Krachtig prijsbeleid en een
loonwet bepleit door CHU
(ètalac
Vinay moest zich als Otello na tweede
akte door Del Ferro laten vervangen
I
Opbrengst van ruim f 2 miljoen op
eerste veilingdag collectie Dreesmann
N.Ph.O. voor Heemsteedse Kunstkring
met Varda Nishry als soliste
jong,
zo echt
f de superieure
plasticverf van
Nederlanders mogen Koningin
bevrijdingskaart sturen
Bussuni trekt subsidie
voor Noordhollands
Philharmonisch Orkest in
AKKERTJES
Nieuwe bijzondere
leerstoel in Groningen
Kikvorsman op weg
naar Gorinchem
Margrië£
is nog
zo héérlijk,
een blad
van déze
tijd..!'
Sociale Zaken in de Senaat
Regeling van de positie
lekengenezers gevraagd
j
LCETA-BEVER
WOENSDAG 23 MAART 1960
Tzvee Otello's bij Nederlandsche Opera
Blij Nieuws
32»
29»
N.Ph.O. geeft laatste
concert in dinsdag-serie
Conferentie over voogdij
maatregelen
de
moderne
wijze van
pijnstillen
is: snel!
Expositie van schilderijen
van Kini Keiler
GAVE VOOR DE VLUCHTELINGEN
Verf
met glans en
met gemak
®Verf het zelf met 1
b
Toen de Nederlandse Opera ongeveer twee maanden geleden Verdi's „Othello" weer
op haar programma nam, namelijk met Leonard del Ferro in de titelrol, heb ik als
mijn mening uitgesproken, dat de interpretatie van deze heldentenor gerust met die
van de fameuze Otello van destijds, de Chileen Ramon Vinay, vergeleken kon worden,
al liggen de verhoudingen qua persoonlijkheid even anders. Het. was toen niet te voor
zien, dat wij weldra getuigen zouden zijn van een confrontatie met deze beide meester
zangers, in dezelfde rol, in hetzelfde werk, tijdens dezelfde opvoering. Dit gebeurde nu
dinsdagavond in de Stadsschouwburg in Amsterdam. De Nederlandse Opera had,
benevens Scipio Colombo de onovertreffélijke Jago Ramon Vinay als gast uit
genodigd voor de glansrol, waarmee hij in 1953 tijdens het Holland-Festival een top
prestatie leverde die onvergetelijk gebleven is. Zijn baritonale tenor, die toen in zijn
volle kracht en lenigheid was en zijn robuuste gestalte nog langer lijkend door zijn
tuniek-kostumering, maakten hem tot de dominerende figuur, die in evenwicht bleef
met de markante Jago van Scipio Colombo. Zouden wij die geweldige krachtmeting
tussen die twee nog eens beleven
Het liep mis; Jago had dit keer aan
Otello een te zwakke prooi. Reeds bij zijn
optreden bleek, door het overslaan van de
stem, dat Vinay niet gedisponeerd was;
zijn sterkste tegenspeler, Scipio Colombo,
was des te beter op dreef. Na afloop' van
de eerste akte liet Vinay clementie inroe
pen wegens keelontsteking. Hij wilde ech
ter blijven doorzingen om het publiek niet
teleur te stellen. En hij slaagde er ook in
tot de voorlaatste scène overtuigend te
zingen, maar bij het slotduet met Colombo
werd het hem te machtig. Intussen zat
Leonard del Ferro in de zaal bereid om in
te springen als Vinay het zou moeten op
geven. Hij zat vlak bij mij en had mij na
de eerste akte al gevraagd wat er aange
kondigd werd. Maar na II heb ik hem
niet meer naast mij, maar voor mij op
het toneel gezien. De tweede helft van
Otello ging met Del Ferro in de titelrol.
Nu had de geraffineerde Colombo een
tegenspeler die vocaal tegen hem opge
wassen bleek.
Uiteraard past hier onder dergelijke om
standigheden geen vergelijking; maar we
tend waartoe Vinay in staat is, niet alleen
in temperamentrijke krachtsontplooiing,
maar vooral ook in lyrische momenten
van beheersing en bezinning, en dan deze
herhaalde ervaring van het vocale en
speeltechnisch kunnen van Del Ferro,
kunnen wij met overtuiging doen gewagen
van twee magistrale operazangers, die
Advertentie
voor Moeders van Morgen
Charmant
voorbeeld
positiekleding
1960!
inzetwerk
Tweed posltierok, in beige of
%t I'grijsverstelbaar voorpand
K
0T uw Modehuis
ieder met eigen persoonlijke hoedanighe
den aan elkaar gewaagd zijn.
Wij weten dat Verdi in twijfel gestaan
heeft of hij deze opera niet zou betiteld
hebben naar de listige en duivelse Jago.
Zoals deze rol markant en demonisch,
glansrijk en stuwend buitengewoon sug
gestief geïncarneerd wordt door Scipio Co
lombo, dringt deze gedachte zich domi
nerend op. Maar men vraagt zich dan ook
af: wie zal hun dat zó nadoen?
Over de rest van de bezetting kunnen
we kort zijn. De Desdemona van Patricia
Hyde Thomas bleef beneden de maat die
wij bij de Nederlandse Opera in dit wei'k
gewend zijn. De overige rollen waren bezet
als bij de vorige montering. George Singer
van de Opera te Hamburg dirigeerde net
als twee maanden geleden; maar toen zat
in het orkest de spanning van een pas
voorbereide première en daarvan bleken
nu de fijne kantjes al afgesleten.
Jos. de Klerk
De gemeenteraad van Bussum heeft tij
dens de begrotingsbehandeling besloten per
1 januari 1961 de deelneming van Bussum
in de algemene kosten van het Noordhol
lands Philharmonisch Orkest te beëindi
gen. Hiermede was voor Bussum een jaar
lijks bedrag van ongeveer 2400.ge
moeid. De subsidie van 400.voor een
eventueel in Bussum te geven concert kan
gehandhaafd blyven.
Burgemeester J. C. Haspels zette uiteen
dat men het voorstel van B. en W. moest
zien tegen de achtergrond van het besluit
van de provincie om de provinciale sub
sidie aan de gemeenten in de kosten van
de verpleging van armlastige geesteszieken
in te trekken. De provincie bespaarde zich
hiermede minstens 2,3 miljoen, mogelijk
zelfs 3,8 miljoen gulden, in vergelijking
met 1958 en Bussum kost dit voor 1960
reeds ten bedrag van 65.000 gulden. Maar
het is zo, aldus de burgemeester, dat de
provincie uit de rijksmiddelen via het pro
vinciefonds gelden ontvangt bij de bepaling
waarvan krachtens de voorschriften wel
degelijk met deze bijdrage aan de gemeen
ten rekening gehouden wordt. De provin
cie wenst dit geld echter blijkbaar anders
te besteden. Nu menen B. en W. van Bus
sum, dat uit de financiële ruimte welke het
provinciaal bestuur zich aldus heeft ge
schapen (tenminste 2,3 miljoen, gelijk hier
voor gezegd) best de vaste lasten van het
provinciaal orkest (ongeveer 200.000 gul
den) kunnen worden betaald. In elk geval
voelt men er in Bussum niets meer voor
onder deze omstandigheden mede voor
deze provinciale lasten op te draaien.
Jammer dat we op deze manier die 65.000
gulden niet helemaal kunnen terugverdie
nen, aldus de burgemeester.
(De administrateur van het N.Ph.O., de
heer R. Mulder, deelde ons over deze
kwestie mede dat de gemeente Bussum
door dit besluit zich met ingang van sep
tember 1960 uit de Stichtingsraad terug
trekt en er derhalve een nieuwe financiële
regeling met Bussum getroffen moet wor
den voor daar te geven concerten. Dit sei
zoen werden er in Bussum twee jeugd-
concerten en een avondconcert gegeven.
Het principebesluit van de Bussumse ge
meenteraad ligt vooral in het politieke vlak
hetgeen blijkt uit het feit dat de „ver
diende" 2400 in geen verhouding staan
tot de 65.000 die Bussum door het ver
vallen van de genoemde subsidie nu voor
eigen rekening moet nemen. - Red.)
Het Noordhollands Philharmonisch Or
kest geeft dinsdag 29 maart in het Concert
gebouw te Haarlem het laatste concert in
de dinsdag-serie. De pianiste Janine Da-
costa treedt na de pauze als soliste op in
het vijfde pianoconcert van Beethoven. Op
het programma van dit concert, dat onder
leiding staat van Henri Arends, komen
voorts werken voor van Haydn en Baird.
Op het werk van de laatste componist geeft
Wouter Paap vóór de uitvoering ervan, een
toelichting.
De pianiste Janine Dacosta begon op
vierjarige leeftijd met haar muziekstudies
onder leiding van Joseph Thibaud. Op
tienjarige leeftijd bezocht zij het conserva
torium van Bordeaux. Toen zij twaalf jaar
oud was studeerde zij aan het conservato
rium van Parijs. Zij speelde regelmatig
met grote Franse orkesten. In 1951 ver
wierf zij de eerste prijs in het concours
Long-Thibaud.
Een internationale commissie van juris
ten is in Den Haag bijeengekomen om over
leg te plegen over de vraag of de Haagse
conventie van 1902 over de voogdij van
minderjarigen moet worden herzien of ver
vangen.
Een belangrijke kwestie is de vraag of
het nog zin heeft, aparte internationale
rechtsregels over de wederzijdse erken
ning van voorgdijmaatregelen te treffen
zonder daarin mdee te betrekken een rege
ling van bevoegdheden op het meer alge
mene terrein van de kinderbescherming.
Verwacht mag worden dat er stemmen zul
len opgaan, die op de nadelen wijzen welke
het gevolg zouden zijn van losmaking der
voorgdij van de kinderbescherming in rui
me zin. Deze kwestie is ruim een jaar ge
leden in een helder licht komen te staan
door het proces dat tussen Zweden en Ne
derland voor het Internationale Gerechts
hof is gevoerd over de voorgdij van Elisa
beth Boll.
In het veilinglokaal van Frederik
Muller en Co in cïe Doelenstraat te Am
sterdam is gisteren een der grootste
kunstveilingen begonnen, die in ons land
sedert de oorlog zijn gehouden. De
ruimte was nauwelijks groot genoeg om
de honderden belangstellenden, onder
wie vele bekende binnen- en buiten
landse kunsthandelaren, die op het
prachtige bezit van wijlen de heer
M. M. j. R. Dreesmann een bod kwamen
doen, te bevatten. Er werd deze eerste
ciag voor 2.138.200 omgezet.
Er werd onmiddellijk flink geboden. Als
no 4 ging een doek van Pieter de Hooch,
voorstellende de burgemeesterskamer in
het stadhuis op De Dam; naar een Haagse
kunsthandelaar voor de kapitale som van
185.000 gulden. Een fraai doek van Reinier
Nooms „Gezicht op Amsterdam vanuit het
IJ" (1661) kwam in bezit van het Amster
damse Scheepvaartmuseum, dat hiervoor
48.000 gulden had geboden.
Het is echter wel duidelijk dat tal van
kunstwerken, die voor de hoofdstad van
historische betekenis zijn, naar elders zijn
gegaan. Een schilderij van Emanuel de
Witte „De Amsterdamse beurs in 1653",
een doek van 49 bij 47 cm, is voor 125.000
gulden aangekocht door de stichting Wil
lem van der Vorm te Rotterdam. Een van
de drie Jan Steens „Het huwelijkstafereel"
werd opgeboden tot 102.000 gulden. In
totaal werd op de ochtendveiling van deze
eerste dag ruim een miljoen gulden om
gezet. Ook de tekeningen van Rembrandt
zijn reeds geveild. Zij brachten 9.000 tot
8Ï.000 gulden op. Rembrandts etsen gin
gen voor orijzen van 1.900 tot 29.000 gul
den van de hand.
De directeur van het Rijksprentenkabi
net van het Rijksmuseum te Amsterdam,
prof. dr. J. Q. van Regteren Altena, deed
voor het prentenkabinet enkele aankopen,
onder andere een tekening van Jacob van
Ruysdaal voor 15.500 gulden. Bij de serie
tekeningen en etsen van Rembrandt bracht
een tekening meer dan het tienvoudige van
de inzet op. Het was „Het huis Kostver-
loren" dat voor Zwitserse rekening ge
kocht werd voor 81.000 gulden. Uit deze
serie werd voorts ook voor Duitse rekening
gekocht.
In de 's middags voortgezette veiling
kwamen 74 werken van 18de- en 19de-
eeuwse schilders onder de hamer, die to
taal 851.500 hebben opgebracht. Prof.
Van Regteren Altena heeft namens een
comité uit de burgerij, dat een aantal wer
ken uit de collectie Dreesmann voor de
stad wil behouden, aankopen gedaan. Het
Advertentie
flitsen de pijn weg
Galerie „Uittenhout" exposeert tot 4
april schilderijen van Kini Keiler. Kini
Keiler werkt veel. Haar toets vertoont rou
tine. Bloemstukken domineren in aantal.
Haar kwaliteiten ziet men het gemakke-
lijst in enkele portretten. Vooral de kinder
portretten tonen dat Kini Keiler onvol
doende tekenen kan. In al het werk wordt
gevoel voor een lichte atmosfeer aan de
dag gelegd. Kini Keiler mint bovendien
een heldere kleur.
In haar composities zoekt zij naar enige
hechtheid en laat zich daarbij verleiden
tot het dwingen van haar toetsen in een
wat decoratieve richting. Hiermee komt
dan in enkele zaken iets goedkoops. Voorts
zou Kini Keiler haar kleur meer kunnen
doen „zingen", zoals schilders dat onder
elkaar zeggen. De kleuren doen wat te wei
nig met elkaar. Kleur kan briljanter wor
den door het plaatsen van een tegenkleur.
Hoe goed zou het zijn als Kini Keiler het
werk van bijvoorbeeld een Bonnard wat
nader leerde kennen. In het algemeen kan
er wat meer door haar bevochten worden.
Het zal moeilijk zijn, maar zij heeft een
aanleg, die verplichtingen geeft.
Het meisjesportret Wera leek mij het
beste. Toch verlangt men een steviger
vorm voor de schouders. Raak lijkt me
ook het jongensportret, dat wijst op het
vermogen psychologisch nog dieper te rei
ken. Verder blijkt Kini Keller in staat tot
enige poëzie in haar werk, gezien een
straatorgel in een lichte atmosfeer. Er sto
ren in dit doekje wat handigheidjes, die
bij een verder doorwerken wel verdwijnen
kunnen. Van sympathiek zou Kini Keilers
werk tot van enig belang kunnen worden.
Bob Buys
Het tweede concert in de MozartBeet
hoven-cyclus die het Noordhollands Phil
harmonisch Orkest in het Minerva-theater
te Heemstede geeft, werd geopend met de
ouverture die Beethoven in 1800 schreef
voor het mythologische ballet „Die Ge
schópte des Prometheus". In tegenstelling
met wat men op grond van de titel en in
verband met de geaardheid van de com
ponist zou verwachten, is het een betrek
kelijk lichtvoetig werk waarin duidelijk
echo's verklinken van de aristrocratische,
diverterende stijl van Haydn en Mozart.
Men pleegt Beethoven dikwijls in één
adem te noemen met Goethe, mede in ver
band met het feit dat zij elkaar persoon
lijk ontmoet hebben. Er bestaat echter een
geestelijke verwantschap tussen hem en
een andere tijdgenoot die veel sterker
spreekt, ondanks de duizenden kilometers
die hen in afstand gescheiden hebben;
namelijk tussen Beethoven en de Spaanse
Schilder Gova. Dit viel mij te meer op bij
het horen van deze nog zo duidelijk van
de achttiende-eeuwse sfeer doortrokken
ouverture. Ook Goya, wiens ontwikkeling
duidelijk een tendens tot afstand-nemen
vertoont en tenslotte tot een expressie
van tragische gekweldheid voert, is begon
nen als ontwerper van tapisserieën die
een verheerlijking van de meest onbezorg
de feestelijke levensstijl zijn. Bij beiden
ziet men hoe zich een grensoverschrijding
voltrekt naar een andere wereld die zich
zowel in hun leven als in hun werk dui
delijk aftekent.
Terzake. Na de uitvoering van deze
ouverture waarin de genoemde aspecten
geheel tot hun -recht kwamen, kreeg men
een ander vroeg werk, namelijk het eer
ste Pianoconcert (dat eigenlijk het tweede
in successie is, zoals men wellicht weet).
Als soliste trad hierin op de jonge Israë
lische pianiste Varda Nishry. die zich
enkele jaren geleden al eens met het
orkest heeft laten horen in het eerste
pianoconcert van Chopin en die toen veel
succes behaalde. Ook nu weer werd men
getroffen door de innemende muzikaliteit
waarmee zij zowel de ingetogen lyriek van
het middendeel als de schei'tsende ritmiek
van de finale leven inblies.
In het eerste deel was de soliste aan
vankelijk aan een zekere nervositeit ten
prooi, althans dat meende ik op te maken
uit een terughouding in de voordracht,
alsmede uit enkele kleine misslagen. Zij
herstelde zich echter nog in de loop van
dit deel, en wel vanaf de reprise en had
in de cadens, die zij met vanzelfspx-ekende
overtuiging speelde, de zaak geheel in de
hand. Na afloop viel haar een zeer harte
lijk applaus ten deel waarin zij het orkest
en zijn dirigent Henri Ax-ends liet delen,
de laatste door hem een anjer uit haar
boeket toe te reiken.
Het programma werd na de pauze be
sloten met de driedelige Praagse Symfonie
van Mozart. Aangezien ik hierover on
langs tweemaal gunstig bericht heb uit
gebracht naar aanleiding van uitvoeringen
in de abonnement-cyclus te Haarlem meen
ik met de vermelding te mogen volstaan.
Sas B un ge
Stedelijk Museum te Amsterdam heeft
aangekocht: „De Leidsche Poort in de
winter" van J. ten Compe 8.600), „De
Kloveniersburgwal" van Jan Ekels (de
Jonge) 9.500), „De donkere sluis aan den
N.Z. Voorburgwal" van Paul Constantijn
la Fargue 8.600) en „Kermis op het
Haarlemmerplein" van Breitner 17.500).
Het Singermuseum te Laren kwam voor
29.000 in het bezit van „De Dam" van
Breitner en de stichting Willem van de
Vormmuseum te Rotterdam kocht een
klein zelfportret van deze schilder voor
3.900. „Het Oosterdok" van Jan Evert
Morel en „Het Westerdok met droogdok"
van Jacobus Plaat werden voor respec
tievelijk 2.600 en 2.100 door het Scheep
vaartmuseum in de hoofdstad gekocht. De
Nederlandsche Bank legde voor 3.200 be
slag op „De Utrechtse Poort" van Jan
Hulswit.
Het enige stadsgezicht van Amsterdam
dat Vincent van Gogh ooit heeft geschil
derd, ingezet voor 30.000, werd na 75 se
conden voor 46.000 het eigendom van een
Amsterdamse kunsthandel. Een groot doek
van Isaac Israels „Px-insengracht en Noor-
dermarkt" werd voor 20.500 door een
particulier gekocht. De Nederlandse ver
zamelaar B. de Geus v. d. Heuvel, kocht
voor 23.000 „De Dam met Waag" van
Isaak Ouwater, en voor 23.500 „De Wes-
terkerk en Westerhal" van Jan Ekels de
Jonge.
Voor het comité uit de burgerij werden
onder meer gekocht: een klein schilderij
van Johannes Bosboom „Een dienst in de
Portugese synagoge te Amsterdam"
14.500), „Dooi'braak van de Raadhuis
straat" van Bx-eitner 37.000), en een
groot schilderij van Jacob Maris, voor
stellend de Px-ins Hendrikkade met de
Schreierstoren 25.000). De hoogste no
tering voor een doek van Breitner was
70.000, „De hoek van het Leidscheplein",
dat de Londense kunsthandelaar Duits
kocht.
(Van onze parlementaire redacteur)
Aan de Groningse universiteit wordt bij
de economische faculteit een nieuwe bij
zondere leerstoel ingesteld in de kennis
van de internationale organisaties, in het
bijzonder met betrekking tot de landbouw-
en voedselpolitiek.
Bij de replieken over de begroting van
Onderwijs in de Eerste Kamer heeft prof.
Diepenhorst (A.R.) gistex'en er weer
gen geprotesteerd, mede namens de heer
Van Riel (V.V.D.), dat „een bepaalde fi
guur" (ir. Vondeling) al was gepolst voor
deze leerstoel, terwijl curatox-en wisten,
dat senaat en faculteit er tegen waren.
Afgezien van de persoon, ging het hem
erom dat als niet wetenschappelijke, maar
beleidsoverwegingen de doorslag moeten
geven, de mening van de senaat beslis
send moet zijn.
Minister Cals antwoordde dat over de
bepaalde figuur voorbarig is gesproken.
Het gebeurt herhaaldelijk dat wordt ge
zegd: we hebben een uitermate geschikte
man; geef ons nu de leerstoel. Dat is op
zichzelf niet zo vreemd. De oorspronkelij
ke leeropdracht is na een bespreking ge
wijzigd omdat de senaat deze te beperkt
en te vaag vond. De leeropdracht is ge
wijzigd in kennis van de intei'nationale or
ganisaties, in het bijzonder op het gebied
van de landbouw- en voedselpolitiek. Er
moet natuurlijk zuinigheid worden be-
tx-acht, maar het salaris van een enkele
hoogleraar is binnen het raam van de
begroting wel te verwerken.
Na ongeveer zeven uur te hebben ge
zwommen is de Franse kikvorsman, Louis
Lourmais, dinsdagmiddag in Tiel aange
komen. Hij kx-eeg in de loop van de mid
dag gezelschap van zijn vrouw, die ook te
water ging. Woensdagmorgen omstreeks
hal fnegen vervolgt de Fransman zijn tocht
naar Gox'inchem, waar hij omstreeks vier
uur kan worden verwacht.
Advertentie
MARGRIET
Stadhouderskade 85, Amsterdam
De Eerste Kamer heeft gisteren een
begin gemaakt met de discussies over de
begroting van Sociale Zaken.
Evenals de heer Schipper (A.R.) sprak
mr. J. van Bruggen (C.H.U.) over de
nieuw opgetreden minister en staatssecre
taris: „Na het optreden van een bekwaam
man wordt een opvolger altijd onbewust
met een zeker wantrouwen begroet. Een
nieuwe bewindsman is de sfeer der Ka
mers vreemd", aldus mr. Van Bruggen.
Een nieuwe bewindsman heeft het psycho
logisch moeilijk en een ervaren parlemen-
tair man had mr. Van Bruggen bij het
horen van de naam van de nieuwe be
windsman gezegd: „Deze man zal het
moeilijk krijgen". „De C.H.U.-fractie, van
huis uit gouvernementeel, zal de minister
waar mogelijk steunen".
De staatssecretax'is begroette de heer
Van Bruggen met diens bedrevenheid in
de Tweede Kamer in herinnex'ing te bren
gen. „In de Eei'ste Kamer ligt het andex's.
Daar wordt meer geschaakt en ge-whist."
Spi'eker bracht de interpellatie-Suurhoff
in de Tweede Kamer in herinnering. Mi
nister Van Rooy hield toen de boot af en
liet het woord aan de staatssecretaris.
Dat was, vond mr. Van Bruggen, geen
gelukkig debuut, maar aan de andex-e kant
achtte hij de aanval-Suurhoff over het
loonbeleid weinig elegant.
Dat er meningsverschillen en verzet van
werkgevers tegen de nietdooi'berekenings-
clausule ontstonden, vond mr. Van Brug
gen niets nieuws. Dat gebeurde vroeger
ook. Hij was opgelucht over de opheffing
van de bouwstaking en vi'oeg een volledig
overzicht van regeringszijde over de gang
van zaken. Hij wees ook op bepaalde ge
varen van inflatie onder de nieuwe loon
politiek, doch is, als de regering behoed
zaam blijft, in dit opzicht niet pessimis
tisch.
Hij hoopte dat tegenover het loonbeleid,
dat zeker de laagst betaalden niet mag
passeren, de minister van Economische
Zaken een krachtig prijsbeleid zal stellen,
eventueel ook tegenover kartelprijsvor
ming. Spreker vroeg om de spoedige tot
standkoming van een Loonwet teneinde
het institutionele karakter van het loon
beleid vast te stellen. Voorts vroeg hij
aandacht voor de positie van gepensio
neerden.
Prof. di". A. Querido (P.v.d.A.) consta
teerde, dat de gemiddelde medicus niet in
alle opzichten aan de behoeften van de
patiënt voldoet. Vandaar een zoeken naar
kwakzalvers en paranormale genezers.
Wat de laatste categorie betreft meent
hij, dat nog niet vast te stellen is of er
werkelijk begaafden onder zijn. Vandaar,
dat het scheiden van bokken en schapen
bij kwakzalvers door onderscheid in oplei
ding gemakkelijk is, bij paranormalen
niet. Het kan zijn dat bepaalde personen
psychische gaven hebben, waarmee zij be
paalde personen kunnen genezen. De eis
te stellen, dat zij dan maar een medische
opleiding moeten volgen, is onjuist Spre
ker meende dat het hier gaven betreft,
waarvan men geen beroep kan maken.
Door verder wetenschappelijk onder
zoek kan een oplossing gevonden worden
en kunnen stappen ondernomen worden
om het de bonafide paranormale genezer
mogelijk te maken praktijk uit te oefenen.
Controle op gezondheidszorg
Prof. Querido signaleerde in de gezond
heidszorg diverse „hiaten en gebreken",
die nodig voorziening behoeven.
De vraag van de verantwoordelijkheid
voor de volksgezondheid is steeds ingewik
kelder geworden en daarmee de vraag
naar bevoegdheden. Voor tal van doelein
den (reuma, kanker enz.) zyn nieuwe
organisaties opgericht, waarop controle
via subsidievoorwaarden mogelijk is. Zij
verdringen elkaar en staan elkaar in de
weg bij het organiseren van loterijen en
collectes. Door ontbreken van een wette
lijke regeling kan de verantwoordelijkheid
niet worden vastgesteld.
Ons systeem van gezondheidszorg is ge
baseerd op stimuleren, adviseren en sub-
sidiëx-en in de hoop, dat een of ander
lichaam wel weer een taak op zich zal
nemen.
Prof. Querido achtte dit systeem, waar
bij de overheid de middelen beschikbaar
stelt en aan derden uitvoering en verant
woordelijkheid overlaat, onjuist.
De beraadslaging werd tot woensdag
morgen verdaagd.
De Eerste Kamer heeft zonder hoofde
lijke stemming de begroting van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen aange
nomen. De vragen der Senatoren werden
beantwoord door minister Cals en de
staatssecretarissen Stubenrouch en Schol
ten, waarbij zich echter niet veel nieuwe
gezichtspunten openden.
Koningin Juliana, Beschermvrouwe
van het Nederlands Comité Vluchte-
lingenjaar, heeft goed gevonden dat
alle Nederlanders haar persoonlijk een
bewijs van hun blijdschap over de be
vrijding in 1945 zenden.
Het Nationaal Comité heeft hiertoe een
bevi'ijdingskaart ontworpen, voorzien van
het adres van de Koningin en van de
Advertentie
I
1
tekst: „Op de vijftiende verjaardag van
de bevrijding wil ikUwe Majesteit
mijn blijdschap betuigen te leven in een
vrij Nederland. Mijn grote dankbaarheid
voor deze vrijheid wil ik graag tegenover
Uwe Majesteit tot uitdrukking brengen in
deze gave voor de vluchtelingen. Opdat
ook mijn dank straks zal doorklinken in
de harten van hen, die in dit wereldvluch-
telingenjaar 1960 onze hulp nog zo hard
nodig hebben".
Want het bedrag van de op deze kaart
geplakte postzegels komt ten goede aan de
vluchtelingen. Met ingang van 4 april ver
schijnt een serie van twee vluchtelingen-
postzegels, een van 12 cent met een toeslag
van 8 cent en een van 30 cent met een toe
slag van een dubbeltje. De opbrengst van
deze vluchtelingenzegels komt volledig ten
goede aan het comité. De kaart, die dank
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
zij de medewerking van gemeentebesturen
en provinciale actiecomités straks overal
in den lande verkrijgbaar zal zijn, kost
vijf cent.
Het Nederlands Comité hoopt dat deze
nationale bevrijdingsmanifestatie ten bate
van de vluchtelingen zal slagen, doordat
zoveel mogelijk Nederlanders kaarten zul
len sturen naar Paleis Soestdijk met zo
veel mogelijk vluchtelingenzegels.
Koningin Juliana zal persoonlijk, ver
moedelijk op of terstond na 5 mei, de op-
bx-engst van deze manifestatie bekend
maken en het bedrag namens het Neder
landse volk aan het comité overhandigen.
Het is de bedoeling dat met de ver
zending van de kaarten wordt begonnen
na 25 april a.s.
