Groen Co
r
PeekaCloppenburg
KWATTA
Voeltu zich
niet léJtkèr
Critiek
BELGISCHE KAMER KEURT BELEID
IN ROEANDA-OEROENDI GOED
Eisenhower neemt
Truman niet mee
Op
Senaat zal nog eens
over Mitterrand
stemmen
J
O.kom er eens KIJKEN*
Een geschenk van K A N
I. KAN
3
Van dag tot dag
Centrale Verwarming
Oliestook-installaties
Algerijnse waarnemers bij
debat in UNO-Assemblee?
Herenvesten
Adelborst Shirts
Socialisten onthouden steun aan Kongo-politiek
is weer
Socialistisch kabinet
op IJsland afgetreden
DOOR GARCIA
DE IEON
<~Praa.tóto<zl
ver -
VRIJDAG 20 NOVEMBER 1959
Zij die meenden, dat de tegenwoordige
regering het de werkgevers naar de zin
zou maken, moeten zich wel bedrogen
voelen na wat de voorzitter van het Cen
traal Sociaal Werkgevers Verbond, mr.
F. H. A. de Graaff gisteren in zijn jaar
rede over het regeringsbeleid heeft gezegd
Er is daar klare wijn geschonken, die
het kabinet waarschijnlijk niet altijd even
aangenaam zal hebben gesmaakt. Sommi
ge punten van critiek bij voorbeeld die
betreffende het nieuwe loonbeleid zijn
niet nieuw en men kan het alleen maar
toejuichen, dat ook in de kring van werk
gevers nadrukkelijk wordt gewaarschuwd
voor het inflatiegevaar, dat noodzakelij
kerwijs ontstaat wanneer werkgevers
vooruitlopen op loonsverhogingen, die pas
in het georganiseerd overleg op later da
tum vastgesteld worden.
Het stelt echter teleur, dat mr. De Graaff
wèl wijst op de risico's van loonsverho
gingen en overbestedingen in de consump
tieve sfeer, maar dat hij in zijn zo veel
onderwerpen omvattende rede met bijna
geen woord rept van de richtlijn der re
gering, volgens welke loonsverhogingen niet
in de prijzen mogen worden doorberekend,
omdat als dit wel gebeurt, inflatie kan
ontstaan. Deze zaak doodzwijgen, bete
kent nog niet dat zij daarmee uit de we
reld is. De ervaring heeft geleerd, dat on
danks alle bezweringen van de overheid,
de mogelijkheid dat men tóch doorbere
kent zeer reëel is. Er zou danook en
juist in werkgeverskringen op geha
merd dienen te worden dat men zich op
dit stuk gedisciplineerd aan de regerings
aanwijzing zal moeten houden.
Er is nog een tweede punt, waarop wij
mr. De Graaff moeilijk kunnen volgen en
dat is zijn critiek op de bezitsvormings-
politiek, die de huidige regering voorstaat.
Men kan nu wel stellen zoals .spreker
doet dat eigendom gevormd moet wor
den uij besparingen uit het gewone inko
men en dat de overheid een voor sparen
gunstig klimaat moet scheppen, maar dan
dient men ook aan te geven hoe de rege
ring dit dan wel doen moet. De laagste
en lage inkomens zijn praktisch niet tot
sparen in staat. Wil men ook hen tot spa
ren aanzetten, dan zal men met flinke
premies moeten werken. Dat daarin te
vens een stuk welvaartsverdeling schuil
gaat is duidelijk, maar als men hiertegen
bezwaar heeft, dan verdient het aanbe
veling daar voor uit te komen.
Natuurlijk kan men het sparen van ge
noemde groepen ook bevorderen door hun
Inkomenspositie te verbeteren. Hoe dit
echter moet geschieden, op korte termijn
althans, zonder een herverdeling van het
nationaal inkomen te laten plaats hebben,
is ons niet duidelijk. Vooral niet, als men,
zoals mr. De Graaff, zich een voorstander
toont van de denivellering. Daarin zit im
mers juist opgesloten, dat de beambten en
hogere employé's ook aan hun trekken ko
men. Met dit laatste zijn wij het eens,
maar wij vragen ons toch af hoe mr. De
Graaff al deze verschillende wensen met
elkaar wil verenigen, zonder de spaarre
geling, die nu juist ook voor de kleine man
eens een goede kans biedt een beschei
den bezit te vormen, te aanvaarden.
De ontwikkeling der Kongolese situatie
begint typisch het beeld van overijling te
vertonen, nu de Belgische socialistische
oppositie onverzoenlijk blijft drijven naar
een onmiddellijke Rondetafel-conferentie
tussen Kongolese leiders en een parle
mentaire commissie.
De Kongolese leiders van het ogenblik
zijn figuren, die hun prominente positie
voornamelijk aan zichzelf hebben te dan
ken. Het bezadigde voorstel der Belgische
regering om eerst de verkiezingen in
Kongo af te wachten, draagt het stempel
van bezonnen democratisch beleid. Nu de
volksleiders in het Belgische overzeese
gebied de sterke oppositie van het moe
derland achter zich hebben gekregen,
dreigen zij zelf al met een boycot dezer
in december voorziene verkiezingen.
De omzeiling en discriminatie van een
normaal en veilig democratisch procédé
als dat van verkiezingen zou een gevaar
lijke basis voor de verdere ontwikkeling
vormen, niet het minst ten nadele van de
uiteindelijke stabilisatie der verhoudingen
in Kongo zelf.
De houding van de Belgische socialisten
is daarom zacht gezegd van een bepaal
de politieke lichtzinnigheid niet vrij te
pleiten.
Advertentie
BLOEMENDAAL
TELEFOON 54H55
WASHINGTON (UPI) De Ameri
kaanse hoofdstad verluidt dat twee minis
ters van de Algerijnse rebellenregering de
Amerikaanse ambassade in Tunis hebben
verzocht om toestemming het komende
UNO-debat in tfew York over Algerije bij
te wonen als waarnemers. Het zijn de mi
nisters Ahmed Francis (Financiën) en
Abdel Hamid Mehri (Noordafrikaanse Za
ken).
Advertentie
zuiver wol. Fijn
gebreid. Exclusieve
Pa C-aanbieding
75
prachtige no-iron
poplin. Truon-Trubflex-
boord uit één stuk.
strijken overbodig
55
v.v.v.v.v.%%v.w.v>:-:->>Xv:-:-:.xw^.v:v:.x-x.:.:.v.v:v:
BRUSSEL (Reuter) De Belgische re
gering heeft het vertrouwen van de kamer
van volksvertegenwooridgers gekregen voor
haar beleid in het mandaatgebied Roean-
da-Oeroendi. De stemverhouding was 111
stemmen voor, 70 tegen en een onthou
ding. Alle rooms-katholieken en liberalen
steunden de regering, terwijl de socialis
ten tegenstemden. De enige onthouding
kwam van de kant van een afgevaardigde
van de rechtse Vlaamse Volksunie.
Het is de bedoeling van de regering, om
van de twee feodale vorstendommen in het
mandaatgebied tegen het einde van het
volgende jaar twee constitutionele monar
chieën te maken. In de eerste helft van
1960 zullen er gemeenteraadsverkiezingen
worden gehouden. In het tweede halfjaar
zullen verkiezingen worden gehouden voor
de „landsraden" die als parlementen zul
len optreden. Er is nog geen datum vast
gesteld voor de onafhankelijkheid van
Roeanda en Oeroendi.
Onze correspondent meldt verder:
De Belgische socialisten hebben, na een
laatste bemiddelingspoging van de libera
le president van de Tweede Kamer baron
Kronacker, definitief geweigerd een dele
gatie van socialistische parlementsleden
naar Kongo te sturen, samen met minister
De Schrijver, die morgen naar Leopold-
stad vliegt. Tot op het laatste ogenblik
hoopte de president van de Tweede Kamer
dat hij zou slagen, waar de minister had
gefaald, de socialisten ervan te overtuigen
dat zij dienden mede te werken aan een
nationaal beleid voor Kongo. Dit beleid
zou worden gebaseerd op twee principes,
namelijk dat België de regeringsverkla
ring van 13 januari 1959 betreffende de on
afhankelijkheid en de democratisering
van Kongo getrouw zal uitvoeren en dat
het parlement bij de uitvoering zal worden
betrokken.
De minister had laten doorschemeren
dat hij erin toestemde in Brussel, na de
verkiezingen van december in Kongo een
algemene rondetafelconferentie, die een
formatievergadering zou heten, belegd
zou worden.
In een communiqué heeft het socialis
tisch partijbureau uitgesproken, dat al
leen een rondetafelconferentie voor de
verkiezingen, in Brussel, en tussen het
Belgische parlement en de Kongolese po
litieke leiders de toestand nog kan redden.
Het socialistische partij-bureau betoogt,
dat deze rondetafelconferentie niet moet
worden beschouwd als een politieke onder
handeling over de toekomst van België en
Kongo daar het parlement zich niet in de
plaats mag stellen van de uitvoerende
macht. Deze rondetafelconferentie zou
tussen het Belgisch en Kongolese volk het
vertrouwen en vriendschap moeten her
stellen. Het bureau betreurt het dat minis
ter De Schrijver vrijdag alleen naar Kon
go vertrekt. De algemene raad van de so
cialistische partij is voor vandaag over
een week bijeengeroepen.
De onafhankelijke „Soir" vermoedt dat
het communiqué van het socialistische
partijbureau de deur niet helemaal dicht
doet. Er blijft een sprankje hoop, dat als
nog een vergelijk tussen de rooms katho
liek-liberale meerderheid in de regering
en de socialistische oppositie zal kunnen
worden gevonden. De waarnemers' in rege
ringskringen zijn echter niet zo optimis
tisch en beschouwen de socialistische wei
gering als een besliste weigering, die het
definitieve standpunt van de partij weer
geeft.
Advertentie
1 K w at t a
Manoeuvre
2O ets reep voor
10 Kwatta-soldaatjes
bij Uw winkelier
REYKJAVIK (Reuter/AFP) De so
ciaal-democratische minderheidsregering
van Emil Jonsson is donderdag afgetre
den. Met steun van de onafhankelijkheids
partij heeft het kabinet elf maanden IJs
land geregeerd
President Asgeirsson heeft de leider van
de onafhankelijkheidspartij, Olafur Thors,
gevraagd een regering te vormen. Men
verwacht dat Thors vrijdag de samenstel
ling van zijn kabinet bekend zal maken.
Het aftreden van de regering-Jonsson
kwam, nadat zijn partij en de onafhan
kelijkheidspartij drie weken lang over een
basis voor samenwerking hadden beraad
slaagd.
In liberale kringen van het parlement
werd gezegd, dat de socialistische partij
sterk verdeeld is over de Kongopolitiek.
De Vlaamse socialisten zijn voorstanders
van een directe onafhankelijkheid voor de
Kongo en kanten zich heftig tegen het stu
ren van Belgische troepen naar de strate
gische punten in Kongo en Roeanda
Oeroendi. De Waalse socialisten in tegen
deel wensen dat het Belgische gouverne
ment in Kongo, de regering en het parle
ment, medewerken om de Kongolese onaf
hankelijkheid geleidelijk tot stand te bren
gen. Enkele socialistisch georiënteerde po
litieke partijen in Kongo, ondermeer de
Partij van het Volk hebben minister De
Schrijver telegrammen gestuurd, waarin
zij het denkbeeld van een rondetafelcon
ferentie in Brussel toejuichen.
Minister De Schrijver zal in Leopoldstad
contacten hebben met de inlandse politie
ke leiders, maar in de kringen van het par
lement werd bevestigd dat de eigenlijke
besprekingen tussen de Belgische minis
ter en de inlandse politieke leiders pas in
januari, na de gemeenleraadverkiezin-
gen, zullen plaatshebben.
Nieuwe minister
De nieuwe minister in het kabinet, de
heer Raymond Scheyven, lid van de Twee
de Kamer, die belast is met de economi
sche en financiële kwesties in Belgisch
Kongo en Roeanda-Oeroendi, is een be
kend verzetsman, die tijdens de oorlog de
verzetsgroep „Socrates" leidde. Hij staat
bekend als de „financier van het verzet".
Minister Scheyven, die belangen heeft
in Belgisch Kongo, kent de Kongo-kwes-
ties grondig. Ofschoon hij tot de bankiers
wereld behoort, weet men van hem te zeg
ge, dat zijn opvattingen hem vaak dicht
bij de socialisten brengen. Voornamelijk
om zijn voortvarende kennis van zaken
is deze amper 48-jarige jongeman tot
minister benoemd. Hij was minister
van Economische Zaken in de eerste rege-
ring-Eyskens van juli tot november 1958.
Minister De Schrijver wil zich in de
eerstkomende maanden uitsluitend met de
politieke kwesties in Kongo bezighouden.
WASHINGTON (AFP-Reuter) Presi
dent Eisenhower heeft het voorstel van de
Democratische senator Dodd, dat oud
president Truman en verscheidene De
mocraten, zoals Acheson en Stevenson,
hem op zijn wereldreis vergezellen, van
de hand gewezen. Hij acht het voorstel,
gezien het karakter van de reis, niet prak
tisch. De persident is van mening dat
het aantal personen dat hem vergezelt,
tot enkele naaste medewerkers en func
tionarissen van 't departement van Bui
tenlandse Zaken dient te worden beperkt.
Hij acht het echter wel nuttig voor zijn
vertrek overleg te plegen met verschei
dene leiders van beide partijen in het
Congres, zoals hij al eerder had voorge
steld.
RABAT (UPI) James Hagerty, de
woordvoerder en perschef van Eisenho
wer, heeft in Rabat (Marokko) met func
tionarissen van de Amerikaanse ambas
sade de laatste hand gelegd aan de voor
bereiding van Eisenhowers reis in decem
ber. Van Rabat is Hagerty teruggekeerd
naar de Verenigde Staten. Eisenhower,
die op 3 december naar Europa vertrekt,
werkt te Augusta, in de Amerikaanse
staat Georgia, nog steeds aan de formu
lering van de begroting.
Advertentie
Imp.: J.N. van dtn Botch 1 Co.-Pottbut 8054-Amnerdim
STAD VAN VIJF STRATEN
Het Portugese stadje Obidos
is één brok verrassing. De
plaats mag om verschillende
redenen de betiteling stad
dragen, al was het alleen
maar omdat een ommuurde
verzameling huizen nu een
maal strijdig is met het begrip
dorp. Overigens, stel u gerust,
de nodige stukken, waarin de
stedelijke rechten zijn vast
gelegd, liggen veilig achter
slot en grendel in het archief
van het gemeentehuis.
Tot nu toe is alles normaal;
waar blijven dan de verras
singen? Ze liggen er voor de
grijp en een van de eerste is
wel, dat Obidos uit welgeteld
vijf straten bestaat, zodat de
gehaaste toerist er binnen
een half uur klaar zijn. Zelfs
in die korte spanne tijds zal hij
dan onmogelijk enkele eigen
aardigheden kunnen missen.
Het is de bouwmeesters uit
het verleden bijvoorbeeld ge
lukt een onevenredig groot
aantal huizen op een miniem
oppervlakte samen te bren
gen. Zij slaagden er echter niet
in er meer dan twee kerken
tussen te persen lange tijd
voldoende voor de geestelijke
behoeften van de bevolking.
Toen er in de achttiende eeuw
echter aanleiding ontstond een
derde bedehuis te bouwen,
was alle ruimte op. Tussen
1740 en 1747 verrees daarom
een derde kerk even buiten
de stadsmuren, aan de weg
naar Caldas da Rainha. Het
werd de zeshoekige Senhor da
Preda. thans nog steeds het
middelpunt van het jaarlijks
religieus feest op de derde mei.
Een volgende verrassing:
we hoeven de tegen elkaar
steun zoekende huizen niet
eens zo nauwkeurig te be
kijken om te zien, dat bijna
elk ervan niet alleen een bal-
Van Lissabon uit gaan twee hoofdwegen naar het noorden.
Neem de minst gebruikte en na honderd kilometer staat ge
voor de gekanteelde wallen van een middeleeuwse vesting. Het
lijkt niet meer dan een groot kasteel, maar bij nadere beschou
wing blijkt het een heuse stad te zijn.
konnetje bezit, maar zelfs een
terrasje en/of stukje tuin. met
op de koop toe een privé wijn
stok.
Eigenlijk ben ik u al iets te
ver vooruit gehold. Komend
van Lissabon heb ik na hon
derd kilometer de gekanteel
de en wat bleekgetinte wallen
van Obidos ontdekt. Om de
stad op mijn gemak te doen
ga ik te voet verder en selec
teer een willekeurige ingang:
ik heb namelijk de keus uit
vier poorten en twee achter
deurtjes. Geen hellebaardier
springt voor mij in de hou
ding; ik moet tevreden zijn
met het tikje aan de uniform-
oet, waarmee een zeer pro
zaïsche politieagent mij be
groet.
De toegangspoort té bepleis
terd met azulejos de blauwe
tegels met een oneindige va
riatie van voorstellingen,
waarvoor Portugal beroemd
is. Ook talrijke huizen zijn er
mee opgevrolijkt. De nauwe
en bochtige straten hebben
een ongelijk plaveisel van
hobbelkeien, zodat men zich
minstens driehonderd jaar in
het verleden waant.
Het voortreffelijke en in de
stijl van de streek ingerichte
staatshotel (één in een keten
van pousadas. die op de fraai
ste punten van het land de
vreemdeling onderkomen bie
den) kan me gelukkig als gast
inschrijven. Ik mag nu, anders
dan die gehaaste toerist, de
schoonheden van het oude
stadje een dag lang op me
laten inwerken.
„U moet vooral het konink
lijk paleis gaan zien", advi
seert de directeur-receptionist
..Het is vlakbij". Ook zonder
zijn raad was ik er zeker na
enkele minuten tegenaan ge
lopen: in Obidos is alles vlak
bij. Veel meer dan een zorg
zaam geconserveerde ruïne is
het niet; nochtans is het in
teressant genoeg met zijn
overblijfselen van Manuelijn--
se architectuur, onder anderen
de omlijstingen van de ven
sters en een fantastisch mooie
schouw. Ook verder de stad in
stuit ik herhaaldelijk op deze
stijl: grillige balkons, over
dadig bewerkte deurposten
excentrieke pilaren. Sinds ik
Portugese bodem betrad (toen
de eerste aanblik van een in
deze stijl uitgevoerd raam mij
bijna ontstelde) ben ik beter
gaan begrijpen, dat deze ar
chitectuur karakteristiek is
voor het land. Met enig be
grip voor Manuelijns mag
men zich iets minder vreemde
ling voelen.
Gedurende het bewind van
koning Manuel I (1495-1521*
werden de vruchten geoogst
van wat zijn vorstelijke voor
gangers hadden gezaaid. Por
tugal kreeg in de toenmalige
wereld een betekenis, die ver
uitging boven zijn grootte on
der de Europese mogendheden
en het imperium werd ge
grondvest. Met voorbijgaan
van andere belangrijke ge
volgen bepaal ik mij ertoe te
wijzen op de invloeden van
de ontdekkingskoorts op de
architectuur van deze periode.
Portugese bouwmeesters en
beeldhouwers werden be
toverd door de mysterieuze
schoonheid en schone myste
ries van de Orient. Hun fanta
sie begon ermee te spelen en
daaraan is het ontstaan te
danken van de stijl, die naar
de regerende vorst werd ge
noemd. Op Noordeuropeanen
maakt zij vaak een verbijste
rende indruk. Allerlei motie
ven uit het Oosten kregen een
versierende functie: bloemen,
vruchten, koraal, maar ook
elementen uit de zeevaart:
schelpen, kettingen, ankers en
kabels met de kenmerkende
zeemansknopen. Van daar was
het nog slechts één stap naar
de obsederende wonderen van
de inheemse natuur en zo
deden olijfbomen en eike-
tammen hun intrede als pi
laren en vensteromlijstingen.
Het resultaat bekijken wij met
enig wantrouwen een bi
zarre mengelmoes, in het be
gin zonder enig rustpunt voor
het oog. Eerst geleidelijk gaat
de bezoeker aan deze over
daad wennen. „Helaas", ver
zuchten Ann Bridge en Susan
Lowndes in hun boek „The
selective traveller in Portu
gal", „tegen de tijd dat men
deze stiil aanvaard heeft als
niet weg te denken van de
Portugese cultuur, ligt meest
al het schip, waarmee men
moet vertrekken, al onder
stoom".
Terwijl u deze (mijns inziens
noodzakelijke) uitweiding leest
ben ik al op de oude Moorse
wachttoren geklommen. In de
verte zie ik de schuimstreep
van de branding in zee en
wat dichterbij glinstert de La-
goa d'Obidos, een met brak
water gevoede lagune. Het is
een fraai Danorama, maar het
haalt niet bij wat zich onmid
dellijk om mij heen opdringt
De zon doet wonderen met de
witte huizen en de soms over
elkaar kruipende wanorde
lijke daken. De oude, man
netjes onder de arcaden van
het Dleintje, die daar door het
eeuwige gemurmel van een
fontein in slaap worden ge
praat, laten zich rustig be
spieden. Een schilder staat
met zi-n ezel voor de pilaar
met het wapen van koningin
Leonor (die het iets verder ge
legen Caldas da Rainha als
badplaats ontdekte) en is
bezig een tafreeltje vast te
leggen, dat mij van hier af
ontgaat.
Er wordt dus nog geschil
derd in de stad van Josefa
d'Ayala Y Cabrera
boter bekend als Josefa
d'Obidos de zeventiende-
eeuwse kunstenares, van wie
talrijke doeken bewaard zijn
gebleven. Ze was verder be
dreven als miniaturiste, mo
delleerde in terra-cotta, calli-
grafeerde en bewerkte zilver,
meer dan voldoende dus voor
één menselijk bestaan. Ik ben
plichtmatig naar haar schilde
rijen gaan kijken, maar veel
indruk hebben ze eerlijk ge
zegd niet op me gemaakt. Mij
zijn ze te zoet. Nee, ik betwij
fel of onze bloedeigen Schre-
velius, had hij Josefa gekend,
hetzelfde van haar zou hebben
gezegd als van onze niet
minder bloedeigen Judith
Leyster: „Een ware ley(d)ster
in de kunst".
Inwoning
„Nee, inwoning is verschrikkelijk", hijg
de een opgewonden dame tegen de drogist.
„U weet toch, dat ik me bovenparterre
verhuurd heb, hè? Die vorige juffrouw
was een rustig en kéurig net persoon, echt
zo eentje van weinig woorden, maar ze is
naar der kinderen in Canada gegaan en
toen kwamen de kamers dus vrij en nou
zit er een ander op en met d 11 mens kan
ik het niet vinden; we akkordéren niet
met mekaar. Ik heb nét mot met der ge
had en nou vliegt de zenuwecrisis me keel
uit en me darmen liggen ook overhoop met
mekaar praat me der niet van!"
Omdat de drogist slechts medelijdend
het hoofd schudde, sprak ze zelf druk
verder. „Wat ze 's morgens aan het uit
spoken is, is voor mij een vraag en voor
haar een weet. Die vorige juffrouw hoorde
je niet, maar déze het lijkent warempel
wel, of ze om zes uur de badkamervloer
aan het aanharken is. Dan gaat ze knikke
ren in de gootsteen, 't ken ook op het aan
recht wezen, hoor, daar wil ik afwezen. Ik
probeer nog maar wat te slapen, maar dat
lukt nooit, want het is net, of ze daarna
haar meubels met een plumeautje van
staaldraad gaat bewerken. Ik lig me eige
elke ochtend zó op te winden, dat me
bloeddruk de hoogte inschiet. Ik word er
hoteldebotel van! En me zoon, die voor
dntellekteweel leert, komt óók niet an z'n
nachtrust toe. Om één uur 's nachts gaat
der visite pas weg en dan maar smijten
met de deuren en 35 keer daaag roepen op
de trap, weet U wel? En daar ken me
zoon, die altijd met z'n neus in de boeken
zit, óók niet tegen. Het mens schijnt geen
slaap nodig te hebben, maar wij wél!
Ik dacht zo, daar mot ik tóch es wat van
zeggen, maar hoe zal ik dat versieren,
want we benne niet hormonisch met me
kaarbegrijp u, omredes we om de asbak
heibel hebben gehad. Affijn, ik me haar
opkammen en der op af. Ze neemt nog al
es een neutje, mij een zorg, dat moet zij
weten, maar ik dacht, ik wip tegen een
uur of vijf es effe bij der an, wie weet, is
ze dan een beetje teut en ken ik wat be
reiken. Misschien zegt ze wel: „Mens,
neem óók een bessie". En dan leggen we
die asbak gelijk bij. Nou, ik op der deur
kloppen, hè, en daar hing ze als een mis
lukte mannekijn tegen een grote spiegel
an met een sigaret in der onbenullige
pannekoek en ik begon met vrindelfjk te
vragen, of het wel de bedoeling van het
leven is, dat je mekaar te nacht en te ontij
met geluiden dwars zit.
Ze bood me geeneens een stoel aan, maar
wél de kous op me kop!
„Op je hóla!", riep ze, „vrijheid, blij
heid!" En ze zei me glashard in me gezicht,
dat ik maar naar me eige moest kijke, om
dat me houtwerk stonk en me theedoeken
zó vuil waren, dat er geen grond meer in
te krijgen was.
„Nou mot je toch ophouen", zei ik tril
lend van woede, „het maakt me niet warm
en het maakt me niet koud wat jij van me
houtwerk vindt, maar die lappies van jou,
die op mij n fornuis staan te sudderen,
zou ik nog niet an een hónd durven voor
zetten. Nou, en al die luidruchtige neven
van jou, die verkies ik niet op me loper!"
Heb ik gelijk, of niet soms?
Nou, toen liep ze paars an en ze
schreeuwde: „Mens, hoepel op, anders ver
koop ik je een watjekau op je postzegel,
dat je de trap afvliegt!"
Ze kwam dreigend op me af met een
zware Boeddah, die op een tafeltje stond.
Gelukkig kwam toen me zoon naar boven
en die riep: „Wat is er an de knikker,
moe?" En die heb me meegenomen, want
andersEvengoed een schande mag
ik nou voor een kwartje valderiaan aste-
blief?"
Marianne van Raait
Advertentie
IVICCINN 3 rULULRJ IICII*
l_l L IJl IVICCI
PrMcA tegen hcflfipiin, kiespijn, fewest, ftriei
igbaar in etuis met 6 poeders maar ook
kriigbaar in etuis met 6 poeders maar ook in
een _hanc#ee_p!®tic BUIS4PO"HEEK (met 6
J|his-
MEENK'S POEDERS
Poeders tegen hoofdp
diarrhee, influenza, rb
gevatte kou. periodie^
krijgbaar in etuis
tlpen! Er zijp Meenk's
ciespfjn, hoest, griep,
natick, koortsigheid bij
pijnen enz. enz. Ver-
poeders maar ook in
een handige plastic HUISAPOTHEEK (met 6
verschillende etuis 6 poeders), zonder prijs
verhoging. Vraag uw drogist.
M
Pfl
di
gevWte
krijgb
een h
versch
i^leenk's
si.^ep.
ksigi3i-ij
ayook in
hl (met 6
ndtr prijs-
PARIJS (AFP) De commissie van de
Franse Senaat, die zich bezig houdt met
de zaak-Mitterrand, heeft met zestien te
gen acht stemmen, bij vijf onthoudingen,
haar mening gehandhaafd, dat de on
schendbaarheid van Mitterrand opgehe
ven moet worden, opdat hij terecht kan
staan wegens „minachting van de rech
terlijke macht". De Senaat heeft woens
dag geweigerd het advies van de commis
sie op te volgen, waarna de kwestie naar
de commissie werd terugverwezen.
Woensdag zal de Senaat opnieuw over
opheffing van Mitterands onschendbaar
heid stemmen.
Advertentie
een geschenk dat een
glimlach tovert.
JUWELIER
HORLOGER
BARTEIJORISSTRAAT 2 TEL. 1J004
