keek. Volgens mij
móet hij de motorrijder hebben zien aan
komen. Plotseling begon de bus weer te
rijden. De motorrijder was toen al zo
dichtbij dat hij de bus niet meer kon ont
wijken. Ik heh niet de indruk dat de
chauffeur roekeloos is geweest." De mo
torrijder die als gevolg van de botsing
een dubbele beenbreuk, een gebroken
knieschijf en andere verwondingen opliep
zal daardoor ongeveer tien maanden zijn
werkzaamheden niet kunnen verrichten.
Het slachtoffer verklaarde dat hij de bus
bij de kruising zag stilhouden, kennelijk
om hem te laten passeren. Tot zijn grote
schrik zette de bus zich echter weer in be
weging. Een aanrijding kon toen niet meer
voorkomen worden.
In zijn requisitoir zei de officier van Jus
titie van verdachte niet de indruk te heb
ben dat hij een woeste rijder is Aange
zien het uitzicht ter plaatse bijzonder goed
is, concludeerde mr. Bredius dat verdach
te zich schuldig heeft gemaakt aan „gro
ve roekeloosheid en onvoorzichtigheid"
bij het oprijden van de voorrangsweg.
De rechtbank zal donderdag 12 novem
ber 's morgens om half tien in deze zaak
uitspraak doen.
Nieuw* in het hort
Bloedafname. Dinsdagavond wordt in
de Technische school in Hoofddorp bloed
afgenomen voor de bloedtransfusiedienst
van het Rode Kruis.
ALS EERSTE in de aangekondigde
„Meesterserie", trad Stefan Askenase don
derdagavond op in de Haarlemse Concert
zaal. Hij speelde een Chopin-programma
en er was een volle zaal. Of die belang
stelling ook zo groot zou zijn, wanneer
dezelfde kunstenaar eens met werk van
Mozart, Beethoven, Schumann, Debussy,
Ravel, Prokofieff ja, noem maar op
zou komen? Men zou er aan kunnen twij
felen. De Pool Askenase is nu eenmaal bij
het publiek de incarnatie van de Chopin-
vertolker. En hij verdient die onderschei
ding. Maar het is toch niet ondenkbaar,
dat het, voor een all-round pianovirtuoos
als hij, wel eens het gevoel gaat wekken in
een dwangpositie te verkeren, door aldus
slaaf te zijn van een gevestigde reputatie.
IK KREEG zo de indruk, dat hij, na
afloop van zijn programma, dus na vol
doening te hebben gegeven aan het trouwe
publiek dat steeds maar weer Chopin van
hem wil horen, de uitbundige ovatie die
er op volgde wilde belonen met een op
zettelijke reactie op de eenzijdige rol die
hij steeds te spelen krijgt. Het leek alsof
Askenase met zijn eerste toegift wilde
vragen: en vindt u deze „Suggestion dia-
bolique" van Prokofieff ook geen fantas
tische muziek; en is u het niet met mij
eens, dat ik het effectrijk weet te ver
tolken? Natuurlijk was het publiek het
daarmee eens, want het dwong de virtuoos
nog een tweede toegift af. Dit keer was
het de Polka in F van Smetana, en men
kon ervaren dat de speeldrift van Arke-
nase ook hierin een object naar zijn aard
gekozen had, waarmee hij zijn lang niet
eenzijdige vertolkingskunst naar hartelust
kon uitbuiten. Maar hij weet dat men bij
een volgende gelegenheid weer Chopin
van hem zal verwachten en dat men hem
ondanks zijn artistieke veelzijdigheid, toch
steeds als de exclusieve Chopinspeler zal
rangschikken onder de virtuozen van deze
tijd. Daarin heeft hij te berusten, laat ik
zeggen: met ere, want het heeft zijn naam
groot gemaakt.
DE POLONAISE opus 40 no. 2 en de
Nocturne opus 48 no. 2 dienden Askanase
als aanloop om op temperatuur te komen
en het evenwicht van aanslag en akoes
tische verhouding te vinden, teneinde in
het hoofdnummer van zijn programma, de
Sonate no. 3 in b, zijn superieure inter
pretatiekunst volmaakt uit te leven. Waar
die muziek in het langzame deel naar
lyrische hoogten streeft, die, ondanks alle
Belliniaanse prima donna-koketterie, een
diep sentiment verraden, is Arkenase on
navolgbaar. Maar zou men dit ook niet
mogen zeggen van zijn lenig vloeiende
interpretatie van het Scherzo en vooral
ook van de suggestieve „paardenrit", die
wij in zijn vertolking van de finale waar
nemen? Hier bleek in ieder geval de vol
maakte virtuositeit in dienst van de ro
mantische expressie, van de mystiek dra
matische kracht, die achter de noten van
daan moet gehaald worden.
HET TWEEDE gedeelte van het recital
bood de verinnigde Berceuse, gevolgd door
een ultra-virtuose vertolking van de Fan-
taisie Impromptu. De drie postume Etudes
groeiden onder Askenase's meesterlijke
toets tot een hoogtepunt van delicate ver
klankingskunst. Van de drie Etudes uit
opus 25 troffen ons vooral het vlinderlichte
spel op de zwarte toetsen van de negende
en de wonderlijk technische gaafheid, die
schijnbaar moeiteloos bereikt werd in de
geduchte tertsenetude in gis.
DE KARAKTERISTIEK van twee Ma
zurka's en de vlotte virtuositeit van twee
overbekende walsen waren mede ken
merkend voor hetgeen Askenase tot uit
verkoren Chopinvertolker gemaakt heeft.
Zijn toegiften onderstreepten daarna iets
van zijn universeel meesterschap.
Jos. de Klerk
In een met sojabonen geladen tank van
het Griekse tankschip „Marlo", dat in de
Waalhaven te Rotterdam ligt. is vanmor
gen de 22-jarige matroos Triantafylos Co-
rologos uit Tyros gestikt Om een en ander
voor de lossing gereed te maken was de
matroos in de tank afgedaald. Toen hij na
tien minuten niet was teruggekeerd, ging
men op onderzoek uit. Men vond hem be
wusteloos in de tank. Kunstmatige adem
haling mocht echter niet meer baten. Het
bleek dat het zuurstofgehalte van de lucht
in de tank zeer minimaal was.
