Nieuw
door
kinderstuk
„Arena"
m
Mary Dresselhuys glorieerde
in „Eerste Liefde...?!"
Feestconcert Jazz Youth '60
verliep aanvankelijk rumoerig
TO PJ AAR 1959:
■1
Met knipperbol
gevoetbald
Kerstexpositie in Het
Huis Van Looy geopend
„Boe-...boe"-geroep als
in de hel van Deurne
Horlogerie TEN BOOM
JÊÊÊl
Amsterdamse Beurs
MAANDAG 21 DECEMBER 1959
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
7
Opd
rachten tot het maken
van kinderzangspelen
K.N.T.V.-muziekavond in Heemstede
Kerstnachtdienst in
Haarlerrtse Grote kerk
Culturele prijs Groningen
voor Hendrik de \ries
Wielrijdster gewond na
botsing met auto
Bromfietser bij val gewond
TWINTIG PERCENT MEER VOOR „DE STILLE ARMEN".
WERKT U MEE AAN EEN RECORD? GIREER UW GIFT
OF GEEF HAAR AF AAN ONS LOKET. GIRO 273107.
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Guillaume Landré veertig
jaar componist
Elswout-lyceïsten op
de planken
Naarstig zoeken naar een stuk, waarin een echte „ster"-actrice als Mary Dressel
huys haar talent zou kunnen laten schitteren, heeft een vondst in een der oude
maar nog niet weggeborgen manuscriptdozen opgeleverd, te weten „The vinegar
tree" van Paul Osborn, waarvan de Nederlandse Comedie zaterdagavond de vrolijke
première heeft gegeven. Vertaald door Ferd. Sterneberg staat er in het programma,
maar dat zal wel niet helemaal juist zijn wat betreft het ten gehore gebrachte, want
men kent Mary Dresselhuys lang genoeg om te weten dat zij er slag van heeft om in
zulke gevallen de tekst waar mogelijk te vervoegen in particuliere toonaarden. Een
vertaling is onvermijdelijk altijd een verandering. Terwille van een acceptabele ver
tolking is men daarin kennelijk expres verder gegaan dan gewoonlijk ter verhoging
van de vermakelijkheid, waarvoor de bezoeker belasting betaalt.
Welnu, er is in de
Amsterdamse Stads
schouwburg zeer veei
gelachen om dit blij
spel, dat als „Eerste
liefde.op het af
fiche stond aange
kondigd. Die eigen
aardige combinatie
van leestekens ont
hult de dubbelzinnig
heid der verkozen
benadering van een
romantisch onder
werp. Paul Osborn
heeft een stuk ge
schreven over de ge
vaarlijke verwikke
lingen in het senti
mentele vlak, die
ontstaan als een in
amoureuze zaken er
varen schoonheid van
een vrouw met haar
minnaar komt loge
ren bij haar in jaren
lange eer en deugd
gehuwde zuster, doch
daarbij het bestaan
van hun illegale ver
houding verzwijgt. De
vriend (een schilder,
die natuurlijk heel
erg beroemd is) heeft
zich toegang tot de
riante woning ver
schaft met een be
roep op vroegere om
gang. Binnen een
mum van tijd heeft
de fantasie, door de
droogte van het pas
torale bestaan licht ontvlambaar gewor
den, een bohémienachtig avontuur ge
maakt van wat niet meer dan een toeval
lige kennismaking is geweest. De schrijver
ontwikkelt aldus de populaire psycholo
gische stelling, dat een vrouw bij het ver
minderen der toekomstkansen de behoefte
aan een verleden voelt toenemen. Men
merkt hoe diepzinnig de levenswijsheid
van dit alles is. Dit alles? Welnee, er is
ook nog een dochter des huizes, achter
volgd door een medestudent die met haar
zou willen trouwen als zij maar eerst was
ontgroendDe gevolgen van dit ge
mengde samenzijn laten zich even ge
makkelijk raden als moeilijk navertellen.
Alleen een oppervlakkig stuk kan zo in
gewikkeld wezen.
Het komt bijna zo ver, dat het jonge
meisje er met de zeker dertig jaar oudere
artiest vandoor gaat. Maar dat zou te gek
zijn. Nog net op tijd keert het gezonde
verstand terug in de verwarring der men
selijke natuur. En ook dat kon men ver
wachten, want Paul Osborn is een van de
schrijvers, die werken volgens de sprook
jesachtige succesformule van het zij-leef-
den-nog-lang-en-gelukkig-en-breed der
aandoenlijk bewogen verhalen, die iedere
week zo precies op hun plaats zijn tussen
de culinaire recepten en de patronen voor
kinderkleding in de damesbladen. Er be
staat dus weinig kans hem met zijn boos
aardige bijna-naamgenoot uit Engeland te
verwarren. Men herinnert zich misschien
uit zijn „Home, sweet home" van enkele
Advertentie
Haarlemse politierechter
Tot zes weken gevangenisstraf heeft de
Haarlemse politierechter mr. H. J. Fer-
werda vanmorgen twee negentienjarige
Zaandammers veroordeeld wegens het ver
nielen van een knipperbol en bedreiging
met zware mishandeling van een plaats
genoot die de jongelui op het verkeerde
van hun baldadigheid attent had gemaakt.
De feiten waren gepleegd in de nacht
van 18 mei van dit jaar. De twee verdach
ten hadden met drie andere jongelui mee
gedaan aan het vernielen van de knipper
bol. Ze hadden eerst de oranje bal van de
paal geslagen en waren er daarna mee aan
het voetballen gegaan. Een schippers
knecht die voorbij kwam en er wat van
had gezegd kreeg te horen: „We zijn met
ons vijven, we zullen je beurs slaan".
De schippersknecht vertelde als getuige
dat de jongelui hpm hadden beetgepakt en
een paar klappen hadden gegeven. Toen
hij zich had losgerukt en op de vlucht was
geslagen hadden de jongens hem nog een
leeg conservenblik en de knipperbol na
gegooid. Daarna hadden de jongens nog
geprobeerd de knipperbol in een slaap
kamer van een der omringende huizen te
gooien.
Beide verdachten gaven het hun ten laste
gelegde toe. De officier van Justitie, mr
G. W. F. van der Valk Bouman achtte een
strenge straf op zijn plaats. Hij vorderde
'egen elk van de verdachten twee maan-
ten gevangenisstraf De politierechter
maakte er zes weken van.
De zaak van een derde verdachte, die
niet was verschenen, werd aangehouden
Ellen Vogel en Mary Dresselhuys in
„Eerste Liefdevan Paul Osborn.
jaren geleden, dat hij veeleer probeert
vertederend plezier te puren uit al die
dwaze, domme dingen van lieve, lieve
mensen. Dergelijke zedenkomedies over de
verschillen en overeenkomsten tussen twee
generaties hebben hun tijd gehad. Voor
het oorspronkelijke stuk zou waarschijn
lijk thans niemand meer dan een glimlach
hebben geproduceerd. Maar wat Mary
Dresselhuys ervan heeft gemaakt, ontlokt
aan de zaalbevolking luidruchtige hilari
teit. Bij een der dialogen in de eerste
voorstelling kregen zelfs een der vragen
en het antwoord daarop afzonderlijk ap
plaus!
Men vraagt zich af hoe dat mogelijk is?
Dat komt, veronderstel ik, omdat in deze
bewerking de afstanden buiten de propor
ties van de werkelijkheidsnabootsing zijn
vergroot. Die accentverschuiving door
overdreven contrastwerking is geraffi
neerd volgehouden, waardoor in het vol
strekte artificiële der omstandigheden
merkwaardig genoeg het komische en het
sentimentele regelrecht lijken voort te
komen uit de menselijke natuur. Mary
Dresselhuys speelt uiteraard zelf de rol
van de moeder, die zich oncontroleerbaar
laat meeslepen door haar mobiele verbeel
dingskracht. Zij heeft de laatste jaren her
haaldelijk geprobeerd zich artistiek te ver
nieuwen door haar krachten te beproeven
in een afwijkend emplooi. Maar het be
hoort tot de eigenaardigheid van haar ta
lent, dat zij alleen telkens anders kan zijn
door haar toneelpersoonlijkheid dezelfde
te laten blijven. Zij moet het beschikbare
materiaal naar haar hand zetten. Door dit
ingrijpend te doen heeft zij wederom haar
reeks triomfantelijke creaties briljant ver
meerderd.
Bijzonder gelukkig was de -keuze van
Ko van Dijk als regisseur, die voor een
over zijn carrière beslissend deel is opge
voed in het klimaat van het vooroorlogse
Centraal Toneel, waaraan men door deze
joyeuze opvoering onweerstaanbaar herin
nerd werd. Het spel ontplooide zich in een
naar de gewenste stemmingen geschakeer
de ritmiek. Elke toon, ieder gebaar, alles
kwam precies op tijd op zijn plaats in dit
met nauwlettende zorg voor het sugges
tieve detail voorbereide toonbeeld van
echt komediespelen, dat ons zolang de be
koring duurde de flodderkwaliteit van het
stuk kon doen vergeten. Petra Laseur be
vestigde met verrassende finesse de veel
belovende indruk van haar debuut en haar
aangeboren verwantschap met deze voor
de toekomst van ons toneel zo belangrijke
stijl, zich echter tegelijk onderscheidend
door een innemende oorspronkelijkheid.
Dat Joan Remmelts en Louis Borel in deze
sfeer hun verworven begaafdheden kon
den doen gelden, behoeft geen betoog,
maar mag toch wel met waardering ge
zegd worden. Peter Oosthoek viel op als de
schuchtere jongeman. Dat een eerste ac
trice als Ellen Vogel met een bescheiden
rol genoegen nam. verdient respect. Laten
wij hopen op een gunstiger gelegenheid om
haar te zelden blijkende geschiktheid voor
het blijspel tot uiting te doen komen
Harry Wich ontwierü fraaie decors.
David Koning
De Stichting Spaarpropaganda heeft
aan verscheidene schrijvers van kinder
boeken en componisten opdracht gegeven
tot het schrijven van kinderzangspelen.
Deze zangspelen zullen door de stichting
worden uitgegeven en ter beschikking wor
den gesteld van scholen. Er zal naar wor
den gestreefd dat de zangspelen met zeer
eenvoudige middelen zullen kunnen wor
den opgevoerd De opdrachten zijn ver
strekt aan Guus Betlem, Peter Kok. Wim
de Beer, Ru van Veen, Henk Lokman,
Herman Broekhuizen, Louis Dusee, Joop
Söhne, Co de Kloet, Lo van der Werf.
Wim Quint en J P. J. Beijersbergen van
Henegouwen.
Zaterdagmiddag heeft de wethouder van
Onderwijs en Kunstzaken in Haarlem, de
heer D. J. A. Geluk, de kersttentoonstel
ling van werken van de leden van de Hol
landse Aquarellistenkring in het museum
Het Huis Van Looy geopend. De wethou
der sprak er zijn vreugde over uit dat de
Aquarellistenkring te Haarlem exposeert
met werk dat in de kersttijd past en grote
publieke belangstelling heeft, „en dat te
bereiken is immers de taak van een open
baar tentoonstellingsgebouw". De wethou
der zei in dit verband dat de overheid
niet alleen informatie aan het publiek moet
geven maar ook het persoonlijk contact
moet bevorderen. Naar aanleiding hiervan
ontwikkelde hij enkele gedachten over de
materiële positie van de beeldende kun
stenaar in andere sectoren. Die positie is
moeilijk zei de heer Geluk en de
beeldende kunstenaar heeft de hulp en be
middeling van allerlei instanties nodig. De
wethouder was blij dat er op dat gebied
in Haarlem onder andere door de par
ticuliere kunsthandel heel wat gebeurt.
..Hier mag de overheid zeker niet achter
blijven. Zij blijft er zich van bewust haar
aanvullende taak goed te moeten uit
oefenen". Tot slot wees de wethouder er
op dat het in deze tijd van gratificaties en
tantièmes zinvol is te overwegen een
kunstwerk aan te schaffen.
Vóór de heer Geluk sprak prof. Charles
Roelofsz enkele woorden ter herdenking
van de onlangs overleden Jan Wiegers.
aan wiens werk op de kersttentoonstelling
een gehele wand is gewijd. „Het zien van
zijn werk voert ons de man voor de geest",
zei prof. Roelofsz. Zijn werk is woord ge
worden aldus de spreker en die taak
is nooit formalistisch geweest al had zij
vele idiomen waarvan de aquarel er één
was. Prof. Roelofsz dankte de gastheren
der expositie dat zij Wiegers' taal hier zo
krachtig tot klank hebben doen komen.
De expositie is dagelijks geopend van 10
tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur. op
zondagen van 14—17 uur. Op Nieuwjaars
dag is de expositie gesloten.
De Nederlandse componist Ton de
Leeuw (geb. 1926) heeft het universele
snareninstrument: de piano bedacht met
enige etudes. Hij staat met dit muzikale
geschenk niet alleen, wgnt verschillende
componisten voor hem hebben zich be
ijverd oefeningen te schrijven, waarbij nu
eens het accent op het ontwikkelen van
een louter technische rapheid van vingers,
handen, armen en voeten kwam te liggen,
dan weer op de zuivere muzikale essentie,
waarbij dan de technische eisen, hoe be
langrijk ook, toch ondergeschikt bleven.
Een absolute groepering van etudes in
nuttige en kunstzinnige werken is niet
mogelijk, zelfs wanneer men hierbij de
intenties van de componist in het geding
brengt.
Piano-etudes van Ton de Leeuw kwa
men zaterdagavond tot uitvoering op een
bijeenkomst, die door de Afdeling Haar
lem van de Koninklijke Nederlandse
Toonkunstenaarsvereniging was belegd in
het „Huis met de Sleutels" aan de Bron-
steeweg te Heemstede. Zij werden gespeeld
door de Haarlemse pianiste Hélène André
de la Porte en bij haar vertolking heeft
men ook de genoemde accentwisseling
kunnen vaststellen. Maar toch kon niet
gezegd worden, dat nu enkele van de vijf
etudes die de pianiste liet horen, zich
onderscheidden door een volstrekt dor-
technisch karakter, want ook in de etudes
„pour les notes répétees", voor „l'unison
en voor „l'agilité" kon men de muzikale
achtergrond opmerken, de voor de etudes
voor de linkerhand en voor „les mains
croisées" een nog overtuigender indruk
maakten ook in de toegewijde voordracht.
De hedendaagse Nederlandse muziek werd
eveneens vertegenwoordigd door de Sonate
no. 1 van de jarige componist Hans Kox.
De pianiste had zich in de geest van deze
muziek, die onstuimig en stuwend klonk
in het eerste allegro, speels en ongecom
pliceerd bleek in het besluitend allegro en
een mooi contrast tot deze twee delen
kreeg met het verstilde Grave, goed inge
leefd. Ook de opvallende structuur had
De Haarlemse jongerensociëteit Jazz
Youth '60 heeft zaterdagavond ter gele
genheid van het eenjarig bestaan onder
het motto „Jazz at the B-Hall" in gebouw
St. Bavo aan de Smedestraat een concert
gehouden waaraan zes ensembles mee
werkten. Weliswaar bestaat de huidige
naam van deze jongerensoos nog geen
jaar, maar de sociëteit startte in decem
ber van vorig jaar op initiatief van Hans
Officier, onder de naam „Modern Youth
Society Bloemendaal". Op 1 september
van dit jaar kreeg de soos van de gemeen
te Haarlem de niet-permanente beschik
king over de zaal van „Het Baken" aan de
Bakenessergracht. Jazz Youth '60 telt rond
200 leden. Meer mogen er niet in de zaal
en men heeft al tientallen jongelui op de
wachtlijst moeten plaatsen.
De zaal van St. Bavo kan drie keer zo
veel mensen bevatten en behalve leden be
zochten introducees en talrijke middelba
re scholieren, die geen lid van de sociëteit
zijn, het concert.
Het concert is niet helemaal verlopen
zoals de organisatoren het zich hebben
voorgesteld. Vooral in het begin van de
avond was het erg rumoerig in de zaal. Dat
begon al direct bij het openingswoord van
voorzitter Hans Officier. Aan het eind van
iedere zin werd hij onderbroken door ge
schreeuw en applaus uit de zaal. Hij hield
echter vol en kon onder meer aankondigen
dat de sociëteit van plan is elk jaar een
jazzconcert van dit formaat te organise
ren.
De meeste aanwezigen stelden het optre
den van Neerlands beste New Orleans
stijl-orkest „The Western Jazz Group"
van Hans IJzerdraad blijkbaar niet zo op
prijs. Waarschijnlijk was dit niet zozeer
een kwestie van de kwaliteit, als wel van
de soort muziek.
Een enkele keer klonk een goedkeurend
applaus, maar na enkele nummers hoorde
men een massaal boe-boe geroep. Het
deed ons denken aan de reacties van toe
schouwers bij een interlandwedstrijd in de
hel van Deurne.
Het moderne trio van Mischa Mengel
berg mag dan de eerste prijs van jazz-
concours in Loosdrecht hebben gewon
nen, de geluidssterkte liet naar de smaak
van vele concertbezoekers te wensen over.
Dit kon men tenminste afleiden uit de on
weerstaanbare drang die zij kregen om
hun plaatsen te verlaten en zich om het
ensemble, dat niet op, maar vóór het po
dium speelde, te scharen. Even later
bracht een luidsprekerstem een verzoek
van de brandweer over aan iedereen die
stond om weer te gaan zitten.
Donderdagavond 24 december zal in de
Grote Kerk in Haarlem een kerstnacht
dienst worden gehouden. In deze dienst
zullen zeven gemengde koren, samenge
voegd tot één groot koor, enige liederen
zingen. Spreker in deze dienst zal ds.
Joh. Bronsgeest zijn. Piet van Egmond
verleent als organist medewerking aan
deze dienst. In de voorzang van half elf
tot elf uur zal de gemeente gezamenlijk
verschillende kerstliederen zingen. De
deuren van de kerk gaan om tien uur open.
Na afloop van de dienst, die om half elf
begint, zullen extra bussen op de N.Z.H.-
lijnen worden ingelegd.
Advertentie
PRISMA HORLOGES
IN RUIME SORTERING
Barteljorisstraat 19 Telefoon 11541
Achterin de zaal was het verre van rus
tig doordat voortdurend jongelui uit en in
liepen. Toen de zaalcommissaris hieraan
paal en perk wilde stellen werd hij haast
onderstboven gelopen door jongelieden die
zeiden zo nodig naar het toilet te moe
ten
Toen onmiddellijk na het optreden van
het trio de vertolkers van de New Orleans
stijl weer op het podium verschenen werd
het er niet rustiger op en opnieuw klonk
het „boeboedoor de zaal. Meer
waardering kreeg het kwartet van Jan
van Wijk uit Alkmaar.
Het hardbop combo van Chris Curly uit
Amstelveen liet afweten, omdat het een
auto-ongeluk had gekregen. Tijdens het op
treden van het Calypso-trio van Paul Leef-
lang werd het aanzienlijk rustiger in de
zaal. Deze muziek vermocht blijkbaar be
ter de oren van de jeugdige jazzminnaars
te strelen. Het boogie-woogie kwartet van
Rob Hoeke kwam pas om half twee des
nachts. Het was de bedoeling om om
streeks halftwaalf met het bal te begin
nen met de Dixie Sailors uit Aerdenhout,
maar het programma was zo overladen
dat het concert tijdens het bal maar werd
voortgezet. Tussentijds was er een tom
bola, waarvan de opbrengst bestemd is
voor de actie „Redt een kind" en de actie
voor het hospitaalwerk in Suriname De
eerste prijs was voor Maud Konings.
Dat het concert niet helemaal „volgens
plan" verliep kan men gelet op het ge
drag van een deel van het publiek niet ge
heel wijten aan Jazz Youth '60. De orga
nisatoren hadden voor veel variatie in de
ensembles gezorgd. Dat vele jongeren be
paalde stijlen niet kunnen waarderen,
behoeft aan de opzet van het programma
niets af te doen.
Gedeputeerde Staten van Groningen
hebben besloten voor het jaar 1959 de cul
turele prijs van de provincie Groningen
toe te kennen aan de dichter Hendrik de
Vries. Deze bekroning wordt mede gedra
gen door de overweging, dat De Vries niet
alleen door zijn streekgenoten als hun on
betwistbaar grootste vertegenwoordiger in
de poëzie wordt beschouwd, maar ook voor
heel Nederland een figuur van bijzondere
betekenis is.
Hendrik de Vries werd op 17 augustus
1896 in Groningen geboren en woont thans
in Haren (Gr.). Zijn verzenbundel „De
Nacht" (1920) is het eerste in druk ver
schenen deel van zijn inmiddels omvang
rijk geworden poëtisch oeuvre. Daartoe
behoren eveneens vertalingen in het bij
zonder die van Spaanse volksliederen en
copla's. Behalve als dichter maakte Hen
drik de Vries op letterkundig gebied naam
met zijn critisch werk en met zijn vers-
theoretische beschouwingen. De prijs zal
worden uitgereikt door de Commissaris der
Koningin in de provincie Groningen op 17
februari in de Statenzaal van het Provin-
Een 46-jarige wielrijdster heeft een her
senschudding opgelopen, toen zij vanmor
gen omstreeks tien uur in de Wilhelmina-
straat in Haarlem werd aangereden door
een auto, op het moment dat zij een stil
staande auto passeerde.
Het slachtoffer, een administratrice uit
Haarlem, is ter verpleging in het Diaco-
nessenhuis opgenomen.
Zondagmiddag omstreeks vier uur is
een 36-jarige Haarlemmer, die op een
bromfiets op de Kinderhuisvest in Haar
lem reed, plotseling al slingerend op de
weg gevallen.
Hij is met een hersenschudding naar het
ziekenhuis SL Joannes de Deo gebracht.
Aangezien de man volgens de politie naar
alkohol rook, is zijn rijbewijs ingevorderd.
haar aandacht, zodat de aanwezige com
ponist zeker reden had om zich erkentelijk
te tonen.
Strikt genomen zou men de acht Prelu
des van Frank Martin, waarmede Hélène
André de la Porte het gedeelte van haar
recital voor de pauze besloot tot de Zwit
serse moderne muziek moeten rekenen.
Maar de relatie van Frank Martin tot het
Nederlandse muziekleven is zo innig, dat
nationale apartheid wel moet wegvallen.
Onwillekeurig gingen de gedachten bij het
horen van de acht Preludes terug naar de
reeks gelijknamige stukken van Chopin,
een enkele keer om de aard van de muziek
(Prelude 3 en 8), maar toch voornamelijk
om de uitdrukkingsfacetten, die de reeks
vertegenwoordigt. De klankentaai is in
wezen persoonlijk gebleven en getuigt van
een knappe compositorische beheersing. De
uitvoering was eveneens knap van tech
niek. die zelfs op het niveau der virtuosi
teit kwam te staan.
Na de pauze vertolkte de soliste twee
Preludes en Fugas en de Engelse suite in
a van Johann Sebastian Bach. Afgezien
van gehaastheid en enige onduidelijkheid,
bereikte Hélène André de la Porte hoogte
punten in haar spel. waarmede zij de toe
hoorders ongetwijfeld aan zich verplicht
heeft.
P. Ztvaansivijk
Nieuw kinderstuk door Arena
„Twee emmertjes water halen" heet het
nieuwe toneelspel, dat door het jeugdge-
zelschap „Arena" zaterdagmiddag (in het
Nieuwe de la Martheater in Amsterdam)
voor het eerst in de openbaarheid werd
vertoond. Eigenlijk onttrekt een dergelij
ke vertoning zich aan beoordeling volgens
artistieke normen, wat die dan ook mogen
zijn, ofschoon er wordt gewerkt met alle
middelen der dramatische kunst. Wat men
daarmee bedrijft is inderdaad een spel,
waar niets bovenuit gaat of het zou zo
iets als een moraal moeten wezen. Dat
het verschil met toneel voor volwassenen
maar gradueel is, wordt mede veroor
zaakt doordat dit zo zelden iets met de
kwaliteit van kunst te maken heeft.
Naar eer en geweten geloof ik, dat „Are
na" onder leiding van Erik Vos, al heeft
men misschien andere pretenties, juist
door het uitdrukkelijk naar voren bren
gen van de spelaspecten bijzonder vrucht
baar werk doet. Elders wordt vaak met
theoretische geestdrift gesproken over
het bevorderen van kunstgevoeligheid bij
de jeugd en zulke dingen meer. Het heeft
weinig zin zich daar druk voor en over te
maken. De waarneming door kinderen ge
schiedt voornamelijk met de zintuigen, an
dere invloeden dringen niet of nauwelijks
tot het bewustzijn door. Het kind is ook
als deel van een publiek in de eerste plaats
een materiemens. Daarom is het beste
wat men kan doen het de ogen te openen
voor ongekende mogelijkheden en func
tionele betekenissen van de materialen al
naar gelang de veranderlijke situaties.
Dit gebeurt in „Twee emmertjes water
halen" op een werkelijk kostelijke manier.
Het lijkt mij helemaal niet gewaagd te
veronder-tellen dat kinderen, die hier
plezier aan hebben beleefd, later van
ganser harte in staat zullen zijn de op
vluchten der verbeeldingskracht te volgen
bij laten we zeggen Shakespeare, die op
soortgelijke wijze het wondermiddel der
verdubbeling van de realiteit heeft toege
past. Het behoeft geen betoog, dat een
groep als „Arena" rekening moet houden
met de beperktheid van het voorstellings
vermogen der kinderen, voor wie men op
treedt. Dit spel is vermoedelijk het meest
voor de jeugd van zes tot tien jaar en iets
ouder geschikt. Overigens zou het wense
lijk kunnen zijn een volgende keer eens
een wat opwindender avontuur te beden
ken.
In dit geval gaat het over een arme
schoenmaker, die rijk zou willen zijn, een
zakenman die geen tijd heeft om gelukkig
te worden, een luie veldwachter en diens
knappe dochters. Aan net slot hebben zij
allemaal wat en wie zij willen dankzij de
listige tussenkomst van een muzikale vod
denman. De materialen zijn bijeengebracht
door Aad Greidanus, Peter van der Lin
den, Herman van Elteren en Jos Hendriks,
die respectievelijk de tekst, de regie, de
aankleding en de attributen met smaak en
fantasie verzorgden. Alma van Elk, Mary
Wagenaar, Cees Pijpers, Frans Koppers,
Jan Korevaar en Henk Votel zijn de mede
spelenden.
David Koning
BEVALLEN van een zoon: 17 dec.: G-
M. de Droogvan Alphen; M. C. Dekker-
van Duivenbooden; E. J. RooseUiten-
daal; P. C. VerhoevenAnnokkée; W.
SpitsbaardVerkooij; M. F. Broekhof—
Schabbing; .8 dec.: B. Haan—Hubers; R.
CramerHooglugt; M. van den Kolk
Koorn; N. BijsterList. 19 dec.: A. C.
ZoutmanRoosen.
BEVALLEN van een dochter: 17 dec.:
H. EngelenbergAppelboom; C. H. E. Val-
brachtMeijboom; R. ten HaveBonsel;
K. A. J SpringveldKlippers; M. C. Luk-
kienSpoelder; M. C. Sarisde Lange.
18 dec.: J. J. M. van der SteenStalpers;
A. LuitenRoelofs; W. M. BreedKaan
dorp; A. T. M. PeperkampSmit; M. J.
Jacobvan Bruggen; W. BoeréeKlin-
gers. 19 dec.: E. HanenbergVoordendag;
A. M. KlinkenbergMantje.'
OVERLEDEN: 16 dec.: P M. Schellekens.
61 j., Kamperlaan. J. Jansen, 68 j., Slacht
huisstraat. 17 dec.: E. M. TelKeijzer, 52
j.. Kamperlaan. E. KooleVerhagen, 75 j„
Bastiaanstraat. J. ZwolloTieskens, 95 j.,
Schotersingel. N. ZondervanRolloos, 62 j.,
Joh. de Breukstraat. P. J. Eijpe, 82 j., Gen.
de la Reijstraat. A. Snabel, 74 j., Kamper
laan. R. Osenga, 67 j., Hazepaterslaan. J.
van Nes, 86 j., Jansstraat. E. van der Sluis,
69 j., Wagenweg. E. Bijl. 36 u., Leidseplein.
F. H. Busch, 5 j., Aelbertsbergstraat. J. Vis,
66 j., Nassaulaan. G. J. Traast, 45 j., Oost-
vest. W. C. Geurtsen van Baarskamp. 73
j.. Kamperlaan. D. C. Verbaan, 70 j., Gast-
huisvest. 18 dec.: J. B. SmitsTerol, 84 j.,
Kenaupark. T. SieuwersSmit, 87 j., Wes-
terhoutpark. A. Boogaard, 3 d., Tugela-
straat. W. Levendag. 74 j., Kloppersingel.
GEHUWD: 18 dec.: A. G. M. Steur en T
Bouwman. R. T. de Graaf en M. W. J.
Koedam. G. Berendsen en M. L. Nijssen.
M. C. Fehres en E. S C. Götte. 19 dec.: P.
A. Zuidhoek en E W D'rks. E. Hubregtsen
en J. Groenland. J. G M van Ouwel en
A. H. Stekelenburg. A. J Wijtsma en Y. C.
E. den Blauwen. T. J. van Vliet en J.
Schwebke. H. Eefting en M. L. de Mes. P.
Kersbergen en G. Hoek.
Guillaume Landré is ter gelegenheid van
zijn veertigjarig jubileum als componist
zaterdagmiddag op eenvoudige doch har
telijke wijze gehuldigd in het BUMA-huis
te Amsterdam. Zaterdag precies veertig
jaar geleden werd op een uitvoering van
leerlingen van een Rotterdams lyceum,
waarvan Landré leerling was, in de Tivoli-
schouwburg een jeugdcompositie van hem
uitgevoerd.
De voorzitter van het huldigingscomité,
prof. dr. N. R. A. Vroom, zei onder meer
dat er mensen zijn die zo nu en dan de
gelegenheid aangrijpen om een kunstenaar
nu eens niet postuum, te huldigen. De
spreker noemde Landré een scheppend
kunstenaar die een bijzonder sociaal ge
voel heeft. Namens vrienden en bewonde
raars bood hij een .verwarmend" ge
schenk aan (een verwarmingsinstallatie
voor de woning van de componist te Am
stelveen). De heer Landré, die voorzitter
is van „De club van honderd" ontving van
de secretaris van dit exclusieve viscollege,
de heer C. Brink, het gouden clubinsigne
plus een kist sigaren. Voorts spraken nog
de penningmeester der vereniging van mu
ziekhandelaren en uitgevers, de heer J.
J. Lispet, en Wouter Paap, die vice-voor-
zitter van het Genootschap van Nederland
se Componisten is, waarvan Landré voor
zitter is.
Advertentie
^J l/I PLEET
f
modern bestek D
JV1 VOET EN ZONEN
Grote Houtstraat 165 A
Tel. 12156 U
De leden van de Elswout Lyceïsten-
vereniging hebben er voor hun periodieke
toneeluitvoering in het Minervatheater dit
jaar de voorkeur aan gegeven, het gebrui
kelijk geworden avondvullend stuk nu
eens te vervangen door een aantal één-
nacters. Men wenste zich hierbij niet tot de
Nederlandse taal te beperken, zodat het
programma was samengesteld uit zes to
neelstukjes: van Franse, Engelse, Ne-
landse en Duitse oorsprong.
Het programma was dermate rijk ge
varieerd samengesteld, dat men het pu
bliek de gehele avond allergenoeglijkst
heeft kunnen bezighouden. De serie werd
ingezet met de opvoering van het Franse
„Jeanne de Navarre", een historisch spel
letje over het gedwongen huwelijk van.de
twaalfjarige Jeanne d'Albr^t. Het wérd
gevolgd door de amusante" kabouterge
schiedenis „Pom-Pom's birthday", ken
nelijk gespeeld door de eerste-klassers
van het lyceum, waarbij een vertederend
school-Engels werd gebezigd. Van meer
allure was Stanley Houghtons één-acter
„The dear departed", een vermakelijk
korte intrige rond een vermeende erfenis,
waarbij de doodgewaande grootvader
Merryweather een verrassende climax
voor zijn rekening neemt.
Na de pauze bepaalden de spelers zich
tot het middeleeuws toneel. Duitsland
werd hierbij vertegenwoordigd door de in
„Die Meistersinger von Nürnberg" ver
eeuwigde Hans Sachs, van wie het uit 1557
daterende spelletje „Der fahrend Schü-
ler in Paradies" werd opgevoerd. Het
programma werd besloten met het be
kende „Esmoreit", een der oudste voort
brengselen van onze vaderlandse letter
kunde. hetwelk omstreeks 1380 door een
onbekend gebleven dichter aan het per
kament moet zijn toevertrouwd. Geheel
volgens de middeleeuwse traditie werd
hier een opvoering van de „Ghenouche-
lieke clute van Nu Noch" aan toegevoegd.
In het programma was met opzet het
vermelden van namen vermeden, omdat
het terecht als een onbillijkheid werd
beschouwd ten opzichte van de talloze
werkers achter de schermen. Deze stille
assistenten zullen ongetwijfeld eveneens
op de nodige waardering voor het slagen
van deze toneelavond aanspraak kunnen
maken, want het succes is niet gering ge
weest. De bijval kwam regisseur en spe
lers volledig toe, omdat elk stukje afzon
derlijk getuigde van een enthousiaste en
gedegen voorbereiding.
8-8 V*»/» Nederl. '47
3 Nedl 1962/84
Woningbouw 6°/»
Pr. A'dam '56 I..
Pr A'dam '56 II
Pr A dam '56 III
Pr R'dam '52 I..
Pr R'dam '52 II..
Pr R'dam '57....
A.KU
Calvé Delft
Van Gelder Zonen
K. N Hoogovens
Nederl. Ford
N Kab^lfabriek
gew Philips Gloeil
Pref PhilipsGloeil
Unilever
Wilton Fyenoord
Werf Gusto
Dordtsche Petrol.
Kon. Petroleum..
Billiton
A'dam Rubber.
KLM
Holl Amer Lijn
K NS M
N Scheepv Unie
v Nievelt Goudr
°hs v. Ommeren
H.V.A.
DelimaatschappiJ
Amsterd. Bank
Nat. Handelsbank
Ned Hande' MIJ..
Rotterd Bank
Twentsche Bank
Anaconda Copper
Bethlehem Steel
U.S Steel
General Motors..
Shell Union
Tidewater.
Slotkoers
vrijdag
91%
97%
109%
80
89%
89%
88,,/„
97
455
760
259
790
402
433
R17
290
780%
220
160
749 <4
t 161.30
365
116%
114 5e
«74
'92%
'5R%
«48
260
156
f 184.4'
324
198
*45
"91
'S'
54
08'-.
*3%
79%
24
Heden
13.45 uur
91u/i,
97%
109%
445
760
260
790
402
433
822
305
784
221
760
f 162.50
367
116
f114,—
179
105
163
149
262
156
f 184.90
324
190
3R2
167
65
6<lH
09
54%
"0%
24%
