VAN NIEL
nieuw
Aspirin
TAAL
jams, zó
voordelig!
BRITTEN LOPEN OP DE TENEN
TIJDENS ADENAUERS BEZOEK
Felle Russische critiek op de
Westduitse bondskanselier
Zuiver als
goud!
Altijd vers
in deze
shagbeurs
Franse militaire
begroting
goedgekeurd
Op de
Vermiste jongelui
zijn in Tunis
3
Disengagementis een ontfatsoenlijk zvoord en
fluisteren over inspectiezones is verstomd
Macmillan naar Afrika
Besprekingen in Londen
Adenauer stelt de Berlijnse kwestie verkeerd
Spaar de voetbalclub-emblemen!
NIEMEIJER GARANDEERT DE KWALITEITI
Noodziekenhuis van
WGO in Marokko?
griep
hoort in huis
hoofdpijn
I Zwaardemaker's
Neemt vaker
Zwaardemaker...
Faillissementen
DONDERDAG 19 NOVEMBER 1959
die voortdurend de wereld worden inge
stuurd.
Volgens/Londense waarnemers is van
Westduitse zijde, bij de bespreking van
de economische en politieke organisatie
van West-Europa, gunstig gereageerd op
het Britse voorstel om via de Westeurope-
se Unie politieke beraadslagingen tussen
Groot-Brittannië en de zes E.E.G.-landen
te voeren. De Westduitsers zouden er od
gewezen hebben dat dit politieke over
leg slechts betrekking mag hebben op
de gemeenschappelijke markt en dat het
geen inbreuk mag maken op de verant
woordelijkheid der betrokken landen te
genover de NAVO.
(Van onze correspondent in Londen)
De Brits-Westduitse besprekingen over
wereldproblemen, die dinsdag in Londen
begonnen, eindigden heden in Chequers,
het officiële landgoed van de Britse pre
mier. Sir Winston Churchill, die zich dins
dag zeer vermoeid voelde en daarom niet
ln staat was de Westduitse bondskanse
lier te ontvangen en aan te zitten aan het
diner in Downing Street was gisteren weer
od krachten, zodat hun uitgestelde ont
moeting toch kon doorgaan. Dr. Adenauer
bezocht Sir Winston in diens Londense wo
ning in Hyde Park, toen hij op weg
was naar Chequers, waar de besprekin
gen gisteravond in intieme kring werden
voortgezet. De bijna 85-jarige Britse
staatsman Sir Winston is op 30 novem
ber jarig en de 83-jarige Adenauer spra
ken gisteren geruime tijd vriendschappe
lijk met elkaar.
Hoe het met de conferentie staat valt nog
moeilijk te zeggen. Van tevoren wist men
al dat het niet zo eenvoudig zou zijn in
enkele dagen van beide kanten volledige
klaarheid te scheppen. Vandaar dat Mac-
millan de bondskanselier had uitgenodigd
in de rustige, landelijke omgeving van
Chequers nader met hem van gedachten
te wisselen in plaats van met twintig
mensen rond een tafel zoals in Downing
Street.
De bespreking die Macmillan en Ade
nauer daar gisterochtend zouden houden
bleef achterwege. De officiële verklaring
hiervoor is dat het gesprek onnodig was
omdat de beide staatslieden dinsdag reeds
zulke goede vorderingen hadden gemaakt
dat zij de zaak aan hun ministers van Bui
tenlandse Zaken, die de bijzonderheden
zouden bespreken, konden overlaten. Mis
schien moet men deze uitleg met een kor
reltje zout nemen, zoals als sommige com
mentators dat ook doen, die er de nadruk
op leggen dat de gedachtenwisseling over
het topoverleg allesbehalve vlot gaat.
Trouwens de nieuwe woordvoerder van
het Britse departement van Buitenlandse
Zaken John Russell verheelde niet dat er
voor de „top-expeditie" klaarblijkelijk nog
heel wat werk moet worden verzet. Een
Westduitse woordvoerder voegde eraan toe
dat het contact van beide zijden „duide
lijk en open" is. Men weet dus wat men
aan elkaar heeft. Behalve over de topcon
ferentie spraken de beide ministers van
Buitenlandse Zaken over ontwapening en
de betrekkingen van „de zes" tot Groot-
Brittannië. Selwyn Lloyd gaf zijn West
duitse collega opnieuw de verzekering dat
van de Britse regering geen steun is te
verwachten voor plannen inzake een gede
militariseerde strook dwars door Europa.
Er werd verder dan ook niet over ge
rept. „Disengagement" is op het ogenblik
in Londen een onfatsoenlijk woord.
Afgewacht dient te worden wat er te
recht is gekomen van het Britse denkbeeld
tot schepping van kleinere inspectie-zones
als een soqrt laboratorium voor een alge
meen controle-stelsel dat de grondslag zal
moeten vormen voor algehele ontwape
ning. Enkele weken geleden hield de Brit
se regering deze troefkaart nog achter de
hand, maar thans lijkt er zelfs niet meer
over gefluisterd te mogen worden.
Von Brentano wilde op zijn beurt de
Britten een aanmoedigend klopje op de
schouders geven. Hij zei dat de bondsre
gering wel degelijk voor een spoedig top
overleg voelt, maar ziet geen vroegere
mogelijkheid dan de tweede helft van april.
Na afloop van de besprekingen zal geen
communiqué worden gepubliceerd. Daar
uit is door sommigen opgemaakt, dat de
kloof nog te groot is om er mee in de
openbaarheid te komen. Dit was evenwel
een voorbarige conclusie op een tijdstip
dat het belangrijkste deel der besprekin
gen nog voor de boeg lag. Eerder is het
besluit om een veelal toch nietszeggend
communiqué achterwege te laten, een
aanwijzing te meer voor het informele ka
rakter van de gesprekken. Van tevoren
stond reeds vast dat geen vèrreikende be
slissingen zouden worden genomen. Het
belangrijkste dat van dit samenzijn ver
wacht mag worden is dat Adenauer en
Macmillan op 19 december met een ma
ximum aan onderling vertrouwen naar Pa
rijs gaan voor het westelijke topoverleg.
Voor het overige dient men te wachten
op hetgeen Adenauer vanmiddag op zijn
persconferentie zal loslaten. Hij is op bij
eenkomsten met journalisten meestal
openhartiger en minder geheimzinnig-di-
plomatiek dan de meeste andere staats
lieden.
Niet dc moeite waard?
(Reuter) De Londense correspondent
van de „New York Times" heeft in diplo
matieke kringen vernomen, dat Adenauer
ermee heeft ingestemd dat de toekomst
van West-Berlijn op de komende topcon
ferentie wordt besproken, maar dan als
onderdeel van het Duitse probleem als ge
heel.
De „New York Times" zegt dat Ade
nauer, evenals president Heuss indertijd,
zulk een koele en achterdochtige begroe
ting van het Britse publiek en de pers heeft
gekregen dat de Britse regering deze
reactie niet kan negeren, ook al zullen er
geen grote belemmeringen zijn voor over
eenstemming op regeringsniveau.
De Britse pers is voor het merendeel
van mening dat er tot dusver niets is be
sproken wat bijzonder de moeite van het
becommentariëren waard is. Dit wordt on
der meer tot uiting gebracht door de con
servatieve „Daily Telegraph". Het blad
stelt hiertegenover de van officiële zijde
geïnspireerde optimistische uitlatingen
Advertentie
Majorica- en
Kristal-colliers
PARFUMS
BIJOUX
Grote Houtstr. 92 - Tel. 12160
8
LONDEN (UPI) Premier Macmillan
van Groot-Brittannië zal in januari met
zijn vrouw een officiële reis door Afrika
maken op uitnodiging van de premiers
van Zuid-Afrika, Ghana, Rhodesia-Nyas-
saland en Nigeria. De reis begint, vermoe
delijk op 5 januari, in Ghana en eindigt in
de Zuidafrikaanse Unie. Brits Oost-Afrika,
Kenya en Tanganjika zijn niet in het reis
schema opgenomen.
De eerste werkzitting tussen de Britse
en Westduitse delegaties tijdens het
bezoek van bondskanselier Adenauer
aan Londen had plaats op Downing-
street 10. In het midden het geluid-
dichte kamertje voor de tolken-ver-
talers. Premier Macmillan en dr. Ade
nauer zitten recht tegenover elkaar.
Naast Macmillan diens minister van
Buitenlandse Zaken Selwyn Lloyd en
naast dr. Adenauer de Westduitse am
bassadeur te Londen, baron von Her-
warth.
MOSKOU (Reuter, UPI) Het Russi
sche persbureau Tass heeft in commen
taar op Adenauers vraaggesprekken met
twee Britse kranten (Sunday Times en
Guardian) de Westduitse bondskanselier
verweten dat hij de kern van de Berlijnse
kwestie verkeerd uitlegt en het hele pro
bleem in een verkeerd licht stelt. Tass
beschuldigt Adenauer ervan de betrekkin
gen tussen enkele landen die juist weer
wat nader tot elkaar kwamen te vertroe
belen om de beëindiging van de koude oor
log tegen te gaan.
Ook al is de tijd nog niet gekomen voor
een feitelijke oplossing van de Berlijnse
kwestie, Adenauer moet begrijpen dat er
nu onderhandelingen worden gevoerd en
dat deze kwestie diepgaand op de topcon
ferentie zal worden besproken. De Russi
sche regering biedt aan een vredesver
drag te sluiten en daarmee de Berlijnse
kwestie op te lossen om de donderkop
pen van de hemel weg te vagen en een
rustige sfeer in dat deel van Europa te
scheppen. De leidende kringen in de Sov
jet-Unie hopen dat de regeringshoofden
een wijze oplossing voor het Duitse vraag
stuk zullen vinden, dus vóór de sluiting
van een vredesverdrag met Duitsland, al
dus deze verklaring.
Tass verklaarde dat de Russische re
gering niet van plan is de Verenigde Sta
ten, Groot-Brittannië en Frankrijk hun
rechten in West-Berlijn te ontzeggen of
deze rechten te ontkennen.
De verklaring van Tass vormt een ant
woord op een uitlating van Adenauer dat
hij dankbaar was dat de westelijke mo
gendheden op hun rechten in West-Berlijn
staan en dat zij de communistische be
dreiging van de vrijheid van West-Berlijn
het hoofd bieden.
Ontspanning
De Russische minister-president Kroesj-
tsjev heeft in een dinsdagavond te Mos
kou gepubliceerde rede gezegd dat het on
juist is dat de regering te Moskou haar
politiek heeft veranderd en dat daar
door besprekingen tussen Oost en West
gemakkelijker zijn geworden, zoals door
sommigen in het Westen wordt gezegd.
Hij merkte voorts op dat de ontspanning
in de internationale betrekkingen zich ken
nelijk ook in de toekomst nog zal door
gaan.
De Sovjet-Unie, zo voegde hij eraan toe,
beschikt over zoveel raketten met kern
ladingen dat, indien men haar aanvalt,
zij alle eventuele tegenstanders van de
aardbodem kan wegvagen. „Maar wij zijn
bereid deze bewapening dadelijk te ver
nietigen. indien andere landen ons voor
beeld volgen", zo riep Kroesjtsjev uit.
Advertentie
GENEVE (Reuter) Op het hoofdkwar
tier van de Wereldgezondheidsorganisatie
te Genève is donderdag in een speciale
noodzitting voorgesteld in de Marokkaanse
stad Meknes een bijzonder ziekenhuis te
bouwen met een staf van specialisten in
verband met de recente spijsolievergifti
ging op grote schaal in Marokko. (Bij
10.000 Marokkanen deden zich in septem
ber na gebruik van een mengsel van olijf
olie en motorolie ziekte- en verlammings
verschijnselen voor).
PARIJS (Reuter) De Franse Nation-
nale vergadering heeft de militaire be
groting goedgekeurd na een debat dat tot
in de nacht duurde. Een aantal afgevaar
digden vond dat de begroting niet voldoen
de armslag biedt voor een uitbreiding van
de Franse luchtmacht. Er is in 1960
373.000 miljoen franc voor de luchtmacht
uitgetrokken. De begroting voorziet in een
leger ter sterkte van een miljoen man,
waarvan de helft in Algerije wordt gele
gerd.
De uitgaven voor 1960 worden op
1.650.000 miljoen franc geschat, 61.000
miljoen franc meer dan voor 1959 werd
uitgetrokken en 16.000 miljoen meer dan
hetgeen dit jaar, naar verwachting, voor
militaire doeleinden daadwerkelijk zal
worden uitgegeven.
De minister van Landsverdediging Quil-
laumat verklaarde dat een van de voor
naamste redenen voor het stijgen van de
militaire uitgaven van 1959 boven het ge
schatte bedrag gelegen was in de beslis
sing om 43.000 dienstplichtigen langer on
der de wapenen te houden, dan aanvanke
lijk het voornemen was geweest, dit als ge
volg van de campagne in Algerije.
In de begroting zijn grote bedragen uit
getrokken voor de ontwikkeling van de
Franse kernbom, de vervaardiging van
vliegtuigen voor het afwerpen van kern
wapens, en het maken van raketten en
andere geleide projectielen. De begroting
voorziet in modernisering van de gebrui
kelijke bewapening van het leger, hetgeen
het voeren van doelmatiger acties in Al
gerije mogelijk zal maken, indien de cam
pagne aldaar moet worden voortgezet.
De termijn van eerste oefening blijft be
paald op 27'/i maand. Minister Guillau-
mat verklaarde echter dat de regering
dit punt mogelijk nog in overweging zal
nemen.
Advertentie
Tussen het nare nieuws van
de weg, de politiek en het
weer komt een fleurig folder
tje helemaal uit Duitsland de
redactionele mens nieuwe le
vensmoed aanbieden; een
Duits modehuis verwacht met
stelligheid na deze winter
weer een lente en een zomer
en heeft daarom het plan,
binnenkort aan zijn Neder
landse afnemers onder meer
het volgende produkt te leve
ren:
„Ein gummielastischer Taf-
tripbadeanzug mit anmutig be-
tonter Büstenpartie, in elegan-
tem Rhythmus drapiert, für
Schwimm- und Sonnebegeis-
terte."
Met andere woorden: een
aardig badpak. Als het op de
constructie van mooie woor
den aankomt, slaan wij Neder
landers toch altijd weer een
pover figuur. En hoe belang
rijk zijn die mooie woorden in
het verkeer der mensen! Wel
ke zaak men ook bepleit of
men een behoorlijke order wil
plaatsen dan wel een char
mante vrouw wil veroveren:
de taal is het halve werk.
En aangezien de taal het
halve werk is, ben ik somber
gestemd over het tussenrap
port van onze oudste dochter,
dat juist wat betreft de talen
allerminst een Bul Cum Laude
mag heten. Ik weet niet waar
om, maar ik heb altijd ge
hoopt kinderen met talen
knobbels te krijgen. Natuur
kunde-, wiskunde- of gym-
nastiekknobbels zijn nooit zo
zeer mijn ideaal geweest al
wil ik het maatschappelijk be
lang van uit dergelijke ver
hevenheden gegroeide keien
allerminst ontkennen. De taal
heeft iets fascinerends, iets
toverachtigs. Zij welt op uit
de diepste verborgenheden der
menselijke ziel en is draagster
der geheime gedachten. Zij
openbaart een stuk indivi
dueel leven, dat zich afspeelt
in de spelonken van de een
zame menselijke geest en
vormt de brug tussen de
enkelingen.
En dat doet gymnastiek
véél minder.
Die muzikale Duitse aan
kondiging heeft mij op de
vleugels der afgunst aan het
denken gezet. Een volk dat
iets gewoons als een badpak
op deze wijze kan aanprijzen,
is in staat grote dingen te ver
wezenlijken door het simpele
middel des woords. Wij heb
ben op dit gebied een grote
achterstand, die zo snel moge
lijk moet worden ingehaald.
Wij moeten onze taal tot onze
bruidschat maken bij onze
internationale hofmakerij
of, om het iets minder sym
bolisch te zeggen, wij dienen
ons op het luchtkussen der
taal te verheffen tot de wol
ken des internationalen aan-
ziens.
En daarom is zo'n tussen
rapport met alsmaar twijfel
achtigheden op taalgebied een
stimulans voor de pedagoog
om de komende generatie met
de zweepslag der ambitie op
te jagen naar de voorste ran
gen. In die overweging heb
ben wij bij ons thuis nu con-
versatieweken ingesteld. De
ene week spreken wij uitslui
tend Frans met z'n allen, de
daaropvolgende week Duits,
de derde week Engels. Mis
schien komt er binnen afzien
bare tijd nog Esperanto bij,
wanneer we nog wat meer
van die krantenlessen binnen
hebben.
De praktijk van deze instel
ling bewijst overduidelijk
tweeërlei nut: wij leren van
elkander en aan elkander
spelenderwijs de kunst der
uitdrukking in de vreemde
taal, doch wij verrijken bo
vendien ons Nederlands met
de sierlijke, artistieke manier
waarop zoals bij die Bade-
anzug mit Büstenpartie de
charme van het zeggen ont
staat.
De charme van het zeg
gen dat nadert de poëzie en
dat is het punt waar we moe
ten komen. We moeten ons
Nederlands poëtischer maken,
minder hard en rauw, minder
afgebeten en koud. Na de
schitterende zomer van 1959 is
daar meer dan ooit reden voor
aanwezig.
Met die conversatieweken
gaat het uitstekend. De Franse
week kenmerkte zich door een
weldadig zwijgen in het gehele
huis, dat slechts nu en dan
werd onderbroken door een
opmerking als: „Bonjour", en
„Venez Manger". „Peuple a la
porte", zei onze oudste toen er
gebeld werd. Waaruit blijkt
dat ze toch wel krampachtig
haar best doet.
De Duitse week was, zoals
men denken kan, de meest be-
wogene. „Lassen wir nach den
Wasserleitungdünen gehen",
stelde ik die zondag voor
want nergens komt de taal zo
zeer tot haar lieflijk recht dan
in de vrije natuur, waar de
mens zijn eenzaamheid beseft
en daardoor zijn behoefte aan
expressie verlevendigt.
Wij naar de Wasserleitung
dünen, en daar kwamen wij
tot de merkwaardige ontdek
king dat het niet moeilijk is
de liefde voor de natuur te
enten op de talenstudie.
„Da fliegt ein Wasserfrau-
lein", zei ik. Het fraaie diertje
genoot aller belangstelling, tot
zij zich naar hoger sferen ver
hief. „Schade dass sie da
zwischen aus ist", zei onze
oudste spijtig, doch zij ont
dekte vlak daarop Koneine-
lölle en Koneinekötel, die haar
geruime tijd bezighielden. Wij
stootten daarna op een waar-
nemingsgroep van de vogel
trek, waarbij wij interessante
bijzonderheden over deze
merkwaardige vogelgewoonte
vernamen. Dit bracht mij op
het idee, onze dochter te be
lasten met het schrijven van
een opstel in het Duits. Ik heb
dat later inderdaad ontvangen.
Het droeg het opschrift: „Der
Vögelzieh" en vermeldde tal
loze, min of meer betrouwbare
mededelingen over het thuis
blijvende Müschen, de trek
kende Kranevögel, de Löffe-
lar, de Graspfeiffer, de Kuch-
kuch, de Johann von Gent, de
flamische Gahe en de Löwe-
rich.
Helaas verdwaalden wij in
de uitgestrekte oerbossen van
het recreatiegebied, zodat wij
op zoek gingen naar een over
heidspersoon om de weg te
vragen. Onze dochter ontdekte
tenslotte een man met een pet
op, die zij betitelde als „Je-
mand von öffentliche Arbeite".
Of Openbare Werken inder
daad 's mans werkgevers wa
ren, bleek uit niets, doch hij
wist ons de uitgang te wijzen
en om van de schrik te be
komen, dronken wij gezamen
lijk in een Ausspannung bij
de uitgang een glaasje Bauern-
knaben. Door al dat gedrebbel
zagen we eruit als Landlaufer.
De Engelse week zette in
met de bekentenis van onze
dochter, dat zij er veel voor
voelde later Master in the
Rights te worden. Ik begon
daarop meteen met een stevige
wandeling in de landelijke
omgeving, om haar al kuieren
de de beginselen van het recht
uit te leggen. Doch haar toe
komstig beroep interesseerde
haar toch niet in overweldi
gende mate. „When you not
stop with that dry food", zei
ze, „go I back on staying foot".
Dat was duidelijk genoeg,
bovendien rijmde het en dat
is meer dan men van een be
ginneling in het Engels mag
verwachten. De natuur boe
zemde haar ook bij deze ge
legenheid veel meer belang
stelling in. „It bursts here
from lovely-sir-beasts", zeide
ze, toen wij een stuk rauwe
natuur waren binnengedron
gen waar men vergeten had
flats te bouwen. Wij braken
ons het hoofd over de vraag,
wat „flats" in het Engels is,
doch wij vonden het merk
waardigerwijze niet.
Die Lieveherebeestjes laten
de voor wat ze waren, be
steedden wij onze aandacht
aan de flora, waarbij het ons
opviel dat vooral de horse-
flowers en butterflowers er
welig tierden. Een enkele
schuwe Little Redbreast vloog
uit het struikgewas op, doch
verder was het er bizonder
stil en rustig. Het was een
situatie die zich bizonder
leende voor een korte les in
de grammatica. Niemand kan
beseffen hoe snel men leert,
als men op een omgevallen
boomstam in de vrije natuur
zit. Ik stak mijn feelhorns uit
naar de kennis van onze doch
ter in dit opzicht en vertelde
haar alles over de workwords,
de suffering objects, de colla
borating objects en de be-
tweensentences. Wij raakten
zo verdiept in de fascinerende
dwaalgangen der taal, dat we
onze bus naar huis bijna
misten.
„Oef, that was on the little
nipper", zei mijn dochter hij
gend. Ik knikte. Het is pret
tig, zwijgend neer te zijgen
na een vermoeiende
doch nuttige dag.
<~Praatótoel
Ziirichs nieuwtje
Ik heb gelezen, dat een restaurant in
Zürich iedere klant die niet binnen twaalf
minuten bediend wordt, een gratis maal
tijd aanbiedt. Iedere klant krijgt, zodra
hij zijn bestelling gedaan heeft, een kaart
je waarop de tijd is afgestempeld. Komt
de ober niet binnen twaalf minuten met
het bestelde, dan krijgt de klant het gratis.
Dat is allemaal bijzonder origineel,
maar het pleit niet voor de keuken van
dit restaurant.
Het is een typisch tijdsverschijnsel dat
de mensen vlug-vlug willen eten; vandaar
het cafetaria-wezen, dat bij ons nog altijd
in de kinderschoenen staat, maar waar ze
in Amerika zover mee zijn gevorderd, dat
men daar cafetaria's heeft, die helemaal
niet zo goedkoop, maar wèl bijzonder goed
zijn. Maar in cafetaria's zijn alleen die
spijzen te krijgen, die niet dan pas klaar
gemaakt moeten worden, wanneer de 'be
stelling binnenkomt, maar die, zonder dat
aan de smakelijkheid afbreuk wordt ge
daan, op het vuur op de klant kunnen
wachten.
Een restaurant, dat iedere bestelling
binnen twaalf minuten op uw tafel zet,
kan nooit een goed restaurant zijn, omdat
er talrijke spijzen zijn die, om smakelijk
te zijn, langere tijd van toebereiding be
hoeven: bij voorbeeld alle wild en alle vis.
Als ik in Zürich kom zal ik dus zeker
niet naar dit restaurant gaan, maar naar
een dat behoorlijke zorg aan mijn maal
tijd besteedt.
De haastige eetmethoden van onze tijd
verhaasten ook de achteruitgang van de
spijzen, die men, met één oog op de klok
gericht, naar binnen pleegt te schrokken.
Ik ben geen groot gourmet, omdat ik dat
wel eens geweest ben; ik heb alle lekkere
hapjes al lang geproefd en ik ben reeds
lang tot de overtuiging gekomen, dat wij
len mijn vriend Werumeus Buning, de keu
kenkenner bij uitnemendheid, gelijk had
wanneer hij verkondigde, dat eenvoudige,
maar wèl toebereide spijzen, zonder aller
lei pretentieuze sauzen en toevoegsels,
veel lekkerder zijn dan gecompliceerde
schotels. Hij gruwde van de geforceerde
tafel, die amandelen, kaas, ananas, drui
ven en dergelijke bij vlees of vis voegt en
hij schreef, dat hij liever een welbereid
osselapje at, een goed gebraden karbona
de, of een balletje gehakt zoals een balle
tje gehakt behoort te zijn, dan alle'gefor
ceerde en gecompliceerde schotels, die de
nouveaux messieurs, de parvenu's van de
tafel, verlangen.
Maar ook, of misschien juist, die onge
compliceerde, gewone spijzen eisen toe
wijding en die toewijding eist tijd.
Een eenvoudige moot tarbot kan onmo
gelijk in twaalf minuten klaar zijn; een
werkelijk goed osselapje evenmin. Bij de
„fijne" schotels kunnen de gebreken met
de sauzen der liefde worden bedekt, bij de
„gewone" niet.
Daarom is dit Zürichse nieuwtje er een
duidelijk bewijs voor, dat dit Zürichse
restaurant de goede smaak opoffert aan
de klok.
Het is geen belangrijk nieuwtje.
Toch is het wel typerend als tijdver
schijnsel.
Haast is onze gestadige metgezel.
Wij moeten al maar opschieten en wij
schieten er niets mee op.
Elias
Advertentie
122 ct
zuiver zon en vruchten
Voor het eerst sinds drie weken is een
teken van leven vernomen van twee Roo-
sendaalse mannen, die op 28 oktober
uit hun woonplaats verdwenen met een
gehuurde auto zonder een spoor na te
laten.
Zij blijken thans in Tunis te zijn. Van
daaruit stuurden zij een telegram met de
noodkreet: „Stuur ons geld" aan een café
houder in Ulvenhout bij Breda, waar de
jongelui vaak plachten te komen. De café
houder lichtte de ouders in, die op hun
beurt de politie van het telegram in ken
nis stelden.
Een oudere broer van een der jongens
is naar Tunis vertrokken om zijn broer en
diens vriend tot terugkeer naar huis te
bewegen.
Bij beschikking van de Haarlemse recht
bank is de aan J. Kruishaar, Azaleastraat
18 te Aalsmeer verleende surséance van
betaling ingetrokken en is genoemde
Kruishaar verklaard in staat van faillis
sement, met benoeming van mr. H. J. M.
Cokart tot rechter-commissaris. en van
mr. J. G. Bettink, advocaat en procureur
te Haarlem, Staten Bolwerk 26, tot cu
rator.
