Horen en zien
E
Fantoom in de bar
Chefarine 4
PANDA EN DE TROETELTROEP
YDO EN DE DRAAK
«r,
de Leon, Primitief wonen in Italië
AVONTUREN VAN EEN HOND
Griepbestrijding met
4 middelen tegelijk!
Churchill maakt zeereis
met Onassis' jacht
Koop nü IVOROL
f~Hoe is het ontstaand.
4
vC*C x
AANKÖNDIGÏNGEli^
NABESCHOUWINGEN
Verrassende film
De radio geeft donderdag
T elevisiepr ogramma
Kerkelijk Nieuws
Schilderij van Brueghel
in Hannover gestolen
Dubbele tuben: Voordeliger prijs.
Uw tanden vragen het beste.
Garcia
FELISOL
écht kleurecht
DOOR
WILLIAM
IRISH
Dit woord
SCHANDAAL
WOENSDAG 9 MAART 1960
18. „Dit is burengerucht!" riep Panda's
buurman schel. „De hele nacht heb ik
geen oog kunnen dichtdoen, door het ge-
hak van die lummel!" „Ohoho!" huilde
de inbreker, „hij scheldt me uit! Ik doe
toch geen kwaad? Ik ben juist hier bin
nen gaan hakken, omdat ze er buiten last
van hebben! Het is ook nooit goed!" Hui
lend en diep verongelijkt hakte hij op de
boomstam in, zodat de brokken door de
muren vlogen. „Hou op!", riep Panda
Maar hij werd overstemd door luid ge
hinnik en hoefgekletter van het paard, dat
wraakzuchtig achter zijn twee plaaggees
ten aanzat. Het is te begrijpen, dat deze
toestand te veel werd voor de kleine Pan
da. Iedereen schreeuwend of kermend,
Jolliepop bewusteloos op de grond.het
ivas ook werkelijk om radeloos te worden.
En juist op dat ogenblik stapte notaris
Hendrikus Foliant binnen. „Hm", zei hij,
de wilde tonelen afkeurend in zich opne
mend, „ik wil geen overhaast oordeel vel
len, meneer Panda. Maar ik krijg niet de
indruk, dat de troetels hier een rustig te
huis hebben gevonden. Dit is niet in over
eenstemming met de voorschriften in het
testament van wijlen Uw tante Petronel-
la!"
Op de hoofdfilm na, die ons zowaar nog
verraste, was het programma van dins
dagavond bijzonder tam. Het filmpje
„"Weerkundig observatorium" bleek een
brave instructie te behelzen omtrent zo'n
observatorium op de Zugspitze: mooie
plaatjes met praatjes. Men kon er in ieder
geval nog naar kijken en dat valt niet te
beweren van het interview, dat Piet te
Nuyl onze songfestival-winnaar Rudi Car-
rell met Dolf van der Linden afnam. De
heren kregen een aantal tonen te horen
van de liedjes hunner concurrenten en
moesten dan zeggen wat ze ervan vonden.
Hun opinies waren bepaald onthullend, zo
eventjes van jongens van het vak. Later
werd het beter toen Teddy Scholten op het
beeldscherm verscheen. Teddy zal de prijs
in Londen uitreiken, vernamen wij. Teddy
wist daar tijdens haar toespraakje nog niet
van. Ook de verschijning van de man, die
in Londen de leiding heeft, kon de ver
starring niet doorbreken. Het was maar
magertjes deze blik vooruit. De hoofdfilm,
een documentaire, nauwelijks gespeeld,
bracht een Borneose sage in beeld. Ze was
voortreffelijk van montage en boeiend door
haar echtheid, waarin de fictie onherken
baar werd. Wij werden nu tenminste te
vreden gesteld met een programma
onderdeel, dat inhoud had. Een zedenspie
gel van een interessant volk, voor de
beeldbuis heel geschikt door het episch en
soms beschouwelijk karakter.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 750 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen- I
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Voor de vrouw. 11.15 Gram. 11.45 Van alle breed
tegraden, lezing. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en
tuinb.mededelingen. 12.33 Orgelspel en zang. 13.00
Nieuws. 13.15 Meded. of gram. 13.20 Lichte muz.
13.55 Beursber. 14.00 Viool en piano. 14.30 Voor de
vrouw. 14.50 Gram. 15.05 Anna Karenina, hoorsp.
15.45 Kamermuz. 16.15 Voordr. 16.30 Gram. 17.C0
Voor de jeugd. 17.30 Jazzmuz. 18.00 Nieuws. 18.15
Lichte muziek. 18.30 Voor de jeugd. 18.45 Sport-
praatje. 18.55 Gesproken brief. 19.00 Voor de kin
deren. 19.05 Gevarieerd progr. 20.00 Nieuws. 20.05
Radio-filharm.ork. en solist. 21.20 Een fantastische
vlucht, hoorsp. 22.15 Gram. 22.30 Nieuws en beurs
ber. 22.40 Joum. 22.55 Sportact. 23.05 Uit de we
reld vanh et amusement. 23.55 24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7;40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.40
Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgen
dienst. KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gewijde
muziek. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram.
12.25 Voor de boeren. 12.35 Land- en tuinb.meded.
12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar
geleden, praatje. 13.20 Lichte muziek. 13.35 Gevar.
muz. NCRV: 14.00 Gram. 14.45 Gevar. muz. 15.10
Omr.-filharm.ork. en solist. 15.35 Vocaal ens. 16.00
Verkenningen in de Bijbel. 16.20 Kamermuz. 16.50
Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.40
Beursber. 17.45 Fries progr. 18.00 Lichte muziek.
18.15 Sportrubr, 18.30 De koorzang onder ae loep.
18.50 Sociaal perspectief. 19.00 Nieuws en weer-
praatje. 19.10 Op de man af. praatje. 19.15 Klein
Radiokoor. 19.30 Radiokrant. 19.50 Pol. praatje.
20.00 Gevar. progr. 22.15 Periodiekenparade. 22.25
Gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Zaalsportuitslagen. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Orgelrecital. 23.30 Gram.
23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.34 Gram.
12.52 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 13.30
Clavecimbelrecital. 14.00 Schoolradio. 16.00 Koer
sen. 16.06 Franse les. 16.21 Gram. 16.30 Lichte muz.
17.00 Nieuws. 17.15 Voor de kinderen. 18.20 Voor
de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40
Gram. 19.50 Polit. praatje. 20.00 De reuzendoder.
hoorsp. 21.20 Operafragm. 21.30 Ork.concert. 22.00
Nieuws. 22.15 Radio-universiteit. 22.55—23.00 Nws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journaal en weeroverz. NCRV: 20.20
Filmbespr. 20.40 TV-eenakter. 21.30 Filmfantasie.
21.40 Eenakter. 22.10 Dagsluiting.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Beek (L.): C. W. de Planque,
pred. voor gerpatrieerdenzorg te Heerlen.
Aangenomen naar Ede: E. F. Vergunst te
Rijssen, die bedankte voor Rotterdam. Be
dankt voor Heilo: C. van der Steen te
Gasselterdijveen; voor Oud-Beijerland: L.
Blok te Capelle aan de IJsel. Beroepen te
Stavenisse: L. G. Zwanenburg, kand. te
Waarder; te Houten (U.): J. T. Doornen
bal te Oene.
Geref. Kerken
Beroepen te Zoetermeer: C. H. Appelo
te 'sGravenhage-Loosduinen; te Werken
dam (2de pred.pl.): M. Ros te Hoofddorp;
te Bolswerd: A. Corporaal te Edam.
Geref. Gemeenten
Bedankt voor Dordrecht: C. Hegeman
te Genemuiden; voor Meliskerke: K. de
Gier te 's Gravenhage.
Tijdens het weekeinde is uit het museum
van Hannover een schilderij van Brueghel
gestolen ter waarde van meer dan vier
duizend gulden. Het is de tweede belang
rijke museumdiefstal binnen enkele
maanden in Duitsland. Enkele maanden
geleden verdween uit het museum te
Frankfort een olieverfschilderij van Lucas
Cranach „Venus". Ook in deze zaak heeft
de politie nog geen enkel spoor gevonden
dat. naar de dader leidt.
Advertentie
r l TD
102
102103. Ydo vond het zitten op de nek van z'n draak toch eigenlijk op den duur
wel wat lastig, en daar verzon hij iets op. Hij stapte af bij een timmerman en vroeg
die, iets voor hem te maken: 'n stoel, die met riemen op de rug van de draak kon
worden vastgemaakt.
Dat kan, zei de timmerman.
Hij nam de maten op en ging aan 't werk. En aan 't eind van de middag was het kar
wei klaar; Ydo kon het bekijken, toen hij weer langs de werkplaats kwam.
Ja, zo is 't precies als ik bedoelde! zei hij verheugd.
En de stoel paste keurig op Riko's rug.
Men mag er de reisbureaus geen verwijt van maken, dat hun met zorg uitge
stippelde tochten in het algemeen niet langs plaatsen van' ellende en armoede
leiden. Wie er twee weken tussenuit kan breken na de overige vijftig hard te
hebben geploeterd, heeft er immers recht op zich te ontspannen. Een bezoek aan
de miserabele dorpen van Zuid-Italië haalt de toerist allerminst uit zijn eigen
zorgen van alledag; hoogstens zou hij kunnen concluderen het nog zo slecht niet
te hebben. Maar het heeft geen zin. We kunnen er toch niets aan doen en het
schenken van sympathie alleen baat de bewoners van holen en krotten weinig.
Toch mag er, dunkt me, wel eens de aandacht op worden gevestigd, dat Italië
niet alleen bestaat uit verrukkelijke stranden, Florentijnse paleizen en Venetiaan-
se kanalen. Wij mogen de ogen niet sluiten voor het ellendig bestaan van mensen
als bijvoorbeeld Giuseppe Stella, die met vrouw en zes kinderen (benevens ette
lijke kippen) een éénkamerwoning deelt, die slechts door de deuropening enig
daglicht ontvangt.
Giuseppe woont in Matera, de stad
die op de rotsen van een uitgedoofde
vulkaan is gebouwd. Ik neem hem tot
voorbeeld, maar had evengoed bij zijn
buurman kunnen binnenstappen. Mate
ra is zonder enig plan in elkaar gezet.
Van een hoger punt op een afstand be
zien lijkt het, alsof de huizen er zo
maar zijn neergekwakt, schots en
scheef dóór elkaar en bovenop elkaar.
Ze zijn zo wanordelijk mogelijk terecht
gekomen en de meeste hebben er
scheuren en verzakkingen van overge
houden. Het enige goed dat ervan te
zeggen valt is dat ze nu wel zo blijven
staan, want ze hangen tegen elkaar
aan en er is letterlijk geen plaats meer
om te vallen. Hier en daar vormen de
daken de toegangswegen tot andere
woningen de ruimte in de dode kra
ter is schaars en Matera heeft per slot
van rekening zo'n tweeëntwintigdui
zend inwoners.
Gelukkig is het einde in zicht en in
het bijzonder voor Giuseppe en Anna
zullen nu spoedig betere tijden aan
breken. De Italiaanse regering doet de
laatste jaren wel het een en ander in
het kader van een groots ontwikkelings
plan voor het zuiden. Binnenkort zullen
de eerste duizend gezinnen een com
plex van nieuwe woningen betrekken,
een eind buiten Matera. Daarmee is
dan een kwart van de bevolking men
selijk gehuisvest en tegen betaalbare
huren.
Hoe zij deze nieuwe woningen zullen
moeten meubileren is een punt van la
ter zorg. „Als we er maar eerst in zit
ten en licht en lucht hebben," zegt Giu
seppe. „Voorlopig doen we het maar
met onze oude spulletjes." Het is een
hopeloos wrak boeltje. De familie Stel
la zit ook niet al te ruim in de wand
versiering: in het spaarzame licht ont
dekt ik één plaat van Matera's pa
troonheilige in fondantkleuren.
Wanneer een hele nieuwe stad is ge
bouwd en daarmee gaan nog wel en
kele jaren gepaard zal Matera met
al zijn ellende (bijna spoorloos) ver
dwijnen. Er zal een muur rondom de
krater worden gebouwd om deze schan
de van Italië voor altijd aan de blikken
van vreemdelingen en landgenoten te
onttrekken.
Een flink stuk noordelijker, nog voor
bij Rome en in de provincie Viterbo,
vind ik een ander voorbeeld van een
verdwijnende gemeenschap. Anders
dan in Matera kan echter niet worden
gezegd dat de mens de hand heeft in
de geleidelijke overplanting van twin
tigduizend mensen uit het bergstadje
Bagnareggio. De bevolking heeft dom
weg de strijd tegen de natuur verloren.
De ligging van Bagnareggio is uiterst
romantisch: op de top van een middel
hoge heuvel. Slenterend door de stra
ten of wat er nu nog van over is
kan ik mij moeilijk voorstellen, dat
hier -tienduizenden mensen hebben ge
woond en gewerkt. Er is eenvoudig
geen ruimte genoeg voor zoveel volk.
De befaamde oudste inwoner helpt mij
uit de droom.
„Ik heb het nog meegemaakt, maar
dat was in mijn jeugd, dat dit bergpla
teau zich veel verder uitstrekte."
Langs enkele ruïnes gaat hij mij voor
naar een plek, waar ik in een duize
lingwekkende afgrond kan kijken.
„Voorzichtig, ga niet te dicht bij de
rand staan," waarschuwt hij. „De bo
dem is hier zeer onvast."
En dit is de treurige geschiedenis:
de berg van Bagnareggio bestaat niet
uit oerharde rots, maar uit mergel en
zand. Hij kon de voortdurende druk van
de huizenmassa lang weerstaan, doch
op een kwade dag brokkelden er opeens
enorme stukken van af. Ettelijke hui
zen werden meegesleurd in de diepte
gelukkig zonder het verlies van veel
mensenlevens, omdat men de cata
strofe had zien aankomen. Dit proces
heeft gaandeweg doorgewerkt; er ging
geen jaar voorbij, vooral gedurende de
perioden van zware regenval, of er
werd aan alle kanten meer van de heu
vel afgeknabbeld.
Het hopeloze van de strijd tegen de
natuur inziend, trokken geleidelijk dui-
ézenden bewoners van Bagnareggio
naar veiliger oorden. Er onstond een
treffend gebruik: telkens na een regen
val bewoog zich een processie door de
straten als uiterlijk teken van dank, dat
het dorp voor het ogenblik is gespaard.
Die processies zijn kleiner en kleiner
geworden, want steeds meer mensen
konden ergens anders onderdak ko
men. Ten slotte zijn er nog maar twin
tig overgebleven een aantal van
niets voor een openbare manifestatie
en toch nog altijd genoeg om na de re
gen een kleine stoet te vormen.
Deze twintig moedigen willen tot het
einde van hun leven in Bagnareggio
blijven wonen. Al valt het hun hoe lan
ger hoe moeilijker het contact met de
buitenwereld te onderhouden (de enige
uitweg is een wankele loopbrug op pa
len), zij gaan niet weg. Jaar na jaar
wordt hun levensruimte bekrompener,
jara na jaar wordt hun positie ook ge
vaarlijker. Bagnareggio is nog slechts
gevuld met de spoken van het verleden;
er hangt een akelige melancholie tussen
de bouwvallen. Maar hier zijn deze
twintig geboren en hier willen zij ook
sterven.
Mijn gids is er overigens heel gemoe
delijk onder en, ongeletterd man als hij
is, weet hij de diepere drijfveer van hun
koppigheid in enkele woorden te ontle
den.
„U hoeft ons niet te beklagen wij
hebben het nog niet zo slecht als het
lijkt. En u moet goed begrijpen, dat het
ons onmogelijk is weg te trekken: we
zouden ons kostbaarste bezit moeten
achterlaten, ons hart".
(Nadruk verboden)
Advertentie
Textiel stoffen met
hetFELISOL-etiket
zijn kleurechtl
Let U dus voortaan
op FELISOL
Advertentie
Vier werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en doen wonderen I
Elk tablet Chefarine ,,4" bevat 4 genees
middelen, die in de gehele wereld beroemd
zijn geworden en millioenen mensen al
baat brachten. Een der bestanddelen zorgt
dat niettegenstaande de krachtige
werking ook de zwakste maag niet
van streek raakt. De vier middelen teza
men werken nóg beter en doen werkelijk
wonderen.
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
k
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag,
want die wordt beschermd door het bestanddeel Chefarox.
20tabl. f0.80.Voordeligegezinsverpakking lOOtabl. f3.50
De 85-jarige Sir Winston Churchill, ge
wapend met zijn gebruikelijke reuzensi-
gaar, heeft gisteren Londen per vliegtuig
verlaten om als gast van de Griekse
scheepsbouwer Onassis met diens jacht
Christina een tocht over de Atlantische
Oceaan te maken welke vier weken zal
duren. Churchill wordt vergezeld van
zijn echtgenote en van zijn dokter Lord
Moran, die echter niet in beroepscapaci
teit doch als vriend meegaat. Er is trou
wens nog een arts aan boord, een Griekse
professor, die een zwager is van Onas
sis. De Christina, zo groot als een fregat,
is waarschijnlijk het meest luxueuze jacht
ter wereld. ,Het heeft deuren die dankzij
een onafgebroken stroom van warme
lucht tochtvrij zijn, zodat zelfs geen storm
wind binnen kan doordringen. Het risico
dat Sir Winston, die in de afgelopen ja
ren zeer vatbaar is gebleken voor longont
steking en pleuritis, kou vat is uiterst ge
ring. Deze zeereien zijn uitstekend voor
zijn gezondheid en hebben hem veel goed
gedaan.
Het is de eerste keer dat Onassis, een
self-made man die een groot vriend van
Churchill is geworden Sir Winston mee
neemt op de Atlantische Oceaan. Moge
lijk gaat de tocht naar de Westindische
wateren en het warme gedeelte van de
Amerikaanse oostkust. Sir Winston wil
in Londen terug zijn voor de aankomst van
•president De Gaulle, die begin april zijn
staatsbezoek aflegt.
Pech
Churchills vliegtocht is minder vlot ver
lopen. In plaats van in Gibraltar te lan
den, waar het jacht op hem wachtte,
moest de Viscount van de BEA uitwijken
naar Tanger. Wegens het slechte weer
maakte het toestel een tussenlanding in
Madrid om bij te tanken. De hevige wind
verhinderde het daarna op de smalle
landingsstrook in Gibraltar te dalen. Na
een half uur te hebben rondgecii-keld en
twee mislukte landingspogingen besloot
de piloot toen door te gaan naar Tanger.
JL
9)
Hij glimlachte en streek haar zachtjes over het haar.
Een teder en troostend gebaar, dat hij telkens weer on
derbrak voor een voorzichtige kus.
Het zit allemaai binnenin bij jou, waar ik van hou.
Daar, waar ik alleen het kan zien en niemand anders.
Je bent zo goed, je bent zo'n goedige kerel, maar het
zit allemaal van binnen. Alleen ik weet het, het is alleen
voor mij
Ten slotte hief ze haar hoofd. Haar ogen waren
vochtig.
Dat moet je niet doen, zei hij zachtjes. Ik ben
het niet waard.
Dat moet ik voor mijzelf weten. In mijn ogen ben
je het wél waard. Probeer nu niet mijn geloof in jou
te ondermijnen, zei ze met een licht verwijtende klank
in haar stem
Ze staarde naar de deur. Over haar gezicht ver
scheen een sombere waas.
En zij? Denk je
Ik geloof dat we tot dusver ongeveer gelijk staan.
Ze zouden er anders niet zo lang mee zijn doorgegaan.
Maar hoe hebben ze jou gevonden?
Ik vond je boodschap van zes uur, toen ik gister-
avond thuis kwam. Ik voelde er natuurlijk niets voor
om te gaan slapen, voordat ik er meer van zou weten.
Ik wilde haring of kuit hebben. Daarom belde ik tegen
elf uur op. Ze waren hier toen al en stuurden drect
iemand naar mij toe om mij te ondex-vragen. Van dat
moment af hebben ze me niet meer alleen gelaten.
Dat is galant van ze om je helemaal niet te laten
slapen! zei hij ontstemd.
Ach. ik zou tóch geen oog dicht gedaan hebben.
Hoe zou ik nu kunnen slapen, terwijl jij in moeilijkhe
den was!
Haar vingers volgden in een teder gebaar de lijnen
van zijn gezicht.
Op één ding komt het nu nog maar aan. Al het an
dere is bijzaak. Deze zaak moet opgelost woi-den, hoe
dan ook! Dat zullen zij toch wel kunnen? Zij zullen toch
wel de middelen hebben om te ontdekken, wie het wer
kelijk gedaan heeft? Wat heb je hun eigenlijk verteld?
Over ons, bedoel je? Niets. Ik wilde jou er buiten
laten.
Misschien is dat het wel geweest. Ze vermoedden
kennelijk, dat je iets vex-borg. Ik ben er nu bij betrok
ken. Zou het daarom niet beter zijn, als je nu alles over
ons maar vertelde? We hoeven nergens beschaamd
of bang voor te zijn. Hoe vlugger je het doet, hoe vlug
ger je er af zult zijn. Ze zullen trouwens al wel vermoed
hebben, wat er met ons aan de hand is. Mijn reactie
was ten minste duidelijk genoeg.
Ze zweeg plotseling. Burgess stond weer in de ka
mer. Hij zag er tevreden uit. Als een man, die te we
ten was gekomen wat hij wilde weten. Toen de twee an
deren binnenkwamen, zag Hendex-son dat hij één hun
ner een teken gaf.
Er staat beneden een wagen juffrouw Richman,
die u thuis zal brengen.
Hendei-son liep op hem toe.
Zou u juffrouw Richman hier buiten willen hou-
dèn? Dat zou tenminste sportief zijn. Ze heeft werke
lijk niets
Dat hangt helemaal van u zelf af, antwooi-dde Bur
gess. We hebben haar hier in de eex-ste plaats naar
toe gebracht, omdat het nodig was uw geheugen eens
op te frissen
Alles wat ik weet, alles wat ik kan zeggen, zal ik
graag vex-tellen, vex-zekerde Henderson hem met na
druk, als u ervoor wilt zorgen, dat ze niet door ver-
slaggevei-s wordt lastig gevallen. Ze mogen haar naam
niet te weten komen en de hele zaak opblazen.
Aangenomen, dat u de waarheid zult vertellen,
merkte Burgess op.
Dat zal ik zeker doen. Daar kunt u op rekenen.
Hendei-son draaide zich naar haar om en zei zachter
dan hij tot nu toe gesproken had:
Ga nu maar, Carol. Je moet wat gaan slapen. Je
hoeft je écht geen zorgen te maken. Alles zal zo dade
lijk wel weer in orde zijn.
Ze kuste hem zonder de drie detectives ook maar
één blik waardig te keuren, als wilde ze daarmede aan
tonen wat ze voor hem voelde.
Zal je wat van je laten horen? Zo gauw mogelijk
moet je opbellen. Het liefste vandaag nog, zei ze als
een soort afscheidsgroet.
Burgess liep met haar naar de deur en zei tot de po
litieagent, die buiten op wacht stond:
Zeg aan Tierney, dat niemand in de buurt komt.
Geen naam, geen enkele vraag beantwoorden, geen in
lichtingen. Niets van dat alles.
Dank u wel, zei Henderson uit de grond van zijn
hart, toen Burgess weer binnen was gekomen. U
bent een fideel iemand.
De detective keek hem strak en nietszeggend aan. Hij
ging zitten, haalde 'n notitieboekje te voorschijn» bladei-de
er even in, trok een strakke lijn onder zijn aantekenin
gen en sloeg toen een blanco velletje op.
Zullen we dan maar opnieuw beginnen?
Graag, antwoordde Henderson.
U heeft verteld, dat u woorden heeft gehad.
Klopt dat?
Ja, dat is zo.
Over twee kaartjes voor een show. Is dat juist?
Ja, over twee kaartjes en een echtscheiding.
Zo, dat komt er dus bij. Er was kwaad bloed
tussen u?
Het was al helemaal mis tussen ons. Noem 't af
stomping. 'n Tijdje geleden heb ik 't al eens over 'n
echtscheiding gehad. Ze wist het van juffrouw Richman.
Ik heb het haar zelf verteld. Ik heb dan ook nooit ge
probeerd het te verbergen. Ik probeex-de het op een fat
soenlijke manier te doen. Ze weigerde echter. Weglo
pen had geen zin. Dat wilde ik niet. Ik wilde met juf
frouw Richman trouwen. We ontliepen elkaar zoveel
mogelijk, maar het leven was een hel. Ik kon het niet
lander verdragen. Moet ik dit allemaal vertellen? Is
dat nodig?
Ja.
Eergisteravond heb ik er met juffrouw Richman
nog over gespx-oken. Ze begreep dat ik er zo niet langer
mee kon doox-gaan. „Laat het me proberen", zei ze,
„laat me met haar praten". „Nee", antwoordde ik toen,
waarop zij zei: „Probeer het dan zelf nog een keer.
Probeer het eens op een andere manier. Je moet aan
haar redelijkheid appelleren. Zo moet je haar over
halen". Het stuitte me tegen de borst, maar ik wilde
het toch op deze manier wel eens proberen. Van mijn
kantoor af belde ik op en reserveei'de een tafeltje voor
twee pex-sonen in het restaux-ant, waar we vroeger vrij
veel heengingen. Ik kocht verder twee kaax-tjes voor een
show. Eerste rij. Op het laatste moment zei ik zelfs een
uitnodiging van mijn beste vriend voor een afscheids
feestje af. Ik bedoel Jack Lombard. Hij gaat. voor de
eerstkomende jaren naar Zuid-Amerika. Het was de
laatste gelegenheid, om hem nog te zien. Maar ik was er
nu eenmaal mee begonnen en zette door. Ik zou dit keer
vriendelijk voor mijn vrouw zijn, hoeveel moeite het
me ook zou kosten.
Maar niets hooi-. Toen ik thuis kwam, ging het
dii-ect al weer mis. Geen spoor van verzoening bij haar.
Ze vond het best, zoals het was, en ze wilde daar geen
verandering in bi-engen. Ik geef toe, dat ik nijdig werd.
Ik werd steeds woedender. Ze wachtte tot 't laatste
moment. Ze liet me doodgemoedereex-d douchen en ver
kleden. Ze bleef daar maar zitten en begon te lachen.
„Waax-om neem je haar niet mee?" zei ze alsmaar. „Het
zou zonde zijn van de tien dollar". Ik belde dus juffrouw
Richman op waar zij bij zat. Maar die wraak werd me
onthouden. Ze was niet thuis. Marcella lachte hatelijk.
Ze liet me wél merken, hoeveel plezier het haar deed.
U weet natuurlijk ook wel, hoe je je voelt als je
wordt uitgelachen. Je voelt je er tussen genomen, ik
was spinnijdig. „Ik ga de straat op en nodig de eerste
de beste vrouw die ik tegenkom, in jouw plaats uit",
schreeuwde ik. „De eerste op hoge hakken en in een
rok. Het doet er niet toe wie het is!" Ik greep mijn
hoed en smeet de deur dicht.
Zijn stem zakte af en werd minder luid.
Dat is alles. Ik kan het niet beter vertellen, al zou
ik het ook willen. Het is de waarheid en de waarheid
kun je niet vex-beteren.
En kloppen de tijden, die u al hebt genoemd, nog
steeds? vroeg Bux-gess.
Ja, natuux-lijk. Ik was echter niet alleen. Ik had
iemand bij me. Ik heb precies gedaan, wat ik Marcella
heb gezegd. De eerste vrouw die ik tegenkwam heb ik
uitgenodigd.
Hoe laat ongeveer hebt u haar ontmoet?
(Wordt vervolgd)
„DE BRUG IN HET OERWOUD" door
Ben Traven, uitgegeven door de Wereld
bibliotheek, Amsterdam - Antwerpen.
De geheimzinnige schrijver, die onder
het pseudoniem Traven verscheidene op
merkelijke avonturenx-omans heeft ge
schreven, heeft zich met dit boek op glad
der ijs gewaagd. Immers, „De bx-ug in het
oerwoud" is geen avontui-enroman, maar
veeleer een romantische novelle. Het is
het verhaal van het verdrinken van een
kind in het water van een modderige ri
vier in het oerwoud ex-gens in de binnen
landen van Mexico.
Traven gaat diep in op de gevoelsuitin
gen van de eenvoudige mensen, die het
meebeleven. Dit simpele en aangrijpende
gegeven weet de schrijver te gebx-uiken
voor het vullen van een boek. Hij slaagt
er zeker in zijn beschrijvingen waar te
maken, maar hij weet de in het begin van
het verhaal opgex-oepen spanning niet tot
het einde te bewaren. Misschien wel niet,
omdat de gekozen stof daarvoor eigenlijk
te beperkt is.
Via het Franse woord scandale is ons
schandaal ontleend aan het Latijnse
scandalum en het Griekse skandalon.
De betekenis is oorspronkelijk: aanstoot,
ex-gernis, verleiding. Natuurlijk is er
vex-wantschap met het zelfstandige
naamwoox-d schande, dat uit Middelne-
dex-lands scaemde is ontstaan en dus
kennelijk familie is van schaamte, maar
ook van het werkwoord schenden.
Van schandaal zijn twee bijvoeglijke
naamwoorden afgeleid, n.l. schandalig
en schandaleus. Het laatste is alweer
een ontlening, n.l. aan het Franse scan-
daleux. Vroeger gebruikte men ook
schandaloos uit Latijn scandalosis, maar
deze vorm is in onbruik geraakt, waar
schijnlijk doordat verwarring dreigde
met loos: zonder. Het' Fries kent
echter skandeloas nog.
Het werkwoox-d bij deze groep is schan
daliseren: te schande maken.
