Pinay's ontslag lijkt te
zijn geprovoceerd
Briljant Geneefs advocaat
thans zelf in verdachtenbank
Protectionisme vijand nummer
één voor de K.L.M.
Nog een (oude) tunnelkwestie
in de hoofdstad
DINSDAG 19 JANUARI 1960
7
PROCES-Jaccoud begonnen
Angst voor verlies van maitresse
dreef hem tot alles, ook tot moord?
De luchtvaartonderhandelingen met de VS.
Zestienjarige lichtte
winkeliers op
Voor f 1500 aan goederen
gekocht
Kerkelijk Nieuws
Meer dan 130 slachtoffers
van sneeuwstorm in Japan
Oppositie tegen brug
voor Raad van State
Aardbeving in Peru
Reactorhal beproefd
V.S. ontkennen gerucht
over ingrijpen in Laos
Motorrijder gewond bij
botsing op Delftlaan
In München staat weer een
kampbeul terecht
Vijf Russische premiers
deze maand naar Amerika
Omstreden wetsontwerpen zouden worden ingetrokken
(Van onze correspondent in Washington)
Na 25 januari kan men iedere dag de uitslag verwachten van de luchtvaartonder
handelingen te Washington. De Nederlandse delegatie heeft zich zoals men weet tot
doel gesteld voor de K.L.M. landingsrechten te verwerven in Los Angeles. De Pan
American World Airways en andere Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen volgen
de onderhandelingen van zeer nabij en oefenen stevige druk uit op de Amerikaanse
regering teneinde aan de K.L.M. het landingsrecht te onthouden. In de bilaterale
luchtvaartverdragen zien de Amerikaanse maatschappijen een geschikt middel tot
eigen protectie.
De Amerikanen redeneren: Zeventig per
cent van de luchtreizigers over de oceanen
zijn Amerikanen, waarom zouden we ons
de kaas van het brood laten eten en aan
een ongelimiteerd aantal buitenlandse
maatschappijen het profijt schenken om
hen te vervoeren?
Amerikaan aan het woord
Dezer dagen hadden wij een uitvoerig
gesprek met de pleitbezorger voor dc
Amerikaanse maatschappijen. Hij betoogde,
dat steeds meer staten een eigen luchtlijn
gaan exploiteren. Die vele varkens zouden
de spoeling dun maken en wanneer bin
nenkort wellicht ook de Russische beer zijn
plaats aan de trog kwam innemen, dan
zouden de Amerikaanse maatschappijen
weieens erg in het gedrang kunnen komen.
Daarom was deze periode zeker niet het
moment, zo betoogde deze Amerikaan, om
rechten te vergroten van een maatschappij
als de K.L.M., die toch al zoveel verkregen
had.
Dit is nog tot daar aan toe, maar onze
zegsman merkte op, dat de Amerikaanse
scheepvaartmaatschappijen royale finan
ciële subsidie van de regering ontvangen.
Als men óns ook zulk een steun gaf, zo
vervolgde hij, zouden we niet zo fel ge
ïnteresseerd zijn in de bilaterale onder
handelingen met vreemde mogendheden.
De conclusie moet zijn. dat die bilaterale
verdragen voor de Amerikaanse lucht
vaartmaatschappijen de plaats innemen
van de protectie die de scheepvaartlijnen
in contanten ontvangen.
In het vuur van zijn rede ging onze
zegsman soms wel heel ver. Hij vond het
min of meer ongepast, dat de K.L.M. pas
sagiers van New York via Amsterdam naar
Rome vervoert, terwijl men toch met een
Amerikaanse maatschappij rechtstreeks
naar Rome kon reizen. Wat anders konden
wij antwoorden, dan dat de K.L.M. dan
toch wel iets heel bijzonders moest hebben,
wanneer passagiers het er voor over had
den een omweg via Amsterdam te maken
en daar over te stappen!
En de vraag waarom de Amerikanen het
niet vóór alles in zakelijke concurrentie
zoeken doch in de plaats daarvan in een
oerwoud van bilaterale verdragen, komt
steeds naar voren.
De code van het luchtvaartrecht heeft
zich tot een miserabele warboel ontwik
keld, waar iedere partij nog wel argumen
ten in kan vinden, maar die weinig be
vorderlijk is voor een harmonische inter
nationale samenleving.
WASHINGTON (UPI) De invloedrijke
„Washington Post" heeft zich in een
hoofdartikel onder de kop „Stick to the
rules" uitgesproken tegen het verlenen van
landingsrechten aan de K.L.M. in Califor-
nië. Een woordvoerder van de Neder
landse ambassade merkte op dat het
hoofdartikel „uitstekend het standpunt
van de Pan American Airways weergeeft,
maar vrijwel geen aandacht besteedt aan
de Nederlandse argumenten".
In het hoofdartikel wordt gezegd: „Het
Is jammer voor de Nederlanders dat zij
hun belangrijke rol in het wereldluchtver-
keer moesten ontwikkelen en verbeteren
ondanks een ernstige handicap, waaraan
zij noch dit land veel aan kunnen doen.
Nederland brengt geen grote aantallen
luchtreizigers op en trekt hen ook niet
aan. En toch is de vraag naar passage van
en naar een land de algemeen aanvaarde
maatstaf op grond waarvan landen elkaar
landingsrechten toestaan. De Verenigde
Staten, die de belangrijkste bijdrage leve
ren in het wereldluchtverkeer, hebben de
K.L.M. reeds toegang gegeven tot een aan
zienlijk groter deel van de Amerikaanse
markt dan volgens deze regel toelaatbaar
is.
De K.L.M. heeft zich in wezen een
supra-nationaal karakter aangemeten, veel
meer van de Amerikaanse markt profi
terend dan op grond van het verkeer van
en naar Amerika verantwoord is. Wanneer
Het zestienjarige meisje K. S. uit Ap-
pingedam heeft in ruim twee maanden
kans gezien, bij zaken in Appingedam,
Delfzijl en Groningen voor meer dan
1.500.- aan goederen te kopen, die ech
ter niet werden betaald. Het is niet on
waarschijnlijk, dat dit bedrag nog hoger
zal worden omdat men vermoedt dat nog
niet alle benadeelde winkeliers aangifte
hebben gedaan.
In enkele maanden tijds schafte zij zich
het ene artikel na het andere aan. Haar
voorraad textiel, huishoudelijke en techni
sche artikelen, sieraden, boeken, verlo
vingsringen, schoenen en grammofoon
platen groeide in korte tijd tot de collec
tie van een klein warenhuis. De winke
liers, die met een bezoek werden „ver
eerd" speldde zij een verhaaltje op de
mouw. Slechts een klein gedeelte werd bij
het meisje thuis teruggevonden. Het is
nog niet bekend wat zij met de andere
goederen heeft gedaan. De rijkspolitie
heeft de zaak nog in onderzoek.
Ned. Herv. Kerk
Bedankt voor Rotterdam-Delfshaven
J. H. J. Hoffman te Koudekerke. Beroepen
te Stavenisse (toez.) A. Breure te Oud-
Vossemeer.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Tweede Exloërmond
W. F. Koelé, kand. te 's-Gravenhage, die
bedankte voor Den Bommel. Eernewoude.
Hoornsterzwaag en voor Wissenkerke. Be
roepen te Dinteloord A. van der Zwaag.
kand. te Groningen.
Chr. Geref. Kerken
Bedankt voor Rotterdam-Kralingen en
voor Sint Jansklooster M. S. Roos te Al
phen aan de Rijn.
dit niet het geval was, of wanneer de
K.L.M. bereid zou zijn de landingsrechten
in New York op te geven in ruil voor
landingsrechten op de Westkust, zodat het
betrekkelijke voordeel dat zij reeds heeft
tenminste niet zou worden vergroot, dan
zouden de Nederlandse verlangens meer
aanvaardbaar zijn".
De „Washington Post" karakteriseert
het Nederlandse verzoek om landingsrech
ten op de Westkust als een verzoek om
„nog meer" dollars. „Het is een verzoek
aan de Verenigde Staten om de fundamen
tele regels van het toekennen van lucht-
routes te veranderen, of om ze niet al te
stringent te handhaven". Wat de tekort
komingen van het huidige systeem van
het toekennen van landingsrechten ook
mogen zijn. „kennelijk niemand heeft een
beter voorgesteld."
„Wat het eventuele oogje dicht doen be
treft, dit is in het verleden genoeg ge
beurd. in verband met de financiële be
hoeften van Nederland en haar rol in de
NAVO, maar wanneer er bijzondere over
wegingen zijn dan dienen deze buiten het
normale bestel te worden beschouwd.
Maar de internationale luchtvaart is thans
reeds gecompliceerd genoeg."
Volgens het blad is het Nederlandse ar
gument dat van alle grote luchtvaartmaat
schappijen alleen de K.L.M. geen landings
rechten op de Westkust van de Verenigde
Staten heeft.
TOKIO (UPI) De ergste sneeuwstorm,
die Japan deze winter gehad heeft, heeft
waarschijnlijk 134 mensenlevens geëist.
Onder dit aantal zijn begrepen een groot
aantal zeelui van schepen, die vermist
zijn en die men zo goed als opgegeven
heeft.
(Van onze Haagse redacteur)
Er zijn ook tunnels 3ïe Arhlterdam rriet
wil hebben! Dat ondervond een drietal be
drijven aan het zijkanaal K ter hoogte van
het Tuindorp Nieuwendam in Amsterdam-
Noord, die nu al vijfentwintig jaar lang op
poneren tegen een over dat kanaal gepro
jecteerde brug.
De vergadering welke de Raad van State
maandagmorgen aan dat geschil wijdde
was dus in zekere zin een jubileumbijeen
komst. Reeds in 1935 beschouwden de be
trokken bedrijven een werf voor de
bouw en reparatie van zeiljachten, een
zand- en grintschipperij en een dekschui-
tenbedrijf het in dat jaar tot stand ge
komen uitbreidingsplan als een bedreiging
van hun bestaan, omdat er over het zijka
naal K een vaste brug was geprojecteerd.
In beroep werd die slag gewonnen en de
brug geschrapt. Bij de herziening van het
uitbreidingsplan van 1951, toen het beloop
van het kanaal gewijzigd moest worden,
namen B. en W. van Amsterdam aanvan
kelijk weer een brug in de plannen op,
maar na bezwaren van de drie bedrijven
tekenden ze daarvoor in de plaats een tun
nel.
„Haastige concessie"
Gedeputeerde Staten schreven later dat
dit „een wat haastige concessie" was en
de Amsterdamse stadsadvocaat mr. H. W.
Vliegen betoogde maandagmorgen voor de
Raad van State, dat deze toezeggingen eer
der verklaard moesten worden uit hpt psy
chologische verschijnsel, dat men de fi
nanciële consequenties lichter telt naar
mate ze verder weg schijnen. Hoe het ook
zij, de opening van de Schellingwouder-
brug bracht de noodzaak van een recht
streekse weg tussen Schellingwoude en
Amsterdam-noord in enkele jaren bijzon
der dichtbij, zodat B. en W. van Amster
dam in 1957 andermaal hun uitbreidings
plan herzagen en er opnieuw een brug over
het kanaal op de kaart verscheen. Geen
tunnel, want die zou volgens Amsterdam
se berekeningen 16,5 miljoen gaan kosten
tegen de beweegbare brug 8.8 miljoen. Die
brug, zo verzekerde het stadsbestuur, zou
permanent bediend worden, met uitzonde
ring van de spitsuren. De bedrijven namen
daarmee geen genoegen en wendden zich
tot de Utrechtse ingenieur H. J. van Stee
nis die de kosten van de tunnel op 6,7 mil
joen berekende, dus nog goedkoper dan
een brug.
„Geen ervaring"
Dat werd dus niet alleen een juridisch
duel tussen de Amsterdamse stadsadvo
caat en de gemachtigde van de drie bedrij
ven. maar ook een technische uiteenzet
ting tussen ir. Van Steenis en de directeur
van Publieke Werken van Amsterdam, ir.
A. van Walraven. Daarbij nam ir. Van
Steenis het met name het adviserende mi
nisterie van Volkshuisvesting kwalijk, dat
het zijn project met enige algemeenheden
als „een tunnel is altijd duurder dan een
brug", had afgedaan. Ook laakte hij het
dat geen enkele poging was gedaan om de
kosten van het wegverkeer te vergelijken
bij bouw van een brug of van een tunnel.
..Dat komt allemaal omdat Amsterdam
gebrek aan ervaring heeft met tunnel
bouw", zei ir. Van Steenis. Ir. Van Walra
ven kaatste dat balletje even later terug
met zijn opmerking, dat spoorwegviaduc
ten geen tunnels zijn: ir. Van Steenis had
zich namelijk op zijn inderdaad grote er
varing met dat soort werk beroepen.
Intussen lieten de staitsradef» wel blij
ken. dat zij vooral wilden weten of het
scheepvaartverkeer ten behoeve van de
betrokken bedrijven een dergelijke hoge
uitgaaf wettigt. De meningen daarover
waren ook al verdeeld. Volgens de ambte-
Een zware aardbeving heeft in de
Zuidamerikaanse staat Peru vele
slachtoffers gemaakt. Een moeder
strompelt met haar kind door de stra
ten van het verwoeste Arequipa en
zoekt wanhopig een veilig heenkomen.
lijke adviseur zou de brug slechts acht keer
per week voor de zand- en grintschipper
geopend behoeven te worden en voor de an
dere bedrijven alleen in incidenteleg eval-
len. De zand- en grintschipper zelf ver
klaarde dat de brug voor hem wel zes keer
jjep ,{1 a g open zou moeten.
De uitspraak van de Kroon volgt Tater. Wij
herinneren eraan, dat Gedeputeerde Sta
ten van Noordholland de bezwaren van de
bedrijven reeds in maart 1958 ongegrond
verklaarden.
(Van onze correspondent in Parijs)
Terwijl het Franse ministerie van Finan
ciën gisteren op zijn kop stond vanwege
de verhuizing van alle hoge ambtenaren
die minister Pinay bij zijn uittocht volgen,
heeft zijn opvolger Baumgartner aange
zeten aan een zakenlunch met premier
Michel Debré. Behalve de leden van zijn
eigen staf, leek Pinay's voorbeeld, na
Flechet, ook nog door een andere staats
secretaris en partijgenoot, Giscard d'Es-
tang te zullen worden nagevolgd.
Tijdens de ontmoeting Baumgartner-
Debré zouden gisteren vooral de wets
voorstellen besproken zijn, die minder de
oorzaak dan de aanleiding en zelfs mis
schien slechts het voorwendsel van Pi
nay's uittreden zijn geweest. In politieke
kringen wordt nu beweerd, dat De Gaulle
en Debré de onpopulaire portefeuille van
Financiën slechts aan de vroegere gouver
neur van de staatsbank Baumgartner heb
ben weten te verkopen door eerst de twist
appel van die wetsontwerpen, welke Pi
nay te revolutionair had bevonden in te
slikken.
Het voorstel de arbeiders naar het voor
beeld van West-Duitsland het recht te ge-
van aandeelhoudersvergaderingen bij te
wonen een denkbeeld dat Pinay als
„communistisch" had omschreven moet
al van de regeringstafel zijn geschoven.
Een staatsbank voor de industriële ex
pansie zal tot de onschuldige staat van
een oriëntatiebureau worden terugge
bracht en de plannen de exploitatie van de
Sahara-olie te nationaliseren zouden even
eens al zijn afgeschreven. Indien deze ge
ruchten, die in Parijs hardnekkig de ron
de doen, waar zijn, zal aan Pinay's aan
vankelijke grieven vrijwel alle grond ont
nomen zijn. Doch achteraf wordt het dan
tevens nog duidelijker dat de conserva
tieve minister meer op overwegingen van
algemene en vooral buitenlands politieke
aard dan op bezwaren tegen het econo
mische beleid de regering van De Gaulle
de rug heeft toegekeerd.
Conservatief protest
Het dagelijks bestuur van de conserva
tieve partij heeft bekendgemaakt dat het
De stalen koepel, waarin de voor het
Reactor Centrum Nederland in aanbouw
zijnde hoge flux reactor te Petten wordt
geplaatst, is onlangs gereed gekomen.
De reactorhal is gedurende een periode
van 14 dagen aan een serie uitvoerige be
proevingen onderworpen. Gebleken is dat
ruim voldaan is aan de zware eisen die
gesteld werden met betrekking tot de gas-
dichtheid en sterkte van de hal.
WASHINGTON (Reuter) Dinsdag is
te Washington van welingelichte diploma
tieke zijde de juistheid ontkend van een
bericht van het Amerikaanse tijdschrift
„U.S. News and World Report", inhoudend
dat de Verenigde Staten en Groot-Brit-
taqnië een geheime overeenkomst zouden
hebben gesloten om Amerikaanse en Britse
troepen per vliegtuig naar Laos over te
brengen, indien de communisten aldaar
opnieuw zouden pogen de macht in handen
te krijgen.
Van dezelfde zijde \frerd nog opgemerkt,
dat de Zuidoostaziatische Verdragsorgani
satie (Z.O.A.V.O.) plannen heeft opgesteld
om het hoofd te bieden aan elke nieuwe
bedreiging van de integriteit van Laos. Er
bestaat thans echter geen speciale onge-
rustheid over de veiligheid van dit Azia
tische koninkrijk.
zich zijn vrijheid van handelen voorbe
houdt. Het bestuur protesteert in een com
muniqué tegen het ontslag van Pinay dat
schadelijk voor het land wordt genoemd.
Voorts wordt de regering verantwoorde
lijk gesteld voor een breuk in de rege
ringsmeerderheid. Ten slotte wordt in het
communiqué gezegd, dat de partij zich
in haar houding zal laten leiden door de
omstandigheden.
In de Franse hoofdstad is men van oor
deel dat dit betekent, dat de conservatie
ven in de toekomst niet zullen aarzelen te
gen de regering te stemmen, ook al ma
ken nog drie conservatieven deel van de
regering uit.
De tweelingbroers Jan en Klaas Blom
hebben bijna dertig jaar in Den Hel
der gewoond zonder van eikaars be
staan iets af te weten. Kort nadat zij
op 26 maart 1930 in Leiden waren ge
boren, werden de kinderen gescheiden.
Jan werd Chris Bielars, de pleegzoon
van mevrouw Bielars in Den Helder
en Klaas kwam eveneens in Den Hel
der terecht, waar hij als Gerrit de
Boer, de pleegzoon van de familie
G. de Boer door het leven ging. Hij
leerde zijn ware naam, Klaas Blom,
kennen toen hij in 1949 ging trouwen
met Johanna Baars uit Arnhem en
vernam toen ook dat hij een tweeling
broer had. Langdurig speurwerk leidde
tot de genoemde verrassende ontdek
king. Van links naar rechts: Klaas
Blom, matroos eerste klasse bij de
Koninklijke Marine, zijn vrouw Johan
na en Jan Blom, na de gelukkige her
eniging.
(Van onze reisredacteur)
In Genève is gisterochtend het proces
begonnen waar Zwitserland twintig maan
den naar heeft uitgekeken: Pierre Jac-
coud, deken van Genève's orde van advo
caten, stond gisterochtend voor de twaalf
gezworenen, verdacht van moord. Of lie
ver gezegd, Pierre Jaccoud zat tegenover
de jury, want de briljante advocaat, die
de trots en de afgunst van de Geneefse
balie was, was een gebroken man, die bij
het lopen voortgeholpen moet worden en
voor wie men in de rechtszaal een hospi-
taalstoel had neergezet. Gezeten in die
stoel zou hij het monsterproces ondergaan,
in dezelfde rechtszaal, waar hij eens zijn
meesterlijke pleidooien hield, een pro
ces, dat op zijn minst drie weken zal du
ren en waar tweehonderd getuigen zullen
helpen zoeken naar het antwoord op de
vraag: vermoordde Pierre Jaccoud op 2
mei 1958 de mecanicien Charles Zum-
bach?
Op de avond van die dag hoorde me
vrouw Zumbach, toen zij haar huis binnen
kwam, revolverschoten en het hulpge
roep van haar man. Toen zij de deur
openwierp, zag zij een man met een
pistool in de hand, dat op haar gericht
was. Drie tellen later werd dat pistool ook
op haar afgeschoten, een kogel trof haar
in de schouder. Toen verdween de moor
denaar op een fiets in het duister. Was die
man Pierre Jaccoud? De justitie zocht
het spoor eerst in een andere richting:
een inbrekersbende gebruikte de garage
van de vermoorde Zumbach als opslag
plaats, de oplossing van het raadsel leek
voor de hand te liggen. Maar het spoor
liep dood, de inbrekers hadden waterdich
te alibi's. Anderhalve maand later wreef
Genève zich bij het openslaan der och
tendbladen de ogen uit: Pierre Jaccoud,
deken van de orde van advocaten, een der
meest prominente burgers van de stad
zou Charles Zumbach met een pistool heb
ben neergeschoten en vervolgens met een
dolk hebben afgemaakt.
Achter die arrestatie ging een bittere,
menselijke tragedie schuil. De advocaat
Pierre Jaccoud had een briljante maat
schappelijke carrière gemaakt. Maar de
man Pierre Jaccoud was inmiddels 56
jaar geworden en de angst, dat hij te oud
werd voor zijn maitresse, de mooie Linda
Baud, een employé van radio-Genève,
martelde hem dagelijks. Hij verdacht
haar van ontrouw en maakte scènes,
waarin hij dreigde haar en zichzelf van
het leven te beroven. Zijn achterdocht
was niet zonder grond. Linda Baud had
een andere, jongere vriend, die eveneens
bij radio-Genève werkte. Zijn naam: An-
dré Zumbach.
André was de zoon van Charles Zum
bach, die op 2 mei vermoord werd. Ver
giste Jaccoud zich in zijn slachtoffer? Wil
de hijTwraak nemen op zijn rivaal door
diens vader te vermoorden? Jaccoud
deinsde in zijn wanhoop* voor wfeifiig te
rug: hij had zijn medeminaar al anonie
me brieven gestuurd met obscene foto's
van Linda Baud, om Zumbach met haar
te doen breken. Jaccoud geeft dat toe.
Maar wat hij gedurende zijn voorarrest
heeft ontkend en nog steeds ontkent, is
dat hij Charles Zumbach heeft vermoord.
Maandag dan is het proces begonnen,
dat over Jaccouds schuld of onschuld
moet beslissen. In het kleine zaaltje van
het Geneefse gerechtshof richtten de ca
mera's van de wereldpers zich op de
hoofdrolspeler: de jury, twaalf brave
Zwitserse burgers met gezonde appel
wangen, die nog wat roder schenen aan
te lopen bij het vernemen van de merk
waardige liefdesverhoudingen, die de mo
rele malaise in de stad van Calvijn teke
nen. De president van het hof, Barde. gaf
hun de raad in dit kille seizoen goed op
hun gezondheid te passen, verbood hun in
de komende weken te gaan skiën, omdat
ziekte van de gezworenen de procesgang
zou kunnen verstoren. Tegenover hen de
procureur-generaal, Cornu, een zware
man, met een monocle in het oog. Ach
ter de verdachte, een batterij van vijf ad
vocaten, die hun collega komen verdedi
gen onder aanvoering van een van Frank-
rijks scherpste strafpleiters, „maïtre" Flo-
riot, een bleek en scherp gezicht boven
Maandagmiddag omstreeks half vijf is
op de Delftlaan bij de Arthur van Schen
kelkade in Haarlem een 38-jarige IJmui-
denaar met zijn motor in botsing gekomen
met een vrachtauto. De motorrijder is met
een hersenschudding in het ziekenhuis St
Joannes de Deo opgenomen.
Het ongeluk gebeurde toen een vracht
auto, die van de Arthur van Schenkelkade
kwam en even gewacht had om op de
Delftlaan rijdend verkeer voorrang te ge
ven, de Delftlaan opreed. Op dat moment
kwam van links een vrachtauto, die blij
kens zijn richtingwijzer rechtsaf de Arthur
van Schenkelkade wilde oprijden. Achter
deze wagen naderde de motorrijder, die
door de chauffeur van de de Delftlaan op
rijdende vrachtauto niet werd opgemerkt.
een toga versierd met hermelijn en het
felle rood van het legioen van eer. Op de
publieke tribune veel duur bont, ook veel
jonge meisjes met bleke lipstick op, de
vriendinnen van Linda Baud.
De ogen van al die mensen waren ge
vestigd op de enige advocaat, die géén
toga aanhad, Pierre Jaccoud, achterover
geleund in zijn ziekenhuisstoel, ditmaal
pleiter voor zijn eigen zaak. Hij zat oog
in oog met de bewijsstukken: zijn pistool,
van hetzelfde kaliber als dat waarmee de
moord gepleegd werd, zijn Marokkanse
dolk, waarop specialisten microscopische
sporen van een menselijke lever hadden
gevonden, zijn fiets met versnelling, waar
op bloedvlekken waren aangetroffen, zijn
regenjas waaraan een knoop ontbrak. De
knoop werd later gevonden voor het huis
van de Zumbachs.
Die bewijsstukken en het feit, dat Jac
coud geen waterdicht alibi had, schijnen
van Jaccouds laatste rechtszaak een ver
loren slag te maken. Maar meester Flo-
riot verdedigt geen bij voorbaat verloren
zaken. En niemand, ook mevrouw Zum
bach niet, heeft Jaccoud als de moorde
naar kunnen identificeren. Zij zegt dat
het postuur van Jaccoud wel ongeveer
met dat van de moordenaar overeenkomt,
maar meent dat de moordenaar meer en
ander haar had. Ander haar? Het is in
middels vast komen te staan, dat Jac
coud na de moord in Stockholm zijn haar
heeft laten bleken.
Mevrouw Zumbach, een zielige, magere
vrouw werd als eerste getuige gehoord en
zakte snikkend ineen, toen zij vertelde dat
haar echtgenoot zo'n brave man was:
nee, hij dronk nooit, nee, hij ging nooit
met andere vrouwen uit, zijn enige ver
tier zocht hij in de plaatselijke zangver
eniging. Men zag de juryleden ineens hun
vermoorde medeburger herkennen. Een
van hen wenkte de president, maar dit
had niet met zijn ontroering van doen, hij
moest naar het toilet en de zitting werd
er vijf minuten voor onderbroken. Het
was een menselijk trekje dat even op
luchting gaf in de spanning van deze
vreemde rechtszaak, die een proces in
grote stijl kan worden, als het zware ge
schut in stelling komt. De procureur-ge
neraal, die al heeft aangekondigd, dat dit
zijn laatste zaak zal zijn hij wil blijk
baar gelijk een athleet met een hoogte
punt in zijn carrière eindigen heeft
sterke troeven in handen. Maar Floriot
lijkt zelfverzekerd. Hij zal naar het heet
zijn defensie baseren op de stelling, dat
Jaccoud geen motieven had om Zumbach
senior te vermoorden, dat een biljant ju
rist niet zo'n krankzinnige slachtpartij op
touw zou zetten.
De essentiële vraag blijft, wie in de ver
dachte zelf de overhand heeft gehad, de
jurist Jaccoud of de man Jaccoud. Maan
dagochtend was het duidelijk weer de ad
vocaat Jaccoud, die rustig aantekeningen
maakte en na de zitting vriendschappe
lijk met de griffier koutte. Zijn profiel
tekende zich kalm en zakelijk af. Maar
zag men hem een ogenblik en face dan
keek men in twee gejaagde donkere ogen
in een bleek, nerveus gezicht, het gezicht
van een man die de geweldige inspannin
gen van dit proces misschien niet eens zal
kunnen doorstaan.
„Bugdnlle de verschrikkelijke"
(Van onze correspondent in Bonn)
Te München is het proces begonnen
tegen de voormalige SS-bewaker van het
concentratiekamp Sachsenhausen-Ora-
niënburg, de 52-jarige Richard Bugdalle.
Hij wordt ervan beschuldigd in de periode
1937—1942 tenminste 28 mensen, maar
waarschijnlijk veel meer. eigenhandig te
hebben vermoord. Het geval-Bugdalle be
hoort tot de gruwelijkste en eigenaardig
ste in de reeks processen tegen nazi-beulen
die de laatste jaren in de bondsrepubliek
zijn gevoerd.
Bugdalle op het oog een niet slecht
gekleed man met een snorretje, een spits
wat onguur gezicht en een welverzorgde
haardos werd reeds in 1931 lid van de
NSDAP en de SS. In de periode 1937—
1942 was hij bewaker in Sachsenhausen-
Oraniënburg. Na de oorlog dook hij onder
en werkte hij ondermeer alsbewaker
bij de Amerikaanse strijdkrachten in
Duitsland. De justitie heeft grote moeite
gehad om de man op te sporen: hij was
namelijk nauwelijks bekend onder zijn
werkelijke naam. Voormalige gevangenen
van Sachsenhausen kenden hem bijna
zonder uitzondering alleen bij een reeks
bijnamen, waarvan er een luidde „Bru-
talla". In totaal zullen in dit proces zeven
tig getuigen verschijnen.
Bugdalle, die het in de SS had gebracht
tot Hauptscharführer zit reeds sedert 1957
in voorarrest. Men schetst hem als een
van de wreedste beulen. Zo hebben ge
tuigen gemeld, dat hij een pervers genoe
gen beleefde aan het persoonlijk pijnigen
van gevangenen.
WASHINGTON (UPI) De premiers
van vijf Russische republieken en een
tiental regeringsfunctionarissen komen op
29 januari voor een bezoek van drie weken
aan de Verenigde Staten in New York aan,
zo heeft de Russische ambassadeur in
Washington, Mikhail Mensjikov, mede
gedeeld. De premiers maken de reis op
uitnodiging van de „conferentie" van
Amerikaanse gouverneurs. Een groep
Amerikaanse gouverneurs heeft in juni en
juli vorig jaar de Sovjet-Unie bezocht.
Aan het einde van hun bezoek zullen de
Russische premiers een onderhoud hebben
met president Eisenhower.
Nederlanders veilig. Naar het ANP
van het ministerie van Buitenlandse Zaken
verneemt, heeft de Nederlandse consul te
Arequipa in Peru meegedeeld, dat bij de
aardbeving die het gebied van Arequipa
vorige week heeft geteisterd, geen Neder
landers zijn omgekomen of gewond ge
raakt.
