Horen en zien
Misdaad
0111 een
Waarheid achterhaalt vonnis
van 33 jaar geleden in Kiel
Panda en de meester^diplomaat
J
Avonturen van een hond
•l.
fidoi
Medische voorlichting
door de televisie
Huwelijksbelemmeringen
voor alcoholisten bepleit
Ydo en de Draak
MAANDAG 15 FEBRUARI 1960
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
T elevisie-weekeinde
Een toontje hoger zingen
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
Drie aannemers zaten
zes jaar onschuldig
in gevangenis
Toch Ió Ixet zo
V..
Schrikkel
jaar
Onwillig schip
•\-
Kijkers en luisteraars
Artsenblad is bezorgd
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
63. De sheiks gingen nu eensgezind te
werk. Zij namen Panda en de beide diplo
maten op en wierpen hen zonder omwegen
in de modderbron, zodat de grauwe blub
ber hoog opspatte. Hierna schudden zij el
kaar tevreden de hand, zwoeren elkaar
eeuwige vriendschap en verdwenen hup
pelend over de horizon. Panda wreef de
modder uit zijn ogen en keek ze bedrukt
na. „Echt gemeen, om ons hierin te
smijten," pruttelde hij, „is dat nou de
dank, omdat ik vrede heb gesticht?"
„Nee," sprak Smurk, „dat is de straf voor
een diplomatieke blunder!" „Een blun
der?" herhaalde Panda, „maar wat heb
ik dan verkeerd gedaan?" De diplomaat
schudde vertwijfeld het besmeurde hoofd.
„Jeugdige Panda," sprak hij, „je leert
het nooit! Hoe vaak heb ik je niet voorge
houden, dat „VERDEEL EN HEERS" de
belangrijkste diplomatieke stelregel is.
Maar jij hebt hem juist omgedraaid. Jij
hebt verenigd en inplaats van te heersen,
werd je dus onderworpen." „Heel juist,"
beaamde Nummer Een, „het is een aloude
diplomatieke waarheid, dat een vrede
stichter altijd van beide partijen op zijn
kop krijgt. En het droevige van het geval
is, dat mijn voortreffelijke collega en ik
eveneens hebben moeten boeten voor je
blunders." „Maar dat kon ik toch niet hel
pen!" riep Panda, „Ik„Zwijg!"
viel Smurk hem streng in de rede, „je
bent ontslagen
De K.R.O. begon zaterdagavond zijn
program met een telerecording van twee
negercombo's die blues in vaak kleurrij
ke eigen arrangementen ten beste gaven
in een lichtelijk moderne „cool" stijl. Bij
zonder goed voldeed vooral de combo van
Horace Silver een jazzpianist van gro
te allure in diens eigen compositie „Se-
nor Blues", waarin tevens de prachtige
duetten van trompet en trombone opvie
len.
Het showprogramma uit cabaret Bristol
in Rotterdam bracht als hoogtepunt het
optreden van een Franse imitator, die
het onder andere presteerde, een opera
aria te zingen en zichzelf daarbij in te-
genmaat op een miniatuur-mondharmo
nica te begeleiden. Ook het pantomime
trio van Gilles Segal deed goede, hoewel
weinig originele dingen. Het Deense ko
miekenduo daarentegen was ronduit een
fiasco. Het korte Hitchcockfilmpje waar
mee besloten werd, bood ditmaal maar
weinig stof tot lekker griezelen.
De zondagavond bood de AVRO de kans
het publiek een goede reportage te bie
den van het Europees danstoernooi. Daar
vóór was er een bijzonder aardig praat-
en filmprogramma van Bert Haanstra,
wiens mededelingen over zijn nieuwe film
„De zaak M.P." wel velen nieuwsgierig
zal hebben gemaakt. Dimitri Frenkel
Frank was wat onder zijn maat.
Beeldschermer
In de opera van Napels is de helden
tenor uit „II Trovatore" met getrokken
zwaard de zaal ingesprongen om een
toeschouwer te lijf te gaan. Het incident
deed zich voor toen de tenor Franco
Corelli en de sopraan Fedora Barbieri
aan het eind van een bedrijf samen
applaus oogstten. Een jonge Napolitaan
riep uit de zaal dat Corelli van het
toneel af moest gaan omdat hij mej.
Barbieri alleen wilde toejuichen. Co
relli ontstak in woede, trok zijn zwaard
en stoof de zaal tn. Andere toeschou
wers en zaalwachters moesten er aan te
pas komen om ongelukken te voor
komen.
De temperamentvolle Corelli kwam
twee jaar geleden in het nieuws door
een „duel" met de in Italië werkende
Bulgaarse bas Boris Christoff tijdens
een repetitie in kostuum op het toneel
van de opera van Rome. Het kwam tot
het kruisen der degens, maar de heren
werden snel tot de orde geroepen. Vol
trots toonden beiden de krassen die zij
hadden opgelopen.
HILVERSUM I 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO
8.00—24.00 AVRO
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek 7.20 Gram.
VPRO: 7 50 Dagopening AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Pianospel. 8.30 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 De groenteman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40
Morgenwijding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleu
ters. 11.00 Hammondorgelspel. 11.15 Voor de zie
ken. 12 00 Jazzmuz. 12.20 Regeringsuitz.: Landb.-
rubr 12.30 Land- en tuinbouwmeded 12.33 Gram.
13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Metro-
pole-orkest en zang. 13.55 Beursber. 14.00 Gram.
14.40 Schoolradio. 15.00 Voor de vrouw. 15.30 Cel
lo en piano. 16.00 De opvattingen van Albert
Schweitzer over het leven van Jezus, lezing. 16.15
Gram. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Amateursprogr.
18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30 Theaterorkest.
19 00 Voor de kleuters. 19.05 Gesproken brief uit
Parijs. 19.10 Radiowedstrijd. 19.50 Journaal. 20.00
Nieuws. 2005 Gevar. progr. 22.00 Viool en alt
viool. 22.30 Nieuws en beursber. van New York.
22.40 Gitaarspel. 23.00 Tien jaar Teisterbant, le
zing. 23.15 Jazzmuziek. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvr.
9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kinderen. 10.15
Lichtbaken, lezing. 10.25 Gram. 10.35 Idem. 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Volaan.. voor
uit, lezing. 12.00 Middagklok - noodklok 12.03 Pro-
menade-ork. en sol. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Promenade-orkest (ve.volg). 12.50 Act. 13.00
Nieuws. 13.15 15 jaar geleden, praatje. 13.20 Pla-
aennieuws. 13.35 Lichte muz. 13.55 Sopr. en piano.
14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Gevar.
progr. 15.50 Gram. 16.00 Voor de zieken. 16 30
Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursbericht
17.45 Regeringsuitz.: Economische ontwikkeling
vsn Nieuw-Guinea's bevolking, door dr. P. J. van
Dooren. 18.00 Amateursprogr. 18.20 Pol. gesprek.
18 30 Motet- en madrigaalkoor. 18.50 Gram. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Zang. 19.30 Gram. 20.30
Oude muz. 21.05 In het begin schiep God hemel
en aarde, lezing. 21.25 Kamermuziek. 21.50 In het
begin schiep God hemel en aarde, lezing. 22.10
Gram. 22 25 Boekbespr. 22 30 Nieuws 22.40 Gezin
en huwelijk, lezing. 22.50 Radio-Philharm.orkest.
koor en sol 23.55—24.00 Nieuws.
PRUSSEI. 324 m.
12.00 Gevar. muz. 12.15 Pianorecital. (Om 12.30
Weerber.). 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Ka-
merork., koor en soliste. 14.00 Schoolradio. 15.45
Pianorecital. 16.00 Koersen 16 06 Duitse les. 16.21
Gevar muz. 17.00 Nieuws. 17.10 Kamermuz. 17.40
Boekbespr. 17.50 Voor de jeugd. 19.00 Nieuws. 19.40
Gram. 19.50 Lezing. 20.00 Voordr 20 30 Jazzmuz.
21 00 Omr ork. en soliste. 21.55 Pianorecital. 22.00
Nieuws. 22.15 Viool pn piano. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 20 00 Journ. en weeroverzicht. 20 20 Docu
mentair programma. 20 40 Wetenschappel. film.
21.00 Natuurfilm. 21.10—22.25 Speelfilm.
(Van onze correspondent in Bonn)
Te Kiel vindt sedert enige dagen een
heel bijzonder proces plaats om een reeks
brandstichtingen uit de jaren 1921-23. Voor
die brandstichtingen stopte men in 1927
drie mannen na anderhalf jaar hechtenis
nog eens voor elk 4V2 jaar in de gevange
nis. Naar menselijke berekening en alle
waarschijnlijkheid waren zij evenwel vol
komen onschuldig.
In de jaren 1921-23 verkeerde men in
Sleeswijk-Holstein in eenzelfde soort pa
niek, als waarin men momenteel in de
Noordduitse stad Lüneburg verkeert: er
braken telkens weer branden uit en de da
ders waren lange tijd onvindbaar. Tot de
politie op een gegeven ogenblik de landar
beider Busslapp te pakken kreeg. Busslapp
bleek een grote fantast en een even groot
prater te zijn. De thans 60-jarige man, die
jarenlang onvindbaar was, zei dezer dagen
bij de revisie-behandeling van het oude
proces te Kiel, dat een vijftal politieagen
ten en de rechter van instructie Rinne hem
destijds flink onder handen hadden geno
men. De agenten maakten daarbij, zo zei
hij, misbruik van zijn zieke toestand en be
loofden hem verpleging in het ziekenhuis
als hij drie aannemers van de branden zou
beschuldigen. Dat deed Busslapp tenslot
te. De beschuldigingen van deze man en
van twee andere, die nota bene half debiel
waren, werden voldoende geacht om de
drie verdachten voor in totaal zes jaar in
de gevangenis te zetten.
In Kiel vecht thans de bijna geheel blin
de, 80-jarige oud-aannemer Johannes Bal-
ke voor zijn rehabilitatie. Hij wordt bijge
staan door de 88-jarige Hamburgse advo
caat dr. Springe, die dit geval reeds sedert
1952 onder handen heeft. In 1956 kreeg
Springe de rehabilitatie en vrijspraak van
de eerste der drie aannemers, een zekere
Frank, voor elkaar. Thans hoopt hij Balke
vrij van schuld te krijgen en de oude ad
vocaat gelooft nog vóór zijn negentigste
jaar ook nummer drie te zullen vrijplei
ten.
Uit het Kieler proces blijkt hoe moeilijk
het in Duitsland is een zaak van dertig jaar
geleden uit de doeken te doen. Het is nu
zover gekomen dat een reeks oude man
netjes voor de Kieler rechtbank staat te
praten over omstandigheden, zoals die
thans onvoorstelbaar worden geacht De
vijf politieagenten, van wie er nog één
leeft, zouden zoveel druk op Busslapp heb
ben geoefend om een beloning van een ver
zekeringsmaatschappij van 45.000 reichs-
mark te krijgen. Die beloning kregen zij
ook werkelijk! De 79-jarige ex-politieagent
Rehder zei dezer dagen niet veel. Over de
mede door hem op Busslapp uitgeoefende
druk verklaarde hij: „Zo brengt het ge
recht een verdachte toch ook tot een be
kentenis". Nog moeilijker was de 72-jarige
dr. Rinne, destijds rechter van instructie
in het proces tegen de onschuldige aanne
mers. Hij bleef stijf en star er op staan dat
de vijf politieagenten beste kerels waren
geweest, vlijtig en onvermoeibaar. Waar
op de verdediger van Balke, dr. Springe,
zei: „Ze waren juist verschrikkelijk- lui,
maar zij werden vlijtig toen hen belonin
gen in het vooruitzicht werden gesteld".
Alles duidt er nu op dat de bijna blinde
Balke gelijk zal krijgen. De oude man zelf
is tot niet veel meer in staat dan te zeggen,
dat hij onschuldig is. In de dertiger jaren
werden hij en zijn gezin door de veroor-
EEN jaar heeft 365 dagen en een schrik
keljaar heeft er 366. Dat is een waarheid
als een koe. Maar zo eenvoudig is het des
ondanks niet.
Een jaar is de tijdsduur, waarin de aarde
haar loop om de zon volbrengt, dat is in
365 dagen, 5 uren, 48 minuten en bijna
46 sec. De dag is daarentegen de tijd die
de aarde nodig heeft om éénmaal om haar
as te wentelen. Tussen die omwenteling
van de aarde en haar loop om de zon be
staat geen chronologisch verband, met
andere woorden, er bestaat geen verband
tussen jaar en dag. Zou men
dit jaar zijn aangevangen op
I januari, 0 uur, dan eindigt
het op 1 januari 1961 om 11
minuten en 14 sec. vóór 6. Dat
is voor een keertje wel uit te
rekenen, maar na verloop van
jaren is daar geen beginnen
aan. Daarom werd het jaar op
een afgerond aantal dagen gesteld en wat
er te veel is, werd omgerekend en over een
aantal jaren omgeslagen. Deze vertwijfel
de poging om tegen alle ervaringsver
schijnselen in tóch enig verband te
brengen tussen dagen en jaren, is oorzaak
van de kalendermoeilijkheden bij alle vol
ken in alle tijden.
Het Christelijke jaar is eigenlijk niet
Christelijk, maar Romeins. Hoezeer we ook
beseffen, dat de wortels der beschaving in
de oudheid gezocht moeten worden, we
zullen ons densondanks niet verdiepen in
de oudste Romeinse tijden, toen met slechts
10 maanden werd gerekend. We zullen
direct een flinke stap naar voren doen, zo
dat we terecht komen midden in de eeuwen
die aan de keizertijd voorafgingen. Toen
telde het Romeinse jaar aanvangende
met 1 maart 355 dagen, verdeeld over
12 maanden. Het jaar kwam toen dus ruim
10 dagen te kort.
Evenals wij de fout van ons te korte
kalenderjaar trachten te herstellen door
op geregelde tijden een schrikkeldag in te
voegen, zo probeerden ook de Romeinen
de fout van hun kalender ongedaan te
maken door om het andere jaar een extra
maand vermoedelijk Mercedonius ge
heten in te lassen. Deze schrikkelmaand
kreeg niet alleen de dagen, welke men ge
durende twee jaren was achter geraakt,
maar bovendien nog 5 dagen van februari.
In een jaar met een schrikkelmaand ein
digde februari dus op de 23ste, en op die
dag, op dit Eindfeest of Terminalia, begon
de schrikkelmaand. Zoals bekend, voerde
Julius Caesar de nieuwe ka
lender in, met een jaar van
365 dagen, waarbij om de vier
jaar een schrikkeldag werd
ingevoegd. Behoudens de door
Paus Gregorius XIII in 1582
aangebrachte wijzigingen, ge
bruiken we dit Romeinse sy
steem nu nog). Het is begrij
pelijk, dat februari, aanvankelijk de laatste
maand van het jaar, de schrikkeldag
kreeg. Minder logisch is het, dat deze
schrikkeldag oorspronkelijk niet 29 fe
bruari was, maar 24 februari. Deze dag
heette bij de Romeinen de ,^esde dag vóór
1 maart" (zij telden zowel begin- als eind
datum mee). In een schrikkeljaar was er
dus een tweede „zesde dag vóór 1 maart",
in het latijn: ante diem bissextum Kalen-
das Martias. De restanten van deze op
24 februari vallende schrikkeldag vindt U
nog terug in de Franse benaming voor
schrikkeljaar, l'année bissextile.
En waarom zouden we thans niet eens
een kijkje nemen in de beklaagdenbank,
waar althans in de Verenigde Staten
wordt onthuld, dat op sommige medica
menten 1800winst is gemaakt?
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
(Nadruk verboden)
De tewaterlating van het m.s. „Loutre
Consol", die zaterdag zou geschieden bij
de Zaandamse Scheepsbouwmaatschappij,
is volkomen mislukt. Het schip dat voor
Canadese rekening wordt gebouwd, bleef
onbeweeglijk op de helling liggen. Toen er
ondanks vele pogingen van het werfper-
soneel geen beweging in het schip kwam,
riep men de hulp in van drie sleepboten,
doch ook deze hulp baatte niets. Vervolgens
werd de assistentie in geroepen van een
sleepboot uit Amsterdam, die met haar
vermogen van 400 pk ogenschijnlijk wei
nig moeite met het karwei zou hebben.
Alle pogingen van deze sterke sleper faal
den evenwel. Ten slotte gaf men het maar
op en trokken de vele belangstellenden en
genodigden huiswaarts. Er zullen nu voor
zieningen aan de helling worden getroffen,
waarna men opnieuw een poging zal on
dernemen het schip te water te krijgen.
deling geruïneerd, zijn kinderen werd de
toegang tot de middelbare school ontzegd!
Pas na 1945 kregen hij en zijn twee mede
slachtoffers gelegenheid aan te dringen op
revisie. En 33 jaar na de uitspraak toen
was hij een 47-jarige in de kracht van zijn
leven staande zakenman kan de 80-jari-
gejnan thans hoop koesteren.
Op 1 februari bedroeg het aantal aange
geven televisietoestellen 609856 tegen
584766 op 1 januari. Tot en met 11 februari
zijn er al weer 9861 televisie-ontvangers
bij gekomen, waardoor het totaal inmid
dels tot 619717 is gestegen. Het tot dusver
in februari genoteerde daggemiddelde van
bijna 900 om precies te zijn 896 nieuwe
televisietoestellen is het hoogste sinds de
invoering van de registratie op 1 januari
1956. Het aantal aangegeven radio-ont
vangtoestellen steeg in de loop van januari
van 2605338 tot 2611800. Op 1 februari wa
ren er 489737 aangeslotenen op het draad-
omroepnet tegen 490157 op 1 januari.
Het hoofdartikel van het zaterdag ver
schenen nummer van „Medisch Contact"
bespreekt de „medische voorlichting door
televisie".
„Als het om ongevraagde medische voor
lichting gaat aldus het artikel mag
deze wel even op haar effect worden be
keken. In medische kringen slaat men de
ontwikkeling van met name die voorlich
ting, zoal van wezenlijke voorlichting kan
worden gesproken, met zorg gade".
„In dergelijke uitzendingen spelen
nieuwsgierigheid, sensatie, schrik, afkeer
en huivering zozeer mee, dat men de ver
antwoordelijkheid voor het bieden van
dergelijke televisieuitzendingen niet zwaar
genoeg kan tillen."
Na op enkele recente uitzendingen nader
te zijn ingegaan besluit het artikel: „Wel
licht is, wat hier een voorlichtingsprobleem
schijnt in het geheel geen probleem, wan
neer men er oog voor heeft dat medische
voorlichting aan het publiek binnen vor
men en grenzen van algemeenheid moet
blijven. Over die grens heen gaande voert
men net publiek, dikwijls tot zijn schrik
en schade, binnen de muren van operatie
zalen, waarin de sfeer van wetenschappe
lijke bekwaamheden en spanningen niet
gedoogt dat er een camera-oog getuige van
is anders dan ten behoeve van diegenen, die
voor eigen wetenschappelijke vorming of
voor de ontwikkeling van de wetenschap
in het algemeen kennis daarvan willen
nemen".
OSLO (Reuter) Een Noorse ambtelij
ke commissie heeft het ministerie van jus
titie te Oslo aanbevolen wettelijke maat
regelen te nemen ter voorkoming van hu
welijken van personen, die verslaafd zijn
aan alcohol of verdovende middelen. Vol
gens het advies van de commissie zouden
dergelijke personen alleen toestemming
voor het sluiten van een huwelijk mogen
krijgen indien zij instemmen met steri
lisatie voor het huwelijk.
Het commissielid prof. Oedegaard zegt
in een aan het advies toegevoegd memo
randum dat elk jaar ongeveer 1.900 pa
tiënten worden opgenomen in pschyiatri-
sche inrichtingen. Voor hun opneming
hebben deze 1.900 personen gemiddeld
2.200 kinderen, van wie tien tot veertien
percent lijdt aan geestelijke stoornissen of
op andere wijze abnormaal is.
Een dergelijk huwelijksverbod zou vol
gens prof. Oedegaard in Noorwegen van
toepassing zijn op 20.000 alcoholisten en
700 personen, die aan verdovende midde
len verslaafd zijn.
62—63. De meeste burgers in de stad hadden hun huizen opgezocht en hielden zich
daar verborgen, maar de soldaten natuurlijk niet, die moesten op hun post blijven en
mochten zich niet verstoppen.
Toch voelden zij zich niet erg op hun gemak, ze loerden met kloppende harten tussen
de schietgaten van de kantelen door. Ja, de draak kwam steeds dichterbij, ze konden
de grote kop al du,idelijk onderscheiden.
In de straten roffelden nog steeds de trommen, maar dat was eigenlijk niet meer
nodig, want alle burgers wachtten al achter hun gesloten deuren op wat cr ge
beuren zou
49)
Gedurende een ogenblik zei ze niets. Ze dacht er aan,
dat het nogal erg was, dat zij Rob... en Isabelle, wat
dat betreft, zo gemakkelijk uit haar geest had kunnen
bannen.
Als je mij daarheen wilt laten gaan, zei ze,
zou Barney Linton met mij mee kunnen gaan. Ik ben
er zeker van, dat Isabelle van Rob houdt
Zij zouzij zou dit nooit willen. Ik geloofik ben
er bijna zeker van, dat Rob half verliefd op haar is.
Dingen, die hij gezegd en gedaan heeft, doen mij daar
aan denken; zoals zijn jaloezie op jou en Menzies. Hij
weet het misschien zelf nog niet zij begon over haar
woorden te struikelen maar hij zou gauw genpeg tot
de ontdekking komen. En ikik ga mijn verloving
verbreken.
Zelfs dan. zei David moet Isabelle toch haar
kans krijgen. Zij is bestolen.
Maar niet door Rob, hield Julie aan. Hij zou de
eerste zijn om te eisen, dat zij alles krijgt, waar zij
recht op heeft.
David aarzelde.
Als je zo in Rob gelooft, zei hij, denk je dan ook
niet, dat hij maar niet zo gemakkelijk het idee zal aan
vaarden om met Isabelle te trouwen om moeilijkheden
te ontgaan? Je moet toch wel gespeend zijn van alle
ijdelheid, Julie, als je denkt, dat hij je zo gemakkelijk
zou vergeten.
De auto was nu in zicht en kwam langzaam op het hek
toerijden, terwijl aan weerskanten de modder omhoog
spatte.
David keek er naar en toen weer naar Julie.
Ik zou het niet kunnen, zei hij hees en werd vuur
rood. Het volgend ogenblik stak hij de handen in de zak
ken en liep naar de naderende wagen.
TWEEëNTWINTIGSTE HOOFDSTUK
Richard Burgoyne bracht bij de Timballs het nieuws
dat mevrouw Ferndale voor een operatie in een zieken
huis was opgenomen. Op een avond, toen de regens ge
durende twee dagen uitgebleven waren kwam hij aan
rijden. Mevrouw Timball zat in een schommelstoel voor
haar hut In deze dagen, waarop Rob en Isabelle zoveel
buiten te doen hadden, had zij veel nagedacht. Zij dacht
aan Springall, de advocaat, die tien jaar geleden ge
storven was en haar zaken in een dusdanige staat had
achtergelaten, dat het gemakkelijk geweest was om
het onaangename feit te vergeten, dat Isabelle erfgena
me was van de helft van de farm en van het geld, dat
door haar oom was nagelaten.
Zij was er in haar geest niet helemaal zeker meer
van, of zij van plan was geweest Isabelle te bedriegen,
dan wel of het eenvoudig maar gebeurd was, toen de
dagen voorbij gingen en de farm niets opleverde. Mis
schien had zij gehoopt, dat Isabelle zou sterven. Mis
schien had zij gedacht dat er vroeg of laat wel weer
eens geld op de farm zou komen en dat Isabelle dan
haar deel uitbetaald zou kunnen krijgen. Maar hoe of
het ook was, momenteel was er geen geld en Isabelle
zou al gauw eenentwintig zijn. Deze gedachte liet me
vrouw Timball geen rust. Zij vroeg zich af, of er be
halve Springall en Barney Linton nog iemand zou zijn,
die van het testament op de hoogt was. Zij vroeg zich
ook af waar Barney Linton zou zijn. En dan Baxter!
Wist of vermoedde hij iets? Alles maakte haar bang.
Baxter had misschien Barney Linton gekend en zou
misschien iets gehoord hebben. Hij leek achterdochtig
en was zeer bevriend met Burgoyne.
En nu zag ze Burgoyne naderen en Rob hem tege
moet gaan, komende vanachter een van de gebouwen
van de farm. Het bezorgde haar hartkloppingen het
geen tegenwoordig altijd het geval was als er iemand
op de farm kwam. Zij bleef echter zitten en keek vanon
der de uitstekende dakrand met koude afwijzende blik
ken toe.
Zij meende met een gevoel van spijt, dat zij een grote
fout had begaan Isabelle te behandelen, zoals zij ge
daan had, waardoor zij het meisje ertoe gebracht had
zich te gevoelen als iemand, die geheel afhankelijk was
en Rob haar ook als zodanig was gaan beschouwen.
Als zij dit niet gedaan had, zou Rob misschien verliefd
op haar geworden zijn.
Zij glimlachte om haar eigen gedachten, aangezien zij
wist, dat vijf jaar geleden, misschien zelfs wel vijf
maanden geleden, de gedachte, dat Rob op Isabelle
verliefd zou kunnen raken, haar in woede zou hebben
doen ontsteken. Inmiddels was Rob op Julie verliefd
geworden en werkte hij zoals hij nog nooit van z'n le
ven gewerkt had, om haar terug te krijgen. Isabelle
hielp hem warempel nog ook! Dat was het soort situa
tie, waarvoor dramaturgen zich interesseerden
Er was iets amusants in de gedachte, dat Rob zo
hard werkte voor het enige, dat hen misschien allen
zou ruïneren en dat hij door de schok, welke het ver
trek van Julie veroorzaakt had, een man was geworden.
Rob kwam nu met Burgoyne op de hut toelopen met
een brief in de hand. Waarschijnlijk van Julie. Burgoy
ne bracht wel eens meer brieven over van de Ferndales.
Waar is Isabelle? vroeg zij, toen Rob naderbij
kwam.
Die is bezig met uitdelen van meel en vlees aan de
kaffers, zei hij. Zij is er trots op, dat zij vanmorgen
een antilope geschoten heeft en voelt, dat zij daardoor
bijgedragen heeft tot het wekelijkse vleesrantsoen.
Het zou beter zijn, als zij haar aandacht een beet
je meer aan het huishouden besteedde, zei mevrouw
Timball koud. Hoe maakt u het, meneer Burgoyne?"
Het is fantastisch dat u kans ziet om in dit weer nog
over het veld te komen.
Kwestie van oefening, mevrouw Timball, zei Bur
goyne opgewekt, gepaard aan een slechte gewoonte om
origineel te willen zijn. Ziet u, de meeste mensen
blijven in het natte seizoen op hun farms en komen er
in het droge af. Dus stelde ik mij ten doel, om er in het
natte seizoen af te komen en in het droge thuis te blijven.
Zij keek hem plotseling met een zekere achterdocht
aan. Hij was iemand met een veel te gladde tong. Waar
schijnlijk had die Baxter hem wel wat verteld en even
waarschijnlijk kwam hij spioneren. Maar zij wist haar
gedachten al gauw een andere richting te geven en
glimlachte. Want zulke gedachten leidden tot een
angststemming. En paniek betekendeDat kwam nu
eenmaal van een schuldig geweten. De man was ten
slotte niets anders dan wat hij leekeen grote en
drukke persoonlijkheid
Mevrouw Ferndale is naar 't ziekenhuis gebracht,
moeder, zei Rob. Zij is er ongeveer drie dagen ge
leden heengegaan.
Hij keek even naar de zon en zag dat die al vrij laag
aan de horizon stond.
Burgoyne blijft eten, voegde hij eraan toe. Ik
zal Isabelle even helpen sluiten en dan kom ik terug
en zullen we wat drinken. Wilt u hem meenemen naar
de woonhut, moeder?
Ik twijfel eraan of er iets te eten zal zijn, zei me
vrouw Timball. Sedert Isabelle erop gestaan heeft
zichzelf tot boerenjongen te bevorderen, is het hele huis
houden op mijn schouders neergekomen en ik ben ziek
geweest van de koorts, meneer Burgoyne.
Maar enfin, we zullen eens zienZij stond op en
liep naar de woonhut.
Rob grinnikte tegen Burgoyne.
Je zult heus wel wat te eten krijgen, zei hij. Isa
belle mag er dan al geen slag van hebben het huis een
door vrouwen verzorgd uiterlijk te geven, maar ze weet
heel goed wat mannen na een dag hard werken graag
te eten krijgen.
Het is alleen maar jammer, zei mevrouw Timball,
dat ze die moeite niet eens eerder genomen heeft.
Zij zegt, zei Rob, dat ik vroeger nooit gewerkt
heb.
Dat heb je ook niet, zei Burgoyne.
Nou, ik doe het nu wel, zei Rob. En ik zal het
voor de rest van mijn leven ook wel moeten doen, of
ze zet me nog op een luiaards-rantsoen.
Iets in de blik van Burgoyne nieuwsgierig en specu
latief deed hem aan Julie denken en hij kreeg een
kleur.
Kom, laat ik wat opschieten, zei hij kortaf, en zich
omkerend, liep hij naar de loods.
Burgoyne ging met mevrouw Timball naar de andere
hut en nam in een van de dekstoelen tegenover haar
plaats. Mevrouw Timball zat strak rechtop en legde
haar handen op de knieën. Toen begon zij langzaam te
praten.
(Wordt vervolgd)
SVEN LIDMAN OVERLEDEN
De Zweedse auteur Sven Lidman is zon
dag op zevenenzeventigjarige leeftijd in
het Södersjukhuset ziekenhuis van Stock
holm overleden. Hij is een der vooraan
staande figuren uit de Zweedse Pinkster
beweging geweest. Hij werd op 6 juni 1882
in Karlskrona geboren en studeerde rech
ten en wijsbegeerte aan de universiteit van
Uppsala. In de jaren 1916-1918 publiceer
de Lidman het blad „Svensk Loesen" en
van 1922 tot 1948 het blad „Evangelii Hae-
rold" van de Pinksterbeweging. Van deze
beweging werd hij in 1921 lid en vurig
agitator. In 1948 maakte hij zich er van
los. Deze stap heeft Lidman vastgelegd in
een veelgelezen boek onder de titel ..Resan
till domen".
„ZON" door A. Viruly, uitgeverij An-
dries Blitz in Laren (N.H.) Viruly heeft dit
boek geschreven op een zwerftocht met
zijn vrouw Mary Dresselhuys door Zwit-
serland-in-de-zomer. Het heeft de vorm
van brieven, waarvan de geadresseerden
tot en met het verschijnen nog niets wisten.
De beroepen of bezigheden van deze ge
adresseerden zijn onder meer gezagvoer
der. kloosterabt, kunstschilder, dichter,
schrijfster, kamerlid, hoogleraar en caba
retier (met eega). Men kan bewondering
hebben voor de wijze, waarop Viruly zijn
vlotte stijl en de inhoud van de brieven
heeft weten aan te passen aan de zeer
uiteenlopende beroeps- en opvattingssferen
van deze mensen. De persoonlijkheid van
deze representanten van Viruly's onge
twijfeld gevarieerde vrienden- en kennis
senkring krijgt in deze epistels gestalte.
Viruly is een bereisd man zelf herinnert
hij in dit boek terloops aan zijn ruim 20.000
vlieguren en mogelijk zullen zelfs fre
quente bezoekers van het Alpenland bij
zonderheden in dit boek vinden die zij nog
niet wisten. Maar naar onze smaak etaleert
de auteur deze kennis en bereisdheid wel
wat opvallend en overdadig. Verder is er
geen enkel bezwaar tegen dat de schrijver
in correspondentie met een Haagse jonk
heer in één alinea vijf keer het woordje
„rot" gebruikt, te beginnen met „rótkren-
gen", maar in een brief die aan het lezen
de publiek wordt prijs gegeven doet het
naar onze smaak gewild-populair aan.
Misschien moet men deze brievenbundel
kunnen zien als een stuk „autobiografie
van een wereldreiziger" om de inhoud met
genoegen te kunnen lezen.
