Lentefeest in de Abruzzen
1
Fantoom in de bar
PANDA EN DE TROETELTROEP
sn
ROM EN MIOE
AVONTUREN VAN EEN HOND
jido
Y/
^"Hoe is het ontstaan?^
WOENSDAG 16 MAART 1960
11
Luidruchtige „Mug"
Jos Cleber gehuldigd
Grand National via
Eurovisie
De radio geeft donderdag
T elevisieprogramma
„De bloeiende perzik"
Eisenhowers bezoek aan
Rusland op Eurovisie
Radiogesprek tussen vier
beroemde pianisten
ilQ Q
9\'
s
•.IA
1
Moskouse Izvestia geeft
zondagsaanhangsel
Antony Armstrong-Jones
stamt af van Edward I
WILLIAM
Dit woord:
HEG NOCH STEG
.J
24. Joris begon vloeiend en vol vuur te
praten. „Ik weet enkele heel aantrekke
lijke manieren, om uw geld kwijt te raken",
sprak hij, „en ik zal u gaarne hierbij met
raad en daad terzijde staan. Om te begin
nen kunnen we „Wacht even!" viel
Panda hem in de rede, „het geld is niet
van mij; het is gestolen. Daarom wil ik het
kioijt. Maar de moeilijkheid is, dat ik die
brandkast niet onopgemerkt in de bank
kan smokkelen". Joris keek hem even
met knipperende ogen aan. „Voorwaar",
zei hij, „ge schept toch ook altijd de meest
onverwachte problemen. Ditmaal kan ik
u echter niet volgen. Ik kan mij voorstel
len, dat men soms wil trachten een ge
stolen brandkast UIT een bank te smok
kelen en dan liefst zo onopgemerkt m,oge-
lijk. Maar waarom dit vice versa, ofte wel
in omgekeerde vorm proberen? Als gij
die brandkast hebt gestolen„Ik heb
hem niet gestolen", viel Panda hem in de
rede, „dat heeft een troetel gedaan".
„Een troetel????", herhaalde Joris niet
begrijpend. „Ja", zei Panda, „een be-
schermelingetje, dat ik van mijn tante
heb geërfd en voor wie ik verantwoorde
lijk benEn hij vertelde van de
vreemde erfenis. „Welaan", zei Joris,
toen hij er eindelijk iets van begon te snap
pen, „één ding is duidelijk: ge behandelt
deze delicate zaak totaal verkeerd. Maar
allereerst moeten wij deze brandkast
naar veiliger oorden brengen". Met deze
woorden greep hij het kruiwagentje en wil
de zich ermee uit de voeten maken.
„Nee!", riep Panda, „wacht! Laat die
brandkast staan!"
De Zweedse inzending voor de „Prix
Italia 1959" verscheen dinsdagavond op
het beeldscherm. Het gold een herdenking
van Selma Lagerlöf, zo piëteitvol en met
waardige anekdotes als men bij zulke ge
legenheden nodig acht, maar niet bepaald
onthullend naar het wezen van de schrijf
ster. Dat was klaarblijkelijk de opzet niet.
Wij vernamen een aantal levensbijzonder
heden, die voornamelijk draaiden om het
huis van Selma Lagerlöf, haar carrière en
haar reizen.
Ze waren keurig gerangschikt en gingen
uit van de faam, die haar oeuvi'e in de
wereldlitteratuur geniet. Ze brachten de
schrijfster niet nader tot een met haar
werk niet bekend publiek. Misschien dat
het filmpje in Zweden sterker appelleert
dan het ons gisteravond heeft gedaan.
De hoofdfilm „De Mug" was van on
miskenbare luidruchtige Duitse her
komst. De dingen liepen toch een tikkeltje
anders dan we hadden verwacht, een
beetje gewoner en gewild gecompliceerd
bij zoveel drukte. Vooral het einde bestond
uit nu net het laatste wat men meende
te mogen voorzien. Zo gaat dat soms op
dinsdag-film-avond.
Beeldschermer
Jos Cleber is ereburger van Anchorage
in Alaska geworden. Die onderscheiding
werd hem bij de overhandiging van de
gouden sleutel van de stad medegedeeld
door de heer Meal, directeur van de pro-
grammadienst van radio-Alaska, als af
gevaardigde van de stad Anchorage in de
burgerzaal van het raadhuis in Hilver
sum. Met Qleber kreeg ook de heer Wege-
rif, steward bij de K.L.M., deze onderschei
ding uitgereikt. Cleber heeft de sleutel
verdiend dank zij zijn compositie „Sleigh-
ride in Alaska", een liedje, dat hij ge
maakt heeft na zijn Golden Circle-reis met
de K.L.M.
De NTS zal zaterdag 26 maart een pro
gramma van de BBC overnemen. De
Grand National, de beroemde paardenrace
in Aintree, gaat op het Eurovisie-net. Zes
tien vaste camera's en een mobiele camera
zullen de paarden volgen.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Kookpraatje 11.15 Promenade-ork. 12.00 Metro-
pole-orkesl. koor en solist. 12.30 Land- en tuinb.-
n.ede. 12.33 Mctropole-ork., koor en solist (verv.).
12.50 Uit het bedrijfsleven, lezing. 13.00 Nieuws.
13.15 Mcded. of gram. 13.20 Lichte muziek. 13.55
Beursber. 14.00 Bariton en piano. 14.30 Voor de
viouw. 14.50 Gram. 15.05 Anna Karenina. hoorsp.
15.40 Gram. 16.00 Van vier tot vijf. 17.00 Gram.
17.15 Voor de jeugd. 17.45 Gram. 18.00 Nieuws.
18.15 Dansmuz. 18.30 Voor de jeugd. 18.45 Sport-
praatje. 18.55 Gesproken brief. 19.00 Voor de kleu
ters. 19.05 Gevar. progr. 20.00 Nieuws. 20.05 Gram.
20.15 Radio-philharm.orkest en sol. (In de pauze:
20.45—21.05 De Europese economische integratie,
gesprek). 22.30 Nieuws en beursber. van N. York.
22.40 Bezoek premier Chroestsjev aan Frankrijk.
22.55 Sportact. 23.05 Nieuwe gram. 23.5524.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw.
9.40 Gram. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst.
KRO: 11.00 Voor d ezickcn. 11.45 Gewijde muziek.
12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Pianospel. 12.25
Voor de boeren. 12.35 Land- en tuinb.meded. 12.38
Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar ge
leden. praatje. 13.20 Lichte muz. 13.40 Lichte muz.
NCRV: 14.00 Gram. 14.30 Avondrust, hoorsp. 15.00
Orgelspel. 15.30 Gram. 16.00 Verkenningen in de
Bijbel. 16.20 Kamermuz. 16.50 Gram. 17.00 Voor de
.teugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Gevar.
muz 18.15 Sportrubr. 18.30 Gevar. muz. 18.50 So
ciaal perspectief, praatje. 19.00 Nieuws. 19.10 Op
de man af, praatje. 19.15 Gram. 19.30 Radiokrant.
19.50 Pol. praatje. 20.00 Gevar. progr. 22.15 Perio
diekenparade. 22.25 Gram. 22.30 Nieuws. 22.40
Zaalsportuitsl. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Or-
gelconc. 23.30 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gram.
12.52 Koersen. 13.00 Nieuws en weerber. 13.15 Pia
norecital. 13.45 Gram. 14.00 Schoolradio. 16.00
Koersen. 16.06 Franse les. 16.21 Kamermuz. 16.30
Teem. 17.00 Nieuws en weerbericht. 17.15 Voor de
kinderen. 18.15 Gram. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Vrije
politieke tribune. 20.00 Hoorsp. 21.15 Gram. 21.30
Ork.conc. 22.00 Nieuws en weerber. 22.15 Radio
universiteit 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
VARA: 17.00 Voor de kinderen, NTS: 17.30 Int.
-ugdjourn. NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht.
'C'RV: 20.20 Kunstrubr. 20.50 Gevar. programma.
1.35 Nieuwe gram. 22.05 Avondwijding.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. VARA: 20.20
Pol. praatje. 20.30 Cabaret. 21.00 Vuile handen
,Les mains sales", toneelstuk.
T.V. spel in vertaling
van David Koning
De NCRV-televisie zendt op zondag
avond 20 maart a.s. een spel uit van Clif
ford Odets in een vertaling van David
Koning: „De bloeiende perzik". De Ameri
kaanse schrijver Odets heeft in dit spel de
geschiedenis van de reis van Noach op de
wateren en de voorbereidingen daartoe ge
dramatiseerd in een sfeer van toen en nu.
Hij volgt met de nodige dichterlijke
verbeeldingskracht uiteraard getrouw
het verhaal uit Genesis, dat hij situeert in
een Joods milieu, ergens in de wereld. De
rolverdeling is als volgt: Noach: Johan
Walhain; Esther: Nell Koppen; Jafeth:
Maxim Hamel; Sem: Jaap Maarleveld;
Cham: Wim van den Heuvel; Lea: Lies de
Het bezoek van Eisenhower aan de Sov
jet-Unie zal op het Eurovisienet te volgen
zijn via verbindingen die over Finland lo
pen, zo heeft het hoofd van de studio
afdeling van de Finse televisie Paavo Arni
meegedeeld. De uitzendingen zullen in
Finland worden opgevangen van de Est-
landse hoofdstad Tallinn. Van Finland gaat
het dan weer naar Stockholm en de rest
van Europa. Een en ander is besloten op
de jongste vergadering van de Eurovisie-
landen te Rome.
Wind; Rachel: Anita Menist; Mirjam: Inge
borg Elsevier; belastingambtenaar: Ad
Noyons; oude man: Alex Faassen Sr. De
regie heeft Peter Koen.
67. Rom en Mioe hadden hun vaste plaatsje naast elkaar in de schoolbank. Zodra
de bel geluid had, zaten ze daar netjes met hun armen over elkaar.
Leren konden ze allebei goed, ze hoefden nooit bij elkaar af te kijken, hoor. Met taai
en rekeniverk schreven ze ijverig in hun schriften. Nou ja, ze maakten weieens een
foutje, maar dat kan de beste gebeuren, nietwaar?
Zo ging het elke dag, zolang de schooltijd' Huurde.
GARCIA DE LEON:
De wintersportgasten, al dan niet met omzwachtelde ledematen, hebben bijna
allen hun koffers gepakt; de laatsten staan gereed voor vertrek. Het schone
l'Aquila in de Italiaanse Abruzzen geniet een korte aderftpauze en gaat zich daarna
voorbereiden op een evèn lucratief voorjaar en zomerseizoen. Binnenkort zal er
alleen nog op de hoogste bergtoppen sneeuw zijn overgebleven en dan wordt het
mogelijk de woeste gedeelten te onderscheiden van de vruchtbare oasen in de
dalen. Er hangt onmiskenbaar een geur van de lente in de- lucht. De boeren inspec
teren hun landbouwgereedschap, want het zal nu niet lang meer duren voordat
het in gebruik wordt genomen. Alom is merkbaar dat men toebereidselen treft
om zo intensief mogelijk te profiteren van wat een ontwakende aarde aan driftige
groeikracht presenteert. En in het dorpje Bucchianico verkeert de organisatie
van het grote lentefeest al in een vergevorderd stadium.
Het is een feest van bevrijding en dus
een uitgelaten genieten van de goede
dingen des levens. De blijdschap over
de terugkeer van de zon, die zeker tot
diep in oktober de bergwind de baas
zal blijven, móet zich ontladen in een
algemene verbroedering. Op de dag
van het feest zijn er geen verschillen
in Bucchianico noch politieke, noch
maatschappelijke. Maar men gaat er
nog veel verder: iedere vreemdeling,
die toevallig of met voorbedachten rade
Bucchianico bezoekt, wordt automa
tisch opgenomen in de gemeenschap.
De gastvrijheid is er de hoogste deugd
en dat dit geen frase zonder inhoud is
heb ik, nu bijna een jaar geleden, dub
bel en dwars ondervonden.
Bijna een jaar geleden het is haast
onbegrijpelijk. Maar komaan, het heeft
weinig zin de snel vervlogen tijd te be
treuren. De herinnering aan de luister
rijke uren temidden van dit bergvolkje
is nog levendig en ik kan gemakkelijk
in de sfeer van toen komen.
Het is een maartse dag, gevuld met
een pittig aroma van jong gewas en
vochtige aarde. Ik kijk tussen twee uit
bergkeien opgetrokken boerewoningen
door het dal in: een golvend tapijt van
fris groen met een dessin van brutale
voorjaarsbloemen. Achter mij vormt
de dorpsstraat een klein plateau. Daar
staan twee enorm lange tafels, gedekt
met smetteloos linnen. Ik heb nog
nooit zulke formidabele tafels gezien,
al begrijp ik best dat ze zijn opge
bouwd uit schragen en planken. „We
moeten dit wel in grootse stijl aanpak
ken," zegt Francisco, een jonge boe
renknecht die wat Duits spreekt en na
de kennismaking voor de rest van de
dag aan me is vastgeplakt. „De hele be
volking neemt natuurlijk aan de maal
tijd deel. Bovendien hebben we altijd
gasten, zodat het geen zeldzaamheid is
als we met z'n zevenhonderden aan ta
fel zitten. En er is voor ieder genoeg."
Dat eten mag dan al het hoogtepunt
van het festijn vormen, voorlopig zijn
we er nog lang niet aan toe. Vanaf de
vroege ochtenduren zijn de soms veraf
in het dal en tegen de berghellingen
wonende vrienden van Bucchianico het
dorpje binnengestroomd. De stoffige
wegen, die kronkelend, stijgend en da
lend naar het doel leiden, zijn hier en
daar verstopt met wagens, getrokken
door paarden of ossen. De praatgrage
Italianen slagen er bijna in het aan
houdend klokgelui te overstemmen. En
dit hele drukke gedoe wordt een paar
uur later opgevangen in een rustige
stemmige processie, een bontgekleurde
ouverture tot de feest reugde.
De vrouwen in hun beste en fleurig-
ste kleding dragen kunstig gevlochten
manden op het hoofd. In elk ervan zit
een fraai uitgedoste pop van het kali
ber van een forse baby. Daar de na
tuur nog maar weinig kan bijdragen tot
de kleurenpracht, heeft men de poppen
half begraven onder papieren bloemen
in klaterende tinten. De stoet beweegt
zich langzaam door de schaarse stra
ten van Bucchianico en wordt tenslot
te op het pleintje voor de kerk ontbon
den. Met een zucht van verlichting zet
ten de vrouwen de ongewone last langs
de kant en nog voor het pronkstuk van
de optocht, een machtige versierde os,
op het plein is gearriveerd, staan zij al
met schorten over de feest japonnen de
reuzenmaaltijd te bereiden. De man
nen. althans zij die de os gaan slachten,
trekken hun daagse plunje weer aan en
kwijten zich van hun taak.
Francisco brengt me naar de open
lucht keuken. Hij is kennelijk trots op
de eer de vreemdeling wegwijs te mo
gen maken en omringt me met een be
lachelijke, jaloerse zorg. Niemand zou
me beter kunnen vertellen wat er die
dag in de eetgrage monden van de ze
venhonderd gasten zal worden gestopt
dan de „cheffin" van de keuken, maar
mijn jonge gids ontneemt haar enkele
malen abrupt het woord en expliceert
zelf.
„Er is maanden voor gespaard om
het bedrag bijeen te krijgen om dit al
les te kopen," zegt hij,wijzend op de
respectabele berg brood, fruit en an
dere lekkernijen. „Ook de armsten
doen hier aan mee. In die potten daar
wordt de cannelloni gekookt hebt u
dat wel eens gegeten?"
„Ik kan wel spaghetti en macaro
ni," opper ik voorzichtig.
„Daar is het familie van. Nou, daar
van is maar even driehonderd kilo in
geslagen. U hoeft dus niet bang te zijn
nog eens op te scheppen. En dan is er
voor iedereen een behoorlijk stuk vlees
dit jaar is er een knaap van een os
aangekocht. En op een glaasje wijn
meer of minder wordt vandaag niet ge
keken."
Ik heb eerlijk mijn best gedaan de
raad van Francisco in de meest letter
lijke zin op te volgen. Mijn (ere) plaats
met het gezicht naar het verrukkelijke
Abbruzzendal is alleen al de moeilijke
tocht naar Bucchianico waard. De vrou
wen hebben als brandweerlieden een
lange rij gevormd en geven zo de bor
den met dampende spijzen door. Ik
word tweemaal bediend zo wil het
de wet van de gastvrijheid en de
machtige bergen eisen stromen wijn.
Het is lente! De zon heeft al behoorlij
ke kracht en het jasje mag uit. De osse-
bout ziet er verleidelijk uit maar
hoe krijg ik die helemaal naar binnen.
Wel ja, schenk nog eens in. Wat een
aardige mensen zijn die Bucchiani-
coërs! Ik voel me zielsgelukkig zou
ik hier maar niet blijven?
(Nadruk verboden)
Zaterdagavond 19 maart treden vier
wereldvermaarde pianisten in Nederland
op: Arthur Rubinstein met het Concert
gebouworkest in Amsterdam, Rudolf Fir-
kusny met het Residentie-orkest in Den
Haag, Robert Casadesus met het Limburgs
Symphonie-orkest in Maastricht en Niki-
ta Magaloff voor de radio in Hilversum,
's Middags worden de vier solisten met
elkaar in contact gebracht voor een radio
vraaggesprek. Rubinstein, Magaloff en
Firkusny ontmoeten elkaar dan in het
Amstelhotel te Amsterdam; Casadesus zal
telefonisch aan het gesprek deelnemen.
f
•/UT
—c'
LONDEN (UPI) Het Russische rege
ringsorgaan Izvestia heeft zondag zijn
tweede geïllustreerde zondagsaanhangsel
gepubliceerd. Verleden week zondag voeg
de Izvestia, waarvan Kroesjtsjevs schoon
zoon Alexei Adzoebei hoofdredacteur is,
voor de eerste maal in zijn bestaan een
zondagseditie aan zijn blad toe. Zij be
vatte tweeëndertig pagina's over het gezin,
vermaak, tijdverdrijf, sport en huiselijke
arbeid. De voorraad aan de kiosken was
spoedig uitverkocht.
De onderwerpen die het aanhangsel gis
teren publiceerde over vierentwintig pagi
na's druk met ongeveer honderd foto's en
tekeningen onder de titel „Nedelya" (de
week), gingen over „gezondheid, kracht en
moed", „voor de woning" en „lees voor en
laat zien aan de kleintjes".
Ook het dagblad van de Russische jeugd
beweging, de Komsomolskaya Pravda, be
gon dit jaar met een zondagsaanhangsel,
maar van minder grote omvang.
Adzjoebei, die in de laatste vijf jaar
twee reizen naar de Verenigde Staten heeft
gemaakt, is verantwoordelijk voor de „new
look" van de tot nu toe saaie regerings
krant. Het blad heeft een levendige op
maak gekregen en neemt regelmatig ge
tekende grapjes en interessanter artikelen
op.
LONDEN (Reuter/AFP) Volgens Pa
trick Montague-Smith, plaatsvervangend
hoofdredacteur van „Debrett's Peerage",
is Antony Armstrong-Jones, de verloofde
van prinses Margaret, een directe af
stammeling van koning Edward I van
Engeland, die als lid van het huis Plan
tagenet van 1272 tot 1307 regeerde. De
stamboom, die de genealoog heeft uitge
zocht, zal binnen enkele dagen aan prin
ses Margaret worden toegezonden, aldus
de „Daily Mail" waarin het verslag van
Montague-Smith is opgenomen.
Drie voorouders van Armstrong-Jones
behoorden tot de Orde van de Kouse
band, hetgeen het meer waarschijnlijk zou
maken dat Margarets verloofde in de
adelstand wordt verheven. Er was reeds
sprake van dat dit zou gebeuren, als hu
welijksgeschenk van koningin Elizabeth
aan haar toekomstige zwager.
Montague-Smith heeft zich sedert de ver
loving van prinses Margaret met de stam
boom van Antony beziggehouden. Dinsdag
avond vond hij in het British Museum de
laatste en belangrijkste schakel.
„Debrett's Peerage" is een gezagheb
bend blad op het gebied van de geschie
denis van de Engelse adel.
15)
Hij heeft een glas nodig, zei Burgess. Stop hier
even. Wie haalt een glas congnac voor hem? Daar is een
bar. Ik hou er niet van om iemand zó in de put te zien
zitten.
Henderson sloeg het glas in één teug naar binnen. Het
kon hem niet snel genoeg gaan. Toen leunde hij weer
achterover.
Laten we nu maar teruggaan, breng me terug, zei
hij smekend.
Hij lijkt wel betoverd, zei iemand.
Dat word je ook als je een geest oproept
Iedereen bleef zwijgen, totdat de wagen bij het hoofd
bureau voorreed en het hele gezelschap uitstapte, een
kordon om Henderson vormend.
Burgess greep hem bij de arm toen hij bijna over één
van de treden struikelde.
Ga eens goed slapen, Henderson, zei hij, En zorg
voor een goede advocaat. Je hebt beide hard nodig.
HOOFDSTUK V
U heeft gehoord, dat de verdediging trachtte
aan te tonen, dat verdachte een vrouw ontmoet zou heb
ben in een bar, Anselmo's genaamd, om tien minuten
voer zes op de avond, dat de moord werd gepleegd. Met
andere woorden, twee minuten na het tijdstip, waarop
volgens de onderzoekingen van de politie de dood van
het slachtoffer intrad. Zeer ingenieus. U begrijpt na
tuurlijk direct, dames en heren van de jury, dat indien
hij om tien minuten over zes in Anselmo's Bar in Fif
tieth Street was, hij onmogelijk twee en driekwart mi
nuut daarvóór op zijn eigen flat geweest kon zijn. Nie
mand op twee benen zou de afstand tussen die bar en
zijn flat in zulk een korte tijd afgelegd kunnen hebben.
Nee, niemand. Noch op vier wielen in een auto, noch
iemand met vleugels en noch zelfs iemand met een pro
peller. Nogmaals, erg intelligent, Maar: niet intelligent
genoeg!
Gemakkelijk, is het niet, dat hij haar juist diè
avond ontmoet zou hebben en geen enkele andere avond
van dit jaar. Alsof hij er een voorgevoel van had, dat hij
haar die bepaalde avond nodig zou hebben. Vreemde
zaken zijn dat, voorgevoelens. U heeft gehoord, dat ver
dachte in antwoord op mijn vragen toegaf dat hij afge
lopen jaar 's avonds geen enkele keer is uitgegaan om
met een of andere onbekende vrouw aan de zwier te
gaan. Gedurende zijn huwelijk heeft hij zo iets nog nim
mer gedaan. Nimmer, hoort u? Dat zijn de woorden van
verdachte zélf, niet die van mij. U heeft ze zelf gehoord,
dames en heren van de jury. Zo'n gedachte was nog
nimmer in hem opgekomen tot die avond. Het .w.as niet
zijn gewoonte om zo iets te doeh. Het was strijdig met
zijn natuur. Maar hij wil ons nu doen geloven, dat hij
dit nu juist wél heeft gedaan op die ene bepaalde avond.
Een wel erg van pas komende toevalligheid, vindt u ook
niet? AlleenEen schouderophalen en een lange
pauze.
Waar is die vrouw? We hebben allemaal op
haar gewacht. Waarom verschijnt ze hier niet? Waar
om heeft men haar hier niet gebracht? Heeft de ver
dediging haar hier getoond?
Op goed geluk met uitgestoken wijsvinger één der
jury-leden aanwijzend, ging hij verder. Heeft u haar
gezien? Hij wees een ander aan.
Of u? Hij wees naar een derde lid, op de tweede rij.
Of u? Een gebaar van hulpeloosheid.
Heeft iemand van ons hier haar gezien? Is ze ooit
in de getuigenbank verschenen? Op welk moment van
het proces dan ook? Nee, natuurlijk niet, dames en
heren. WantWederom een lange pauze.
Want, die vrouw bestaat niet! Ze heeft nooit
bestaan! De verdediging kan geen vrouw laten ver
schijnen, die niet bestaat. Er kan geen leven geblazen
worden in een geest, een spook, een fantoom, in iets,
wat niet bestaat. Alleen de Almacht kan een volwassen
vrouw scheppen. Maar Hij heeft daar achttien jaar
voor nodig, niet twee weken. Er klonk gelach. Hij glim
lachte even dankbaar voor het succesje.
Deze man staat hier terecht met zijn leven als in
zet. Als die vrouw er is geweest, denkt u dan dat men
zou nalaten haar hier te brengen? Zou de verdediging
er niet voor gezorgd hebben, dat ze hier zou getuigen
en dat ze zou verklaren, hoe laat ze hem in die bar had
ontmoet? Daar kunt u staat op maken! IndienNog
maals een dramatische pauze.
Indien er tenminste een vrouw was. Laten wij
de gebeurtenissen van die avond nog eens nagaan. Wij
zijn hier in een rechtszaal, mijlen verwijderd van de
plaatsen, die hij volgens zeggen samen met haar heeft
bezocht. Maanden zijn intussen voorbij gegaan. Laten
wij ons houden aan de getuigenissen van degenen, die
er toen waren. Op dezelfde plaatsen en op dezelfde tij
den, dat hij er volgens zijn zeggen met haar geweest
is. Natuurlijk zouden ze haar gezien moeten hebben.
Maar hebben zij dat? U heeft het zelf gehoord. Zij heb
ben hèm gezien, ja. Iedereen van hen kan zich die man,
Scott Henderson, herinneren. Het doet er niet toe hoe
vaag, hoe wazig. Zij herinneren zich hem. Maar daar
mee schijnt het te eindigen, alsof iedereen een blind
oog had. Treft u dat niet als iets merkwaardigs, dames
en heren? Mij wel! Als twee mensen samen uit gaan,
kunnen er twee dingen gebeuren: Of men herinnert
zich hen achteraf niet meer, of men herinnert
zich beiden nog. Hoe kan het menselijke oog wel de een
zien maar niet de ander, als die ander de hele avond
vlak bij hem is? Dat is strijdig met alle natuurkundige
wetten. Ik heb daar geen verklaring voor. Het verbijs
tert mij. Even een kort schouderophalen.
Ik sta open voor suggesties; ik zal zelf een paar
suggesties doen. Mogelijk was haar huid van een bijzon
dere doorschijnendheid, die het licht doorliet, zodat je
dwars door haar'heen kon kijken
Algemeen gelach.
Of misschien was zij wel helemaal niet bij hem.
Niets is natuurlijker dan dat zij niet gezien werd om
dat zij er niet was
Waarom zou ik hiermee doorgaan? Laat ons seri
eus blijven. Een man staat hier terecht met zijn leven
als inzet. Ik verlang er helemaal niet naar er een farce
van te maken. De verdediging heeft dat kennelijk wel
willen doen. Hypotheses en theorieën kunnen we beter
buiten beschouwing laten. We moeten ons op feiten ba
seren. Laten we niet meer praten over fantomen en
geesten, maar over een vrouw, wier bestaan nooit be
twijfeld werd. Iedereen heeft Marcella Henderson tij
dens haar leven gezien en iedereen zag haar na haar
dood nog even duidelijk. Zij was geen fantoom. Nee, zij
werd vermoord. De politie heeft foto's, waar dat zonne
klaar uit blijkt. Dat in de eerste plaats. Iedei-een hier
ziet daar die man in de beklaagdenbank. Hij zit daar
met gebogen hoofdNee, hij richt het nu op om
mij uitdagend aan te kijken. Hij staat hier terecht. Dat
is het tweede feit.
In een vertrouwelijk, theatraal terzijde:
Ik stel meer belang in feiten dan in fantasieën. U
toch ook, dames en heren? Je kunt daar veel beter mee
overweg.
En het derde feit? Dit is het: hij vermoordde haar.
Ja, dat is een even onweerlegbaar en even duidelijk feit
als de twee andere. Ieder detail ervan is een feit, hier
in deze zaal reeds bewezen. Ik vraag u niet te geloven
in fantomen, in geesten, in hallucinaties, zoals de ver
dediging dat doet.
Zijn stem zweeg.
Ik heb bewijzen, documenten en getuigenissen
voor iedere verklaring, die ik hier aflegde, voor ieder
woord, dat ik heb gezegd.
Hij liet zijn vuist met een luide klap neerkomen op de
balustrade voor de jury-bank.
Een indrukwekkende lange pauze. En toen met een
kalmere stem:
U bent reeds bekend met de omstandigheden, de
huiselijke achtergronden van krot voor de moord. De
verdachte heeft ze niet ontkend. U heeft hem ze zelf ho
ren bevestigen. Onder druk, tegen zijn wil misschien,
maar hij bevestigde ze toch maar. Er is geen enkele on
juiste mededeling over gedaan. U hoeft zich daarbij niet
op mijn woorden te baseren, u kunt dat doen op zijn
woorden. Ik stelde hem gisteren die vragen en u allen
heeft zijn antwoord gehoord. Ik zal ze voor u in het kort
nog eens samenvatten.
Scott Henderson werd op iemand verliefd, die niet
zijn vrouw was. Daarvoor staat hij nu niet terecht, dat
wordt hem niet verweten. Het meisje, waar hij verliefd
op is geworden, is hier niet verschenen. Het zal u opge
vallen zijn, dat haar naam hier niet is genoemd. Ze is
hier niet naar toe gesleurd en ze werd niet gedwongen
te getuigen. Ze is niet verwikkeld in deze brutale moord.
(Wordt vervolgd)
„ANGST IN DE SCALA" door Dino
Buzzati, uitgegeven door uitgeverij J. Heij-
nis Tsz., Zaandijk. Deze door Herman van
den Bergh uit het Italiaans vertaalde no
velle, beschrijft op onthullende en indrin
gende wijze de angst, gevoeld door een
gezelschap Milanese society-figuren, die
in de Scala zijn, als het gerucht verspreid
wordt dat er revolutie is uitgebroken.
Meesterlijk tekent Buzzati de trage groei
van de ongerustheid, overgaand in angst
en paniek. Scherp analyserend voert hij
een aantal bekende persoonlijkheden ten
tonele, die in hun wanhoop tot de malste
dingen komen. Het gehele gezelschap
blijft de nacht in de foyer. Knap is de an
ticlimax als bij het krieken van de dag
een bloemenvrouw de Scala nadert, aan
gevend dat het leven buiten normaal is
doorgegaan. De lezer wordt de schaam
te achteraf bespaard.
Een steg is een plank over een sloot,
een voetpad. Het woord is verwant met
steeg, nauwe straat en met het werk
woord s t ij g e n.
Men gebruikt het woord steg alleen in
de zegswijze: ergens heg noch steg we
ten voor: ergens in het geheel de weg
niet weten. Men hoort ook: weg noch
steg. Vroeger bestond ook de uitdruk
king: over heg en steg in de zin van:
over alles heen.
Men moet zich bij uitdrukkingen als
deze niet al te nauwkeurig afvragen
welke betekenis de woorden hebben.
Heel dikwijls vindt men een aantal min
of meer op elkaar gelijkende zegswijzen
naast elkaar. Zo ook hier. Men leest bij
voorbeeld: ergens haak noch staak, er
gens pad noch baan weten en in plaats
van over heg en steg komen ook voor:
over stok en steen, over hok en blok,
over huik en struik, over hok en stok,
over heg en haag enz. Het rijm is dik
wijls voor de spreker belangrijker dan
de logische zin der woorden.
