Gravin hanteert de voorhamer Nuttige Geschenken BEAUJOLAIS A.C. Voor de Stille Armen r 3.40 per fles BECCARI Van dag tot dag Kruisjes en rondjes Chicago herbergt 2000 geleerden Graaf Mountbatten prijst Eisenhower <=Praatótoel iföiwm&4x MAÏZENA DURYEA V R IJ D A G 2 7 NOVEMBER 1959 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT 3 Britten pogen explosies onder de grond te peilen Maximumsnelheid in West- Duitsland geen succes? Brand in Hongaarse mijn kost 31 mensenlevens Bij eeuwfeest van Darwins leer Chalandon vervangen als secretaris van de UNR DOOR GARCIA DE LEON de -J Bij de P.T.T. is een gratificatie-sys teem van buitenlandse oorsprong geïntro duceerd, dat „merit rating" wordt ge noemd en enigszins herinnert aan de kruisjes, vierkantjes en rondjes in het schrift van de schoolmeester. Een kruisje was een straf punt, een vierkantje een te ken van matige gedragslijn en een rondje het symbool van ijver, goed gedrag en plichtsbetrachting. Wie de meeste rondjes verzamelde in een bepaald tijdsbestek, kreeg een prijsje. Welnu, een zeker percentage P.T.T.-ers zal gegratificeerd worden naar rato van hun rondjes, dat wil zeggen: in verhou ding tot hun werklust en prestaties. De uitblinkers en opvallende werkkrachten onder de weekloners krijgen twee weken extra, de normaal goede werkers één week. En de rest krijgt een roe. Van de maandloners zal 10 percent een nog niet vastgesteld bedrag ontvangen, en de rest krijgt eveneens: een roe. f Men zou in enigszins ironische stijl kun nen betogen, dat dit systeem gevaarlijke kanten heeft doordat het de mogelijkheid schept dat alle P.T.T.-ers zonder uitzon dering ontzettend hun brave best zullen doen, waardoor het totaalbedrag een ernstige aderlating voor dit overheidsbe drijf zou betekenen. Doch waarschijnlijk moet men het zo zien, dat dit totaalbe drag onveranderlijk wordt vastgesteld en naar verhouding wordt verdeeld, zodat slechts de P.T.T.-ers die nog ontzettender dan ontzettend hun best doen, in aanmer king komen voor een douceurtje. En nu rijst de ernstige vraag, of de geest in een zo omvangrijk bedrijf door dit soort „Stachanov"-gestimuleer ge diend zal blijken. Menig werkgever zal van gevoelen zijn, dat hij gaarne naar ver houding van verdienste en ijver zijn werk nemers zou willen belonen, doch dat dit in de praktijk onmogelijk blijkt. Het is im mers slechts een theoretische rechtvaar digheid, die op deze wijze wordt gediend. Op praktische gronden moet het in on recht verzanden, aangezien de beoorde ling van ijver en werklust zo moeilijk on feilbaar zal kunnen werken en onvermij delijk tot vetes, rancunes en wrijvingen zal leiden. Er is nu eenmaal een aanmer kelijk verschil tussen mensen en machi nes. Van machines kan men het toeren tal aflezen van mensen kan men slechts oppervlakkig en bij benadering schatten, welke potentie zij voor het bedrijf ontwik kelen en welke inspanningen het hun kost, hun taak te verrichten. Wie de complicaties van werken met een groot aantal personeelsleden van na bij kent, zal onmiddellijk beseffen welke gevaren en moeilijkheden dit vreemde systeem met zich zal brengen en aan wel ke schrijnende onrechtmatigheden of werklustverlammende narigheden daar door vrij spel wordt gegeven. Misschien valt het mee bij de P.T.T. maar we benijden de Gratificatie-Salo- mon van dit bedrijf allerminst. Advertentie DE KEUZE DER KENNERS: soepel fris fruitig WIJNEN EN GEDISTILLEERD OPGERICHT IN 1823 Ged. Oude Gracht hk KI. Houtstr. 57 HAARLEM TEL. 10078 Snelle bezorging LONDEN (AFP) De Britse commis sie voor Kernenergie heeft meegedeeld dat de regering heeft besloten, dat er klei ne ondergrondse ontploffingen zullen wor den teweeggebracht in een ongebruikte mijn in Cornwall. Hierbij zal geen gebruik worden gemaakt van kernenergie maar van gewone ontploffingsmiddelen. Doel der experimenten is inlichtingen te verkrijgen over de mogelijkheid van het vaststellen van de plaats van een kernont ploffing en de mogelijkheid van beoorde ling van de kracht ervan. GENèVE (UPI) De drie-mogendhe- denbesprekingen over metlïoden om on dergrondse proeven met kernwapens te ontdekken zijn woensdag in Genève be gonnen. Deze besprekingen worden ge voerd door deskundigen van de Verenig de Staten, de Sovjet-Unie en Groot-Brittan- nië. Zij zullen 11 december rapport uit brengen. Ondergrondese proeven met kernwapens zijn bijzonder moeilijk te ont dekken en kunnen gemakkelijk i>oor aard schokken worden gehouden. Het zijn de enige soorten proeven die slechts door in spectie ter plaatse kunnen worden gecon stateerd. De deskundigen kunnen slechts aanbevelingen doen omtrent de inspectie methoden. Niet geheim WASHINGTON (Reuter) De Ver- nigde Staten en de Sovjet-Unie hebben 'en akkoord getekend op het gebied van ernenergie Het akkoord houdt een alge mene voorziening in over wederzijdse uit- visscling van niet-geheime gegevens, be oeken van geleerden aan niet-geheime gebieden en over onderzoek naar de wen selijkheid dat de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie samen niet-geheime projecten op touw zetten. Advertentie sb BONN (AFP) De invoering van een maximumsnelheid van vijftig kilometer in de bebouwde kom der Westduitse gemeen ten schijnt slechts een voorbijgaand re sultaat te hebben. Het aantal verkeers slachtoffers dat in het eerste jaar dat de bepaling van kracht was (van september 1957 tot september 1958) gedaald was, is in de volgende twaalf maanden gestegen. In deze laatste periode was het aantal ge registreerde verkeersongevallen 15,7 per cent groter. De omvang van het autopark was slechts met 6,1 percent toegenomen. WENEN (UPI) Het Hongaarse pers bureau M.T.I. heeft donderdagavond een verklaring van de Hongaarse minister van industrie Sandor Czottner uitgegeven, waarin gezegd wordt dat 144 mijnwerkers er het leven hebben afgebracht bij een mijnramp te Szuecs, waarbij 31 man om kwam. De minister zeide, dat 144 mijnwerkers die door het vuur waren ingesloten, zich zelf in veiligheid hebben gebracht of door brandweerploegen gered zijn. De brand was ontstaan in schacht 10 van de grote steenkoolmjin te Szuecs in het noordwes ten van Hongarije. CHICAGO (UPI) Geleerden uit de ge hele wereld zijn woensdag een conferentie in Chicago begonnen om problemen over het ontstaan van het leven en over het mo gelijke bestaan van levende wezens op an dere planeten te bespreken. Zij zoeken het antwoord op fundamentele vragen over het leven, die zich nog meer aan de mens heid opdrongen sinds de Engelse geleerde Charles Darwin honderd jaar geleden zijn evolutieleer poneerde. Dr. Harlow Shapley, astronoom van de Harvard university, gaf leiding aan een bespreking van „de oorsprong van het le ven" en waarschuwde dat vele antwoor den „onder het onweetbare" zullen liggen. Shapley veronderstelde, dat het leven op honderd miljoen werelden door evolutie is ontstaan. „Er is geen reden om niet te veronder stellen dat de biologische hoogten, die op aarde bereikt zijn, elders talloze malen zijn overtroffen," zo verklaarde hij. Een andere geleerde, dr. Hans Gaffron, professor in de biochemie aan de univer siteit van Chicago, voorspelde dat de mens wellicht in staat zal zijn binnen dui zend jaar leven te verwekken in een rea geerbuisje. „Wij hoeven er niet aan te twijfelen, dat wij, stap voor stap, de fysie ke en chemische condities zullen heront dekken. die eens het verloop van de evolu tie bepaalden en leidden," zeide hij. Zeven andere geleerden zouden van daag met Shapley en Gaffron deelnemen aan de eerste van vijf discussies. Het zijn Sir Charles Darwin, Britse wiskundige en kleinzoon van de beroemde Darwin, Theo- dosis Dobzhansky, een in Rusland gebo ren professor in de zoölogie aan de univer siteit van Columbia, G. F. Gause, direc teur van het Russische instituut van anti biotica, en Harmen J. Muller, (Nobel prijswinnaar) geneticus aan de universi teit van Indiana. Sir Julian Huxley, vroeger UNESCO- directeur en kleinzoon van de Engelse bio loog Thomas Huxley, zal woensdag een studieconferentie leiden over „de evolutie van het leven". Andere discussies zullen gaan over „de evolutie van de geest" en „sociale en culturele evolutie". Meer dan 2.000 geleerden van 200 uni versiteiten en hogescholen en uit tien lan den nemen deel aan de discussies. Slechts ongeveer duizend van hen kunnen plaats nemen in de vergaderzaal, de rest zal in de andere gebouwen de discussies via luid sprekers kunnen volgen. De herdenking van het eeuwfeest van het Darwinisme zal zaterdag besloten worden met een discussie over wetenschap en theologie. De katholieke, protestantse en joodse standpunten zullen dan naar vo ren worden gebracht op een discussie over „de oorlog van de wetenschap met de theo logie". LONDEN (Reuter) Graaf Mountbat ten, een van de militaire topleiders van GrootrBarittannië tyden&.de tweede wereld oorlog, heeft donderdag Eisenhower ge prezen op een diner te Londen ter gele genheid vah „Thanksgiving Day". Hij noemde hem een ..groot bevelhebber". De manier waarop generaal Eisenhower tij dens de tweede wereldoorlog plannen be keek, onmiddellijk de essentiële dingen hiervan begreep, de moeilijkheden eruit haalde, vragen stelde en dan scherp om lijnde beslissingen nam, is een duidelijk voorbeeld van de manier waarop een groot bevelhebber de dingen moet aanpak ken tegenover zijn ondergeschikten, aldus Mountbatten. PARIJS (AFP) Senator Jacques Ri chard van het Franse departement Seine et Oise is benoemd tot algemeen secretaris van de U.N.R., de Unie voor de Nieuwe Republiek, in de plaats van Chalandon. Op het eerste geizcht doet gravin Hedwige Tyszkiewicz me een beetje denken aan Co- lette in haar jongere jaren. Niet dat ik de beroemde (en enkele jaren geleden gestor ven) Franse romanschrijfster ooit heb gekend of zelfs maar heb ontmoet het is meer een indruk, overgehouden van een bepaald portret. Maar ook al zou de gravin slechts op zich zelf lijken, dan is ze interes sant genoeg, omdat ze een be roep uitoefent dat weinig schijnt te passen bij haar adellijke afkomst en haar vrouw zijn: Hedwige Tyszkie wicz is hoefsmid. Men had mij aangeraden bij gelegenheid een bezoek te brengen aan het pas geopen de Musée Balzac „dan word je misschien door de omgeving geïnspireerd ook eens wat goeds te schrijven." werd er lichtelijk boosaardig bij ge zegd. Het is een huis aan de Rue Raynouard in het zes tiende arrondissement van Parijs. Toen Honoré de Bal zac er woonde en werkte, van 1841 tot 1847, waren er tussen hem en de heuvel, waarop zich thans het Palais de Chail- lot verheft, niet anders dan open velden en wijngaarden. De Are de Triomphe bestond nog niet, evenmin als de gran dioze boulevards, die er hun beginpunt vinden. De schrij ver kon zich in deze landelijke en dus rustige omgeving ge heel op zijn werk concentre ren (dacht hij) en dat was wel nodig ook, want er moest heel wat uit zijn pen vloeien om van de opbrengst zijn vele schulden te kunnen betalen. De realiteit was overigens wel Een romantisch verleden en een wat triest heden werden treffend gecombineerd bij een bezoek aan het onlangs geopende Musée Balzac in Parijs. Een ontmoeting met een lid van oude Poolse adel maakte wel heel erg duidelijk welk een revolutie in maatschappelijke verhoudingen zich in minder dan een halve eeuw heeft voltrokken. ietwat anders dan hij zich had voorgesteld. Aan hetzelfde erf woonden nog vijf arbeiders gezinnen met ettelijke kinde ren. die de hele dag een hei dens lawaai maakten. Daarom maakte hij er al gauw een ge woonte van 's nachts te schrij ven. waarbij hij de slaap de baas trachtte te blijven door. talrijke koppen zwarte koffie te drinken. Tegenwoordig bereikt men de Rue Raynouard het best per Métro. Men stapt dan uit aan het station Passy daar waar de treinen zich gereed maken in het daglicht te tre den en de Seine over te sprin gen. Persoonlijk kan ik van deze tocht hoog boven de ri vier nooit genoeg krijgen, om dat het uitzicht, met als blik vanger de Eifeltoren, fantas tisch mooi is. Dat is dan ook weer iets wat wij op de heer Balzac voor hebben: in zijn tijd stond er zelfs nog geen lijntje van de toren op papier. Ik voer u maar snel terug naar ons eigenlijke doel, het museum. Het is niet meer het vervallen huisje van weleer, daarvoor heeft het gemeente bestuur wel gezorgd. De tuin is nu behoorlijk onderhouden, wat wil zeggen dat er eigen lijk een stukje romantiek ver loren is gegaan, want Balzac keek vanuit zijn werkkamer neer op een brokje wildernis. Met pijnlijke nauwkeurigheid werd het interieur in dezelfde staat gebracht als toen de grote romancier er leefde, maar helemaal geslaagd is men (lo gisch) niet. Er dringt zich toch telkens de indruk van iets nieuws aan de bezoeker op. De museumcollectie, bestaan de uit oude foto's, aanplak biljetten en een groot aantal (misschien nooit betaalde) re keningen, is in keurige vitri nes ondergebracht. In de stu deerkamer staan de oude stoel en de belachelijk kleine schrijftafel, met daarop een gipsafgietsel van zijn rechter hand. De veelgebruikte dic- tionnaire en de indrukwek- kende koffiepot, zonder welke de tientallen romans die te zamen La Comédie Humaine vormen nooit op schrift wa ren gesteld, heb ik echter niet kunnen ontdekken. Plotseling stootte mijn be geleidster, de vrouw aan wie ik bij de ingang mijn frank jes had geofferd, mij aan. „Als dat geen toeval is," fluisterde zij. „De dame die daar bin nenkomt is een verre achter nicht van Balzac." Van dat moment af had ik vanzelfspre kend geen rust, voordat ik een gesprek met haar had aange knoopt. De gravin in balling schap maakte er absoluut geen geheim van, dat zij haar brood met haar (goed onderhouden) handen moest verdienen. En een dag later stond ik in de Rue du Théatre in het aan grenzende, vijftiende, arron dissement en stapte de hoef smederij binnen. Na haar gedwongen vertrek uit het deel van Polen dat vroeger tot Rusland behoorde heeft gravin Tyszkiewicz het in Parijs een tijdlang heel moeilijk gehad. Ze was in luxe groot gebracht zonder dat haar ouders ooit rekening hadden gehouden met de noodzaak dat hun kind nog eens in haar eigen behoeften zou moeten voorzien. Het enige voor haar open staande beroep hield ver band met haar eertijdse hob by. Als jong meisje had ze dik wijls staan kijken in de aan het landgoed van haar vader verbonden smederij. Het be slaan van de paarden fasci neerde haar en ze vroeg het ook eens te mogen proberen en toen nog eens. Gaande weg kreeg ze er zoveel schik in, dat ze er zich in ernst op ging toeleggen en spoedig kon ze zonder hulp een paard aan een nieuw hoefijzer helpen. „En hoe staat het nu eigen lijk met uw verwantschap met Balzac?" „Daarvoor moeten we heel ver teruggaan," sprak ze door de rook van haar sigaret heen. .Mijn grootvader Adam Rze- wuski (mijn eigenlijke naam is Tyszkiewicz-Rzewuska) was de jongste broer van Balzacs vrouw Hanska. Na het huwe lijk heeft Balzac jarenlang op het slot Wierzchownia ge woond en in mijn jonge jaren ben ik daar een keer op be zoek geweest. Merkwaardig genoeg vond ik er nog een herinnering aan de schrijver zijn persoonlijke bediende, die toen honderd jaar was. Een krasse man toch nog en fris van geest. Hij wist zich een heleboel over zijn vroegere meester te herinneren." Het maakt haar al lang niet meer weemoedig over vroeger te praten. Deze vrouw (wier leeftijd ik niet heb durven vra gen; ik schat haar op ruim vijfenvijftig) heeft zich volko men weten te schikken in haar eenvoudig bestaan. Althans uiterlijk. Er kwamen geen klachten en ik hoorde geen zuchten; haar titel betekent niets meer voor haar. Wanneer iemand haar vraagt wat zij denkt van Rusland en Polen, is zij gewoon ontwijkend te ant woorden. Haar Frans is zon der accent zij is Frangaise en ze steekt niet onder stoelen of banken er trtots op te zijn, dat zij als enige vrouw in Frankrijk de beroepsaandui ding „maréchal ferrant" op haar identiteitskaart heeft staan. „Verleden week heb ik de zondag doorgebracht bij vrien den even buiten Parijs," ver telde zij. „Onderweg zag ik een boer lopen met een kreu pel paard aan de halster. Ik stopte en vroeg wat er aan de hand was. hoewel ik wel wist wat eraan scheelde: het lin kerachterbeen moest hoogno dig worden beslagen. Nou. dat heb ik toen maar even gedaan, in de smederij van het vol gend dorp." Neeburgemeester De burgemeester van de Engelse stad Ipswich, zo heb ik zojuist gelezen, heeft verklaard, dat hij van nu af aan geen uit nodiging voor diners en banketten meer aanvaarden zal, tenzij zijn chauffeur en zijn stafdrager ook een invitatie krijgen „Het gebeurt maar al te vaak", zei hij', „dat ik lekker soep zit te eten, terwijl mijn personeel in een cafeetje om de hoek wat goedkope worstjes zit te eten. En dat kan niet langer zo. In de toekomst zullen ze hetzelfde eten als de burgemeester, of de burgemeester eet helemaal niet". Nu is die burgemeester van Ipswich na tuurlijk een bijzonder sympathieke man en ik houd bepaald meer vqn hem dan van jongens, die ik bij hopies ken, die hun chauffeur zelfs geen worstjes in het café om de hoek laten eten, maar die hem rus tig laten wachten in de auto voor de deur, totdat het de baas belieft weer naar buiten te komen. Zulke vlegels zijn er nog veel meer dan u denkt. Wat mij altijd hogelijk verbaast is dat hun chauffeurs het nemen. Een andere baan is gemakkelijk genoeg te krijgen. Toch geloof ik dat mijn broeder uit Ips wich drie fouten maakt. De eerste is, dat hij zijn chauffeur en zijn staf-employé niet wat beters te eten geeft dan goedkope worstjes, de tweede dat hij soep zo lekker vindt, maar de belangrijkste, dat hij blijk baar denkt, dat zijn personeel het zo dol zou vinden mede aan te zitten aan de di ners die te zijner ere worden gegeven. Als ik chauffeur van de burgemeester was, zat ik v'eel liever in het kroegje op de hoek dan aan zo'n diner, want dat is een van de vervelendste besonjes, die er be staan: je moet blijven zitten en naar de prietpraat ran de mensen die naast je zit ten luisteren en zelfs naar speeches, die meestal ook niet zó zijn, dat je er je flens jes voor moet laten koud worden. Niet alleen dat kleine cafeetjes om de hoek heel dikwijls amusanter zijn dan de zalen van het Grand Hotel de Luxe met al die om-je-heen-sluipende kelners en tus sen een aantal heren, die alles op alles zetten om. zich keuriger voor te doen dan ze zijn. Niet alleen dat al die heren in hun hart veel liever met een gezellig Ipswicht- je in een klein cafeetje zouden willen zit ten dan met de burgemeester in zo'n keu rig zaaltje, maar het is maar zeer de vraag of die chauffeur en die stafdrager zich wel op hun gemak zouden gevoelen tussen mensen met geheel andere interessen dan zij bezitten. Dit heeft anders dan die brave burge meester denkt totaal niets met demo cratie of nie t-democratie te maken. Als ik een hele avond van pasteitje tot pud dinkje moest doorbrengen tussen ban kiers, landmeters, essayeurs van gouden en zilveren werken, generaals of directeu ren van scheepvaartondernemingen, zou ik mij óók vervelen en zou ik al-maar zit ten te denken: „ik wou maar dat ik in het cafeetje op de hoek zat met een paar van mijn eigen vriendjes". De wereld gaat aan misverstand ten on der en dit i s een misverstand van de bur gemeester van Ipswich. Heus. Gelooft u mij, burgemeester, dit heeft niets met democratie te maken. Het is zonder-twijfel reuze-lief bedoeld, maar doe dit uw stafampuljee en uw chauffeur niet aan. Want u slaat de plank wel hele maal mis, edelachtbare heer. Elias Advertentie EEN MOOIE COUPON VOOR ROK OF JAPON Ahegang'38/ 40 3de verantwoording L.M.D. f5; H.J.D.-S. f50; mevr. A.B.-W. f50; fam. P.C.W. f25; ir. W.F.S. f25; mr. 'C.M.J. de J. f25; J.S. Czn. f25; J.S.T. f 10; N.N. f 10; ir. B.J.H.H. f 10; J.M.F.K. f 10; J.B. f 10; J.G.J.G, f5; J.A.H.-L. f5; G.M. f5; K.D. f5; mevr. N.S.-B. f5; S.J.N. f5; dr. C.M.A.A.L. f2.50; H.J.K. f2.50; mevr. J.E.W.-v.H. f2.50; mej. C.J.W. f2; J.B. f 1; Poes f2.15; W.T. f2.50: H.J.M. f5; X.X. f2.50; W.M. f5; N.N. f 100; N.N. f 10; N.N. 15; S R. f3; A H. f2; L. en R. f2; G.J.P. f25; W.N.K. f 10; A.Z. f 10; J.C. v. V. f2.50; P. f 10.—N.N. f 10; N.N. f 1. Dagtotaal ƒ503,15. In het geheel is thans bij ons blad bin nengekomen een bedrag van 3.033,65. Giften kunnen worden afgegeven aan onze kantoren Grote Houtstraat 93, Flores- straat 1, Haarlem, en Lange Nieuwstraat 427, IJmuiden, of worden overgeschreven op postgiro 273107, ten name van Haar lems Daglad/Opr. Haar!. Crt., onder ver melding „Voor de Stille Armen". Ver meldt vooral onder welke aanduiding de verantwoording moet plaats hebben (volle naam. initialen, pseudoniem enz.). Advertentie maakt. Uw groenten zo lekker.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 3