E
in
».-»
e
Eenstemmigheid over de Olympische
vlag van de Duitse ploeg
Realistische zedencomedie van
Ostrowski door „Theater"
Landschapschilder Jan Lary
vandaag tachtig jaar
De negen Muzen
^Brieven aan
de redactie
Reorganisatie van
Europese organen
MAANDAG 7 DECEMBER 1959
HAARLEMS DAGBLAD -
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Schrijver Kasten weer naar
West-Duitsland gevlucht
Binnen 24 uur
GRIEP
VERSLAGEN
door
Reactorhal in Delft
moet gedeeltelijk
worden afgebroken
ATAX-TAXI
1.2.3.4.5
Kinderboekenweekprijs
toegekend
Burgemeester van
Glasgow in ons land
Verontrusting over de
groei der bevolking
Arabische landen steunen
compromisresolutie
vluchtelingenhulp
Post voor marinepersoneel
Verhoging sociale bijslag
Taalstrijd om
boterletters
lu
ALEXANDER NIKOLAJEWITSJ Os
trowski, de eerste die van het schrijven
voor het toneel in Rusland zijn beroep
maakte, is in het westen van Europa een
weiniggespeelde, want te laat ontdekte,
auteur. Door middel van vertalingen im
porteerde hij de voorbeeldige werking van
de standaardstukken van het wereldreper
toire. Vooral Molière en Shakespeare heb
ben een sterk voelbare invloed gehad op
zijn eigen oeuvre, dat hem achteraf door
omvang en ambitie de bijnaam van „de
Russische Balzac" heeft verschaft. Een
jaar of zes geleden deed de Nederlandse
Comedie zeer velen het genoegen zijn
„Dagboek van een deugniet" voor het
voetlicht te brengen, zondag konden wij
in principe dankzij en in feite ondanks de
toneelgroep „Theater" in Arnhem probe
ren de destijds gewekte waardering voor
deze in 1886 gestorven dramaturg ook tot
diens blijspel „Eerst geen duit en plots
een daalder" uit te strekken, hetgeen ver
moedelijk weinigen zal zijn gelukt.
IN NAVOLGING van Gogolj was Os
trowski een realistische schrijver, die op
het toneel het goede en het slechte, het
tragische en het lachwekkende zich op
dezelfde manier liet vermengen als hij in
de werkelijkheid van de maatschappelij
ke middenstand waarnam. Zijn vermaar
de koopmansdrama's spelen zich in „het
rijk van valsaarden en duisterlingen" af,
dat hij door zijn aanvankelijk vervulde
betrekking als klerk van een zogenaamde
handelsrechtbank door en door had leren
kennen. Het daarin gehuldigde principe
keerde in de „beelden uit het leven in Mos
kou" terug: de mensen reageren hartelijk
of kwaadaardig al naar gelang de om
standigheden. Het realisme blijkt ook uit
de losse structuur: door een paar dunne
draden verbonden scènes uit de bonte ver
scheidenheid van het dagelijks bestaan
met zijn tegenslagen en meevallers, ramp
zaligheden en fortuinlijke wendingen.
„EERST GEEN DUIT en plots een daal
der" is een sprekend toonbeeld van deze
hachelijke principes, waarin men overi
gens talrijke verwantschappen met be
kende produkten van Westeuropese letter
kunde (ook Spaanse) zou kunnen aanwij
zen. Men aanschouwt een avond lang de
lotgevallen van drie families in een armoe
dige buitenwijk. Het meest in het centrum
van de belangstelling staat een oude vrek
die zijn vrouw laat verkommeren van el
lende en zijn beeldschone nicht uit bede
len stuurt om haar bruidschat op te halen.
Naast hem woont een zwarthandelende
winkelier, wiens vrijlustige dochter her
haaldelijk en ten slotte voorgoed in de ar
men valt van de enigszins onnozele zoon
van de buurvrouw, een kijfzieke kamer
verhuurster met een dubbele lastertong.
Van de dramatische motieven is dus be
paald geen verrassende schokwerking te
verwachten. De beoogde uitwerking moet
komen van de in snelle wisseling amusan
te en aandoenlijke reacties. Voor wat er
gebeurt als deze ontbreekt, had men ge
waarschuwd kunnen zijn door de misluk
king van „Het Woud" in de opvoering
door het toenmalig Amsterdams Toneelge
zelschap in het begin van dit decennium.
DAVID MAGARSHACK, die onnoeme
lijk veel heeft bijgedragen om Engelse
schouwburgen en leestafels met voort"
brengselen van Russische litteratuur te
verrijken, stelde in een zijner inleidingen
vast, dat het uiterst moeilijk zo niet bijna
onmogelijk is de stukken van Ostrowski
zo te vertalen, dat de vitaliteit en de kleur
behouden blijven. Nu is uit de pen van
Charles B. Timmer een zeer snedige en
authentiek aandoende Nederlandse tekst
gevloeid. Maar vertaling en vertolking zijn
ten nauwste verwante begrippen, waaron
der men al te vaak verandering en ver
valsing krijgt te verstaan. En om het hard
doch eerlijk te zeggen: de vertolking leek
nergens op. De zorgvuldig gekozen woor-
Advertentie
Imp. Wilmerink Muller N.V., A dam
(Van onze correspondent in Bonn)
Het afgelopen weekeinde is de Oost-
duitse schrijver Herbert Kasten voor de
tweede keer in vier weken tijd van com
munistisch Oost-Duitsland naar West Ber
lijn gevlucht. Ditmaal denkt hij er niet
over om, zoals hij op 9 november deed.
nóg eens naar het communistische „para
dijs" terug te keren. Kasten is afkomstig
uit het Oostzeestadje Stralsund; hij raakte
enige tijd geleden bij de communistische
functionarissen in ongenade door de publi-
katie van zijn voorlaatste roman „Karsten
Sarnov". Men eiste van hem dat hij dit
boek zou herroepen hetgeen hij weigerde
Kasten, die al tien jaar lid van de Oost-
duitse communistische partij de S.E.D. is
en die doorging voor een aanhanger bij
uitstek van het „socialistische realisme" in
de litteratuur, ging als havenarbeider in
de Oostzeehaven Rostock werken, teneinde
het dagelijksh leven van de gemiddelde
Oostduitse arbeider in al zijn geledingen
en naar waarheid te leren kannen. Hij
schreef een roman over het leven der ha
venarbeiders, een roman die de commu
nistische litteraire bedillers niet accep
teerden. Kasten zou en moest zijn roman
herroepen. Op 31 oktober trok Kasten de
consequenties en vluchtte naar West-Ber-
lijn.
Tien dagen later stuurde de S.E.D. zijn
vrouw en zijn als zeer trouw aan de partij
bekend staande dochter achter hem aan.
Er kwam een gesprek in een Westberlijns
café tot stand, en Kasten ging op 9 novem
ber terug naar Oost-Berlijn. Men had hem
beloofd, zo vertelde hij het afgelopen week
einde over de terugtocht, dat hij naar
Stralsund mocht terugkeren en dat hij vrij
mocht schrijven. Hij werd echter opgeslo
ten in een schrijverstehuis.
Uit dit verbanningsoord is Kasten ont-
napt hoewel hij, zoals hij heeft meege-
'eeld. onder strenge bewaking stond Men
»d hem in het vooruitzicht gesteld, aldus
'.asten, dat de S.E.D deze week een s; --
'iale vergadering aan hem zou wijden,
waarop zijn handelwijze scherp veroor
deeld zou worden. Dat zou betekenen dat
men Kasten of voor lange tijd gevangen
zou zetten, of zou verbannen uit de littera
tuur.
den wórden al spoedig verveling wekken
de wanklanken, doordat de spelers er niet
in slaagden de situaties te realiseren en
de rollen met levensechtheid te vullen.
Waarom Richard Flink, die de laatste tijd
als regisseur zulke opmerkelijke dingen
heeft gedaan, meende het bijkans onmo
gelijke van een boeiende en bevredigende
vertoning met dit stuk te kunnen bereiken,
is een vraag waarop men zelfs geen schijn
van antwoord kreeg.
ALS MEN dit ons nog maar weinig te
zeggen hebbende blijspel zo graag wilde
opvoeren, waarom heeft men dan niet ge
wacht tot iemand als professor Scharoff
gelegenheid had het hier in te studeren?
Wij kunnen zo beleefd zijn in dit geval van
een overmoedige daad te spreken. Maar
onvergefelijk is het dat men het erop ge
waagd heeft een stuk zonder onbelang
rijke rollen met een ontoereikende bezet
ting op het publiek los te laten. In de thans
gepresenteerde verhaspeling van ouder-
-wets volkstoneel en sentimentele roman
tiek was kraak noch smaak terug te vin
den. Van een pulserende ritrryek was geen
sprake. Af en toe slechts had men aan
Hetty Beck en Elly van Stekelenburg de
treffende en vermakelijke gewaarwording
te danken van wat het had kunnen en
moeten zijn. Frits van Dijk kwam in de
centrale partij van de gierigaard niet ver
der dan technisch knap uitgewerkt stereo
tiep gedoe. Het spijt me het te moeten
zeggen, maar deze zich traag en nadruk
kelijk voortslepende opvoering vol goed
kope middelen ter suggestie van afwezige
sfeer was toneel van nergenshuizen. Geen
ogenblik voelde men zich opgenomen in
een kring, waar alles anders en toch een
der is, waarvan het door schijnwerpers
met licht overgoten gedeelte door Johan
Greter schild°rachtig werd ontworpen.
David Koning
Advertentie
Onlangs is medegedeeld dat de werk
zaamheden aan de opbouw van de hal voor
de reactor bij de technische hogeschool te
Delft als onderdeel van het reactorinsti
tuut Delft, tijdelijk waren stopgezet. De
oorzaak hiervan was gelegen in techni
sche moeilijkheden, welke zich bij het uit
voeren van de stalen constructie hadden
voorgedaan. Met name betrof dit het las
sen van de platen voor de hal. Een uitge
breid onderzoek heeft geleid tot een wijzi
ging in de opzet. Thans zal worden overge
gaan tot gedeeltelijke demontage van het
reeds opgestelde gedeelte van de hal, dat
een bewerking in de fabriek zal onder
gaan. Daarna zal de bouw weer worden
voortgezet. De bouw van de laboratoria en
van de andere gebouwen voor het reactor
instituut Delft gaat normaal door.
Advertentie
Vandaag wordt de in Haarlem woonachtige landschapschilder Jan Lary tachtig
jaar. Jan Lary werd op 7 december 1879 in Dordrecht geboren. Zijn eerste
schilder- en tekenlessen kreeg hij van zijn oom, Ronald Lary en zijn vader de
tekenaar en graveur C. Lary. Van 1898 tot 1913 verbleef de heer Lary in Indonesië,
waar hij vooral veel landschapschilderingen maakte. Tot hij beroepsschilder
werd, had Lary getoond ook andere dingen te kunnen. Hij was op 24-jarige
leeftijd inspecteur voor een petroleummaatschappijHij sprak toen al vloeiend
Maleis, Frans, Duits en Engels. Hij verliet het vak echter om correspondent in
vreemde talen te worden by prof. Melchior Treub, directeur van 's Rijks Planten
tuin in Buitenzorg, later bij Lovink. Gouverneur-generaal A. W. F. Idenburg
opende in die periode de eerste expositie van werk van de jonge schilder. Niet
alleen in Nederland en Indonesië heeft Jan Lary geëxposeerd, ook in tal van
andere steden. Zijn werk is in vele particuliere verzamelingen vertegenwoordigd.
Jan Lary is lid van het genootschap „Kunst Zij Ons Doel". Na in Nederland in
vele schilderplaatsen te hebben gewoond, onder andere in Laren en Loenen
geniet Jan Lary in Haarlem nu zijn welverdiende rust.
De vier-jarige Stefan Tamboer uit Den
Bosch is winnaar geworden van de kin
derboekenweek-wedstrijd 1959. Hij kreeg
een boekenbon ter waarde van f 50.-. De
opgave was een tekening in te levern die
tijdens de Kinderboekenweek 1960 als af
fiche voor die week kon worden gebruikt.
De jury, bestaande uit Feip Westendorp,
Metten Koornstra en J. C. Brinkman,
heeft voorts nog zes tweede prijzen, twin
tig derde en vijftig vierde prijzen bekend
gemaakt.
Bij de vierde-prijswinnaars zijn zeven
Haarlemse kinderen: de 9-jarige Ans
Baars, de 9-jarige Corrie van Beelen, de
9-jarige Hennie de Boer, de 8-jarige Karin
van Heerden, de 9-jarige Greetje Jansen,
de 10-jarige Maria van de Kouput, de
11-jarige Marijke Kroes, de 10-jarige Cor
rie Kruiselbergen; en uit Overveen de
10-jarige Marlène Steyns.
Marionettentheater. Het Marionetten
theater van Jacques Vernout „La Condola"
geeft op zaterdag 12 december een voor
stelling in het Concertgebouw in Haarlem,
waarbij onder meer het sprookje „Asse
poester" ten tonele wordt gebracht. Aan-
van der voorstelling is 20 uur.
Openluchttheaters. De vereniging Het
Nederlands Openluchttheater houdt haar
jaarvergadering op zaterdag 19 december
in het gemeentehuis te Diever. Op de
avond van 19 december geeft de toneel
vereniging Diever een voorstelling te
Wapse een nog vrij gesloten boerenge
meenschap. Gespeeld wordt „Statenplein
13", een detective stuk.
Eervolle vermelding. Een der zeven
eervolle vermeldingen in de sectie compo
sitie van het onlangs in Italië gehouden
Internationale Concours Vercelli 1959 is
toegevallen aan Nederland. Ir. H. C. King,
bedrijfs-economische adviseur der ge
meente Amsterdam, kreeg deze onder
scheiding voor zijn liederencyclus „Zegen"
Beurzen opera-opleiding. Ter gelegen
heid van net 75-jarig bestaan van het Am-
sterdamsch Conservatorium heeft het be
stuur twee extra schoolgeldbeurzen, een
voor een lyrische tenor en een voor een
heldentenor, ter beschikking gesteld ter
opleiding in de opera-klasse (maximum
leeftijd 25 jaar, aanmelding voor 20 decem
ber a.s.).
Zondagmiddag arriveerde op Schiphol
de Lord Provost van Glasgow, die in ons
land besprekingen komt voeren over de
Hollandweek, welke van 9 tot 14 mei vol
gend jaar in zijn stad wordt gehouden. De
J6-jarige Myci Gaipern is behalve direc
teur van een meubelfabriek sinds 1958 ook
burgemeester van Glasgow.
Sinds 1688 heeft het hoofd van de stad de
titel van Lord Provost. Bij zijn aankomst
op de Amsterdamse luchthaven bracht
een doedelzakspeler, George White, een
politieagent uit Glasgow, zijn burgemees
ter een muzikale welkomstgroet. In het
gezelschap dat met de Lord Provost mee
kwam en dat uit 15 personen bestond be
vond zich ook de „mace-bearer", een func
tionaris die de burgemeestersscepter van
massief koper draagt. Hij had de scepter
echter niet meegenomen, want het is vol
gens een oude traditie niet toegestaan dat
deze scepter de stad verlaat.
Ongeveer 25 Nederlandse instellingen
zullen aan de Holland-week deelnemen.
Schilderijen van Hollandse meesters wor
den tentoongesteld, de Nederlandse tul
pen zullen in de stad bloeien, de straten
worden versierd, de kinderen op school
zullen onderricht krijgen over Nederland,
typisch Hollandse klederdrachten zullen te
zien zijn, en een Nederlands orkest komt
naar Glasgow Men hoopt dat later ook een
Schotse week in Nederland zal kunnen
worden georganiseerd.
(Verkort weergegeven
Verzekeren. In uw nummer van 4 dezer
las ik onder: Kort en Bondig „Hulpactie
„Minerva". Is deze Sociëteit niet tegen
brand verzekerd? Zo ja, waarvoor dan die
landelijke actie? Indien te laag verzekerd,
wordt het dan niet eens tijd dat men de
brandverzekering van dergelijke kapitale
gebouwen gaat verhogen?
P. J. WESTERHOUT
(Naschrift. Verzekeren betekent nooit
een volledige dekking van schade, vooral
niet wanneer, als in dit geval, zoveel ver
nield wordt waarvan de werkelijke
waarde uitgaat boven de formeel bereken
de. Red.)
Adres van „Volk en Ruimte"
De stichting „Volk en Ruimte", geves
tigd te Amsterdam, heeft in een adres aan
de raad van ministers te kennen gegeven
dat zij met verontrusting waarneemt hoe
het Nederlandse volk in zulk een mate
groeit, dat in de naaste toekomst ernsti
ge gevolgen daarvan op economisch, so
ciaal en cultureel gebied zijn te verwach
ten. Zij erkent dat de beperkte taak van
de overheid in hoofdzaak slechts een voor
lichtende kan zijn, maar constateert, dat
een dusdanige voorlichting door de ach
tereenvolgende regeringen nimmer is ver
strekt. Daarom dringt zij er bij de raad
van ministers op aan zich te beraden over
de wijze, waarop de regering het Neder
landse volk rechtstreeks of indirect kan
doordringen van de ernst van het probleem
der bevolkingsaanwas onder volledig res
pecteren van ieders persoonlijke levens
beschouwing.
Het adres is ondertekend door prof. dr.
J. J. Fahrenfort, voorzitter, prof. dr. J.
P. van Rooyen- vice-voorzitter, mevrouw
dr. H. M. in 't Veld-Langeveld, secretaris,
en mr. dr. K. W. P. Klaassen, penning
meester.
In een toelichting schrijft de stichting
o.a.:
De stichting is zich ervan bewust, dat de
bevolkingsaanwwas van ongeveer 140.000
personen per jaar, die elke tien jaar de
bouw van een aantal woningen noodza
kelijk maakt als Amsterdam en 's Gra-
venhage tezamen tellen, dwint tot het be
vorderen van werkgelegenheid voor ze
ker 100.000 personen per jaar, die, door
dat de landbouw reeds overbezet is, voor
namelijk in de industrie een plaats moe
ten vinden.
Dit aantal wordt enigszins beïnvloed door
de emigratie, welke door de overheid op
verschillende manieren wordt bevorderd.
Hieruit blijkt, dat zij het gevaar van een
steeds dichter wordende bevolking wel ziet.
Ondanks de emigratie blijft de aanwas van
de bevolking zorgwekkend.
Het hoge geboortecijfer zou voldoening
geven, indien in Nederland genoeg ruim
te aanwezig was voor een evenwichtig be
staan. De stichting „Volk en ruimte" is
zich volkomen bewust van de vreugde, die
een groot gezin kan schenken. Zij is zich
ook bewust van het feit, dat het inzicht
hieromtrent verband houdt met opvattin
gen op het gebied van religie en wereld
beschouwing. Dat de overheid bij het be
palen van haar houding ten opzichte van
de gezinsvorming grote omzichtigheid
dient te betrachten, is ^chter duidelijk.
Naar de mening van adressanten zou
het, met inachtneming van deze reserve,
toch op de weg van de overheid liggen te
wijzen op de verantwoordelijkheid, die
bij de gezinsvorming op de gehuwde pa
ren rust ten aanzien van het Nederlandse
volk en het nageslacht.
Te Delemont in Zwitserland, is voor
een complex benzinetanks een plastiek
geplaatst van Georges Schneider, „My
sterie van het vuur".
NEW YORK (UPI) Pakistan en Indo
nesië hebben zaterdag in de UNO een com
promis-resolutie voor het Palestijnse
vluchtelingenvraagstuk ingediend. Volgens
deze resolutie, die de steun heeft van zo
wel de Arabische als de Westelijke landen,
wordt het leven Van de UNO-hulporgani-
satie voor deze vluchtelingen met drie
jaar verlengd. De komende week komt de
resolutie in de Algemene Vergadering aan
de orde.
Luchtpostcorrespondentie voor personeel
der Koninklijke marine verblijvende in
Nederlands Nieuw-Guinea en de Neder
landse Antillen dienen op de navolgende
data uiterlijk ter post te zijn gezorgd:
Kerstpost voor Nederlands Nieuw-Guinea:
15 december: voor de Nederlandse Antil
len: 17 december; Nieuwjaarspost voor
Nederlands Nieuw-Guinea: 22 december;
voor de Nederlandse Antillen: 21 decem
ber.
Ambassadeur in Tokio. Binnenkort is
de benoeming te verwachten van de heer
N. A. J. de Voogd, thans chef der directie
van Buitenlandse Zaken, tot Nederlands
ambassadeur te Tokio.
(Van onze correspondent in Bonn)
De ledenvergadering van het Westduit-
se Nationale Olympische Comité accep
teerde in Hannover eenstemmig de be
slissing van het Internationale Olympisch
Comité betreffende de vlaggenkwestie.
Daar ook het Olympisch Comité van
communistisch Oost-Duitsland het I.O.C.-
besluit heeft aanvaard, staat thans ein
delijk vast dat de Duitse Olympische
ploegen voor de Olympische Winter- en
Zomerspelen in 1960, respectievelijk te
Squaw Valley en Rome achter de zwart-
rood-gouden vlag met vijf witte Olympi
sche ringen op een rood veld zullen mar
cheren.
Men kan aannemen dat hiermee een
streep is gezet onder de vlaggenkwestie
waarover speciaal te Bonn op politiek ter
rein nogal wat te doen is geweest. De
moeilijkheden begonnen toen Oost-Duits
land enige maanden geleden zich een nieu
we vlag aanschafte, te weten zwart-rood-
goud met arenkrans, hamer en passer.
Daarop weigerde het Oostduitse Olympisch
Comité om de zwart-rood-gouden vlag die
vroeger ook die van Oost-Duitsland was,
maar thans nog slechts van West-Duits
land is, en waaronder de Duitse Olym
pische ploeg in 1956 te Melbourne was
opgetrokken, als Duitse vlag voor de
Olympische ploegen te accepteren. Het
Internationale Olympisch Comité om be
middeling gevraagd, besliste daarop dat
deze gezamenlijke Duitse ploeg dan maar
moest aantreden achter de zwart-rood-
gouden vlag met in het midden de vijf
Olympische ringen.
Dit werd al gauw door Oost-Duttsland
aanvaard, maar de Westduitse regering
wenste er niet haar fiat aan te geven.
Men sprak te Bonn van net geweld aan
doen van de nationale waardigheid en
drong aan op het handhaven van de zwart-
rood-gouden vlag voor de gehele Olym
pische ploeg. Een onderhoud russen
bondskanselier Adenauer, de president
van het Westduitse Olympisch Comité Rit-
ter Von Halt en de president van de Duitse
Sportbond Daume leverde geen wijziging
op in de situatie. Daume en Von Halt
wensten het I.O.C.-besluit te aanvaarden.
In Hannover kregen Daume en Von
Halt de steun van alle vertegenwoordi
gers van de bij het Westduitse Olympisch
Comité en de Westduitse Sportbond aan
gesloten sportorganisaties. Men onder
streepte weliswaar dat er ook voor de
Westduitse sport maar een vlag is, de
zwart-rood-gouden, en dat er maar een re
gering voor geheel Duitsland erkend kan
worden te weten die te Bonn, welke in te
genstelling tot die in Oost-Berlijn uit vrije
verkiezingen is voortgekomen, maar men
stond op de politieke onafhankelijkheid
voor de sport en op het uitzenden van een
Oost-Westduitse Olympische ploeg. Dau
me en Von Halt zullen dezer dagen Ade
nauer terzake nog eens inlichten. Van de
zijde van de regering te Bonn zullen geen
maatregelen tegen de sportbond en het
Olympisch Comité, bij voorbeeld op het
stuk van subsidies, worden genomen naar
aanleiding van deze vlaggenkwestie, maar
te Bonn overweegt men wel de mogelijk
heid om de Westduitse ambassade te Ro
me opdracht te geven zich verre te hou
den van de Olympische Spelen
In oppositie-kringen te Bonn staat men
volkomen achter het te Hannover geno
men besluit. De socialistische S.P.D.
steunde het besluit en de liberale F.D.P.
achtte het een bewijs van de politieke on
afhankelijkheid der Duitse sport met haar
zes miljoen leden van allerlei organisa
ties. De F.D.P. acht het belangrijker dat
er een Duitse ploeg wordt uitgezonden dan
dat er een nieuwe formele vlaggenstrijd
ontbrandt.
Advertentie
Y w VOET EN ZONEN
f Grote Houtstraat 165
Tel. 12156
Het ligt in het voornemen van de minis
ter van Sociale Zaken en Volksgezondheid
om, nadat het door de Tweede Kamer aan
vaarde wetsontwerp tot verhoging van de
kinderbijslag wet zal zijn geworden, de
kinder- en gezinsledenbijslag krachtens de
complementaire sociale voorzieningsrege
lingen met ingang van 5 oktober 1959 met
een gelijk bedrag (2 cent per kind per dag
of 12 cent per week per kind) te verhogen.
Het is de bedoeling het kwartaalbedrag
voor het eerst aan het einde van 1959 uit
te keren.
PARIJS (AFP) De politieke commis
sie van de Raadgevende Vergadering van
de Raad van Europa, heeft zaterdag haar
werkzaamheden in Parijs besloten, met de
goedkeuring van een aanbeveling om op
korte termijn een diplomatieke conferen
tie te beleggen die het geheel der vraag
stukken, die vastzitten aan de rationalisa
tie van de Europese instellingen buiten de
Europese Economische Gemeenschap
alsmede de wijziging van teksten van sta
tuten en de eventuele reorganisatie van
twee of meer instellingen, moet bestude
ren.
Deze aanbeveling, die in januari door de
Raadgevende Vergadering in Staatsburg
besproken zal worden, is bestemd voor de
ministers van Buitenlandse Zaken der
vijftien aangesloten landen.
De commissie spreekt zich bovendien
uit voor hetzij de fusie van de Raad van
Europa met de Organisatie voor Europe
se Economische Samenwerking, hetzij
voor een nieuwe overeenkomst tussen de
ze organisaties waardoor de Raadgevende
Vergadering in feittoezicht kan houden
op de werkzaamheden van de O.E.E.S.
De commissie beveelt voorts onmiddel
lijke uitvoering aan van het besluit van de
ministers om de uitoefening van de socia-
lu en culturele taak van de Westeuropese
Unie over te dragen aan de Raad van Euro
pa en bepleit een soepeler toepassing van
de bepalingen die zekere leden van de raad
ii staat stellen onderling regelingen te
treffen die de anderen niet binden.
DARMSTADT (Reuter) De deelne
mers aar het derde congres van het Euro
pese volk hebben zondag, de laatste dag
van hun vierdaagse conferentie te Darm
stadt, een resolutie aangenomen waarin
wordt geprotesteerd tegen d^ stelselmati
ge verwerping van het recht van het Euro
pese volk zijn eigen lot te bepalen
Op een druk winkelplein in Leiden
heeft vrijdagavond een verwoede taal
strijd gewoed met als inzet een aantal
dikke boterletters. Pas na urenlange
verhitte discussies kwamen de partijen
in het conflict tot een vergelijk, met
het resultaat dat de kinderen in de
Leidse Margriet-tehuizen een extra-
sinterklaastractatie kregen.
De winkeliers op het plein hadden, ter
stimulering van hun verkoop, in hun
wijk huis-aan-huis een reclamefolder
tje doen verspreiden, waarin gratis bo
terletters werden aangeboden aan de
„geachte clientèle". Met dien verstan
de dan, dat er in tien van deze folders
een taalfout was afgedrukt en dat alleen
de gelukkigen, die zo'n taalfout vonden,
op een banketletter aanspraak konden
maken. Het bleek echter dat er behal
ve de opzettelijke fout nog een onbe
doelde tweede taalzonde in de folder be
gaan was en deze fout kwam uiter
aard op alle foldertjes voor. Gelukkig
hadden „slechts" een vijftigtal mensen
deze tweede fout ontdekt en dies ver
voegden zij zich vrijdagavond bij de
banketbakker op 't pleintje, die de uit
reiking der prijzen zou verzorgen. De
bakker en met hem de ganse winke
liersvereniging hadden uiteraard op
een dergelijke toeloop niet gerekend.
Zij trachtten de mensen duidelijk te
maken, dat het allemaal op een ver
gissing berustte, doch daarmee namen
de „prijswinnaars" geen genoegen. „Wij
hebben recht^op een letter en nu zul
len wij hem hem ook hebben", zeiden
ze.
De benauwde bakker vroeg telefonisch
politiehulp. Er verscheen een rijwiel
agent, die een Salomonsoordeel velde.
Hij vertelde de bestuurders der winke
liersvereniging, dat zij in een civiele
procedure zeker aan het kortste eind
zouden trekken en adviseerde toen:
„Als we de boterletters nu eens aan
een liefdadige instelling zouden schen
ken, zou iedereen dan akkoord zijn?"
„Natuurlijk", riep men, „maar dan
ook meteen en onder onze ogen".
En zo gebeurde het, dat de fel om
streden boterletters per politieauto
naar de genoemde kindertehuizen ge
transporteerd werden waar het onver
wachte extraatje met luid gejuich ont
vangen werd.
„HET FEESTVARKEN" door Kathryn
en Byron Jackson, bewerking Han G.
Hoekstra, „ROLLEBOLLEBEEST" door
Richard Scarry, „WIM IS WEG" naverteld
door Annie M. G. Schmidt en „FREDDY'S
VRIENDJE" door Jane Werner, bewerkt
door Han G. Hoekstra, zijn nieuwe „gou
den" boekjes, uitgegeven door De Bezige
Bij, Amsterdam. Veel kleurige prenten en
een beetje tekst, is het beproefde recept
van deze boekjes, waarop de kleintjes
na het verhaal te hebben aangehoord
voorlopig niet uitgekeken zullen raken.
„GEHEIM" door L. Hugo de Reede (Uit
gave De Bezige Bij, AmsterdamWelke
jongen vindt het niet geweldig om lid te
zijn van een geheime club en met zijn
vrienden allerlei geheimzinnige avonturen
te beleven waarvan buiten de kring van
getrouwen niemand iets van af weet? Na
tuurlijk moet zo'n geheim genootschap
maar een beperkt aantal leden hebben.
Wie lid wil worden moet zich aan de (ge
heime) regels van de club onderwerpen.
Hoe zo'n geheim verbond moet worden
opgericht en in stand gehouden is allemaal
precies in dit boek beschreven. Het bevat
naamregisters, wapenspreuken, gewichtige
documenten en voorbeelden van geheim
schriften. Ook is er uit te leren hoe een
verborgen vesting, een ridderharnas of een
Indianenkostuum gemaakt worden. Wie
meer belangstelling voor de ruimtevaart
heeft kan een geheim genootschap van
ruimtevaarders oprichten. In het boek
wordt beschreven hoe een ruimtehelm
(model Cape Canaveral) gemaakt wordt,
hoe zelfs een drietraps raket gelanceerd
kan worden en een ontvangst- en zend-
installatie gebouwd.
„DE GOUDEN FARAO" door Karl
Bruckner (U. M. Holland-Amsterdami. De
ontdekking in 1922 van de 3300 jaar oude
gouden sarkofaag van de Egyptische heer
ser Toet-ank-Amon deed een schok gaan
door de archeologische wetenschap Tal
van bijzonderheden over gewoonten en ge
bruiken in het oude Egypte die tot dus
verre met het stof der eeuwen waren be
dekt kwamen aan het daglicht. Op boeien
de wijze vertelt de schrijver over het leven
in het land der piramiden vijftien eeuwen
voor Christus. Als in een detective-roman
maken we kennis met de vele pogingen
van grafschenners om de sprookjesachtige
rijkdommen uit de laatste rustplaats van
de beroemdste Farao te roven. We volgen
de latere naspeuringen van de geleerden
om het graf van Toet-ank-Amon te ont
dekken en zijn geheimen te ontsluieren.
Hoewel bedoeld voor de jeugd zal dit boek
ook ouderen door zijn wetenschappelijk
feitenmateriaal weten te pakken De vele
karakteristieke tekeningen zijn van Hans
Thomas. Hans Andreus verzorgde de goe
de Nederlandse vertaling.
