BOSCH
't gehele jaar door
oce
De tijd is een beweging
IRAJ
Overheidsimpuls bij immigratie
in Canada baatte weinig
STEVENSON WIL BUITENLANDSE
POLITIEK DER V.S. HERVORMEN
KOELKAST
VAN DER GRINTEN
SetterSets
VRIJDAG 18 DECEMBER 1959
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
21
Gemeenschappelijk Atlantisch beleid opstellen en
rekening houden met communistisch China
kom pressor
zorgt voor Uw gezondheid
Prijzen vanaf 532.-
N.Y. Willem van Rijn
Afro-Aziatisch
blok niet hecht meer
Amerikaanse kernenergie
commissie onderzocht
horloges op straling
De Gaulle in Frjus
Amerikaans vliegtuig tot
landing gedwongen
Strijdkrachten der V.S.
in Japan volgens hof
niet ongrondwettig
Marokko zette vroegere
Istiqlal-leider gevangen
593
Maak
snel
voordelige
kopieën
met de
secuur
werkende
105 - combine
Afremming bij dreigende recessie
had een ongewenst effect
Cuba zal Portugal vragen
Batista uit te leveren
WAT U OOK
DRAAGT...
NEW YORK (Reuter-UPI) Adlai Ste
venson, die bij de Amerikaanse presi
dentsverkiezingen reeds twee maal kandi
daat van de Democraten is geweest en
nog steeds een van de belangrijkste figu
ren van de Amerikaanse Democratische
partij is, heeft in het tijdschrift „Foreign
Affairs" een aantal voorstellen gedaan ter
hervorming van de buitenlandse politiek
der Verenigde Staten. Zo wil hij op inter
nationale basis een hulpprogram voor de
minder ontwikkelde gebieden laten uit
werken. dat voorziet in steun ten bedra
ge van vijf miljard dollar per jaar en
dat ten minste tot aan het eind van deze
eeuw van kracht moet blijven. Voorts wil
hij een Noordatlantische conferentie bij
eenroepen, die 'n nieuwe gemeenschappe
lijke politiek moet ontwerpen op militair
en economisch gebied en op het terrein
van de ruimtevaart. Europa zou dan de
leiding moeten hebben bij het oprichten
van een nieuwe organisatie, die de steeds
ingewikkelder wordende vraagstukken
moet aanpakken en de samenwerking van
de westelijke landen stelselmatig moet
bevorderen.
Verder bepleit Stevenson politieke rege
lingen op ontwapeningsgebied. gepaard
gaande met de instelling van een boven
nationale politiemacht, die de vrede moet
handhaven, toelating van communistisch
China tot de UNO op bepaalde voorwaar
den en een „georganiseerde inmenging"
in het Nabije Oosten om de betrekkingen
tussen Israel en de Arabische landen te
helpen harmoniseren.
Stevenson acht ter uitvoering van zijn
program voor de hulp aan onderontwik
kelde landen een staf van beroepskrach
ten nodig, die over de noodzakelijke ta
lenkennis en andere vaardigheid beschikt.
De samenwerking met andere landen
moet zich volgens hem uitstrekken over al
le aspecten, investeringen, mogelijkhe
den tot handel enzovoorts inbegrepen.
Advertentie
verkrijgbaar bij de bonafide handel
Allecnvertegenwoordiging
Amsterdam, Haarlemmerweg 475,
tel 185222 (10 lijnen).
NEW YORK (UPI) De toeneming van
het getal Afrikaanse stemmen in de UNO,
die in 1960 te wachten is, heeft enige lichte
bezorgdheid gewekt bij de Aziatische leden
van het Afrikaans-Aziatische blok in de
UNO. In het komende jaar zullen immers
achtereenvolgens Kameroen, Togoland, So-
maliland en Nigeria onafhankelijk worden
en waarschijnlijk spoedig toegelaten wor
den tot de UNO. Het aantal stemmen van
de Afrikaans-Aziatische groep zal dan
stijgen tot 33, maar de groei komt geheel
ten goede aan het Afrikaanse deel, dat dan
13 zetels zal hebben. Daartegenover staat
slechts, dat vermoedelijk ook Cyprus in
1960 lid van de UNO zal worden. Het is
echter niet duidelijk of dat land zich
„Aziatisch" genoeg zal voelen om met het
Afrikaans-Aziatische blok samen te wer
ken.
Het blok is moeilijk bestuurbaar gewor
den. De leden ervan zijn weliswaar op het
stuk van rassengelijkstelling en anti-kolo-
nialisme eensgezind, maar hebben op ander
terrein uiteenlopende opvattingen. Twin
tig leden zijn „neutralistisch" (Afghanis
tan, Birma, Cambodja, Ceylon, Ethiopië,
Ghana, Guinea, India. Indonesië, Irak, Jor
danië, Libanon. Libye, Marokko, Nepal,
Saoedi-Arabië, Soedan, Tunesië, Verenigde
Arabische Republiek en Jemen). De negen
overige zijn pro-Westers (Perzië, Japan,
Laos. Liberia, Malakka. Pakistan. Filippij
nen, Thailand en Turkije).
De Arabische landen vergaderen afzon
derlijk over Arabische vraagstukken, de
Afrikaanse landen over Afrikaanse kwes
tie*. Een extreem anti-kolonialisme is het
kenmerk van de Afrikaanse staten, met
uitzondering van Marokko en Tunesië, die
gematigder zijn. De meeste Afrikaanse
'inden beschouwen hun Aziatische vrien-
'"•n als te conservatief op dit punt. Tegen-
''stelde meningen zijn in dit opzicht al
nkele malen in de vergaderingen van de
UNO gebleken.
Ondanks toenemende verscheidenheid
van opvattingen verwacht men over het
algemeen echter dat het Afrikaans-Azia
tische blok nog wel enige tijd bijeen zal
blijven.
Stevenson is voorts van mening dat de
Verenigde Staten de kernproeven niet
moeten hervatten zolang de ontwapenings
besprekingen gaande zijn en Rusland de
kernproeven ook niet hervat.
Het Westen zou Kroesjtsjev moeten ver
zoeken de mogelijkheden van een oplos
sing der vraagstukken in het Verre Oos
ten af te tasten. Zo zouden de communis
ten moeten proberen communistisch Chi
na te betrekken in een eventueel stelsel
van gecontroleerde ontwapening en de
vrije landen in het Verre Oosten moeten
verlossen van de dreiging, gericht tegen
hun veiligheid. Van hun kant moeten de
Verenigde Staten dan hun veto tegen toe
lating van communistisch China in de
UNO laten vallen, Quemoy en Matsoe ont
ruimen en er mee akkoord gaan dat Ko
rea en Japan in een eventuele kernwapen-
vrije zone komen te liggen.
Stevenson verklaart met nadruk dat hij
het afbrokkelen" van de Amerikaans-
Europese eenheid betreurt. Hij vraagt
..een krachtiger Atlantische gemeenschap
die de weg moet wijzen naar ontwapening
en vrede". Stevenson wenst een herleving
van het „oprechte en gelijkberechtigde
deelgenootschap tussen de Verenigde Sta
ten en West-Europa", dat indertijd het suc
ces van het Marshall-plan heeft verze
kerd. Zodra de Noordatlantische gemeen
schap zijn doelen duidelijk heeft gesteld,
moeten wij die, aldus Stevenson, „nastre
ven met alle middelen en met dezelfde
vastbeslotenheid en opofferingsgezind
heid waarmee de communisten de hun
ne bevorderen". Stevenson acht dat er
„gevaarlijke tegenstellingen" binnen het
bondgenootschap bestaan, „die niet opge
heven kunnen worden door ceremoniële
reizen en door haastige diplomatieke voor
bereiding van ontmoetingen met Kroesjt
sjev."
Stevenson roept op tot een „frisse bena
dering van onze gemeenschappelijke mili
taire problemen". De nucleaire, maritie
me en conventionele lasten dienen econo
mischer en efficiënter verdeeld te wor
den, zo schrijft hij. Er dient een militair
stelsel van onderlinge afhankelijkheid ont
wikkeld te worden, waarbij het volle pro
fijt getrokken moet worden van de tech
nologische en economische kundigheden
van ieder land.
Het Westen moet voorrang geven aan
een poging om het initiatief te hernemen
„Dat kan alleen bereikt worden als eerst
orde op eigen zaken wordt gesteld. Als wij
geen inspirerende, vooruitziende, creatie
ve houding kunnen hervinden ten opzich
te van de vraagstukken van onze eigen
gemeenschap, dan is er weinig hoop dat
wij een dynamisch leiderschap in de we
reld kunnen herwinnen."
Vier revoluties
Stevenson besluit zijn artikel met de
opmerking dat de Amerikaanse regering
blijkbaar niet ten volle begrip heeft voor
de „vier revoluties" die aan de gang zijn.
Die vier revoluties omschrijft hij aldus:
Politiek „De oude koloniale orde is
vrijwel verdwenen. Nieuwe landen en
nieuwe imperialisten trachten het va
cuum op te vullen".
Economisch „De meeste der nieuwe
landen trachten hun economie binnen wei
nige tientallen jaren te moderniseren."
Biologisch Zij doen dat echter tegen
een achtergrond van een explosieve bevol
kingsgroei, waardoor de bevolking van de
onderontwikkelde gebieden in de volgende
generatie verdubbeld zal zijn."
Wetenschappelijk „Ondertussen heb
ben supersonische vliegtuigen, kernener
gie en raketten twee tegengestelde moge
lijkheden van gelijke grootte geopend: de
exploratie van de planetaire ruimte, en de
zelfvernietiging in de ruimte van onze pla
neet," aldus Stevenson.
Eén type gevaarlijk geacht
WASHINGTON (Reuter) De Ameri
kaanse commissie voor kernenergie heeft
donderdag bekendgemaakt, dat een aan
tal door een Zwitserse firma vervaardig
de polshorloges radio-actieve strontium-
90 bleek te bevatten in het lichtgevende
matriaal op de cijfers en andere aandui
dingen. De hoeveelheid daarvan „was vol
doende om mogelijk op lange termijn ge
vaar voor de gezondheid van de drager op
te leveren". Gezegd werd. dat de commis
sie en de American Rolex Watch Corpo
ration de verkoper voor de V.S.) direct
maatregelen hebben genomen om een
aantal „rolex GMT-master"-polshorloges,
vervaardigd door Montres Rolex in Genè-
ve, te achterhalen. „Het betreft een spe
ciaal type navigatie-horloge. dat een ver
plaatsbaar montuur rond de wijzerplaat
heeft om de drager in staat te stellen de
tijd te lezen in elk van de twee tijdszones
ter wereld. Het horloge kan voorts her
kend worden door de naam „Royster Per
petual" op het oppervlak. Niet alle van de
ze ingevoerde horloges bleken de radio
actieve substantie te bevatten, maar een
onderzoek was noodzakelijk, zei de com
missie.
De American Rolex Watch Corporation
heeft een verklaring uitgegeven, waarin
wordt gezegd, dat het bedoelde horloge
slechts één van meer dan honderd types
herenhorloges is, die de maatschappij in
de V.S. verkoopt. Dit type is in zeer ge
ringe hoeveelheden verkocht omdat het
Arbeiders van de experimentele af
deling van de Likhachev autofabrieken
in Moskou hebben de Rolls Royce,
waarin Lenin altijd heeft gereden, ge
restaureerd en opgesteld in het cen
trale Leninmuseum te Moskou. Met
behulp van onderdelen van twee wa
gens van hetzelfde type, die de Russen
met veel moeite hadden kunnen vin
den, kon de erg verwaarloosde wagen
zodanig worden opgeknapt, dat zij op
eigen kracht naar het museum kon
rijden met aan het stuur voorman
B. R. Koerbatov. De foto toont de
arbeiders terwijl zij de auto aan een
laatste keurende blik onderwerpen.
De tijd is een raadselachtig iets dat van
een heel ver verleden voortrolt naar een
vaag iets dat wij toekomst noemen. In ons
leven ondergaan wij de tijd als een tastbare
beweging, namelijk gisteren, heden en
morgen. Het moment van morgen moeten
wij rustig afwachten en niets ter wereld
kan dat moment verhaasten. Stop, zegt nu
de theorie van Einstein: wij vóelen de tijd
niet alleen als een beweging, het i s ook
een beweging en deze is zo snel, dat elke
seconde precies 300.000 km lang is; de tijd
heeft derhalve een eigen afmeting en af
stand.
Deze verbazingwekkende gedachte brengt
met zich. dat een mens, die met een enor
me snelheid in een raket door het heelal
suist, daar een langzamer tijd zal beleven
dan iemand die op de aarde deze tijd
ondergaat. De man in de raket vliegt dan
immers met de tijd mee, zou de raket zo
snel als de tijd kunnen vliegen (in theorie
is dat 300.000 km per seconde) dan zou de
tijd voor de bemanning praktisch tot stil
stand komen, precies op de manier als
twee auto's naast elkaar rijden met een
gelijke snelheid. Als wij aannemen dat één
auto de mens in de raket is en dat de andere
auto de tijd is die zich verplaatst, dan is het
duidelijk dat deze twee auto's zich ten op
zichte van elkaar niet verplaatsen. Gaat
de auto van de Tijd echter een ietsje snel
ler dan zal de auto met de mens (in wer
kelijkheid de raket dus) langzaam worden
ingehaald. Voor de man in de auto blijft
de tijd dus langer bij hem dan voor
iemand die aan de kant van de weg staat
toe te kijken (dat is in dit geval dan onze
aarde). Voor de toeschouwer aan de kant
van de weg is de tijd in een flits voorbij,
zie onze tekening. Natuurlijk is het alle
maal heel wat ingewikkelder dan de een
voud van ons voorbeeld doet blijken.
Volgens Einstein wordt de tijd op aarde
dus sneller ondergaan dan voor een
ruimtevaarder in zijn raket, door de grote
snelheid van de raket vliegt de ruimte
vaarder immers met de tijd mee. Dit
brengt merkwaardige gevolgen met zich.
De tijdstippen op deze tekening
zijn denkbeeidiq
President De Gaulle heeft gisteren een
kort bezoek gebracht aan Fréjus. Hier
loopt hij, vergezeld van zijn adjudant
en burgemeester Léotard van Fréjus
op de begraafplaats langs het massa
graf, waar de slachtoffers van de ramp
zijn bijgezet. De president bezocht het
ziekenhuis en sprak met nabestaanden
van enige slachtoffers, onder wie Louis
Goddi die zeventien familieleden bij
de ramp heeft verloren.
Zou een raket tegen de 300.000 km per sec.
vliegen en blijft de raket, volgens zijn
eigen klok, een jaar weg van de aarde
dan zal de man in de raket tot zijn grote
verbazing bemerken dat er bij zijn terug
keer op de aarde daar inmiddels reeds
5,5 jaar zijn verlopen. Blijft de raket met
deze snelheid 33 jaar in het heelal vliegen
dan zal blijken dat bij terugkeer van de
raket op de aarde er ca. 10 miljard jaar is
verlopen. (Dit volgens een berekening van
de bekende raketdeskundige dr. Sanger.)
De Amerikaanse atoomgeleerde Craw
ford beweert nu, dat de theorie van het
verschil in tijd op de aarde en in het
heelal reeds in de praktijk is bewezen, dit
door het feit dat deeltjes van de kosmische
stralingen, wanneer deze de aardse damp
kring binnendringen, hun snelheid ver
liezen en plotseling veel sneller „oud
worden dan de deeltjes van de straling,
die in het heelal blijven.
Om nu te onderzoeken of de tijd op de
aarde inderdaad anders verloopt dan de
tijd. bij hoge snelheden, in het heelal wil
men een klok op gaan hangen in het
heelal. Dr. H. Lyons heeft daartoe atoom
klokken ontworpen, die werken met am
moniakgas. Het zijn twee klokken, met
hun instrumenten aan boord wegen zij elk
c.a. 15 kilo, één klok blijft op de aarde
en de andere klok zal op een hoogte van
13.000 km worden gelanceerd om vervol
gens met een snelheid van 29.000 km per
uur rond de aarde te cirkelen. Deze
atoomklok in het heelal zal dan vanaf de
aarde worden ondervraagd naar het tijds
verloop.
Uit deze opgaven en de tijd die de klok
op de aarde aangeeft, hoopt men het ant
woord te vinden op de vraag of de tijd in
het heelal anders verloopt. Binnen de
twee jaar denkt men dit belangrijke ex
periment uit te
WASHINGTON (AFP/Reuter) Ge
vechtsvliegtuigen van de Dominicaanse
republiek hebben een onbewapend Ameri
kaans „C-47"-toestel, dat werd bestuurd
door luitenant-kolonel Robert Foley, die
als luchtvaartattaché is toegevoegd aan
de Amerikaanse ambassade in de Venezo
laanse hoofdstad Caracas, gedwongen op
Dominicaans gebied te landen, na met
hun boordwapens voor langs het vliegtuig
te hebben geschoten.
Het Amerikaanse toestel bevond zich, in
een internationale luchtweg, boven Do
minicaans grondgebied, toen het tot lan
den werd gedwongen.
TOKIO (Reuter) Het Japanse hoog
gerechtshof heeft vandaag uitgemaakt,
dat de Amerikaanse strijdkrachten juri
disch gesproken in Japan mogen blijven.
Het hof wees arrest in een beroep tegen
een beslissing van de districtsrechtbank
te Tokio, die zeven personen heeft vrijge
sproken, die wederrechtelijk een Ameri
kaanse basis betreden zouden hebben.
Volgens het hooggerechtshof is het
Amerikaans-Japanse veiligheidsverdrag
niet in strijd met de naoorlogse grondwet
van Japan. De Amerikaanse strijdkrach
ten in Japan vormen geen „oorlogs
macht". Hoewel de grondwet Japan ver
biedt een oorlogsmacht te bezitten, sluit
zij het treffen van regelingen voor de de
fensie niet uit, aldus het hooggerechtshof,
dat een nieuw proces tegen de zeven vrij-
gesprokenen heeft gelast.
De districtsrechtbank te Tokio had de
beschuldigden vrijgesproken omdat zij
van mening was, dat de in Japan gele
gerde Amerikaanse troepen een „oorlogs
macht" vormen en dat hun aanwezigheid
in strijd is met de grondwet.
RABAT (Reuter) Nadat maandag
een verschijningsverbod was uitgevaar
digd tegen het Marokkaanse dagblad „At
Tahrir", zijn thans de directeur en de
hoofdredacteur van het blad gearresteerd.
Volgens waarnemers is de politieke at
mosfeer in Marokko na dit voorval nog
meer gespannen geworden. „At Tahrir
is een uitgave van de „Nationale unie van
volkskrachten", die zegt de regering te
steunen. De gearresteerde hoofdredacteur
is Mehi Ben Barka, die leider is geweest
van de politieke partij „Istiqlal".
Koning Mohammed de V heeft dinsdag
de eerder in 1959 uitgevaardigde perswet
ten ingetrokken. De afkondiging van deze
wetten had ertoe geleid, dat de Istiqlal
uit protest de uitgifte van al haar dagbla
den staakte. Na de intrekking gaf de par
tijleiding een verklaring uit, waarin de ko
ning voor zijn besluit wordt geprezen en
waarin scherpe afkeuring wordt uitge
sproken over de „verslechtering van bin
nenlandse toestand en de dagelijkse toene
mende bedreiging van de grondvesten
van de staat".
gaan voeren. Aan
gezien de weten
schap voorspelt,
dat wij met ra
ketten binnen de
veertig jaar snel
heden van tegen
de 300.000 km per
seconde zullen be
halen, is de aan
gekondigde proef
neming van groot
belang.
Advertentie
op aanvraag wordt da folder
„Maak het u lichter -
Tover met licht"
u graag toegezonden doort
N.V. Wed. d. Ahrend Zoon
N.V. Bllkman Sartoriue
en door de fabrikant!
Chemische Fabriek
L. van der Grinten N.V.
te Venlo
of haar servicekantoor
Statenlaan 126, Oen Haag
VENLO DEN HAAG
Chauffeurstekort. Een autobusonder
neming in Boskoop heeft een tekort aan
chauffeurs van 23 percent De rijksver
keersinspectie heeft ontheffingen van het
Rijtijdenbesluit verleend om aan deze
moeilijkheid tegemoet te komen.
(Van onze correspondent in Canada)
In Canada komt 1959 te boek te staan als een mager immigratiejaar. Als we echter
nedenken, dat het ecnomische absorptievermogen een van de grondslagen is van de
Canadese immigratiepolitiek, dan had 1959 een goed, of althans redelijk, jaar moeten
zijn. Want er is weinig verkeerd met de Canadese economie. Overal worden records
gevestigd of voorspeld, maar het immigratiecijfer komt waarschijnlijk met veel
moeite net over de 100.000 heen. En dat is een stuk lager dan Canada de laatste
jaren gewend is geweest. Eén ding staat vast: het was niet de bedoeling. In 1957,
toen de stroom sterk gezwollen was door de duizenden Hongaarse vluchtelingen,
begon de regering de toevloed af te remmen. De recessie was op komst, de vakbonden
kwamen weer met de dooddoener dat immigranten de baantjes wegpikten van de
Canadezen en het resultaat was dat de stroom werd ingedamd. Toch kwamen er dat
jaar 282.000 nieuwelingen binnen. De recessie zette door, de rem bleef erop en 1958
werd afgesloten met een aanwinst van 125.000 immigranten. Maar aan het begin
van dit jaar zag het er naar uit, dat de bakens verzet konden worden. En de regering
stuurde zonder er veel ophef van te maken aan op activering van het immigratie
programma. Veel succes blijkt ze daarbij echter niet te hebben gehad want zij moet
nu genoegen nemen met een nieuwe terugval.
Nogmaals: de economie had meer kun-
kunnen opnemen. Het werkloosheidscijfer
toont verblijdende verschijnselen: het
stond ii oktober op 3.8 percent van de
mankracht tegen 5,1 percent vorig jaar.
Export en import zijn bezig records te ves
tigen, investeringen hebben een hoog peil
bereikt en over het algemeen floreert het
bedrijfsleven.
Er is dus aanleiding om aan te nemen,
dat men zich in Ottawa afvraagt, waarom
de immigranten niet voldoende hebben ge
reageerd op de verbeterde toestand in Ca
nada. De tegenstanders van de „kraanpo-
litiek" hebben een wapen in handen gekre
gen: zij zien er wellicht het bewijs in dat
het dichtdraaien van de immigratiekraan
wanneer de zaken minder goed gaan en
het opendraaien wanneer de economie op
bloeit, niet bevredigend werkt Op die ma
nier tracht men de immigrant te doen ge
hoorzamen aan dezelfde wetten die gelden
voor de economie. De menselijke factor
blijkt zich niet meteen te voegen in het
spel van lijnen en curven.
Als er- een geweldig reservoir van gega
digden is, is het misschien minder moei
lijk, maar Canada verkeert eigenlijk al
een paar jaar in de positie, dat het zichzelf
moet „verkopen". De emigratie uit Euro
pa is minder dan zij vijf of tien jaar gele
den was en de tijd lijkt voorbij dat het Ca
nada's voornaamste zorg was om de toe
vloed naar believen te reguleren. We zien
dat in de cijfers over de eerste drie kwar
talen van dit jaar: de emigrerende
Britten verminderden van 22.620 vorig
jaar tot 16.063, de Duitsers van 12.202 tot
8.954 en de Nederlanders van 6.838 tot
4.992. Het ciifer van de Italianen daaren
tegen geeft nauwelijks een teruggang te
zien. Ei behoeft geen twijfel over te be
staan. dat Canada die ontwikkeling met
lede ogen aanziet.
Vandaar verhoogde activiteit om juist
uit die eerste groep volgend jaar meer
immigranten te krijgen. Canada heeft her
haaldelijk laten weten, dat het behoefte
heeft aan geschoolden en mensen in zoge
naamde geleerde beroepen. Maar dat zijn
wellicht precies de mensen, die zich niet
op stel en sprong losscheuren uit eigen
welvaart, wanneer de economische curve
in het immigratieland, dat plotseling no
dig maakt. De bladen hier vragen zich in
alle ernst af of de tijd niet gekomen is om
het roer van de immigratiepolitiek om te
gooien, de „kraan" eens vaarwel te zeg
gen en een streefgetal vast te stellen, dat
gebaseerd kan zijn op het gemiddelde im
migratiecijfer van de laatste tien jaar bij
voorbeeld. Daardoor zouden de toekom
stige emigranten n.eer houvast krijgen
bij het geleidelijk uitwerken van hun plan
nen.
De laatste tijd wordt in alle toonaarden
betoogd, dat Canada immigranten nodig
heeft voor zijn ontplooiing. Het departe
ment van immigratie heefi zojuist een
rapport gepubliceerd, waarbij de Neder
landers met vlag en wimpel als eersten uit
de bus komen bij het zich zelfstandig ves-
HAVANA (Reuter-AFP) Cuba zal
aan de Portugese regering verzoeken, ex-
president Fulgencio Batista uit te leveren.
Batista woont thans op het eiland Madei
ra. De Cubaanse minister van staat, Paul
Roa heeft verklaard, dat, hoewel Cuba
met Portugal geen uitleveringsverdrag
heeft, voldoening aan zulk een verzoek
mogelijk is door toepassing van het begin
sel van wederkerigheid, zoals dit is vast
gelegd in de internationale wetgeving.
Advertentie
tigen in zaken en op boerenbedrijven. Een
succes dat bijdraagt tot de versteviging
van de economische ondergrond van Ca
nada. Niets lijkt daarom redelijker dan
dat het de immigranten zo aantrekkelijk
mogelijk wordt gemaakt om naar Canada
te gaan.
De tijd van de „tall stories", de klinken
de immigratieverhalen lijkt wel voorbij te
zijn. Het waandenkbeeld van snel materi
eel gewin, dat jaren geleden misschien op
geld kon doen, heeft veel van zijn luister
verlorer voor hen, die het zelf „goed" heb
ben. Het mag betwijfeld worden of de af
gelegen oorden en de „romantiek" van de
ver van de grote centra gelegen gebieden
nog wel de attractie hebben voor de grote
middelmoot Voor de florerende landen
van Noordwest-Europa zijn dat niet langer
de sterkste trekpleisters van Canada. Die
liggen op andere terreinen. Ze springen
misschien niet zo direct in het oog, maar
ze zijn voor overbevolkte gebieden van
veel diepgaander betekenis, zoals grotere
persoonlijke vrijheid, meer ruimte, vol
doende behuizing >n dergelijke. Met inte
resse volgen we hier de ontwikkeling. Net
als op het gebied van de handel, door de
opkomst van de Zes en de Zeven in Euro
pa, lijkt Canada, ook wat de immigratie
politiek betreft op een tweesprong te
staan. Er moet een nieuwe aanpak gevon
den worden. De omstandigheden vragen
om iets nieuws nu er zoveel in de oude we
reld aan het veranderen is.
